Dit is slechts een kick off en weet ook niet of dit een blijvend iets iets is. Maar dit is mijn bijdrage om C&H een nieuw impuls te geven en de C&H liefhebbers hier te houden.
Mijn Thema:
Het Romeinse Keizerrijk.
Een veel besproken tijd, maar ik wou wat meer onbekendere dingen belichten.
Ik zal eerst wat algemene dingen vertellen. (Als je meent dat iets niet correct is of je hebt een aanvulling, schroom dan niet om dit te melden).
Je kunt stellen dat het Romeinse Keizerrijk geduurd heeft van 27 voor Christus(BC) tot 476 na Christus (AD).
Het is onstaan uit de stadstaat Rome, dat, zover bekend, gesticht is in 753 voor Christus. Het begon met de eerste Keizer Augustus (Gaius Octavianus) en eindigde met Keizer Romulus Augustus.
Augustus
Romulus Augustus (Augustulus)
Heel strikt genomen was Julius Ceasar geen Keizer van Rome, maar eerder een Dictator voor het leven. Toen hij vermoord werd onstond een burgeroorlog, die eindigde toen Augustus de eerste Keizer van Rome werd.
Een hoop keizers werden vermoord en door de loop van de tijd veranderde er nogal wat. Zo was er een Keizer Marcus Cocceius Nerva, die na de moord op Keizer Domitianus, op vrij oude leeftijd het probleem van de Keizer opvolging aanpakte door de invoering van het adoptiefkeizerschap. Een geschikte kandidaat werd geadopteerd. Dit systeem bleek heel goed te werken. Opmerkelijk is wel dat Nerva 1 van de weinige Keizers is geweest die op een natuurlijke wijze stierf op 98 jarige leeftijd.
Het Romeinse Keizerrijk kende ook een aantal "dubieuze" Keizers, waaronder Keizer Varius Avitus Bassianus Marcus Aurelius Antoninus, Elagabalus of Heliogabalus.
Hij was Hoog Priester van de Zonnegod Elagabal. Hij probeerde zelfs zijn eigen zonnegod (Syrisch) tot oppergod der Romeinen te maken.
Hij lied talloze kudden schapen slachten voor zijn bizarre cultus, hij was biseksueel en travestiet. Volgens Cassius Dio droeg Elagabalus plekken op z'n lichaam omdat ie regelmatig werd afgeranseld door zijn bedgenoten en hij speelde graag de hoer!
Kritiek kon hij ook niet goed over want dan ging je de gevangenis in of werd je gedood. Op zijn 18 (!!!) werd hij vermoord....
Het Christendom heeft een belangrijke rol in de geschiedenis van het Romeinse Keizerrijk betekend. Een gevolg was dat de Romeinen afhankelijk werden van vreemde elementen (Germanen) op belangrijke plekken in het leger. Overigens was dit een voornamelijk een probleem van het Westerlijke rijk.
Allemaal kennen we het Colosseum, het Amphitheatrum Flavium. In 72 werd er aan begonnen en werd voltooid door Domitianus. Het bouwwerk dankt zijn naam aan de Colosus van Nero.
Het is een plek van Plezier, maar ook een plek des doods.
Executies, gladiatoren gevechten en dierengevechten vonden er plaats.
Gladitoren zijn vernoemd naar de Gladius, het woord in Latijn voor een kort zwaard. Ze vochten in munera, of alleen (tegen dier) in munus, de benamingen voor Gladiatoren gevechten.
Spartacus is toch wel de meest beroemde Gladiator. Hij was een Romeinse Slaaf die een opstand leidde. Ik zal niet te veel over hem vertellen gezien hij vocht voor het Romeinse Keizerrijk überhaupt bestond.
Iets wat de Romeinen ook bedachten is iets waar we nu mee bezig zijn.
O ja?? JA! 
Namelijk het Forum! Ook wel Forum Romanum. Nu is dat wel iets anders als een Internet Forum, maar het gaat om het principe. Het zwaartepunt bij de Romeinen lag echter bij de handel en hier meer bij het ontmoeten. De geest is hetzelfde.
Feitelijk was het Forum een verbetering van de Griekse Agora.
Ook werden mensen tot god verheven! 
Denk maar aan Titus Flavius, een geliefde keizer. Hij werd tot Keizer benoemd, tijdens de Joodse opstand, die hij van Nero de kop moest indrukken. Zijn overwinning werd herdacht middels de Ark van Titus, bij een ingang van het Romeinse Forum. Tijdens Titus' zijn Keizerschap, werd het Rijk ook getroffen door een ramp.
De uitbarsting van de Vesuvius, waarbij o.a. Pompeï en Herculaneum bedolven werden onder lava en as.
Doordat Titus heel gul mee hielp aan de heropbouw, droeg bij aan zijn populariteit.
Pompeï
Tot zover mijn stuk. Ik zal nog meer verhalen wetenswaardigheden plaatsen etc. Wie vult dit topic aan met leuke verhalen, weetjes,plaatjes etc. Verplaats je zelf in een persoon of gebeurtenis, wees creatief.
Een impressie van hoe een Romeinse Soldaat eruit zag.
Romeinse Munt.
Ik zal straks even proberen in te gaan op Marcus Aurelius (de laatste van de 4 goede Keizers) en zijn zoon Commodus, die in de film Gladiator figureren. Ook kan er wat opgemerkt worden over de slaven, 1 op de 3 inwoners van Rome was slaaf, de Gladiatorenspelen (panem et cirsenses) en uiteraard is de Julii-Claudische dynastie, die de wat ouderen onder ons (yvonne?) zo goed kennen van de BBC-serie I, Clausius naar een boek van Robert Graves, ook altijd leuk om te behandelen natuurlijk. Niet in het minst, omdat je dan 2 tot de verbeeldingsprekende tirannen tegenkomt: (Gaius) Caligula en Nero.
Het Romeinse Keizerrijk, een rijk waar je of alles bent of niets.
De mogelijkheden zijn er om het zo begeerde Romeinse Staatsburgerschap te verwerven, maar dat is slechts voor weinigen weggelegd. Je wordt geboren als slaaf en vecht voor je bestaan. Je kent de verhalen van Spartacus, voorbeeld voor vele Gladiatoren, maar ook de simpele Gladiator die zijn status van slaaf kwijt raakt, is een inspiratie voor velen.
De oorsprong vinden we bij de Etrusken, die al honderden jaren hiervoor in dit gebied woonden. Van de oorsprong is nog maar weinig te merken. Begonnen we ooit als als gewapende begeleider op begravenissen, zo eindigen we als vermaak voor de Keizer. Waar Keizers als decadenten leven, zo hard is het voor ons. Sommigen vechten overigens voor het geld.
Zo liet Julius Caesar 600 mensen tegen elkaar vechten als eerbetoon aan z'n vader die 20 jaar geleden als was gestorven 
en dat het er maar 600 waren hebben we te danken aan het senaat.
Wij zijn niet 1 maar bestaan uit verschillende afkomsten. Slaven, criminelen en ook geruineerde mensen, die van hoge stand waren en dit was dan hun laatste manier om nog aan eten te komen.
We moeten vechten op verschillende manieren en daar hebben ze ook namen aan gegeven.
Je hebt een Mirmillone, die als Gallische strijder het gevecht in gaat. Een Retiarius, symbool voor de visser, met metalen schouderstuk (galerus) aan 1 zijde en een werpnet. De Secutor (Samnite), de achtervolger, bewapend met een dolk of zwaard en kniebeschermers en helm, maar ook een Provocator, die een stootspeer als hoofdwapen heeft en een Sagitarius, met een helm gaat deze boogschutter het gevecht in, enkel 6 pijlen ter beschikking.
Verder zijn er ook de Laquearius, de Essedarius, de Catafractarius, de Tracian, en de Dimacheirius die de luxe heeft dat hij met twee zwaarden mag vechten.
Zo ver ik weet kondigen ze ons aan met affiches, de tijd staat er op en wie er vecht tegen wie. Heb je geluk dan vecht je in de praelusio met houten zwaarden.
Het publiek wordt helemaal wild en het lijkt wel of ze vurig meevechten.
Ben je gewond dan galmt Habet door de arena, dit betekend dat je gewond bent.
Je mag dan hopen op de genade, maar soms ben je liever dood dan dat je dit nog een dag langer wilt doen.
Je weet dat als de duim naar beneden gaat het is gebeurd.
Vecht je goed, dan kun je ontslagen worden.
Ook zijn er mensen die vrijwillig meevechten en die krijgen ook een volledig opleiding. Wij slaven hebben een aantal maanden mogen trainen, maar de criminelen werden letterlijk zonder opleiding, voor de leeuwen gegooid.
Tientalle dieren kunnen op je jagen of jij op hen. Ook werden mensen uit het publiek wel de arena ingedrukt en ook de vrijwillige gladiatoren hebben wel eens iemands arm gebroken zodat ze verzwakt de arena ingaan.
De Keizers zijn echt gek, gehandicapten, misvormden, ze gaan zo de arena in, bloedovergoten of gerolt in vlees. Moord, martelingen en vernedering, niemand geeft om ons......
1. waar staat AD voor? After ............
2. ik heb een oude munt liggen, volgens mij romeins waar zou ik dat kunnen laten checken?
quote:1. Anno Domini
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:12 schreef SHERMAN het volgende:
even twee dingen:1. waar staat AD voor? After ............
2. ik heb een oude munt liggen, volgens mij romeins waar zou ik dat kunnen laten checken?
2. heb je een scherp plaatje van die munt?
Met name de figuren van Marcus Aurelius, de oude Keizer, en Commodus, de zoon, zijn historisch. Marcus Aurelius was de laatste van de 4 zogenaamde goede keizers. Keizers die het rijk bestendigden en, ondanks vele problemen, gematigde bestuurders waren. Deze keizers waren: Trajanus (98-117), Hadrianus (die van Hadrian's wall, 117-138), Antonius Pius (138-161) en tot slot dus Marcus Aurelius (161-180) die wel de filosoof-keizer werd genoemd, omdat hij een introspectief meesterwerk, Meditationes, op zijn naam heeft staan dat nog in het Victoriaanse Engeland gebruikt werd als handboek voor goede zeden. Ondanks dat zou Marcus Aurelius meer dan 9 jaar van zijn bewind bij zijn legers te velde vertoeven in de strijd tegen de Germaanse stam van de Macromani boven de Donau. De film begint op het slagveld aan de Donau bij wat nu Wenen is en waar Marculs Aurelius idd stierf. Niet door toedoen van zijn zoon Commodus zoals in de film, maar door zijn inmiddels zwakke gezondheid.
Commodus, die hem opvolgde, was al vanaf 177 mede-Keizer. In het begin van zijn bewind zou hij net als zijn vader voor hem deed de Germaanse stammen bestrijden. Omdat deze strijd eindeloos leek voort te slepen sloot hij uiteindelijk een pact met de Macromani, waarbij Rome zich terugtrok achter de natuurlijke grens van de Donau. Toen Commodus in Rome terugkeerde trof hij de bewijzen aan van een door zijn zuster Annia Lucilla beraamd complot tegen zijn persoon. Annia zou uiteindelijk in 189 gewurgd worden. In de eerste jaren van zijn regeerperiode werd Commodus niet echt als een slechte keizer beschouwd. Alleen omdat hij ongunstiger afstak tegen zijn gematigde stoïcijnse vader, die bijvoorbeeld een hekel had aan de gladiatorenspelen en o.a. het doden van gladiatoren verbood, werd hij onbekwamer geacht. Commodus wordt beschreven als een knappe jonge man met blond krullend haar, die een enorme voorliefde ontwikkelde voor de gladiatorenspelen. Net als Caligula betrad hij daarbij zelf ook de arena, zowel in het ochtendprogramma, waarin criminelen werden afgeslacht door wilde beesten, als in het middagprogramma tijdens de gladiatorengevechten. Uiteraard werden de kaarten goed voor hem geschud. Bekend is dat hij in een uitdossing waarmee hij Hercules voorstelde gladiatoren te lijf ging, die slechts bewapend waren met een houten zwaard. Na verloop van tijd werd Commodus steeds bizarder en liet hij het bestuur van het rijk over aan zijn Praetoriaanse Praefector. Net als Caligula en Nero voor hem zadelde hij Rome op met een grillig en willekeurig bewind, waarin op den duur niemand meer zeker was van zijn leven. Toen op gegeven moment een deel van Rome was afgebrand, door 1 van de vele grote branden waar Rome door geplaagd werd, bouwde hij dat deel van de stad weer op en wilde hij om dit te vieren Rome herdopen in Colonia Commodiana: Commodus' stad. Uiteraard was dit teveel van het goeie en dus werd er een complot gesmeed tegen zijn leven. Op 30 december 192 werd Commodus in zijn bad door zijn mede-worstelaar Narcissus vermoord. Na zijn dood volgde een tweede grote crisis in het Romeinse keizerrijk, net als na de dood van Nero in 68. En weer zouden 4 keizers elkaar in een periode van 1 jaar opvolgen, voordat uiteindelijk Septimius Severus overbleef en de Severische dynastie vestigde.
[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 17-10-2003 20:19]
quote:Staat er AD of BC op die munt?
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:12 schreef SHERMAN het volgende:
even twee dingen:
2. ik heb een oude munt liggen, volgens mij romeins waar zou ik dat kunnen laten checken?
Ik ben ook al weer bezig aan een andere invalshoek.
Commodus beweerde toch, dat hij verwekt was door een Gladiator?
quote:Niet dat ik weet. Commodus was de enige mannelijke telg, van 14 kinderen, van Marcus Aurelius, die de volwassenheid bereikte. Zijn relatie met zijn vader was opperbest, getuige ook het feit dat hij in 177 mede-keizer werd. Ook Laurus Verus fungeerde een tijdje als mede-keizer van Marcus Aurelius trouwens. Hij was ook de eerste keizer sinds Nero, m.u.v. Domitianus, die zijn vader opvolgde. De Flavische keizers (van 68 (Vespasianus) tot 192 (dood Commodus)) zijn, dus m.u.v. Domitianus en Commodus, allen geadopteerde zonen. Waarschijnlijk is dus de keizer die jij bedoelt 1 van die Flavische keizers.
Op vrijdag 17 oktober 2003 20:53 schreef pro_jeex het volgende:
Goed stuk Ryan3
Ik ben ook al weer bezig aan een andere invalshoek.
Commodus beweerde toch, dat hij verwekt was door een Gladiator?
quote:
Op vrijdag 17 oktober 2003 21:03 schreef Ryan3 het volgende:[..]
Niet dat ik weet. Commodus was de enige mannelijke telg, van 14 kinderen, van Marcus Aurelius, die de volwassenheid bereikte. Zijn relatie met zijn vader was opperbest, getuige ook het feit dat hij in 177 mede-keizer werd. Ook Laurus Verus fungeerde een tijdje als mede-keizer van Marcus Aurelius trouwens. Hij was ook de eerste keizer sinds Nero, m.u.v. Domitianus, die zijn vader opvolgde. De Flavische keizers (van 68 (Vespasianus) tot 192 (dood Commodus)) zijn, dus m.u.v. Domitianus en Commodus, allen geadopteerde zonen. Waarschijnlijk is dus de keizer die jij bedoelt 1 van die Flavische keizers.
quote:http://en.wikipedia.org/wiki/Gladiator
It was socially unacceptable for citizen women to have sexual contact with a gladiator, but Faustina, the mother of the emperor Commodus, was said to have conceived Commodus with a gladiator (Commodus likely invented this story himself).
Ik las het hier.
De kreet Roma victor is complete, onvoorstelbare lulkoek. Ten eerste is het Roma victrix; ten tweede werd die kreet pas zo'n tweehonderd jaar later ingevoerd.
Ook werd er nooit in de winter gevochten.
Na dit vertoon van geleerdheid zal ik kijken of ik nog iets kan vinden.
quote:Wist ik niet.
Op vrijdag 17 oktober 2003 21:07 schreef pro_jeex het volgende:[..]
[..]http://en.wikipedia.org/wiki/Gladiator
Ik las het hier.
Marcus Aurelius was iig wel vaak weg, dus een slippertje is dan gauw gemaakt, vermoed ik... Overigens werden de succesvolle gladiatoren idd als helden vereerd, zoiets als onze sporthelden nu. Zozeer zelfs dat een bepaalde categorie van jongelingen (mannen en vrouwen trouwens) zich vrijwillig aansloot bij gladiatorenscholen. Men diende dan wel het burgerschap van Rome op te geven, waardoor men legaal gesproken slaaf werd. Vaak waren dit mensen met schulden bijvoorbeeld. Op gegeven moment kon je als je heel succesvol was ook vrijgelaten worden door de Keizer. Je kreeg dan een houten zwaard als aandenken. De gladiatorenscholen waren in de tijd van de republiek in particuliere handen. Onder het pricipaat werd dit verboden en nam "de overheid" deze taak op zich, omdat die gladiatorenscholen uitgroeiden tot een gevaarlijke particuliere militaire macht.
Nog even over die stichtingsdatum van Rome, deze is meer symbolisch. 21 april 753 zou de stichtingsdatum zijn, maar er wordt gespeculeerd dat dit waarschijnlijk al eerder was. Ook is de naam niet afkomstig van de mythische stichter Romulus maar van de Etruskische gens Ruma.
Correct me if i'm wrong, ik doe dit ook maar uit m'n hoofd nu
quote:Klopt dat het symbolisch is, vandaar dat ik het ook heb geschreven, dat dit gewoon algemeen aangenomen wordt.
Op vrijdag 17 oktober 2003 21:23 schreef Blokhut het volgende:
Beetje jammer dat m'n handboek oude geschiedenis nog op m'n kamer ligt, anders had ik vast wel wat leuke dingen kunnen toevoegen.Nog even over die stichtingsdatum van Rome, deze is meer symbolisch. 21 april 753 zou de stichtingsdatum zijn, maar er wordt gespeculeerd dat dit waarschijnlijk al eerder was. Ook is de naam niet afkomstig van de mythische stichter Romulus maar van de Etruskische gens Ruma.
Correct me if i'm wrong, ik doe dit ook maar uit m'n hoofd nu
Romulus vermoorde Remus tijdens het hele gebeuren. De datum werd ook aangewend voor de Romeinse en Caesariaanse Kalender.
er zijn verschillende legendes over de stichting zoals die over Aeneas and Julus.
Op de plaats van het huidige Rome leefden al vanaf ca. 400 v.Chr. mensen op twee heuvels, de Palatinus en de Quirinalis.
De twee gingen samen onder Etruskische heerschappij.
Nadat Tarquinius Superbus werd verjaagd, werd in 509 voor Christus, Rome een Republiek.
De Historische Malloot:
Gaius Caesar Augustus Germanicus
Onder vrienden: Caligula
Als eerstejaars volgen wij nu het vak Oudheidkunde en gaan wij straks de Romeinen behandelen. Wij dachten via deze rubriek vast een voorsprong te behalen door voor de Historische Malloot een man uit het roemruchte Julisch-Claudische Huis te kiezen.
Onze grote uitverkorene Gaius Caesar Augustus Germanicus werd op 31 Augustus 12 AD als zoon van de geliefde veldheer Germanicus en Agrippina (kleindochter van Augustus) geboren. Daarmee was hij van moederskant een directe afstammeling van keizer Augustus en van vaderskant had hij het successierecht geërfd. Helaas is er buiten zijn geboortedatum, zijn sterven en de wijze waarop, erg weinig werkelijk bekend over deze keizer. Wel zijn er vele geruchten en mythische verhalen. Uw reporters kijken daar natuurlijk doorheen.
In zijn vroege jeugd ging hij altijd met zijn vader mee op veldtocht en hier stamt zowel zijn grootheidswaanzin van af als zijn bijnaam. Op al die veldtochten liep onze kleine man trots in uniform rond. De sandaal werd toentertijd de Caliga genoemd. Nu vragen uw reporters zich af: liep hij zoveel over de soldaten heen, of werd hij op handen gedragen, of schopte hij zoveel tegen hun schenen, dat hij genoemd is naar zijn schoeisel? Verder was het op twee-jarige leeftijd reeds dat onze uk door twee legioenen soldaten gesmeekt en aanbeden werd, om zo hun generaal en zijn vader bij hen te houden. Men kan stellen dat de opvoeding temidden van al die mannen en een vader op veldtocht toch te wensen heeft overgelaten.
Er doen veel prachtige verhalen over deze guitige keizer de ronde. Het bekendst is misschien wel het verhaal over zijn paard. Caligula kon weinig waardering opbrengen voor de republikeinse onderdelen van het Romeinse staatssysteem. Om zijn aversie kracht bij te zetten ijverde hij voor de benoeming van zijn paard tot consul. Zijn paard, Incitatus, was zo ongeveer zijn enige vriend en hij vond zijn paard uitermate geschikt voor de functie van consul. Hij had nog meer met paarden, hij leed aan nachtmerries en slapeloosheid. Hij dwarrelde 's nachts uren door het paleis. Hij was epileptisch, schizofreen, hoorde stemmen, maar vooral was hij waanzinnig. Caligula zag zichzelf als Zeus, de Griekse oppergod, maar ook zag hij zichzelf graag als vrouw. Ondanks dat hij dikbehaard was, over zijn gehele lijf, verkleedde hij zich met genoegen als Venus, de godin van de vrouwelijke lieftalligheid. Ook hield hij van zang, dans en toneel in een mannelijke conservatieve maatschappij. Nog een amusante afwijking van Caligula was zijn relatie met vrouwen. Eerst trouwde hij zijn half-zus, zij stierf echter tamelijk vlug. Zijn twee volgende vrouwen stootte hij zo ongeveer direct na de huwelijksvoltrekking weer af, zo vlug brak hij met ze. Zijn vierde vrouw echter hield hem een beetje in toom, ze was een oudere vrouw met drie kinderen. Zij wist wel om te gaan met ijdele, vervelende, verwende jongetjes.
Al met al heeft deze keizer slechts drie jaar en tien maanden de keizerstroon warm gehouden. Het was een turbulente tijd, waarin hij zeer geliefd en later zeer gehaat en gevreesd werd. Op 24 januari 41 AD werd onze historische malloot door Cassius Chaerea, de bevelhebber van de praetoriaanse garde, vermoord tijdens de Palatijnse feestspelen. De geboekstaafde vernietiging van alles wat met Gaius Caesar te maken had onder keizer Claudius verklaart het gebrek aan bronnen en de hoeveelheid mythen die rond deze door schandalen omringde figuur zijn opgetrokken. Deze incestueuze, aan gemoedsveranderingen onderhevig zijnde, aan grootheidswaanzin leidende Phaëton, heeft wat ons betreft de benoeming tot Historische Malloot absoluut verdiend.
[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 18-10-2003 13:47]
quote:Post eens een plaatje, ik heb zelf een aantal romeinse munten en ik kan het wel voor je uitzoeken
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:12 schreef SHERMAN het volgende:
even twee dingen:1. waar staat AD voor? After ............
2. ik heb een oude munt liggen, volgens mij romeins waar zou ik dat kunnen laten checken?
mijn romeinse munten:
1
2
3
4
1 nummus van keizer Valentinianus I ( 364 - 375 ).
2 nummus van Constantinus I ( 307- 337 )
3 Constantinus II als Caesar ( 317 - 337 )
4 Gratianus na 337
jaren na christus
quote:De originele uitspraak van de naam "Gaius Julius Caesar" is "gajoes ie-joeli-joes kaisar" en dankzij zijn adoptiezoon werd een familienaam een titel.
Op vrijdag 17 oktober 2003 15:19 schreef pro_jeex het volgende:
Heel strikt genomen was Julius Ceasar geen Keizer van Rome, maar eerder een Dictator voor het leven. Toen hij vermoord werd onstond een burgeroorlog, die eindigde toen Augustus de eerste Keizer van Rome werd.
Caesar zou ook met jan en alleman hebben geslapen om macht te vergaren. Hij was biseksueel zegt men--heeft iemand van jullie daar meer over?, en in tegenstelling tot de bustes die her en der van hem bekend zijn, zo kaal als een biljartbal.
quote:De vermeende homoseksualiteit van Julius Caesar is iets waar men niet helemaal uit is. Deze geruchten ontstonden toen hij als jong militair op campagne ging met de legers in Gallia. Hij schijnt toen redelijk snel de rangen doorlopen te hebben en ongetwijfeld door jaloerse collega's is toen het verhaaltje de wereld in geholpen dat hij daarvoor zekere diensten leverde aan zijn bevelhebber. Wat allemaal niet zo heel erg was, ware het niet dat hij die diensten leverde als "het vrouwtje". Dus hij werd genomen, zal ik maar even zeggen. Itt "het nemen" stonden dergelijke activiteiten niet hoog aangeschreven. Dit gerucht was dermate hardnekkig dat toen hij na Alesia de Rubicon overging en de teerling was geworpen (49 v. Chr.) dit een publiek geheim was geworden. Caesar heeft er alles aangedaan om deze geruchten te neutraliseren door zich in de liefde als een womanizer op te stellen. Een beetje à la Clinton dus. Hij werd later namelijk geroemd vanwege zijn talrijke "overwinningen" op de vrouwen. Hoe het precies zit en of hij homo- dan wel biseksueel was is uiteraard niet na te gaan. Feit is dat hij bijzonder ambitieus en gehaaid was toen hij jong was, dus wie weet... Caesar zelf, waarvan tal van bustes en beelden zijn overgeleverd, wordt beschreven als een lange, gespierde man met een vrij breed voorhoofd. Zoals bekend bezat hij een terugwijkende haargrens en kamde hij ter compensatie het haar dat achterop zijn hoofd stond naar voren toe. Verder wordt ook geschreven dat hij een man was met een duivels gevoel voor humor en dat hij met zijn "wits" bijna iedereen te snel af was. Ook was hij een uitstekend redenaar, alleen Cicero was hem daarin de meerdere. Als bevelhebber was hij streng maar rechtvaardig.
Op zaterdag 18 oktober 2003 14:14 schreef Shark.Bait het volgende:[..]
De originele uitspraak van de naam "Gaius Julius Caesar" is "gajoes ie-joeli-joes kaisar" en dankzij zijn adoptiezoon werd een familienaam een titel.
Caesar zou ook met jan en alleman hebben geslapen om macht te vergaren. Hij was biseksueel zegt men--heeft iemand van jullie daar meer over?, en in tegenstelling tot de bustes die her en der van hem bekend zijn, zo kaal als een biljartbal.
[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 18-10-2003 14:35]
quote:Aan die drie namen kun je trouwens zien dat Caesar een patricier was.
Op zaterdag 18 oktober 2003 14:14 schreef Shark.Bait het volgende:[..]
De originele uitspraak van de naam "Gaius Julius Caesar" is "gajoes ie-joeli-joes kaisar" en dankzij zijn adoptiezoon werd een familienaam een titel.
Caesar zou ook met jan en alleman hebben geslapen om macht te vergaren. Hij was biseksueel zegt men--heeft iemand van jullie daar meer over?, en in tegenstelling tot de bustes die her en der van hem bekend zijn, zo kaal als een biljartbal.
Gaius Iulius Caesar betekent Gaius, uit de gens van de Julii, en de domus van Caesar. Er waren altijd meerdere Julius Caesars, die je met behulp van hun voornamen uit elkaar konden houden. Wanneer meerdere leden van dezelfde familie dezelfde drie namen hadden, kregen ze bijnamen:
P. Cornelius Scipio, tribuun
P. Cornelius Scipio Barbatus (de baard), dictator
P. Cornelius Scipio Asina (vrouwelijke ezel), consul
P. Cornelius Scipio Africanus Maior, generaal en consul, de man die Hannibal versloeg
P. Cornelius Scipio Africanus Minor (de jongere Afrikaan), zoon van Maior
P. Cornelius Scipio Aemilianus Africanus Minor Numantinus (de Numantier), geadopteerde zoon van Africanus Minor (dat hij geadopteerd was kun je zien aan dat ianus), de man die Carthago verwoestte
P. Cornelius Scipio Nasica (de Neus), consul
De voorneem heette praenomen, de naam van de clan of gens was de nomen, de familienaam heette cognomen. Plebeers (G. Marius, Marcus Antonius) hadden geen nomen.
Over Caesar's bisexualiteit; er heeft wel een geschiedkundige gezegd dat hij ''van elke vrouw de man en van elke man de vrouw'' was, maar ik weet niet meer wie dat was.
Ik heb nooit gehoord dat hij zo kaal was, al is hij op de meeste bustes wel enigzins kalend:
quote:Julius Caesar was wel verwant aan Marius. D.w.z. het was zijn schoonvader. Dus helemaal strikt gescheiden was de sociale stratificatie niet. Marcus Antonius die o.g.v. zijn geboorte geen recht op zitting in de senaat had, werd later wel mede-consul van Caesar, dus ook hier weer enige mobiliteit tussen de verschillende standen.
Op zaterdag 18 oktober 2003 14:32 schreef SportsIllustrated het volgende:[..]
Plebeers (G. Marius, Marcus Antonius) hadden geen nomen.
quote:In texten schijnt gewoon te staan dat hij zelfs fors kalend was. Uiteraard verfraaiden de makers van die bustes zijn verkomen enigszins, vermoed ik.
Over Caesar's bisexualiteit; er heeft wel een geschiedkundige gezegd dat hij ''van elke vrouw de man en van elke man de vrouw'' was, maar ik weet niet meer wie dat was.
Ik heb nooit gehoord dat hij zo kaal was, al is hij op de meeste bustes wel enigzins kalend:
De Wetgevende macht, in de Senaat bijeen, bestond uit de volgende assemblees:
Comitia curiata (rechtelijke macht)
Comitia centuriata (leger)
Concilium plebis (openbare werken)
Comitia tributa ?
De uitvoerende macht lag in handen van meestal twee soms drie voor een half jaar door de senaat benoemde consuls. Deze consuls hadden naast uitvoerende macht ook het vetorecht. In tijden van rampspoed kon ook weer voor de periode van een half jaar een dictator benoemd worden.
In het principaat, gevestigd door Gaius Octavianus, werd alles anders. Augustus werd princeps senatus, de belangrijkste van de senaat, en kreeg daarbij de titel Augustus ofwel "verhevene". Stap voor stap kreeg hij ook alle andere wetgevende en uitvoerende taken toebedeeld en in 12 v. Chr. werd hij ook Pontifex Maximus, de hoogste priester. De ambten die hieronder worden genoemd bleven bestaan.
Gekozen magistraten waren:
Dictator: Benoemd door consuls ten tijde van militaire dreiging/rampspoed.
Consuls: Hoofd van de burgerlijke en militaire magistraten. Zij konden tijdens de Republiek de Senaat en commissies bijeenroepen.
Praetors: Hoofd van de rechtelijke macht, vervanger van de consuls.
Questors: Beheerder van de publieke financiën en assistenten van de consuls.
Censors: Hoofd van de registratie van de burgelijke stand van Rome. Werd eens in de vijf jaar gekozen. Was voor anderhalf jaar in functie hoewel zijn handelen uitwerking had tot aan de volgende verkiezingen.
Aediles: Toezichthouder van publieke werken, tempels, markten en spelen.
Tribunes: Ookwel volkstribuun. Hun functie was het verdedigen van de Plebejers indien deze onheus werden behandeld door de Patriciërs.
Overigen:
Gouverneurs en pro-consuls van een Provincie: Meestal werden die gekozen uit voormalige consuls en praetors.
Religie:
Pontifex Maximus: De hoogste priester van de Romeinse staatsreligie.
Klassen:
Partriciërs: Dit waren de rijke, landbezittende families vaak met politieke macht.
Equestrianen: De middenklasse. Mensen die rijk genoeg waren konden door de censor benoemd worden tot equestriaan. Ze stonden ook bekend als ridders, omdat ze uit publieke fondsen een paard kregen als ze werden opgeroepen voor militaire dienst.
Plebejers: De werkende klasse. Veelal arme families.
Aan de kleding kon men de klasse van de drager herkennen.
Slaven:
Tot slot hadden we natuurlijk nog de slaven, die ongeveer een derde van de bevolking van Rome uitmaakten. Zij bezaten geen rechten. Een slaaf die zijn vrijheid kreeg behoorde vervolgens tot de plebejers.
[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 18-10-2003 15:37]
De keizer is volgens mij ook nooit, of in ieder geval niet vanaf het begin, een officieel erkende functie geweest, maar een verzameling titels, waarvan vele uit het rijtje van Ryan3. Volkstribuun was er daar bijvorbeeld 1 van. Caesar wist al deze functies bij elkaar te verzamelen, Augustus institutionaliseerde dat en toen had je de keizer. Bij een benoeming echter werd de a.s. keizer al deze aparte titels toegekend.
Even iets van technische aard: het valt me op dat de meeste gasten hier Geschiedenis studeren. Ik studeer zelf nog niet (doe nu laatste jaar gymnasium), dus ik vroeg me af: baseren jullie jezelf vooral op bronnen als tekstboeken en nieuwe publicaties of zoveel mogelijk op teksten van oud-Romeinse historici (Tacitus, Livius, Cluvius, enz), al dan niet in vertaling?
Dit is geen verborgen kritiek, maar slechts ter verduidelijking
autem didicistisne litteras linguae Latinae
quote:Inderdaa.d Maar een nomen hadden ze niet.
Op zaterdag 18 oktober 2003 14:45 schreef Ryan3 het volgende:[..]
Julius Caesar was wel verwant aan Marius. D.w.z. het was zijn schoonvader. Dus helemaal strikt gescheiden was de sociale stratificatie niet. Marcus Antonius die o.g.v. zijn geboorte geen recht op zitting in de senaat had, werd later wel mede-consul van Caesar, dus ook hier weer enige mobiliteit tussen de verschillende standen.
.quote:Iets dergelijks bestaat nog steeds natuurlijk. The gruesome immortality of institutes wordt dit genoemd en het drukt traditie en dus bestendigheid uit.
Op zaterdag 18 oktober 2003 15:39 schreef Meneer_Aart het volgende:
Interessant is de ontwikkeling van al die functies van de vroege Republiek tot aan de late Keizertijd. Bepaalde functies hadden op een gegeven moment alleen nog een symbolische waarde, anderen werden juist belangrijker of kregen een andere invulling. Een functie schrappen (of een orgaan, wat dat betreft), daar deden de Romeinen niet aan: alles bleef bestaan, want wat oud was was goed. Vandaar de schier onontwarbare structuur die de Romeinse staat op een gegeven moment had. Waarbij je het nog niet eens hebt over de structuur van de stad Rome, die in complexiteit niet onderdeed.
quote:Inderdaad Gaius Octavianus werd in 27 v. Chr., nadat hij aangaf zijn functie van consul te willen neerleggen toen de burgeroorlog ten einde liep (slap bij Actium 31 v. Chr. was het einde voor Marcus Antonius, de laatste betwister), door de Senaat benoemd als princeps senatus, de belangrijkste senator. Vandaar het Principaat en dus eigenlijk niet het Keizerrijk, want dat heeft een geheel andere connotatie gekregen nadat Karel de Grote tot Keizer en dus eigenlijk Caesar werd gekroond.
De keizer is volgens mij ook nooit, of in ieder geval niet vanaf het begin, een officieel erkende functie geweest, maar een verzameling titels, waarvan vele uit het rijtje van Ryan3. Volkstribuun was er daar bijvorbeeld 1 van. Caesar wist al deze functies bij elkaar te verzamelen, Augustus institutionaliseerde dat en toen had je de keizer. Bij een benoeming echter werd de a.s. keizer al deze aparte titels toegekend.
Hoe het precies zit met de verandering van naam in titel is eigenlijk vrij bizar, heb ik begrepen. Caesar behoorde zoals iedere senator in die tijd tot de felle verdedigers van de senaat als belangrijkste staatsorgaan. Dit m.n. omdat Sulla er rond de jaren 82-79 v. Chr. als dictator een potje van gemaakt had. Zo werden de tegenstanders van Sulla en dus de medestanders van Marius allen door Sulla terechtgesteld. Hele bloedbaden richtte Sulla, die zich gedroeg als een alleenheerser, als een koning, aan. Pompeius neemt na de dood van Sulla de boel over, maar geeft de macht weer terug aan de senaat en wordt vele keren consul en als laatste met Caesar samen. Als consul zou hij in vele veldslagen ter zee en op land de zeepiraten verslaan en aldus de basis leggen voor de Pax Romanum van Augustus en een enorme welvaart door de toegenomen handel in het Middellandse Zeegebied. Ook zou Pompeius, geloof ik, een belangrijke hervorming in het leger doorvoeren, waardoor ook Plebejers dienst konden nemen. Hierdoor waren de legers niet meer trouw aan Rome of de senaat als zodanig maar aan de eerste de beste generaal die voor de meeste buit kon zorgen. Dit zou een belangrijke factor worden in de opkomst van Caesar en het principaat vestigen. Na zijn verovering van heel Gallia, behalve een klein dorpje aan de kust van Normandië, keerde de inmiddels bij het volk populaire Caesar terug Rome, waar de senaat o.l.v. Pompeius, Cato en Crassus probeerden Caesars invloed aan banden te leggen, en ging met zijn legers de Rubicon over, iets wat traditiegetrouw nooit gedaan werd, om orde op zaken te stellen. Enfin dat deed hij dus in weerwil van eerder genoemde senaatsfactie, zodat hij nog populairder werd bij het volk. Het volk wilde hem als koning, maar Caesar, die dus nog steeds geneigd was om de macht bij de senaat te leggen, weigerde dit. Ik ben geen koning, ik ben Caesar, gewoon Caesar. Wel werd hij idd door de senaat benoemd als dictator voor het leven, hoewel hij wel bleef samenwerken met de senaat. Vervolgens kwam na zijn dood zijn adoptiefzoon Octavianus bovendrijven, met dezelfde familienaam, vervolgens werd er nog "Augustus", verhevene, aan toegevoegd en the rest is history...
[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 18-10-2003 18:25]
Zijn vader Constantinus I Chlorus was junior-keizer in de Tetrarchie van Diocletanus.
De Tetrarchie betekende dat het rijk opgedeeld was in een oostelijke en westelijke sector, de oostelijke sector was een groter gevaar, met zowel millitaire bedreigingen in de balkan en perzie, terwijl het westen een meer infrastructurele besturing nodig had.
Dit is een van de grondoorzaken van de nog steeds bestaande oost-west deling binnen europa, met het katholiek/protestante christelijke westen, tegenover het orthodox-christelijke oosten.
Constantijn werd grotendeels opgevoed door zijn moeder Helena, een slavische christenvrouw.
De christelijke achtergrond was zeer belangrijk voor Constantijn, alhoewel hij zelf geen christen was, speelde dit wel een voor hem belangrijke rol.
Zo was hij stuurder achter het Edict van Milaan, waarin de Romeinse staten (het oostelijke alswel het westelijke rijk) zich onafhankelijk van religie opstelden, vrijheid van religie toestonden, en de christelijken alle eerder geroofde bezittingen te vergoeden.
Het overtreden hiervan door Licinus, de oostelijke heerser, was voor Constantijn reden hem in 324 op te pakken en terecht te stellen, waarna hij alleen de macht nam over het gehele rijk.
Nog belangrijker, ook als christelijke legende is de slag bij de Milvische brug;
Na de dood van zijn vader, werd Constantijn door de soldaten van zijn vader uitgeroepen tot opvolger, de oostelijke keizer (Maximian) was het hier niet mee eens, hij prefereerde zijn zoon Maxentius. Constantijn wist wel een positie als Ceasarii te bereiken, heersend over Gallië en Brittanië.
Nadat Maximian door Diocletanus afgezet werd als Oostelijke keizer, liet Constatijn hem executeren, als wraak hiervoor trok de zoon Maxentius op tegen Constantijn.
Constantijn wist slim te manoevreren en zijn troepen bijtijds in Italie te brengen, onder Rome, bij de Milvische brug kwam het tot een confrontatie.
Maxentius had een overwicht aan soldaten en bezat op dat moment de macht over de Senaat in Rome die een beslissing zou nemen wie verkozen zou worden tot opvolger.
Constantijn liet echter de letters XP, wat staat voor Christus op de schilden van zijn soldaten schrijven, hij had een visioen gehad dat hem gezegd werd: "In Dit Teken zal U overwinnen"
De beslissing viel doordat Maxentius verdronk in de Tiber, bij een poging terug te vluchten.
Na de overwinning van Constantijn werd hij tot alleenheerser over het Rmeinse Rijk, hij verlegde de hoofdstad naar Constantinopel.
Zijn moeder Helena was nog steeds sterk invloedrijk, deze probeerde als vrouw een positie gelijk te krijgen aan een keizer, hiervoor maakte ze gebruik van oosterse tradities van moeder-verering, zoals o.m. vanuit Efeze bekend, ze initialiseerde een beeld van een heersende zoon, beschut door zijn moeder die qua aanbidding op een gelijk niveau stond:
Hieruit vormde zich later de Maria-verering in de christelijke kerk.
Constantijn zelf speelde een grote rol bij het conflict rond de arianistische christelijke visie, dit was gebaseerd op een conflict over het een-zijn van zowel de vader als de zoon.
Arius een oostelijk christelijke priester was aanvoerder van een leer dat Jezus en God-de-Vader los van elkaar stonden, en dat Jezus in feite een mens was enkel met een goddelijke vader, de traditionele stelling was dat Jezus zowel God als mens was en dat God en Jezus ook als één gezien moeten worden.
Constantijn was aanhanger van de arianistische visie (die zich als Keizer sterk aan "Jezus" spiegelde) maar tevens vormde een eenduidige religieuze visie een belangrijke rol in zijn doel om een centraal beheerst wereldrijk te vormen.
Hiervoor riep hij het concilie van Nice bijeen, een verzameling van kerkvoogden en bisschoppen uit de hele christelijke wereld (grotendeels uit Constantijns rijk of de grensregionen)
De arianistische visie van Constantijn verloor het op het concilie, hier werd bepaald dat jezus en God een zijn, echter als keizer wist hij wel zowel zijn wereldlijke alswel religieuze macht te versterken.
Overigens komt de uitdrukking, "Dat maakt geen Jota uit", vanuit de arianistische twist, het verschil tussen de god-jezus-eenheid en het god-de-vader-en-jezus-zijn-zoon-verschil werd in het gieks omschreven met homo-souros (eenheid) homoi-souros (twee-zijn) genoemd, het verschil was een letter, de 'i' (de jota in het grieks)
[Dit bericht is gewijzigd door RM-rf op 18-10-2003 18:46]
quote:Ahem. Op het ogenblik dat Caesar de Rubicon overstak (49 v. Chr.) was Crassus al dood (53 v. Chr.)
Op zaterdag 18 oktober 2003 18:11 schreef Ryan3 het volgende:
Na zijn verovering van heel Gallia, behalve een klein dorpje aan de kust van Normandië, keerde de inmiddels bij het volk populaire Caesar terug Rome, waar de senaat o.l.v. Pompeius, Cato en Crassus probeerden Caesars invloed aan banden te leggen, en ging met zijn legers de Rubicon over, iets wat traditiegetrouw nooit gedaan werd, om orde op zaken te stellen.
Norman Davies beschrijft het als volgt:
His head was cut off, the mouth stuffed with molten gold. The accompanying notice from the Parthian king read: 'Gorge yourself in death with the metal you so craved in life'.
Crassus was trouwens ook degene die Spartacus wist te verslaan, en vervolgens de weg van Capua naar Rome (120 mijl) vol te planten met kruizen en de bevoling van Rome een banket aan te bieden van tienduizend tafels.
Die legers werden doorgaans achtergelaten aan de Rubicon, omdat Rome een heilige grenslijn had; het pomerium.
The basis rule was that this (te weten: military) authority lapsed when a commander crossed the pomerium: civil and military power were entirely separate; the area within the sacred boundary was so outside the sphere of military power that a general could not even enter it without laying that power down.
(Beard, North en Price, Religions of Rome. Volume I: A history).
Ik ben 1e jaars geschiedenis student en wij behandelen nu Oudheid.
Inmiddels zijn we ook bij Rome beland dus ik zal binnenkort hier ook wat informatie/meningen spuien
quote:O, nou ja, ik zeg ook niet dat alles accuraat is wat ik hier vertel, ik doe het ook maar uit mijn hoofd. Ik dacht dat Crassus samen met Brutus in Griekenland verslagen werd in 42 v. Chr. en dat beiden zelfmoord pleegden.
Op zaterdag 18 oktober 2003 18:49 schreef SportsIllustrated het volgende:[..]
Ahem. Op het ogenblik dat Caesar de Rubicon overstak (49 v. Chr.) was Crassus al dood (53 v. Chr.)
Norman Davies beschrijft het als volgt:His head was cut off, the mouth stuffed with molten gold. The accompanying notice from the Parthian king read: 'Gorge yourself in death with the metal you so craved in life'.
quote:Is mij bekend idd.
Crassus was trouwens ook degene die Spartacus wist te verslaan, en vervolgens de weg van Capua naar Rome (120 mijl) vol te planten met kruizen en de bevoling van Rome een banket aan te bieden van tienduizend tafels.
quote:En de teerling was toen geworpen... Let the dice fly high, in het Engels...
Die legers werden doorgaans achtergelaten aan de Rubicon, omdat Rome een heilige grenslijn had; het pomerium.The basis rule was that this (te weten: military) authority lapsed when a commander crossed the pomerium: civil and military power were entirely separate; the area within the sacred boundary was so outside the sphere of military power that a general could not even enter it without laying that power down.
(Beard, North en Price, Religions of Rome. Volume I: A history).
Dat gezegd hebbende.......
Gladiatoren die tot de dood vochten was iets van na de Republiek, ze werden vooral gebruikt tijdens begrafenisspelen en de kans dat er iemand doodging was gering in die tijd. Later werd het hele spel bloederiger en puur voor vermaak.
Gaius Marius was niet de schoonvader maar de oom van G. Julius Caesar, 7 x Consul (ongehoord en alleen dankzij verbreken van wetten) en op het laatst gestoord, paranoide en dodelijk. Lucius Cornelius Sulla versloeg hem in één van de vele burgeroorlogen die de Republiek vernietigden en werd Dictator voor 7 jaar (ipv 6 maanden), daarna trok hij zich terug. Meedogenloos op het hoogtepunt van zijn macht.
Een goede serie boeken om te lezen over het einde van de Republiek (zeg, vanaf de laatste van de Gracchi en de opkomst van Marius tot de dood van Brutus na de moord op Caesar) is "The masters of Rome" serie. Historisch verantwoord, leerzaam en erg vermakelijk .
I, Claudius is een goede manier om bekend te raken met het begin van het Keizerrijk, 5 DVD's, 11 uur van een groep begenadigde toneelacteurs in één van de beste tv series ook. .
De geruchten van Caesar's bi-seksualiteit (en de senatoren deden niets liever dan elkaar belachelijk te maken en met modder te gooien) begonnen bij zijn eerste actie richting Parthia. Gallia kwam pas veel en veel later in zijn carriere.
(tussendoor zat bijv. nog Spanje)
Mij staat bij dat Caesar met de dochter van Marius trouwde. Toen Sulla de boel overnam gebood hij Caesar om van zijn vrouw, de dochter dus van Marius zijn aartsvijand, te scheiden. Caesar weigerde dit, maar werd anders dan anderen die Sulla iets weigerden gespaard. In die periode of net daarna schijnt hij ook voor losgeld gevangen gehouden te zijn door piraten. Hij werd met 50 gouden munt stukken vrijgekocht.
Overigens regeerde Sulla, volgens mij, zonder de senaat hierin te kennen. Als alleenheerser dus. Hier kwam Caesars afkeer vandaan om toen hem dat gevraagd werd koning, heerser, van Rome te worden.
Het kan idd zijn dat die geruchten bij de strijd tegen de Parthen vandaan kwam. Neemt niet weg wat ik eerder daarover vertelde.
[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 18-10-2003 19:50]
Daarna keerde hij terug met een leger en liet ze allemaal kruisigen (wat hij niet mocht doen, hij was niet de gouverneur, deze actie zorgde voor meer vijanden).
Hij was Flamen Dialis, Speciale priester voor Jupiter met een heleboel restricties, hierdoor kon hij niet het leger in. Dit werd gedaan in opdracht van Marius die, op dat moment al niet meer 100%, de voorspelling geloofde dat hij overschaduwd zou worden door Caesar en dat zo probeerde te voorkomen. Sulla in zijn haat jegens Marius zorgde voor een uitweg maar eiste ook dat Caesar zou scheiden van zijn vrouw (getrouwd op zeer jeugdige leeftijd, rond haar 8e ofzo, C. beschouwde haar ook meer als familie eigenlijk.) maar deze weigerde dit.
De positie van Flamen Dialis bleef leeg totdat Caesar zou sterven, C. verkreeg later de positie van Pontifex Maximus en werd zo de hoogste priester wat ook meteen de onus van zich afwierp.
I, Claudius is idd verkrijgbaar bij verschillende zaken, ik haalde hem voor +/- 50 Euro bij van Leest. Zeer de moeite waard.
Hastatus 300 BCE (Republiek toen):
Legionaire 75 CE
Centauri 75 CE
Vexillarius 75 CE
quote:Zilver. een talent was een ong 20 kilo zilver De piraten wilden 25 (=ong 500 kilo) talenten, Caesar zei dat ie er 50 waard was.
Op zaterdag 18 oktober 2003 20:07 schreef Trence het volgende:
Caesar werd gevangen door piraten en stelde zijn eigen losgeld op iets van 30 talenten (1 talent is ong. 25 kilo) goud.
quote:
<knip>I, Claudius is idd verkrijgbaar bij verschillende zaken, ik haalde hem voor +/- 50 Euro bij van Leest. Zeer de moeite waard.
en deze, controversiele film, is natuurlijk ook te krijgen...
[Dit bericht is gewijzigd door Shark.Bait op 19-10-2003 13:09]
Een Keizer was ten eerste een Imperator, dat is; een legeraanvoerder. Maar rond de tijd van Diocletianus en Constantijn verandert zijn functie; vaak blijft hij op een afstand van de echte strijd om de Godheid de overwinning af te smeken. Hij wordt ook steeds ontoegankelijker. Hoewel natuurlijk de laatste keizers Christenen waren, was het nieuwe geloof niet een beletsel voor die verdere verheffing van de Keizer, aangezien hij beschouwd werd als de dertiende apostel en met name Constantijn de indruk gewekt had voor verwant van de Zon aangezien te kunnen worden.
quote:Het Rijk werd steeds meer een Voor-Aziatisch-getint rijk?
Op zondag 19 oktober 2003 13:14 schreef SportsIllustrated het volgende:
Een Keizer was ten eerste een Imperator, dat is; een legeraanvoerder. Maar rond de tijd van Diocletianus en Constantijn verandert zijn functie; vaak blijft hij op een afstand van de echte strijd om de Godheid de overwinning af te smeken. Hij wordt ook steeds ontoegankelijker. Hoewel natuurlijk de laatste keizers Christenen waren, was het nieuwe geloof niet een beletsel voor die verdere verheffing van de Keizer, aangezien hij beschouwd werd als de dertiende apostel en met name Constantijn de indruk gewekt had voor verwant van de Zon aangezien te kunnen worden.
quote:Was het zilver wat ze eisten? mwach, heb ik me vergist, een talent was óf zilver óf goud, niet specifiek een van de twee.
Op zondag 19 oktober 2003 12:56 schreef Shark.Bait het volgende:[..]
Zilver. een talent was een ong 20 kilo zilver De piraten wilden 25 (=ong 500 kilo) talenten, Caesar zei dat ie er 50 waard was.
quote:Zeker in latere jaren bij het uiteenvallen in twee gedeeltes, dan worden de invloeden steeds groter en merkbaarder. Kijk bijv. alleen al naar de stijl van de portretten in de laatste jaren.
Op zondag 19 oktober 2003 17:15 schreef tvlxd het volgende:[..]
Het Rijk werd steeds meer een Voor-Aziatisch-getint rijk?
De site www.roman-empire.net is trouwens erg interessant en handig ivm tijdslijnen, korte beschrijvingen en foto's van ruines en portretten van belangrijke Romeinen.
[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 24-10-2003 19:28]
O ja ; even off-topic; ik heb nog wat verhaalpunten samengesteld over de (grotendeels ficiteve) geschiedenis van (circus.......) Maximus; zie Vervolg op Gladiator...
[Dit bericht is gewijzigd door italia op 13-11-2003 13:21]
Vraagje: hebben jullie ook informatie beschikbaar over universiteiten gedurende het Romeinse Imperium? We zoeken deze info ivm een werkstuk latijn.
Let me know, plz
Q.
Wil ik zeker nog een keer heen gaan..
* OldJeller droomt weg..
quote:Gestage ondergang van het Romeinse rijk:
Op vrijdag 24 oktober 2003 18:15 schreef Ryan3 het volgende:
Iedereen is wel erg enthousiast over de thema-aanpak, maar voordat het eerste thema dood bloedt, is het misschien goed om nog enkele mogelijke onderwerpen aan te geven die met dit thema verband houden. O.m. het dominaat beginnend met Dominitianus. Het ontstaan van een westelijke en een oostelijk Romeins Rijk. De 2 Augustussen, als het ware, met ieder weer 2 Caesars onder zich. De jaren waarin er wel zo'n 30 Keizers waren, want iedere legeraanvoerder riep zichzelf wel uit tot Keizer. De nederlagen die op alle fronten geleden werden door generaal-Keizers en die in feite de ondergang inluidden van het west-Romeinse rijk. Het feit dat de hoofdplaats van het rijk werd verlegd van Rome naar Byzantium en dat Milaan de hoofdstad werd van het west-Romeinse Rijk. Kortom: wie weet er meer over de gestage ondergang van het Romeinse rijk. Ik weet er maar sporadisch iets van iig.
begon inderdaad met het dominaat. Diocletianus liet zich zo'n beetje vergoddelijken ( zijn titel was dominus et deus oftwel heer en god ) Hij verdeelde het opergezag onder twee augusti ( zelf was hij er een en de ander was Maximianus ) die beiden weer twee Caesares onder zich hadden ) Hierdoor kwam er eigenlijk een einde aan de bijzondere positie van Italie
De Romeinse Senaat werd gedegradeerd tot een gemeenteraad voor Rome. Want Rome moest zijn positie als hoofdstad van het Rijksdeel aan Milaan afstaan. De senatoren hadden echter nog wel veel macht want ze bleven samen met de keizer wel de grootgrondbezitters.
Ondertussen ging het niet good met de Romeinse munt, deze zakte steeds meer in waarde. Ontevredenheid onder de bevolking werd groter, en de Romeinen hadden steeds minder geld tot hun beschikking.
Toen in 305 Diocletianus en Maximianus aftraden, brak een periode van burgeroorlogen en veel verwarring aan. Op een bepaald moment waren er zelfs zes Augusti. Maximianus werd gedood in 310 en zijn zoon Maxentius sneuvelde in 312 bij de Pons Milvius in de strijd tegen de zoon van Constantius, Constantijn. De laatste tegenstander van Constatijn was Licinius, deze werd verslagen en gedood in 324, toen brak er een periode van een eenhoofdig bestuur aan.
Constantijn de Grote heerste alleen van 324 tot 337. In tegenstelling tot Diocletianus begunstigde Constantijn het christendom. Na zijn overwinning bij de Pons Milvius schonk hij de christenen bij het Edict van Milaan (313) vrijheid van godsdienst. Ook had hij het voorzitterschap bij het Concilie van Nicea in 324. Er was de keizers veel aan gelegen zowel in de oude heidense als in de nieuwe christelijke godsdienst een steunpunt te hebben voor hun politiek van rijkseenheid. De kerk moest een instrument zijn voor een krachtig staatsgezag. De nieuwe hoofdstad werd Constantinopel, gelegen aan een snijpunt van wegen van noord naar zuid en van oost naar west, en ook veel dichter bij de bedreigde Donau- en Eufraatgrenzen.
Na Constantijns dood streden zijn zoons om de macht. Constantius II won de strijd en werd alleenheerser van 353 tot 361. Hij werd opgevolgd door Julianus, die door het leger tot keizer was uitgeroepen als enige in leven zijnde familielid van Constantijn. Julianus was de laatste niet-christelijke keizer (361363) Apostata werd hij genoemd (de Afvallige). Hij was een aanhanger van de oude religie en het neoplatonisme. Hij stierf na een korte regering op een veldtocht tegen Sapor, de koning van het Nieuw-Perzische Rijk. Jovianus, zijn opvolger, regeerde slechts één jaar. Daarop volgde Valentinianus I (364375), die verschillende familieleden tot mederegenten benoemde. De christenen waren onderling verdeeld en de Germaanse volksverhuizing betekende een ernstig gevaar van buitenaf. Valens, de mederegent voor het oosten, sneuvelde in 378 tegen de Visigoten bij Adrianopel.
Weer volgde een tijd van verwarring en burgeroorlog, totdat Theodosius I keizer werd. Hij regeerde slechts kort als alleenheerser. Hij verdeelde het rijk in 395 onder zijn beide zoons (de bedoeling was slechts tot een administratieve scheiding te komen maar in de praktijk werd het een scheiding in twee afzonderlijke staten). Arcadius, de oudste, kreeg het oosten, onder regentschap van Rufinus. Honorius werd keizer over het westen, onder regentschap van Stilicho. Het westelijk rijksdeel, dat in de 5de eeuw na vele oorlogen te gronde ging, en het oostelijk (het latere Byzantijnse Rijk) groeiden steeds meer uit elkaar. De dreiging van de Visigoten onder Alarik in Italië leidde tot het terugroepen van de legioenen uit het westen. Hierdoor kwam de weg vrij voor vele Germaanse volken ( Volksverhuizing )
Na de moord op Stilicho wisten de Goten inderdaad Italië binnen te dringen en zelfs Rome te plunderen in 410. De residentie was inmiddels verlegd naar Ravenna, onneembaar door de omliggende moerassen. Alarik ( hoofd van de Visigoten ) stierf in Italië. Onder zijn opvolger, Athaulf werd in Zuid-Frankrijk en Spanje het Visigotenrijk gesticht in 415, met Toulouse als hoofdstad.
Honorius stierf in 423. Onder Valentinianus III, zoon van Honorius zijn zuster ( Galla Placidia ), ging het Afrikaanse deel, onmisbaar voor de korenvoorziening, voor het rijk verloren. De generaals, als Aëtius en Bonifatius, verzwakten het rijk nog meer door hun onderlinge gevechten en twisten. Aëtius wist in 451 weliswaar Attila tegen te houden op de Catalaunische Velden, maar deze laatste Romein kon de Hunneninval in Italië het daaropvolgende jaar niet voorkomen. Attila trok zich echter terug zonder tot Rome te zijn doorgedrongen. Aëtius werd door de keizer zelf vermoord, een Germaanse soldaat nam wraak voor zijn veldheer en doodde de keizer. Hiermee eindigde de laatste keizerdynastie in het westen, de Theodosiaanse.
In 455 landden de Vandalen in Italië en namen Rome in, waar ze beestachtig huishielden. Na 456 was het Ricimer, de bevelhebber van de Germaanse troepen, die circa twintig jaar lang keizers aanstelde en afzette. Na Ricimers dood stelde de Germaan Orestes zijn zoontje Romulus als keizer aan, spottend Romulus Augustulus genoemd. Na een jaar zette de Germaan Odoaker de knaap af, zond de keizerlijke insignia naar Constantinopel en noemde zich "koning der Germanen" in Italië in 476. Dit betekende het einde van het Romeinse keizerschap en het Romeinse Rijk in het westen. In het oosten kwam het (Oost)Romeinse Rijk opnieuw tot bloei. Het ging pas in 1453 definitief ten onder ( Byzantijnse Rijk )
quote:Niet helemaal correct. Caesar was lang lid van een triumviraat dat elkaar in evenwicht hield. Caesar veroverde trouwens Gallie, en stak als eerste de Rijn over. Bovendien ondernam hij twee (vrij rampzalige) expedities naar Brittania, een eiland dat toen nog niet ontdekt was door de Romeinen (wel door de Galliers die er handelbetrekkingen mee onderhielden)
Heel strikt genomen was Julius Ceasar geen Keizer van Rome, maar eerder een Dictator voor het leven. Toen hij vermoord werd onstond een burgeroorlog, die eindigde toen Augustus de eerste Keizer van Rome werd.
Het succes van de verovering van Gallie was overigens beperkt, aangezien altijd wel ergens een opstand smeulde. Toch maakte de Romeinen veel indruk, aangezien ze steeds wonnen tegen een overmacht van strijders, meestal door strategie en techniek. De Romeinen maakten wel vaak gebruik van Gallische en Germaanse ruiters.
De verovering van Gallie leverde Caesar wel een fortuin op, maar naar schatting kostte de oorlog toen ongeveer 1 miljoen levens, oftewel 10 procent van de toenmalige bevolking.
[Dit bericht is gewijzigd door battlesickloner op 09-02-2004 23:02]