Mijn haat-relatie met een treinpassagier

al enige tijd reis ik dagelijks met de trein van Den Helder naar Amsterdam. Elke ochtend stapt er op Schagen een vrouw in van midden dertig. Deze blonde meid kijkt vrijwel nooit vrolijk, maar dat viel me pas later op. Ik zal even bij het begin beginnen hoe ze me is opgevallen;

Het was een ochtend zoals elke andere dat ik gewoon met mijn discman in de trein zat. Zij zat aan de raamkant tegenover me in de vierzitsstoelen naast me met een vriendin. Op een gegeven moment valt het me op dat er naar me gestaard werd. Zij zit daar en kijkt me aan met open mond. een bewegende mond. "Of het ff zachter kon" kankerde ze langs me heen. Nou ja het zal wel en ik deed hem een tikkie zachter. Ok kon gebeuren, daar zul je verder geen last meer van me hebben maar daar hield het niet bij op. Kennelijk had ze me onthouden want zodra ze binnenkwam in de trein liep ze direct altijd een stoel of 4 verder. ver weg bij mij. Waarom hoorde ik ook wanneer ze met een kennis was: "oh niet daar zitten, hij maakt altijd zo'n kabaal!" En dat terwijl ze een keer in mijn buurt heeft gezeten en ik verder in de 2 jaar dat mijn discman werkte 1 of 2 opmerkingen heb gehad.
Op een gegeven moment liep ze weer langs met een kennis, liep uiteraard verder zodra ze mij zag, merkte op dat ze niet daar ging zitten vanwege mij tegen haar vriendin (dit verstond ik allemaal heel duidelijk, kun je nagaan hoe hard mijn discman staat) en ik dacht dat dat het was. We waren nauwelijks Schagen uit en ik sliep half werd er in ene aan m'n been/knie gezeten. "Als je maar weet dat wij daar zijn gaan zitten vanwege jou!" Damn, ze zit gewoon zo vol frustratie dat ze in een volle coupé opstaat en mij komt attenderen dat jzij haar plekken uitkiest op hun strategische ligging vanaf mijn plek? Dat is mens is gek en gefrustreerd!

Nou heb ik onderhand die discman niet meer, die is kapot. Maar zij is me niet vergeten. Ze komt nog steeds nooit naast me zitten (hoeft ook niet, vaak nog plaats zat op schagen) maar van de week was het in een zo vol dat ze vrijwel geen andere keus had. Ze zat naast me. Ik lag half te slapen of uit het raam te staren. Mijn jas, een zomerjas (Carhart of hoe je dat ook spelt ) is niet lang, hij komt ongeveer tot broekriemhoogte. Geen flink spanwijdte dus als je je rits los heb. Afijn zij vond dat kennelijk wel want volgens mij hing een gedeelte van m'n flap (waar je rits dus in principe begint) op haar helft, dat kan nooit meer dan enkele centimeters zijn maar goed. Dat was voor haar teveel en ze pak de onderkant van m'n jas en duwt hem richting m'n been toe. Ok ,ze zal er wel last van hebben dacht ik. Maar niet veel later was hij kennelijk weer haar kant opgeschoven (4 cm ofzo?) en legde ze hem weer op m'n been. Vanaf dat moment vond ik het irri en grappig tegelijk. Ik heb expres een beetje vaak met m'n armen bewogen zodat m'n jasflap weer in bweging kwam en ja hoor: ze pakte hem weer en legde hem voor de 3e keer op m'n been Hij zit ook zo bij haar in de weg en hij ligt gewoon bij haar op schoot..not!
Ook gebeurde er iets grappigs tijdens die treinreis. Een gozer had een koffer bijzich en die in het gangpaadje gezet zonder de wielen op slot te zetten. In ene remde de trein en die koffer reed het gangpad af zo bijna de deur door De hele coupé keek natuurlijk. Ik wilde ook wat zien en leunde voor haar om een glimp op te vangen. Dat vond ze niet zo leuk want ze duwde me met haar hgand gelijk weer terug

Dat mens is gewoon echt gefrustreerd door mij! Jer zo opwinden over een discman en een stukje jas van een ander. Als ik nou nog een lange jas aanhad die op haar schoot lag, maar nee, mijn hangende flap hing op haar gedeelte en dat was al teveel...

quote:

---

Op vrijdag 29 augustus 2003 09:17 schreef Topper_Harley het volgende:
Whaha geweldig verhaal! Misschien moet ze eens praten met die ander e meiden in de coupe. Kan ze iets opsteken over hoe te reageren bij ongesteldheid.
Verder is het gewoon humor en misschien zijn het wel diepe verlangens van dr. Of je bent gewoon een klootzak

---

quote:

---

Op vrijdag 29 augustus 2003 09:18 schreef R2cksson het volgende:
Is dat alles? Geen wisseling van woorden, geen verhaal over hoe ze denkt? Je spreekt niet met dat mens ofzo?

Stel haar vragen, probeer erachter te komen wat haar dwars zit man...

---

[Dit bericht is gewijzigd door MikeyMo op 29-08-2003 09:20]

quote:

---

Op vrijdag 29 augustus 2003 09:20 schreef Phr3ak het volgende:
kijk een andere kant, op heb je er ook geen last meer van

---

quote:

---

Op vrijdag 29 augustus 2003 09:24 schreef MetalMessiah het volgende:
Ik zou het slagveld gaan vergroten!

Blijkbaar heb jij het talent haar op de zenuwen te werken en een talent moet je nooit onbenut laten. Probeer wat leuke nieuwe dingen te verzinnen waar zij zich aan kan storen. Kleine, subtiele dingen die anderen niet zien. Als ze dan over de rooie gaat speel jij de vermoorde onschuld en iedereen kijkt haar meewarig aan.

- ga hetzelfde boek/krant lezen
- haal net voordat zij komt je tas weg om de kans te vergroten dat zij naast je zit.
- neem een keer een vriend mee en die gaat dan hardop fluisteren dat'ie iets met haar gehad heeft (zodat de rest (maar zij niet) het ook hoord).

Als dat een paar keer lukt wordt iedereen bang van haar (er is iet mis met dat mens) en neemt ze een andere trein of coupe (maar dan moet je weer iemand anders zoeken!)

Succes!

---

quote:

---

Op vrijdag 29 augustus 2003 09:29 schreef B03S het volgende:
Dude, en je zegt er nooit wat over. Ik had allang enkele gevatte opmerkingen terug geplaatst.

---

quote:

---

Op vrijdag 29 augustus 2003 09:36 schreef brambij het volgende:
Jeetje zeg, dat mens is wel erg aanrakerig (is het eerste dat me opvalt uit je verhaaltje).
Als je d'r terug wil pesten kan je d'r eens waarschuwen met 't begrip 'ongewenste intimiteiten'
Handjes thuis dame!
Hopelijk blijft ze dan bij je uit de buurt.

Verder niet druk over maken. Gewoon een gefrustreerd persoon die hier of daar iets te kort komt.

---