De openingstrack "Love Everybody" deed me even terugdenken aan de eerste plaat, qua sound en stijl, maar er zijn maar een paar nummers die me echt doen terug denken aan de oude Presidents. Zoals "Poke And Destroy", "Shreds of Boa", "Highway Forever" (doet me denken aan vrolijke nummers als "Froggie"), "Love Everybody" en "Some Postman".
De rest moet ik vaker luisteren, maar het album ademt de sfeer uit van het eerste album. Da's wel een positief teken.
![]()
Jammer alleen dat "Jilted on the Tarmac" er niet op staat.
Maar die gitaarsolo op "Vestina"
[ Bericht 21% gewijzigd door Baba-O-Riley op 20-08-2004 22:21:49 ]