quote:Even stiekem offtopic: Tuana, waarom ambasadrice? (http://forum.fok.nl/search.php?on=user&search=50314)
Op zondag 7 september 2003 15:25 schreef Tuana het volgende:
Ik heb mn ex nu bijna 2 maanden niet gezien... afgelopen vrijdag sprak ik hem aan de telefoon en was weer gelijk van slag... Vrijdag zie ik hem weer na zo'n lange tijd en ik weet echt niet hoe ik me zal gedragen... Ik vind hem nog steeds leuk en ben nog helemaal gek op hem en aan de ene kant wil ik hem dolgraag terug maar aan de andere kant ook weer niet.....
quote:Zie: Wat wil je worden?
Op zondag 7 september 2003 15:32 schreef Libris het volgende:[..]
Even stiekem offtopic: Tuana, waarom ambasadrice? (http://forum.fok.nl/search.php?on=user&search=50314)
quote:Ik denk eigenlijk dattie daarmee bedoelt dat hij niks meer verder met je wil. Dus dat het nergens toe leidt zegmaar. Misschien bedoelde hij jou op een lieve manier te zeggen dat hij niet meer wil dat jij hem een sms stuurt??? Zo van: ik vind het lief van je dat je me nog smst, maar wat mij betreft hoeft dat niet meer.
Op zondag 7 september 2003 14:45 schreef queenB het volgende:
ik moet er ff bijzeggen hij vind t heel lief als ik hem sms maar hij zegt dat hij daar niks mee kan ( jah wat hij hier mee bedoelt weet ik ook niet hoor!!) hij is gewoon altijs zow vaag!!
Probeer je zoveel mogelijk op andere mensen te richten (vrienden, andere leuke jongens)... ik geloof er toch wel in dat als je echt bij elkaar past je hoe dan ook weer bij elkaar terug komt... maar dan wel wanneer de tijd daar rijp voor is... en pas je niet bij elkaar dan dus niet. Dus geen moeite meer voor doen... op andere dingen concentreren en kijken hoe het verder loopt.
Het is tussen mij en m`n ex 2 maanden uit en we waren langer dan 1 jaar samen.
Maar waarom ik haar niet kan vergeten is dat ze nu al een maand met m`n neef gaat. en dan word ik er steeds mee geconfronteerd.
Maar ontopic, Staar je niet blind op hem.
dus ja uhm we zien wel he
quote:Oh .. en als ik dit zo lees: Je kunt proberen weer interessant te worden voor hem door niet zo wanhopig over te komen. Misschien dat je gretigheid hem demotiveert en het gevoel geeft dat hij niets voor jou hoeft te doen - dus verwaarlozing van zijn jachtinstinct.
Op maandag 15 september 2003 21:42 schreef queenB het volgende:
nou ik vroeg hem dus om nog wat af te spreken hij zei: we zien wel kun je daar voorlopig ff mee leven??dus ja uhm we zien wel he
maar ik durf het niet te vragen
hij heeft het uitgemaakt, hij moet de eerste stap zetten
hoe bedoel je ik voel me machteloos
quote:JUIST!!!!!
Op maandag 15 september 2003 21:50 schreef Bombie het volgende:
Een tijd ab-so-luut geen contact kán helpen....
[..]Oh .. en als ik dit zo lees: Je kunt proberen weer interessant te worden voor hem door niet zo wanhopig over te komen. Misschien dat je gretigheid hem demotiveert en het gevoel geeft dat hij niets voor jou hoeft te doen - dus verwaarlozing van zijn jachtinstinct.
quote:Dat heb ik nou ook.... soms denk ik gewoon: Jongen, als je me terug wilt zeg dat dan gewoon verdomme, en soms denk ik: hoe kan ik denken dat hij me terug wil?!
Op maandag 15 september 2003 21:54 schreef moniek het volgende:
hij heeft het uitgemaakt, hij moet de eerste stap zetten
hoe bedoel je ik voel me machteloos
Daarom moet hij eerste stap zetten, dan heb je zelf de touwtjes in handen
ik wil een ontzettend druk boeiend leven
quote:dit vat ik niet. ik voel me machteloos, hij moet de eerste stap zetten, maar toch heb ik de touwtjes in handen
Op maandag 15 september 2003 22:06 schreef Spleed het volgende:[..]
Dat heb ik nou ook.... soms denk ik gewoon: Jongen, als je me terug wilt zeg dat dan gewoon verdomme, en soms denk ik: hoe kan ik denken dat hij me terug wil?!
Daarom moet hij eerste stap zetten, dan heb je zelf de touwtjes in handen
quote:Ze bedoelt ongetwijfeld: Hij zet de eerste stap dus heb jij volledige controle over wat je met je opties doet (de touwtjes in handen) en heb je geen angst om de deksel op je neus te krijgen als hij je afwijst wanneer jij de eerste stap zet.
Op dinsdag 16 september 2003 13:44 schreef moniek het volgende:[..]
dit vat ik niet. ik voel me machteloos, hij moet de eerste stap zetten, maar toch heb ik de touwtjes in handen
lees ik de zin soms verkeerd?
Maar nou reageer ik eigenlijk voor iemand anders.
maar vooral omdat ik me ook wel een beetje in die gedachtengang kan vinden
quote:Ja.. als je echt (lijdzaam) dat moment afwácht is het misschien handiger om de touwtjes in handen te hebben door zélf het initiatief te nemen, want anders lijkt alles in je leven ondergeschikt te zijn aan dat moment (dat misschien nooit komt) en kun je ook niet echt verder gaan met je leven. Alleen dan is er dus risico: a) Je kunt afgewezen worden, waardoor je achterblijft met én lege handen én het gevoel van vernedering. b) Je kunt iemand wegjagen met je 'opdringerigheid' terwijl een tijd geen bewust contact van jouw kant misschien meer succes had gehad. Het voordeel, als het niet lukt, is wél dat je dus duidelijkheid hebt en verder kunt. Dat je geen verwachtingen hoeft te hebben. Het is gewoon zonde als andere mensen (die misschien veel leuker zijn en beter bij je passen) geen kans krijgen omdat jij het niet los kan laten. Een ander voordeel is dat je het in ieder geval hebt geprobeerd en jou niks te verwijten valt.
Op dinsdag 16 september 2003 14:15 schreef moniek het volgende:
ik zie dat niet zo
ik moet maar wachten totdat hij me eindelijk eens ergens voor vraagt snap je
Misschien is het trouwens sowieso wel een duidelijk teken dat het nooit meer iets kan worden als iemand over jou twijfelt. Als die ander niet echt voor jou gáát, is die persoon dan wel goed genoeg voor jou? Jij bent dan namelijk niet onmisbaar en je bent geen eerste keus. Ik weet dat ik dat niet zou willen. Feit blijft dat je, wanneer je liefdesverdriet hebt en de enige persoon die jou weer kan op doen bloeien nu net je ex is, je niet echt in staat bent om verstandige beslissingen te nemen. Dan moet je er maar het beste van maken.
Als je niks doet en afwacht zou dat dan eigenlijk moeten zijn omdat je daar zelf achterstaat. Je houdt dan de mogelijkheid open dat er van zijn/haar kant misschien een keer een poging wordt gedaan en aan jou dan de keuze (eer) om de relatie te maken of te breken. Maar als die persoon dan niks meer van zich laat horen is het ook goed, met de geruststelling dat het dan waarschijnlijk nooit zo heeft mogen zijn. Dat is dan de gedachte. Uiteraard denken tegenstanders van deze gedachtengang er dan weer zo over dat je mogelijkheden niet moet benutten als ze langskomen, maar mogelijkheden moet creëren om ze vervolgens te kunnen benutten.
Ik kan me in ieder geval goed voorstellen dat als jij heel graag weer herenigd wil worden met een persoon, en je zelf het initiatief neemt omdat je stapelgek wordt om het vervolgens verkeerd te zien uitpakken, de desillusie dan des te groter is omdat je én niks hebt en vernederd bent (je hebt jezelf namelijk helemaal voor iemand's voeten geworpen, zeg maar). Weeg zoveel mogelijk de eventuele consequenties af en doe niets ál te impulsief in zo'n situatie. Als er dan toch iets onverwachts gebeurt is dat niet erg, maar heb je in ieder geval al zoveel mogelijk geestelijk voorbereid. Als je heel impulsief reageert, reageer je vanuit je gevoel en wat je het liefste wil. Als die ander dat aanvoelt, geef je praktisch je hart aan iemand en zegt erbij: "hier.. doe er maar mee wat je wilt, die macht heb je" en dat is misschien een beetje teveel van het goede voor iemand die daar niet mee om kan of hóórt gaan.
quote:wat je zegt klopt precies
Op dinsdag 16 september 2003 14:37 schreef Bombie het volgende:[..]
Ja.. als je echt (lijdzaam) dat moment afwácht is het misschien handiger om de touwtjes in handen te hebben door zélf het initiatief te nemen, want anders lijkt alles in je leven ondergeschikt te zijn aan dat moment (dat misschien nooit komt) en kun je ook niet echt verder gaan met je leven. Alleen dan is er dus risico: a) Je kunt afgewezen worden, waardoor je achterblijft met én lege handen én het gevoel van vernedering. b) Je kunt iemand wegjagen met je 'opdringerigheid' terwijl een tijd geen bewust contact van jouw kant misschien meer succes had gehad. Het voordeel, als het niet lukt, is wél dat je dus duidelijkheid hebt en verder kunt. Dat je geen verwachtingen hoeft te hebben. Het is gewoon zonde als andere mensen (die misschien veel leuker zijn en beter bij je passen) geen kans krijgen omdat jij het niet los kan laten. Een ander voordeel is dat je het in ieder geval hebt geprobeerd en jou niks te verwijten valt.
Misschien is het trouwens sowieso wel een duidelijk teken dat het nooit meer iets kan worden als iemand over jou twijfelt. Als die ander niet echt voor jou gáát, is die persoon dan wel goed genoeg voor jou? Jij bent dan namelijk niet onmisbaar en je bent geen eerste keus. Ik weet dat ik dat niet zou willen. Feit blijft dat je, wanneer je liefdesverdriet hebt en de enige persoon die jou weer kan op doen bloeien nu net je ex is, je niet echt in staat bent om verstandige beslissingen te nemen. Dan moet je er maar het beste van maken.
Als je niks doet en afwacht zou dat dan eigenlijk moeten zijn omdat je daar zelf achterstaat. Je houdt dan de mogelijkheid open dat er van zijn/haar kant misschien een keer een poging wordt gedaan en aan jou dan de keuze (eer) om de relatie te maken of te breken. Maar als die persoon dan niks meer van zich laat horen is het ook goed, met de geruststelling dat het dan waarschijnlijk nooit zo heeft mogen zijn. Dat is dan de gedachte. Uiteraard denken tegenstanders van deze gedachtengang er dan weer zo over dat je mogelijkheden niet moet benutten als ze langskomen, maar mogelijkheden moet creëren om ze vervolgens te kunnen benutten.
Ik kan me in ieder geval goed voorstellen dat als jij heel graag weer herenigd wil worden met een persoon, en je zelf het initiatief neemt omdat je stapelgek wordt om het vervolgens verkeerd te zien uitpakken, de desillusie dan des te groter is omdat je én niks hebt en vernederd bent (je hebt jezelf namelijk helemaal voor iemand's voeten geworpen, zeg maar). Weeg zoveel mogelijk de eventuele consequenties af en doe niets ál te impulsief in zo'n situatie. Als er dan toch iets onverwachts gebeurt is dat niet erg, maar heb je in ieder geval al zoveel mogelijk geestelijk voorbereid. Als je heel impulsief reageert, reageer je vanuit je gevoel en wat je het liefste wil. Als die ander dat aanvoelt, geef je praktisch je hart aan iemand en zegt erbij: "hier.. doe er maar mee wat je wilt, die macht heb je" en dat is misschien een beetje teveel van het goede voor iemand die daar niet mee om kan of hóórt gaan.
quote:Waarschijnlijk wil je dit niet horen, maar ik zou niet gaan. De kans is groot dat je (onbewuste) verwachtingen van de avond niet waargemaakt zullen worden. Hierdoor krijg je weer een emotionele opdonder van jewelste. Want waarom wil je hem eigenlijk zien? Wat bereik je daar mee? Je kan beter accepteren dat het over is en stoppen met hopen. Zoals je nu bezig bent, hou je jezelf in die rottige fase van verwarring en hoop.
Op dinsdag 16 september 2003 15:06 schreef Radiohoofdje het volgende:
Vrijdag of zaterdag zie ik mijn ex weer. Ik wil hem graag zien maar aan de andere kant denk ik ook weer...zou het wel goed gaan?Vorige keer was namelijk nogal dramatisch en we moesten allebei huilen. Ik mis hem ontzettend en ik zou hem niet nog langer willen missen. Ik wil hem gewoon nog een keer zien. Hij studeert nou en heeft een druk leven waar ik niet meer inpas en ik weet ook wel dat hij niet de juiste persoon voor me is omdat hij me heeft laten vallen als een baksteen nu hij van het studentenleven proeft maar toch hou ik nog zoveel van hem en zou ik willen dat alles weer goedkomt. Hij wil heel graag vrienden blijven maar ik ben degene die contact zoekt eigenlijk. Ik mail als eerste...en bel hem...ja ik weet het...niet doen
Hoe moet ik er nou vrijdag een leuke avond van maken? Wat zouden jullie doen?
Sterkte!
[Dit bericht is gewijzigd door Eisselstijn op 16-09-2003 15:27]
quote:Ja dat weet ik wel. ik denk ook wel dat ik het daarna weer heel moeilijk heb maar we hebben toch meer dan een jaar elkaar elke dag gezien en alles met elkaar gedeeld en dan opeens is het weg...alsof het er nooit was...en ik wil goede vrienden blijven maar ik weet niet of ik hem ook kan vertrouwen als gewonen vriend...hij kwam de avond voor zijn verjaardag een avond naar huis en ik dacht dat we het om 12uur zouden vieren maar hij maakte het op straat uit. Dus al die tijd is hij iemand anders geweest dan ik dacht? als je dat zo doet...het is gewoon een strijd met mn gevoel. Laatst hadden we een gesprek aan de telefoon en dat ging goed. Het rotte is dat hij nog steeds zo lief doet. Hij moet zijn mail ook niet meer beginnen met schoonheid en met veel liefs eindigen. Ik ben bang dat als ik hem helemaal nooit meer zie dat ik hem dan zo erg ga missen en dat ik er dan nooit overheen kom. Misschien dat ik vrijdag zie dat hij gewoon niet is wat ik wil en dat ik me eroverheen kan zetten. Of dat hij inziet dat hij me niet kan missen.
Op dinsdag 16 september 2003 15:15 schreef Eisselstijn het volgende:[..]
Waarschijnlijk wil je dit niet horen, maar ik zou niet gaan. De kans is groot dat je (onbewuste) verwachtingen van de avond niet waargemaakt zullen worden. Hierdoor krijg je weer een opdonder van jewelste.
Sterkte!
quote:Doe het dan ook alleen als je je sterk genoeg voelt om een eventuele afwijzing te kunnen verwerken. Niet eerder. Die vernedering kan je zelfvertrouwen anders misschien enorme schade toebrengen en dat reikt zich verder dan alleen deze ene mislukte relatie. Alleen als je voor jezelf op een rij hebt wat zowel positieve als negatieve afloop van die actie in kan houden en er bewust voor kiest om beide te accepteren, moet je het doen, vind ik.
Op dinsdag 16 september 2003 15:13 schreef moniek het volgende:[..]
wat je zegt klopt precies
ik ben zo bang om vernederd te worden daarom durf ik niet te beginnen
En nu ga ik het weer een klein beetje ontkrachten: Wat je ook doet, bedenk in ieder geval dat een heel nare ervaring ook heel leerzaam kán zijn, alleen kan het nieuwe, volgende mogelijkheden in je leven behoorlijk vertragen en moeilijker maken. Dus het duurt dan waarschijnlijk weer langer voordat je één en ander verwerkt hebt en weer een goede basis hebt om op verder te bouwen.
Maak beslissingen waar jijzelf volledig achter staat. De afloop van die beslissingen is onvoorspelbaar. De keuze om voor 100% achter je beslissing te staan en de verantwoordelijkheid voor die beslissing op te eisen staat als een rots.
edit:- even de laatste alinea iets aangepast... dat las een beetje typisch
[Dit bericht is gewijzigd door Bombie op 16-09-2003 15:46]
quote:Het is begrijpelijk dat je niet alles zo maar weg wil gooien na zo'n lange tijd, maar dat is nu eigenlijk wel gebeurd op initiatief van je ex. Vrienden blijven kan als jullie allebei niet meer dan "vriendschapsgevoelens" voor elkaar hebben. Maar uit je verhaal haal ik toch hoop dat je meer wilt dan alleen vriendschap. Ieder contact met je ex zal je dan door elkaar schudden met verwarring en kl*te gevoelens als gevolg.
Op dinsdag 16 september 2003 15:32 schreef Radiohoofdje het volgende:[..]
Ja dat weet ik wel. ik denk ook wel dat ik het daarna weer heel moeilijk heb maar we hebben toch meer dan een jaar elkaar elke dag gezien en alles met elkaar gedeeld en dan opeens is het weg...alsof het er nooit was...en ik wil goede vrienden blijven maar ik weet niet of ik hem ook kan vertrouwen als gewonen vriend...hij kwam de avond voor zijn verjaardag een avond naar huis en ik dacht dat we het om 12uur zouden vieren maar hij maakte het op straat uit. Dus al die tijd is hij iemand anders geweest dan ik dacht? als je dat zo doet...het is gewoon een strijd met mn gevoel. Laatst hadden we een gesprek aan de telefoon en dat ging goed. Het rotte is dat hij nog steeds zo lief doet. Hij moet zijn mail ook niet meer beginnen met schoonheid en met veel liefs eindigen. Ik ben bang dat als ik hem helemaal nooit meer zie dat ik hem dan zo erg ga missen en dat ik er dan nooit overheen kom. Misschien dat ik vrijdag zie dat hij gewoon niet is wat ik wil en dat ik me eroverheen kan zetten. Of dat hij inziet dat hij me niet kan missen.
dat wil ik niet eens denken maar het gaat vanzelf. Iedereen is weg. Al mn vrienden zitten nou aan de andere kant van het land en ik ben alleen achtergebleven om nog deze school af te maken. Ik wil hier volgend jaar ook weg en misschien kom ik er dan achter dat zijn besluit goed was maar het is zo ongelooflijk moeilijk nou.
quote:Wat heeft zo'n avond nou eigenlijk voor zin? Jij ziet het waarschijnlijk voornamelijk als een kans. Een kans om antwoorden te krijgen of misschien een succesje te boeken in de poging om hem van gedachten te doen veranderen. Dat je na zo'n avond inziet dat je hem niet wil is natuurlijk tegen beter weten in. Je gedachten worden zo door hem beheerst dat dat me uitgesloten lijkt.
Op dinsdag 16 september 2003 15:32 schreef Radiohoofdje het volgende:[..]
Ja dat weet ik wel. ik denk ook wel dat ik het daarna weer heel moeilijk heb maar we hebben toch meer dan een jaar elkaar elke dag gezien en alles met elkaar gedeeld en dan opeens is het weg...alsof het er nooit was...en ik wil goede vrienden blijven maar ik weet niet of ik hem ook kan vertrouwen als gewonen vriend...hij kwam de avond voor zijn verjaardag een avond naar huis en ik dacht dat we het om 12uur zouden vieren maar hij maakte het op straat uit. Dus al die tijd is hij iemand anders geweest dan ik dacht? als je dat zo doet...het is gewoon een strijd met mn gevoel. Laatst hadden we een gesprek aan de telefoon en dat ging goed. Het rotte is dat hij nog steeds zo lief doet. Hij moet zijn mail ook niet meer beginnen met schoonheid en met veel liefs eindigen. Ik ben bang dat als ik hem helemaal nooit meer zie dat ik hem dan zo erg ga missen en dat ik er dan nooit overheen kom. Misschien dat ik vrijdag zie dat hij gewoon niet is wat ik wil en dat ik me eroverheen kan zetten. Of dat hij inziet dat hij me niet kan missen.
dat wil ik niet eens denken maar het gaat vanzelf. Iedereen is weg. Al mn vrienden zitten nou aan de andere kant van het land en ik ben alleen achtergebleven om nog deze school af te maken. Ik wil hier volgend jaar ook weg en misschien kom ik er dan achter dat zijn besluit goed was maar het is zo ongelooflijk moeilijk nou.
Alleen vergeet je misschien dat hij heel duidelijk niet voor jou gekozen heeft. Ik begin steeds meer te geloven dat er maar één antwoord is in zo'n geval: "prima... jij kiest niet volledig voor mij, dan niet..."
Dat is natuurlijk nogal simpel gedacht als je weet dat emoties iemand's verstand en wilskracht over kunnen nemen. Maar iemand zou bij een ander moeten zijn omdat die persoon dat graag wil! Wat heb jij eraan dat jouw vriend bij je is omdat hij medelijden heeft of bang is om je te kwetsen terwijl hij eigenlijk met zijn gedachten niet echt bij jou is? Ik geloof dat de verhoudingen zwaar scheef komen te liggen als de één emotioneel zoveel macht over de ander krijgt dat die ander een junk is geworden van zijn/haar liefde. Begrijp me niet verkeerd.. ik ben geen alwetende. Ik was echter ook ooit eens zo'n junk. En ik zit nu ook nog altijd in emotionele ups en downs over een andere relatie, maar ik voel me wel sterker met enige rationaliteit achter de hand. Ik ga er vanuit dat dat eenmalige moment (jaren terug) van niet meer kunnen eten, denken en slapen na aan de kant gezet te zijn, niet meer voorkomt. Gewoon ook omdat ik nu weet wat ík fout deed. Niet in de relatie, maar achteraf... in de nasleep. Over hoe laag ik mezelf achtte.
Jij zit nog steeds met grote vragen als "hoe heeft het mis kunnen gaan" en je krijgt de dingen niet echt op een rij. Je zegt ook "iedereen is weg" en dat is ook geen onbelangrijk gegeven. Je hebt niet al te veel afleiding in de vorm van andere mensen en dat maakt je gedachten naar hem toe nog sterker. Hij is degene die je kan verlossen. Maar wil je hem nou graag om hém? Om zijn karakter? Of wil je hem vanwege de herinneringen aan jullie tijd samen? Of misschien omdat je je emotioneel afhankelijk van hem hebt gemaakt in de loop der tijd (aangezien iedereen weg is). Of is het soms omdat hij het uitgemaakt heeft en zeker op een zeer onverwacht moment (wat écht heel hard en als verraad aankomt). Hij heeft min of meer over jouw lot beslist, zo lijkt het. En jij kan niet zoveel doen om het anders te laten lopen. Je kunt hem immers niet dwingen. Probeer zoveel mogelijk te weten te komen over waarom je hem nou zo graag wilt. Hij is immers iemand anders gebleken dan dat je dacht. Projecteer je nu ook niet al je huidige wensen en gedachten op jouw oude beeld van hem?
Maar je hebt jezelf en nog heel veel andere mogelijkheden. Met andere woorden... je bént niet echt afhankelijk van hem. Je hebt doelstellingen (als het goed is) en die gaan verder dan je relatie met hem. Loslaten is gewoon enorm moeilijk. Ik weet het en ik heb er zelf ook moeite mee, maar als ik het kon destijds, kan jij het ook.
[edit] zijn reactie: ehm.. nog wat gedaan vandaag?
dit is níét goed
[Dit bericht is gewijzigd door moniek op 16-09-2003 18:19]
quote:Dank je Bombie
Op dinsdag 16 september 2003 16:13 schreef Bombie het volgende:[..]
verhaal
quote:Helemaal mee eens. Al is het wel zwaar om datgene dat je opgebouwd hebt met die persoon en het feit dat je jezelf helemaal gegeven hebt los te laten en weer helemaal 'from scratch' te beginnen. Maar uiteindelijk is dat beter dan de hele tijd maar in gedachten bezig te zijn met de persoon die je niet kunt krijgen.
Op dinsdag 16 september 2003 18:18 schreef George-Butters het volgende:
Verlangen naar vertouwdheden uit het verleden is als het jagen op eenhoornen: Nutteloos.
Waarom niet op zoek naar nieuwe indrukken, gevoelens en vreugde? Niet perse met iemand. Jezelf dwingen grenzen te verleggen kan erg bevredigend werken. Waarom op zoek naar het verleden als er nog zoveel te ontdekken valt?
Maar ook het aanraken van een nieuwe liefde is elke keer weer anders, en elke keer weer de moeite waard. De mens is ook helemaal niet gemaakt om zijn hele leven met 1 persoon door te brengen. Als het wel natuurlijk zou zijn zouden er ook niet zoveel problemen zijn binnen relaties... Al blijft het streven naar een sprookjes bestaan met 1 geliefde natuurlijk wel mooi.
quote:Da's goed om te horen.
Op dinsdag 16 september 2003 18:47 schreef Radiohoofdje het volgende:[..]
Dank je Bombie
voel me al iets beter zelfs.
quote:Ceres is altijd het hol van de corpsballen geweest.
Hmmm Wageningen:o daar is hij gaan studeren.Hij zit bij Ceres en vindt het er helemaal geweldig
[Dit bericht is gewijzigd door queenB op 16-09-2003 22:08]
het is je EX!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wat doet het ertoe wat hij denkt, zegt, eet, drinkt, slaapt, neukt, krabt, jeukt.
ga eens wat doen met je leven, ipv zo blijven hangen aan iets dat GEWEEST is.
oh en slaap lekker zo
Ex blijft altijd je ex, niet treuren, maar accepteren. Ok dat laatste gaat moeilijker dan het klinkt maar toch...ik ben al een eindje op weg.
quote:dát kan ook wel iets charmanter
Op dinsdag 16 september 2003 22:00 schreef milagro het volgende:
jezus, wat kan jij zeiken, zeg.
ex dit ex dat ex zus ex zohet is je EX!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wat doet het ertoe wat hij denkt, zegt, eet, drinkt, slaapt, neukt, krabt, jeukt.ga eens wat doen met je leven, ipv zo blijven hangen aan iets dat GEWEEST is.
oh en slaap lekker zo
![]()
quote:Milagro zegt precies waar de rest van de mensen vanaf reply 1 omheen draaien...
Op woensdag 17 september 2003 07:57 schreef moniek het volgende:[..]
dát kan ook wel iets charmanter
queenb is nu al weken, zo niet maanden aan het miepen
"wat betekent dit, wat zal ik doen, waarom doet hij dat, hij doet zo gemeen, ik wil hem terug"
En dat konstant in posts van twee of drie lullige zinnetjes, waar je verder niets mee kan.
Voeg daarbij een topic over weer een andere ex, die ze ook al niet kan vergeten, ook naar terug wil en natuurlijk ook weer over twijfelt..conclusie, ze zeurt
Schop onder de kont nodig dus.
Niet zo passief opstellen.
Ophouden met dat afhankelijke slachtofferige gemiep.
Neem je verlies en doe er je voordeel mee.
Wordt onderhand hoog tijd.
quote:Amen!
Op woensdag 17 september 2003 08:11 schreef milagro het volgende:
Kan charmanter ja, maar hoeft nietqueenb is nu al weken, zo niet maanden aan het miepen
"wat betekent dit, wat zal ik doen, waarom doet hij dat, hij doet zo gemeen, ik wil hem terug"
En dat konstant in posts van twee of drie lullige zinnetjes, waar je verder niets mee kan.
Voeg daarbij een topic over weer een andere ex, die ze ook al niet kan vergeten, ook naar terug wil en natuurlijk ook weer over twijfelt..conclusie, ze zeurtSchop onder de kont nodig dus.
Niet zo passief opstellen.
Ophouden met dat afhankelijke slachtofferige gemiep.
Neem je verlies en doe er je voordeel mee.
Wordt onderhand hoog tijd.
quote:Goed gedaan, milagro!
Op woensdag 17 september 2003 08:11 schreef milagro het volgende:
Kan charmanter ja, maar hoeft nietqueenb is nu al weken, zo niet maanden aan het miepen
"wat betekent dit, wat zal ik doen, waarom doet hij dat, hij doet zo gemeen, ik wil hem terug"
En dat konstant in posts van twee of drie lullige zinnetjes, waar je verder niets mee kan.
Voeg daarbij een topic over weer een andere ex, die ze ook al niet kan vergeten, ook naar terug wil en natuurlijk ook weer over twijfelt..conclusie, ze zeurtSchop onder de kont nodig dus.
Niet zo passief opstellen.
Ophouden met dat afhankelijke slachtofferige gemiep.
Neem je verlies en doe er je voordeel mee.
Wordt onderhand hoog tijd.
hij wilt iets hebben om op terug te vallen, hij mist het gevoel van knuffelen zoenen etc, maar hij weet niet zeker of hij dat mist speciaal met jou of alleen het gevoel. je moet gewoon afstand nemen, als hij niet achter jou aankomt, weet je genoeg.
Het enige medicijn tegen het vergeten van exxxen is zoveel mogelijk aanvlooien met andere dames/heren. Ff goed sletten zeg maar.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |