Okay, we hebben dimensie 1t/m3. Dat creeert onze (belevings) wereld waar we doorheen kunnen bewegen. De 4e dimensie is tijd, en dat was het dan weer zo'n beetje.
Nu is mijn idee het volgende:
De 5e dimensie: Keuze.(Of 'het besluit')
Keuze geeft ons de mogelijkheid ons vrij te bewegen door onze 1e 3 dimensies, terwijl we de 4e dimensie volgen (ofwel: terwijl de 4e dimensie ons aan het handje mee neemt). Het leven is overgoten met keuzes (tenminste, in mijn belevingswereld. Er zijn genoeg mensen die zeggen dat we eigenlijk geen keuzes maken maar dat onze keuzes al ruim van te voren vast staan.)
Komt ie:
Als we een van de 1e 3 dimensies (onafhankelijk welke) niet zouden hebben zou alles stil staan. We zouden niet kunnen bestaan, dus laat staan bewegen.
Iedereen neemt zijn ronddwalen in de eerste 3 dimensies anders waar. Immers, wat de een mooi vindt, vindt de ander niets. Op individueel gebied kan je dus zeggen: de 1e 3 dimensies zjin relatief.
Als de 4e dimensie niet zou bestaan zouden we ons niet kunnen bewegen. Immers, tijdloos is progressieloos.
Tijd is relatief, want wie heeft het niet: Als je op de bus wacht en je moet 5 minuten wachten terwijl je in de regen staat dan lijken 5 minuten wel een uur. Maar een concert van 3 uur van je favorite band lijkt slechts een uurtje geduurt te hebben. (Behalve die pauze van 15 minuten tussen door, die leek wel een uur.)
Als de 5e dimensie niet zou bestaan zouden we ons niet kunnen bewegen. Om te bewegen moet je eerst het besluit maken (dus kiezen) anders blijf je stil staan. Sterker nog, als je zou willen stil staan zou je daarvoor moeten kiezen, dus heb je die keus nodig.
Ook mijn 5e dimensie is relatief. Als ik besluit een gloedje nieuwe motor te kopen dan heeft dat best veel impact op mij. Ik wordt er ten eerste zo blij mee als een kind. maar mijn portemonaille is er minder goed aan toe. Maar mijn keus om een motor te kopen heeft weinig invloed op de postbode alhier. Het enige wat die er mee te maken heeft is dat hij er omheen moet lopen om bij de brievenbus te komen.
Stel: We hebben onze 5 dimensies, en die zou je copy-pasten en parallel laten lopen. (We hebben nu 2 setjes van 5 dimensies parallel lopen). Dan zou je de impact van de 5e dimensie kunnen zien. Want de 2 setten van dimensies die aan het begin van het project identiek waren aan elkaar zouden er compleet anders uit gaan zien zodra er keuzes gemaakt gaan worden. Want er gaan verschillen onstaan. Dat moet wel, want als in beide setten dimensies constant dezelfde keuzes gemaakt gaan worden dan hadden we niet echt een keus, want klaarblijkelijk waren al onze keuzes dan al voorbestemt.
Goed, dit verhaal is zo'n beetje de basis van wat we tijdens de nachtdienst hebben opgeratelt. (Nachtdienst, daar heb je het al.) Ik ben waarschijnlijk heel krom aan het denken nu, maar ik vind het een leuke stelling. Er was nog veeeeeeel meer, maar ik ben nu echt moe dus ik ga pitten. Daar kies ik voor.
Ik ben benieuwt wat jullie hier van kunnen maken. Kan niet wachten tot ik wakker wordt!
Heb je de film K-Pax gezien? Daar heeft Prot het over iets dergelijks
Big Bang, universum dijdt uit, en dan komt de implosie, gevolgd door een nieuwe oerknal waarna alles weer precies hetzelfde gebeurd door de wetten van oorzaak-gevolg.
Maar ook al ben je dan in de 264ste cyclus bezig, je maakt de keuzes alsof het je eerste keer is. Je maakt ze wel, maar toch zijn ze het voortvloeisel uit alles wat er is gebeurd en alles wat er om je heen gebeurd...
quote:Daar kan ik geen antwoord op geven. Ik kan alleen vragen: Waarom wel?
Op zaterdag 9 augustus 2003 10:09 schreef AxAxL het volgende:
Waarom zouden keuzes niet vooraf bepaald zijn door al het voorgaande?
quote:Okay. Maar nu implodeert het universum weer, en weer een oerknal etc etc. Valt dan ook elk steentje weer op dezelfde plaats?
Heb je de film K-Pax gezien? Daar heeft Prot het over iets dergelijksBig Bang, universum dijdt uit, en dan komt de implosie, gevolgd door een nieuwe oerknal waarna alles weer precies hetzelfde gebeurd door de wetten van oorzaak-gevolg.
Maar ook al ben je dan in de 264ste cyclus bezig, je maakt de keuzes alsof het je eerste keer is. Je maakt ze wel, maar toch zijn ze het voortvloeisel uit alles wat er is gebeurd en alles wat er om je heen gebeurd...
(Lijkt me trouwens een leuke film, die k-pax, als ik het zo hoor. die ga ik maar eens huren.)
quote:Maar maakt een tijger een bewuste of een onbewust keuze als hij achter een bepaalde gnoe aan gaat die met zijn linker achterpoot problemen heeft? Het feit dat dat via zijn instinct gaat, maakt dat de keuze onbewust? En het feit dat een tijger niet bewust is over zijn eigen bestaan betekent niet dat hij geen bewustzijn heeft, toch?
Ik beweeg heel vaak zonder dat ik een BEWUSTE keuze gemaakt hebt!
Dus dat zou dan die vijfde dimensie uit sluiten! En er zijn miljoenen dieren die helemaal geen bewustzijn hebben en toch bewegen....
Daarnaast heb ik het niet per se over bewuste keuzen, maar over keuzen in het algemeen. Want als je onbewuste keuzen ook niet meer kunt maken houdt het ook op. De uitkomst van een keuze, onbewust dan wel bewust, is variabel. Anders was het geen keuze geweest.
[Dit bericht is gewijzigd door CatchDude op 09-08-2003 11:08]
Keuzes zijn idd niet zomaar keuzes. De mogelijkheden waaruit je kunt kiezen zijn al wél bepaald.
Er is ooit één actie geweest, sindsdien zijn er alleen maar reacties geweest en er zullen ook alleen nog maar reacties komen. Degene die in het allereerste begin die ene actie heeft uitgevoerd had pas iets te kiezen, namelijk wáár, wannéér, hoé en vooral wát hij/zij ging doen.
Denk daar maar es over na
quote:Helemaal mee eens! Maar dat doet niet af van de stelling. Dat er maar een bepaald aantal mogelijkheden mogelijk zijn is niet meer als normaal. Als je bij een t-splitsing staat kan je kiezen voor linksaf, rechtsaf of terug. Je kunt niet kiezen om nu de magnetron aan te zetten, want die staat thuis. Je kunt er wel voor kiezen om naar huis te lopen om dan de magnetron aan te zetten. Ook kan je er voor kiezen om een straatsteen uit de grond te trekken of om je t-shirt binnenste buiten aan te gaan trekken. De reacties zijn inderdaad beperkt, maar niet gelimiteerd tot het logische of 'voor de hand liggende'!
Op zaterdag 9 augustus 2003 11:30 schreef Deimo het volgende:
Je had toch zoiets als "actie-reactie" ??Keuzes zijn idd niet zomaar keuzes. De mogelijkheden waaruit je kunt kiezen zijn al wél bepaald.
quote:Je bedoelt nu dat een persoon zijn reactie andermans actie wordt? Klopt in zekere zin, maar wat was dan de initieele actie die deze ketting reactie genaamd het leven begon? De oerknal?
Er is ooit één actie geweest, sindsdien zijn er alleen maar reacties geweest en er zullen ook alleen nog maar reacties komen. Degene die in het allereerste begin die ene actie heeft uitgevoerd had pas iets te kiezen, namelijk wáár, wannéér, hoé en vooral wát hij/zij ging doen.
Ik moet zeggen, achter dat actie-reactie zit meer dan ik denk, denk ik. In feite zou de 5e dimensie 'interactie' kunnen heten zeg maar. Maar dan nog blijven alle reacties (en dus acties) keuzes voor wat betreft het individu.
quote:zoals ik al zei, gebeurt alles precies hetzelfde volgens de wetten van oorzaak en gevolg. Alle oorzaken zijn hetzelfde, alle atomen bewegen op dezelfde wijze door de natuurlijke wetten, waardoor jij telkens in dezelfde situaties komt en hetzelfde zal reageren omdat jouw nutsfunctie de keuzes voor je maakt.
Op zaterdag 9 augustus 2003 10:52 schreef CatchDude het volgende:
Ik kan niet slapen...
[..]Daar kan ik geen antwoord op geven. Ik kan alleen vragen: Waarom wel?
[edit]:Uiteraard zijn keuzes het resultaat van het voorafgaande. (Tijd) Maar ook van het directe nu (split second decisions) en de toekomst. (Ik ga nu weg want dadelijk gaat het regenen.) Keuzes zijn echter niet bepaald door het heden/verleden/toekomst, maar door het individu in een bepaald tijdframe. De keuze word gemaakt in het heden, en werd gemaakt in het verleden. (Gaat gemaakt worden in de toekomst maar dat weet je nog niet.) Het heden/verleden/de toekomst is alleen maar het tijdsframe waarover en waarin de noodzakelijk informatie wordt verkregen op basis waarvan je de keuze maakt.[end edit]
[..]Okay. Maar nu implodeert het universum weer, en weer een oerknal etc etc. Valt dan ook elk steentje weer op dezelfde plaats?
Want als dat niet zo is dan ga ik misschien door mijn enkel op dat ene steentje dat er de vorige 263 keer niet lag, en maak ik nu dus de keuze om naar de dokter te gaan ipv normaal naar huis te lopen. En kiest de dokter er voor om mij nog even te helpen voordat hij naar huis gaat. Hierdoor is hij 10 minuten later bij de bushalte waar hij net te laat is om te assisteren na een schietpartij waar een Koreaans staatshoofd is neergeknalt. Terwijl hij daar de vorige 263 keer wel was om de levensreddende handelingen toe te passen was hij deze keer te laat, waarna de vice president van Korea op de grote rode knop drukt en enz enz enz... (Okay, ik draaf door.)
Zie het als mijn 'experimentje' met de 2 synchroon lopende dimensie sets. Als er een kleine verandering plaatsvindt kan dat uitlopen op hele grote verschillen tussen de dimensiesets.
Deze nutsfunctie is persoonlijk en afhankelijk van al het voorgaande...
diagram van keuzes:
code:Ik heb niet alles getekend, maar zo is het duidelijk dat paden dus niet in elkaar overlopen. Horizontaal is alles in principe op hetzelfde 'moment' (maar dit is niet tijd zoals wij het kennen!). verticaal is de 'vooruitgang'.\/ \/
\/ \/
\/ \/
\/ \/
\ /
quote:Zelfs die ene actie is dan natuurlijk ook bepaalt.het is een eeuwige cyclus, niet een lijn. Er is geen begin en er is geen eind maar er is maar één mogelijke manier waarop iets verloopt. Alle andere mogelijkheden zijn niet gebeurt en dus niet mogelijk.
Op zaterdag 9 augustus 2003 11:30 schreef Deimo het volgende:
Je had toch zoiets als "actie-reactie" ??Keuzes zijn idd niet zomaar keuzes. De mogelijkheden waaruit je kunt kiezen zijn al wél bepaald.
Er is ooit één actie geweest, sindsdien zijn er alleen maar reacties geweest en er zullen ook alleen nog maar reacties komen. Degene die in het allereerste begin die ene actie heeft uitgevoerd had pas iets te kiezen, namelijk wáár, wannéér, hoé en vooral wát hij/zij ging doen.
Denk daar maar es over na
Stel, je ziet een touwtje in de lucht hangen. Om de logische reden dat het touwtje aan een boom hangt en niet zichtbaar iets triggered, kies jij ervoor om eraan te trekken (je hebt er altijd van gehouden om aan touwtjes te trekken wat weer te maken heeft met een vreemde opvoeding etc. etc.).
Tot je grote schrik wordt het hele land om je heen zwart. Hoe vaak je daarna ook aan het touwtje trekt, de kleuren komen niet terug. Natuurlijk denk je, had ik dat nou maar niet gedaan. Maar er was helemaal geen mogelijkheid dat je het niet zou doen . Die is er nooit geweest. Er was namelijk geen reden om het te laten of om iets anders te doen. Dit was de enige mogelijke weg. Blijkbaar besta jij om er voor te zorgen dat er geen kleur meer in de wereld zit.
Alles gebeurt met een reden, en juist omdat alles gebeurt met een reden bestaat er helemaal niet zoiets als een keuze. Er is geen andere dimensie waar jij niet aan het touwtje trok, omdat je volgens natuurkundige wetten en opvoeding (je hersens zijn ook aan natuurkundige wetten onderhevig) geen andere keuze had. Keuzes zijn een illusie.
je kan toch als vierde dimensie ook gewoon temperatur nemen, en kijken hoe dit op de verschillende plaatsen is
of pak als eerste dimensie tijd, als tweede afstand, als derde temperatuur en als vierde druk of zo
die dimensies zijn niet iets die vasttliggen van bovenaf hoor, dat zijn maar definities die de mens aan iets geeft, gewoon handig om mee te werken
en als jij de vierde dimensie keuze wil noemen, mij goed hoor, maar hoe je dat zult meten?
quote:volgens mij begrijp je niet goed wat dimensies zijn...
Op zaterdag 9 augustus 2003 15:45 schreef placebeau het volgende:
waarom zou de vierde dimensie nu tijd zijn?je kan toch als vierde dimensie ook gewoon temperatur nemen, en kijken hoe dit op de verschillende plaatsen is
of pak als eerste dimensie tijd, als tweede afstand, als derde temperatuur en als vierde druk of zo
die dimensies zijn niet iets die vasttliggen van bovenaf hoor, dat zijn maar definities die de mens aan iets geeft, gewoon handig om mee te werken
en als jij de vierde dimensie keuze wil noemen, mij goed hoor, maar hoe je dat zult meten?
quote:keuzes zijn per definitie geen illusie, je hebt immers de keuze gemaakt om deze post te plaatsen. Het feit dat je altijd deze keuze zou hebben gemaakt, betekent niet dat de keuze niet bestaat.
Op zaterdag 9 augustus 2003 15:37 schreef Zonko het volgende:[..]
Keuzes zijn een illusie.
[Dit bericht is gewijzigd door LowJoe op 09-08-2003 16:14]
Check dit: http://www.geocities.com/CapeCanaveral/7997/index.html
quote:Je maakt hier een denkfout. Als jouw 5e dimensie de keuze is, dan is er juist keuze vrijheid, omdat er dan in die dimensie één vrijheidsgraad is. Zo hebben de 3 fysieke dimensies minimaal 3 vrijheidsgraden, tenzij je in een blok beton bent gegoten, dan kun je idd geen kant meer op. Het is dus helemaal niet nodig om voor alternatieve keuzen een copy paste operatie op jouw 5 dimensionele wereld uit te voeren. De alternatieve keuzemogelijkheden zitten dan al in jouw 5e keuzedimensie. Anders zou je het ook geen vrije dimensie mogen noemen.
Op zaterdag 9 augustus 2003 09:55 schreef CatchDude het volgende:
Stel: We hebben onze 5 dimensies, en die zou je copy-pasten en parallel laten lopen. (We hebben nu 2 setjes van 5 dimensies parallel lopen). Dan zou je de impact van de 5e dimensie kunnen zien. Want de 2 setten van dimensies die aan het begin van het project identiek waren aan elkaar zouden er compleet anders uit gaan zien zodra er keuzes gemaakt gaan worden. Want er gaan verschillen onstaan. Dat moet wel, want als in beide setten dimensies constant dezelfde keuzes gemaakt gaan worden dan hadden we niet echt een keus, want klaarblijkelijk waren al onze keuzes dan al voorbestemt.
Omdat jouw 5e dimensie discreet is, net als de 4 fysische dimensies, kun je hem gemakkelijk in alternatieve werelden verdelen. Zo kan er een wereld zijn waar jij koning van Nederland bent en eentje waar je een gewone Fok!-user bent die zich CatchDude noemt. In beide gevallen maak je discrete en onafhankelijke keuzen. Om het geheel een beetje in toom te houden zijn er vervolgens specifieke natuurwetten nodig. Die natuurwetten waren er echter al, want zij bepalen je exacte keuzevrijheid.
* Wat jij beschrijft - zonder het zelf te beseffen - is de Multiverse zoals beschreven door Prof. David Deutsch (Oxford).
quote:Volgens mij is placebeau een van de weinigen hier die wel snapt wat dimensies zijn...
Op zaterdag 9 augustus 2003 15:47 schreef kingmob het volgende:[..]
volgens mij begrijp je niet goed wat dimensies zijn...
quote:nou steek van wal zou ik zeggen.
Op zaterdag 9 augustus 2003 17:28 schreef Pie.er het volgende:[..]
Volgens mij is placebeau een van de weinigen hier die wel snapt wat dimensies zijn...
Maar net zo kun je temperatuur een dimensie noemen. Je kunt aan elk punt in de ruimte/tijd een getal toekennen (de temperatuur dus), en dat getal kan willekeurig zijn. (De thermodynamische wetten die het vastleggen buiten beschouwing gelaten)
Je kunt ook kleur een dimensie noemen. Als je elke kleur een nummer geeft (misschien 3 nummertjes, RGB, dus dan wordt kleur 3-dimensionaal) kun je elk punt in de ruimte/tijd een getal toekennen.
Voor druk geldt precies hetzelfde.
En daarbij is de keuze van volgorde van dimensies, zoals placebeau ook zegt, volstrekt willekeurig.
Als de eerste 3 dimensies de ruimte zouden zijn, wat is dan precies de eerste dimensie? Waarom zou tijd de 4e dimensie zijn? Die volgorde ligt nergens door vast.
Het is mij totaal onduidelijk hoe "keuze" in dit plaatje past. Allereerst: hoeveel dimensionaal zou het zijn? De TS zegt dat het de 5-e dimensie zou zijn, dus 1-dimensionaal. Maar ik zie nergens een argumentatie daarvoor. Waarom zou het niet de 5e, 6e en 7e dimensie zijn? Ruimte is ook 3-d, waarom keuze niet?
Ik vind het idee van keuze hebben of niet een geweldige discussie, alleen ik vraag me af waarom daar termen bij getrokken worden die er echt helemaal niks mee te maken hebben zoals dimensie...
Placebeau is volgens mij zeker niet de enige die weet wat een dimensie is, the.moderator lijkt het me ook wel te snappen, alleen komt de bewering dat de 5e dimensie discreet zou zijn voor mij een beetje uit de lucht vallen. Waarom zou hij niet continu kunnen zijn? Dat lijkt mij logischer. Dat maakt voor de rest van het betoog niks uit trouwens.
Maar misschien maak ik een grote denkfout. Waarom denk jij (kingmob) dat placebeau niet begrijpt wat dimensies zijn?
quote:Ik doelde niet op dat de alternatieve keuzen niet in een wereld zouden zitten maar in een alternatieve. De meerdere keuzen zijn er, anders was keuze an sich niet mogelijk! Maar je kan maar een keus maken op EEN keuzemoment, terwijl er meerdere keuzes zijn. Mijn 'projectje' om 2 werelden naast elkaar te laten draaien was pur mijn manier om aan te kunnen duiden dat er keuze is. Immers, in wereld 1 zou 'ik' misschien hoge nood naar de bus rennen en die portemonaille op straat laten liggen omdat ik mijn bus moet halen. In wereld 2 zou ik, op dat zelfde moment, wellicht stoppen en bukken om die portemonaille op te pakken. Als je deze 2 werelden naast elkaar zou draaien zou je het keuzepunt kunnen zien. Dat is slechts wat ik er mee aan wilde tonen.
Op zaterdag 9 augustus 2003 16:28 schreef the.moderator het volgende:[..]
Je maakt hier een denkfout. Als jouw 5e dimensie de keuze is, dan is er juist keuze vrijheid, omdat er dan in die dimensie één vrijheidsgraad is. Zo hebben de 3 fysieke dimensies minimaal 3 vrijheidsgraden, tenzij je in een blok beton bent gegoten, dan kun je idd geen kant meer op. Het is dus helemaal niet nodig om voor alternatieve keuzen een copy paste operatie op jouw 5 dimensionele wereld uit te voeren. De alternatieve keuzemogelijkheden zitten dan al in jouw 5e keuzedimensie. Anders zou je het ook geen vrije dimensie mogen noemen.
Als je de tijd terug zou draaien en mijn 2e wereld weg zou halen, dan zou ik bij het vooruit rennen ook weer de keus hebben om de portemonaille op te pakken, door te rennen naar de bus of te plassen tegen de pui van de juwelier. De keuzes zijn er allemaal, daar is geen 2e wereld voor nodig. Ik kan op 1 moment slechts een keus nemen.
Wat wel mogelijk is is dat ik in mijn wereld op een ander tijdsmoment langs die zelfde portemonaille kom, zeg ik stap uit de bus en loop er langs. Misschien stop ik dan wel om hem op te pakken, en is op de terugweg die keus helemaal niet meer beschikbaar. Net als tijd en ruimte dus 'afhankelijk' zijn van elkaar, is keuze ook weer afhankelijk van tijd en ruimte.
Hmmm. Nu nog bedenken waarom tijd en ruimte afhankelijk zijn van keuze. Want wat je ook 'kiest', tijd en ruimte zijn er altijd. Ook als ik, en daarmee mijn keuze, er niet meer ben. Dit alleen is al rede op zich om keuze geen dimensie te laten zijn... Ach, it was fun while it lasted...
Aan de andere kant (en dit is dan echt mijn laatste strohalm waar ik me aan vasthoud) zijn tijd en ruimte voor de waarnemer wel afhankelijk van de keuze van het individu. Als ik er voor kies er een eind aan te maken (en ik me daadwerkelijk van de 14e verdieping werp) dan houd voor mij in feite tijd en ruimte ook op te bestaan.
quote:Coolio
* Wat jij beschrijft - zonder het zelf te beseffen - is de Multiverse zoals beschreven door Prof. David Deutsch (Oxford).
quote:dimensies zijn datgene waarin we alles kunnen beschrijven. Ruimte en tijd zijn inderdaad verweven (de 3 ruimtedimensies niet met elkaar), maar je zult altijd alle 4 de dimensies nodig hebben om iets weer te geven in onze belevingswereld.
Op zaterdag 9 augustus 2003 17:52 schreef Pie.er het volgende:
Wij normale wezens zien de ruimte om ons heen als 3-dimensionaal, omdat we ons in 3 onafhankelijke richtingen kunnen bewegen. (bijvoorbeeld links, omhoog en vooruit.)
De tijd zien wij 1-dimensionaal omdat we ons daar maar op 1 manier doorheen kunnen bewegen.
Uit de Relativiteitstheorie blijkt dat ruimte en tijd toch niet helemaal zo los van elkaar staan, het dient als 4-dimensionaal geheel bekeken te worden, maar dat is offtopic.Maar net zo kun je temperatuur een dimensie noemen. Je kunt aan elk punt in de ruimte/tijd een getal toekennen (de temperatuur dus), en dat getal kan willekeurig zijn. (De thermodynamische wetten die het vastleggen buiten beschouwing gelaten)
Je kunt ook kleur een dimensie noemen. Als je elke kleur een nummer geeft (misschien 3 nummertjes, RGB, dus dan wordt kleur 3-dimensionaal) kun je elk punt in de ruimte/tijd een getal toekennen.
Voor druk geldt precies hetzelfde.
En daarbij is de keuze van volgorde van dimensies, zoals placebeau ook zegt, volstrekt willekeurig.
Als de eerste 3 dimensies de ruimte zouden zijn, wat is dan precies de eerste dimensie? Waarom zou tijd de 4e dimensie zijn? Die volgorde ligt nergens door vast.Het is mij totaal onduidelijk hoe "keuze" in dit plaatje past. Allereerst: hoeveel dimensionaal zou het zijn? De TS zegt dat het de 5-e dimensie zou zijn, dus 1-dimensionaal. Maar ik zie nergens een argumentatie daarvoor. Waarom zou het niet de 5e, 6e en 7e dimensie zijn? Ruimte is ook 3-d, waarom keuze niet?
Ik vind het idee van keuze hebben of niet een geweldige discussie, alleen ik vraag me af waarom daar termen bij getrokken worden die er echt helemaal niks mee te maken hebben zoals dimensie...
Placebeau is volgens mij zeker niet de enige die weet wat een dimensie is, the.moderator lijkt het me ook wel te snappen, alleen komt de bewering dat de 5e dimensie discreet zou zijn voor mij een beetje uit de lucht vallen. Waarom zou hij niet continu kunnen zijn? Dat lijkt mij logischer. Dat maakt voor de rest van het betoog niks uit trouwens.
Maar misschien maak ik een grote denkfout. Waarom denk jij (kingmob) dat placebeau niet begrijpt wat dimensies zijn?
Voor de rest doet de volgorde er natuurlijk niet toe idd, maar dat lijkt me logisch.
Meerdere dimensies worden er bij gehaald omdat er dingen zijn die we niet kunnen verenigen met het bovenstaande verhaal. Dat is de reden waarom de grand unified theory nog niet bestaat. Misschien ben je bekend met de superstring theory. Daarin wordt gepoogd om alles in (geloof ik) 10 dimensies onder te brengen.
Zo wordt er dus ook geprobeerd om keuze te verklaren. Nou is keuze als dimensie onzin (disclaimer: volgens mij, je weet maar nooit ), maar in principe is het geen onzin om te denken dat keuze invloed heeft op dimensies.
Het al genoemde Multiverse is een goed voorbeeld hiervan. Hierin zijn andere keuzes andere universa, maar met dezelfde dimensies. Het enige verschil in die universa is de keuze die is gemaakt.
[edit] ik denk dat jij in dimensies denkt zoals je deze beschrijft in een grafiek. Daar is het natuurlijk mogelijk om alle dimensies te verzinnen die je wilt. De fout die je maak tis echter dat je aan punten een waarde wilt hechten, hoe beschrijf je dan deze punten?
quote:Keuze zou dan 1 dimensionaal zijn omdat je op een tijdsmoment (=keuzemoment) maar voor 1 keuze kunt kiezen. Langs de tijdlijn zou je dus een 'strippenkaart' van gekozen keuzen krijgen. Zou je op een t-splitsing op het zelfde moment zowel links als rechts gaan dan zou keuze 2d zijn geworden.
Op zaterdag 9 augustus 2003 17:52 schreef Pie.er het volgende:
Het is mij totaal onduidelijk hoe "keuze" in dit plaatje past. Allereerst: hoeveel dimensionaal zou het zijn? De TS zegt dat het de 5-e dimensie zou zijn, dus 1-dimensionaal. Maar ik zie nergens een argumentatie daarvoor. Waarom zou het niet de 5e, 6e en 7e dimensie zijn? Ruimte is ook 3-d, waarom keuze niet?
Maar goed, waarom zou het niet 1d zijn? Tijd is (voor ons) tenslotte ook 1d.
quote:Maar dat denk ik nu ook heel de tijd bij mezelf.
Maar misschien maak ik een grote denkfout.
Maar ik blijf er bij, je hebt geen keus in deze wereld.
quote:Aha! Een tweede dimensie in tijd! Maar tijd is maar 1 dimensie! Of zou tijd net als ruimte uit meerdere dimensies bestaan?
Op zaterdag 9 augustus 2003 19:53 schreef Zonko het volgende:
Maar dat maakt keuze toch nog geen dimensie? Stel dat het wel zo is, en dat bij iedere keuze het pad "splitst", dan is keuze geen aparte dimensie, maar een tweede dimensie in de tijd, omdat er dan twee dingen tegelijk gebeuren.Maar ik blijf er bij, je hebt geen keus in deze wereld.
Maar er gebeuren niet twee dingen tegelijk aan de hand van een keuze, er gebeurt maar een ding. Die ene keuze die je hebt gemaakt, en niet een van de vele anderen. Maar je had er voor kunnen kiezen iets anders te doen. Er waren meerdere keuzes, maar er is maar een uiteindelijke uitkomst.
Okay, ik begrijp dat denken dat keuze een dimensie is een kromme gedachte is. De definitie van 'Keuze' of 'besluit' past niet in het rijtje van dimensie thuis, zeg maar.
Goed, na lekker geslapen te hebben ben ik nu dus de weg kwijt. Als keuze geen dimensie is, wat is het dan wel? Want keuze (bewust dan wel onbewust) is wel zo'n beetje een van de belangrijkere dingen in het leven. Ten minste, dat denk ik dan. Was er geen keuze, dan waren we een boek, of een film. Of is keuze gewoon keuze en verder niets? Het is in ieder geval iets individueels.
quote:Echt niet
Op zaterdag 9 augustus 2003 20:28 schreef CatchDude het volgende:[..]
Goed, na lekker geslapen te hebben ben ik nu dus de weg kwijt.
Als keuze geen dimensie is, wat is het dan wel? Want keuze (bewust dan wel onbewust) is wel zo'n beetje een van de belangrijkere dingen in het leven. Ten minste, dat denk ik dan. Was er geen keuze, dan waren we een boek, of een film. Of is keuze gewoon keuze en verder niets? Het is in ieder geval iets individueels.
Keuzes bestaan niet, onze hersens zijn rekenmachines en ze berekenen wat wij het beste kunnen kiezen en dat kiezen wij. Keuze smeuze. Niks geen dimensie.
Ik kom voor het eerst eens kijken hier en spotte je berichtje.. Je kunt het geloven of niet maar, ik heb misschien wat antwoorden op je vraag.
Over de eerste 4 dimensies heb je het aardig begrepen. Je noemt de eerste 3 relatief, maar dat zijn ze niet.. dat zijn juist de enige die absoluut zijn. Wat de vierde betreft zit je precies raak.. Als er alleen de eerste 3 waren geweest dan stond alles stil. Zonder verandering zou tijd een onmogelijk fenomeen zijn.. da's dus de 4e dimensie.
Maar ik zeg hier expres.. dat de tijd een fenomeen is. Feitelijk is tijd op zich niet 'iets', wat wij beleven is wat Einstein de tijd-ruimte noemde. Om dat -even- uit te leggen lijkt me niet handig maar aangezien je zelf al wat te zeggen had over -relativiteit- [E=Mc2] snap je er wellicht al wat van.
.. Het is eigenlijk jouw korte toespeling over relativiteit die me opviel:
quote:Wat je hier beschrijft is in feite al de 5e dimensie..
Op zaterdag 9 augustus 2003 09:55 schreef CatchDude het volgende:
Tijd is relatief, want wie heeft het niet: Als je op de bus wacht en je moet 5 minuten wachten terwijl je in de regen staat dan lijken 5 minuten wel een uur. Maar een concert van 3 uur van je favorite band lijkt slechts een uurtje geduurt te hebben. (Behalve die pauze van 15 minuten tussen door, die leek wel een uur.)
Wat betreft je -keuze dimensie- denk ik dat je het je anders moet voorstellen. Als je keuze als dimensie wil beschrijven dan moet deze parallel aan de andere dimensies voorkomen toch? Nou, een keuze kan alleen plaatsvinden op een specifieke plek binnen de tijdruimte en is dus geen constante aanwezigheid. Je kunt argumenteren dat er altijd -een keuze- is maar dat is dus steeds heel snel achter elkaar een -nieuwe- onafhankelijke keuze. ~alle mogelijkheden~ dat is misschien een betere aanduiding..
Want ik geloof wel dat keuze een fenomeen is van de 5e dimensie!
Stel je dit heelal voor als een kegel, de big bang is de punt waaruit deze vertrekt. Direct erna kon het hele zootje naar duizenden verschillende -keuzen- uitwijk, verschillende nieuwe bestaanstoestanden. En die mogelijkheden nemen steeds toe, vandaar de kegelvorm.
Nu zijn wij een puntje binnen de hele ruimte van die kegel, het hier en nu, het heelal op exact dit moment. En onze tijdservaring is er omdat dit puntje, onze toestand, overgaat in de volgende [deels keuze, deels actie/reactie] Het is net alsof wij als een wormpje door de kegel heenslingeren, de gang achter ons is dan onze geschiedenis [alle toestanden die we doorlopen zijn] We bewegen als het ware door de 5e dimensie waar jij het over hebt. De beweging erdoor is dan de keuze, maar ook een kettingreactie van oorzaak en gevolg.. en ook [wat samenhangt met keuze] onze relatieve voorstelling van dit alles, want.. die beinvloed wel degelijk het geheel natuurlijk.
mocht je over deze onderwerpen wat meer willen weten, lezen dan kan ik je CG Jung aanraden, Einstein en Isaac Asimov natuurlijk, moderne filosofen als F Capra.. en.. tja.. Ik wil het je niet moeilijk maken maar momenteel zijn de meeste mensen die zich met elementaire fysica bezighouden het met elkaar eens dat er waarschijnkijk 11 dimensies zijn!! hehe
over paralelle universums en dergelijke > http://hotwired.wired.com/synapse/braintennis/97/41/index0a.html
hier vind je een redelijke afweging tussen twee wetenschappers, de een gelooft dat parallele universums alleen bestaan als concept, en de ander dat ze een realiteit zijn...
quote:Dit bedoelde ik ook met dat de 1e 3 dimensies relatief zijn: Voor het individu (Heb ik ergens bij gezet dacht ik). Natuurlijk zijn ze niet relatief. X, y en z zijn vaste gegevens.
Op zondag 10 augustus 2003 00:27 schreef paradoks het volgende:
De beweging erdoor is dan de keuze, maar ook een kettingreactie van oorzaak en gevolg.. en ook [wat samenhangt met keuze] onze relatieve voorstelling van dit alles, want.. die beinvloed wel degelijk het geheel natuurlijk.
Maar ik moet eerlijk zeggen, over dit geheel heb ik nog nooit echt nagedacht. Ik ben er dan ook vrijwel niet in thuis, maar ik vind het best interessant. Nu is het vlammetje aangewakkert, en denk ik dat ik maar eens op zoek moet naar de boeken van die schrijvers/filosofen waar je het over had.
Is die nachtdienst toch nog ergens goed voor geweest...
veel plezier met je ontdekkingstochtjes.. en vooral lekker fantaseren op je werk! kom je nog eens ergens op he?
Laten we het eens hebben over de beweegredenen van dat wormpje, waarom maakt dat wormpje de keuze links te gaan en niet rechts? Hij heeft er altijd een reden voor, dat is het enge. Altijd. Zelfs als hij redeloos is, want dan heeft hij een reden om redenloos te zijn. Dus als er altijd een reden is voor wat dat wormpje doet, is er geen sprake van een keuze, maar gewoon een chemische reactie.
Ik blijf erbij, keuze smeuze, worm smorm! Die worm kiest niet, alle andere gangen zijn de nauw of geblokkeerd, sterker nog, volgens mij bestaan ze niet.
Ik vind het zelf óók geen leuk idee, maar ik kan maar geen goed tegenargument vinden! Help!
Het metafoor van de worm is om te laten zien dat onze tijdswaarneming een lijnvormig iets is binnen een meerdimensionaal geheel.. dus, een 4 dimensionaal ding binnen iets dat 5 dimensionaal is.
De keuzemogelijkheden moet je dan niet zo zien alsof wij dan echt kunnen -kiezen- waar we heen gaan.. maar omdat we onderdeel uitmaken van de factoren die bepalen in welke toestand het heelal in het volgende tijdmoment terechtkomt hebben we wel invloed, al is die in verhouding mischien nihiel.
En daaar kom dan de relatieviteit om de hoek kijken.. want voor het geheel is het misschien nihil, voor ons is het relatief gesproken van hele grote invloed, voor ons eigen stukje van het heelal.
swa.. schijnt dit misschien een lichtje voor je??
Wat ik je vraag is, wat bepaalt dan hoe wij heen en weer gaan tussen die universa? Dat is iets, en omdat het iets is, is er maar een mogelijkheid, dus reizen we in een rechte lijn met alleen maar geblokkeerde wegen langszij. Toch? Begrijp jij mij wel?
Alle kettingreacties, toevallig of [zoals door onze keuzen] opzettelijk zijn wat ons voortstuwd in de zee van mogelijke toestanden die vertegenwoordigd wordt door de 5e dimensie.
volgens mij lullen we langs elkaar heen?? of ben ik gek?
Iets directer om te voorkomen dat we langs elkaar heen praten;
1. Denk jij dat keuzes uberhaupt bestaan? Ik niet.
2. Als jij denkt dat keuzes bestaan, waarom, met welke reden denk jij dat het universum die bepaalde vorm aanneemt?
3. Als je een reden hebt gevonden, concludeer dan dat er geen andere mogelijkheid is, om diezelfde reden
quote:Hulde aan jou, kingmob, je snapt het toch beter dan dat ik uit jouw eerste reactie opmaakte.
Op zaterdag 9 augustus 2003 18:05 schreef kingmob het volgende:
[..]
Ik heb persoonlijk geen reden om aan te nemen dat de 'keuze'-dimensie(s) niet kan/kunnen bestaan, maar dan wel in een iets andere vorm, die van paralelle universa.
Er worden in de natuur keuzes gemaakt; je kunt van een deeltje nooit volledig nauwkeurig zeggen waar hij is en welke impuls het heeft, je kunt maximaal een kansverdeling geven. Dit vind ik (als mens met een eindige denkcapaciteit) een lastig principe, daarom stel ik me voor dat de natuur niet willekeurig kiest wat er gebeurt, maar dat álle mogelijkheden uitgevoerd worden, maar dan in paralelle universa.
Omdat er erg veel deeltjes zijn, die op heel veel momenten moeten 'kiezen' betreft het hier een oneindig dimensionale ruimte van paralelle universa, waarvan wij er ons in precies één bevinden.
Let wel: dit is slechts een denkwijze van iemand die weliswaar de relativiteitstheorie en de quantummechanica enigszins bekend is maar zeker geen expert denkt te zijn. Maar het is volgens mij door middel van experimenten principieel niet te controleren/weerleggen, dus kan het geen kwaad om de wereld zo voor te stellen.
Maar onzingepraat over andere dimensies, zoals bij de turtles waar de slechteriken uit de 10e dimensie kwamen (of zoiets) kan ik niet hebben, en ik vreesde dat het die kant uit aan het gaan was
Antwoorden op Zonko's vragen:
1. Intuitief zeg ik van niet, maar ik heb vertrouwen in de natuurkundigen die theoretisch hebben aangetoond dat er wel degelijk dingen op willekeur plaatsvinden (die quantum-theorieën dus)
2. Ik denk dat het universum niet kan kiezen, dus dat alle mogelijkheden plaatsvinden (in paralelle universa dus). Dat wij ons nou juist bevinden in dít universum is toeval. In talrijke andere paralelle universa is er waarschijnlijk dezelfde discussie waar de paralelle ik zich dat ook afvraagt.
quote:hehe, een hele discussie rond mijn intellect
Op zaterdag 9 augustus 2003 17:52 schreef Pie.er het volgende:Maar misschien maak ik een grote denkfout. Waarom denk jij (kingmob) dat placebeau niet begrijpt wat dimensies zijn?
(studeert nu verder wiskundige natuurkunde )
quote:Oke, misschien zijn er willekeurige dingen, maar zijn er dan keuzes? Dat ik in dit universum ben beland is geen toeval. Omdat ik in (bijna) alle universums ben, is het dus gewoon een feit toch? Keuze heeft ook te maken met andere mogelijkheden uitsluiten. Als alles naast elkaar bestaat, is keuze nog steeds een illusie in mijn ogen.
Op zondag 10 augustus 2003 02:27 schreef Pie.er het volgende:
Om maar even iets te zeggen wat meer op de huidige discussie aansluit: (sorry)Antwoorden op Zonko's vragen:
1. Intuitief zeg ik van niet, maar ik heb vertrouwen in de natuurkundigen die theoretisch hebben aangetoond dat er wel degelijk dingen op willekeur plaatsvinden (die quantum-theorieën dus)
2. Ik denk dat het universum niet kan kiezen, dus dat alle mogelijkheden plaatsvinden (in paralelle universa dus). Dat wij ons nou juist bevinden in dít universum is toeval. In talrijke andere paralelle universa is er waarschijnlijk dezelfde discussie waar de paralelle ik zich dat ook afvraagt.
Maar uiteindelijk zul je ooit tot de conclusie moeten komen dat er dingen zijn die niet te 'analyseren' en 'ontleden' en 'reduceren' zijn.. simpelweg omdat er dingen bestaan die voortvloeien uit complexe samenwerkingen in plaats van 1+1=2 ..
Voorbeeldje: H20, water dat kennen we allemaal nog wel van scheikundeles he? Als je zou willen achterhalen wat de eigenschappen zijn van water door het te ontleden dan lukt dat dus niet. Zuurstof is hoogst aggressief, waterstof is explosief.. zeggen deze eigenschappen samen iets over de eigenschappen van het water? nee.. die eigenschappen komen voort uit de relatie tussen de twee stoffen binnen het molecuul H2O, daar valt dus niets over te zeggen.. alleen te constateren.
Ik wil niet zeggen dat je alles zomaar moet geloven maar, je doet jezelf tekort door zomaar te roepen 'da's nie want het is niet te analysen' of iets dergelijks.
Oh, even voor CashDude.. dat boek dat ik noemde van Fritjov Capra heet niet Wereldweb maar Levensweb.. Daar staat onder andere dat simpele voorbeeldje van dat water in, maar voor jullie allemaal.. in zeer wetenschappelijke en bewijsbare termen.. geloof me dus niet op mijn woord, lees zelf en bepaal wat je er van vindt.
quote:Er is een verschil tussen 'niet te analyseren/ontleden/reduceren' en 'ontzettend moeilijk te analyseren/ontleden/reduceren'.
Maar uiteindelijk zul je ooit tot de conclusie moeten komen dat er dingen zijn die niet te 'analyseren' en 'ontleden' en 'reduceren' zijn.. simpelweg omdat er dingen bestaan die voortvloeien uit complexe samenwerkingen in plaats van 1+1=2 ..
En waarom haal je zulke voorbeeldjes uit een boek... Behalve dat ze (volgens mij) niet helemaal treffend zijn, zijn ze toch ook makkelijk zelf te verzinnen... Creativiteit is iets leuks, gebruik het eens!
Ik bedoel te zeggen, er zijn in essentie genoeg dingen die niet te verklaren zijn door de wetenschap. We weten wel van allerlei dingen dat ze bestaan, en weten er allerlei leuke toepassingen voor te verzinnen maar dat is nog iets anders weet je.
Je bent toch niet zo'n [sorry voor de woorden, jouw taalgebruik hitst me een beeetje op samen met de hitte hier in de loods] die geloofd dat -de wetenschap- je alle antwoorden zal brengen?? Leef een beetje, kijk rond op deze aardbol, en dan spreken we elkaar nog wel eens.
[Dit bericht is gewijzigd door paradoks op 10-08-2003 21:21]
quote:
Op zondag 10 augustus 2003 21:19 schreef paradoks het volgende:
ooops
Het mooie van dingen zoals we nu over lullen is dat, zoals Paradoks al zegt, er (nog) geen verklaring voor is. Misschien is die er wel maar weten wij het nog niet, maar dat doet niet ter zake. Het mooie is nu dat we zelf onze fantasie en, durf ik het te zeggen, ons intellect kunnen gebruiken om eht voor ons zelf (en wellicht zelfs voor anderen) begrijpbaar te maken. Of het correct is weet je niet, maar als je maar overtuigd genoeg bent kan je met jouw gevonden antwoord misschien prima leven. Mocht een ander een ander antwoord hebben, wat misschien ook fout is, dan hoef je dat neit te geloven. Maar je hoeft het niet op te dringen.
Wat ik bedoel is, sta open voor andermans ideeen. En doe er mee wat je wilt. Maar val iemand anders niet aan als hij niet denkt zoals jij dat wilt. En wordt niet boos als hij je stelling niet aan wilt nemen. Zulk gekibbel hebben we niets aan.
Maar goed, de materie is nu te ingewikkeld geworden zodat ik er niet meer over kan meepraten, maar ga gerust verder! Ik vind het bere interessant.
Oh, en Paradoks, van de week ga ik naar de Bieb voor dat 'levensweb' boek. bedankt voor de aanrader!
Mijn euvel.. ik trek het inderdaad niet erg goed vandaag.. ik betrek het soms snel op mijn eigen beperkte verwoordingen als ik een andere niet kan laten 'meekijken'.. maar als iemand al besloten heeft het niet te willen.. moet ik me erbij neerleggen ipv pissig te worden, ik weet het.
Leuk dat je Capra's levensweb eens gaat bekijken, zeker de moeite waard. Als je zin hebt kletsen we er hier nog eens over met de rest van de gasten hier.
Oh.. trouwens.. sorry dat ik je nick steeds verkeerd spel CaTchDude.. je lijkt me idd niet zo'n met cash vooringenomen type
quote:Jaja.. sorry hoor, ik zei al... het was niet de bedoeling zo pissig te reageren. Ik vond het alleen behoorlijk flauw dat ik alleen maar een reactie bleef krijgen van -oja? nou ik vind van niet!- terwijl ik graag alternatieven had gehoord. Ik pretendeer niet -meer hersencellen- te hebben.. hooguit dat ze beschikbaar zijn voor nieuwe info..
Op zondag 10 augustus 2003 22:37 schreef the.moderator het volgende:
Mag ik paradoks er op wijzen dat hij bezig is een meta-discussie te voeren. Waarmee hij dit interessante topic degradeert tot een welles nietes en ik heb meer hersencellen dan jij topic. Daarvan hebben we er echter al genoeg, misschien zelfs wel meer dan het aantal hersencellen van paradoks.
ik zal in het vervolg een beetje oppassen laten we nu maar weer naar de 5e dimensie gaan..
quote:Vergeef me, maar ik kan nergens ontdekken waar dat gebeurt in deze discussie? Je hoeft het van mij niet te bewijzen ik volg alleen je redenatie niet helemaal. Het lijkt mij een beetje uit het niets gegrepen ...
Op zondag 10 augustus 2003 20:51 schreef paradoks het volgende:(...)
Maar uiteindelijk zul je ooit tot de conclusie moeten komen dat er dingen zijn die niet te 'analyseren' en 'ontleden' en 'reduceren' zijn.. simpelweg omdat er dingen bestaan die voortvloeien uit complexe samenwerkingen in plaats van 1+1=2 ..
(...)
Ik wil niet zeggen dat je alles zomaar moet geloven maar, je doet jezelf tekort door zomaar te roepen 'da's nie want het is niet te analysen' of iets dergelijks.
Niet alles valt te analyseren, daar ben ik het volledig mee eens. Maar mijn redenatie is dat wel overal een reden voor is. Dat kan ik niet bewijzen, maar toch had ik naar mijn idee een aantal mensen hiervan overtuigd. Gebaseerd op dit idee kwam ik tot de conclusie dat keuzes niet bestaan, en wij geen werkelijke vrije wil hebben, dus dat we het in ieder geval geen keuzedimensie moeten noemen. En gelukkig heet de 5e dimensie nu paradoksdimensie.
Ik kan niet echt een stelling vinden in jouw stukje waar ik op kan reageren. Jij stelt dat er dingen zijn die zonder reden gebeuren omdat je denkt dat wat je op school vertelt werd nooit waar is? Ik kan mij moeilijk, erg moeilijk voorstellen dat er dingen gebeuren volgens actie=reactie. Het enige wat ik haal uit jou stukje is; het kan wel eens niet zo zijn. Veel verder komen we dan toch niet?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |