Maar nou zit zij ergens mee, en we weten allebei niet wat we ermee moeten. We zijn namelijk niet verliefd op elkaar (ook niet geweest), en zij mist hierdoor een soort 'gevoelsmatige bevestiging' dat 'dit het is' voor haar. Ze kent beslist het gevoel van verliefdheid, maar heeft dat om de één of andere reden niet bij mij. Ik ook niet bij haar. En dat vind ik niet erg, vlinders in je buik zou misschien een leuke 'extra' zijn maar wat ik nu heb vind ik veel waardevoller. Bovendien ken ik mensen die een zeer goede, diepe relatie hebben die ook niet verliefd zijn (of zelfs nooit zijn geweest). En ook mensen die juist wel stapelverliefd waren en ook hebben geroepen 'dit is het helemaal voor mij!', en wat dan ongelukkig is afgelopen. Dus ik hecht niet zoveel waarde aan verliefdheid. Althans niet als 'bevestiging' voor dat dit de ware is.
Zij wel, ze heeft ontzettend last van het onzekere gevoel dat ze niet weet of dit het nou is. Het gaat haar niet zozeer om dat lekkere gevoel van verliefdheid, maar ze denkt dat je het van binnen hoort te voelen, dat je 'gewoon zeker weet' als iemand de ware voor je is. Ik denk juist dat je dat nooit zeker kunt weten (want hoeveel mensen zijn daar wel niet 200% van overtuigd en scheiden dan toch na 10, 20 of 30 jaar nog). En bovendien het fijne gevoel wat we bij elkaar hebben, het vertrouwen, en hoe bijzonder we elkaar vinden, het wederzijdse begrip, en al die dingen (wat ik nooit bij iemand gehad heb), DAT is voor mij het 'teken' dat dit goed zit.
We begrijpen elkaars standpunt heel goed, en ik snap dat zij er anders over denkt dan ik. Zij heeft altijd het idee gehad dat je zoiets van binnen heel zeker voelt (hoort te voelen) wanneer het goed zit. En zo niet, dat er dan een ander is, iemand bij wie je dat WEL hebt. En hoe gek ze ook op mij is (en ik op haar), bij mij heeft ze het niet.
Ik weet niet wat we eraan kunnen doen. Het is een gevoelsmatige kwestie, dus het lijkt mij geen kwestie van gelijk en ongelijk hebben. Dat zij zeg maar met argumenten moet worden overtuigd dat dit het WEL is, zo werkt het natuurlijk niet. Kent iemand dit? Kun je eigenlijk wel van zoiets overtuigd zijn? Vertrouw ik te weinig op het gevoel, en 'hoor' je inderdaad wel te voelen wanneer iemand de ware is???
Dat is voor iedereen weer anders.
Zo kan ik geen relatie beginnen zonder verliefd te zijn, blijkbaar jij wel.
Valt dat dan in de catergorie 'dat hoort niet'?
Ik vind van niet.
Maar hij zei toen dat hij niet verliefd was dus kappen maar na 10 maanden ofzo. Ik zei hem nog dat het voor iedereen anders kan zijn, maar het maakt toch al niet meer uit. Daarnaast is hij ook nog beetje ingewikkeld wel qua gevoel in het algemeen (dat heeft hij dus niet). Maar goed.
Praat met elkaar wat jullie vinden.
Maar als je nooit de vlinders hebt gehad.. maar je gelijk verder bent gegaan.. ik weet het niet.
Ik dacht altijd dat die vlinders in je buik een fabeltje waren.. Dat had ik dus mis 
Ik zou zeggen praat er met haar over. En bedenk wat je zelf wilt.
We hebben inmiddels nix meer met elkaar omdat zij niet verliefd op mij was en liever vrijgezel bleek te zijn.
Ik hoop niet dat jou hetzelfde overkomt, praten kan misschien veel goeds doen.
Succes
quote:ik zou dit geschreven kunnen hebben, maar dan zij=hij...
Op dinsdag 22 juli 2003 12:04 schreef JoeCartoon het volgende:
Ja moeilijke situatie, ik heb namelijk het zelfde meegemaakt een half woord was idd voldoende zelfde ideeën en visie's alleen was ik degene die wel verliefd was en zij niet.
We hebben inmiddels nix meer met elkaar omdat zij niet verliefd op mij was en liever vrijgezel bleek te zijn.Ik hoop niet dat jou hetzelfde overkomt, praten kan misschien veel goeds doen.
Succes
quote:Nee inderdaad, ik denk dat er in liefde sowieso niks 'hoort' of 'niet hoort'. Dat jij geen relatie kan beginnen zonder verliefd te zijn, is dat bij jou ook omdat je anders die 'gevoelsmatige overtuiging' mist? Dat de 'kriebels' je zeg maar het gevoel geven dat het goed zit?
Op dinsdag 22 juli 2003 11:49 schreef Greyfox het volgende:
Nou, je 'hoort' het niet te voelen hoor.
Dat is voor iedereen weer anders.Zo kan ik geen relatie beginnen zonder verliefd te zijn, blijkbaar jij wel.
Valt dat dan in de catergorie 'dat hoort niet'?
Ik vind van niet.
Ik denk dat jullie met het gevoel dat jij beschrijft verder zijn dan met het gevoel dat je bij verliefdheid hebt. Immers, volgens mij zijn jullie niet gehinderd door het 'ware" gevoel, waardoor het ontdekken van elkaar een stuk realistischer verloopt.
zoals er altijd eigenlijk wordt gezegd: praat met haar en vraag aan haar wat die verliefdheid voor haar heeft betekend bij een ander, en wat er gebeurde toen die verliefdheid wegtrok. vraag aan haar of dat wegtrekken van de verliefdheid heeft geleid naar een soort van ergernis aan kleine dingen bij die andere persoon toen, en hoe die relatie zich ontwikkelde. zo leer je haar en haar gevoelens ook beter kennen.
succes!
your
clothes
on!
quote:Nou eigenlijk, is het een beetje omgekeerd. Van mij mag de relatie best wat heftiger / passioneler. Maar dat vind ik net als verliefdheid maar 'bijzaak' in vergelijking met wat ik met haar allemaal wél heb.
Op dinsdag 22 juli 2003 11:59 schreef mati het volgende:
het ligt er een beetje aan waar jouw vriendin naar op zoek is. als ze op zoek is naar een heftige, passionele liefde, zou je wel eens problemen kunnen krijgen zodra een of andere macho (meestal een klootzak) interesse in haar toont. heb ik ook wel meegemaakt. als ze gewoon een relaxte, goed werkende relatie wil, kan je zo nog jaren vooruit. maar zo te horen is je vriendin een beetje op zoek naar het eerste.
quote:Dank je, ja we praten er ook veel over. Alleen hoe langer het duurt, hoe moeilijk zij het ermee heeft. Ze kan niet leven met die 'onzekerheid' zeg maar. Ze mist gewoon dat gevoel in d'r hart dat het goed zit, dat 'dit het is'.
Op dinsdag 22 juli 2003 12:04 schreef JoeCartoon het volgende:
Ja moeilijke situatie, ik heb namelijk het zelfde meegemaakt een half woord was idd voldoende zelfde ideeën en visie's alleen was ik degene die wel verliefd was en zij niet.
We hebben inmiddels nix meer met elkaar omdat zij niet verliefd op mij was en liever vrijgezel bleek te zijn.Ik hoop niet dat jou hetzelfde overkomt, praten kan misschien veel goeds doen.
Succes
Ik voel alleen maar dat ik het superfijn heb met haar, en als ik erover nadenk kan ik ook nog wel *begrijpen* dat het goed werkt (omdat we op veel punten gewoon goed bij elkaar passen). Meer hoef ik niet te weten. Maar zij is bang dat als die overtuiging vanuit het gevoel er niet is, dat we onszelf dan tekort doen en er voor ons beiden iemand anders is waarbij we dat gevoel wél hebben.
Tja, misschien heeft ze gelijk en loopt er inderdaad iemand rond met wie ik het net zo fijn kan hebben als met haar, en op wie ik onwijs verliefd word. Maar ja, van alle relaties die ik gehad heb is zij ZO'N hemelsbreed verschil met de rest, dat ik gewoon niet geloof dat er nog een tweede van bestaat...
quote:Ja precies! Ik heb tegen haar gezegd "liefde maakt blind, terwijl ik met OPEN ogen ervaar & begrijp waarom jij zo goed bij me past, en waarom ik zo gek op je ben".
Op dinsdag 22 juli 2003 15:41 schreef Jerruh het volgende:
Aan de andere kant: verliefdheid en die vlinders in je buik zijn een supergevoel, maar betekenen meestal toch een soort van oogkleppen op je kop hebben. Verliefdheid geeft je immers het gevoel dat je de ware hebt ontmoet, waardoor je die eprsoon als een soort perfect vriendje/vriendinnetje gaat zien. Nadelen en ergernissen blijven hierdoor uit odat je verliefdheid meer plaats gaat maken voor de serieuzere dingen in een relatie.Ik denk dat jullie met het gevoel dat jij beschrijft verder zijn dan met het gevoel dat je bij verliefdheid hebt. Immers, volgens mij zijn jullie niet gehinderd door het 'ware" gevoel, waardoor het ontdekken van elkaar een stuk realistischer verloopt.
quote:Da's een goed idee ja. Nou ik weet wel, ze is wel eens stapelverliefd geweest op iemand die haar toen lelijk heeft gedumpt. Het gekke was, op een gegeven moment kreeg ze het gevoel dat het gewoon niet goed zat, maar ze was ook nog verliefd op hem en dus bij hem gebleven. Na die klap heeft ze zich voorgenomen voortaan veel meer op d'r gevoel af te gaan. Maar nu geeft haar gevoel juist het idee dat er iets ontbreekt. Niet dat ze bang is om weer bedonderd te worden of zoiets, ze vertrouwt mij absoluut. Maar gewoon dat gemis van het 'dit is hem!' gevoel (dat is denk ik ook wat die verliefdheid voor haar zou betekenen).
zoals er altijd eigenlijk wordt gezegd: praat met haar en vraag aan haar wat die verliefdheid voor haar heeft betekend bij een ander, en wat er gebeurde toen die verliefdheid wegtrok. vraag aan haar of dat wegtrekken van de verliefdheid heeft geleid naar een soort van ergernis aan kleine dingen bij die andere persoon toen, en hoe die relatie zich ontwikkelde. zo leer je haar en haar gevoelens ook beter kennen.
Er zijn allerlei verschillende soorten relaties, die steeds weer op iets anders gebaseerd zijn. Die van ons (en die van jullie misschien ook, maar zeg het gerust als ik ernaast zit) is helemaal gebaseerd op het feit dat we een soort 'soulmates' zijn. Wat we nou precies zijn, vrienden, geliefden, dat maakt niet uit. Het is niet zo dat ik hem de leukste jongen in de hele wereld vind of zoiets, maar we houden van elkaar, we voelen elkaar helemaal aan, we zitten geestelijk gewoon op één lijn. Daarnaast is er natuurlijk vertrouwen, en het feit dat we ons bij elkaar helemaal op ons gemak voelen. Ik kan niet voor hem spreken, maar die dingen zijn voor mij het belangrijkst in een relatie. Veel belangrijker dan verliefdheid. Verliefdheid is tijdelijk, maar wat wij hebben is geleidelijk aan ontstaan, en gaat ook niet meer zomaar over.
Hoe je kunt weten of iemand de ware is? Ik weet het niet. Volgens mij weet je dat nooit zeker, en ik denk dat je je daar ook niet teveel zorgen om moet maken. Als je op gegeven moment iemand vindt bij wie je je goed voelt, en die zich bij jou ook goed voelt, kun je hooguit hopen dat je zo lang mogelijk bij haar mag blijven. Dan merk je vanzelf wel of het goed zit.
Bij mijn vriend weet ik het ook niet zeker. Ik weet dat we elkaar perfect aanvullen, en dat ik me helemaal op mijn plaats voel bij hem, maar of hij de ware is? Dat weet ik niet. Ik hoop het wel, maar ik ga me er geen zorgen om maken. Je kunt het toch niet beïnvloeden, en als ik al dat andere al heb maakt dat ene dingetje me ook niet zoveel meer uit. Ik probeer nu gewoon te genieten van de tijd die ik met hem heb. Als dan ooit blijkt dat hij toch niet de ware was, heb ik tenminste goede herinneringen.
Hmm, het is een beetje een lang verhaal geworden. Misschien herken je er ook wel niks in en zit ik alles voor niks te typen, maar goed. Kijk maar of je er iets aan hebt.
Ik heb inderdaad ook dat ik in de eerste plaats zo gek op m'n vriendin ben om hoe ze IS, en om hoe ze in elkaar zit. Ze is niet het soort meisje waar ik nou gelijk verliefd op zou worden.
Verliefdheid heeft naar mijn idee vooral met uiterlijk te maken. En wat dat betreft is ze niet 'mijn tiepe' hoewel ik haar wel heel knap, mooi, leuk en lekker vind. Maar ze is in de eerste plaats gewoon zo'n geweldig persoon en ik ben gewoon superblij met haar, en dat weegt voor mij veel zwaarder dan wat dan ook.
vanavond heeft mn vriend me namelijk verteld da hij niet verliefd op me is, hij vind me wel kei leuk en t gaat eigenlijk super goed samen enzo...
ik weet niet goed wat ik er mee aan moet en we hebben besloten om een pauze in te lassen, ik ga namelijk voor 17 dagen op vakantie en hij vind dat ik me daar dus echt niet in hoef te houden en hij heeft die weken de tijd om na te denken of hij me toch gaat missen...
dan zien we na mn vakantie wel verder...
stiekum hoop ik toch dat hij wel veel voor me voelt maar ik weet ook dat ik geen valse hoop moet hebben!
maar al hadden we pas een paar maanden iets met elkaar, ik hou echt van m!
t voelde zoooooooooo goed, t was altijd leuk, zelfde interesses nooit ruzie... ik wil niet zonder m...
quote:Persoonlijk denk ik dat dit een betere basis is....dan hoteldebotel verliefd te worden ....om vervolgens na een paar maanden hard van die roze wolk afgegooid te worden.
Op dinsdag 22 juli 2003 15:59 schreef Mini_rulez het volgende:
Hm, ik heb met mijn vriend eigenlijk hetzelfde als wat jij hier beschrijft. Na jarenlange vriendschap hebben we een relatie gekregen die absoluut niet op verliefdheid gebaseerd was. Er was, en is natuurlijk wel aantrekkingskracht, ook lichamelijk (dus niet alleen vriendschappelijk), maar echte kriebels of vlinders zijn er maar zelden.
Er zijn allerlei verschillende soorten relaties, die steeds weer op iets anders gebaseerd zijn. Die van ons (en die van jullie misschien ook, maar zeg het gerust als ik ernaast zit) is helemaal gebaseerd op het feit dat we een soort 'soulmates' zijn. Wat we nou precies zijn, vrienden, geliefden, dat maakt niet uit. Het is niet zo dat ik hem de leukste jongen in de hele wereld vind of zoiets, maar we houden van elkaar, we voelen elkaar helemaal aan, we zitten geestelijk gewoon op één lijn. Daarnaast is er natuurlijk vertrouwen, en het feit dat we ons bij elkaar helemaal op ons gemak voelen. Ik kan niet voor hem spreken, maar die dingen zijn voor mij het belangrijkst in een relatie. Veel belangrijker dan verliefdheid. Verliefdheid is tijdelijk, maar wat wij hebben is geleidelijk aan ontstaan, en gaat ook niet meer zomaar over.
Hoe je kunt weten of iemand de ware is? Ik weet het niet. Volgens mij weet je dat nooit zeker, en ik denk dat je je daar ook niet teveel zorgen om moet maken. Als je op gegeven moment iemand vindt bij wie je je goed voelt, en die zich bij jou ook goed voelt, kun je hooguit hopen dat je zo lang mogelijk bij haar mag blijven. Dan merk je vanzelf wel of het goed zit.
Bij mijn vriend weet ik het ook niet zeker. Ik weet dat we elkaar perfect aanvullen, en dat ik me helemaal op mijn plaats voel bij hem, maar of hij de ware is? Dat weet ik niet. Ik hoop het wel, maar ik ga me er geen zorgen om maken. Je kunt het toch niet beïnvloeden, en als ik al dat andere al heb maakt dat ene dingetje me ook niet zoveel meer uit. Ik probeer nu gewoon te genieten van de tijd die ik met hem heb. Als dan ooit blijkt dat hij toch niet de ware was, heb ik tenminste goede herinneringen.
Hmm, het is een beetje een lang verhaal geworden. Misschien herken je er ook wel niks in en zit ik alles voor niks te typen, maar goed. Kijk maar of je er iets aan hebt.
quote:Je zit je eigen relatie verschrikkelijk te rationaliseren. Is dat iets dat je verwacht bij De Ware te doen? Verlang je van Hem geborgenheid, vertrouwen, zekerheid, onvoorwaardelijkheid? Neem je er genoegen mee tevreden te zijn?
Op dinsdag 22 juli 2003 15:59 schreef Mini_rulez het volgende:Bij mijn vriend weet ik het ook niet zeker. Ik weet dat we elkaar perfect aanvullen, en dat ik me helemaal op mijn plaats voel bij hem, maar of hij de ware is? Dat weet ik niet. Ik hoop het wel, maar ik ga me er geen zorgen om maken.
Mijn juiste tegenspeler brengt me in vervoering, brandt in m'n botten als koudvuur en biedt me de enige zekerheid die er is: die van voorwaardelijkheid. En niet die van gewenning.
quote:En denk je dat het vuur voor eeuwig zal branden? keep on dreaming....
Op woensdag 23 juli 2003 09:40 schreef Claudia_x het volgende:[..]
Je zit je eigen relatie verschrikkelijk te rationaliseren. Is dat iets dat je verwacht bij De Ware te doen? Verlang je van Hem geborgenheid, vertrouwen, zekerheid, onvoorwaardelijkheid? Neem je er genoegen mee tevreden te zijn?
Mijn juiste tegenspeler brengt me in vervoering, brandt in m'n botten als koudvuur en biedt me de enige zekerheid die er is: die van voorwaardelijkheid. En niet die van gewenning.
quote:Ik neem met minder geen genoegen. De 'praktische' liefde is een contradictio in terminis; liefde is een fundamentele zekerheid die niet te rationaliseren valt.
Op woensdag 23 juli 2003 09:47 schreef cos-micV het volgende:En denk je dat het vuur voor eeuwig zal branden? keep on dreaming....
Ben nu 11 maanden met mijn vriend, ben gek op die jongen, we kunnen het heel goed met elkaar vinden, we leven al maanden samen en dat gaat hartstikke goed en is heel gezellig. We kunnen ook echt op elkaars lip zitten zonder dat het ongezellig wordt (zijn ook al met z'n 2en op vakantie geweest). Wat dat betreft zijn we voor elkaar gemaakt.
Maar ja, ik ben nooit verliefd geweest op hem, zelfs niet een beetje, en hij ook niet (voor zover ik weet) op mij.
En in het verleden was ik juist altijd verliefd, en niet zo;n beetje, maar echt ziekelijk en obsessief. Wat dat betreft vind ik het niet erg dat ik niet verliefd op hem ben, dan zou ik niet normaal kunnen functioneren met hem in mijn buurt (denk aan diarree, niet kunnen praten, misselijkheid). En dat schiet ook niet op dunkt mij.
Dus, denk er niet over na, en bekijk het van af de positieve kant.
Wees blij dat je nog normaal kunt funcioneren met je partner in de buurt, jullie zijn gewoon een goed team, en dat is ook wat je nodig hebt als je eventueel zou willen trouwen en kinderen krijgen. Zo heeft de natuur het misschien wel bedacht he?
En nog een theorietje, in je puberteit razen de hormonen door je lijf, je emoties zijn heftig, en je bent veel sneller en heftiger verliefd dan als je weer in wat rustiger vaarwater komt. En tsja, dan kom je je soulmate tegen...
Zorg er dus voor dat die zelf de dingen een beetje op een rijtje heeft.
quote:Precies... Ik denk dat wat wij hebben van langere duur zal zijn dan iets dat alleen maar om verliefdheid gaat, want die verliefdheid gaat hoe dan ook een keer over, en dan is er niks meer. Dit soort relatie is volgens mij een goede basis voor een huwelijk, en een stabiele situatie om kinderen in op te laten groeien. Niet dat ik daar bij ons al aan denk, maar goed.
Op woensdag 23 juli 2003 14:27 schreef Fasai het volgende:Wees blij dat je nog normaal kunt funcioneren met je partner in de buurt, jullie zijn gewoon een goed team, en dat is ook wat je nodig hebt als je eventueel zou willen trouwen en kinderen krijgen. Zo heeft de natuur het misschien wel bedacht he?
quote:Dat verlang ik niet alleen, dat heb ik gewoon nodig. We zijn er altijd voor elkaar, en dat vind ik heerlijk. Hier voel ik me veilig bij. Ik kan me niets beters voorstellen dan dit. Tuurlijk is het leuk om af en toe eens in vuur en vlam te staan, maar daar is ook plaats voor. Iedereen wordt wel eens verliefd op een ander, maar bij dat gevoel kan het bij mij ook blijven. Beantwoorde verliefdheid is heerlijk, maar ik hoef er niet zo nodig iets mee te doen. In elk geval niet als dat ten koste gaat van wat ik nu heb. Bij ons is iets proberen met een ander trouwens wel bespreekbaar, maar daar zijn andere topics over.
Op woensdag 23 juli 2003 09:40 schreef Claudia_x het volgende:[..]
Je zit je eigen relatie verschrikkelijk te rationaliseren. Is dat iets dat je verwacht bij De Ware te doen? Verlang je van Hem geborgenheid, vertrouwen, zekerheid, onvoorwaardelijkheid? Neem je er genoegen mee tevreden te zijn?
quote:Dat lijkt me toch eigenlijk ook niks. alsof je met je zus samenleeft zeg maar. die passie die heb je toch wel nodig en al is ie niet altijd even hefig aanwezig.. hij moet er toch wel zijn zeg maar.
Op woensdag 23 juli 2003 15:04 schreef Mini_rulez het volgende:
-een heel verhaal-
een relatie zonder dat zou voor mij geen zin hebben. Maar goed ik ben 23 en naief in dit soort dingen 
quote:Zo is het nou ook weer niet... Ik zie mijn vriend echt niet als een broertje, zelfs niet als mijn beste vriend. Het is absoluut meer dan dat. Er is vanaf het begin een grote lichamelijke aantrekkingskracht (
Op woensdag 23 juli 2003 15:44 schreef Frenkie het volgende:[..]
Dat lijkt me toch eigenlijk ook niks. alsof je met je zus samenleeft zeg maar. die passie die heb je toch wel nodig en al is ie niet altijd even hefig aanwezig.. hij moet er toch wel zijn zeg maar.
) en ik vind hem een hartstikke leuke jongen en een lekker ding, en als we ergens naartoe gaan ben ik apetrots dat hij mijn vriendje is. Alleen die gekmakende verliefdheid die ik vroeger wel eens had, is er bij hem niet echt geweest. Nou ja, wel een tijdje voordat we definitief iets kregen, maar toen ging de relatie mis. Toen we het later nog eens probeerden, en het uiteindelijk wel goed ging (inmiddels meer dan een jaar geleden
), was die verliefdheid niet meer zo aanwezig, en ook in de relatie is dat niet echt iets belangrijks geweest.
Andersom is hij wel verliefd op me geweest We zijn inmiddels 2 jaar verder en nu is het gewoon "houden van".
Ik voel me er lekker bij en zie wel wat er op mijn pad komt.
Overigens waren er wel regelmatig kriebeltjes als hij iets liefs tegen me zei Maar die gekke verliefdheid is er ook nooit geweest.
quote:Frappant dat je dat rationaliseren aanstipt, daar heb ik het over gehad met m'n vriendin. Zij vindt dat ik deze dingen (te) rationeel benader, terwijl ik denk dat zij daar misschien weer te *weinig* op vertrouwt.
Op woensdag 23 juli 2003 09:40 schreef Claudia_x het volgende:
Je zit je eigen relatie verschrikkelijk te rationaliseren. Is dat iets dat je verwacht bij De Ware te doen? Verlang je van Hem geborgenheid, vertrouwen, zekerheid, onvoorwaardelijkheid? Neem je er genoegen mee tevreden te zijn?
Ik geloof zelf niet in 'De Ware'. Maar bij haar ben ik veel méér dan 'slechts' tevreden. Mijn leven is echt onzettend verrijkt met haar. Geborgenheid, vertrouwen, dat heb ik weliswaar en vind ik ook best fijn, maar het zijn maar randverschijnselen. Geestelijk 'matchen', elkaar doen bloeien en allebei jezelf blijven, dat is wat ik met haar ervaar.
Wat bedoel je hier precies met onvoorwaardelijkheid trouwens?
quote:Nee gewenning is inderdaad niet waar het mij om te doen is. Maar dat mooie gevoel dat je daar omschrijft, ik ken het en het is inderdaad bijzonder en nergens mee vergelijkbaar, maar voor het krijgen van *zekerheid* is het naar mijn smaak een illusie. Niet dat ik 'zekerheid' wil in de zakelijke betekenis, geen 'garantie' ofzoiets. Maar overtuiging, rotsvast vertrouwen dat die ander gewoon supergoed bij je past. Dat je gewoon WEET dat het goed zit. Voor dat gevoel vind ik verliefdheid een slecht criterium.
Mijn juiste tegenspeler brengt me in vervoering, brandt in m'n botten als koudvuur en biedt me de enige zekerheid die er is: die van voorwaardelijkheid. En niet die van gewenning.
quote:Daar vat je het mooi mee samen, dit is volgens mij ook hoe mijn vriendin er tegenaan kijkt. En hoewel ik het er niet mee eens ben (ik ervaar het zo niet althans), heb ik er geen 'argument' tegen ofzo.
Ik neem met minder geen genoegen. De 'praktische' liefde is een contradictio in terminis; liefde is een fundamentele zekerheid die niet te rationaliseren valt.
Zou het soms een verschil tussen man & vrouw zijn? Je ziet toch vaak dat mannen meer op basis van logica handelen, en vrouwen meer gevoelsmatig. Of is het dan toch een kwestie van dat zij 'de ware' niet is voor mij, en dat ik daarvan pas overtuigd kan zijn ook ervaar wat jij beschrijft?
quote:Met 'rationaliseren' bedoel ik vooral dat ze m.i. een gevoelsmatig gemis verstandelijk probeert op te vullen. De balans tussen gevoel en ratio is enerzijds erg precair, en anderzijds volkomen vanzelfsprekend en rotsvast. Weten dat het goed zit, is voelen dat het goed zit, en andersom.
Op woensdag 23 juli 2003 22:51 schreef ventriloquist het volgende:Frappant dat je dat rationaliseren aanstipt, daar heb ik het over gehad met m'n vriendin. Zij vindt dat ik deze dingen (te) rationeel benader, terwijl ik denk dat zij daar misschien weer te *weinig* op vertrouwt.
quote:Ik vraag me af hoe je zo ogenschijnlijk onbewogen over geestelijke verbondenheid en verstandhouding kunt spreken. Is het niet meer dan elkaar niet in de weg zitten?
Geestelijk 'matchen', elkaar doen bloeien en allebei jezelf blijven, dat is wat ik met haar ervaar.
quote:De wijze waarop mensen in relaties staan, doet me denken aan Faulkner:
Wat bedoel je hier precies met onvoorwaardelijkheid trouwens?
Loving all of it even while he had to hate some of it because he knows that you don't love because; you love despite; not for the virtues, but despite the faults.
Het klinkt aantrekkelijk, nietwaar? Ik heb er nooit iets van begrepen. Onvoorwaardelijkheid is hij die niets van een ander verwacht. Is dat liefhebben?
quote:Ik begrijp wat je bedoelt.
Niet dat ik 'zekerheid' wil in de zakelijke betekenis, geen 'garantie' ofzoiets. Maar overtuiging, rotsvast vertrouwen dat die ander gewoon supergoed bij je past. Dat je gewoon WEET dat het goed zit. Voor dat gevoel vind ik verliefdheid een slecht criterium.
Dat is wat je wil; is het wat je werkelijk momenteel ervaart, zoals je eerder schrijft? Je lijkt er nogal paradoxaal in. Wat ik vooral herkenbaar vond in je openingspost, is dat je schrijft dat het haar niet om het verliefde gevoel te doen is, maar 'het van binnen horen voelen'; het samenvallen van voelen en weten. Zij wil overtuiging, en rotsvast vertrouwen, en jij zegt het hierboven ook te willen?
quote:Wat een onmogelijke vraag.
Of is het dan toch een kwestie van dat zij 'de ware' niet is voor mij, en dat ik daarvan pas overtuigd kan zijn ook ervaar wat jij beschrijft?
Ik kan het niet voor jou rationaliseren. Ik weet hoe moeilijk het is om je geliefde los te laten voor een idee van wat het zou kunnen zijn, van wat het zou moeten zijn.
quote:Noemt men de beleving van die fundamentele zekerheid niet 'verliefdheid'?
liefde is een fundamentele zekerheid die niet te rationaliseren valt.
Ik vind het een romantisch idee, maar ik geloof niet dat die zekerheid ooit een leven lang standhoudt - ik ken er althans geen voorbeelden van.
quote:Integrity is the ability to stand by an idea.
Op vrijdag 1 augustus 2003 18:42 schreef dvr het volgende:Ik vind het een romantisch idee.
Er zijn mannen waarvan ik zou willen dat ik op ze viel, omdat ze op ieder vlak helemaal leuk zijn, op ieder vlak, behalve....ik word niet geil van ze, ik verlang niet naar hun lichaam, ik mis ze, maar ik smacht niet, ik mis ze niet fysiek..en dat gevoel wil ik hebben, moet ik hebben zelfs, want mocht ik dan toch in bed belanden met ze...dan zal het al snel gaan vervelen..ik kan er niets aan doen.... 
quote:Maar dat is toch niet betreurenswaardig? Zoals ik al zei: liefde behoeft geen rationalisering. Als je jezelf moet uit gaan leggen dat en waarom je de ander leuk vindt, dan ontbreekt er al iets. Van fokkers die wederkerige genegenheid opzichtig door laten schemeren vraag ik me dan ook af of ze anderen proberen te overtuigen, of zichzelf.
Op vrijdag 1 augustus 2003 18:58 schreef milagro het volgende:
Er zijn mannen waarvan ik zou willen dat ik op ze viel, omdat ze op ieder vlak helemaal leuk zijn, op ieder vlak, behalve....ik word niet geil van ze, ik verlang niet naar hun lichaam, ik mis ze, maar ik smacht niet, ik mis ze niet fysiek..en dat gevoel wil ik hebben, moet ik hebben zelfs, want mocht ik dan toch in bed belanden met ze...dan zal het al snel gaan vervelen..ik kan er niets aan doen....
quote:dat is zeker niet betreurenswaardig, dat was een geintje
Op vrijdag 1 augustus 2003 19:11 schreef Claudia_x het volgende:[..]
Maar dat is toch niet betreurenswaardig? Zoals ik al zei: liefde behoeft geen rationalisering. Als je jezelf moet uit gaan leggen dat en waarom je de ander leuk vindt, dan ontbreekt er al iets. Van fokkers die wederkerige genegenheid opzichtig door laten schemeren vraag ik me dan ook af of ze anderen proberen te overtuigen, of zichzelf.
ik moet verlangen voelen, lichamelijk verlangen, onbedwingbaar lichamelijk verlangen .....
quote:verlangen bestaat immer ter gratie van schaarste, maar wat nou bij weelde? Case closed, sexuele oerdrift als ongeldig argument van tafel geveegd.
Op vrijdag 1 augustus 2003 19:34 schreef milagro het volgende:[..]
dat is zeker niet betreurenswaardig, dat was een geintje
ik moet verlangen voelen, lichamelijk verlangen, onbedwingbaar lichamelijk verlangen .....
quote:Ja, hahaa! Maar zo werkt dat niet. Je zegt net dat liefde zich niet laat rationaliseren. Als die eerdergenoemde zekerheid wegvalt, kun je wel heel integer (maar feitelijk koppig) de schijn van liefde ophouden, maar dan bedrieg je jezelf.
Integrity is the ability to stand by an idea.
Of meen je dat wanneer je die liefde gevonden hebt -en hij jou- dat die dan voor eeuwig zal zijn, als jullie beide maar integer aangelegd zijn?
Ik wil je rotsvaste vertrouwen niet beschadigen, maar als het onderwerp van jouw liefde onverhoopt stopt zich te ontwikkelen (als iedere vraag al eens gesteld en beantwoord is), als hij begint uit te buiken, grijs te worden en verleppen, als PABO met zijn feestelijke complimenten foeilelijke lingerie bij je bezorgt, als hij wat teveel gaat drinken, als zijn ravissante kleding sleets en morsig wordt, als je al zijn anecdotes al duizend maal gehoord hebt, als hij jullie trouwdag een paar keer vergeten is, als hij jullie inschrijft voor de postcodeloterij, als zich een schimmelinfectie tussen zijn tenen manifesteert, kortom: als de attractiviteit van je liefdesobject wat afneemt, zoals ooit even onherroepelijk als onverbiddelijk moet gebeuren -- zul je dan nog steeds hetzelfde voor hem voelen als in die eerste weken van allesverterende vuur en vlam?
Maar met enig geluk kun je nog wel veel van hem houden; hem bewonderen om die markante kop met rimpels, trots op hem zijn wanneer hij (bij toeval, maar toch) iets verrassend wijs zegt, ontroerd raken wanneer die jongensachtige twinkeling weer eens in zijn ogen verschijnt, hem met liefde zijn vuile sokken en onderbroeken vergeven die je al dertig jaar voor hem wast. Over 'vervoering' en 'koudvuur' zul je dan hard lachen, en gelukkig maar, want op die leeftijd zou dat knap vermoeiend zijn.
Zo, dan nu een prakkie maken
Tuurlijk blijft dat gevoel niet hetzelfde of in ieder geval niet konstant, maar om het nooit gehad te hebben met een man..nee, dat zou ik niet willen.
quote:Laten we het er maar op houden dat je een relatie voor je "lol" hebt, in eerste instantie en integriteit, vertrouwen en het leven delen in tweede instantie. Andersom gaat het niet werken namelijk, waarvan akte.
Op vrijdag 1 augustus 2003 19:43 schreef milagro het volgende:
Na 30 jaar, 40 jaar kun je dan in ieder geval samen "teren" op de herinnering aan wild passionate sex..Tuurlijk blijft dat gevoel niet hetzelfde of in ieder geval niet konstant, maar om het nooit gehad te hebben met een man..nee, dat zou ik niet willen.
quote:Dat vind ik ook, maar in mijn ervaring staat verliefdheid, met de grenzeloze adoratie die ze veroorzaakt, de "wild and passionate sex" alleen maar in de weg. Dan krijg je van die kleffe taferelen met eindeloos getenenzuig, gekuskuskus en veel gefriemel. Om over het geritsel van al die vlinders te zwijgen.
Na 30 jaar, 40 jaar kun je dan in ieder geval samen "teren" op de herinnering aan wild passionate sex..Tuurlijk blijft dat gevoel niet hetzelfde of in ieder geval niet konstant, maar om het nooit gehad te hebben met een man..nee, dat zou ik niet willen.
Nee, voor beestachtig g**le sex, die toch ook intiem is, volstaat het om van elkaar te houden en vooral elkaar goed op te winden. Verliefdheid is er echt niet voor nodig.
Dus om weer even op het dilemma terug te komen van de TS en zijn vriendin: Ik vind dat hij volkomen gelijk heeft. Een verliefdheid zou voor haar misschien gemakkelijk bevestigen dat hij 'de ware' is, maar aan die conclusie moet ze niet teveel waarde hechten, zoals iedereen weet die als puber verliefd is geweest op types die hem/haar nu met afschuw vervullen. En het uitblijven van verliefdheid wil absoluut niet zeggen dat het niet goed zit! Natuurlijk, je moet je wel aangetrokken voelen tot je partner - maar op de lange duur zijn saaie zaken als 'het samen fijn hebben', 'voor elkaar klaarstaan', 'elkaar boeiend vinden' en 'elkaar kunnen vertrouwen' stukken belangrijker dan een verliefdheid of precies elkaars type zijn. En in dat laatste kun je je ook nog lelijk vergissen - naarmate je elkaar beter leert kennen en meer gaat waarderen, groeit ook de liefde en kun je zelfs alsnog verliefd worden. Niet in de zin van pats-boem, maar wel in de zin van ontroerd raken of je verkneukelen om wat voor verschrikkelijk lief en goed meissie (cq mannetje) je toch getroffen hebt, en dat je domme ansichtkaartjes met genante taal als 'mijn druivesuikertje' en 'mijn lieve troetelkontje' gaat schrijven. Het komt voor! En ondertussen ook stevig van ... gaan natuurlijk - the best of both worlds! Mijn advies aan de vriendin van TS is dan ook om te beseffen hoezeer ze boft met het goeds dat ze nu samen hebben, en er vooral mee door te gaan!
Verliefdheid = lust, lustgevoelens opgewekt door die leuke kop, vlotte babbel, heerlijk, maar alles behalve onvoorwaardelijk, kan zo weer over zijn
Liefde daarentegen is dieper, onvoorwaardelijk (tot op zekere hoogte) , maar van houden van alleen word ik niet geil, kortom ik ga voor de combinatie van beide gevoelens
Om geile sex te hebben hoef ik niet verliefd te zijn, maar dan heb ik het zo'n 3 keer wel gezien met 1 en dezelfde..is dat niet zo, dan ben ik al verliefd
Zo.
Bedtijd 
quote:Ja, ik had geen tijd om het korter te maken
Wat heb je veel woorden nodig..
Maar je hebt gelijk, ik zal voortaan proberen wat korter van stof te zijn. Mensen hebben tegenwoordig een attention span van 2,5 seconde.
Dat uw dromen U wel mogen bekomen.. goede nacht.
quote:Dat bedoelde ik niet. In deze thread kwam vooral het gevoel van tevredenheid met de huidige partner naar voren, maar de onzekerheid of het de 'ware' was, en of het voor altijd zou zijn. Tot je niets beters op je pad tegenkomt, kom je daar dan wel je tijd mee door. Een dergelijke halfslachtigheid is voor mij onacceptabel. Integriteit is dan om met niets minder genoegen te nemen.
Op vrijdag 1 augustus 2003 19:39 schreef dvr het volgende:Ja, hahaa! Maar zo werkt dat niet. Je zegt net dat liefde zich niet laat rationaliseren. Als die eerdergenoemde zekerheid wegvalt, kun je wel heel integer (maar feitelijk koppig) de schijn van liefde ophouden, maar dan bedrieg je jezelf.
quote:Waarom wil je passie enkel ophangen aan lichamelijke aantrekkingskracht?
als de attractiviteit van je liefdesobject wat afneemt, zoals ooit even onherroepelijk als onverbiddelijk moet gebeuren -- zul je dan nog steeds hetzelfde voor hem voelen als in die eerste weken van allesverterende vuur en vlam?
quote:Sprak de cynische, versleten man.
Over 'vervoering' en 'koudvuur' zul je dan hard lachen, en gelukkig maar, want op die leeftijd zou dat knap vermoeiend zijn.
quote:Ik vind vooral de volgende uitspraak van de topicopener boekdelen spreken: "Het gaat haar niet zozeer om dat lekkere gevoel van verliefdheid, maar ze denkt dat je het van binnen hoort te voelen, dat je 'gewoon zeker weet' als iemand de ware voor je is." Heb je het dan nog wel over verliefdheid/geilheid?
Op vrijdag 1 augustus 2003 21:01 schreef dvr het volgende:En het uitblijven van verliefdheid wil absoluut niet zeggen dat het niet goed zit!
quote:Ah, dat ben ik met je eens. Maar ik geloof niet dat 'de ware' zich alleen kan bewijzen in een plotselinge grote verliefdheid of zelfs maar een sterke passie.
Tot je niets beters op je pad tegenkomt, kom je daar dan wel je tijd mee door. Een dergelijke halfslachtigheid is voor mij onacceptabel. Integriteit is dan om met niets minder genoegen te nemen.
quote:Dat doe ik niet. Iemands attractiviteit schuilt ook in heel andere zaken. Maar de leuke anecdotes en wisecracks die iemand nu zo erudiet maken klinken over vijf jaar belegen. Zijn grote attendheid verdwijnt misschien als hij meer door zijn werk in beslag wordt genomen. De persoon waar je binnen een dag, misschien zelfs binnen een oogopslag verliefd op wordt kan zich nog op allerlei manieren ontwikkelen. Vandaar dat ik de bevlieging van een verliefdheid geen goed criterium vindt voor 'is dit de ware'. Ik geloof überhaupt niet meer in het idee van 'de ware'.
Waarom wil je passie enkel ophangen aan lichamelijke aantrekkingskracht?
Maar dat anderzijds passie niet mag ontbreken is ook waar. Het is maar net hoe je die ervaart. TS schreef ook "we zijn erg gek op elkaar" dus die zullen heus hun momenten van passie wel kennen.
quote:Niet over geilheid, maar dat volkomen zekere, boven alle twijfel verheven gevoel van "dit is de ware" ken ik zelf alleen uit (zware, head-over-heels) verliefdheden. Dat is juist zo kenmerkend aan een verliefdheid, dat hij geen enkele ruimte voor twijfel laat. Als die vriendin dat wel eens meegemaakt heeft, kan ik me goed voorstellen dat het uitblijven daarvan haar nu verontrust. Terwijl daar eigenlijk geen reden voor is.
Ik vind vooral de volgende uitspraak van de topicopener boekdelen spreken: "Het gaat haar niet zozeer om dat lekkere gevoel van verliefdheid, maar ze denkt dat je het van binnen hoort te voelen, dat je 'gewoon zeker weet' als iemand de ware voor je is." Heb je het dan nog wel over verliefdheid/geilheid?
quote:Kon erger hoor, wijsneus
Sprak de cynische, versleten man.
Rub it in, ben net weer jarig geweest!
quote:Ja, dat herken ik wel
Op vrijdag 1 augustus 2003 18:58 schreef milagro het volgende:
Ja ik weet het niet, ik moet wel geil worden van iemand...Er zijn mannen waarvan ik zou willen dat ik op ze viel, omdat ze op ieder vlak helemaal leuk zijn, op ieder vlak, behalve....ik word niet geil van ze, ik verlang niet naar hun lichaam, ik mis ze, maar ik smacht niet, ik mis ze niet fysiek..en dat gevoel wil ik hebben, moet ik hebben zelfs, want mocht ik dan toch in bed belanden met ze...dan zal het al snel gaan vervelen..ik kan er niets aan doen....
Als die sexuele aantrekkingskracht ontbreekt hoeft het voor mij ook niet
quote:Daarom spreek ik ook bewust niet over 'verliefdheid'; dat is inderdaad een bevlieging.
Op vrijdag 1 augustus 2003 23:19 schreef dvr het volgende:Vandaar dat ik de bevlieging van een verliefdheid geen goed criterium vindt voor 'is dit de ware'.
quote:Ach waarom toch niet? Heeft het feit dat je je eigen prakkie klaar moet maken daarmee te maken?
Ik geloof überhaupt niet meer in het idee van 'de ware'.
quote:Ik ben ook heel gek op mijn broertje, en op paling, en ongezouten cashewnoten.
TS schreef ook "we zijn erg gek op elkaar" dus die zullen heus hun momenten van passie wel kennen.
quote:Tijdelijke megalomanie wellicht?
Niet over geilheid, maar dat volkomen zekere, boven alle twijfel verheven gevoel van "dit is de ware" ken ik zelf alleen uit (zware, head-over-heels) verliefdheden.
quote:Ik dacht dat het kenmerkende voor verliefdheid juist de fundamentele twijfel was? De onzekerheid, als alles nog nieuw en spannend is.
Dat is juist zo kenmerkend aan een verliefdheid, dat hij geen enkele ruimte voor twijfel laat.
quote:Het ontbreekt die vriendin aan het rotsvaste vertrouwen, het onvermijdelijke samen- en in elkaar opgaan van passie en ratio, en daar maakt ze zich terecht zorgen over.
Als die vriendin dat wel eens meegemaakt heeft, kan ik me goed voorstellen dat het uitblijven daarvan haar nu verontrust. Terwijl daar eigenlijk geen reden voor is.
quote:
Kon erger hoor, wijsneus
Rub it in, ben net weer jarig geweest!
quote:Gaat het bij jou uberhaupt dieper dan dat?
Op vrijdag 1 augustus 2003 23:28 schreef miendobbelsteen het volgende:Als die sexuele aantrekkingskracht ontbreekt hoeft het voor mij ook niet
quote:Ben ik weer
Op vrijdag 1 augustus 2003 22:13 schreef dvr het volgende:[..]
Ja, ik had geen tijd om het korter te maken
Maar je hebt gelijk, ik zal voortaan proberen wat korter van stof te zijn. Mensen hebben tegenwoordig een attention span van 2,5 seconde.
Dat uw dromen U wel mogen bekomen.. goede nacht.
Heeft niets met attention span te maken, maar zoveel woorden om een gevoel uit te leggen..als je het al moet uitleggen..
verliefdheid = lust, liefde = hart en soms gaat het samen, bij vlagen.
de ware bestaat niet, kwestie van linksaf of rechtsaf slaan en je komt een ander tegen.
iemand past bij je, bij een periode van je leven, en als je geluk hebt blijf je elkaar aanvullen in de verschillende levensfases.
quote:Als er geen lust is (en dus geen verliefheid), al niet vanaf het begin van de 'relatie', dan is er wat mij betreft ook geen liefdesrelatie, dan is het niets meer of minder dan vriendschap. En daar is niets mis mee. Als mensen liefde en een hechte vriendschap met elkaar verwarren, komt dat naar mijn idee vooral voort vanuit het verlangen een blijvende en langdurige relatie aan te gaan (met daarbij wellicht het toekomstbeeld van trouwen en kindertjes krijgen). Daardoor worden zaken die vooral voor de lange termijn handig zijn (zoals vriendschap, vertrouwdheid), belangrijker gevonden dan de eigenlijk toch heel normale basisvoorwaarde; namelijk dat je verliefd bent op elkaar, euforische gevoelens hebt als je aan de ander denkt, etc.. Ik ben niet zo'n langetermijnplanner, en ik ga dus ook altijd voor de gepassioneerde relaties.
Op vrijdag 1 augustus 2003 23:51 schreef milagro het volgende:verliefdheid = lust, liefde = hart
. Vriendschap binnen een relatie is iets waar ik pas in tweede instantie aan denk en dan nog heeft het vaker iets weg van een wapenstilstand. Een voorlopige. 
.
you can ride in a pink mustang
quote:Nee zeg - morgen sta ik weer met mijn lief in de keuken en met enig geluk komen we zelfs aan koken toe.
Ach waarom toch niet? Heeft het feit dat je je eigen prakkie klaar moet maken daarmee te maken?
quote:Lekkere zus ben jij! Je arme liefhebbende broertje op één rij zetten met glibbervissen en flauwe nootjes..!
Ik ben ook heel gek op mijn broertje, en op paling, en ongezouten cashewnoten.
quote:Mijn megalomanie is permanent, maar staat hier buiten
Tijdelijke megalomanie wellicht?
Ik begin te vermoeden dat jij en Milagro nooit een echte verpletterende ziekmakende verliefdheid hebben meegemaakt. Dat gaat ongeveer zo: Je oog valt voor het eerst op die persoon, er trekt een schok van herkenning door je lijf, en je wéét: "Daar Staat Mijn Vrouw!" De volgende maanden of jaren is ze geen moment uit je gedachten, zelfs als er verder niets gebeurt. Het is volkomen irrationeel, het verblindt, het ontzet, het ontregelt, het verlicht, het doet dom grijnzen, het obsedeert, het zet je wereld op zijn kop en het laat geen enkele twijfel. Het is mij, 16 jaar destijds, één keer zo sterk overkomen, en als het betreffende meisje, voordat we überhaupt een woord gewisseld hadden, "Hoi, trouwen?" had gezegd, zou ik meteen "Ja" hebben geantwoord. Het had ook weinig of niets met lust te maken - ik vond haar bloedmooi, maar ik had niet het gevoel van 'die wil ik bespringen!'. Ik zou er al voor getekend hebben om haar een leven lang dom aan te mogen gapen.
(hoe irrationeel die verliefdheid wel was, moge blijken uit het feit dat ze lesbisch was. 't kon dus niks worden 
)
quote:Ja... er hoort een enorm anticiperen bij, een verwachting van geluk. En onzekerheid over wat zich allemaal zal ontspinnen. Maar er is juist geen twijfel over het feit dat je de Ware gevonden hebt. Althans, niet bij wat ik onder verliefdheid versta, maar misschien bestaat dat ook wel in allerlei vormen en gradaties. Voor mij was het echt veel meer dan een paar vlinders en joeghei joeghei wat ben ik blij, of 'daar wil ik de koffer mee in'.
Ik dacht dat het kenmerkende voor verliefdheid juist de fundamentele twijfel was? De onzekerheid, als alles nog nieuw en spannend is.
Iedereen veel 
toegewenst.......
dvr out 
quote:Nooit verpletterend verliefd geweest, ik
Op zaterdag 2 augustus 2003 02:43 schreef dvr het volgende:
Ik begin te vermoeden dat jij en Milagro nooit een echte verpletterende ziekmakende verliefdheid hebben meegemaakt. Dat gaat ongeveer zo: Je oog valt voor het eerst op die persoon, er trekt een schok van herkenning door je lijf, en je wéét: "Daar Staat Mijn Vrouw!" De volgende maanden of jaren is ze geen moment uit je gedachten, zelfs als er verder niets gebeurt. Het is volkomen irrationeel, het verblindt, het ontzet, het ontregelt, het verlicht, het doet dom grijnzen, het obsedeert, het zet je wereld op zijn kop en het laat geen enkele twijfel. Het is mij, 16 jaar destijds, één keer zo sterk overkomen, en als het betreffende meisje, voordat we überhaupt een woord gewisseld hadden, "Hoi, trouwen?" had gezegd, zou ik meteen "Ja" hebben geantwoord. Het had ook weinig of niets met lust te maken - ik vond haar bloedmooi, maar ik had niet het gevoel van 'die wil ik bespringen!'. Ik zou er al voor getekend hebben om haar een leven lang dom aan te mogen gapen.
(hoe irrationeel die verliefdheid wel was, moge blijken uit het feit dat ze lesbisch was. 't kon dus niks worden
[..]Ja... er hoort een enorm anticiperen bij, een verwachting van geluk. En onzekerheid over wat zich allemaal zal ontspinnen. Maar er is juist geen twijfel over het feit dat je de Ware gevonden hebt. Althans, niet bij wat ik onder verliefdheid versta, maar misschien bestaat dat ook wel in allerlei vormen en gradaties. Voor mij was het echt veel meer dan een paar vlinders en joeghei joeghei wat ben ik blij, of 'daar wil ik de koffer mee in'.
Iedereen veel
dvr out
en dan ga je nog uitleggen hoe dat dan gaat ook alsof alleen jij weet hoe dat voelt en je hebt wel heel veel woorden nodig om het gevoel uit te leggen steeds
Niet zo koketteren, hoor, met je "rijke" gevoelsleven
Nu ben ik al meer dan 4.5 jaar samen en tja.. dan kom je niet met vlinders in je buik thuis natuurlijk, dat zakt wel weg na zo'n lange tijd. Voor mij is het feit dat af en toe dat gevoel even terugkomt (op bepaalde momenten krijg ik dat dan, als ze er eens extra mooi uitziet, iets liefs/leuks doet en allerlei andere dingen) een teken dat we nog steeds "verliefd op elkaar zijn" ook al voel ik dat niet 24/7.
Bij mijn eerste vriendin had ik op een gegeven moment dat die momenten die ik net beschreef gewoon niet meer voorkwamen. We hadden het goed samen maar we waren net broer en zus. Dan moet je dus stoppen! Overigens heb ik daar NIETS aan verloren want deze dame in kwestie is nu, ook al hebben we beiden alweer lang een relatie, mijn allerbeste vriendin en dat is voor het leven. No harm done dus daar.
Oh, and The Net is Dead too...
quote:Precies, in het begin moet ik het wel zo voelen, dat verlangen naar de ander, verlangen naar zijn lichaam, zijn aanraking.
Op zaterdag 2 augustus 2003 01:10 schreef RaisinGirl het volgende:[..]
Als er geen lust is (en dus geen verliefheid), al niet vanaf het begin van de 'relatie', dan is er wat mij betreft ook geen liefdesrelatie, dan is het niets meer of minder dan vriendschap. En daar is niets mis mee. Als mensen liefde en een hechte vriendschap met elkaar verwarren, komt dat naar mijn idee vooral voort vanuit het verlangen een blijvende en langdurige relatie aan te gaan (met daarbij wellicht het toekomstbeeld van trouwen en kindertjes krijgen). Daardoor worden zaken die vooral voor de lange termijn handig zijn (zoals vriendschap, vertrouwdheid), belangrijker gevonden dan de eigenlijk toch heel normale basisvoorwaarde; namelijk dat je verliefd bent op elkaar, euforische gevoelens hebt als je aan de ander denkt, etc.. Ik ben niet zo'n langetermijnplanner, en ik ga dus ook altijd voor de gepassioneerde relaties.
Iets dat niets te maken heeft met de geilheid die je ervaart bij een one night stand, dat is verlangen naar sex, niet naar dát lichaam.
En dat verlangen moet ook blijven, op den duur niet Himmelhoch jauchzend zu Tode betrübt als in het begin, maar je moet er wel op terugkunnen vallen, zeg maar
quote:Die indruk wekte je zelf door "verliefdheid = lust" te schrijven. Je kunt ook te weinig woorden gebruiken.
Nooit verpletterend verliefd geweest, ik
quote:Ja hallo, eerst zorg je voor spraakverwarring en dan neem je het me kwalijk als ik uitleg wat ik bedoel?? Het gaat hier over een meisje dat aan haar relatie twijfelt omdat ze niet verliefd is en daardoor de zekerheid mist dat haar vriend de ware is. Jij gooit het vervolgens alleen maar op geilheid en lust terwijl het haar om die zekerheid gaat. Jezus, dat ik je dat als man moet uitleggen. Jij hoort hier het decente nufje te zijn die romantisch vaststelt dat zonder vlinders geen vervoering kan bestaan, en ik de brute oerman die suggerert dat ze gewoon een goede veeg nodig heeft.
en dan ga je nog uitleggen hoe dat dan gaat ook alsof alleen jij weet hoe dat voelt
quote:Pfffft, goedkoop!
Niet zo koketteren, hoor, met je "rijke" gevoelsleven
Vrouwen van tegenwoordig... onbesuisde geile creaturen!
Verliefdheid = lust, passie, gevoed door niet echt nader te omschrijven zaken in het uiterlijk, gedrag, uitstraling... je kunt er vaak niet de vinger opleggen wat het precies is wat je doet hunkeren naar die ander..ALLES gewoon niets specifieks
Verliefdheid kan ook ineens over zijn, zonder dat zich het echte houden van ontwikkeld heeft.
Verliefdheid (in het begin) is alles leuk vinden vanwege een roze bril op je neus.
Houden van is veel leuk vinden ondanks het ontbreken van die roze bril.
Houden van zonder (bij vlagen) verliefdheid of liever passie, spettert niet, vlamt niet, vonkt niet, het is wel veilig, vertrouwd en comfortabel, aan 1 woord genoeg, dat werk...maar ik noem dat vriendschap, daar hoeft geen sex bij te pas te komen, liever niet zelfs.
Ik wil verlangen naar zijn lijf, zijn handen, zijn aanraking, zijn geur, zijn ogen, alles.... vuurwerk, passie, heftige korte ruzies en dan goedmaaksex..heerlijk
quote:door in herhaling te vallen gebruik jij stiekem ook veel woorden
Op zaterdag 2 augustus 2003 12:22 schreef milagro het volgende:Verliefdheid = lust, passie, gevoed door niet echt nader te omschrijven zaken in het uiterlijk, gedrag, uitstraling... je kunt er vaak niet de vinger opleggen wat het precies is wat je doet hunkeren naar die ander..ALLES gewoon niets specifieks
Verliefdheid kan ook ineens over zijn, zonder dat zich het echte houden van ontwikkeld heeft.
Verliefdheid (in het begin) is alles leuk vinden vanwege een roze bril op je neus.
Houden van is veel leuk vinden ondanks het ontbreken van die roze bril.Houden van zonder (bij vlagen) verliefdheid of liever passie, spettert niet, vlamt niet, vonkt niet, het is wel veilig, vertrouwd en comfortabel, aan 1 woord genoeg, dat werk...maar ik noem dat vriendschap, daar hoeft geen sex bij te pas te komen, liever niet zelfs.
Ik wil verlangen naar zijn lijf, zijn handen, zijn aanraking, zijn geur, zijn ogen, alles.... vuurwerk, passie, heftige korte ruzies en dan goedmaaksex..heerlijk
quote:True true..
Op zaterdag 2 augustus 2003 12:28 schreef chocolatemoeze het volgende:[..]
door in herhaling te vallen gebruik jij stiekem ook veel woorden
Ik werd uitgedaagd door andermans betweterigheid
Het gevoel moet je helemaal niet uitleggen
quote:
Op zaterdag 2 augustus 2003 12:43 schreef dvr het volgende:
brede grijns
quote:
Op zaterdag 2 augustus 2003 12:43 schreef dvr het volgende:Milagro, als ik het goed begrijp zijn wij nu aan de goedmaaksex toe!!
brede grijns
Ben je een mediterraan type
quote:Hoe kun je dan in hemelsnaam met iets anders genoegen nemen? Het dunkt mij dat je hier mijn pleidooi aan het afvuren bent.
Op zaterdag 2 augustus 2003 02:43 schreef dvr het volgende:Je oog valt voor het eerst op die persoon, er trekt een schok van herkenning door je lijf, en je wéét: "Daar Staat Mijn Vrouw!" De volgende maanden of jaren is ze geen moment uit je gedachten, zelfs als er verder niets gebeurt. Het is volkomen irrationeel, het verblindt, het ontzet, het ontregelt, het verlicht, het doet dom grijnzen, het obsedeert, het zet je wereld op zijn kop en het laat geen enkele twijfel.
quote:
Jij gooit het vervolgens alleen maar op geilheid en lust terwijl het haar om die zekerheid gaat. Jezus, dat ik je dat als man moet uitleggen.
Dat merk ik bij wel meer reacties hier, dat er vooral gesproken wordt over een discrepantie tussen lust (seksuele aantrekkingskracht) en liefde. En zoals je zelf al zei: ook verliefdheid kun je niet reduceren tot lust. De reden dat je maar moeilijk grip kunt krijgen op 'verliefdheid' is dat het een gril is, een bevlieging. Het is irrationeel; een vluchtig, ondoorgrondelijk verlangen, uit op onmiddellijke bevrediging, en daarmee een povere bron voor zekerheid. De schok van herkenning is van een fundamenteel ander niveau: vol van bezetenheid en vrij van ieder conflict met de ratio; gevoelsmatig en verstandelijk wéten. De paradox is het enige stijlfiguur om deze ogenschijnlijke tegenstelling op te heffen.
quote:Bwhahahahaha!!!
Op zaterdag 2 augustus 2003 13:40 schreef Claudia_x het volgende:De reden dat je maar moeilijk grip kunt krijgen op 'verliefdheid' is dat het een gril is, een bevlieging. Het is irrationeel; een vluchtig, ondoorgrondelijk verlangen, uit op onmiddellijke bevrediging, en daarmee een povere bron voor zekerheid. De schok van herkenning is van een fundamenteel ander niveau: vol van bezetenheid en vrij van ieder conflict met de ratio; gevoelsmatig en verstandelijk wéten. De paradox is het enige stijlfiguur om deze ogenschijnlijke tegenstelling op te heffen.
Ik denk dat jij ff een goede beurt nodig hebt!
kan van alles zijn.Lust die je voelt bij one night stands is van een heel andere orde dan die wat je voelt bij verliefdheid.
Verliefdheid doet mijn lichaam reageren, keer op keer, bij de minste gedachte, de kleinste associatie en houden van, zoals in vriendschappen, niet.
quote:groot lid of lekkere borsten
Op zaterdag 2 augustus 2003 14:22 schreef chocolatemoeze het volgende:
Maarrrrrrrrrrr, wat is nu de kip met het gouden ei?
quote:Doe maar lekker zandloperfiguur+lekkerkontje
Op zaterdag 2 augustus 2003 14:28 schreef milagro het volgende:[..]
groot lid of lekkere borsten
Pas na een jaar ofzo voelde ik af en toe vlinders in mijn buik als ik wist dat ik hem zou gaan zien enzo. En dat heb ik nu ook nog af en toe, maar lang niet altijd. Ik ben wel altijd blij om hem te zien, maar heb niet altijd kriebels in mijn buik. Nu ik over hem schrijf voel ik kriebels in mijn buik die omhoog kruipen en zo een glimlach om mijn lippen vormen. Zou ik dan toch wel verliefd zijn? Ik weet het niet, maar ik kan wel zeggen dat hij toch echt de ware is!
quote:Nee, maar dat komt ook door die spraakverwarring. De bovenmatige vreugde, verlangen en interesse die de ander in je oproepen bij een verliefdheid horen wel bij een relatie. Er moet wat borrelen en knetteren, daar zijn we het wel over eens (al ken ik mensen die gelukkig zijn met een minder passievol huwelijk.. ieder zijn behoeften). Maar of die uit-het-niets-komende schok van herkenning ook een voorwaarde is, betwijfel ik:
Hoe kun je dan in hemelsnaam met iets anders genoegen nemen? Het dunkt mij dat je hier mijn pleidooi aan het afvuren bent.
quote:Precies, althans, gevoelsmatig weten. Daar is de vriendin van de topicstarter blijkbaar naar op zoek. Maar er is geen garantie dat je zo'n schok ooit zult meemaken, en als het toch gebeurt, is het maar de vraag of hij wel zo'n goede raadgever is. Voor hetzelfde geld is het een ordinair biologisch trucje dat aangeeft dat je met die persoon prachtige kindertjes kunt maken. Maar daarmee is het nog geen leuke partner. Ik zou die schok van herkenning dus niet als voorwaarde stellen.
De schok van herkenning is van een fundamenteel ander niveau: vol van bezetenheid en vrij van ieder conflict met de ratio; gevoelsmatig en verstandelijk wéten.
(Smurfinnetje hierboven gooit wel roet in het eten door aan te tonen dat die schok alsnog kan komen. Of heeft ze geluk gehad? )
quote:(Ik weet te weinig van filosofie, maar door vast te stellen dat het een paradox is wordt een tegenstelling toch nog niet opgeheven?)
De paradox is het enige stijlfiguur om deze ogenschijnlijke tegenstelling op te heffen.
Je haalde hierboven Faulkner aan:
quote:Ik vind dat prachtig. Zo ingewikkeld is het toch niet? Als de bevlieging optrekt en je ook de fouten van die ander ziet, maar toch nog van hem houdt, dan bewijst zich daarin de ware liefde. Niet in dat je van hem houdt om al zijn goede punten, maar in dat je van hem houdt ondanks al zijn slechte punten - sterker nog, dat je zelfs van die slechte punten houdt. Zo moet je denk ik ook het begrip 'onvoorwaardelijk' zien; niet dat je niets verwacht, maar dat je niets van die persoon verwacht dat buiten zijn aard ligt - je houdt van hem precies zoals hij is, warts and all.
Loving all of it even while he had to hate some of it because he knows that you don't love because; you love despite; not for the virtues, but despite the faults.
Tot zover de theorie vandaag.. de praktijk staat dadelijk bij mij op de stoep. Gegroet!
Of je kan weten of iemand de ware is..
nee never nooit, niet na een paar maanden, niet na een paar jaar, dat kan je pas merken, als je met diegene je leven deelt. Tegen het einde dus...
gevoelsmatig kan je welliswaar wel onder de indruk zijn dat iemand de ware is, maar vaak blijken die gevoelens al de verkeerde indruk te geven.
Trek geen conclusies of iemand de ware is, het zeker weten kan je toch niet
Ik heb nu zo'n 10 maanden een relatie met mijn vriend. Ik heb hem op een hele intense en mooie manier leren kennen, in stilte. In die week wilde ik steeds alleen maar bij hem zijn, met hem praten, hem aanraken, dat hij mij aanraakte. Ik heb hem toen een maand of twee niet gesproken, ik ging gewoon door met mijn leven. Toen ik hem daarna weer zag had ik alleen maar oog voor hem. Ik zei tegen iedereen: ik ben niet verliefd hoor, maar wat ik nu meemaak, het is allemaal zo bijzonder. Ik wilde alleen maar bij hem zijn.
En toen ging het opeens heel snel. Ik was nog helemaal niet zeker van mijn gevoel, en toch gingen we al met elkaar. Sindsdien heb ik vaak zitten twijfelen. Ik ben heel dankbaar voor alles wat ik met hem heb meegemaakt, hij heeft me zoveel gegeven. Hij houdt echt ontzettend veel van me en geeft me alles wat een vrouw zich maar kan wensen, alles klopt zo goed!! Alles is perfect lijkt het wel behalve één ding: ik mis hetzelfde: volgens mij wéét je dat het goed zit. Het is niet verliefdheid, of geilheid. Ook niet het 'de ware voor áltijd'. Het is een innerlijk gevoel van weten dat dát is wat je op dat moment wilt.
10 maanden verder zit ik hier met wel duizend redenen waarom ik met hem door zou willen gaan. Alles is perfect. De enige problemen die wij hebben, komen voort uit het gevoel van twijfel wat bij mij ontstaat. Ik durf me niet verder te verbinden, ik voel dat ik ergens blokkeer. Angst om dieper in de relatie te stappen of een weten dat dit het niet is?
Ik heb al jullie verhalen gelezen... en ergens weet ik het allemaal zo goed. Wil ik het dan toch te graag, maar is het gewoon niet zo? Wat is ook al weer illusie en wat is nou waar??
Sheila
quote:ik moest hier al
vlinders in je buik zou misschien een leuke 'extra' zijn maar wat ik nu heb vind ik veel waardevoller.
... niet meer verder gelezen, wat een onzin zeg, TS zeg gewoon dat je verliefd op haar bent en draai er niet omheen JA !!!
Weet waar ik het over heb want ik ben meerderjarig.
als je iemands hand aanraakt, en de energie voelt stromen, dan heb je de ware gevonden...ik heb het gevoeld..het bestaat..
Scarfication
|
|
