[borderline] Ik kan er niet meer tegen!!!!!!! :'-(

Weet even niet wat ik ervan moet zeggen, weet wel dat ik je hele verhaal net heb gelezen... ik hoop dat dat al genoeg is om je een beetje beter te laten voelen...

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:42 schreef miendobbelsteen het volgende:
Bovendien zit ik nog maar in een voortraject voor een borderline behandeling, dus ik ben er nog maar net mee bezig eigenlijk.

---

Realiseer je dat je dit niet alleen aan kunt. Dat je hier hulp bij nodig hebt. Die hulp is pas net op gang aan het komen.... Ofwel: In de toekomst gaat die hulp er voor zorgen dat je het wél aan kunt....

Van de borderline af komen kan volgens mij niet, maar het dusdanig in je leven "integreren" dat je er minder last van hebt kan wel degelijk...

Succes joh!

Zoek alsjeblieft zo snel mogelijk hulp, meid!

Een psychiater/ psycholoog/ huisarts is beter in staat jou hulp te bieden dan een groepje fokkers. niks ten nadele van deze fokkers, maar een professional kan je medicijnen voorschrijven, therapeutisch helpen etc. dat kunnen fokkertjes niet.

Je verhaal is heel herkenbaar , en ik weet uit ervaring dat je dit niet alleen kan oplossen, en dat het ook niet van zelf weg gaat, of over gaat.

ik heb teveel vrienden aan soortgelijke problemen zien breken, en er aan onderdoor zien gaan. zoek gewoon hulp, en daar hoef je je zeker niet voor te schamen!

Nogmaals, dit is ene serieus bedoeld advies, en niet een domme flame ofzo. Je moet natuurlijk ze lf kijken wat je ermee doet, maar ik hoop dat je er wat aan hebt..

quote:

---

Een psychiater/ psycholoog/ huisarts is beter in staat jou hulp te bieden dan een groepje fokkers. niks ten nadele van deze fokkers, maar een professional kan je medicijnen voorschrijven, therapeutisch helpen etc. dat kunnen fokkertjes niet.

---

Fok! helpt wel. _{Een beetje dan... professionele hulp is ook belangrijk...}

Ze weten allemaal je zwakke plekken, maar je blijft het opzoeken. Doe dat dan niet!!! Je plaats in "Babes en Hunks" vreselijk veel foto's van jezelf. Vervolgens klaag je hier over reacties waarvan 1 minder aardige je al doet wankelen. PLAATS DAN OOK GEEN FOTO'S!!! Iedereen heeft z'n eigen smaak en dus zal ook jij positieve en NEGATIEVE reacties krijgen.

Ook heb je weleens geschreven dat je problemen hebt en wordt uigescholden door sommige op het Forum, dan moet je zeker niet dit soort dingen hier achter laten. Dat is alleen maar voer voor ze!!!

[Dit bericht is gewijzigd door draaijer op 07-07-2003 14:12]

sinds kerst had ik last van stemmingswisselingen ik heb t 4 maanden zelf geprobeerd en ben toen naar een 1ste lijns psycholoog gegaan; ik kan zeggen dat dat echt helpt, jij durft al toe te geven dat je zoiets hebt dan ben je op de goeje weg.

Ik raadt aan om naar een psycholoog te gaan, het helpt echt.....

Veel Sterkte

Edit

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 07-07-2003 18:22]

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 14:22 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Ach, ga fietsen Fok is er voor iedereen hoor

---

Erg zielig om meteen zo'n reactie te geven, professionele hulp kan je helpen Fok! niet. Niet iedereen heeft zin om jou achtergrond door te spitten en zegt dan iets wat in hem of haar opkomt. Waardoor jij weer meteen op je bek gaat.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 14:36 schreef El-Rico het volgende:

[..]

Je weet zelf ook dat je steeds in herhaling valt, want al je topics zijn t zelfde.

Erg zielig om meteen zo'n reactie te geven, professionele hulp kan je helpen Fok! niet. Niet iedereen heeft zin om jou achtergrond door te spitten en zegt dan iets wat in hem of haar opkomt. Waardoor jij weer meteen op je bek gaat.

---

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 07-07-2003 18:25]

maar als ik t objectief bekijk vraag ik me af of zown labiel iemand wel alleen voor een klein kind kan zorgen prof. hulp is dus dringend nodig en niet alleen voor jou, je zoontje zal er ook bij gebaat zijn als jij dat kreeg...

Sterkte

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 14:56 schreef Metamorphozis het volgende:
El-Rico, wat leidt jou er toe om iemand die voor haar gevoel diep in de shit zit er nog een stukje verder in te proberen te duwen?
Misschien heb je wel gelijk als je zegt dat Fok niet de beste plaats is om dit soort dingen uitvoerig te bespreken, maar niemand verplicht jou om deze topics te lezen en het is al helemaal idioot om de topicstarter dan ook nog eens af te gaan zaniken.

---

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 07-07-2003 18:29]

Je zit pas in het voortraject van je behandeling, geef de hoop niet op, ook voor jou gaat de zon weer schijnen!

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:42 schreef miendobbelsteen het volgende:

---

Geef niet op, therapie helpt als je wil dat het helpt, maar tis hard werken, kom op zet door

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 14:54 schreef Funnie het volgende:

[..]

Als haar topics jou niet aanstaan. Blijf er dan uit en zeg dan gewoon weg niets ! En laat het aan de mensen over die wel iets te zeggen hebben op een normale manier.

---

De waarheid onder ogen houden is wel erg belangrijk en dat doe je niet door iemand continue complimentjes te geven.

Psychiators kunnen je beter helpen waardoor iemand niet meteen bij een beetje kritiek dagen in de put zit.
Edit: blijf respectvol wil je!!

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 07-07-2003 18:30]

Soms heb ik ook van die dagen dat ik denk "Waarvoor doe ik het allemaal??" Ik vind mezelf ook regelmatig te dik, terwijl ik een vriendin heb en regelmatig sport...
en dat is ook zo'n negatief punt... ik sport me rot maar ik heb het idee dat ik niets afval of slanker wordt... Zo frustrerend!!!

Maar je moet het leven positief bekijken....
In jou geval genieten bijvoorbeeld van je zoon, iedere dag weer. Probeer te genieten van iedere zonnestraal en iedere glimlach van je zoon. Probeer die negativiteit om te zetten tot positiviteit...

Ik denk tegenwoordig als ik iets saai of niet leuk vind: "Het gaat vanzelf weer over.. en dan zijn er weer leuke dingen".

En als je erover wilt praten moet je me maar mailen!

succes!

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:42 schreef miendobbelsteen het volgende:

Wat heb ik verdomme voor een leven?!?!?!?

---

Het is duidelijk dat je erge problemen hebt, dat kan niemand ontkennen. Maar vergeet alsjeblieft niet om soms ook te kijken naar de kleine mooie dingen die er zijn. Misschien wegen ze niet op tegen de slechte dingen, maar wellicht kan je er voor een klein momentje gelukkig van worden, en dat lijkt me heel wat waard

Maar goed, doe wat je niet laten kan. Ik vind het best amusant om te aanschouwen hoe voorspelbaar jij in een vicieus cirkeltje ronddraait. Maar het is in sommige opzichten óók treurig en genant, en die plaatsvervangende schaamte dan wel irritatie wordt hier net zo goed subtiel of minder subtiel geuit. Aimee Mann heeft daar een mooi liedje over geschreven: 'It's not going to stop, untill you wise up'.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:42 schreef miendobbelsteen het volgende:Zeker omdat ik ruzie met iemand heb gekregen gisteren omdat die er iets uitfloepte wat ik niet leuk vond (maar waar ik het eigenlijk onbewust wel op heb laten uitlopen, want ik lokte het zelf uit).

---

Zoek de kleine dingen die aan het leven vreugde en voldoening geven.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:42 schreef miendobbelsteen het volgende:
Verdomme, wat is het leven moeilijk!!! [

---

Ja, eigenlijk kun je niet zo veel zeggen nu heh, want je hebt zelf al aangegeven dat je een motiverende opmerking toch wegcijfert tegen een negatieve

Ook een wonder dokter die helpt je niet van de problemen af. Hij ondersteunt je, dat wel.

Conclusie wat mij betreft. Zoek zelf de oorzaken van je gedrag en probeer van je fouten te leren zodat je daarna de fout niet nog een keer maakt.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 17:27 schreef Levensgenieter het volgende:
Conclusie wat mij betreft. Zoek zelf de oorzaken van je gedrag en probeer van je fouten te leren zodat je daarna de fout niet nog een keer maakt.

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 17:28 schreef ThE_ED het volgende:

[..]

Volgens mij vertelde ze dat ze juist heel goed weet wat er fout is en wat niet maar dat ze gewoon niet uit dat gedachtenpatroon komt.

---

Maar als je weet wat je fout doet en dat je fout denkt. Dan moet het toch ook mogelijk zijn dat je er na verloop van tijd een andere wending aan kunt geven

Is wel makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk

In ieder geval sterkte voor Mien

Ik herken dit echt ZO goed. Ik was vroeger ook zo op Fok. Was het allemaal zo beu, opende telkens topics over het feit dat ik het zat was. Ik had gewoon 'n uitlaatklep nodig, moest het van me af schrijven. En ook toen kwamen er van die botte kutreacties. Lees het niet, laat de TS in haar waarde

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 07-07-2003 18:33]

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 17:39 schreef SEMTEX het volgende:

[..]
Ik herken dit echt ZO goed. Ik was vroeger ook zo op Fok. Was het allemaal zo beu, opende telkens topics over het feit dat ik het zat was. Ik had gewoon 'n uitlaatklep nodig, moest het van me af schrijven. En ook toen kwamen er van die botte kutreacties. Lees het niet, laat de TS in haar waarde

---

Ik laat haar in haar waarde.

Het is alleen wel erg vreemd dat je meteen 20 users op je dak krijgt als je ook maar iets negatiefs over haar zegt.

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 07-07-2003 18:35]

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 17:53 schreef El-Rico het volgende:
Het is alleen wel erg vreemd dat je meteen 20 users op je dak krijgt als je ook maar iets negatiefs over haar zegt.

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 17:18 schreef RaisinGirl het volgende:
tekst

---

Kritiek op TS is ook een reactie. Het moet niet zo zijn dat R&P een te hoog knuffelforum gaat worden, ok? Kritiek mag best, maar hou het wel respectvol.

Ik gooi hem weer open, en blijf respectvol tegen elkaar en ontopic.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 18:12 schreef SEMTEX het volgende:
het ligt dus zoals altijd aan de manier waarop je het brengt...

---

Maar als je met professionele begeleiding met jezelf aan de slag gaat, probeert dingen voor jezelf op een rijtje te zetten (in gedachten of op papier, maar waarschijnlijk beter niet op een openbaar forum) kun je grote vooruitgang boeken. Combineer dat met prettige vormen van afleiding en ontspanning, die je gevoel van eigenwaarde zullen vergroten. Een leuke cursus, een vereniging, iets wat je laat zien dat er dingen zijn die jij leuk vindt en goed kunt, en dat er mensen zijn met wie je daar samen van kunt genieten. Er is echt veel verbetering mogelijk. Vertrouw daarop.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 18:47 schreef Henk_Glimlach het volgende:

In dit geval juist niet. Bij mensen met borderline valt het altijd verkeerd, hoe tactisch het ook is verwoord. Dat zagen we wel bij de "wat een gewelfd lichaam heb je"-posting in B&H. Mensen met borderline hebben een talent om overal een aanval in te zien en dat gigantisch uit te vergroten, en dus bij elk spatje kritiek of iets wat daar enigszins op lijkt ofwel enorm in de put te raken ofwel in woede te ontsteken.

Mijn advies aan mien: laat de moed niet zakken, je zit nu diep in de put maar kunt er een heel eind bovenop komen. Ik denk dat het openen van topics in R&P en het plaatsen van foto's in B&H je telkens opnieuw terug zullen doen vallen, omdat je op zo'n moment zoekt naar erkenning en die weliswaar van een grote groep mensen ook wel krijgt, maar negatievere reacties zitten er altijd tussen. Logisch, niet iedereen heeft dezelfde mening en dezelfde smaak. Zolang jij in de put raakt van 1 negatieve reactie zal dit forum je niet helpen, integendeel zelfs, vrees ik.

Maar als je met professionele begeleiding met jezelf aan de slag gaat, probeert dingen voor jezelf op een rijtje te zetten (in gedachten of op papier, maar waarschijnlijk beter niet op een openbaar forum) kun je grote vooruitgang boeken. Combineer dat met prettige vormen van afleiding en ontspanning, die je gevoel van eigenwaarde zullen vergroten. Een leuke cursus, een vereniging, iets wat je laat zien dat er dingen zijn die jij leuk vindt en goed kunt, en dat er mensen zijn met wie je daar samen van kunt genieten. Er is echt veel verbetering mogelijk. Vertrouw daarop.

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 17:39 schreef SEMTEX het volgende:

Ik herken dit echt ZO goed. Ik was vroeger ook zo op Fok. Was het allemaal zo beu, opende telkens topics over het feit dat ik het zat was. Ik had gewoon 'n uitlaatklep nodig, moest het van me af schrijven. En ook toen kwamen er van die botte kutreacties. Lees het niet, laat de TS in haar waarde

---

Als je wilt dat (wildvreemde) mensen lezen wat je schrijft, dan kun je het die mensen vervolgens niet kwalijk gaan nemen dat ze dat ook doen en van de mogelijkheid gebruik maken om te reageren. Het heeft alles te maken met het nemen van verantwoordelijkheid ten aanzien van jezelf, je eigen acties en het aanvaarden van de consequenties. Doe je dat niet, dan cultiveer je een vorm van slachtofferschap.

En ik zou zeggen: geniet alsjeblieft van je zoontje. Da's toch het mooiste bezit wat je hebt!

Ik wil toch even zeggen dat je niet de hoop moet opgeven!! Je ziet er fantastisch uit!! Mijn mening: je bent een hele mooie vrouw!
En dat je een moeder bent siert je alleen nog meer!

En je vindt echt wel de ware vent!! Misschien dat je de lat niet zo hoog moet leggen en eerst iemand moet proberen beter te leren kennen voordat je denkt dat hij saai is. Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.. dat snap ik ook!

Ik vind het erg knap dat je professionele hulp hebt, de eerte stap heb je al gezet! Nu kan het alleen maar de goede kant op gaan! En als het een keer tegen zit: probeer positief te denken!

Zolang je in jezelf gelooft komt het allemaal goed!

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 19:49 schreef RaisinGirl het volgende:

[..]

Als je iets van je 'afschrijft' op een openbaar internetforum dan blijkt daaruit dat je wilt dat andere mensen lezen wat je te zeggen hebt. Als dat niet het geval was, dan zou je het in een schriftje of een dagboek schrijven en dan zou dat voldoende voor je zijn. Je zou het hooguit eens te lezen geven aan een vriendin of iemand die je goed kent. Het schrijven in het openbaar dmv een post is van een andere orde en er spreekt een andere intentie uit; het gaat om méér dan alleen iets van je af willen schrijven. Het gaat ook om erkenning, aandacht vragen voor je problemen, het uitlokken van een reactie etc., etc.

---

quote:

---

In het bovenstaande stukje herken ik me ook zo: ik kan ook doen en laten wat ik wil, mijn lijf is en blijft zoals het is. Soms wat slanker, soms wat molliger, eventueel wat strakker door sporten.
Maar nooit zoals ik het had willen hebben
Moeilijk te accepteren.

---

quote:

---

Helaas ben ik altijd al een pessimist geweest. Geen idee hoe dat komt, lijkt in mijn karakter te zitten om altijd het negatieve uit dingen te lichten.
Zou er iets zijn om te leren positief te denken?

---

succes! en als je ooit een opvrolijker nodig hebt moet je maar mailen!

mien dobbelsteen, ik kan je heel goed begrijpen vooral ook uit het stukje het allemaal wel weten , maar niet wetend hoe het te doen...

Bij mij speelde dat ook heel erg. Verstandelijk weet ik het wel. Maar gevoelsmatig..daarmee raakte ik elke keer de weg kwijt.

Ik kan je verder daarmee ook niet echt helpen denk ik. Ik kan je alleen erg veel sterkte wensen hiermee. Doe het vooral voor jezelf. Dan heeft je zoontje er het meeste baat bij.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 20:29 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Maar wat hoopgevend dat het voor jou tot de verleden tijd gehoort, zulke topics als dit. Dat geeft me wel een goed gevoel te weten dat ik ook zo ver kan (ga!!!) komen _{Mien probeert positief te denken!}

---

Ik ben ervaringsdeskundig, mijn beste vriendin heeft hetzelfde en ik wil de rest graag even de tip geven niet te veel te roepen dat ze er wel goed uit ziet !

Het onderwerp is namelijk niet de buitenkant, de vorm, maar wat er in het hoofdje omgaat !

Mijn tip voor deze jongedame, probeer een goede vriend of vriendin te zoeken die niet direkt over de zeik gaat als je is een keer wat verkeerds zegt of doet en let op dat je professionele hulp het wel goed doet. Ook dat zijn maar gewoon mensen !

Grt, Jack.

Edit:typfout

[Dit bericht is gewijzigd door JackDaRippa op 07-07-2003 20:47]

(niet bedoeld in de zin van "verzoek om fotos")

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 20:04 schreef miendobbelsteen het volgende:

Ik heb al hulp aangaande mijn zoontje, want inderdaad kon ik zijn verzorging niet aan. Althans, de verzorging op zich wel, alleen voldoende aandacht geven niet.
Alleenstaand moederschap is al zwaar en al helemaal in combinatie met borderline
Ik heb gespecialiseerde gezinszorg, hij gaat 3 hele dagen naar de crèche (ook op medische indicatie) en men is bezig met nog meer dingen. Dus dat scheelt.
Overigens vind de mevrouw van de gespecialiseerde gezinszorg wel dat het beter met me gaat in de 3 kwart jaar dat ze bij me komt.
En dat klopt ook wel, nu Jesse sinds april 3 dagen naar de crèche gaat voel ik me toch wat beter. En voor hem is het ook goed om met andere kinderen in contact te komen.

---

en verder over jou: zou je niet een tijdje stoppen met fok? of iig met fotos posten? want ook al zeggen er 100 dat je er leuk uit ziet, en 1 niet, dan haal je die ene eruit. dan is het resultaat van je actie toch ALTIJD negatief? waarom stop je er dan niet gewoon mee? zoek iets anders wat je bezig houdt waarin je geen contact hoeft te hebben met anderen. dus iets wat je helemaal in je eentje kan, gewoon proberen tijd met jezelf door te brengen, met alleen jezelf.

Ik heb het voor zoveel mensen zien werken, dus ik zou niet inzien waarom mientje er niet mee geholpen kan zijn

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 19:49 schreef RaisinGirl het volgende:
Het heeft alles te maken met het nemen van verantwoordelijkheid ten aanzien van jezelf, je eigen acties en het aanvaarden van de consequenties. Doe je dat niet, dan cultiveer je een vorm van slachtofferschap.

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 17:37 schreef SEMTEX het volgende:
De enige manier waarop je er mee leert omgaan, is het accepteren.
"Dat is makkelijker gezegd dan gedaan". Inderdaad, maar als het goed is, ga je dat leren. Als dat lukt, valt er prima te leven met borderline. Af en toe zul je nog wel denken: "Waarom doe ik dit nou nog steeds?" of "Waarom ben ik toch zo?", maar veelal zul je jezelf beter kunnen corrigeren en zul je ook weten waarom je om bepaalde dingen huilt, waarom je zo schreeuwt tegen die dierbare en waarom je je zo onzeker voelt en lijkt het allemaal veel soepeler om mee om te gaan, een borderline persoonlijkheids stoornis

---

En dan kun je tenminste ook genieten van de leuke dingen die borderline met zich meebrengt.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 21:09 schreef arbz het volgende:
Boeken lezen over Buddha en kijken of je ergens in de buurt kunt gaan vechtsporten (budo)...

Ik heb het voor zoveel mensen zien werken, dus ik zou niet inzien waarom mientje er niet mee geholpen kan zijn

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:54 schreef Rolex het volgende:
What doesnt kill you, can only make you stronger

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:57 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Maar ik heb al hulp (voortraject, 1x in de 2 weken gemiddeld een gesprek, veel te weinig), maar dit gaat wel meer worden

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 21:12 schreef Moonah het volgende:

[..]

Omdat ze een ernstige psychiatrische stoornis heeft...
Het klinkt heel hard zo, maar het is wel waar.

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 17:18 schreef RaisinGirl het volgende:
Andere meningen (amateuristisch of ervaringsdeskundig of wat dan ook) leiden voornl. tot verwarring, zeker als je je al zo instabiel voelt, en daar heb jij weinig aan. Kortom, in alle opzichten is het gewoon beter dat je van dit forum vandaan blijft, je concentreert op jezelf, je aankomende therapie en de mensen in je naaste omgeving die je goed kennen.

---

Enfin, het is ergens wel eigenaardig vind ik als iemand er bijv. een boek over schrijft, al dan niet verkapt in een roman, dat het dan niet als genant wordt gezien. En zo'n boek uitgeven gaat wel een stukkie verder dan je verhaal posten op een forum. Hoe vaak hoor je niet dat een boek schrijven een therapeutisch effect had bij zo'n schrijver.

Vandaag de halve dag een _zwaar_ psychiatrisch patiënt om me heen gehad, die voortdurend hetzelfde verhaal trillend zat op te rakelen. Ik werd er behoorlijk kriegel van maar heb maar braaf alsmaar ja geknikt. Op een gegeven moment werd'ie rustig, kennelijk had het een rustgevend effect. Ik heb geen idee meer wat goed is en wat niet, zo ook met de R&P-posters.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:42 schreef miendobbelsteen het volgende:
Mensen, ik kan er niet meer tegen!!!! [afbeelding]
Verdomme, wat is het leven moeilijk!!! [afbeelding]

---

Je bent toch nu niet suicidaal?

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 22:20 schreef fokje het volgende:
[..]
Op een gegeven moment werd'ie rustig, kennelijk had het een rustgevend effect. Ik heb geen idee meer wat goed is en wat niet, zo ook met de R&P-posters.

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 20:20 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Soms is luisteren alleen al genoeg.

---

we voelen ons allemaal wel es zo.. (edit: stomme opmerking, ik gebruik als excuus maar dat ik afschuwelijk moe ben )
.. ook dit gaat voorbij..

Liefs, Dian

[Dit bericht is gewijzigd door diannetjhu op 07-07-2003 23:21]

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 22:53 schreef lovelight het volgende:
dus waarschijnlijk heb je het goed gedaan, toch?

---

Maar het had ook de andere kant op kunnen slaan. Dus ik weet het gewoon niet. Wel extreem hoor in dit geval, zelden zo'n hyper en chaotisch persoon meegemaakt.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 23:01 schreef diannetjhu het volgende:
wij als borderliners

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 23:18 schreef Moonah het volgende:

[..]

*gruwel...

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 23:20 schreef diannetjhu het volgende:

[..]

sorry, je hebt gelijk, loze opmerking. zal hem ff editten...

---

.. maar dacht het gewoon ff ofzow denk ik, toen ik reactie had gepost.
Zo van.. als ik naar mezelf kijk, ja iedereen voelt zich wel es kut, en alle mensen die ik ken met bps, heel vaak. .. ofzow..? laat maar :/
Ik word steeds vager geloof ik, .. sorry, offtopic ook nog es.
aargh

en inderdaad net zo als anderen al schrijven hang niet alles direct aan de grote klok, denk als een dubbelte, keer het eerst een paar keer voor je het uitgeeft. want iets later terug draaien is altijd lastig

Als je iets niet direct aardigs over haar zegt, met name over haar uiterlijk, dan krijg je me toch een scheldpartij over je heen!!!

Maar als je daarentegen een slijm reply hebt, krijg je dit

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 20:04 schreef miendobbelsteen het volgende:
Thanks voor je bijdrage.
Ja, ik denk dat ik teveel te snel wil. Het liefst zou ik ....

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 23:49 schreef Jabberwockie het volgende:
Ja oew.. dit is inderdaad wel plaatsvervangende schaamte

Als je iets niet direct aardigs over haar zegt, met name over haar uiterlijk, dan krijg je me toch een scheldpartij over je heen!!!

Maar als je daarentegen een slijm reply hebt, krijg je dit
[..]

Bijdrage. Alsof ze met een collecte zak rondgaat...

---

Je krijgt geheid weer de wind van voren, van een bescherm engel.

Maar gelijk heb je.

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 22:20 schreef fokje het volgende:

[..]

De paradox!

---

quote:

---

Op dinsdag 8 juli 2003 00:06 schreef El-Rico het volgende:
[..]
Je krijgt geheid weer de wind van voren, van een bescherm engel.
Maar gelijk heb je.

---

Je kan het niet krijgen door het begrip van anderen wat je zoekt. Uit je isolement treden werkt het beste door de vermelde therapie. Probeer ook om ritme te krijgen in je leven. Bijv. Internet maar 2 avonden per week van dit tot dat tijdstip. Internet versterkt het gevoel van jouw 'ziekte'.

Veel therapeuten adviseren om niet te internetten tijdens de therapie.
Ik ben zelf geen deskundige maar ik heb mijn zus van heel dichtbij gevolgd.

Zoek een baan (al duurt het lang om er eentje te vinden). En ja.. dat is ook mogelijk als je kinderen hebt (het hoeft niet fulltime).
Mijn moeder heeft hetzelfde.... toen ze ging werken ging ze met enorme sprongen vooruit, want ze had enige regelmaat in haar leven gekregen en kreeg meer zelfrespect. Nu ze gestopt is met werken gaat het weer met sprongen achteruit

succes...

Ik herken heel veel uit je verhaal , en ik denk dat je vast en zeker veel aan je therapie gaat hebben , bij mij hielp het ook en heb ik ook wat meer inzicht in dingen gezien.
Maar ik moet wel zeggen het is iets wat bij je blijft en waar je altijd alert op moet blijven , voor mezelf toen ik de diagnose kreeg en me erin ging verdiepen is het wel veel beter gegaan als vroeger , omdat ik me er vroeger niet van bewust was en dacht dat het gewoon was.
Ik denk wel dat je heel veel aan de contacten van de therapie gaat hebben en ook aan de therapie zelf , dus nog ff verder geduld en elk begin is het halve werk .

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:42 schreef miendobbelsteen het volgende:
En nu ik sinds een jaar weet dat ik borderline heb..

---

Je loopt dan erg het risico om selectief te werk te gaan en alles op dat ene onderwerp (borderline in dit geval) af te sturen, zodat je al het overige niet ziet.

Dat die diagnose is gesteld, wil niet zeggen dat daarmee de kous af is en dat de slachtoffer-rol vervuld kan gaan worden.

Integendeel!

Juist vanaf dat moment kan je de macht naar je toehalen om alles waar je last van hebt, op te lossen.

Althans, dat is mijn mening.

quote:

---

Op dinsdag 8 juli 2003 19:37 schreef Shyte het volgende:

Dat die diagnose is gesteld, wil niet zeggen dat daarmee de kous af is en dat de slachtoffer-rol vervuld kan gaan worden.

---

Dit zit namelijk zo:
De hersenen zijn opgebouwd uit miljarden zenuwcellen die neuronen heten. Voor het uitvoeren van zelfs de eenvoudigste menselijke taken moeten miljoenen van deze neuronen zich onderling verbinden via een netwerk van vertakkingen, dendrieten genaamd, om vervolgens door middel van een gezamenlijke actie een elektrische impuls te creëren. De elektrische impuls zoeft langs een andere vertakking (ofwel axon) en zorgt ervoor dat er een neurochemisch product vrijkomt dat op zijn beurt weer andere neuronen activeert.
Het proces waarbij iets wordt geleerd of waarbij iets herhaaldelijk wordt gedaan, gaat 'paden' vormen, die worden aangeduid als zenuwbanen. Hoe vaker je van deze pakden gebruik maakt, hoe meer vorm ze krijgen en hoe meer 'ingebed' de handeling of de manier van denken wordt. Stel je de neuronen van de hersenen voor als een veld met hoog gras. Als je erdoorheen loopt van punt A naar punt B laat dat een smal paadje achter. Als je maar één keer deze route aflegt, groeit het gras er weer overheeen en is het paadje vergeten. Maar als je er duizend keer overheen loopt, begint zich een pad te vormen - zo worden zenuwbanen, ofwel 'gedachtepaden' gevormd. (Diepgewortelde zenuwbanen liggen ten grondslag aan gewoontes. Daarom kun je ongewenste gewoontes beter bestrijden door nieuwe, wenselijker gewoontes te ontwikkelen in plaats van te proberen de oude uit te bannen.)

probeer je gewoontes dus te vervangen door anderen en probeer te beginnen met kleine dingetjes in je gewoonte te veranderen, er moet immers begonnen worden met een klein beginnetje...

quote:

---

Voel me altijd ontevreden, voel me lelijk en dik. Alleen omdat ik geen modellenm,aatje

---

quote:

---

Ik ben gewoon instabiel op zoveel vlakken in mijn leven dat ik me echt afvraag of dit ooit nog wel goed gaat komen met me

---

quote:

---

En hoe vaak men ook zegt dat ik er wél goed uitzie, die negatieve opmerkingen filter ik er feilloos uit en die neem ik voor waar aan.

---

ik hoop dat je iets aan mijn advies hebt en erover nadenkt !

Suc6 meid !!!

[Dit bericht is gewijzigd door Logical op 09-07-2003 08:57]

quote:

---

Op dinsdag 8 juli 2003 19:32 schreef miendobbelsteen het volgende:
Als ik fulltime ga werken hou ik nog minder netto over dan met een uitkering (heb dit al vaker berekend) dus geen optie, hooguit parttime met behoud van uitkering, wat dan dus eigenlijk vrijwilligerswerk is

---

Nou ja, je moet doen waar je je goed bij voelt dacht ik zo. En wat goed is voor je zoontje!

quote:

---

Als ik fulltime ga werken hou ik nog minder netto over dan met een uitkering (heb dit al vaker berekend) dus geen optie, hooguit parttime met behoud van uitkering, wat dan dus eigenlijk vrijwilligerswerk is

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 14:21 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Op de 1 of andere manier is dat een dwang om me kwetsbaar op te stellen, heel vervelend.
Ik probeer te leren om te gaan met de negatieve reacties en dat gaat al iets makkelijker, maar toch nog moeilijk.

---

Ik heb zelf een week geleden te horen gekregen dat ik ook vermoedelijk het BPS heb, en 'wat ik daar van dacht...'

Sindsdien ben ik er erg veel over gaan lezen, en het is zo herkenbaar. Maarja voor veel mensen zullen er wel kenmerken van BPS zijn, die ze op zichzelf kunnen betrekken. Alhoewel, aangezien mijn psychiater het me vertelt heeft, zal er wel een kern van waarheid inzitten.

Jouw verhaal leek in eerste instantie heel erg op het mijne, alleen zie ik (vraag me niet hoe) de wereld toch nog een stukje zonniger dan jij... Ik ben al een tijdje met therapie bezig, gewoon 1 keer in de week, en dit werkt voldoende bij mij.

Als je het leuk vindt om een keer te kletsen, dan moet je maar een gil geven!

In ieder geval een dikke knuffel en zet 'm op he!

quote:

---

Op dinsdag 8 juli 2003 19:32 schreef miendobbelsteen het volgende:

Als ik fulltime ga werken hou ik nog minder netto over dan met een uitkering (heb dit al vaker berekend) dus geen optie, hooguit parttime met behoud van uitkering, wat dan dus eigenlijk vrijwilligerswerk is

---

Ik heb op het moment zelf nog een uitkering (wajong), maar heb aangegeven dat ik wel weer aan het werk wil, want van het thuiszitten ga ik me geloof ik ook niet echt beter voelen.
Afgelopen jaar heb ik vrijwilligerswerk gedaan, 1 dag in de week en ik moet zeggen dat dat heel goed voor me is geweest! Ik heb bij de vrijwilligerscentrale iets uitgezocht wat me leuk leek (iets met verstandelijk gehandicapte kinderen). En heb het erg naar mijn zin gehad. Ze hebben gevraagd of ik wil blijven en ik wil dat op zich wel.
Maar goed, ik was laatst bij de keuringsarts en die zei dat hij geen reden meer zag om me af te keuren en dat ze er dan dus vanuit gaan dat ik fulltime kan werken.
Mijn voorstel was om eerst maar eens met 3 dagen te beginnen en ik zei dat ik het vrijwilligerswerk ook wel wilde blijven doen.
Maar na ff rekenen komt het erop neer dat als ik ongeveer evenveel wil verdienen als ik nu aan uitkering krijg, ik 4 dagen moet gaan werken minstens... Dat wil ik wel, als het allemaal goed gaat, maar eerst maar eens rustig aan opbouwen!

Zit nu vol ongeduld te wachten op gesprek met arbeidsdeskundige, maar ik geloof dat ze bij t uwv vakantie hebben ofzo, want het duurt erg lang (komt mn motivatie ook niet echt ten goede)
Ik ga morgen maar eens bellen en ze een beetje peper in de reet strooien hopelijk gaat t dan wat sneller, of heb ik in elk geval een idee hoe lang ik er nog op moet wachten.
En dan maar hopen dat we een mooi plannetje kunnen maken...

quote:

---

Op donderdag 10 juli 2003 18:32 schreef Nijna het volgende:

[..]

Stom is dat eigenlijk he, dat als je gaat werken, je haast nog minder krijgt dan wanneer je een uitkering hebt... Tenminste ik vind dat niet aantrekkelijker wordt gemaakt om te gaan werken...

---

quote:

---

Op donderdag 10 juli 2003 20:37 schreef SEMTEX het volgende:

En toch raad ik WAO-ers die kunnen weer aan het werk te gaan. je krijgt nl. veel meer zelfvertrouwen van geld waar je voor gewerkt hebt dan geld wat je zomaar van de overheid krijgt, althans: dat was mijn ervaring.

---

Verder zijn het de ergste top oer ambtenaren. Ze helpen je met tegenzin, doen hun werk half en veel te laat, als ze een keer iets voor je moeten doen, moet je het eerst vijftien keer vragen. Ja, bij het uwv/Gak werkt een fijne selectie van de meest onplezierige en luie mensen van Nederland.

Alleen al hoe ze de telefoon oppakken!
"Ja hallo, met welke vervelende persoon spreek ik nu weer, die ons komt lastigvallen?"
Nou ja, dat nog net niet..

quote:

---

Op donderdag 10 juli 2003 22:33 schreef Jabberwockie het volgende:
Nijna kijk alstjeblieft goed uit wat je doet.
Het uwv is een rotorganisatie. Ze denken niet in mensen, ze denken in cijfers.
Ze krijgen een rij streefcijfers op van de overheid en op grond daarvan zijn ze nu zoveel mogelijk mensen de wao uit aan het werken. Als het niet terecht is, maar op een listige manier moet, doen ze dat ook. Als jij aangeeft te kunnen en willen werken, kunnen ze je uitkering stopzetten onder het motto: "Ze kan toch werken? Heeft ze zelf gezegd." Et voila, daar zit je met je bijstands schijntje.

Verder zijn het de ergste top oer ambtenaren. Ze helpen je met tegenzin, doen hun werk half en veel te laat, als ze een keer iets voor je moeten doen, moet je het eerst vijftien keer vragen. Ja, bij het uwv/Gak werkt een fijne selectie van de meest onplezierige en luie mensen van Nederland.

Alleen al hoe ze de telefoon oppakken!
"Ja hallo, met welke vervelende persoon spreek ik nu weer, die ons komt lastigvallen?"
Nou ja, dat nog net niet..

---

Duidelijk aangeven wat je wil en wat je kan en opletten dat je de consequenties overziet van je keuzes, of ze al dan niet zijn toegereikt door een UVW-ambtenaar. Een tijdelijk baantje bijvoorbeeld aannemen kan in die zin best wel link zijn.

quote:

---

Op donderdag 10 juli 2003 22:49 schreef fokje het volgende:
Tja, ik vind het ook niet zo toevallig dat je voortdurend een andere contactpersoon krijgt.

---

Maar bureaucratisch....
Beetje offtopic, maar ik zou in aanmerking komen voor een aanvulling tot 100% salaris, omdat ik werk voor het percentage dat ik ben goedgekeurd (of zoiets). Blijkt er in hun berekening 0,04% verschil te zitten. Omdat ze verschillende 'maatmanindexen' gebruiken. Ik snap er geen zak van. Weet alleen dat ik maar niemand te pakken krijg aan de telefoon.
^{Ja, een grappenmaker, die me een gratis tip-van-de-dag gaf.}
En dit scheelt mij zo'n ¤ 3500 met terugwerkende kracht...
Frustrerend.

Ik ben blij dat ik gewoon weer in mijn oude baan terecht kon. Ik ben er bijna 1,5 jaar helemaal uit geweest. Daarna heel voorzichtig in 1,5 jaar tijd opgebouwd naar mijn huidige 3 dagen.
Dat is nu ook echt the top. De andere dagen heb ik hard nodig om bij te tanken, mijn huishouden te regelen (vind ik best moeilijk... ), op energie te komen, mijn hoofd leeg te maken (lukt nog steeds niet, ik denk heel veel na over mijn werk en van alles en nog wat).

Ach, ik ben blij dat ik in aanmerking kom voor dit financiële vangnet.
Dat biedt me de ruimte om zo goed mogelijk met mijn BPS om te leren gaan.
_{Zo! Weer helemaal ontopic!}

quote:

---

Op donderdag 10 juli 2003 23:19 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik moet volgende week op herkeuring (was afgesproken, na 1,5 jaar) en ik heb toen met klem gevraagd om dezelfde arts. Die krijg ik nu ook. Valt alweer mee.

Maar bureaucratisch....
Beetje offtopic, maar ik zou in aanmerking komen voor een aanvulling tot 100% salaris, omdat ik werk voor het percentage dat ik ben goedgekeurd (of zoiets). Blijkt er in hun berekening 0,04% verschil te zitten. Omdat ze verschillende 'maatmanindexen' gebruiken. Ik snap er geen zak van. Weet alleen dat ik maar niemand te pakken krijg aan de telefoon.
^{Ja, een grappenmaker, die me een gratis tip-van-de-dag gaf.}
En dit scheelt mij zo'n ¤ 3500 met terugwerkende kracht...
Frustrerend.

Ik ben blij dat ik gewoon weer in mijn oude baan terecht kon. Ik ben er bijna 1,5 jaar helemaal uit geweest. Daarna heel voorzichtig in 1,5 jaar tijd opgebouwd naar mijn huidige 3 dagen.
Dat is nu ook echt the top. De andere dagen heb ik hard nodig om bij te tanken, mijn huishouden te regelen (vind ik best moeilijk... ), op energie te komen, mijn hoofd leeg te maken (lukt nog steeds niet, ik denk heel veel na over mijn werk en van alles en nog wat).

Ach, ik ben blij dat ik in aanmerking kom voor dit financiële vangnet.
Dat biedt me de ruimte om zo goed mogelijk met mijn BPS om te leren gaan.
_{Zo! Weer helemaal ontopic!}

---

Life is what you make it

Take care

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 00:25 schreef Aschkael het volgende:
komt op mij nogal egocentrisch over...me me me me. Voorzover ik weet is Borderline een heel leuk liedje van Madonna en heb nooit te maken gehad met mensen die last hebben van dit syndroom...lijkt me erg vermoeiend...Probeer om te leren gaan met je eigen karakter en identiteit...dat is niets nieuws want dat moeten we allemaal leren....hebben allemaal ons kruis te dragen en of je daar nu het labeltje Borderline opplakt of het wat voor label dan ook dat maakt volgens mij weinig uit. Waar het uiteindelijk op neerkomt is dat jijzelf de enige bent die een verandering in je leven kan bewerkstelligen...

Life is what you make it

Take care

---

Je kan uiteraard ook in een spiraal belanden waardoor je alleen maar bezig bent met DIT!!

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 02:15 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

En jij begrijpt er dus echt geen reet van

---

quote:

---

Op donderdag 10 juli 2003 22:33 schreef Jabberwockie het volgende:
Nijna kijk alstjeblieft goed uit wat je doet.
Het uwv is een rotorganisatie. Ze denken niet in mensen, ze denken in cijfers.

---

Toen ik voor de eerste keer naar t (toen nog) gak moest had ik een keuringsarts die alleen maar zat te zuchten: Ik snap het niet, je bent zo jong, hoe kan dat nou... enzovoort enzovoort.
Hij heeft me toen alleen maar afgekeurd omdat ik in dagbehandeling ging...
Dat was echt een rare vent, ook geen greintje plezier in zn vak volgens mij, hij kiest daar toch zelf voor??? Om dat werk te doen???

Die waar ik laatst ben geweest was wel een aardige man, in elk geval een stuk prettiger in de omgang.
Vanochtend gebeld wanneer ik mijn afspraak nou krijg met die arbeidsdeskundige, maar ja... t is vakantie tijd dus dat kan nog wel ff duren.

Geeft mij wel ff de tijd om voor mezelf een plannetje te maken. Even goed bedenken hoe ik het graag zou willen. Want ik ben niet van plan om over me heen te laten lopen (zei ze heel stoer...:P)

Ik zie wel wat t wordt!

quote:

---

komt op mij nogal egocentrisch over...me me me me. Voorzover ik weet is Borderline een heel leuk liedje van Madonna

---

[Dit bericht is gewijzigd door SEMTEX op 11-07-2003 18:10]

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 13:30 schreef SEMTEX het volgende:

[..]
Op vrijdag 11 juli 2003 08:48 schreef draaijer het volgende:
Life is what you make it <- hier moet ik me toch een beetje bij aansluiten.
Je kan uiteraard ook in een spiraal belanden waardoor je alleen maar bezig bent met DIT!!

--------------------------------------------------------------------------------
Op vrijdag 11 juli 2003 08:48 schreef iemand anders dan draaijer het volgende:
quote:
--------------------------------------------------------------------------------
komt op mij nogal egocentrisch over...me me me me. Voorzover ik weet is Borderline een heel leuk liedje van Madonna
--------------------------------------------------------------------------------

[..]

Dit is om te beginnen al 'n hele domme opmerking. Bovendien, als je begint over egocentrisme, verdiep je dan eens in de redenen waarom een borderliner zo op zichzelf gericht is. Je komt met een redelijk hard oordeel zonder volgens mij goed te weten wat het inhoudt en daar erger ik me enorm aan.

---

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 17:12 schreef draaijer het volgende:

[..]

Ehmm, waarom word ik betrokken bij jou verhaal over egocentrisme
Zit je op een terras te drinken ofzo

---

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 19:17 schreef El-Rico het volgende:
Werken is een goeie oplossing ook al is het vrijwillig.

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 13:42 schreef miendobbelsteen het volgende:
Mensen, ik kan er niet meer tegen!!!! [afbeelding]
Wat heb ik verdomme voor een leven?!?!?!?
Iedere keer zit ik weer in een diep dal door de stemmingswisselingen, stoot ik mensen van me af (en mis ze vervolgens ongelofelijk erg als

[snip]

Bovendien zit ik nog maar in een voortraject voor een borderline behandeling, dus ik ben er nog maar net mee bezig eigenlijk.

Verdomme, wat is het leven moeilijk!!! [afbeelding]

---

Volgens het boek dat ik nu aan het lezen ben 'GHB, The natural mood enhancer' Dr Dean Ward - ISBN 0-9627418-6-8) werkt dit middel zeer goed tegen: stemmingswisselingen, depressie, borderline, ADHD, narcolepsy, slaapstoornissen, schizophrenie, myoclonus (spierkrampen in de benen, die alleen 's avonds voorkomen), parkinson (stabilisatie van de ziekte), geheugen problemen, pijn bij fibromyalgia, hyperactiviteit, spanning, cholesterol etc.
Ook verbeterd het de slaap, verminderd het hyperactiviteit en leerproblemen bij kinderen, verminderd ontwenningsverschijnselen (alcohol en opiaten), reguleert het de spierstructuur bij dystonia musculorum deformans, reguleerd dyskinesia symtomen, verminderd symtomen van huntingtons chorea, stimuleerd de afgave van natuurlijk groei hormonen, verbeterd het immuun systeem, versterkt botten en spieren, en helpt bij cel regeneratie (huid blijft jonger e.d.) etc....

Het middel bestaat al meer dan 40 jaar en is keer op keer bewezen dat het middel veilig, niet verslavend en niet toxisch is.
Iets wat je van veel medicijnen, kalmeermiddelen en anti-depresieva niet kan zeggen.
Heb er zelf ervaring mee want ik ben een persoon die nogal last van neerslachtigheid heeft, chronisch zelfs.
De AD en kalmeringsmiddelen hebben niet veel goeds gedaan, de AD zelfs meer kwaad dan goed.
Toen ik eenmaal GHB had geprobeert kon ik eigenlijk niet geloven dat zoiets lekkers ook nog eens gezond kan zijn.
Maar na veel onderzoek lijkt het er toch op dat dit inderdaad het geval is.

Ik neem 's avonds een eetlepel GHB, dan voel je je zowieso helemaal te wauw op.
Je wordt super ontspannen en je voelt je echt lekker behagelijk.
Na een tijdje ga ik dan naat bed en wordt 's ochtends lekker fris wakker.
Maar zelfs nadat het spul uit je lichaam is (na +- 3 uur is het afgebroken in water, die je uitplast, en koolstofdioxide, die je uitademt) is er een bepaald effect dat de dag doorwerkt.
Dit heeft te maken met het feit dat tijdens de GHB ervaring de dopamine afgave wordt geremd (vandaar dat relaxte gevoel) waardoor er een grotere voorraad dopamine wordt opgebouwd in je lichaam.
Door deze grotere voorraad zal, verdeeld over de dag erna, ook iets hogere doseringen dopamine vrij komen waardoor je je emotioneel gewoon een stuk sterker in je schoenen staat.

Helaas is GHB illegaal (sinds februari 2003) en moet je het bij een illegale handelaar kopen of zelf maken.
Je kan het ook op doctors recept krijgen, maar de meeste doctoren weten helemaal niets van GHB af en weten niet beter dan de leugens die ze voorgeschoteld is door de media.

En dan is er nog het gebruik...
GHB moet je b.v. nooit combineren met alcohol.
De werking van alcohol en GHB versterkt de narcotische werking van GHB waardoor je heel snel in slaap valt.
Het gevaar schuilt 'em dan in het feit dat je zou kunnen gaan overgeven, door de alcohol, en daardoor stikt in je eigen braaksel omdat je slaap zo diep is dat je hiervan niet wakker wordt.
Maar goed... dat kan van alcohol alleen ook al.

Tevens luistert de dosering heel nauw, maar als je steeds met een halve dosering begint loop je geen risiko.
Moet je wel rekening houden met het feit dat als je meer bij neemt dat je dan met een miniscuul klein beetje extra al genoeg hebt.
Een heel klein beetje meer kan soms al veel te veel zijn... en val je in slaap (soms wil je dit effect juist berijken).

Ook zou ik je aanraden alleen thuis te nemen want de kans is er dat je net iets te veel neemt en in slaap valt.
Op zich geen probleem want zelfs babies slapen niet zo zacht.
Na 3 a 4 uur wordt je wakker en ben je heerlijk fit en uitgeslapen.
Maar dit moet niet in een club of bij familie gebeuren.

Je hebt misschien al veel verhalen gehoord over hoe GHB levens gevaarlijk is, dat het een nieuwe designer drug is, dat het een 'date rape drug' wordt genoemd etc....
Geloof me aub als ik zeg dat dit nergens op gebaseerd is.
Al deze broodjes aap worden in het, eerder vermelde, boek zeer duidelijk en op een wetenschappelijke manier ontkracht.
Maar om dat hier allemaal op te noemen... dan kan ik net zo goed meteen zelf een boek schrijven.
Laat ik kort en bondig zijn door te zeggen dat die paar sterf gevallen die geassocieerd worden met GHB te wijten zijn aan misbruik al dan niet in combinatie met andere middelen.

Het is uiteindelijk wel de bedoeling dat als dit spul je zou helpen dat je die kans benut en iets gaat doen waardoor er een meer positief leefklimaat voor je ontstaat zodat je minder geisoleerd bent en actiever in het leven staat.
Dit heeft allemaal een positief effect op de algehele kwaliteit van jouw leven.

tering wat een lang stuk... en dan is dit nog maar het puntje van de ijsberg.

Nog een laatste toevoeging... neem mijn advies niet zomaar aan, ik ben immers geen doctor.
Verdiep je eerst zelf in de stof, ik praat uit enkele jaren ervaring en veel onderzoek in wetenschappelijke teksten naar zowel GHB als psychologische aandoeningen.

[Dit bericht is gewijzigd door Dr_Gonzo op 11-07-2003 20:36]

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 19:59 schreef Dr_Gonzo het volgende:

-GHB gedoe-

---

<<Stoned, ripped, twisted... good people! >>

Heeft een prima effect op jou

Ik vind het een absolute nono om iemand illegale drugs aan proberen te smeren, zeker iemand die sowieso al niet zo stabiel staat momenteel.

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 20:12 schreef Tronica het volgende:

[..]

Mjah.... [sig-quote]

<<Stoned, ripped, twisted... good people! >>

Heeft een prima effect op jou

Ik vind het een absolute nono om iemand illegale drugs aan proberen te smeren, zeker iemand die sowieso al niet zo stabiel staat momenteel.

---

Ik herken het trouwens wat Moonah zegt werken bied afleiding maar probleem is niet over , bied wel de structuur die ik nodig heb maar inderdaad drie dagen is voor mij ook al zoiets van nu ff bezinnen en het is vrijwilligerswerk, maar ik weet van mezelf ook dat ik betaald werk nog niet aankan en ben er ook voor afgekeurd , gelukkig heb ik geluk dat ik creatief met geld om kan gaan en zelf ook redelijk creatief ben met dingen in huis wat ook scheelt en doet ook wel weer wat aan mijn zelfvertrouwen.
Ik heb dat vrijwilligerswerk via de therapie want die hebben speciaal soort uitzendburo voor dat opgezet , voor vrijwilligers maar er is er ook een voor betaald werk misschien dat dat iets voor jou is , ik zou er naar vragen als ik jou was Mien , dan heb je namelijk ook een stukje extra begeleiding bij werk .

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 14:53 schreef Aschkael het volgende:Ben blij dat ik niet aan een dergelijk syndroom lijd. Maar zoals al eerder opgemerkt heeft volgens mij iedereen zo zijn moeite in het leven (de een meer dan de ander...dat geef ik toe) en de manier waarop je ermee omgaat daar gaat het volgens mij om.

---

je mag best een mening hebben, maar niet over dingen waar je geen verstand van, of je nooit verder in verdiept hebt..
afleiding/werken is zeker goed voor ritme enz., maar ik denk dat Mien eerder teveel dan te weinig afleiding heeft, en in eerste instantie meer baat heeft bij begripvolle en kundige begeleiding. Kundig genoeg is niemand hier, maar begripvol kan iedereen zijn.

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 21:55 schreef Orac het volgende:
Sorry hoor...
(Dit is niet bot bedoeld.)

---

ff topic lezen dan zie je ook dat jouw tip al 20x gegeven, en ts daarmee bezig is

[Dit bericht is gewijzigd door lovelight op 11-07-2003 22:00]

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 22:00 schreef Orac het volgende:

---

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 22:03 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:

[..]

Waarom zo'n sip gezicht ??

---

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 00:25 schreef Aschkael het volgende:
komt op mij nogal egocentrisch over...me me me me. Voorzover ik weet is Borderline een heel leuk liedje van Madonna en heb nooit te maken gehad met mensen die last hebben van dit syndroom...lijkt me erg vermoeiend...Probeer om te leren gaan met je eigen karakter en identiteit...dat is niets nieuws want dat moeten we allemaal leren....hebben allemaal ons kruis te dragen en of je daar nu het labeltje Borderline opplakt of het wat voor label dan ook dat maakt volgens mij weinig uit. Waar het uiteindelijk op neerkomt is dat jijzelf de enige bent die een verandering in je leven kan bewerkstelligen...

Life is what you make it

Take care

---

En idd, we hebben allemaal met onze primaire emoties moeten leren omgaan, we hebben allemaal onszelf wel eens onzeker gevoeld, dat is echt niet zo uniek.

Ik vind het zo ontzettend slap overkomen allemaal, alsof je niet de verantwoordelijkheid voor jezelf wilt nemen.

Ga werken! Desnoods vrijwilligerswerk, dan heb je zowiezo al niet de tijd om je de hele dag met jezelf bezig te houden, werk/iets nuttigs doen is heel erg belangrijk voor een gezonde geest, ipv de hele dag na te denken over al je 'problemen' en verder niets te doen.

Ik bedoel het echt niet lullig hoor, maar ik vind dat je jezelf eens een flinke schop onder je kont moet geven, ipv te zwelgen in zelfbeklag.

_{ik spreek uit eigen ervaring btw}

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 22:05 schreef Orac het volgende:
[..]
Ach..wil je eens goeie raad geven wordt je gelijk weer afgezeken.
Word er een beetje moedeloos van.

---

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 22:14 schreef jadelovespat het volgende:
Je kan toch nooit depri raken van zo'n schatje.

---

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 22:35 schreef Vivi het volgende:
['therapeutisch' verhaal]

---

Ben in het verleden ook heel cynisch geweest over bijv. mensen met een depressie. Kende iemand die echt zwaar zwaar depressief was en dit af en aan al jaaaren en jarenlang (>15 jaar!). Moest eigenlijk opgenomen worden maar vormde geen bedreiging voor zichzelf (dat doe je pas wanneer je een keer hersendood door bloedverlies bent gevonden na het doorsnijden van je polsen, een beetje krassen met een mesje is niet genoeg meer) of de omgeving (kwam jarenlang bed/deur niet uit dus nee; weinig gevaar..).
Geen hulp accepteren, uren, nachten praten die nut lijken te hebben tot de volgende dag.. enige hulp die wel welkom was, was opruimen teringbende in huis en boodschappen halen). En als ze dan eindelijk zover was dat ze op eigen initiatief hulp zocht en zich liet opnemen (waar ze zich veelal eerst jaren naartoe werkte), verliet ze deze meestal (ja; meermalen) binnen 3 weken weer omdat ze "zich er niet thuisvoelde". Ik heb toen ook regelmatig gedacht en kon me er op een gegeven moment ook echt he-le-maal niks meer bij voorstellen, al mijn inlevingsvermogen was verteerd door dat eeuwige ge-emmer en zelfbeklag. Zei er toen denk ik bijna letterlijk over wat jij net gepost hebt.

Totdat ik zelf ook eens met depressie geconfronteerd werd, welliswaar veel minder extreem.. maar toch op een manier die me deed beseffen dat ik in de toekomst nooit meer zo laatdunkend zou denken over mensen met een aandoening die ik niet begrijp. Wat dat betreft kan ik me dus jouw 'ervaring' niet voorstellen, want dan zou je denk ik toch je woorden anders gekozen hebben

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 00:17 schreef lovelight het volgende:
Totdat ik zelf ook eens met depressie geconfronteerd werd, welliswaar veel minder extreem.. maar toch op een manier die me deed beseffen dat ik in de toekomst nooit meer zo laatdunkend zou denken over mensen met een aandoening die ik niet begrijp. Wat dat betreft kan ik me dus jouw 'ervaring' niet voorstellen, want dan zou je denk ik toch je woorden anders gekozen hebben

---

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 01:27 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Mensen die het nooit overkomen is, zullen altijd met onebegrip reageren. Ze vinden dat je je aanstelt, je moet maar gaan werken, je moet je er maar overheen zetten. Het is een ziekte die je niet ziet zitten. Als mensen overduidelijk een gebroken been hebben, is iedereen vol medeleven , omdat ze de breuk dan kunnen ZIEN. Als de breuk van binnen zit en je persoonlijkheid een flinke deuk heeft opgelopen en gerepareerd moet worden, kan niemand dat zien, begrijpen ze dat dus niet en zullen het gauw afdoen als 'aanstellerij'.
Zo zit de maatschappij helaas nou eenmaal in elkaar.

---

Het spijt me voor de tegeltjeswijsheden (zoals dat hier genoemd wordt) maar dit is iets waarbij ik elke dag leef. Ik heb net als ieder ander mijn moeilijkheden gehad en ik zal ze in de toekomst zeker nog gaan krijgen (fact of life) en dat maakt me niet verdrietig of wat dan ook...want hier komt nog zo'n mooie wijsheid "life is full of posibililties"

No offense...zit hier niet om wie dan ook te flamen

Take care

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 01:45 schreef Aschkael het volgende:
ook...want hier komt nog zo'n mooie wijsheid "life is full of posibililties"

No offense...zit hier niet om wie dan ook te flamen

Take care

---

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 22:35 schreef Vivi het volgende:
_{ik spreek uit eigen ervaring btw}

---

quote:

---

Op maandag 7 juli 2003 17:39 schreef SEMTEX het volgende:
Edit: niet reageren.

Ik herken dit echt ZO goed. Ik was vroeger ook zo op Fok. Was het allemaal zo beu, opende telkens topics over het feit dat ik het zat was. Ik had gewoon 'n uitlaatklep nodig, moest het van me af schrijven. En ook toen kwamen er van die botte kutreacties. Lees het niet, laat de TS in haar waarde

---

Take life as it comes!! En probeer er het beste van te maken!
In ieder geval sterkte Mien Dobbelsteen!

quote:

---

Op vrijdag 11 juli 2003 22:35 schreef Vivi het volgende:

[..]

Knip

---

Verder vind ik dat je heel erg kort door de bocht gaat, feit dat je vind dat mensen hun eigen leven makkelijk in de hand moeten kunnen nemen vertelt mij dat je géén ervaring hiermee hebt en dus ook geen advies of iets dergelijks kunt geven.

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 08:04 schreef DarkElf het volgende:

[..]

Eigen ervaring? Heb je het zelf of ken je iemand? Als je het zelf had schreef je deze dingen niet op deze manier op. En iemand kennen met deze specifieke aandoening is niet hetzelfde. Jij kan nl. niet die persoons gedachten lezen en niet snappen wat er in iemand omgaat..

Verder vind ik dat je heel erg kort door de bocht gaat, feit dat je vind dat mensen hun eigen leven makkelijk in de hand moeten kunnen nemen vertelt mij dat je géén ervaring hiermee hebt en dus ook geen advies of iets dergelijks kunt geven.

---

Totdat die schop onder de kont kwam van een "buitenstaander", nu eens een flink boze reactie, ipv altijd maar begripvolle, het advies om tenmiste te begínnen met een paar uurtjes werken in de week, om zélf eens initiatief te tonen, niet zich te verschuilen achter het ziektebeeld..en die schop, die hielp, dat was dus wél degelijk het begin naar volledig herstel

En die schop?
Die kwam van de pyschologe

En nu geeft hij ook toe dat het voor deels ook gewoon makkelijk en veilig was om zich vast te klampen aan dat gevoel, dat hij wel degelijk soms zijn ziektebeeld als excuus gebruikte om maar helemaal niets meer te proberen, alles bij voorbaat af te wijzen.

Natuurlijk is dit niet voor iedereen geldend, maar ik zie ook hier op FOK bepaalde mensen, die zich lijken te koesteren in hun aandoening, het wordt een soort veilige haven waarz e zich in terug kunnen trekken.

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 02:00 schreef Moonah het volgende:

[..]

Want...
Jij hebt ook een psychiatrische stoornis?

---

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 12:01 schreef Orac het volgende:

[..]

Ja waaronder BPS.
Vandaar mijn reactie.

---

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 02:00 schreef Moonah het volgende:

[..]

Want...
Jij hebt ook een psychiatrische stoornis?

---

Maar ik ben wel een keer ernstig depressief geweest, in die mate dat ik medicijnen moest gaan slikken en aan automutilatie deed. Ook had ik last van angstaanvallen en noem maar op.

Ik weet niet of dat onder 'tijdelijke psychiatrische stoornis' valt?

Dit is allemaal al 10 jaar geleden hoor, als ik het zo schrijf kan ik me niet meer voorstellen dat ik die persoon was, maar iig, ik zag het niet zitten om de rest van mijn leven 'zo' te zijn, ben dus op eigen initiatief met de medicijnen gestopt en heb mezelf beloofd me niet meer te laten meeslepen door mijn eigen gevoelens.

En ik ben er alleen maar beter op geworden, terwijl ik ook nog jarenlang in dat hulpverleningscircuitje had kunnen blijven rondwentelen, dat weet ik zeker.

De hele dag mensen om je heen die jouw 'ziekte' bevestigen maken imo dat het een soort bestaansrecht krijgt voor jezelf, het is natuurlijk ook wel een veilig excuus om te hebben soms..en dat zag ik niet zitten, ik wil zo niet zijn, dus heb ik ervoor gekozen niet zo te zijn.

Ik heb nog steeds wel eens wat 'duistere buien'en/of stemmingswisselingen, maar ik ben gewoon 'hard' voor mezelf en geef er niet aan toe.

En dat geeft mij veel meer zelfrespect dan 1000 therapieen kunnen, maar goed, dat ben ik, en voor een ander zal het wel heel anders zijn.

[Dit bericht is gewijzigd door Vivi op 12-07-2003 16:06]

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 12:35 schreef Moonah het volgende:

[..]

Orac=Vivi?

---

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 16:03 schreef Vivi het volgende:
ik zag het niet zitten om de rest van mijn leven 'zo' te zijn, ben dus op eigen initiatief met de medicijnen gestopt en heb mezelf beloofd me niet meer te laten meeslepen door mijn eigen gevoelens.

En ik ben er alleen maar beter op geworden, terwijl ik ook nog jarenlang in dat hulpverleningscircuitje had kunnen blijven rondwentelen, dat weet ik zeker.

---

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 16:44 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Kijk voor mezelf weet ik heb Borderline maar momenteel is het hanteerbaar en moet ik gewoon meer op mijn eigen grenzen letten wat ik aan kan en niet en er ook niet overheengaan, maar dat wil niet zeggen dat het over is.

---

Ik denk echt dat er mensen zijn die nu al jarenlang ronddobberen in de hulpverlening bij wie dat niet had gehoeven. Ik denk zelfs dat dat er tamelijk veel zijn. En tegelijkertijd heb ik -in mijn omgeving althans- nog niemand die jarenlang ronddobbert in de hulpverlening daarop vooruit zien gaan. Nu heb ik het niet over een korte assertiviteitscursus oid, daar zijn veel mensen bij gebaat. Maar dat gehobbel van diagnose naar diagnose, therapievorm naar therapievorm, medicijn naar medicijn...het is goed dat er hulpverlening is, voor mensen die echt 'te ver heen' zijn of gewoon 'echt gek' maar wie in principe redelijk normaal is en het gewoon tijdelijk erg moeilijk heeft kan, vrees ik, die tijdelijke moeilijke periode ernstig 'oprekken' en misschien zelfs de symptomen ook erger laten worden door zichzelf 'neer te leggen bij de diagnose' en zich in dat circuit onder te dompelen.

En dan ben je er naar mijn idee inderdaad meer bij gebaat als je besluit 'dat je hier geen zin meer in hebt', je leven er niet meer door wilt laten bepalen, je er niet meer door wilt laten overweldigen. Tuurlijk betekent dat niet dat het over is. Maar je boekt in elk geval wel een enorme vooruitgang, wat ik bij bovengeschetst traject nogal betwijfel.

[disclaimer] Zal ongetwijfeld kort door de bocht zijn -ik sta er ook op mijn werk om bekend dat ik niet goed ben in het diplomatiek en genuanceerd verwoorden van dingen- maar ik weet wel waarover ik praat, heb af en toe echt behoorlijk diep gezeten en heb (zelf en bij vrienden/familie) genoeg van de hulpverlening gezien om er wat over te kunnen zeggen.[/disclaimer]

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 16:03 schreef Vivi het volgende:
De hele dag mensen om je heen die jouw 'ziekte' bevestigen maken imo dat het een soort bestaansrecht krijgt voor jezelf, het is natuurlijk ook wel een veilig excuus om te hebben soms..en dat zag ik niet zitten, ik wil zo niet zijn, dus heb ik ervoor gekozen niet zo te zijn.

---

Misschien heeft Mien_Dobbelsteen het geluk dat ze een zoontje heeft, ze kan het misschien voor hem doen als ze het voor zichzelf niet zou kunnen opbrengen.

En verder weet ik geen fuck van bordeline dus ik kan alleen maar heel veel succes en sterkte wensen aan de topicstarter.

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 17:18 schreef fokje het volgende:

Daarbij; je bent geen bordeliner, je bent immers niet zo geboren (hoogstens de aanleg), maar je hébt het. Weliswaar verweven in je persoonlijkheid, maar je hebt het 'slechtst'.

---

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 17:11 schreef sheila_na_gig het volgende:

[..]

Ja maar pas op. Er is zo'n groot grijs gebied, ook bij borderline of misschien moet ik zelfs zeggen juist bij borderline. Daar komt de naam borderline zelfs vandaan
De halve wereld heeft er trekjes van, sommigen hebben een periode waarin ze zowat alle symptomen ervan vertonen, en stap je op zo'n moment naar een hulpverlener, grote kans dat je dan die diagnose krijgt. En een van de gevaren van de hulpverlening vind ik dat de kans bestaat dat je je gaat 'gedragen naar je diagnose'. Zelfde verhaal bij depressie, ook al zo'n enorm breed begrip dat een groot grijs gebied om zich heen heeft.

Ik denk echt dat er mensen zijn die nu al jarenlang ronddobberen in de hulpverlening bij wie dat niet had gehoeven. Ik denk zelfs dat dat er tamelijk veel zijn. En tegelijkertijd heb ik -in mijn omgeving althans- nog niemand die jarenlang ronddobbert in de hulpverlening daarop vooruit zien gaan. Nu heb ik het niet over een korte assertiviteitscursus oid, daar zijn veel mensen bij gebaat. Maar dat gehobbel van diagnose naar diagnose, therapievorm naar therapievorm, medicijn naar medicijn...het is goed dat er hulpverlening is, voor mensen die echt 'te ver heen' zijn of gewoon 'echt gek' maar wie in principe redelijk normaal is en het gewoon tijdelijk erg moeilijk heeft kan, vrees ik, die tijdelijke moeilijke periode ernstig 'oprekken' en misschien zelfs de symptomen ook erger laten worden door zichzelf 'neer te leggen bij de diagnose' en zich in dat circuit onder te dompelen.

En dan ben je er naar mijn idee inderdaad meer bij gebaat als je besluit 'dat je hier geen zin meer in hebt', je leven er niet meer door wilt laten bepalen, je er niet meer door wilt laten overweldigen. Tuurlijk betekent dat niet dat het over is. Maar je boekt in elk geval wel een enorme vooruitgang, wat ik bij bovengeschetst traject nogal betwijfel.

[disclaimer] Zal ongetwijfeld kort door de bocht zijn -ik sta er ook op mijn werk om bekend dat ik niet goed ben in het diplomatiek en genuanceerd verwoorden van dingen- maar ik weet wel waarover ik praat, heb af en toe echt behoorlijk diep gezeten en heb (zelf en bij vrienden/familie) genoeg van de hulpverlening gezien om er wat over te kunnen zeggen.[/disclaimer]

---

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 17:23 schreef Moonah het volgende:

[..]

Precies.
Ik heb er dan ook een gruwelijke hekel aan als mensen zichzelf 'bordie' noemen.
(Ja echt, ze bestaan. )

---

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 17:23 schreef Moonah het volgende:

[..]

Precies.
Ik heb er dan ook een gruwelijke hekel aan als mensen zichzelf 'bordie' noemen.
(Ja echt, ze bestaan. )

---

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 17:23 schreef Moonah het volgende:

[..]

Precies.
Ik heb er dan ook een gruwelijke hekel aan als mensen zichzelf 'bordie' noemen.
(Ja echt, ze bestaan. )

---

afschuwelijke hekel aan

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 17:23 schreef Moonah het volgende:

[..]

Precies.
Ik heb er dan ook een gruwelijke hekel aan als mensen zichzelf 'bordie' noemen.
(Ja echt, ze bestaan. )

---

het is moeilijk te zeggen of je borderline hebt, omdat het om veel verschillende dingen gaat, waar je er een aantal van moet hebben... maar dan ook nog eens in een bepaalde mate...
mijns inziens is het ook een modeverschijnsel en moet je dus oppassen met wat mensen tegen je zeggen... zelfs de professionals...

ik loop zelf al een tijdje bij psychiaters, heb intern gezeten in een psychotherapeutische inrichting en er wordt overwogen me in een psychiatrische te dumpen, maar het enige dat ik aan het doen ben is klachtenbrieven schrijven...
staar je dus niet blind op benamingen, maar blijf dicht bij je gevoel en je gedachten... wat voel je? op welke momenten? wat heeft het getriggerd?
dat soort zaken... laat je vooral niet in een hokje stoppen...
en: onthou de GOEDE dingen, hoe cliché het ook is...

quote:

---

Op zondag 13 juli 2003 22:31 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Ik ben eigk reuze blij dat ik mezelf geen borderliner meer hoef te noemen

---

Wanneer kan je dan zeggen dat je geen borderliner meer bent? Zijn daar bepaalde criteria voor ?

quote:

---

Op maandag 14 juli 2003 23:32 schreef Vivi het volgende:

[..]

Oh, ik dacht dat dat iets was wat je altijd bleef, zoals en alcoholist zeg maar, ook al sta je 'droog' . (beetje onhandig uitgelegd ms )

Wanneer kan je dan zeggen dat je geen borderliner meer bent? Zijn daar bepaalde criteria voor ?

---

quote:

---

Op maandag 14 juli 2003 23:32 schreef Vivi het volgende:
Wanneer kan je dan zeggen dat je geen borderliner meer bent hebt? Zijn daar bepaalde criteria voor ?

---

Het schijnt dat de symptomen bij ongeveer de helft rond het 40e levensjaar milder worden, dan wel uitdoven.
Dus ik weet dat over een aantal jaar.

quote:

---

Op zaterdag 12 juli 2003 17:11 schreef sheila_na_gig het volgende:

Ik denk echt dat er mensen zijn die nu al jarenlang ronddobberen in de hulpverlening bij wie dat niet had gehoeven. Ik denk zelfs dat dat er tamelijk veel zijn. En tegelijkertijd heb ik -in mijn omgeving althans- nog niemand die jarenlang ronddobbert in de hulpverlening daarop vooruit zien gaan. Nu heb ik het niet over een korte assertiviteitscursus oid, daar zijn veel mensen bij gebaat. Maar dat gehobbel van diagnose naar diagnose, therapievorm naar therapievorm, medicijn naar medicijn...het is goed dat er hulpverlening is, voor mensen die echt 'te ver heen' zijn of gewoon 'echt gek' maar wie in principe redelijk normaal is en het gewoon tijdelijk erg moeilijk heeft kan, vrees ik, die tijdelijke moeilijke periode ernstig 'oprekken' en misschien zelfs de symptomen ook erger laten worden door zichzelf 'neer te leggen bij de diagnose' en zich in dat circuit onder te dompelen.

---

Ik zie bij haar zaken in het 'dagelijks leven' waarvan ik denk dat ze -als ze die zou veranderen - al veel vooruit zou kunnen gaan. Maar dat is natuurlijk het eeuwige kip - ei verhaal. Want: kan ze het niet veranderen omdat ze 'ziek' is, of zal ze minder 'ziek' zijn als ze die dingen weet te veranderen? Het een heeft natuurlijk met het ander te maken.. Zo werkt ze keihard (een onregelmatige baan in de journalistiek), haar huis is altijd een gigantische puinhoop, ze zorgt niet goed voor zichzelf, kan moeilijk grenzen aangeven, voelt zich helemaal niet prettig in haar lijf, etc. etc. Volgens mij kan dit alles nooit helemaal echt opgelost worden met medicijnen/schoktherapie of een uurtje therapie eens in de 14 dagen, maar zal ze zelf ook structureel dingen moeten veranderen in hoe zij leeft. Maar wie ben ik om dat tegen haar te zeggen? Heeft ze daar iets aan? Ze hoort al haar hele leven van andere mensen wat goed voor haar is en wat ze wel/niet moet doen (dat is juist ook het hele probleem..).Lastig!!

blijf het allemaal maar raar vinden en ben ook erg wantrouwig...
het zou fijn zijn als er vrienden en buren waren om te helpen en therapie niet nodig was... en antidepressiva zitten nog steeds in de experimentele fase, vandaar dat het regelmatig voorkomt dat je er verschillende moet slikken, voordat je de goede vindt (als die er al is)

ik ga proberen weer aan een opleiding te beginnen en hoop daardoor structuur in mijn leven te krijgen...
tussen willen en kunnen zit echter een groot gat jammer genoeg

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 14:57 schreef miendobbelsteen het volgende:
Van hem wordt ik niet depri, maar wel van het feit dat ik tekort schiet als moeder: dat ik weinig geduld heb en niet de rust om ontspannen met hem te spelen.

---

Mijn dochter gaat ook eind augustus naar een kleuterschool (ze is dan net 3), ze staat er zelf om te springen, en eerlijk gezegd vind ik dat ook wel moeilijk en voel me ook een beetje achtergesteld.
De angst tekort te schieten als ouder ken ik ook, en is an sich niet gerelateerd aan je ziekte (feitelijk is het zelfs sterk in tegenspraak met je ziekte, en daardoor ook een goed teken)

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 14:57 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Domme opmerking!
Ik heb een kind van anderhalf en geen oppas. En geen grootouders die op hem kunnen passen.
Hij gaat nu op medische indicatie(!) 3 dagen p/wk naar de creche en die 3 dagen heb ik echt nodig om mentaal ff bij te komen.
Dolgraag zou ik weer willen werken, want ik haat thuiszitten!
Maar dan kan ik alleen vrijwilligerswerk doen, omdat ik zelfs met een fulltime baan netto minder ga overhouden dan ik nu overhou met de bijstand.

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:27 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Ben blij dat ik jou niet in mijn vriendenkring heb, jeetje, wat een debiele opmerkingen zeg
Ergens in dit topic staat dat het wel degelijk met een bepaald stofje te maken heeft wat het denken zo maakt.
Ik verzin het niet ofzo en denk ook niet de hele dag aan mijn problemen, heb er ook goede dagen tussen zitten hoor

---

quote:

---

Ik bedoel het echt niet lullig hoor, maar ik vind dat je jezelf eens een flinke schop onder je kont moet geven, ipv te zwelgen in zelfbeklag.

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:27 schreef miendobbelsteen het volgende:
Ben blij dat ik jou niet in mijn vriendenkring heb, jeetje, wat een debiele opmerkingen zeg
Ergens in dit topic staat dat het wel degelijk met een bepaald stofje te maken heeft wat het denken zo maakt.
Ik verzin het niet ofzo en denk ook niet de hele dag aan mijn problemen, heb er ook goede dagen tussen zitten hoor
[..]
Ja, en daarom haat ik deze maatschappij zo waarin alles gebaseerd is op uiterlijk vertoon: "Waar een wil is is een weg" En als het je niet lukt, dan heb je het vast niet echt gewild":r zeggen ze dan
Soms vraag ik me af of het beter was geweest als ik 50 jaar geleden was geboren, het lijkt wel alsof de mensen toen medelevender en begripvoller waren.

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:27 schreef miendobbelsteen het volgende:
Soms vraag ik me af of het beter was geweest als ik 50 jaar geleden was geboren, het lijkt wel alsof de mensen toen medelevender en begripvoller waren.

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:33 schreef ToBe het volgende:
debiel? dat iets niet in jouw straatje valt, maakt iets niet debiel. Ik vind het wel een hele kortzichtige opmerking.
nee absoluut niet, ik kan me Vivi's standpunt volkomen indenken. Ik kan het namelijk ook niet begrijpen dat je niet in staat bent om je eigen gedrag in de hand te houden.
[..]

Ik denk dat voor de meeste mensen ook de beste oplossing zou zijn. Ipv neerslachtig te zitten klagen over hoe slecht het wel niet met je gaat, doe er wat aan, ga wat leuks, nuttigs, gezelligs doen waardoor je opkikkert en wel in staat bent om normaal te functioneren.

---

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 22:19 schreef Moonah het volgende:
Borderline is vooral een stoornis op emotioneel vlak. Er is geen goede balans tussen ratio en emotie, waardoor er vaak geen adequaat gedrag wordt vertoond.

Door traumatische ervaringen kan de emotionele ontwikkeling van een kind stil komen te staan of een scheefgroei vertonen. Het gedrag van mensen met borderline kun je ook vaak wel met dat van een jong kind vergelijken.

Het impulsieve, gewoon doen, zonder eerst allerlei consequenties af te wegen. Dingen zeggen, eruit flappen zonder erover na te denken. Jonge kinderen zijn ook zelden tactisch.

Het zwart/wit denken. Kinderen kunnen moeilijk met ambivalenties omgaan. Als mama boos is is het: "Stomme mama."
Dat iemand die van je houdt ook wel eens lullig (of chagrijnig, whatever) tegen je kan doen, is in de beleving van een borderlinepatient niet mogelijk. Diegene houdt dan niet meer van je, anders zou hij niet lullig doen
Andersom geldt dat ook: Als iemand stom is, dan kan daar ook niets leuks aan ontdekt worden. Of iemand die je juist (waanzinnig) bewondert , die kan niets fout doen.
Nuanceren is voor kinderen ook vaak moeilijk.

Stemmingswisselingen: Bij kinderen (en bij mensen met borderline)is het vaak Jantje lacht , Jantje huilt . En dat kan soms best snel op en neer gaan.
Ook kan iemand met borderline overspoeld worden door zijn/haar emoties. Vergelijk het met kinderen, die kunnen om iets kleins een onbedaarlijk verdriet hebben, maar dat kan ook weer snel over zijn. Van de andere kant kan er ook sprake zijn van een tomeloos enthousiasme, een ontembare vrolijkheid.

Verlatingsangst: Een klein kind kan niet bevatten dat als mama even boodschappen doen is , dat ze dan ook echt weer terug komt. Een kind moet daarop leren vertrouwen door ervaring.
Hetzelfde bij een bordelinepatient. Het is heel moeilijk om in een relatie erop te vertrouwen dat iemand echt bij je wil blijven, dat iemand nog steeds van je houdt , je heus niet zal verlaten, ook al heeft hij/zij ook zo zijn/haar eigen bezigheden.
Ook in vriendschappen werkt het zo. Het is bv moeilijk te accepteren dat je beste vriendin ook andere vriendinnen heeft.

Je kunt je mss voorstellen dat emotioneel gedrag op het niveau van een jong kind, voor zowel degene met borderline als ook voor de omgeving, voor veel problemen kan zorgen. Immers, je bent toch volwassen, je kunt je toch wel bedenken dat je je in een bepaalde situatie niet zus of zo kunt gedragen. Je bent toch oud en wijs genoeg om je emoties onder controle te houden

Maar dat is nou juist het lastige als je borderline hebt. Je kunt wel bedeneren dat bepaalde zaken niet kloppen, of dat jij anders reageert dan anderen, maar omdat je emotionele ontwikkeling niet parallel loopt met je rationele ontwikkeling kun je je vaak niet adequaat gedragen. En dat zorgt voor heel veel interne frustratie, waardoor weer afwijkend gedrag kan ontstaan (dissociatie, automutilatie, eetstoornissen, depressie etc).

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:41 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Denk je nou dat ik die adviezen nou nooit eerder heb opgevolgd?

---

quote:

---

Ik kan je vertellen dat ik dat allemaal al heb geprobeerd en dat ik moedeloos word van mensen die adviezen geven die zo volledig de plank misslaan. Dat mag ik toch zeggen?

---

quote:

---

Mensen die zelf geen borderline hebben snappen het gewoon niet (wat op zich begrijpelijk is, maar goed).

---

quote:

---

Ik heb leuke dingen gedaan in het verleden, heb gewerkt, heb een opleiding gedaan. Heb het allemaal gedaan, en wat heeft het me opgeleverd? Niks!

Ik ben echt niet in staat mijn gedrag in de hand te houden op momenten dat het me boven het hoofd groeit, dan verlies ik alle controle. En of mensen zich hier nu wel of niet iets bij voor kunnen stellen, toch is het zo

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:33 schreef ToBe het volgende:
Ik kan het namelijk ook niet begrijpen dat je niet in staat bent om je eigen gedrag in de hand te houden.

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:45 schreef Moonah het volgende:

[..]

Als je een beetje interesse hebt en je leest over wat borderline precies inhoudt, zul je merken dat het zo makkelijk niet gaat.
Ik wil niet dramatiseren, maar borderline is een psychiatrische stoornis.
Dat je het moeilijk kunt begrijpen, je niet kunt inleven is voor jou (en anderen) alleen maar fijn.
Maar ik begrijp erg goed waarom Mien zich door dergelijke bagatelliserende opmerkingen gekwetst en aangevallen voelt.
Borderline is een stoornis die ontzettend veel energie kost. Zeker als je je er bewust van bent en probeert je gedrag te reguleren.
Voor de zoveelste keer post ik maar weer eens een stukje tekst dat wellicht verhelderend werkt.
[..]

---

quote:

---

Maar ik begrijp erg goed waarom Mien zich door dergelijke bagatelliserende opmerkingen gekwetst en aangevallen voelt.

---

(dat is trouwens ook de hele reden dat ik mezelf uberhaupt hier in het topic laat zien)

=edit=
stukje weggehaald

[Dit bericht is gewijzigd door ToBe op 24-07-2003 15:54]

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:51 schreef fokje het volgende:
Iedereen heeft moodswings, duidelijk. Stel je nu eens voor dat deze zich af kunnen spelen op een schaal van 1 tot 8; een "normaal" mens hangt altijd tussen de 3 en 6; een bordeline patiënt 'vliegt' heen-en-weer tussen 1 en 8;

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:51 schreef ToBe het volgende:
Het klinkt als een soort "modeverschijnsel" (niet verkeerd opvatten)

---

quote:

---

Maar als Mien haar kant van het verhaal hier op een forum plaatst, ben ik wel van mening dat daar over gesproken mag worden, en ook andere visies opgegeven mogen worden. En die worden hier direct voor "debiel" uitgemaakt, en dat gaat me net even te ver

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:58 schreef sheila_na_gig het volgende:
Telkens als iemand haar aanraadt om niet bij de pakken neer te gaan zitten en e.e.a. actief aan te pakken, reageert ze woedend (okee, begrijpelijk als ze borderline heeft) en roept dat ze dat allemaal nou eenmaal niet kan. Nee, dan wordt het natuurlijk ook niks.

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 16:00 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Ja, ik reageer idd defensief, ben dat onbegrip waar ik al die jaren al tegenaan loop zo spuugzat gewoon!!! Altijd maar op komen draven met hun fuck adviezen die me geen klap hebben geholpen!
En als mensen niet met me om willen gaan, prima! Ik heb toch binnen no time weer een nieuwe vriendenkring
Vrienden die me écht kennen prikken wel door mijn houding heen

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 16:00 schreef miendobbelsteen het volgende:
Ja, ik reageer idd defensief, ben dat onbegrip waar ik al die jaren al tegenaan loop zo spuugzat gewoon!!! Altijd maar op komen draven met hun fuck adviezen die me geen klap hebben geholpen!

---

Ik relativeer maar ff voor je...

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:27 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Ben blij dat ik jou niet in mijn vriendenkring heb, jeetje, wat een debiele opmerkingen zeg
Ergens in dit topic staat dat het wel degelijk met een bepaald stofje te maken heeft wat het denken zo maakt.
Ik verzin het niet ofzo en denk ook niet de hele dag aan mijn problemen, heb er ook goede dagen tussen zitten hoor
[..]

---

Ik ken meer mensen die een vergelijkbaar patroon hadden, overliepen van zelfbeklag en er echt niet meer uitkwamen (waaronder ikzelf jaren geleden)... en een flinke keiharde schop onder den hol doet dan 99 vd 100 keer 1000 keer meer goed dan alle 'goedbedoelde' en lieve adviezen.
Om een patroon te doorbreken helpt zachtjes aaien niet, een patroon moet je doormidden schoppen.

En het serotonineniveau is geen excuus voor alle denkpatronen... verre van dat zelfs.

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 16:05 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

De reden dat ik al 2 weken niet meer heb gepost hier is omdat dit topic me geestelijk finaal uitput.
Ik kan er niet meer tegen om mezelf steeds uit te moeten leggen vanwege iets wat voor mij vreselijk moeilijk is om mee te leven, en wat mensen toch niet kunnen begrijpen.
Daarom denk ik erover om maar helemaal niet meer te reageren in dit topic, want het loopt behoorlijk uit de klauwen steeds.

Mensen die me in RL kennen weten dat ik in 90% van de gevallen helemaal geen bitch ben. Dat wilde ik wel even kwijt nog

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 16:08 schreef ArmaniMania het volgende:

[..]

Heeeej waar maak jij je druk om, dit is maar een forum, je bent die mensen die hier posten geen verantwoording verplicht. Dat ze het zich allemaal opsoppen, jij weet wie je bent.

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:27 schreef miendobbelsteen het volgende:
Het ligt helaas wel iets gecompliceerder: ik moet erop letten dat ik mijn zoontje in emotioneel opzicht niet verwaarloos.
Omdat ik hier dus wel naar neigde is hij naar de creche gegaan, wat ons beiden zichtbaar goed doet.
Want ik hou zielsveel van hem en vind het heel erg dat ik soms woedeaanvallen naar hem toe heb, op momenten dat het me allemaal teveel word en dat het me heel veel moeite kost om voldoende tijd en aandacht aan hem te besteden.
Ik vind het ouderschap een verdomd moeilijke rol

---

Het onder controle krijgen van je Borderline betekent niet dat je de twijfel over 'of je een goede ouder bent' zult kwijtraken.
Persoonlijk vind ik een term als '...in emotioneel opzicht verwaarlozen...' een vorm van 'enge hulp-verleners-terminologie'; jij bent de moeder en je hebt wel degelijkde juiste moederlijke instincten (die soms conflicteren met je 'Borderline'-gevoelens).

ik ben van mening dat je wel degelijk ook op je eigen moeder-instincten zal moeten durven vertrouwen. Je zult soms boos moeten worden op je kind, hem terecht wijzen, een standje geven.
Hierin moet je ook jezelf kunnen 'controleren', niet doorslaan in het boos worden, en daarna het te snel weer 'goed willen maken'.

Maar bovenal moet je, wil je als moeder 'slagen' wel dit aandurven, Dat iets lastig is, je vaak wanhopig maakt is niets nieuws en an sich ook niet gerelateerd aan je ziekte, het enige dat daardoor beinvloed wordt is je eigen reactie hierop.

Jouw genezings-proces is geen kwestie van het verdwijnen van je problemen, enkel wel dat je reactie hierop 'gecontroleerder' wordt.
Ik denk dat juist doordat je gemotiveerd bent om een goede moeder te zijn en je sterke band met je kind, je een grote kans hebt om hierin te slagen.

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 16:01 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik heb de indruk dat Mien nu doet wat ze nu kan.
Ze zit in een voortraject en zal tijdens de 'echte' therapie hopelijk leren beter om te gaan met zichzelf.

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 16:00 schreef miendobbelsteen het volgende:
Ja, ik reageer idd defensief, ben dat onbegrip waar ik al die jaren al tegenaan loop zo spuugzat gewoon!!! Altijd maar op komen draven met hun fuck adviezen die me geen klap hebben geholpen!

---

Maar als ik deze post lees, dan is het enige wat je wil horen dat het allemaal wel goed komt, dat het niet erg is, en dat je alleen maar DE oplossing van anderen wil hebben, terwijl jij degene bent die de oplossing zal moeten "creeeren". Dus mensen bedoelen het goed met je, en dan bek je ze hier af (want dat doe je met deze post). Dat is niet eerlijk...

Als je niet van dit soort adviezen wil, kan je beter geen topic erover openen/erin posten, zoals Moonah al zei...

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 17:05 schreef miendobbelsteen het volgende:
Nog iets: ik begrijp dat borderline iets onbegrijpelijks is voor veel mensen, daarom 2 linken naar een andere site hoe borderline "werkt" en hoe je hier als buitenstaander het beste mee om kan gaan:

omgaan met borderline 1

omgaan met borderline 2

---

Ik vraag me trouwens ineens af hoe dat eruit ziet wanneer 2 bordeline-patiënten met elkaar optrekken.

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 16:05 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

---

Bij je borderlinepersoonlijkheids stoornis hoort ook het gevoel van je vaak niet begrepen voelen...

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 16:00 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Ja, ik reageer idd defensief, ben dat onbegrip waar ik al die jaren al tegenaan loop zo spuugzat gewoon!!! Altijd maar op komen draven met hun fuck adviezen die me geen klap hebben geholpen!
En als mensen niet met me om willen gaan, prima! Ik heb toch binnen no time weer een nieuwe vriendenkring
Vrienden die me écht kennen prikken wel door mijn houding heen
[..]

Dank je wel, Moonah

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:27 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Ben blij dat ik jou niet in mijn vriendenkring heb, jeetje, wat een debiele opmerkingen zeg
Ergens in dit topic staat dat het wel degelijk met een bepaald stofje te maken heeft wat het denken zo maakt.
Ik verzin het niet ofzo en denk ook niet de hele dag aan mijn problemen, heb er ook goede dagen tussen zitten hoor
[..]

---

Kijk vooruit, je wilt toch dat je kindje een gelukkig en doodnormale opvoeding/jeugt heeft? My my my, durf niet te denken dat je dit alleen aankan.

noir

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 20:20 schreef 1234567890 het volgende:

[..]

Vindt ik net leuk, zo'n pittig vrouwtje die niet over zich heen laat lopen als een zandzak
Hup hup voor mien

---

quote:

---

Op vrijdag 25 juli 2003 07:21 schreef ToBe het volgende:

[..]

Pittig is niets mis mee, pittig is goed, maar alles en iedereen aanvallen om een andere mening is niet pittig meer, maar dat zie je vast zelf ook wel in...

---

quote:

---

^{(van iemand anders elders)}
Borderline is soms één minuut gelukkig voelen, intens, tevreden en dan weer die onrust.

Straffen moet ik, zeer voelen, ik voel niet, ik besta niet, ik ben niet.

Borderline is "laat me met rust", "rot op" en tegelijk "bel, bel me", "houd van me", "geef om me".

Borderline is niets kunnen beloven. "Ik bel je morgen" zei ik net tegen iemand, maar misschien wil ik morgen wel niemand spreken.

Borderline is niet durven dromen, niet aan een opleiding durven beginnen, ik kan niet garanderen dat ik het volhoud, zelfs niet een week.

Borderline is telkens maar uitleggen, verdedigen, schaamte.

Borderline is het verlangen naar chaos en het tegelijk haten.

Borderline is onzichtbare pijn.

Borderline is denken "jaja het zal wel, wat moet je van me" als je een glimlach ontvangt.

Borderline is toegeven aan iets liefs voor jezelf doen en met 20 in plaats van één plant thuiskomen en dan weer geen eten kunnen kopen.

Borderline is terugtrekken bij het eerste vermoeden van verraad.

Borderline is intens leven en intens dood willen om de paar minuten.

Borderline is angst.

Borderline is altijd zoeken naar prikkels, ruzie, alles wat me raakt en het vervolgens niet aankunnen.

Borderline is "red me" "neem de verantwoording over" en "blijf van me af, ga weg" in één zin.

Borderline is "onmachtig" en "onwaardig".

Borderline is verlangen naar een permanent kuuroord, niet die boze buitenwereld.

Borderline maakt eenzaam en rijk tegelijk.

Borderline maakt me stuk en heelt me.

---

Denk jij:
" weer zo'n zelfkwelling-geile zeikerd, die zal ik eens veranderen leren"
is het dan misschien beter deze topic ff te negeren?
Jij noch iemand anders schiet er iets mee op,
en je zet met een paar woorden iemands leven op de kop.

Natuurlijk helpt alleen maar aaien ook niet
maar als je de middenweg niet ziet _{(misschien heb je dan zelf wel borderline! )}
gooi dan ook geen kluitje in het riet!
ts is nl. best een hele lieve griet

Heb zelf ook jarenlang te maken gehad met een vrouw met borderline. Man, wat een probleemgeval. En eigenlijk kan ik zeggen, na zoveel jaar en zoveel ontzettend intensieve hulp en hulp-aanbod wat ze heeft gehad, en nog is er geen verbetering: met die vrouw komt het nooit meer goed, tenzij er een wonder gebeurt.

Vier levens heeft ze het ontzettend moeilijk gemaakt, vier gezinnen heeft ze een aantal jaren lang hun normale gezinsleven ontnomen omdat ze alle hulp en aandacht opeiste, op elk uur van de dag en nacht. Desnoods met behulp van zelfmoordpogingen of dreigingen van zelfbeschadiging. Terwijl ze zelf moeder was. Die kinderen hebben er ook allemaal een flinke tik van meegekregen.

Maar die mensen vonden het inderdaad ook hun christelijke plicht om te helpen. Tot hun eigen schade.

Ik was blij om te lezen in de tekst dat de meeste borderliners statistisch gezien goede vooruitzichten hebben als ze behandeld worden. Ik was ook blij toen ik hoorde dat de symptomen van borderline veel milder worden als de patient 40 wordt.

Ik stoorde me in de tekst wel aan het gebruik van het woord bordy.
Dat kan echt niet. Je noemt iemand toch niet naar zijn persoonlijkheidsstoornis? Alsof het iets ongeneeslijks is.
Dat vond ik heel akelig.

quote:

---

Op vrijdag 25 juli 2003 22:25 schreef sushi-nori het volgende:
Sinterklaas die zat te denken

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 17:19 schreef fokje het volgende:

[..]

Ik vraag me trouwens ineens af hoe dat eruit ziet wanneer 2 bordeline-patiënten met elkaar optrekken.

---

quote:

---

Op zaterdag 26 juli 2003 16:51 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
-knip-

---

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 15:27 schreef miendobbelsteen het volgende:

[..]

Ben blij dat ik jou niet in mijn vriendenkring heb, jeetje, wat een debiele opmerkingen zeg

---

Nu lijk je meer op een verwend kind dat een driftaanval krijgt als ze een keer haar zin niet krijgt.

Ik probeer jou niet aan te vallen, ik geef slechts mijn algemene visie op het onderwerp.

Misschien heb ik het wel helemaal mis, of misschien heeft de ene persoon gewoon meer draagkracht dan de andere, wie zal het zeggen.

quote:

---

Op zaterdag 26 juli 2003 23:42 schreef Stereotomy het volgende:
Jongens, please geen ouwe meer uit de sloot slepen graag... please? Pretty please? Pretty please with sugar on the top?

---

quote:

---

Op zaterdag 26 juli 2003 23:35 schreef Vivi het volgende:
Nu lijk je meer op een verwend kind dat een driftaanval krijgt als ze een keer haar zin niet krijgt.

---

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 22:19 schreef Moonah het volgende:
Het gedrag van mensen met borderline kun je ook vaak wel met dat van een jong kind vergelijken.

---

quote:

---

Op zaterdag 26 juli 2003 23:35 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ik probeer jou niet aan te vallen, ik geef slechts mijn algemene visie op het onderwerp.

---

..lijkt er dan ook bijna op alsof je zit te vissen naar een "onbeschoft" woordje, zodat je ts verder kunt proberen te kleineren.
met mooie zalvende woorden lok je ondertussen in je laatste reactie alleen maar weer verdere reactie op, enz. enz.

schrijven "ik probeer jou niet aan te vallen" maar als je een beetje weet hebt van psychologie, dan zou je niet in je 'algemene reactie' zeggen: "ik vind jou zo verschrikkelijk slap" of "je zou een schop onder je kont moeten hebben". Nee; je richt je niet rechtstreeks tot ts, je zegt "ik vind het zo slap klinken", maar in feite zeg je het dus tegen degene die over deze stoornis praat, in dit geval Mien.

goh ik ben zeker een wannabe-mod want ik begin een deja-vu gevoel te krijgen in dit topic

quote:

---

Op maandag 28 juli 2003 01:25 schreef miendobbelsteen het volgende:
Ik wil vragen of er een slotje op mag.

---