Ik heb een eetstoornis. Geen Anorexia, geen boulimia, maar BED. (big eating disorder)
Dat betekent plat gezegd: Dwangmatig overeten. (bij BED is er sprake van (vr)eetbuien, waarbij snel zeer grote hoeveelheden worden gegeten)
Dat heb ik dus ook. dagelijks! En dan geen dingen zoals wortels etc, maar echt de meest slechte troep (chocolade etc)
Nu zou ik graag de evaringen van (ex) boulimia, anorexia en bed-patienten horen over het werken met een psycholoog. Een eetstoornis meestal psychologisch. Ik zie het ook niet meer zitten, alleen kan ik het niet. Maar nu is mijn vraag of het helpt als je naar een psycholoog gaat. Kom je dan makkelijker van je eetstoornis af?
(ps, mensen met flauwe grappen, en nare opmerkingen: please don't)
quote:Wie heeft die diagnose gesteld, als ik mag vragen?
Op maandag 30 juni 2003 12:25 schreef Mea.Culpa het volgende:
Goed, eens moest het er toch van komen.Ik heb een eetstoornis. Geen Anorexia, geen boulimia, maar BED. (big eating disorder)
Dat betekent plat gezegd: Dwangmatig overeten. (bij BED is er sprake van (vr)eetbuien, waarbij snel zeer grote hoeveelheden worden gegeten)
Dat heb ik dus ook. dagelijks! En dan geen dingen zoals wortels etc, maar echt de meest slechte troep (chocolade etc)Nu zou ik graag de evaringen van (ex) boulimia, anorexia en bed-patienten weten van het werken met een psycholoog. Een eetstoornis meestal psychologisch. Ik zie het ook niet meer zitten, alleen kan het ik niet. Maar nu is mijn vraag of het helpt als je naar een psycholoog gaat. Kom je dan makkelijker van je eetstoornis af?
(ps, mensen met flauwe grappen, en nare opmerkingen: please don't)
quote:De huisarts
Op maandag 30 juni 2003 12:27 schreef Halinalle het volgende:[..]
Wie heeft die diagnose gesteld, als ik mag vragen?
Sterkte!
Als je een labiel iemand bent die zelf ook niet echt goed ziet wat er nou aan te doen is en waar het vandaan komt dan zou zo'n psycholoog er denk ik zeker wel bij kunnen helpen..
Maar ik vergelijk het nu eigenlijk alleen met mij, ik kan mezelf erg goed beinvloeden en bij mezelf als eigen psycholoog spelen, als je dit hebt denk ik nie dat een psycholoog nog heel veel kan helpen...
Maar dit schrijf ik niet dmv van kennis maar dmv mijn eigen gevoel, ik weet er eigenlijk te weinig over om voor andere te antwoorden...
nu heb je hier dus denk ik heel weinig aan, sorry
:p
Komen vast wel mensen die wel nuttige antwoorden voor je hebben.
quote:Klopt, de obesitas kliniek. Daar ben ik erg in teleurgesteld. Ze geven op de website aan dat er een jongeren groep start. Die start dus niet. Ze hebben ook geen idee wanneer.. nu ben ik 17 jaar, en de volwassen groep is voor mensen vanaf 18 jaar.. en daar mag ik niet bij.. terwijl de nood zo fucking hoog is
Op maandag 30 juni 2003 12:31 schreef Halinalle het volgende:
Ik heb zelf geen eetstoornis, maar ik weet dat Binge-patiënten in het algemeen baat hebben van een behandeling door een psycholoog/psychiater. Er zijn zelfs therapeutische centra die gespecialiseerd zijn in de behandeling van mensen met eetstoornissen.Sterkte!
quote:In ieder geval bedankt voor je reacite!
Op maandag 30 juni 2003 12:31 schreef Che_Guevara het volgende:
Ik denk dat het er erg aan ligt in hoeverre je je eigen psycholoog al bent en hoe labiel/stabiel je bent...
Als je een labiel iemand bent die zelf ook niet echt goed ziet wat er nou aan te doen is en waar het vandaan komt dan zou zo'n psycholoog er denk ik zeker wel bij kunnen helpen..
Maar ik vergelijk het nu eigenlijk alleen met mij, ik kan mezelf erg goed beinvloeden en bij mezelf als eigen psycholoog spelen, als je dit hebt denk ik nie dat een psycholoog nog heel veel kan helpen...
Maar dit schrijf ik niet dmv van kennis maar dmv mijn eigen gevoel, ik weet er eigenlijk te weinig over om voor andere te antwoorden...
nu heb je hier dus denk ik heel weinig aan, sorry
:p
Komen vast wel mensen die wel nuttige antwoorden voor je hebben.
quote:Riagg, heeft zij speciale programma's>?
Op maandag 30 juni 2003 12:31 schreef beerten het volgende:
Ben je al bij het RIAGG geweest? Zij kunnen je misschien verder helpen.
Om er vanaf te komen moet er dus psychisch iets gebeuren, en hoewel je dat in principe zelf moet doen, is wat begeleiding daarbij (dus iemand die je kan helpen bij hoe je moet beginnen, en hoe je verder moet) natuurlijk erg prettig en nodig. Een psycholoog staat ook klaar voor je als het minder gaat, helpt je alles te relativeren, zorgt ervoor dat je bij een terugval steeds minder diep valt, totdat je terugvallen nog maar zo klein zijn dat je ze zelf wel kunt handelen.
Hij zal je dus niet vertellen hoe je moet afvallen, of hoe een normaal eetpatroon is, daarvoor heb je meer aan een dietiste. Maar hij kan je wel helpen om van je stoornis af te komen!
Sterkte!
(heb je al overwogen je daarnaast voor support aan te sluiten bij de fok!dieetclub?)
quote:Thanks!!
Op maandag 30 juni 2003 12:42 schreef Nyame het volgende:
Bij een eetstoornis is er over het algemeen een psychische oorzaak, bij jou i.i.g. wel, anders had de huisarts je niet die diagnose gegeven.Om er vanaf te komen moet er dus psychisch iets gebeuren, en hoewel je dat in principe zelf moet doen, is wat begeleiding daarbij (dus iemand die je kan helpen bij hoe je moet beginnen, en hoe je verder moet) natuurlijk erg prettig en nodig. Een psycholoog staat ook klaar voor je als het minder gaat, helpt je alles te relativeren, zorgt ervoor dat je bij een terugval steeds minder diep valt, totdat je terugvallen nog maar zo klein zijn dat je ze zelf wel kunt handelen.
Hij zal je dus niet vertellen hoe je moet afvallen, of hoe een normaal eetpatroon is, daarvoor heb je meer aan een dietiste. Maar hij kan je wel helpen om van je stoornis af te komen!
Sterkte!
(heb je al overwogen je daarnaast voor support aan te sluiten bij de fok!dieetclub?)
ik ga het denk ik proberen met een psycholoog! Ik moet en zal van die stoornis af komen!
Fok dieetclub vind ik doorgaans onoverzichtelijk en niet echt prive (iedereen op heel het internet kan het lezen)
Toch bedankt voor de tip!
quote:Zomaar aansluiten bij een dieetclub is voor mensen met een eetstoornis vaak niet zo'n goed idee!
Op maandag 30 juni 2003 12:42 schreef Nyame het volgende:
Bij een eetstoornis is er over het algemeen een psychische oorzaak, bij jou i.i.g. wel, anders had de huisarts je niet die diagnose gegeven.Om er vanaf te komen moet er dus psychisch iets gebeuren, en hoewel je dat in principe zelf moet doen, is wat begeleiding daarbij (dus iemand die je kan helpen bij hoe je moet beginnen, en hoe je verder moet) natuurlijk erg prettig en nodig. Een psycholoog staat ook klaar voor je als het minder gaat, helpt je alles te relativeren, zorgt ervoor dat je bij een terugval steeds minder diep valt, totdat je terugvallen nog maar zo klein zijn dat je ze zelf wel kunt handelen.
Hij zal je dus niet vertellen hoe je moet afvallen, of hoe een normaal eetpatroon is, daarvoor heb je meer aan een dietiste. Maar hij kan je wel helpen om van je stoornis af te komen!
Sterkte!
(heb je al overwogen je daarnaast voor support aan te sluiten bij de fok!dieetclub?)
Een psycholoog raadplegen is daarentegen juist een hele goede stap.
Een vriendin van me heeft ook BED gehad, ik weet dat zij ook bij een psycholoog gelopen heeft. Ze is al wel wat ouder dan jij (30) maar als je wilt kan ik je wel met haar in contact brengen.
Er zijn ook instellingen die speciale afdelingen hebben die gericht zijn op eetstoornissen, misschien zou je daar eens naar kunnen informeren. Ik weet dat er sowieso opname afdelingen zijn, maar het lijkt me dat er ook wel groepen zijn voor mensen met eetstoornissen.
Misschien kan je eens bij de riagg/ggz informeren, want die weten waarschijnlijk wel aardig wat er qua aanbod is bij jou in de regio.
Ik denkt dat het al een hele goeie instelling is dat je eraf wilt komen 
Een hulpverlener of een lotgenoten groep kan je daarbij steunen. Uiteindelijk zal je het zelf moeten doen, maar je hoeft het niet alleen te doen.
Heel veel sterkte en zet em op! 
Groetjes Nijna
quote:Graag! Dat zou heel prettig zijn!
Op maandag 30 juni 2003 14:26 schreef wendy-tje het volgende:
Ik heb een geschiedenis met boulimia, en ben daarvoor ook bij een psycholoog geweest. Op zich heeft dat bij mij niet geholpen, maar ik denk achteraf dat dat onder andere te maken had met het feit dat zij gewoon niet goed was in dat soort dingen. Ze groef niet diep genoeg, en ik kon dr makkelijk voor de gek houden.
Een vriendin van me heeft ook BED gehad, ik weet dat zij ook bij een psycholoog gelopen heeft. Ze is al wel wat ouder dan jij (30) maar als je wilt kan ik je wel met haar in contact brengen.
quote:Heej! Dankje voor dit lieve berichtje!
Op maandag 30 juni 2003 14:27 schreef Nijna het volgende:
Ikzelf heb geen eetstoornis, ook niet gehad.
Er zijn ook instellingen die speciale afdelingen hebben die gericht zijn op eetstoornissen, misschien zou je daar eens naar kunnen informeren. Ik weet dat er sowieso opname afdelingen zijn, maar het lijkt me dat er ook wel groepen zijn voor mensen met eetstoornissen.
Misschien kan je eens bij de riagg/ggz informeren, want die weten waarschijnlijk wel aardig wat er qua aanbod is bij jou in de regio.Ik denkt dat het al een hele goeie instelling is dat je eraf wilt komen
Een hulpverlener of een lotgenoten groep kan je daarbij steunen. Uiteindelijk zal je het zelf moeten doen, maar je hoeft het niet alleen te doen.Heel veel sterkte en zet em op!
Groetjes Nijna
Ik heb daadwerkelijk wat gedaan vandaag! iK heb een afspraak gemaakt bij human concern! Die zijn gespecialiseerd in eetstoornissen! Ze kijken ook naar je zelfbeeld (en helpen dat verbeteren!)
Ik begin dit najaar bij Amarum in Zutphen.
Deze therapie is speciaal voor mensen met BED. Ik kijk er erg naar uit vooral omdat ik (van mijn huisarts) goede verhalen hoor!
quote:Heel veel succes gewenst, wat goed dat je deze stap gaat nemen!!!
Op zondag 5 oktober 2003 22:26 schreef Mea.Culpa het volgende:
ff een update voor wie het interesseert:Ik begin dit najaar bij Amarum in Zutphen.
Deze therapie is speciaal voor mensen met BED. Ik kijk er erg naar uit vooral omdat ik (van mijn huisarts) goede verhalen hoor!
quote:Dankjewel!
Op zondag 5 oktober 2003 22:30 schreef DuchessX het volgende:[..]
Heel veel succes gewenst, wat goed dat je deze stap gaat nemen!!!
Ben erg trots op mezelf, dat mag wel he?
quote:Zéker weten!
Op zondag 5 oktober 2003 22:30 schreef Mea.Culpa het volgende:[..]
Dankjewel!
Ben erg trots op mezelf, dat mag wel he?
Hou je ons op de hoogte hoe het je vergaat op therapie?
Zou je trouwens al iets meer over de therapie willen vertellen?? Hoe ziet de therapie eruit, hoe vaak heb je therapie, is het in een groep, hoe lang gaat het duren enzovoort?
quote:Ja hoor.
Op zondag 5 oktober 2003 22:30 schreef Mea.Culpa het volgende:
Ben erg trots op mezelf, dat mag wel he?
Veel succes!
Ik denk dat je daar wel wat aan hebt... misschien is een zelfhulpgroep wel wat voor jou.
quote:Even doorlezen
Op zondag 5 oktober 2003 22:51 schreef Silicium het volgende:
http://www.sabn.nlIk denk dat je daar wel wat aan hebt... misschien is een zelfhulpgroep wel wat voor jou.
quote:van Binge Eating Disorder en Obesitas
Op zondag 5 oktober 2003 22:51 schreef Silicium het volgende:
http://www.sabn.nlIk denk dat je daar wel wat aan hebt... misschien is een zelfhulpgroep wel wat voor jou.
--------------------------------------------------------------------------------
Behandelvisie
Het programma wordt groepsgewijs aangeboden. Deelnemers krijgen de mogelijkheid om samen met groepsgenoten en stafleden, intensief en gericht te werken aan individueel, in de groep gestelde doelen.
Dit gebeurt in een gestructureerd behandelprogramma. De standaardduur van de behandeling bedraagt 20 weken.
Doelen
Bewustwording van lichamelijke, sociale en emotionele risicos van overgewicht en van de negatieve gedachten omtrent gewicht en omvang.
Herstel van een adequaat lichaamsbeeld en lichaamsbeleving; deze worden nu sterk bepaald door eetgedrag en lichaamsvorm.
Inzicht verwerven in de functies van de vreet- buien en een aanzet geven tot het ontwikkelen van adequate alternatieven hiervoor.
Aanleren van een gezond en regelmatig eetpatroon.
Gewichtsvermindering is uitdrukkelijk geen behandeldoel.
Vaste onderdelen
Vaste onderdelen van de eendaagse groepsbehandeling zijn dieetmanagement, psychomotorische therapie, cognitieve therapie, psycho-educatie en gezamenlijke lunch. Partners of andere systeemleden kunnen in de behandeling betrokken worden.
Nazorgprogramma
Deelnemers kunnen na de behandeling een BED-nazorgprogramma volgen of, op indicatie, specifieke behandelmodules van het programma Eetstoornissen.
Wanneer begin je precies?
Bij jou zal het andersom zijn. Eten is een uitlaatklep van je, je moet erachter zien te komen waarom je je troost in eten zoekt.
Mij helpt het om met een psycholoog aan mijn probleem te werken, maar je moet er wel volledig voor open staan. Het is zwaar en er zijn regelmatig momenten, waarbij je denkt laat allemaal maar.
Maar ik geloof zeker dat je er baat bij hebt! Je moet het alleen zelf doen, zij kunnen je alleen begeleiden. Niet aansluiten bij een dieetclub, dat werkt alleen maar averechts bij mensen met een eetstoornis. De druk om niet veel te mogen eten is dan te groot, waardoor je weer eetbuiten zult krijgen.
Je moet voor jezelf een eetpatroon zien te vinden wat gezond is en waarbij je geen hongergevoel hebt zonder dat je overeet. Maar bij Amarum zijn zat eetlijsten aanwezig om je daarbij te helpen.
goed zeg, dat je hulp hebt gezocht en dergelijke.
Stomme is, ik zit me de laatste tijd ook wel eens af te vragen of ik misschien een lichte versie van BED heb. Ik voldoe aan een aantal van de kenmerken, maar ik wil dit eerst eens met mijn huisarts overleggen voordat ik hier verder mee bezig wil gaan.
Ik ben ook heel benieuwd hoe het je gaat bevallen, laat het eens weten.
Knuf teigan
quote:Tuurlijk, lekker trots op jezelf zijn
Op zondag 5 oktober 2003 22:30 schreef Mea.Culpa het volgende:
Ben erg trots op mezelf, dat mag wel he?
Heel veel succes met je behandeling!
Ik heb inmiddels de 20 groepstherapie weken volbracht en ze hebben me voor een groot deel geholpen. Toch ben ik nog lang niet klaar en ga ik vrijdag opnieuw beginnen met therapie. Ik ga nu individueel aan de slag en ik kijk er echt naar uit. Aangezien het de laatste weken (wachttijdweken) niet geweldig ging met mij... Net of alles weer inzakte.. maargoed.. ik heb er zin in!
Groetjes.. Anne
Knap van je Anne, heel veel succes verder!
maar nu ik op me zelf woon ga ik altijd na het avond eten naar de winkel en dan heb ik vaak een half uurtje geen zin in eten en dan heb ik ook geen behoefte om chips te kopen.. als ik dan weer thuis ben .. en na een half uur zin in iets heb is er alleen het hoog nodige in huis en zijn de winkels net dicht.. dan baal ik wel even maar het werkt wel op die manier....
mijn verhaaltje is waarschijnlijk niks met jou probleem te vergelijk maar ik wou het toch ff zeggen;)
veel sterkte ermee!
Bovendien kunnen ook wel meer dingen een rol spelen (stres, verdriet, pijn e.d) denk ik.
Daar zou je dan over kunnen praten. En omdat je al zei dat je het niet meer ziet zitten, kan dat dus helpen. iig veel sterkte!
petje af voor je doorzettingsvermogen en succes verder
Bedankt!
Ik ga na de zomer hier 4 dagen p/w in deeltijd behandeling.
Denk idd dat je zonder hulp er echt niet vanaf komt.
Heb trouwens geen BED maar boulimia.
Sinds kort alles tegen mijn vriendinnen en ouders vertellen, wat al een enorme opluchting is!
Nou moet ik alleen die therapie zien vol te houden...
Heel veel succes nog verder!
quote:Sterker nog je komt er eigenlijk nooit meer vanafOp zaterdag 12 juni 2004 14:51 schreef Moonah het volgende:
Een eetstoornis is vaak zó hardnekkig...
Wel kun je het onder controle houden, maar in tijden van stress, verdriet en/of andere heftige
emoties zal het altijd in wat voor vorm dan ook terugkomen.
Ik zie dit topic nu pas voor het eerst (ook al loopt het al een jaar) en vindt het heel knap van je
Anne dat je er al zolang mee bezig bent en zo jong al ook
Ik heb heel erg veel ervaring met BED, suikerverslaving, afslankpillenverslaving, anorectisch dieëten,
excessief aankomen, gedragstherapie etc.
Zit op dit moment qua eten helaas in een slechte periode en kan je weinig advies geven.
(Dit is ook een beetje een terugvindpost voor me).
Voor nu iig heel veel succes gewenst met je individuele therapie
quote:Zo had het ook gekund, maar dat vind ik altijd zo lullig staanOp zondag 13 juni 2004 11:36 schreef deedeetee het volgende:
tvp
quote:Je zult de steun van de mensen om je heen heel goed kunnen gebruiken.Op zondag 13 juni 2004 11:25 schreef Angel20 het volgende:
Sinds kort alles tegen mijn vriendinnen en ouders vertellen, wat al een enorme opluchting is!
Nou moet ik alleen die therapie zien vol te houden...
Veel succes!
quote:I know.Op zondag 13 juni 2004 11:54 schreef Faat het volgende:
Sterker nog je komt er eigenlijk nooit meer vanaf
Het blijft hoe dan ook een zwakke plek. Maar als je inzicht in jezelf verwerft, goed mentaal en emotioneel voor jezelf leert zorgen, kun je er toch wel een heel eind vanaf komen.
Maar ik ben nu in anderhalf jaar tijd 10 kg aangekomen omdat ik eindelijk een normaal en gezond eetpatroon heb, en ik moet heel erg mijn best doen om niet te proberen mijn enige vetrolletje op mijn buik er af te werken...
quote:Ik doe het anders nooit maar m'n visite kwam net binnen lopen en die mensen wonen niet naast de deur....... ( anderhalf uur rijden )Op zondag 13 juni 2004 11:55 schreef Faat het volgende:
[..]
Zo had het ook gekund, maar dat vind ik altijd zo lullig staan
het was een nood geval dus
quote:Moed houden hoor, nooit is een groot woord !Op zondag 13 juni 2004 11:54 schreef Faat het volgende:
Sterker nog je komt er eigenlijk nooit meer vanaf
quote:Klinkt akelig bekendWel kun je het onder controle houden, maar in tijden van stress, verdriet en/of andere heftige
emoties zal het altijd in wat voor vorm dan ook terugkomen.
quote:Heb je als eens geprobeerd om ALLE suiker te laten staan dus een streng suikervrij dieet te volgen voor minstens een paar maanden? En zo ja wat was het resultaat ?suikerverslaving,
Bij mij worden de problemen mede door suiker veroorzaakt en zo'n dieet heeft me geholpen om de zaak onder contrôle te krijgen. Ik moet wel eerlijkheidshalve toegeven dat bij mij 't met " problemen " ook allemaal wel mee viel
Nouja, ik ga vanaf vrijdag er weer stevig tegenaan! Al zal het dan niet helemaal overgaan, ik wil niet meer dat mijn hele leven beheerst wordt door het eten!
quote:Ik wil je niet ontmoedigen, weet ook niet hoe ernstig je eetstoornis is, maar dikke kans dat het altijd (hopelijk op de achtergrond) een rol zal blijven spelen..Op zondag 13 juni 2004 20:13 schreef Mea.Culpa het volgende:
Ik zou zo graag mezelf op een suikervrij dieet willen zetten. Maar het "slechte" eten lonkt! Gezond eten volstaat bij mij niet als ik een eetbui heb.
Nouja, ik ga vanaf vrijdag er weer stevig tegenaan! Al zal het dan niet helemaal overgaan, ik wil niet meer dat mijn hele leven beheerst wordt door het eten!
En volledig suikervrij is wel streng hoor. Mijn ervaring is, dat als ik niet zo streng ben, mijn fixatie (en frustratie) op eetgebied veel minder is.
Ik vind het dapper dat je het blijft proberen hoor Mea. Culpa
quote:Inderdaad, een veel goedkopere oplossing dan therapieOp zaterdag 12 juni 2004 15:01 schreef ilsuuh het volgende:
ik neem aan dat je nog thuis woon? vraag je moeder dan of ze geen chips en koek meer wil kopen...
.quote:Ik heb altijd moeite met zulke uitspraken. Kijk, ik begrijp dat mensen die er niet mee te maken hebben zoiets denken.Op zondag 13 juni 2004 20:28 schreef prinsrob het volgende:
[..]
Inderdaad, een veel goedkopere oplossing dan therapie
Maar als je echt drang hebt om te eten.. laat je, je echt niet weerhouden door een gebrek aan voedsel in huis. Ik stap dan vaak op de fiets, en voor ik het weet ben ik in een supermarkt.
Ik snap, nogmaals, best dat je dat denkt dat het allemaal zo makkelijk is, maar dat is het echt niet. Als het allemaal zo makkelijk was, waren er geen 200.000 mensen met een eetstoornis, of niet?
quote:Meid je hebt helemaal gelijk ! Bij mij viel het allemaal wel mee maar ik kan best wel 'ns jaloers zijn op mijn man die zich gedachteloos met eten kan volproppen zonder er over na te hoeven denken, of er later spijt van te krijgen dat hij zich weer zo heeft laten gaan. Het is soms hardstikke moeilijk om niet aan 't proppen te slaan vind ik zelf, mensen die dat probleem niet hebben weten gewoon niet Hòe moeilijk dat kan zijn.Op zondag 13 juni 2004 20:39 schreef Mea.Culpa het volgende:
[..]
Ik heb altijd moeite met zulke uitspraken. Kijk, ik begrijp dat mensen die er niet mee te maken hebben zoiets denken.
Maar als je echt drang hebt om te eten.. laat je, je echt niet weerhouden door een gebrek aan voedsel in huis. Ik stap dan vaak op de fiets, en voor ik het weet ben ik in een supermarkt.
Ik snap, nogmaals, best dat je dat denkt dat het allemaal zo makkelijk is, maar dat is het echt niet. Als het allemaal zo makkelijk was, waren er geen 200.000 mensen met een eetstoornis, of niet?
Ik vind mij zelf soms òòk op weg naar de supermarkt net of je in een roes verkeerd denk ik dan, 't is heel raar hoe je soms als een automaatje op lekkers aanvalt !
( ik denk dan wel "wat doe je nou weer " maar ga gewoon door, stom hè ) Ik sta in de winkel en denk: dat moet je niet doen, dat is stom en slecht. maar iets in mij neemt dan de "controle" over met als gevolg dat ik toch de winkel uitloop met ongezond eten.. :s
Het je zelf kunnen "vergeven" als je weer eens gepropt hebt kan enorm helpen heb ik zelf ervaren.
Je bent tenslotte òòk maar een mens toch ? Geeft nix als 't 'ns niet zo wil lukken met de goede voornemens, vroeg of laat gaat 't vast wèl lukken
Ik heb er ook lang over gedaan ( jaren) en ben wel 'ns terug gevallen
Ik vond het 't moeilijkste om op te houden mezelf STOM te vinden, toen ik er eenmaal in geslaagd was om te accepteren dat het NIET proppen en snoepen voor mij veel moeilijker was dan voor een ander vond ik het ook veel gemakkelijker om 't " los " te laten en ik was zo bere trots op mezelf dat het lukte dat het toen als vanzelf steeds beter ging.
Ik wens je in ieder geval alle moed en sterkte om er door heen te komen.
Ik wens je veel succes vrijdag
[ Bericht 91% gewijzigd door Frenkie op 13-06-2004 22:41:11 ]
Ow en prinsrob...ga jij asjeblieft buitenspelen ofzow, je hebt geen idee waar je het over hebt.
quote:Ja, jij hebt de oplossing!Op zondag 13 juni 2004 21:53 schreef prinsrob het volgende:
[..]
Misschien dat die mensen weinig wilskracht hebben maar om dat nu een ziekte te noemen... Als je denkt dat je ziek bent en dat het daardoor komt dat je vreetbuien hebt ben je ook minder geneigd gewoon dat eten te laten staan lijkt me.
Gewoon vanaf nu geen chips en chocola meer eten. Lijkt me inderdaad niet *heel* erg moeilijk.
Niet meer denken dat ik het heb.. en dan ben ik er vanaf.Nou menneke, ik zal je uit die droom helpen. Zo simpel is het niet. kijk maar op
www.sabn.nl en daar op eetbuien! Nouja, dan nog zul je het niet snappen, mensen als jij zijn vaak de oorzaak van verergering!
!
[ Bericht 21% gewijzigd door Mea.Culpa op 13-06-2004 22:22:31 ]
Je gebruikt allemaal hele mooie en dure woorden om te verbergen dat je echt geen idee hebt wat een eetstoornis is.
BED:
Eetbuienstoornis wordt meestal aangeduid met de Engelse naam Binge Eating Disorder (BED), of soms met 'Compulsive Overeating', dwangmatig eten. Het verschil tussen deze twee is dat er bij BED sprake is van (vr)eetbuien, waarbij snel zeer grote hoeveelheden worden gegeten, terwijl bij Compulsive Overeating er sprake is van een meer gelijkmatige spreiding over de dag. Deze eetstoornissen lijken in veel opzichten op anorexia en boulimia. De lichamelijke effecten kunnen verschillen, maar de sociale en psychische aspecten tonen veel overeenkomsten. BED kan leiden tot gebrek aan essentiële stoffen (zoals vitamines, mineralen), en het uit balans raken van de natrium/kalium huishouding. Dit zijn heel gevaarlijke effecten.
BED is veel meer dan alleen soms een frustratie "wegeten". Het kan je hele leven gaan overheersen, en dan wordt het tijd om er iets aan te doen, en steun en hulp te zoeken voor je probleem. (bron: www.sabn.nl)
quote:Dat is zeker niet waar hoor, ik zit hier niet te trollen. Het enige wat ik doe is aangeven hoe ik over eetstoornissen denk: het heeft m.i. geen zin de 'schuld' buiten jezelf te leggen.Op zondag 13 juni 2004 22:34 schreef Bolletje... het volgende:
prinsrob, als je het leuk vindt om mensen de grond in te trappen dan ga je maar naar de tmf chat ofzow.
quote:Je gebruikt allemaal hele mooie en dure woorden om te verbergen dat je echt geen idee hebt wat een eetstoornis is.
, ik gebruik nergens moeilijke woorden dacht ik?quote:Nu dan, is jouw mening hier helaas niet gewenst.Op zondag 13 juni 2004 22:41 schreef prinsrob het volgende:
[..]
Dat is zeker niet waar hoor, ik zit hier niet te trollen. Het enige wat ik doe is aangeven hoe ik over eetstoornissen denk: het heeft m.i. geen zin de 'schuld' buiten jezelf te leggen.
[..]
quote:Sowwy Frenkie , maar ik kreeg lichtelijke jeukOp zondag 13 juni 2004 22:43 schreef Frenkie het volgende:
prinsrob hierbij het vriendelijke toch dringende verzoek om normaal te reageren, danwel op te hoepelen. Aan alle andere wil ik vragen ook niet meer op dat soort klieren te reageren.
quote:en die mening deel ik.Op zondag 13 juni 2004 22:44 schreef Bolletje... het volgende:
Nu dan, is jouw mening hier helaas niet gewenst.
quote:Jawel, die staan achter mij!Op zondag 13 juni 2004 22:46 schreef Myriam7 het volgende:
Mea.Culpa je hebt het zelf al over de gevaarlijke effecten. Probeer je daar op te focussen, je bent nog zo jong. Je hebt vast nog een doel wat je heel graag wil bereiken. Heb je in ieder geval hulp van je ouders?
En dat is zo'n fijn gevoel Maar ik heb al een traject achter mij! En dat heeft me al heel goed geholpen! Het laatste beetje ga ik nu dmv individuele therapie verwerken!
quote:Klopt. Heb ik precies eenderOp zondag 13 juni 2004 11:54 schreef Faat het volgende:
[..]
Sterker nog je komt er eigenlijk nooit meer vanaf
Wel kun je het onder controle houden, maar in tijden van stress, verdriet en/of andere heftige
emoties zal het altijd in wat voor vorm dan ook terugkomen.
Mea.Culpa , ik wens je heel veel suc6 toe, want het is een zwaar gevecht.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 14-06-2004 04:38:57 ]
Laatst had ik door de stress ook weer een terugval (boulimia) en ik maar denken dat niemand het door had, totdat de onderbuurman aan mijn vriend vroeg of ik soms zwanger was, want hij hoorde me zo vaak overgeven
Dat betekent voor mij dus weer een stevige stok achter de deur. Trouwens, ik las hier over suikerverslaving, dat was bij mij ook een belangrijk onderdeel, en als ik een terugval heb... juist, suiker.Normaal gesproken eet ik suikervrij, en dan ook echt, dus ook geen verborgen suikers. Na een tijd weet je niet meer anders....
quote:Ik heb er alle vertrouwen in dat ik het weer onder controle krijg, maar ik weet inmiddels datOp zondag 13 juni 2004 19:48 schreef deedeetee het volgende:
Moed houden hoor, nooit is een groot woord !
je er nooit helemaal vanaf komt. Het blijft latent aanwezig. De moeilijkheid zit hem er ook nog
eens in dat je altijd wel iets van suiker zult gebruiken bij een normaal voedingspatroon.
quote:Ja ik ben ooit 18 maanden lang compleet suikervrij geweest, maar dan ook echt compleet. Met alsHeb je als eens geprobeerd om ALLE suiker te laten staan dus een streng suikervrij dieet te volgen voor minstens een paar maanden? En zo ja wat was het resultaat ?
resultaat dat de suikerverslaving weg was en ook weg bleef in de jaren daarna.
Ik gebruikte weer op een normale manier suiker(s) en was ervan overtuigd dat ik mijn verslaving
voor altijd volledig had overwonnen. Maar na een jaar of 5 à 6 (ongeveer) begon ik soms weer in
oude gewoontes terug te vallen en dan gaat het weer hard bergafwaarts en dan niet aleen met de
suiker, maar met het hele eetpatroon.
quote:Dit klopt helemaal, hoe meer suiker je neemt hoe groter de behoefte wordt, totdat het totaal ontspoort.Bij mij worden de problemen mede door suiker veroorzaakt en zo'n dieet heeft me geholpen om de zaak onder contrôle te krijgen.
Dit heeft alles te maken met de pieken en daaropvolgende dalen die je door snelle suikers krijgt in je bloedsuikerspiegel. Feitelijk doe je dit jezelf dus aan, maar ja dat geldt ook voor alle verslavingen
quote:Wees blijIk moet wel eerlijkheidshalve toegeven dat bij mij 't met " problemen " ook allemaal wel mee viel
Nog even wat betreft prinsrob, ik kreeg niet het idee dat hij nou direct heel erg aan het klieren
was. Tis meer de onwetendheid en het onvermogen van sommige mensen om zich niet in te
kunnen leven dat dit soort dingen een daadwerkelijk megaprobleem zijn voor anderen.
Om je de waarheid te zeggen heb ik zelfs liever met mensen te maken die er echt niets van
snappen dan mensen die dat zogenaamd wel doen en zelfs beweren ook last ervan te hebben.
Voorbeeldje: zat ooit eens met iemand te praten die vertelde last van eetstoornissen te hebben,
want ze had "vreetbuien". Ze kwam toen met de tip om als je dan een zak snoep of chips hebt
deze in de keuken te laten liggen, zodat je elke keer als je wat wilde nemen de wandeling naar de
keuken moest maken en per keer niet meer dan een handje vol mee kon nemen.
Op zich een aardige tip en ik zat belangstellend te luisteren, want ik ben altijd geinteresserd in hoe
anderen zichzelf onder controle kunnen houden............... totdat de volgende zin volgde:
"Ja, want als ik de zak op tafel laat liggen dan eet ik zo de halve zak op!!"
Voor iedereen met een echte eetstoornis hoef ik denk niet uit te leggen hoe je voelt na zo'n tekst
Ik denk dat als je last hebt van een eetstoornis je nooit moet verwachten van iedereen begrip te
krijgen. Laat dit je dan ook nooit raken, dat is zonde van je energie en werkt zeer demotiverend.
quote:Ik val alleen terug als ik ècht aan 't snoepen sla voor langere tijd, een toetje eten is b.v geen probleem maar repen chocolade eten weer wèl ( choc. verslavingOp dinsdag 15 juni 2004 08:51 schreef Faat het volgende:
Ik heb er alle vertrouwen in dat ik het weer onder controle krijg, maar ik weet inmiddels dat
je er nooit helemaal vanaf komt. Het blijft latent aanwezig. De moeilijkheid zit hem er ook nog
eens in dat je altijd wel iets van suiker zult gebruiken bij een normaal voedingspatroon.
) quote:Da's mij òòk overkomen, gelukkig was ik er op tijd bij om de zaak weer op de rails te zetten. Maar dat viel me niet mee, balen.....Ja ik ben ooit 18 maanden lang compleet suikervrij geweest, maar dan ook echt compleet. Met als
resultaat dat de suikerverslaving weg was en ook weg bleef in de jaren daarna.
Ik gebruikte weer op een normale manier suiker(s) en was ervan overtuigd dat ik mijn verslaving
voor altijd volledig had overwonnen. Maar na een jaar of 5 à 6 (ongeveer) begon ik soms weer in
oude gewoontes terug te vallen en dan gaat het weer hard bergafwaarts en dan niet aleen met de
suiker, maar met het hele eetpatroon.
quote:Ik heb last van hypoglykemie.Dit klopt helemaal, hoe meer suiker je neemt hoe groter de behoefte wordt, totdat het totaal ontspoort.
Dit heeft alles te maken met de pieken en daaropvolgende dalen die je door snelle suikers krijgt in je bloedsuikerspiegel. Feitelijk doe je dit jezelf dus aan, maar ja dat geldt ook voor alle verslavingen
quote:Ben ik ook !!Wees blij
quote:Volgens mij was 't zijn bedoeling om vervelend te zijn. Dat ie niet snapt dat dit er de verkeerde topic voor is vind ik geen excuus.Nog even wat betreft prinsrob, ik kreeg niet het idee dat hij nou direct heel erg aan het klieren
was. Tis meer de onwetendheid en het onvermogen van sommige mensen om zich niet in te
kunnen leven dat dit soort dingen een daadwerkelijk megaprobleem zijn voor anderen.
Om je de waarheid te zeggen heb ik zelfs liever met mensen te maken die er echt niets van
snappen dan mensen die dat zogenaamd wel doen en zelfs beweren ook last ervan te hebben.
De aandacht naar zich toetrekken en jou en je verhaal onder de tafel vegen ofzo ? Bedoel je dàt soort mensen ? Zo ken ik er ook wel een paar.
quote:NeuhVoorbeeldje: zat ooit eens met iemand te praten die vertelde last van eetstoornissen te hebben,
want ze had "vreetbuien". Ze kwam toen met de tip om als je dan een zak snoep of chips hebt
deze in de keuken te laten liggen, zodat je elke keer als je wat wilde nemen de wandeling naar de
keuken moest maken en per keer niet meer dan een handje vol mee kon nemen.
Op zich een aardige tip en ik zat belangstellend te luisteren, want ik ben altijd geinteresserd in hoe
anderen zichzelf onder controle kunnen houden............... totdat de volgende zin volgde:
"Ja, want als ik de zak op tafel laat liggen dan eet ik zo de halve zak op!!"
Voor iedereen met een echte eetstoornis hoef ik denk niet uit te leggen hoe je voelt na zo'n tekst
quote:Ik denk dat als je last hebt van een eetstoornis je nooit moet verwachten van iedereen begrip te
krijgen. Laat dit je dan ook nooit raken, dat is zonde van je energie en werkt zeer demotiverend.
X
quote:Dat zal ik zeker doenOp donderdag 17 juni 2004 17:33 schreef Mea.Culpa het volgende:
oei oei.. morgen om 14.00 uur moet ik er zijn.. ik vind het best spannend! Denken jullie aan mij?
X
Denk je er alleen wel aan dat zo'n eerste gesprek vaak over van alles en nog wat gaat om de
psycholoog een goed inzicht te geven hoe jij en hoe jouw situatie in elkaar steekt?
Vaak moet je over je jeugd vertellen, hoe het er vroeger bij jullie thuis met eten aan toe ging, hoe
zwaar je was toen nog kind was etc. al dat soort dingen.
Daarna gaat de psycholoog de boel samenvatten en er (als het geen zelfstandige is) met de rest
van het team over overleggen wat de beste aanpak is voor jouw probleem en krijg je dat bij de
volgende afspraak pas te horen.
Misschien weet je dit allemaal al hoor, maar denk zal het toch even zeggen, dat je niet vanmiddag
thuiskomt met het gevoel niets verder gekomen te zijn ofzo
An
Jij komt er vast wel.
nou als eerste ik vind het erg dapper datje de stap hebt gezet Mea.culpa!
om al in te zien dat je een eetprobleem hebt is al een grote stap eruit!
dan weet je namelijk waar je het voor doet, voor jezelf en om weer gezond te worden!
Elke eetstoornis ondanks benaming is een gemis aan iets of vastgewortelde onzekerheid.
geen roep om aandacht, tenminste niet bewust.
je voelt je dood en doodongelukkig en denkt dat het eten of niet eten het oplost, dat is niet zo.
en vooral de reacties van anderen doen zeer, vooral de kortzichtige opmerkingen die je ook hier ziet, bv : dan zorg jetoch dat je niets meer in huis hebt? of gewoon gaan eten als je weet dat je een eetstoornis hebt.
maar het nare van een eetstoornis is dat die manier voor JOU de goede manier van eten is, en een goed eetpatroon ver weg ligt.
een mens heeft zo snel een oordeel :S over iets, echter vaak zijn het juist door diegenen die er niets vanaf weten.
Zelf ben ik genezen van anorexia maar dan nog ben je er nog niet er zit nog heel veel achter, hoeft niet bij iedereen zo te zijn echter er komt veel los wat gevoel aan gaat want je lijf hersteld zich van het ondervoed of overvoed zijn, neem dus de tijd ervoor. en probeer alles te accepteren wat los komt en weet: je hoeft het niet alleen te doen!!!
als jehulp wilt kunje die krijgen!!!
heel veel succes met de therapie ik hoop dat het je helpt!!! toytoytoy!!!
Helaasch begint het werk daar pas, ik ben zelf in therapie voor borderline en realiseer me pas sinds kort echt dat ik ook BED (al is er geen diagnose gesteld nog, ga daar met mijn psieg over praten) heb. Ik heb altijd al moeite gehad met eten en dat is in mijn puberteit niet beter erop geworden. Nu tig jaar later (ben bijna 30) is het nog niet veel verbeterd omdat ik zelf zoiets heb van 'waarom kan ik het zelf niet fixen'! en daardoor blijf ik voort strompelen
Vind het super goed van je!!! en trots mag je absoluut zijn!!
Sterkte en suc6!
Tis ook een beetje onderdeel hè van een Borderline stoornis om je te laten gaan met eten, drugs
of alcohol.
Als je toch al in therapie bent hiervoor moet je het zeker ter sprake brengen en samen kijken of je
hier wat aan kunt doen.
Laat je niet weerhouden door het idee waarom kan ik hetzelf niet fixen, want dat moet je ook!!
Het is een verkeerd idee om te denken dat je dat niet zelf moet doen als je er psychiatrische hulp
bijkrijgt. Zelfs met die hulp namelijk wordt het nog een zware dobber die je echt zelf moet aanpakken.
Wens jou ook alle succes en geluk van de wereld
Alvast veel sterkte met je eetstoornis, zelf heb ik al bijna twee jaar anorexia. (ben nu herstellende)
Een halfjaar ofzo geleden ben ik ook bij een psych gegaan, maar die hielp me eigenlijk niet echt.
Ze luisterde wel naar mijn verhaal en probs enz, maar ze schreef constant...
Had het gevoel dat ze met niet echt kon verderhelpen. (ben ermee gestopt, wsa ook iets van een 50¤ per sessie dusseh...)
Nu gaat het alweer beter met mij, door gewoon veel steun van mn omgeving.
Hopelijk zal het jou ook helpen.
Groetjes
Vampia
Ik heb zelf ook alweer bijna 2 jaar een eetstoornis (boulimia) en heb nu hulp van een diëtiste om gezond af te vallen en ga ook naar een psycholoog om andere problemen te kunnen verwerken.
Of het helpt kan ik nu nog niet zeggen aangezien ik pas 1 sessie achter de rug heb.
Ik merk wél dat de lichamelijke klachten minder zijn geworden doordat ik nu weer een beetje normaal eet wat ik eerst absoluut niet deed.. En ik denk ook wel dat het aan de persoon in kwestie ligt of een psych. helpt.
Veel succes iig.
quote:dit schreef ik dus ruim een jaar geleden, en opeens zie ik dit topic weer omhoog komen..Op maandag 6 oktober 2003 08:49 schreef teigan het volgende:
Heej Mea Culpa,
goed zeg, dat je hulp hebt gezocht en dergelijke.
Stomme is, ik zit me de laatste tijd ook wel eens af te vragen of ik misschien een lichte versie van BED heb. Ik voldoe aan een aantal van de kenmerken, maar ik wil dit eerst eens met mijn huisarts overleggen voordat ik hier verder mee bezig wil gaan.
Ik ben ook heel benieuwd hoe het je gaat bevallen, laat het eens weten.
Knuf teigan
Naast dat ik zeker benieuwd ben hoe het nu met de topicstarter is, wilde ik ook nog eens terugkomen op wat ik toen schreef..
Op dit moment zit ik in de deeltijdopname van de eetstoornissengroep. Diagnose: Eetstoornis NAO(Niet Anders Omschreven), waarschijnlijk Binge Eating Disorder...
het eten gaat nu al beter, al is het nu in de vakantieperiode wel lastiger...
Ja het gaat goed hoor! Groepstherapie gehad.. wel wat aan gehad alleen ergerde ik me regelmatig aan de andere groepsgenoten! Ik ben geen typ voor groepstherapie!
Ik ben inmiddels 20 kg afgevallen en moet er nog een aantal!! Toch gaat 't een heeeeel stuk beter quote:Mooi zeg!Op zaterdag 1 januari 2005 13:27 schreef Mea.Culpa het volgende:
he!@
Ja het gaat goed hoor! Groepstherapie gehad.. wel wat aan gehad alleen ergerde ik me regelmatig aan de andere groepsgenoten! Ik ben geen typ voor groepstherapie!
quote:Hardstikke geweldig goed van je zeg !!!!Op zaterdag 1 januari 2005 13:27 schreef Mea.Culpa het volgende:
he!@
Ja het gaat goed hoor! Groepstherapie gehad.. wel wat aan gehad alleen ergerde ik me regelmatig aan de andere groepsgenoten! Ik ben geen typ voor groepstherapie!
Fijn dat het nu zo prima met je gaat.