LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik ga bij ons binnen eerst een rondkijken. Het kan best wel dat het hier ergens bij iemand staat, dan lees ik het daar wel van. De jiddische roman ga ik wel aanschaffen. Welke versie raden jullie mij aaan?
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
De Heilige Antonio kon me niet echt boeien. Ik heb het deels uit piëteit voor 'De Fans' uitgelezen en deels om andere redenen die straks aan bod komen. Wat was het ook alweer dat deze schrijver zo geweldig maakte? Ten eerste stond de verteltrant me tegen, die bittere combinatie van bijtende humor en tragiek. En ten tweede: waar is de innerlijke noodzaak van dit boekje? Ik had geen moment het idee dat de wereld iets zou missen als dit niet geschreven zou zijn, een gevoel dat Grunberg iedere pagina bij mij versterkte. Wat wordt aan mij geopenbaard in dit 96 pagina's tellende boekje? En toch las ik door, naar voren getrokken door een na elke zin verpulverde hoop op verbetering. Ik las door, dwars door de stupiditeit van de hoofdkarakters heen, dwars door de hoer-neuroses van de schrijver heen, dwars door de bullshit van Ewald Krieg heen. En aan het einde was er alleen maar leegte. Bah. Heb ik dan echt iets gemist?
Ik wil echt begrijpen wat er zo geweldig aan Grunberg is. Kan ik misschien beter 'Figuranten' lezen of iets dergelijks? Ik wilde 'Figuranten' dus eigenlijk lenen, maar opmerkelijk genoeg was het oeuvre van Grunberg uitgeleend. Vreemd.
Ik wil echt begrijpen wat er zo geweldig aan Grunberg is. Kan ik misschien beter 'Figuranten' lezen of iets dergelijks? Ik wilde 'Figuranten' dus eigenlijk lenen, maar opmerkelijk genoeg was het oeuvre van Grunberg uitgeleend. Vreemd.
De Joodse Messias gaat aardig tot nu toe - ik ben al over de helft en zover ben ik in alle andere Grunbergjes niet gekomen
Figuranten zou ik sowieso niet kiezen. Die is behoorlijk langdradig. Als het je totaal niet aanspreekt dan moet je het misschien verder ook maar niet proberen.quote:Op maandag 27 september 2004 00:10 schreef zodiakk het volgende:
Ik wil echt begrijpen wat er zo geweldig aan Grunberg is. Kan ik misschien beter 'Figuranten' lezen of iets dergelijks? Ik wilde 'Figuranten' dus eigenlijk lenen, maar opmerkelijk genoeg was het oeuvre van Grunberg uitgeleend. Vreemd.
Verder weet ik niet of er een innerlijke noodzaak in de heilige antonio zit. Eerlijk gezegd kan me dat ook niet zo schelen. Het is een humoristisch boek en meer niet. Misschien is het kwijt kunnen en het willen delen van de waanzin wel de enige innerlijke drijfveer van de heer Grunberg
Over het algemeen is de verbindende factor tussen de boeken van Grunberg iets willen zijn wat je niet bent, of in in ieder geval het streven om iets te bereiken. En daar tussen in uiteraard het lijden. Maar Claudia_X heeft vast weer een hele andere opvatting over de boeken.
Als je nog een boek wilt lezen dan zou ik voor Gstaad 95-98 gaan. Dat boek vond ik zelf zowel grotesk als mooi om te lezen, denk een beetje aan de stijl van Houellebecq of Das Parfum van Suskind.
xenofoob, misantroop, antiloop, limonadesiroop.
Daar ben ik het wel mee eens, eigenlijk. Wat Grunberg zo bijzonder maakt, blijft natuurlijk iets persoonlijks. Zelf vind ik juist die wonderlijke vorm van tragikomedie, die droogkomische wereldvreemdheid van personages die hun leven ensceneren, iets heel unieks. Maar ja, ik ben dan ook een onoplettend nihilist die zich zelden met zaken als 'innerlijke noodzaak' bezighoudt.
Overigens heb ik De Joodse Messias pas sinds gisteren in bezit. Ik ben blij dat de lichtvoetiger Grunberg weer terug is.
Overigens heb ik De Joodse Messias pas sinds gisteren in bezit. Ik ben blij dat de lichtvoetiger Grunberg weer terug is.
"I'm a reasonable man, get off my case"
"Ik had geen moment het idee dat de wereld iets zou missen als dit niet geschreven zou zijn.."
Ik verdenk die klootzak er ook van dat ie 't allemaal voor zichzelf schrijft en het schijt heeft aan "de wereld". Grunberg, door en voor Grunberg.
Ik verdenk die klootzak er ook van dat ie 't allemaal voor zichzelf schrijft en het schijt heeft aan "de wereld". Grunberg, door en voor Grunberg.
...dass wir fliegen.
ik heb de joodse messias net besteld heb hem binnenkort in huis
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
De uitvoering is wellicht uniek, maar de thematiek niet zo. En dat geeft verder niks. Maar de uitvoering spreekt me absoluut niet aan. Het is de ijselijke toon van Grunberg die me tegenstaat, het is die stroeve nonchalance, die onverschilligheid. Misschien is Grunberg inderdaad wel alleen voor onoplettende nihilisten. Kijk, ik heb er geen enkel bezwaar tegen dat er over dingen wordt geschreven die het daglicht niet verdragen, maar persoonlijk heb ik al genoeg aan een soort amorf algemeen besef dat niets is wat het lijkt. Ik hoef daar geen nare voorbeelden van te lezen en als ik het doe, dan vind ik dat Houllebecq dat toch een stuk ijzingwekkender doet dan het halfslachtige gedroogkloot van een boekenweekgeschenkje.quote:Op donderdag 30 september 2004 15:25 schreef ELPablo het volgende:
Daar ben ik het wel mee eens, eigenlijk. Wat Grunberg zo bijzonder maakt, blijft natuurlijk iets persoonlijks. Zelf vind ik juist die wonderlijke vorm van tragikomedie, die droogkomische wereldvreemdheid van personages die hun leven ensceneren, iets heel unieks. Maar ja, ik ben dan ook een onoplettend nihilist die zich zelden met zaken als 'innerlijke noodzaak' bezighoudt.
Dat is juist het geniepige van Grunberg, hij doet het lijken alsof hij het manuscript met een nonchalante worp over zijn rug heeft gegooid. Maar ondertussen is het de zoveelste neurose van deze tengere krullenbol. Als dit de hoop van de Nederlandse literatuur is-- als hij voor ons allen gaat, dan schrijf ik voortaan wel in het Engels. Fuck it.quote:Op donderdag 30 september 2004 16:11 schreef De-oneven-2 het volgende:
"Ik had geen moment het idee dat de wereld iets zou missen als dit niet geschreven zou zijn.."
Ik verdenk die klootzak er ook van dat ie 't allemaal voor zichzelf schrijft en het schijt heeft aan "de wereld". Grunberg, door en voor Grunberg.
Of je publiceert gewoon zelf een geniaal boek en zet Grunberg in de schaduw.quote:Op donderdag 30 september 2004 18:07 schreef zodiakk het volgende:
[..]
Dat is juist het geniepige van Grunberg, hij doet het lijken alsof hij het manuscript met een nonchalante worp over zijn rug heeft gegooid. Maar ondertussen is het de zoveelste neurose van deze tengere krullenbol. Als dit de hoop van de Nederlandse literatuur is-- als hij voor ons allen gaat, dan schrijf ik voortaan wel in het Engels. Fuck it.
Ik ben het wel met je eens dat de boeken van Houellebecq net iets ijzingwekkender zijn, omdat ze zich afspelen in een normale wereld, terwijl de boeken van Grunberg zich in een karikaturale wereld afspelen. Maar ik heb slechts een gereserveerde passie voor boeken en literatuur, ik vind het aangenaam om te lezen, maar wie of wat nou de hoop voor de Nederlandse literatuur is zal me verder een worst wezen.
xenofoob, misantroop, antiloop, limonadesiroop.
Je hebt het gelezen omdat je het idee hebt dat er iets groots gaande is waar jij geen deel aan hebt. Een parallel met de personages uit Grunbergs romans dringt zich op. Ze wanen zich buitengesloten en ondernemen wanhopige pogingen deel te hebben aan Het Leven, waar ze slechts een abstracte notie van hebben. Ze trekken grootse gevoelens aan als een chique zwart jurkje dat niet de alledaagsheid kan verhullen. Hoe meer ze op zoek gaan naar validatie, des te meer ze verdrinken in een schrijnend gebrek aan authenticiteit. De wereld lijkt verder weg dan ooit, want hij kan niet naar hun hand gezet worden. Als ze opgeslokt worden door details, is de wereld verworden tot hun wereld.quote:Op maandag 27 september 2004 00:10 schreef zodiakk het volgende:
De Heilige Antonio kon me niet echt boeien. Ik heb het deels uit piëteit voor 'De Fans' uitgelezen en deels om andere redenen die straks aan bod komen.
Al wat mij dan nog troost kan bieden, is de slapstick.
Deze constatering berust op een cirkelredenering. Als je geniet van een roman, dan vormt dat de innerlijke noodzaak. Als je zoals ik meegesleept wordt in de opbouw van een verhaal en zo nu en dan zo'n scherp geformuleerd, helder inzicht tegenkomt, zo vreselijk tragisch, maar toch zo vreselijk om te lachen, dan is dat de innerlijke noodzaak. Jij 'begrijpt' dat niet, je geniet er niet van, het lezen is een kwelling - wat zou de innerlijke noodzaak voor jou kunnen zijn? Je verspilt enkel je tijd.quote:En ten tweede: waar is de innerlijke noodzaak van dit boekje? Ik had geen moment het idee dat de wereld iets zou missen als dit niet geschreven zou zijn, een gevoel dat Grunberg iedere pagina bij mij versterkte.
Ik zou accepteren dat er iets groots gaande is waar ik geen deel aan wil hebben. Wie houd je voor de gek?quote:Ik wil echt begrijpen wat er zo geweldig aan Grunberg is. Kan ik misschien beter 'Figuranten' lezen of iets dergelijks? Ik wilde 'Figuranten' dus eigenlijk lenen, maar opmerkelijk genoeg was het oeuvre van Grunberg uitgeleend. Vreemd.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Volgens mij ben je gewoon aan 't boekje begonnen met maar één gedachte : "Ik ga dit boekje, hoe dan ook, niet goed vinden."quote:Op donderdag 30 september 2004 18:07 schreef zodiakk het volgende:
[..]
Dat is juist het geniepige van Grunberg, hij doet het lijken alsof hij het manuscript met een nonchalante worp over zijn rug heeft gegooid. Maar ondertussen is het de zoveelste neurose van deze tengere krullenbol. Als dit de hoop van de Nederlandse literatuur is-- als hij voor ons allen gaat, dan schrijf ik voortaan wel in het Engels. Fuck it.
Of anders is Grunberg echt niet jouw ding. Dat kan.
...dass wir fliegen.
Nee, ik heb het niet gelezen omdat ik dacht dat er iets groots gaande is. Ik heb het gelezen omdat ik nieuwsgierig was of het daadwerkelijk wel zo groots is als anderen het doen voorkomen. En met voorkomen bedoel ik vooral het enthousiasme willen delen met anderen. Nieuwsgierigheid komt echt niet alleen voort uit de aanname dat als jij, of anderen, er enthousiast over zijn, er dus iets groots voor mij gaande is, maar wel als mensen de behoefte voelen om er zo hoog over op te geven.quote:Op vrijdag 1 oktober 2004 11:04 schreef Claudia_x het volgende:
Je hebt het gelezen omdat je het idee hebt dat er iets groots gaande is waar jij geen deel aan hebt.
Ok, dus als ik dit zou begrijpen dan zou ik meteen enthousiast over Grunberg moeten zijn?quote:Een parallel met de personages uit Grunbergs romans dringt zich op. Ze wanen zich buitengesloten en ondernemen wanhopige pogingen deel te hebben aan Het Leven, waar ze slechts een abstracte notie van hebben. Ze trekken grootse gevoelens aan als een chique zwart jurkje dat niet de alledaagsheid kan verhullen. Hoe meer ze op zoek gaan naar validatie, des te meer ze verdrinken in een schrijnend gebrek aan authenticiteit. De wereld lijkt verder weg dan ooit, want hij kan niet naar hun hand gezet worden. Als ze opgeslokt worden door details, is de wereld verworden tot hun wereld.
Al wat mij dan nog troost kan bieden, is de slapstick.
As je niet geniet van een roman, kan je nog wel een bepaalde noodzaak in de vorm van het schrijven zien. Dat bedoel ik met innerlijke noodzaak. Dat er een soort krachtstroom in de zinnen zit. Meer bedoelde ik er niet mee. Voordoen alsof met het 'begrip' prijzende bijvoeglijke naamwoorden zoals 'scherp, 'vreselijk' en 'helder' als vanzelfsprekend gezien moeten worden, laat je eerdere analyse meer en meer op jezelf van toepassing zijn. Je geef je eigenlijk best wel bloot hier, zo lijkt het. Een kwestie van too much information.quote:Deze constatering berust op een cirkelredenering. Als je geniet van een roman, dan vormt dat de innerlijke noodzaak. Als je zoals ik meegesleept wordt in de opbouw van een verhaal en zo nu en dan zo'n scherp geformuleerd, helder inzicht tegenkomt, zo vreselijk tragisch, maar toch zo vreselijk om te lachen, dan is dat de innerlijke noodzaak. Jij 'begrijpt' dat niet, je geniet er niet van, het lezen is een kwelling - wat zou de innerlijke noodzaak voor jou kunnen zijn? Je verspilt enkel je tijd.
Ik ben jou niet. Ik geloof wel in tweede kansen. Jij niet?quote:Ik zou accepteren dat er iets groots gaande is waar ik geen deel aan wil hebben. Wie houd je voor de gek?
Je hebt mijn posting dus toch begrepen.quote:Op vrijdag 1 oktober 2004 12:34 schreef zodiakk het volgende:
Nieuwsgierigheid komt echt niet alleen voort uit de aanname dat als jij, of anderen, er enthousiast over zijn, er dus iets groots voor mij gaande is (...)
Dat maak ik zelfs meer dan duidelijk.quote:Voordoen alsof met het 'begrip' prijzende bijvoeglijke naamwoorden zoals 'scherp, 'vreselijk' en 'helder' als vanzelfsprekend gezien moeten worden, laat je eerdere analyse meer en meer op jezelf van toepassing zijn.
Ik geef me voortdurend bloot, maar het wordt zelden begrepen.quote:Je geef je eigenlijk best wel bloot hier, zo lijkt het. Een kwestie van too much information.
Ik geloof zelden in tweede kansen. Ik heb mijn inschattingsvermogen namelijk erg hoog zitten; na de eerste be- of veroordeling blijk ik er zelden naast te hebben gezeten. Uit De heilige Antonio kun je prima de stijl van Grunberg proeven, evenals de sfeer die hij in zijn fictie oproept. Als deze slapstick je niet bevalt -begrippen als 'droog', 'bitter' en 'tragikomisch' zijn al gevallen- dan lijkt het mij weinig aantrekkelijk om jezelf meer te kwellen. Maar je zou natuurlijk op rigoureus kunnen gaan en bijvoorbeeld Gstaad lezen.quote:Ik ben jou niet. Ik geloof wel in tweede kansen. Jij niet?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik heb het boek eindelijk binnen, snel beginnen met lezen
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
nee, ik heb het niet gezien dus, ben inmiddels wel begonnen in het boek veelbelovend
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Kijk daar heb ik dan ook weer verschrikkelijk last van. Ben nu bezig in Grunberg rond de wereld en af en toe ben ik de brave man helemaal kwijt.quote:Op woensdag 22 september 2004 14:27 schreef Wepeel2 het volgende:
[..]
Ik vond sommige verhalen in Grunberg Rond De Wereld wel een wat vreemd einde hebben, maar waarschijnlijk ben ik geestelijk niet capabel genoeg om een 100% score te halen wat betreft het doorgronden van het brein van Grunberg.
Mijn God, heb medelijden met mijn ziel en dat van mijn arme volk
ik ben inmiddels bijna 200 pagina's ver in de joodse messias en ik weet eigenlijk niet goed wat ik er van moet denken, toch best wel wazig. ik leees gewoon stug door, wordt nog wel beter denk/hoop ik dan maar
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Diep gestoord iemand, heeft dringend hulp nodig.
Buiten dat ook een bijzonder oninteressant schrijver. Kan niet begrijpen dat zijn boeken zoveel gelezen worden en verkocht worden want er is niets aan! Tjonge wat een straf zeg, een boek van Arnon Grunberg te moeten lezen.
Buiten dat ook een bijzonder oninteressant schrijver. Kan niet begrijpen dat zijn boeken zoveel gelezen worden en verkocht worden want er is niets aan! Tjonge wat een straf zeg, een boek van Arnon Grunberg te moeten lezen.
Arnon heeft de Ako-literatuurprijs 2004 gewonnen!
Nu met die reclames. ! !quote:Op maandag 26 februari 2001 15:22 schreef yvonne het volgende:
Bij Fantoompijn,
Ik had beter het telefoonboek kunnen lezen, volgens mij was dat spannender geweest.
De man spreekt me niet aan, jammer, maar ik zal ook nooit meer een poging wagen.
!
Is ie nou nog steeds met dat rare duitse mens wat een tumor heeft getrouwd? Of was dat een publiciteitsstunt..?
Domheid is de geestelijk vader van arrogantie
Vroeger hadden we nog een avondvullend programma met relletjes. AKO is ook al gedevalueerd.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Scherp gezien !quote:Op vrijdag 22 oktober 2004 19:37 schreef Bioslock het volgende:
[..]
Nu met die reclames. ! !
Ik las het al een tijdje geleden, maar dacht dat ze die grap juist daarom maakte. Maar die post komt al uit 2001 ... ver voor die reclames ...
wat een goor links onderonsje was datquote:Op vrijdag 22 oktober 2004 19:31 schreef ilona-scuderia het volgende:
Arnon heeft de Ako-literatuurprijs 2004 gewonnen!
prijs word uitgerijkt door paulus rozenmuller aan een boek over een asielzoeker, ja dat had je al kenne raaie!!
7.30 de wekker - 8.15 op de fiets - 8.30 beginnen - 10.15 koffie - 12.30 lunchtrommeltje - 13.30 weer aan het werk - 16.00 cup a soup - 17.30 naar huis - 18.00 eten - 19.30 RTL Nieuws - 23.20 neuken - 23.30 licht uit en slapen
Dat was al enige tijd bekend. Toen Jan Mulder dat gisteren vertelde was allemansvriendje Fritsje Barend er als de kippen bij om te vertellen dat hij het al een dag eerder had gehoord.quote:Op vrijdag 22 oktober 2004 19:31 schreef ilona-scuderia het volgende:
Arnon heeft de Ako-literatuurprijs 2004 gewonnen!
HGW XX/7 gewidmet, in Dankbarkeit.
Ja. Daarom. .quote:Op vrijdag 22 oktober 2004 19:58 schreef -DailaLama- het volgende:
[..]
Scherp gezien !
Ik las het al een tijdje geleden, maar dacht dat ze die grap juist daarom maakte. Maar die post komt al uit 2001 ... ver voor die reclames ...
Ik vond De Asielzoeker wel een mooi boek, maar vond Paravion van Bouazza toch beter. (de enige van de genomineerden die ik verder gelezen heb overigens, dus misschien waren er nog meer betere bij)
Is er een Grunberg-hype gaande?
Is er een Grunberg-hype gaande?
Het schijnt dat fitness en in het bijzonder het fenomeen joggen populair is gemaakt door de Amerikaan Jim Fixx. Hij overleed in 1984 aan een hartaanval. Tijdens het joggen.
Elk boek van hem krijgt wel redelijk wat aandacht en dat is al sinds 1995 aan de gang, dus een hype zou ik het niet willen noemen. Het is wel iemand die op een handige manier met de media omgaat, zodat hij niet uit de picture verdwijnt.quote:Op vrijdag 22 oktober 2004 20:21 schreef Schildpadje het volgende:
Is er een Grunberg-hype gaande?
xenofoob, misantroop, antiloop, limonadesiroop.
hij heeft weer gewonnnen inmiddels Joodse messias uit
inmiddels Joodse messias uit
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
RTL Boulevard beweerde gisteren dat ie gewoon stiekem een vriendinnetje van zijn eigen leeftijd heeft. Maar dat terzijde. Wat ik in tegenstelling tot 's mans liefdesleven en activiteiten voor de STER nog niet ben tegengekomen heb in dit topic, is dat ie ook columns schrijft voor Wordt Vervolgd. Ik vind ze prettig geschreven en getuigen van inzicht in ook niet-wereldvreemde zaken Heel andere stijl dan in zijn boeken, uiteraard heel andere onderwerpen, wel zeer leesbaar.quote:Op vrijdag 22 oktober 2004 19:42 schreef kamagurka het volgende:
Is ie nou nog steeds met dat rare duitse mens wat een tumor heeft getrouwd? Of was dat een publiciteitsstunt..?
Heel andere stijl dan in zijn boeken, uiteraard heel andere onderwerpen, wel zeer leesbaar.
Zo stiekem is dat niet hoor. Als je Grunberg rond de wereld leest dan krijg je aardige blik in zijn privéleven (wel met een aardige saus fictie, vermoed ik).quote:Op vrijdag 22 oktober 2004 23:31 schreef thaleia het volgende:
[..]
RTL Boulevard beweerde gisteren dat ie gewoon stiekem een vriendinnetje van zijn eigen leeftijd heeft.
xenofoob, misantroop, antiloop, limonadesiroop.
@thaleia, wist ik niet, ben wel een grote fan van zijn boeken
Ik vind de asielzoeker ook echt een geweldig boek, beter als de joodse messias. Ik vind ook dat hij erg veel schrijft, wat goed voor ons als fans is.
Ik vind de asielzoeker ook echt een geweldig boek, beter als de joodse messias. Ik vind ook dat hij erg veel schrijft, wat goed voor ons als fans is.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Hoera, ik heb voor m'n verjaardag van Mevr IR De Joodse Messias gekregen. Dat is lief.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Fantoompijn én blauwe maandagen vind ik niet doorleesbaar... jammer is dat altijd.
jammer is dat altijd.
Delivered without an information leaflet
Vreemd. Blauwe maandagen vond ik niet zo geweldig, maar daar schoot ik toch wel vrij goed op, en bij Fantoompijn was ik er echt in no time doorheen.quote:Op zaterdag 23 oktober 2004 02:42 schreef gekke_sandra het volgende:
Fantoompijn én blauwe maandagen vind ik niet doorleesbaar... jammer is dat altijd.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Probeer jij dan eens Carry Slee - Moederkruid of Tom Lanoye - Het goddelijke monster. Ik vraag me af of jij daar dan wel doorheen komt. Blauwe maandagen vond ik echt geen klap aan.. misschien wat beter mn best doen op Fantoompijn dan, daar heb ik niet 100% mn best voor gedaanquote:Op zaterdag 23 oktober 2004 03:00 schreef I.R.Baboon het volgende:
Vreemd. Blauwe maandagen vond ik niet zo geweldig, maar daar schoot ik toch wel vrij goed op, en bij Fantoompijn was ik er echt in no time doorheen.
Delivered without an information leaflet
ik vind er wel om doorheen te komen
ik heb ff geteld en ik heb inmiddels 9 boeken van grunberg, binnenkort mijn collectie compleet maken
ik heb ff geteld en ik heb inmiddels 9 boeken van grunberg, binnenkort mijn collectie compleet maken
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Ik ben pas bij blz 58 van de Joodse Messias, maar ik vind het al geweldig.
Hij sloot zich op in zijn kamer en zette een plaatje met klezmermuziek op. Tijdens het luisteren naar de weemoedige klanken die de violen verspreidden, stootte hij af en toe een bijna dierlijke kreet uit. Zijn ouders hoorden de muziek en de dierlijke kreten, gingen naar boven en bleven voor de kamer van hun enige zoon staan om te luisteren.
"dit is niet normaal" zei zijn vader na een tijdje. Er had net weer een angstaanjagende kreet geklonken. "Nee," zei de moeder. "Dit is niet normaal". Ze klopte op de deur, maar de zoon hoorde het kloppen niet, ze klopte te zacht.
Omdat Xaviers ouders tamelijk passief waren, bleven ze nog een paar seconden sprakeloos staan luisteren en gingen ze toen naar beneden. Boven draaide Xavier de volumeknop van zijn installatie verder open, zodat het hele huis nu gevuld werd met klezmermuziek.
"Ik ben een jood," schreeuwde Xavier door zijn kamer. Zijn vreugde kon orgastisch genoemd worden.
Beneden in de woonkamer zaten zijn ouders stokstijf rond de koffietafel.
"Laat hem maar uitrazen," zei de vader. "Dat hoort bij de leeftijd." Hij bladerde door zijn adressenboekje op zoek naar het telefoonnummer van een bevriende psycholoog.
.
Hij sloot zich op in zijn kamer en zette een plaatje met klezmermuziek op. Tijdens het luisteren naar de weemoedige klanken die de violen verspreidden, stootte hij af en toe een bijna dierlijke kreet uit. Zijn ouders hoorden de muziek en de dierlijke kreten, gingen naar boven en bleven voor de kamer van hun enige zoon staan om te luisteren.
"dit is niet normaal" zei zijn vader na een tijdje. Er had net weer een angstaanjagende kreet geklonken. "Nee," zei de moeder. "Dit is niet normaal". Ze klopte op de deur, maar de zoon hoorde het kloppen niet, ze klopte te zacht.
Omdat Xaviers ouders tamelijk passief waren, bleven ze nog een paar seconden sprakeloos staan luisteren en gingen ze toen naar beneden. Boven draaide Xavier de volumeknop van zijn installatie verder open, zodat het hele huis nu gevuld werd met klezmermuziek.
"Ik ben een jood," schreeuwde Xavier door zijn kamer. Zijn vreugde kon orgastisch genoemd worden.
Beneden in de woonkamer zaten zijn ouders stokstijf rond de koffietafel.
"Laat hem maar uitrazen," zei de vader. "Dat hoort bij de leeftijd." Hij bladerde door zijn adressenboekje op zoek naar het telefoonnummer van een bevriende psycholoog.
.
god i want to get you out of here
you can ride in a pink mustang
you can ride in a pink mustang
lekker ff tikken, vooral de ontknoping op het einde ik zal nog niet zeggen hoe het afloopt want dat is niet leuk voor je.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
En hier kom ik volkomen op terug.quote:Op zondag 19 september 2004 11:21 schreef Claudia_x het volgende:
Vooralsnog heb ik een fantastische indruk van het boek. (...) Je wordt niet hoorndol van de herhalingen, dolkomische symboliek, onwaarschijnlijke obsessies en overheersende motieven. Subtieler, maar toch typisch Grunberg. (...)
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
getverquote:Op zaterdag 23 oktober 2004 03:21 schreef gekke_sandra het volgende:
[..]
Probeer jij dan eens Carry Slee - Moederkruid of Tom Lanoye - Het goddelijke monster. Ik vraag me af of jij daar dan wel doorheen komt. Blauwe maandagen vond ik echt geen klap aan.. misschien wat beter mn best doen op Fantoompijn dan, daar heb ik niet 100% mn best voor gedaan
wie leest er nou voor z'n plezier boeken waar je "je best voor moet doen"
wat die grunberg betreft ik hoop dat hij acute dyslexie krijgt zodat hij nooit meer enig stuk papier met zijn woorden bezoedelen zal.
Je zou natuurlijk ook aan je moeder kunnen vragen of ze uit 'n ander boek wil voorlezen voor het slapen gaan.quote:Op dinsdag 2 november 2004 00:35 schreef brrrrrrt het volgende:
[..]
wat die grunberg betreft ik hoop dat hij acute dyslexie krijgt zodat hij nooit meer enig stuk papier met zijn woorden bezoedelen zal.
...dass wir fliegen.
Ik heb het boek nog láng niet uit, maar subtiel(er) zou ik het niet noemen nee. . Ik ken zijn andere boeken niet, dus ik kan geen vergelijking maken. Ik krijg de indruk van een literaire Hans Teeuwen.quote:Op maandag 1 november 2004 21:35 schreef Claudia_x het volgende:
En hier kom ik volkomen op terug.
god i want to get you out of here
you can ride in a pink mustang
you can ride in a pink mustang
quote:Op dinsdag 2 november 2004 00:39 schreef De-oneven-2 het volgende:
[..]
Je zou natuurlijk ook aan je moeder kunnen vragen of ze uit 'n ander boek wil voorlezen voor het slapen gaan.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
vertel claudiaquote:Op maandag 1 november 2004 21:35 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
En hier kom ik volkomen op terug.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Het begon fantastisch. Ik vond het echt veel subtieler. Zelfs om Koning David heb ik kunnen lachen. Maar het werd me al heel gauw te veel. Waarschijnlijk ergens vanaf de homo-erotische scenes. Gaat-ie weer.quote:Op dinsdag 2 november 2004 11:41 schreef komrad het volgende:
vertel claudia
Het was een hele lange tijd nog goed te doen. Niet denderend, maar ik kon genieten van zijn schrijfstijl, en de humor hier en daar. Niet veel meer hardop gelachen, helaas. Het einde werd zelfs dramatisch slecht, de laatste 50-100 pagina's.
Misschien uiteindelijk wel een van zijn slechtste boeken.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Je verdient wat mij betreft de Roodkoperen Fluit van Verdienste!quote:Op dinsdag 2 november 2004 13:12 schreef Claudia_x het volgende:
Gaat-ie weer.
die homo scenes kon ik niet waarderen, maar ja hij zel er wel zijn redneen voor hebben. Ik vond de laatste pagina's niet briljant maar zeker niet slechtquote:Op dinsdag 2 november 2004 13:12 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het begon fantastisch. Ik vond het echt veel subtieler. Zelfs om Koning David heb ik kunnen lachen. Maar het werd me al heel gauw te veel. Waarschijnlijk ergens vanaf de homo-erotische scenes. Gaat-ie weer.
Het was een hele lange tijd nog goed te doen. Niet denderend, maar ik kon genieten van zijn schrijfstijl, en de humor hier en daar. Niet veel meer hardop gelachen, helaas. Het einde werd zelfs dramatisch slecht, de laatste 50-100 pagina's.
Misschien uiteindelijk wel een van zijn slechtste boeken.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Xavier komt uit een perfect geassimileerd gezin.quote:Op woensdag 27 oktober 2004 09:41 schreef RaisinGirl het volgende:
Ik ben pas bij blz 58 van de Joodse Messias, maar ik vind het al geweldig.
Hij sloot zich op in zijn kamer en zette een plaatje met klezmermuziek op. Tijdens het luisteren naar de weemoedige klanken die de violen verspreidden, stootte hij af en toe een bijna dierlijke kreet uit. Zijn ouders hoorden de muziek en de dierlijke kreten, gingen naar boven en bleven voor de kamer van hun enige zoon staan om te luisteren.
"dit is niet normaal" zei zijn vader na een tijdje. Er had net weer een angstaanjagende kreet geklonken. "Nee," zei de moeder. "Dit is niet normaal". Ze klopte op de deur, maar de zoon hoorde het kloppen niet, ze klopte te zacht.
Omdat Xaviers ouders tamelijk passief waren, bleven ze nog een paar seconden sprakeloos staan luisteren en gingen ze toen naar beneden. Boven draaide Xavier de volumeknop van zijn installatie verder open, zodat het hele huis nu gevuld werd met klezmermuziek.
"Ik ben een jood," schreeuwde Xavier door zijn kamer. Zijn vreugde kon orgastisch genoemd worden.
Beneden in de woonkamer zaten zijn ouders stokstijf rond de koffietafel.
"Laat hem maar uitrazen," zei de vader. "Dat hoort bij de leeftijd." Hij bladerde door zijn adressenboekje op zoek naar het telefoonnummer van een bevriende psycholoog.
.
In Nederland leeft op dit moment de discussie toch wel of buitenlanders moeten intergreren of assimileren. Vooruitlopend op deze discussie heeft Grunberg een mooie duit in het zakje gedaan.
Ik ben nu ongeveer op de helft en vind het echt een leuk boek. Ik ben erg gevoelig voor Grunberg, hij raakt me altijd. Gebeurt dat niet dan kan ik me voorstellen dat je er geen ruk aan vind.
Ik heb trouwens zelden zo'n slechte interviewer gezien als Grunberg. Het feit dat hij boeken schrijft waar ik niks mee kan is één ding, maar om tijdens interviews als een soort beeldhouwer de geinterviewde als zuiver subject te benaderen vind ik echt stompzinnig.
[ Bericht 9% gewijzigd door zodiakk op 14-01-2005 11:28:31 ]
[ Bericht 9% gewijzigd door zodiakk op 14-01-2005 11:28:31 ]
Ik ben wel een fan van zijn boeken, hoewel ik het einde van de joodse messias wat minder vond. Grunberg als presentator ben ik minder van gecharmeerd
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Ik ben niet zo'n Grunberg-kenner (ik heb ook maar 2 boeken van hem gelezen nl. fantoompijn & figuranten), maar heeft iemand een betekenis gevonden in die boeken? of een mooie analyse van zijn karakter? Ik vond figuranten wel geinig, maar nadat ik het boek uithad had ik het gevoel niets wijzer te zijn en zelfs een paar uur van m'n leven te hebben vergooid; bij fantoompijn was dit gevoel nog sterker. (dat die gozer z'n slappe lul aftrekt tot bloedens toe; 1. dat kan niet, en 2. waarom?)
Kan iemand me vertellen of ik iets diepzinnigs mis bij die man? Of kan ik met een gerust hart weer boeken gaan lezen van mensen die me wel raken en A. Grunberg links laten liggen.
Kan iemand me vertellen of ik iets diepzinnigs mis bij die man? Of kan ik met een gerust hart weer boeken gaan lezen van mensen die me wel raken en A. Grunberg links laten liggen.
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Ik denk dat je vooral moet lezen wat je zelf de moeite waard vindt. Ik kan me prima vermaken met zijn boeken en dus lees ik ze. Ik zie niet direct een diepere betekenis maar ik zoek er ook niet naar.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
De Joodse Messias zit vol diepe betekenissen en Fantoompijn eigenlijk ook. Figuranten heb ik (nog) niet gelezen, maar dat komt nog wel eens. Ik denk wel dat er een diepere betekenis in zit. In Fantoompijn dan. Natuurlijk niet alleen dat je wel degelijk jezelf kunt aftrekken tot bloedens toe. Waarom zou dat niet kunnen, trouwens? Ik zie daar de onmogelijkheid niet zo van in. Misschien kun je vertellen waarom dat niet kan of me een artikel wijzen waarin zoiets geschreven staat. Ja, er zit een diepere betekenis in. Betrek bepaalde absurde situaties uit de boeken maar eens op niet-absurde situaties uit je eigen leven. Hoe niet-absurd zijn ze dan nog, eigenlijk? Zodiakk zei hierboven dat hij mensen behandelt als object en veel karakters in zijn boeken doen dat ook. Trouwens, als je z'n oeuvre doorspit, worden de karakters steeds gekker en gekker tot ze uiteindelijk het woord richten tot hun kloten. Ik ben benieuwd naar wat er daarna komt. Zal hij het nog bonter weten te maken? Is er iemand die De Asielzoeker al gelezen heeft?
Met De Joodse Messias toont hij zich trouwens echt een schrijver van de huidige tijd. Wanneer iemand het over vijftig jaar leest, is het een ander iets geworden. Misschien zelfs wel een een roman met enig historisch besef.
Met De Joodse Messias toont hij zich trouwens echt een schrijver van de huidige tijd. Wanneer iemand het over vijftig jaar leest, is het een ander iets geworden. Misschien zelfs wel een een roman met enig historisch besef.
Bedankt, dan vlij ik mijzelf weer neder op mijn leesbankje met een boek van Camus of Mann of iets dergelijks.
p.s. voor die lui die Marquez de Nobelprijs hebben toegekend: ik raad jullie aan om te gaan verhuizen, want ik weet waar jullie wonen!
p.s. voor die lui die Marquez de Nobelprijs hebben toegekend: ik raad jullie aan om te gaan verhuizen, want ik weet waar jullie wonen!
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Seborik, ja heb ik gelezen, dat is echt een fantastisch boek. Qua absurdheid benaderd het de Joodse messias zeker maar op een heel andere manier.
Moet je echt gaan lezen.
Zoals jij het stelt zie ik de lijn ook zeker terugkomen in de boeken van grunberg, maar of je dat nu meteen een diepere betekenis moet noemen weet ik niet.
BTW volgens mij heb ik een 1e druk van de asielzoeker, niet dat me dat wat boeit maar het viel me op
Moet je echt gaan lezen.
Zoals jij het stelt zie ik de lijn ook zeker terugkomen in de boeken van grunberg, maar of je dat nu meteen een diepere betekenis moet noemen weet ik niet.
BTW volgens mij heb ik een 1e druk van de asielzoeker, niet dat me dat wat boeit maar het viel me op
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
'K heb de Joodse Messias nog niet gelezen maar ben toch beniewd, ondanks mijn slechte ervaringen met zijn eerdere boeken. Misschien hoop ik stiekem toch dat Grunberg ooit nog iets schrijft als 'de vreemdeling' van Albert Camus.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 01:09 schreef Seborik het volgende:
De Joodse Messias zit vol diepe betekenissen en Fantoompijn eigenlijk ook. Figuranten heb ik (nog) niet gelezen, maar dat komt nog wel eens. Ik denk wel dat er een diepere betekenis in zit. In Fantoompijn dan. Natuurlijk niet alleen dat je wel degelijk jezelf kunt aftrekken tot bloedens toe. Waarom zou dat niet kunnen, trouwens? Ik zie daar de onmogelijkheid niet zo van in. Misschien kun je vertellen waarom dat niet kan of me een artikel wijzen waarin zoiets geschreven staat. Ja, er zit een diepere betekenis in. Betrek bepaalde absurde situaties uit de boeken maar eens op niet-absurde situaties uit je eigen leven. Hoe niet-absurd zijn ze dan nog, eigenlijk? Zodiakk zei hierboven dat hij mensen behandelt als object en veel karakters in zijn boeken doen dat ook. Trouwens, als je z'n oeuvre doorspit, worden de karakters steeds gekker en gekker tot ze uiteindelijk het woord richten tot hun kloten. Ik ben benieuwd naar wat er daarna komt. Zal hij het nog bonter weten te maken? Is er iemand die De Asielzoeker al gelezen heeft?
Met De Joodse Messias toont hij zich trouwens echt een schrijver van de huidige tijd. Wanneer iemand het over vijftig jaar leest, is het een ander iets geworden. Misschien zelfs wel een een roman met enig historisch besef.
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Nou, alles wat je nu koopt met de titel De Asielzoeker van Grunberg is een eerste druk. De lijn is ook niet per definitie de diepere betekenis, maar leg bijvoorbeeld De Joodse Messias maar eens op de wereldproblematiek van dit moment. Een puzzle die wel past, maar waarvan de afbeelding nergens op slaat, dat is De Joodse Messias en de wereld nu.
In mijn Joodse Messias staat een opdracht aan mij. Het was een geschenk van een vriend en die heeft hem laten signeren. Het is heel onleesbaar en het eerste wat ik erin las is: "Aan... een ex-Jood" Dat stond er natuurlijk niet, maar het is wel hilarisch. Vooral bij zo'n titel. Vanmiddag heb ik op Ebay nog een essaybundel van hem gekocht. Een misdruk waarvan de pagina's ondersteboven in het boek zitten. Het betreft een eerste (mis)druk van z'n essaybundel.
In mijn Joodse Messias staat een opdracht aan mij. Het was een geschenk van een vriend en die heeft hem laten signeren. Het is heel onleesbaar en het eerste wat ik erin las is: "Aan... een ex-Jood" Dat stond er natuurlijk niet, maar het is wel hilarisch. Vooral bij zo'n titel. Vanmiddag heb ik op Ebay nog een essaybundel van hem gekocht. Een misdruk waarvan de pagina's ondersteboven in het boek zitten. Het betreft een eerste (mis)druk van z'n essaybundel.
He bedoel je dat alles een eerste druk is?? ik heb dat boek al een tijdje hoor, maar dat maakt verder niet uit
Het is het lezen echt meer dan waard
Het is het lezen echt meer dan waard
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Waarom in godsnaam? Heb je het gevoel dat er zich iets groots voor je neus afspeelt, en je een te beperkt wezen bent om dit in te zien? Lees toch waar je van geniet. Het leven hoeft geen kwelling te zijn. De Joodse Messias zal een martelgang voor je zijn.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 01:18 schreef Nickthedick het volgende:
IK heb de Joodse Messias nog niet gelezen maar ben toch beniewd, ondanks mijn slechte ervaringen met zijn eerdere boeken. Misschien hoop ik stiekem toch dat Grunberg ooit nog iets schrijft als 'de vreemdeling' van Albert Camus.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik ben masochistisch ingesteld en niets zal mij ervan weerhouden dat kutboek te lezen, zodat ik er lekker over kan klagen in dit topic! ok?quote:Op zaterdag 15 januari 2005 02:21 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Waarom in godsnaam? Heb je het gevoel dat er zich iets groots voor je neus afspeelt, en je een te beperkt wezen bent om dit in te zien? Lees toch waar je van geniet. Het leven hoeft geen kwelling te zijn. De Joodse Messias zal een martelgang voor je zijn.
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Ik denk dat je voorbij gaat aan de kern: is het geloofwaardig? Zelf zei Grunberg hierover: "Ach, ik denk altijd: de werkelijkheid is toch veel erger dan alles wat je schrijft. Ik vergroot het niet uit. Als ik alles zou opschrijven, zou men zich afvragen of het wel waar is." Maar veel mensen vinden zijn fictie te absurd om erin meegenomen te worden, om zijn wereld tot de hunne te maken. Dat lijkt me een uitstekende reden om zijn boeken links te laten liggen.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 01:09 schreef Seborik het volgende:
Ik denk wel dat er een diepere betekenis in zit. In Fantoompijn dan. Natuurlijk niet alleen dat je wel degelijk jezelf kunt aftrekken tot bloedens toe. Waarom zou dat niet kunnen, trouwens? Ik zie daar de onmogelijkheid niet zo van in. Misschien kun je vertellen waarom dat niet kan of me een artikel wijzen waarin zoiets geschreven staat.
quote:Ja, er zit een diepere betekenis in. Betrek bepaalde absurde situaties uit de boeken maar eens op niet-absurde situaties uit je eigen leven. Hoe niet-absurd zijn ze dan nog, eigenlijk?
We pakken een absurde situatie uit De Joodse Messias: een niet-Jood laat zich door een ongure onbekende besnijden omdat hij redder van alle Joden wil worden, en verliest uiteindelijk een teelbal die hij in een potje stopt en Koning David noemt. Hoe werpt dit licht op mijn niet-absurde leven?
Ja, maar dat is een ouder boek. Ik was er niet erg over te spreken.quote:Is er iemand die De Asielzoeker al gelezen heeft?
quote:Met De Joodse Messias toont hij zich trouwens echt een schrijver van de huidige tijd. Wanneer iemand het over vijftig jaar leest, is het een ander iets geworden. Misschien zelfs wel een een roman met enig historisch besef.
Wat voor historisch besef?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat mag, maar waarom zou je? Is het zoals met GTST, dat je er dan over mee kunt praten?quote:Op zaterdag 15 januari 2005 02:25 schreef Nickthedick het volgende:
Ik ben masochistisch ingesteld en niets zal mij ervan weerhouden dat kutboek te lezen, zodat ik er lekker over kan klagen in dit topic! ok?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik vind Giphart een grote arrogante zak..daarom lees ik zijn boeken niet! Ik heb 1 boek gelezen van Grunberg-De geschiedenis van mijn kaalheid. Geweldig mooi boek!
"In its function, the power to punish is not essentially different from that of curing or educating."Michel Foucault
Nee, ik herkende alleen dingen in zijn schrijfstijl en humor waarvan ik veel verwachtte; maar helaas is dit nog niet uitgekomen. Het is een beetje als dat je naar een film zit te kijken waar je niks an vindt, maar toch graag wil weten hoe het afloopt.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 02:40 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat mag, maar waarom zou je? Is het zoals met GTST, dat je er dan over mee kunt praten?
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Dat gevoel herken ik. Ik ben gecharmeerd van zijn schrijfstijl, en kan er ook hardop in de trein om lachen. Een goed boek heb ik echter nog niet van hem gelezen. Het consumeren van zijn werk heeft een heel momentaan karakter: ik geniet van de zinsstructuur, het ritme, de woordkeuze en de grapjes, maar anticipatie speelt geen rol.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 02:48 schreef Nickthedick het volgende:
Nee, ik herkende alleen dingen in zijn schrijfstijl en humor waarvan ik veel verwachtte; maar helaas is dit nog niet uitgekomen. Het is een beetje als dat je naar een film zit te kijken waar je niks an vindt, maar toch graag wil weten hoe het afloopt.
De Joodse Messias is een deceptie als je zijn meesterwerk verwacht.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
A kindred spirit, how nice.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 02:57 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat gevoel herken ik. Ik ben gecharmeerd van zijn schrijfstijl, en kan er ook hardop in de trein om lachen. Een goed boek heb ik echter nog niet van hem gelezen. Het consumeren van zijn werk heeft een heel momentaan karakter: ik geniet van de zinsstructuur, het ritme, de woordkeuze en de grapjes, maar anticipatie speelt geen rol.
De Joodse Messias is een deceptie als je zijn meesterwerk verwacht.
Ik denk dat je me hebt overtuigd; ik laat hem lekker liggen waar hij ligt. Heb je nog aanraders?
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Van Grunberg? Grunberg rond de wereld was erg aangenaam.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 03:11 schreef Nickthedick het volgende:
Ik denk dat je me hebt overtuigd; ik laat hem lekker liggen waar hij ligt. Heb je nog aanraders?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
de geschiedenis van mijn kaalheid marek van der jagt (pseudoniem) maar dat wist je vast wel....
"In its function, the power to punish is not essentially different from that of curing or educating."Michel Foucault
Ik haat het wanneer mensen posts opknippen.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 02:38 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik denk dat je voorbij gaat aan de kern: is het geloofwaardig? Zelf zei Grunberg hierover: "Ach, ik denk altijd: de werkelijkheid is toch veel erger dan alles wat je schrijft. Ik vergroot het niet uit. Als ik alles zou opschrijven, zou men zich afvragen of het wel waar is." Maar veel mensen vinden zijn fictie te absurd om erin meegenomen te worden, om zijn wereld tot de hunne te maken. Dat lijkt me een uitstekende reden om zijn boeken links te laten liggen.
[..]
We pakken een absurde situatie uit De Joodse Messias: een niet-Jood laat zich door een ongure onbekende besnijden omdat hij redder van alle Joden wil worden, en verliest uiteindelijk een teelbal die hij in een potje stopt en Koning David noemt. Hoe werpt dit licht op mijn niet-absurde leven?
[..]
Ja, maar dat is een ouder boek. Ik was er niet erg over te spreken.
[..]
Wat voor historisch besef?
Je kunt niet elke absurde situatie eruit halen en ergens opleggen. Neem bijvoorbeeld de situatie waarin hij in Fantoompijn schoenen gaat kopen, omdat Het Holle Vat haar schoenen verloren is en op blote voeten de winkel binnenkomt. De verkoopster reageert niet. Prachtig.
Trouwens, je hoeft ook niet alles zo letterlijk op te vatten.
Realiteit. Iets hoeft niet realistisch te zijn om te kunnen treffen. Als je het niets vind, laat je het links liggen, als je je er wel in kunt vinden, lees je het. Ik vind de quote die je aanhaalt eigenlijk totaal ontoepasselijk bij hetgeen ik schrijf.
Historisch. Een tijdsbeeld. Het boek geeft een heel beangstigende indruk van deze tijd. Zoals ik al iets liet vallen over de puzzle.
Hoe zou ik het figuurlijk op moeten vatten? De fictie van Grunberg laat mij vooral met een gevoel van bevreemding achter.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 11:43 schreef Seborik het volgende:
Je kunt niet elke absurde situatie eruit halen en ergens opleggen. (...) Trouwens, je hoeft ook niet alles zo letterlijk op te vatten.
Wat een schrijver mijns inziens een goede schrijver maakt, is de gave om mij in zijn wereld mee te nemen, realisme los te weken van geloofwaardigheid. Grunberg slaagt hier soms wel in, soms niet. Hij zoekt die grens voortdurend op. Ik kan me uitstekend voorstellen dat een lezer hierop afhaakt. Halverwege De Joodse Messias heb ik de morele moed ook opgegeven.quote:Realiteit. Iets hoeft niet realistisch te zijn om te kunnen treffen. Als je het niets vind, laat je het links liggen, als je je er wel in kunt vinden, lees je het. Ik vind de quote die je aanhaalt eigenlijk totaal ontoepasselijk bij hetgeen ik schrijf.
Belangrijk is dus niet of iemand zich tot bloedens toe af kan trekken, maar of ik het geloof. Als je een lezer vraagt om wetenschappelijke verantwoording voor zijn twijfel, dan heb je niet de essentie van goed proza begrepen.
En wat is die indruk dan van deze tijd? Ik heb altijd veel meer het idee dat er een fundamentele menskritiek uit zijn fictie spreekt en zijn werk juist niet te marginaliseren valt tot een uiting van een generatie (zoals met Generatie Nix is gebeurd).quote:Historisch. Een tijdsbeeld. Het boek geeft een heel beangstigende indruk van deze tijd. Zoals ik al iets liet vallen over de puzzle.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat een domme opmerking, over die tot bloedens toe. Misschien was m'n vraag wel zo absurd, dat je er de morele moed toe had opgegeven om hem in het licht te zien van de context van het niet mogelijk zijn. Ik haakte slechts in op de opmerking dat het een feitelijke onmogelijkheid zou zijn. Wanneer je daar op afvalt als zijnde onmogelijk en niet mee kunnen slepen, vraag ik me af of het een gebrek aan kwaliteiten van de auteur is of een onmogelijkheid tot voorstellen van de lezer vanwege een gebrekkigheid bij de lezer, zit je waarschijnlijk in de laatste categorie. Mag ik je daarmee van harte feliciteren, want zojuist passeerde het op dezelfde manier. Misschien heb je een bron...?quote:Op zaterdag 15 januari 2005 12:21 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Hoe zou ik het figuurlijk op moeten vatten? De fictie van Grunberg laat mij vooral met een gevoel van bevreemding achter.
[..]
Wat een schrijver mijns inziens een goede schrijver maakt, is de gave om mij in zijn wereld mee te nemen, realisme los te weken van geloofwaardigheid. Grunberg slaagt hier soms wel in, soms niet. Hij zoekt die grens voortdurend op. Ik kan me uitstekend voorstellen dat een lezer hierop afhaakt. Halverwege De Joodse Messias heb ik de morele moed ook opgegeven.
Belangrijk is dus niet of iemand zich tot bloedens toe af kan trekken, maar of ik het geloof. Als je een lezer vraagt om wetenschappelijke verantwoording voor zijn twijfel, dan heb je niet de essentie van goed proza begrepen.
[..]
En wat is die indruk dan van deze tijd? Ik heb altijd veel meer het idee dat er een fundamentele menskritiek uit zijn fictie spreekt en zijn werk juist niet te marginaliseren valt tot een uiting van een generatie (zoals met Generatie Nix is gebeurd).
Grunberg kon mij uitstekend in zijn verhaal meeslepen en dat gaf me af en toe een misselijkmakend gevoel, omdat ik perfect de gefrituurde voeten van de shoarma-Egyptenaar kon voorstellen. Bovendien is bevreemding een mooi woord, misschien heb je dan toch gevoeld wat ik zeg, maar er een ander label opgeplakt. Het kan best zo zijn dat lezers hierop afhaken, maar ik doe dat niet. Hoewel ik af en toe schijtziek word van die hele man na zo'n honderd pagina's achter elkaar te hebben gelezen en dan met name uit "Grunberg onderweg." Het wordt af en toe zo erg, dat hij voorspelbaar wordt en dat is maar niks. Vind jij van wel? Misschien is het wel eng om me in zijn wereld te kunnen vinden, om bepaalde interactiepatronen te herkennen, etc. etc. Ik weet niet wat me nu meer moet bevreemden.
Een fundamentele menskritiek sluit een tijdsbeeld niet uit. Je kunt het best met elkaar verweven. Ik zeg ook nergens, dat je het moet marginaliseren. Ik geef er alleen een overheersende invulling aan, die ik zelf beter vind passen bij dít boek.
Waarom zou er een gebrek bij de schrijver of de lezer zijn? Ik heb wel begrepen dat Grunberg een uiters gefrustreerd persoon probeerde neer te zetten; maar om hem nu zichzelf tot bloedens toe te laten aftrekken? Ik vind het, in dit geval, nogal slaafs gedrag van Grunberg om zichzelf zo tekort te doen en zo een soort 'bitch'wordt van z'n eigen absurditeit.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 13:28 schreef Seborik het volgende:
[..]
Wat een domme opmerking, over die tot bloedens toe. Misschien was m'n vraag wel zo absurd, dat je er de morele moed toe had opgegeven om hem in het licht te zien van de context van het niet mogelijk zijn. Ik haakte slechts in op de opmerking dat het een feitelijke onmogelijkheid zou zijn. Wanneer je daar op afvalt als zijnde onmogelijk en niet mee kunnen slepen, vraag ik me af of het een gebrek aan kwaliteiten van de auteur is of een onmogelijkheid tot voorstellen van de lezer vanwege een gebrekkigheid bij de lezer, zit je waarschijnlijk in de laatste categorie. Mag ik je daarmee van harte feliciteren, want zojuist passeerde het op dezelfde manier. Misschien heb je een bron...?
Imo zijn absurditeit en bizarre situaties absoluut rëeel en realistisch; ze verkennen zelfs de grenzen van het mogelijke. Met de hele aftrekepisode uit fantoompijn wilde ik enkel zeggen dat ik zo'n stukje jammer vind, voor mij is het een beetje de haar in de soep of de scheet tijdens de sex; als je niet in de goede mood bent, kant het de hele ervaring verpesten en dat is bij mij zeker gebeurd.
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Alleen is dit geen wetenschaps- maar kunstforum.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 13:28 schreef Seborik het volgende:
Wat een domme opmerking, over die tot bloedens toe. Misschien was m'n vraag wel zo absurd, dat je er de morele moed toe had opgegeven om hem in het licht te zien van de context van het niet mogelijk zijn. Ik haakte slechts in op de opmerking dat het een feitelijke onmogelijkheid zou zijn.
Oei, wat een lastige zin. Ik heb zelf een grote verbeeldingskracht en kan me levendig het tot bloedens toe aftrekken voorstellen. Ik ben een groot liefhebber van Grunberg, dus mij hoef je niet te overtuigen. Als een ander echter het absurdisme van Grunberg maar moeilijk te omarmen vindt, dan mag je Grunberg daar als stilist best verantwoordelijk voor houden.quote:Wanneer je daar op afvalt als zijnde onmogelijk en niet mee kunnen slepen, vraag ik me af of het een gebrek aan kwaliteiten van de auteur is of een onmogelijkheid tot voorstellen van de lezer vanwege een gebrekkigheid bij de lezer, zit je waarschijnlijk in de laatste categorie.
In het begin had ik hetzelfde gevoel, en ik heb vreselijk moeten lachen om Koning David. Vanaf de scene in het park nam mijn moreel drastisch af. De uitvoerige homo-erotische beschrijvingen zijn wat mij betreft niet nodig om de zieke relatie tussen Xavier en Awromele uit te beelden. Het is too much. Ik ga me tegen het verhaal keren, tegen de personages. Het einde wordt steeds slechter.quote:Grunberg kon mij uitstekend in zijn verhaal meeslepen en dat gaf me af en toe een misselijkmakend gevoel, omdat ik perfect de gefrituurde voeten van de shoarma-Egyptenaar kon voorstellen.
Hij gaat inderdaad al gauw te ver: eeuwige herhalingen, zieke seksuele escapades, de zucht naar zelfvernietiging. Zijn fictie wordt dan te pathetisch, terwijl dat volgens mij het laatste is wat hij wil.quote:Het wordt af en toe zo erg, dat hij voorspelbaar wordt en dat is maar niks. Vind jij van wel?
Nu ja, ik kan wel een voorbeeld geven. Er zit één hoofdlijn in De Joodse Messias, maar het boek wordt gekenmerkt door de ogenschijnlijk van elkaar losstaande verhaallijnen. Ik denk hier aan onder meer de stelselmatige verkrachtingen van het zusje van Awromele en de automutilatie van Xaviers moeder. Zo proberen ze troost te vinden. Maar wil Grunberg hier een contemporain moreel verval blootleggen, of de menselijke aard?quote:Een fundamentele menskritiek sluit een tijdsbeeld niet uit. Je kunt het best met elkaar verweven. Ik zeg ook nergens, dat je het moet marginaliseren. Ik geef er alleen een overheersende invulling aan, die ik zelf beter vind passen bij dít boek.
Zo was de vraag bij De Avonden ook of er de geest van de naoorlogse generatie uit sprak, of juist van elke pubergeneratie. Wat vind jij zo eigentijds aan de Joodse Messias?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
achja zolang hij RAM maar niet presenteert
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Inderdaad, zo is dat gevoel precies. Ik las ergens over The world according to Garp van Irving: "He creates a surreal world, then makes us believe it." Dát is schrijverschap.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:16 schreef Nickthedick het volgende:
(...) voor mij is het een beetje de haar in de soep of de scheet tijdens de sex; als je niet in de goede mood bent, kant het de hele ervaring verpesten en dat is bij mij zeker gebeurd.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ondanks dat hij een waardeloze interviewer is, heb ik toch fantastische interviews van hem gezien. Hoe is dat dan mogelijk?quote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:37 schreef Bosbeetle het volgende:
achja zolang hij RAM maar niet presenteert
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
daar noem je ook een boekquote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:42 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Inderdaad, zo is dat gevoel precies. Ik las ergens over The world according to Garp van Irving: "He creates a surreal world, then makes us believe it." Dát is schrijverschap.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Ik weet het niet maar het ligt bij hem heel erg aan het onderwerp ... het interview dat hij had met Chuck D was werkelijk tenenkrommend. Dat hij nooit naar hip-hop luisterde was wel eerlijk, maar zorg dan wel voor wat meer research voordat je naar zoiemand toestapt. En begin niet bij public enemy over dat hiphop alleen maar een macho mannen ding is en concludeer niet aan het einde dat chuck d onwaarschijnlijk politiek geëngegeerd isquote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:43 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ondanks dat hij een waardeloze interviewer is, heb ik toch fantastische interviews van hem gezien. Hoe is dat dan mogelijk?
ik heb hem maar 1 ding te zeggen : lees je in
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Bij ram kan ik ook niet tegen dat zeurderige toontje van em ...soms zegt hij best mooie dingen maar moet dat zo monotoonquote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:43 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ondanks dat hij een waardeloze interviewer is, heb ik toch fantastische interviews van hem gezien. Hoe is dat dan mogelijk?
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Ik zie veel parallellen tussen Irving en Grunberg: bitterzoete komedie, absurdisme, een weinig florissant mensbeeld, maar toch ook weer hoop en troost. Alleen is Irving meer een verhaler.quote:
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
ik heb nog nooit iets van grunberg gelezen !quote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:49 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik zie veel parallellen tussen Irving en Grunberg: bitterzoete komedie, absurdisme, een weinig florissant mensbeeld, maar toch ook weer hoop en troost. Alleen is Irving meer een verhaler.
ik heb nog nooit iets van grunberg gelezen !moet ik altijd nog eens doen .. welk boek raad je aan ?
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Erg aantrekkelijk is het inderdaad niet. Misschien herken ik mezelf wel in hem. Hij is geïntereseerd en vreselijk leergierig, maar laat mensen in zijn enthousiasme niet uitpraten. Hij denkt te veel mee, trekt zich te weinig terug naar de achtergrond om de geïnterviewde te laten schitteren. Maar de verbanden die hij legt zijn bij vlagen doortastend en prikkelend.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:49 schreef Bosbeetle het volgende:
Bij ram kan ik ook niet tegen dat zeurderige toontje van em ...soms zegt hij best mooie dingen maar moet dat zo monotoon
Een aanradertje? Moeilijk. Ik adviseer meestal maar de Heilige Antonio, omdat het een bescheiden werk is (boekenweekgeschenk) waarin je zijn stijl erg snel herkent. Zodiakk vond het echter vreselijk.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik was zelf erg gecharmeerd van Fantoompijn. Het aapje dat gelukt pakt is ook erg aardig, maar heel dun. Blauwe maandagen vond ik niet zo boeiend en ik kan me er ook maar niet toe zetten om verder te gaan met de Joodse Messias.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Dat ligt m.i. niet zo zeer aan hem maar aan de redactie van RAM. Ook voordat Grunberg dat programma ging presenteren waren interviews met muzikanten vaak tenenkrommend. Kennis van muziek lijkt niet erg breed, laat staan diep, te zijn op de burelen van RAM.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:47 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Ik weet het niet maar het ligt bij hem heel erg aan het onderwerp ... het interview dat hij had met Chuck D was werkelijk tenenkrommend. Dat hij nooit naar hip-hop luisterde was wel eerlijk, maar zorg dan wel voor wat meer research voordat je naar zoiemand toestapt. En begin niet bij public enemy over dat hiphop alleen maar een macho mannen ding is en concludeer niet aan het einde dat chuck d onwaarschijnlijk politiek geëngegeerd is
ik heb hem maar 1 ding te zeggen : lees je in
Het huidige RAM met Grunberg lijkt overigens meer nog dan voorheen vooral om de presentator te draaien. Grunberg is vaker, langer en vooral beter in beeld dan zijn gasten.
Nou ik moet zeggen dat de muziek docu's vaak goed te pruimen zijn hoor in RAM. (Ik denk dat het oude lola da musica team daarachter zit, maar het kunnen ook aangekochte docu's zijn) Alleen Grunberg vind ik het minste van het verder leuke programmaquote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:56 schreef Scrutinizer het volgende:
[..]
Dat ligt m.i. niet zo zeer aan hem maar aan de redactie van RAM. Ook voordat Grunberg dat programma ging presenteren waren interviews met muzikanten vaak tenenkrommend. Kennis van muziek lijkt niet erg breed, laat staan diep, te zijn op de burelen van RAM.
Het huidige RAM met Grunberg lijkt overigens meer nog dan voorheen vooral om de presentator te draaien. Grunberg is vaker, langer en vooral beter in beeld dan zijn gasten.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Wat een leuke grap, het kunstforum.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 14:36 schreef Claudia_x het volgende:
Alleen is dit geen wetenschaps- maar kunstforum.
Oei, wat een lastige zin. Ik heb zelf een grote verbeeldingskracht en kan me levendig het tot bloedens toe aftrekken voorstellen. Ik ben een groot liefhebber van Grunberg, dus mij hoef je niet te overtuigen. Als een ander echter het absurdisme van Grunberg maar moeilijk te omarmen vindt, dan mag je Grunberg daar als stilist best verantwoordelijk voor houden.
[..]
In het begin had ik hetzelfde gevoel, en ik heb vreselijk moeten lachen om Koning David. Vanaf de scene in het park nam mijn moreel drastisch af. De uitvoerige homo-erotische beschrijvingen zijn wat mij betreft niet nodig om de zieke relatie tussen Xavier en Awromele uit te beelden. Het is too much. Ik ga me tegen het verhaal keren, tegen de personages. Het einde wordt steeds slechter.
[..]
Hij gaat inderdaad al gauw te ver: eeuwige herhalingen, zieke seksuele escapades, de zucht naar zelfvernietiging. Zijn fictie wordt dan te pathetisch, terwijl dat volgens mij het laatste is wat hij wil.
[..]
Nu ja, ik kan wel een voorbeeld geven. Er zit één hoofdlijn in De Joodse Messias, maar het boek wordt gekenmerkt door de ogenschijnlijk van elkaar losstaande verhaallijnen. Ik denk hier aan onder meer de stelselmatige verkrachtingen van het zusje van Awromele en de automutilatie van Xaviers moeder. Zo proberen ze troost te vinden. Maar wil Grunberg hier een contemporain moreel verval blootleggen, of de menselijke aard?
Zo was de vraag bij De Avonden ook of er de geest van de naoorlogse generatie uit sprak, of juist van elke pubergeneratie. Wat vind jij zo eigentijds aan de Joodse Messias?
Sorry, ik ben de jenner.
Ik vind niet dat je je als schrijver op iedereen hoeft te richten. Grunberg kiest ervoor om steeds verder te gaan in zijn absurdisme. Ik weet niet meer in welk boek het was, ik geloof Grunberg rond de wereld of misschien was het ook wel op de televisie of misschien ben ik in de war en stond het in het boekje van Remco Campert dat ik van de week heb gelezen, maar kunst maken, doe je voor jezelf. Wanneer iemand je daarin niet meer kan volgen, is dat jammer, er is vast wel iemand anders die dat wel kan. Dat is een keuze die je maakt als kunstenaar. In dit geval als schrijver. Je kunt hem daarvoor verantwoordelijk houden, dat is eigenlijk ook niet meer dan terecht, maar dan lees je hem gewoon niet of scheld je hem verrot of desnoods poep je over een van zijn boeken en stuur je er een foto van naar zijn adres. Maar in dit geval vond ik de term verantwoordelijkheid overkomen als een waardeoordeel in negatieve zin en daar verzet ik mij tegen.
Het einde vind ik ook niet zo geweldig. Het stuk over de pelikaan vind ik zo vaag en vergezocht. Net of er ineens een einde aan moet. Ook dat het einde vrij kort is, maar vooral ook saaier en minder interessant dan de rest van het boek. Misschien is dat ook wel zijn doel. Het vervlakken van je gevoel door de constante overdaad. Gebeurt dat immers ook niet op de televisie? De eerste keer keek ik bijvoorbeeld vol walging naar een opgeblazen kinderlijkje na 'de tsunami' (gatver, daar wil ik het helemaal niet over hebben), maar nu is dat al veel minder. Je wordt murw geslagen door alle ellende en in zijn boek bereikt Grunberg dat eigenlijk ook. Je kijkt er niet meer van op wanneer Xavier met het kapotte lichaam van Awromele bezig is. Dat je je gaat keren tegen het verhaal, vind ik eigenlijk wel mooi om te lezen. Keer je je ook tegen het nieuws en de rest van de media?
Ik weet niet wat hij wil met zijn te ver gaan en of dat té pathetische. Wat ik meer bedoelde, was dat ik me al bijna voor kon stellen wat er nu zou gebeuren. De 'zieke' gedragspatronen werden m'n eigen gedachten. Dat heb ik heel sterk bij Grunberg rond de wereld, omdat de situaties best realistisch zijn. Dat vind ik ook bij Herman Brusselmans trouwens. Ik kan echt niets meer van hem lezen. Vooral die Guggenheimer serie zal ik nooit afmaken. Na elke zin denk ik: "Hij sloeg haar op de bek en greep naar een milijaardedzu." Dan ben ik het wel zat. Grunberg wil vast niet dat je zijn boeken zat wordt of misschien toch wel en is dat de steeds terugkerende zelfdestructie in zijn eigen leven.
De hoofdlijn die ik in het verhaal las, was dat op macroniveau de wereld niet meer te bevatten is door de overdaad aan informatie. Natuurlijk zit er ook het element in wat jij omschrijft. Het is zoals je zegt zelfs een hofdlijn. De eerste zou contemporain zijn, de tweede van alle tijden in 'een modern jasje'.
Wat ik eigentijds vind is die hoofdlijn die ik hierboven probeerde te plaatsen, misschien is dat niet echt goed gelukt. Ik vond thema's zoals de assimilatie, het voortdurend Joodse trauma dat nu eindelijk tot een hoogtepunt lijkt te komen, de betrekkelijk oppervlakkige communicatie en relaties in het boek zeer eigentijds. Die relaties komen tot dusver eigenlijk in al zijn boeken terug.
Inderdaad zeker een aanraderquote:Op zaterdag 15 januari 2005 03:27 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Van Grunberg? Grunberg rond de wereld was erg aangenaam.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Ik ken hem alleen van tv en daarom heb ik zijn boeken ook niet gelezen.
Als het aan mij ligt halen ze die rode pruik vandaag nog van de beeldbuis af (o.a. referrerend naar R.A.M.). Het zal allemaal best interessant zijn wat deze man te vertellen heeft, maar als hij zijn eerste zin nog niet uitgesproken heeft ben ik alweer mijn aandacht verloren.
Het is dus zeker niet te hopen dat zijn acte de presence op tv overeenkomt met zijn boeken.
Als het aan mij ligt halen ze die rode pruik vandaag nog van de beeldbuis af (o.a. referrerend naar R.A.M.). Het zal allemaal best interessant zijn wat deze man te vertellen heeft, maar als hij zijn eerste zin nog niet uitgesproken heeft ben ik alweer mijn aandacht verloren.
Het is dus zeker niet te hopen dat zijn acte de presence op tv overeenkomt met zijn boeken.
Het is inderdaad een griezel om te zien. Die priemende oogjes, die smalle gelaatstrekken en dan die dunne, kwijnende ledematen, ik hoef dat niet op mijn zondagavond te zien. Het vervelende is dat RAM best interessante items heeft. Er zit alleen geen Grunbergalarm ingebouwd zodat je weet wanneer je moet wegzappen. Hoe dan ook, ik raad je Grunberg van harte af, maar als je me niet op mijn woord wil geloven dan kan je de Heilige Antonio lezen.quote:Op zaterdag 15 januari 2005 20:42 schreef Gizpat het volgende:
rode pruik
Ik vind het leuk dat je er zo uitgebreid op ingaat. Zelf heb ik het altijd erg moeilijk gevonden om onder woorden te brengen waarom ik zo van Grunberg geniet. Zijn mensbeeld staat me tegen en de verhalen zijn teleurstellend. En toch hebben zijn boeken een eigenschap die ik maar bij een handvol andere boeken ervaar: het lezen is een genot. Niet de anticipatie of de reflectie, maar de daad.quote:
Oh, hier ben ik het volledig mee eens. Ik vind ook niet dat je schrijft voor de lezer, en misschien heb ik dat wel geimpliceerd. De schrijver is verantwoordelijk voor het slagen van zijn fictie. Wat dat slagen dan onder meer is, heeft Orwell aardig verwoord:quote:Ik vind niet dat je je als schrijver op iedereen hoeft te richten. Grunberg kiest ervoor om steeds verder te gaan in zijn absurdisme. Ik weet niet meer in welk boek het was, ik geloof Grunberg rond de wereld of misschien was het ook wel op de televisie of misschien ben ik in de war en stond het in het boekje van Remco Campert dat ik van de week heb gelezen, maar kunst maken, doe je voor jezelf.
Een minder talige vraag is: draagt het bij aan (de geloofwaardigheid van) het verhaal?quote:A scrupulous writer, in every sentence that he writes, will ask himself at least four questions, thus:
What am I trying to say?
What words will express it?
What image or idiom will make it clearer?
Is this image fresh enough to have an effect?
And he will probably ask himself two more:
Could I put it more shortly?
Have I said anything that is avoidably ugly?
En het is nog veel erger: de onverschilligheid slaat om in cynisme en misplaatste weerzin. Het heeft niet lang geduurd voor ik me tegen de tsunami-inzamelingsactie ging keren, net zoals ik me tegen Grunbergs verhalen keer. Het is niet dat de gruweldaden me tegenstaan; ze vervelen me.quote:De eerste keer keek ik bijvoorbeeld vol walging naar een opgeblazen kinderlijkje na 'de tsunami' (gatver, daar wil ik het helemaal niet over hebben), maar nu is dat al veel minder. Je wordt murw geslagen door alle ellende en in zijn boek bereikt Grunberg dat eigenlijk ook. Je kijkt er niet meer van op wanneer Xavier met het kapotte lichaam van Awromele bezig is.
Wat ik niet begreep bij lezing van De joodse messias was het volgende: als er een overdaad is aan informatie, waarom meent een Jood dan dat hij een jiddische vertaling van Mein Kampf moet schrijven? Sterker nog, hij verwacht dat het een bestseller zal worden. De personages keren zich tegen de stortvloed aan informatie en besluiten zich te verdrinken in hun solipsisme.quote:De hoofdlijn die ik in het verhaal las, was dat op macroniveau de wereld niet meer te bevatten is door de overdaad aan informatie.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Mijn God, wat een schandalige woordkeuze van me! Mijn onderbewustzijn is ziek.quote:De personages keren zich tegen de stortvloed aan informatie en besluiten zich te verdrinken in hun solipsisme.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ach, je moet maar zo denken; een ziek onderbewustzijn is ook een onderbewustzijn.
...dass wir fliegen.
En nog leuker ook.quote:Op donderdag 20 januari 2005 21:04 schreef De-oneven-2 het volgende:
Ach, je moet maar zo denken; een ziek onderbewustzijn is ook een onderbewustzijn.
Grappig dat je het zo zegt. In m'n gedachten is Grunberg, althans de karakters in z'n boeken, altijd een action figure die handelingen verricht.quote:Op donderdag 20 januari 2005 20:01 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik vind het leuk dat je er zo uitgebreid op ingaat. Zelf heb ik het altijd erg moeilijk gevonden om onder woorden te brengen waarom ik zo van Grunberg geniet. Zijn mensbeeld staat me tegen en de verhalen zijn teleurstellend. En toch hebben zijn boeken een eigenschap die ik maar bij een handvol andere boeken ervaar: het lezen is een genot. Niet de anticipatie of de reflectie, maar de daad.
Ik vind de geloofwaardigheid van een verhaal heel rekbaar en eigenlijk een vaag begrip. Ik kon volledig meegaan in De Joodse Messias, terwijl het af en toe heel gestoord werd.quote:Een minder talige vraag is: draagt het bij aan (de geloofwaardigheid van) het verhaal?
Misschienw eet Grunberg dan wel een algemene tendens te vangen.quote:En het is nog veel erger: de onverschilligheid slaat om in cynisme en misplaatste weerzin. Het heeft niet lang geduurd voor ik me tegen de tsunami-inzamelingsactie ging keren, net zoals ik me tegen Grunbergs verhalen keer. Het is niet dat de gruweldaden me tegenstaan; ze vervelen me.
Nou, dat weet ik niet. Misschien is het meer een boodschap aan de lezer, dat er nog meer informatie bijkomt waar iemand misschien niets aan heeft. Nu ben jij de jenner, trouwens. De personages keren zich niet zozeer tegen de stortvloed, maar de lezer.quote:Wat ik niet begreep bij lezing van De joodse messias was het volgende: als er een overdaad is aan informatie, waarom meent een Jood dan dat hij een jiddische vertaling van Mein Kampf moet schrijven? Sterker nog, hij verwacht dat het een bestseller zal worden. De personages keren zich tegen de stortvloed aan informatie en besluiten zich te verdrinken in hun solipsisme.
|
|
