[OUD] Uitwisselen ervaringen Hoogbegaafdheid (HB)

ik ben niet hoogbegaafd... heb net die test gedaan... uitslag.. iq van 116.. vind ik toch wel goed van me zelf hahaha.. kan absoluut niet uit m'n hoofd rekenen.. ben echt een dom blondje..
zoonlief is ook niet hb, ook al is ie met andere dingen wel weer wat sneller als kinderen uit zijn peuterspeelzaalgroepje.. maar dat is met elk kind..
paps is ook niet hb.. ook al is ie wel slim met pc's en hij kan praktisch alles (auto's maken, loodgieteren, verven, bouwen enz...) hmm misschien toch wel stiekem hb dus hi

quote:

---

Op donderdag 15 januari 2004 15:39 schreef Troel het volgende:
Ik heb 139 gescoord

---

Ik heb de BNN test niet gedaan, maar wel een 'echte' waarbij ik 140 scoorde en een andere op internet waarbij ik 138 scoorde, ik hou het voor het gemak maar op 139.

Ik heb hetzelfde als Phileine gescoord.

een score van 130 hier VWO niveau

Nou ammenooitniet, ik was een Mavoklantje, maar ik ben nu eenmaal goed in tests maken (was heel handig met examens).
_{ik heb ooit wel eens een iqtest voor een cursus moeten doen, die cursus had 2 niveaus..Lbo/Mavo en Havo/Vwo. Ik deed de test voor de cursus op Mavoniveau, werd ik opgebeld waarom ik de cursus niet op Havo/VWO niveau wilde doen. Ik had als een van de besten die iqtest gemaakt. Ze keken een beetje raar op toen ik zei dat dat te hoog gegrepen voor me was}

_{en er zullen best vaak joekels van spelvouten in mijn teksten zitten, want taal was al helemaal niet mijn sterkste punt}

135
_{dat had ik nooit verwacht, ik zat met open mond te kijken naar het eindresultaat}

120 hier. En dat op een vrijdagavond, eind-van-de-week-allang-bedtijd-kan-niet-goed-meer-lezen tijdstip
_{geloof er dus geen snars van}

Kick naar aanleiding van de discussie in het Kleuter/Puber-topic...

Ik heb even de TT een klein beetje aangepast, want ik snapte hem niet.

Wat ik me nu afvraag n.a.v. dit topic en een aantal reacties is hoe sommige mensen dan weten dat hun kind hoogbegaafd is, al op jonge leeftijd. Ik moet zeggen dat ik er namelijk helemaal niet mee bezig ben...ik weet wel dat Tomas vrij snel is met sommige dingen en ik herken dus een aantal dingen hier ook wel (hij is van april 2005 en telt tot 20, herkent makkelijk alle kleuren, veel van de letters, vertelt hele verhalen en gebruikt volzinnen en is enorm goed in spellen en puzzels voor een hogere leeftijd) maar eigenlijk heb ik echt niet zoiets van 'misschien is hij wel hoogbegaafd'. Misschien is hij op dat gebied iets sneller dan het gemiddelde maar goed dat heb je nou eenmaal met kinderen, er zijn vast ook wel weer dingen waar hij minder snel mee is. Wordt er niet te snel 'hoogbegaafd' geroepen als een kind een beetje voor ligt in de ontwikkeling?
Tegen de tijd dat die kinderen naar de basisschool gaan kan het allang weer een beetje rechtgetrokken zijn met de leeftijdsgenoten lijkt mij?

quote:

Op zondag 13 januari 2008 13:43 schreef TearSong het volgende:
Wat ik me nu afvraag n.a.v. dit topic en een aantal reacties is hoe sommige mensen dan weten dat hun kind hoogbegaafd is, al op jonge leeftijd. Ik moet zeggen dat ik er namelijk helemaal niet mee bezig ben...ik weet wel dat Tomas vrij snel is met sommige dingen en ik herken dus een aantal dingen hier ook wel (hij is van april 2005 en telt tot 20, herkent makkelijk alle kleuren, veel van de letters, vertelt hele verhalen en gebruikt volzinnen en is enorm goed in spellen en puzzels voor een hogere leeftijd) maar eigenlijk heb ik echt niet zoiets van 'misschien is hij wel hoogbegaafd'. Misschien is hij op dat gebied iets sneller dan het gemiddelde maar goed dat heb je nou eenmaal met kinderen, er zijn vast ook wel weer dingen waar hij minder snel mee is. Wordt er niet te snel 'hoogbegaafd' geroepen als een kind een beetje voor ligt in de ontwikkeling?
Tegen de tijd dat die kinderen naar de basisschool gaan kan het allang weer een beetje rechtgetrokken zijn met de leeftijdsgenoten lijkt mij?

Mja...

Dingen van jezelf herkennen is één. Je inlezen in de materie is twee. Maar HB is meer dan ´voorlopen´ op leeftijdsgenootjes. Vaak wordt HB gezien als iets positiefs. Dat kan het prima zijn, mits je er goed mee omgaat. En juist dat laatste is erg lastig.

Maar het belangrijkste blijft het (soms subtiele, maar vaak enorme) verschil tussen hoogintelligent en daadwerkelijk hoogbegaafd zijn.

Tja, als ik eerlijk mag zijn en zou mogen kiezen voor mijn kind, hoogbegaafd of niet, dan zou ik ervoor bedanken. Liever 'gewoon' intelligent of 'gewoon' dan echt hoogbegaafd. Maar goed, in hoeverre valt daar bij echt jonge kinderen al wat over te zeggen? Wordt dat niet pas 'ontdekt' als ze naar de basisschool gaan? En in hoeverre passen sommige van de voorbeelden die hier in dit topic worden aangehaald dus ook echt bij hoogbegaafdheid..vraag ik me dan af.

Maar ook in hoogbegaafdheid of hoogintelligentie, hoe je het noemen wil, zitten verschillen.

EN wat jij zegt Tearsong, ik herken dat wel. Mijn dochter is van eind juli 2005 en doet ook de meeste dingen die jij opnoemt. Maar ik denk niet direct aan hoogbegaafdheid. Ik zal er wel extra op letten omdat ik zelf de nodige ervaring heb wat dat betreft, vooral met het vervelen op school en het niet kunnen leren of studeren. Maar het is ook niet iets wat ik haar wil 'aanpraten' of waarvan ik hoop dat het zo is.

Ik denk wel dat ik het wellicht sneller zal signaleren vanwege herkenning, zoals Five ook zegt.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 14:13 schreef TearSong het volgende:
Tja, als ik eerlijk mag zijn en zou mogen kiezen voor mijn kind, hoogbegaafd of niet, dan zou ik ervoor bedanken. Liever 'gewoon' intelligent of 'gewoon' dan echt hoogbegaafd. Maar goed, in hoeverre valt daar bij echt jonge kinderen al wat over te zeggen? Wordt dat niet pas 'ontdekt' als ze naar de basisschool gaan? En in hoeverre passen sommige van de voorbeelden die hier in dit topic worden aangehaald dus ook echt bij hoogbegaafdheid..vraag ik me dan af.

Ik heb niet echt het hele topic doorgelezen, maar het probleem is: het wordt vaak niet 'ontdekt'. Je komt er achter na veel lezen en vaak tegen problemen aan lopen. (hetzij de standaard Nederlandse reactie: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg (wat op zich een niet-intelligente uitspraak is, in dit geval) of gewoon onbegrip en dat je kind zich maar moet aanpassen).

Het is juist goed om daar op zeer jonge leeftijd rekening mee te houden. Nee, niet ieder vóórlopend kind is hoogbegaafd of zelfs hoogintelligent. Dat kan net zo goed nivelleren in de loop der tijd. Er zijn inderdaad vaker mensen die zeggen/denken dat hun kind HB is, dan dat het daadwerkelijk zo is. Maar dat is beter/minder slecht dan het maar negeren omdat 'iedereen' zegt dat het maar raar is dat je dat denkt of je hoofd boven het maaiveld uitsteken.

Maar ik snap je opmerking over de keuze over je eigen kind niet: als je kind hoogbegaafd is en je doet daar niets mee, omdat je het verder geen naam wilt geven, dan doe je je kind ernstig tekort. Dan loopt hij/zij later waarschijnlijk tegen allerlei problemen aan.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 14:23 schreef Igraine het volgende:
Maar ook in hoogbegaafdheid of hoogintelligentie, hoe je het noemen wil, zitten verschillen.

Hoogbegaafd != Hoogintelligent.

Ja Five dat weet ik, maar ik refereerde aan jouw opmerking tussen het verschil daartussen. Ipv van 'of' had ik dan beter 'en' kunnen zetten ws.

Toevallig las ik vandaag in een boek ook iets hierover. Ik was het met de schrijfster eens: vroeger was gewoon je de slimste van de klas, tegenwoordig 'heb je HB' Net zoiets als ADHD, komen ze nu ook weer een beetje van terug.
En natuurlijk zijn er wel kinderen die echt hoogbegaafd zijn, dat weet ik ook wel. Maar daar heb je er geen 3 van per klas.
Ik herken trouwens ook heel veel dingen in dit topic bij mijn eigen kind en ik weet (bijna) zeker dat hij niet hoogbegaafd is. Best intelligent, dat wel. Maar wat wil je ook, met 2 ouders die vroeger tot de slimsten van de klas behoorden _{en wij zijn allebei zeer zeker niet hoogbegaafd}

Dat is ook zo, het lijkt af en toe de spuigaten uit te lopen met al die hoogbegaafden.
Punt blijft dat je moet inspringen op de behoeftes van je kind, of hij/zij nu ondermaats, gemiddeld of bovenmaats presteert.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 14:35 schreef Igraine het volgende:
Punt blijft dat je moet inspringen op de behoeftes van je kind, of hij/zij nu ondermaats, gemiddeld of bovenmaats presteert.

Helemaal mee eens

Five: wat ik bedoel is dat *als* ik zou mogen kiezen tussen echte hoogbegaafdheid voor mijn kind, of gewoon een 'intelligent' kind, ik dan liever het laatste zou kiezen. En nee, met dit soort dingen heb je niks je kiezen, hoogbegaafd ben je of je bent het niet. Maar ik denk dat er een hoop hoogbegaafde kinderen zijn die het niet makkelijk hebben...*als* je kind natuurlijk wel hoogbegaafd blijkt te zijn dan lijkt het me logisch dat je dan de benodigde dingen doet/regelt om je kind daar zoveel mogelijk bij te helpen, dan maakt ontkennen/negeren het er echt niet makkelijker op. (het is eigenlijk wat Igraine ook zegt, het is niet iets waarvan je hoopt dat het zo is voor je kind, of iets wat je een kind wil aanpraten).

Igraine: ik heb er dus zelf weinig ervaring mee, en eigenlijk ben ik bewust ook niet heel erg aan het 'vergelijken' met kinderen van zijn leeftijd. Ik probeer eigenlijk gewoon mee te gaan met wat hij wil en kan en wat zijn interesses zijn op dit moment en dat lijkt mij gewoon het beste? Dus als hij vraagt naar boekjes waarvoor hij volgens de leeftijdsindicatie nog te klein is, of spellen waarvan ik soms denk 'kunnen ze dat op die leeftijd al?' dan proberen we het gewoon. Mijn ervaring is iig. dat ze al prima kunnen aangeven wat ze willen en waar de interesses liggen. Maar het is voor mij ook niet direct een reden om te denken aan hoogbegaafdheid.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 14:35 schreef Igraine het volgende:
Dat is ook zo, het lijkt af en toe de spuigaten uit te lopen met al die hoogbegaafden.
Punt blijft dat je moet inspringen op de behoeftes van je kind, of hij/zij nu ondermaats, gemiddeld of bovenmaats presteert.

ah ja dat bedoel ik idd. (was al bezig met mijn reactie en zag daarna deze van jou pas )

quote:

Op zondag 13 januari 2008 14:33 schreef piglet het volgende:
Toevallig las ik vandaag in een boek ook iets hierover. Ik was het met de schrijfster eens: vroeger was gewoon je de slimste van de klas, tegenwoordig 'heb je HB' Net zoiets als ADHD, komen ze nu ook weer een beetje van terug.

Met als gevolg dat als het daadwerkelijk zo is, dat je dan maar niets mag zeggen..." "

quote:

Op zondag 13 januari 2008 15:07 schreef Five_Horizons het volgende:

[..]

Met als gevolg dat als het daadwerkelijk zo is, dat je dan maar niets mag zeggen..." "

Dat dus Bovendien is de slimste van de klas heus niet altijd de hoogbegaafde, misschien is dat wel het kind met de laagste cijfers, omdat de lesstof hem of haar niet kan boeien. Zo'n kind komt veel te laag terecht, verliest daar nog meer zijn of haar interesse en loopt ergens in het vervolgtraject vast. De slimste van de klas? Ja, waarschijnlijk wel, alleen is het er door foute begeleiding nooit uitgekomen.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 15:19 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Dat dus Bovendien is de slimste van de klas heus niet altijd de hoogbegaafde, misschien is dat wel het kind met de laagste cijfers, omdat de lesstof hem of haar niet kan boeien. Zo'n kind komt veel te laag terecht, verliest daar nog meer zijn of haar interesse en loopt ergens in het vervolgtraject vast. De slimste van de klas? Ja, waarschijnlijk wel, alleen is het er door foute begeleiding nooit uitgekomen.

Ja, vekwisting van eventueel talent, maar je moet natuurlijk niet denken dat je 'beter' bent dan de rest , want HB is toch lekker makkelijk , altijd goed kunnen leren. Zo'n kind is echt niet HB, want dan zou hij/zij wel veel betere cijfers halen. (met alle respect overigens, maar met zulke vooroordelen moet je blijkbaar kunnen omgaan....)

" "

quote:

Op zondag 13 januari 2008 15:07 schreef Five_Horizons het volgende:
Met als gevolg dat als het daadwerkelijk zo is, dat je dan maar niets mag zeggen..." "

En dat is dus precies de reden dat ik het zeg, omdat degenen die het wel echt hebben nu op 1 hoop gegooid worden met mensen die vroegen 'gewoon' slim waren maar nu ook zo nodig dat etiketje moeten krijgen. De totale groep met dat etiketje wordt daardoor ongeloofwaardig groot en dat lijkt me erg lastig voor kinderen zoals Connor (en hun ouders).

@Tearsong.
Ik denk dat ze al heel vroeg kunnen testen op HB. Ze wilden Mikael met 14 maanden al doorsturen om te laten testen omdat ie zo voor loopt. Nu geloof ik daar zelf niet heel erg in. Hij was 14 maanden Praten doet ie dan wel heel goed maar er zijn andere dingen die hij gewoon nog niet kan. Ik denk dus idd ook dat het straks wel weer recht trekt. Daar ga ik nu tenminste even vanuit. En zi niet zien we dat over 3 jaar wel weer. Maar nu gewoon nog niet. Laat mijn bijna peuter gewoon aub nog peuter zijn.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 15:23 schreef Five_Horizons het volgende:

[..]

Ja, vekwisting van eventueel talent, maar je moet natuurlijk niet denken dat je 'beter' bent dan de rest , want HB is toch lekker makkelijk , altijd goed kunnen leren. Zo'n kind is echt niet HB, want dan zou hij/zij wel veel betere cijfers halen. (met alle respect overigens, maar met zulke vooroordelen moet je blijkbaar kunnen omgaan....)

" "

Met dat soort vooroordelen moet je je leven lang omgaan, ook wanneer je wél dat HB stempeltje hebt. Er is niet overal evenveel begrip voor. Als kind zijnde, is dat extra sneu, zeker als dat de reden is om de signalen niet op te pakken.

Ik vind mezelf niet hoogbegaafd, wel weet ik dat ik een hoog iq heb en makkelijk dingen oppak, wat zeker heel makkelijk kan zijn. Maar bij hoogbegaafdheid denk ik zelf meer aan savants of zoals einstein.

Enige wat ik wel heb is dat mocht onze kleine ook een dergelijk iq krijgen, ik weet nu zelf beter hoe ik ermee om moet gaan. Want ik was zelf vrij laks op school, een dagdromer (en ook met hele andere dingen bezig), maar heb intussen uitgevonden dat ik juist heel goed en snel kan leren, mits het in mijn eigen tempo is, ik ga graag snel de diepte in ipv steeds te blijven hangen op een en dezelfde uitleg, vaak heb ik zelf al voldoende aan enkele kernwoorden. Dat goed kunnen leren wist ik op school ook al, maar ik had toen nog niets waar ik echt mee de diepte inging/echt geboeid door was.

Ik heb er zelf ook enorm mee geworsteld, wel veel willen, en veel op m'n nek halen, omdat ik steeds uitdagingen zoek, maar dat anderzijds niet eens aankunnen/gestresst raken/teveel van mezelf vragen.
Ik heb me dan ook weleens vervloekt gevoelt; maar nu heb ik daar een goede balans in gevonden; met mijn werk houd ik het behoorlijk straight; en in mijn hobby's zoek ik de uitdaging en de honger naar feitenkennis.
Als je het zo goed voor jezelf kunt indelen zal dat nooit een verkwisting van talent zijn.


En ik denk ook dat etiketjes als hoogbegaafd; adhd etc te snel geplakt worden.
Ik heb zelf hele andere voorstellingen bij hoogbegaafdheid; maar ik heb ook al eens het etiketje geplakt gekregen. Ja het is dan even goed voor me ego, maar zelf klopt het niet bij m'n gevoel. Ik noem het gewoon heel intelligent, maar kan me ook als een dom blondje gedragen of erg naief

Overigens ik was ook niet de beste van de klas; op bepaalde vakken had ik het wel een stuk sneller door of werkte ik graag op eigen houtje, maar ik ging graag met hakken over de sloot
Snel presteren vind ikzelf veel aangenamer; testen maken; korte cursussen; even snel blokken voor een examen; in sneltreinvaart werken. Het liefst met iets wat me gewoon echt boeit.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 17:17 schreef MeNicole het volgende:
@Tearsong.
Ik denk dat ze al heel vroeg kunnen testen op HB. Ze wilden Mikael met 14 maanden al doorsturen om te laten testen omdat ie zo voor loopt. Nu geloof ik daar zelf niet heel erg in. Hij was 14 maanden Praten doet ie dan wel heel goed maar er zijn andere dingen die hij gewoon nog niet kan. Ik denk dus idd ook dat het straks wel weer recht trekt. Daar ga ik nu tenminste even vanuit. En zi niet zien we dat over 3 jaar wel weer. Maar nu gewoon nog niet. Laat mijn bijna peuter gewoon aub nog peuter zijn.

echt testen kan pas vanaf een jaar of 6 met de WISC III, Daarvoor gebruiken ze volgens mij de Raven test, maar nooit eerder dan dat een kind 4 is. Daarvoor spreek je dan ook nooit over hoogbegaafd of hoogintelligent maar van een ontwikkelingsvoorsprong. (zo is mij verteld)

Zoals ik het begrepen heb is hoog intelligent zijn een onderdeel van hoogbegaafd zijn. Hoogbegaafd is dus meer. Volgens mij zo uit mijn hoofd ook motivatie, en uitblinken in kunst of muziek of weet ik wat. (ik zou het weer eens moeten opzoeken...) Maar wat voor naam dan ook, het doet er niet zoveel toe. Kinderen moeten op hun eigen niveau kunnen presteren en ook iets leren op school. En daar schort het vaak aan.
Mijn kind liep na een versnelling alsnog vast en is toen op ons verzoek getest door een psychologe met ervaring met jonge kinderen. Dit om de oorzaak van zijn neerslachtigheid te vinden. hij was toen 5 en een half.

Jammer dat het nodig was, maar wel blij dat we het toch gedaan hebben. Het gaat nu zoveel beter met hem.

Ondertussen is het vrij duidelijk dat Daan (inmiddels 6, bijna 7) hoogbegaafd is, hoewel hij nooit officieel getest is. Hij is versneld (zit nu in groep 4) en krijgt daar aangepast werk, omdat hij ook in deze klas voorloopt. Nog een keer versnellen willen we liever niet, omdat dat ons inziens een tijdelijke oplossing is, ook dan zou hij dan namelijk, naar alle waarschijnlijkheid, na verloop van tijd weer aangepast werk moeten krijgen. Bovendien heeft hij het vrij goed naar z'n zin in deze klas.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 14:13 schreef TearSong het volgende:
Tja, als ik eerlijk mag zijn en zou mogen kiezen voor mijn kind, hoogbegaafd of niet, dan zou ik ervoor bedanken. Liever 'gewoon' intelligent of 'gewoon' dan echt hoogbegaafd. Maar goed, in hoeverre valt daar bij echt jonge kinderen al wat over te zeggen? Wordt dat niet pas 'ontdekt' als ze naar de basisschool gaan? En in hoeverre passen sommige van de voorbeelden die hier in dit topic worden aangehaald dus ook echt bij hoogbegaafdheid..vraag ik me dan af.

Daar ben ik het wel mee eens. Vooral nu Judith (4 jaar) sinds kort naar school gaat. Judith is ook best slim, maar op een hele andere manier dan haar broer. Ze kan (gelukkig!) nog niet lezen, waardoor school voor haar veel interessanter is. Ze geniet echt van de schooldagen en ik geniet mee! Ook wel heerlijk dat ik haar juf niet zo in haar nek hoef te hijgen... Natuurlijk houden we haar ook wel in de gaten, maar het loopt op school gewoon veel lekkerder dan bij haar broer in die tijd.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 17:49 schreef Llewella het volgende:
En ik denk ook dat etiketjes als hoogbegaafd; adhd etc te snel geplakt worden.
Ik heb zelf hele andere voorstellingen bij hoogbegaafdheid; maar ik heb ook al eens het etiketje geplakt gekregen. Ja het is dan even goed voor me ego, maar zelf klopt het niet bij m'n gevoel. Ik noem het gewoon heel intelligent, maar kan me ook als een dom blondje gedragen of erg naief

Mijn man is ook duidelijk hoogbegaafd, maar wilde daar ook heel lang niet aan. Vooral vanwege zijn eigen vooroordelen t.o.v. hoogbegaafdheid. Dat hoogbegaafden ook 'gewone mensen' zoals hij konden zijn, ging er bij hem heel lang niet in. Totdat hij zich wat meer in hoogbegaafdheid verdiepte en hij veel herkenning tegenkwam (vooral wat onderpresteren en 'niet leren leren' betreft).

Wat ik mij dus afvraag is of dat gevoel van jou niet uit vooroordelen voort komt?

quote:

Op zondag 13 januari 2008 22:18 schreef Grijs het volgende:

hij veel herkenning tegenkwam (vooral wat onderpresteren en 'niet leren leren' betreft).

Mag ik (persoonlijk) daar 'snel verveeld in werk/onderwijs', 'sociaal niet sterk'(in de zin van: veel te hoge eisen aan mensen stellen) en 'aparte gedachtenkronkels' aan toevoegen?

Even terugkomend op Stouts vraag in het kleutertopic over hoe het de kinderen bevalt die een klas hebben overgeslagen:
Sterre zit nu in groep 5 (ze is 7), is dus van groep 3 naar groep 5 gegaan. Echt, ze is helemaal opgebloeid. Ze past sociaal emotioneel gezien ook veel beter in deze groep met oudere kinderen. De hiaten in leerstof (tafels bijvoorbeeld) heeft ze ingehaald. Het is wel zo dat ze nu alweer bij de 'besten' van de klas hoort, dus misschien is het wel verstandig dat ze weer naar de plusklas gaat. De plusklas is 1 ochtend in de week, voor de kinderen uit verschillende klassen die meer aankunnen dan de rest. Verdieping dus. Daar was ze dit jaar mee gestopt, omdat het wennen aan een nieuwe klas én het bijwerken van leerstof die ze nog niet gehad had genoeg was. Maar voor Sterre heeft het dus heel goed uitgepakt om een klas over te slaan. Waar ik ook erg blij om ben, is dat ze echt in de groep is opgenomen, ze wordt gevraagd voor feestjes en speelt veel buiten schooltijd met vriendinnen uit haar klas.

Versnelling is niet voor alle kinderen die HB zijn de oplossing.
Sterre kon het aan, anderen kunnen dat niet.
Er zijn evenveel verschillende HB mensen als gemiddeld begaafden en alles wat daartussen zit.
Zoals al aangegeven maakt het sociaal-emotioneel functioneren een groot verschil uit.
Een HB kind kan heel gemiddeld of hooggemiddeld presteren, afhankelijk van een heleboel zaken.
In het ideale geval heeft een kind wat men noemt een harmonisch profiel en is het sociaal emotioneel sterk.
Een kind kan te maken hebben met een grote kloof tussen het performaal en het verbaal IQ. Een kind kan erge negatieve faalangst hebben. Er kan sprake zijn van weinig motivatie om verschillende redenen. Dan is er ook nog de kwestie van sociaal wenselijk gedrag/het aanpassen aan de groep om erbij te horen en het daarbij behorende onderpresteren, wat ook nog in alle andere gevallen voor kan komen.
Nog meer varianten?

Kinderen kunnen trouwens wel op jonge leeftijd getest worden, maar de "houdbaarheid" is dan minder lang. Het IQ kan veranderen. Vanaf 2,5 kan er een SON-R 2,5-7 gebruikt worden en vanaf 5,5 jaar de andere grotere tests als de SON-R 5,5-17 of een WISC III. De Raven is er al met normeringen vanaf 4 jaar. En zo nog wel een heel stel, in te zetten afhankelijk van een inventarisatie van waar men zoal tegenaan loopt in de redenen om te willen testen.

Ben zelf overigens niet HB. Ik werk als assistent orthopedagoge bij een praktijk die begaafdheidsonderzoek doet en zit dagelijks in deze materie. Had dit topic nog niet gezien aangezien ik alleen bij toeval eens in OUD kwam kijken

Je zegt zinnige dingen, nokwanda. Mijn oudste kind past in sociaal emotioneel opzicht het beste bij zijn leeftijdsgenoten. Daarom heeft hij geen klas overgeslagen, maar werkt op zijn eigen niveau (evenals nog een meisje in zijn klas, dus hij is niet helemaal een eenling), én hij zit dus in de plusklas voor de verdieping. Voor hem werkt dat perfect. Sterre is een heel ander kind dan Wouter, en had die versnelling juist wel nodig om zich gelukkiger te voelen op school.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 22:18 schreef Grijs het volgende:

[..]

Mijn man is ook duidelijk hoogbegaafd, maar wilde daar ook heel lang niet aan. Vooral vanwege zijn eigen vooroordelen t.o.v. hoogbegaafdheid. Dat hoogbegaafden ook 'gewone mensen' zoals hij konden zijn, ging er bij hem heel lang niet in. Totdat hij zich wat meer in hoogbegaafdheid verdiepte en hij veel herkenning tegenkwam (vooral wat onderpresteren en 'niet leren leren' betreft).

Wat ik mij dus afvraag is of dat gevoel van jou niet uit vooroordelen voort komt?

Ik denk niet zozeer uit vooroordelen, maar vooral ook vanuit de opvoeding die ik omtrent dit heb gehad vanuit mijn vader.
Mijn vader is zelf erg intelligent (en mijn moeder ook, die heeft de 1e klas op de basisschool overgeslagen), en ik heb altijd meegekregen; het kan altijd beter; doe je gewoon dan doe je al gek genoeg. Ik ben pas ook de afgelopen jaren gaan ontdekken wat ik er voor mezelf uit kan halen, of hoe ik er plezier aan kan beleven (feitenkennis was ik als kind trouwens al gek mee, vooral omtrent dieren).
En ik weet wel voor mezelf dat ik beperkingen heb, althans daar loop ikzelf tegenaan. Van kindsafaan denk ik namelijk al over de grotere dingen des levens, en ik analyseer graag, kom graag met antwoorden, maar ik denk dat dat de menselijke beperking is, we kunnen nu eenmaal niet alles snappen.

Misschien ook dat hoogbegaafd meteen zoveel verwachtend is, en dat het een stuk valse bescheidenheid is dat ik me daar dan zelf net even niet wil indelen. Ik wil me liever gewoon normaal voelen (Maar anderzijds mezelf ook vleien met prestaties, tjah, het blijft krom).

Versneld leren of op niveau presteren is idd niet altijd een goede oplossing of uitweg.
Zelf had ik een hele hoge score op de cito, en had met gemak gymnasium kunnen doen. Ook uit latere tests bleek dat ik met alle gemak wo onderwijs had kunnen doen; echter waren er wat behoorlijke problemen in de thuissituatie, waardoor de directeur van de lagere school al zei; doe maar gewoon havo, je mag al blij zijn als je dat haalt, mocht je toch naar gymnasium moeten dan betaal ik je schoolgeld. Dat had hij prima ingeschat, want zelfs op de havo ben ik 2 keer blijven zitten en uiteindelijk overgestapt naar mbo.
Wel heb ik in een apart groepje op de basisschool gezeten, de 6 beste van de klas wat betreft rekenen; en ik deed graag mee met wie is het snelst klaar met 0 fout met rekenen en dictee.

Overigens schijnt mijn broer hoger getest te zijn qua iq dan mij, op een jongere leeftijd, echter is hij op de lomschool terecht gekomen, hetzij wel met aangepast lesmateriaal, maar bij hem komt het er absoluut minder uit; misschien omdat er bij hem ook pdd-nos geconstateerd is. Alleen met 'tweaken'/het leven handiger maken d.m.v. automatiseren is het wel merkbaar.

quote:

Op zondag 13 januari 2008 22:53 schreef Five_Horizons het volgende:

[..]

Mag ik (persoonlijk) daar 'snel verveeld in werk/onderwijs', 'sociaal niet sterk'(in de zin van: veel te hoge eisen aan mensen stellen) en 'aparte gedachtenkronkels' aan toevoegen?

Zeker dat eerste is voor mij wel herkenbaar; nu pas kan ik me richten wat betreft m'n werk en ook redelijk goed qua hobby, maar voorheen sprong ik graag van hak op de tak, was ik enorm onrustig en steeds opzoek naar een nieuwe uitdaging omdat ik erg snel was uitgekeken op dingen. Gelukkig heb ik inmiddels wel m'n draai gevonden, en dat geeft een stuk meer rust! (Ik moest ook wel, m'n lichaam ging er ook gewoon kapot aan aan de stress).
Intussen heb ik een baan waar ik direct resultaat mee kan boeken en die veel nauwkeurigheid vereist, en dagelijkse 'deadlines', daar kan ik prima de voeten mee uit. Wel heeft het de nodige discipline van mezelf gevraagd om mezelf te kunnen richten op iets, maar ik ben godzijdank een streber

Hoge eisen stel ik niet snel aan andere mensen, ja wel kan ik dat doen in gedachten, maar ik pas mij erg snel aan, en kan ook bewonderend zijn naar andere mensen; want ieder heeft zo zijn kwaliteiten, en tekortkomingen.
Die hoge eisen stel ik wel aan mezelf; maar ook daarin kan ik gelukkig een stapje terug doen.

Aparte gedachtenkronkels; nee ; alleen wat sneller met tussendoorweggetjes denken (Of soms juist weer omwegen )
Maar dat is weer een stuk aanpassingsvermogen; ik kijk graag naar anderen en leer daarvan (kopieren/spiegelen, hetzij het wel in me zit); wat is normaal; wat niet. En ik pas erg op met aparte gedachtenkronkels, gezien mijn moeder daar de weg in kwijt is geraakt (psychoses), dus ben daar erg waakzaam voor van wat wel en niet kan.

Overigens zijn er best veel HB die in het regulier onderwijs niet functioneren die met PDD-NOS en andere autismespectrumstoornissen zijn gediagnosticeerd die niet perse ook werkelijk een van die dingen hebben, maar die wel zo reageren omdat ze echt niet binnen het regulier onderwijs passen.
Wil niet zeggen dat de combinatie niet bestaat. Tuurlijk wel.
Maar misdiagnoses komen echt vaak voor.

Bij sommigen van hen vallen die kenmerken bij ontwikkelingsgelijken weg, wanneer ze opeens niet meer zo heel anders zijn en er meer mensen in de omgeving zijn die de gedachtengangen kunnen volgen en waarbij dat normaal is. Op dit moment wordt er een schoolconcept voor HB kinderen ontwikkeld waar veel belangstelling voor is. De kinderen volgen dan speciaal onderwijs dat anders is ingedeeld en veel verbreding, verdieping en vooral compacting kent. Er zijn dan binnen een andere basisschool een aantal lokalen waar deze kinderen hun lessen volgen. De pauzes brengen ze wel door met de andere kinderen op de school.
Het lijkt goed te werken en veel kinderen functioneren daar beter en zitten lekkerder in hun vel dan ze daarvoor deden.
Ik sta zelf helemaal 200% achter dit concept. Dat wil niet zeggen dat het voor ieder HB kind DE manier is.

Trouwens... plusklassen en dergelijke zouden er niet alleen voor HB kinderen moeten zijn. Ook kinderen die buiten de gemiddelde 95-115 vallen, maar niet aan de 130 komen lopen vaak tegen dezelfde zaken aan.

Dat voor veel kinderen tegenwoordig plusklassen nodig zijn, dat alsmaar meer kinderen zich op school vervelen, daar ongelukkig door worden en gedragsstoornissen gaan vertonen, zou ook weleens hiermee te maken kunnen hebben. Als het algehele niveau van het onderwijs alsmaar daalt, terwijl de mens gemiddeld steeds slimmer wordt, zullen steeds meer kinderen niet op hun plek zitten in een normale schoolklas.

quote:

Op woensdag 23 januari 2008 20:36 schreef thaleia het volgende:
Als het algehele niveau van het onderwijs alsmaar daalt, terwijl de mens gemiddeld steeds slimmer wordt, zullen steeds meer kinderen niet op hun plek zitten in een normale schoolklas.

Waar haal je dit vandaan

Maar dan nog: om een veel aangehaald voorbeeld te noemen --> Lezen --> AVI 6 is AVI 6. Dat is niet stiekem een opgehemelde AVI 3. Dat heeft dus niets met beter/slechter onderwijs te maken...

Het heeft eerder te maken met de manier van leren.
Een HB kind of meerbegaafd kind zal vaak makkelijker leren als hen de stof op een andere manier wortdt aangeboden. Hier in Nederland worden de porties stof aangeboden en gaat men pas verder als men de kleine portie beheerst. dat is niet voor iedereen werkbaar. Je kunt ook het doel laten zien en vandaar uit naar de details werken zoals wanneer je met projecten werkt en vakken die op de een of andere manier aan elkaargelinkt zijn om een groot helder resultaat te bewerkstelligen. Dat is wat men in nederland in het regulier onderwijs, dat vrijwel overal hetzelfde is in opbouw, doet. In sommige andere landen, zoals in de USA en vele andere landen, is er meer keus in het onderwijssysteem en kan je voor je kind makkelijker overstappen op een school die een andere methode hanteert.
Dat wil niet zeggen dat het kind dat minder hoog begaafd zal zijn. het zal wel tegen minder problemen aanlopen dan.

Maar Thaleia heeft best een punt.

Even een kick:

Zijn er hier ouders die hun kind hebben laten testen m.b.v. een psycholoog?

Wij gaan i.s.m. school deze weg volgen en ik ben op zoek naar ervaringen in die richting.

Zelf hebben wij geen ervaring met testen, maar ik heb wel ervaringen gelezen van ouders op een ander forum.
_{Als de link niet mag, haal het dan maar weer weg, dan PM ik het wel}

Is het een psycholoog die gespecialiseerd is in hb? Vaak worden kinderen getest als ze problemen zoals onderpresteren hebben ontwikkeld, en dan kan het goed zijn als de testafnemer ervaring daarmee heeft om te voorkomen dat ze op de test onder hun niveau presteren. Het CBO staat erg goed bekend (en de prijs is daar ook naar), en er zijn via dat hiq-forum wel namen te vinden van anderen die gespecialiseerd zijn. Via jullie plaatselijke PHAROSvereniging (of Mensa, daar was jij toch lid van?) kun je misschien meer namen krijgen. De ervaringen met schoolbegeleidingsdiensten zijn erg wisselend.
/edit Wat ook wel wordt aangeraden is niet alleen een iq test maar ook een didactische test af te nemen (dat kan wel goed ism school) zodat je ook weet hoe ver je kind is met de lesstof. Handig voor een evt beslissing mbt versnellen.

[ Bericht 8% gewijzigd door poemojn op 07-04-2008 23:00:47 ]

Ik ben zelf een beetje angstig voor HB aangezien zowel mijn zwager als mijn man het zijn, mijn zwager heeft hier veel problemen mee gehad, ze dachten zelfs dat hij een of andere stoornis had ( hij is ook kleurenblind en dyslecties), hij was stil en afwezig.
Ze zijn hem dus voor het eerst gaan testen toen hij nog een kind was ( jaar of 8) en toen bleek juist dat hij hoog begaafd was, een IQ van 145 geloof ik.
Hij heeft alleen heel veel moeite om het te uiten en in combinatie met kleurenblind en dyslectie denken mensen juist het tegenovergestelde.
Hij is overigens naar de LTS gegaan en daarna naar het MBO, nu is hij electricien. ( en dat vind hij zelf erg leuk)

Mijn man heeft het gelukkig minder, die heeft een hoog IQ (130)en daardoor was school voor hem supersimpel, wel te simpel, hij heeft het wel zodanig dat het voor hem meer positieve dan negatieve dingen heeft gebracht.
Alleen soms komt hij een beetje "wijs"uit de hoek, maar ach, als dat alles is.

Ik heb een gewoon gemiddeld IQ, niks bijzonders, geloof 115 ofzo.

En Demi, ze is een slimme meid, ze is van mei 2005 en telt tot 15, ze praat erg goed maar ik denk bovenal dat ze erg nieuwsgierig is en graag met de wat oudere kindjes mee wil doen, heb zelf niet het idee dat ze hb is, gelukkig!

[ Bericht 0% gewijzigd door KD-fotografie op 08-04-2008 11:21:39 ]

quote:

Op dinsdag 8 april 2008 02:30 schreef KD-fotografie het volgende:
En Demi, ze is een slimme meid, ze is van mei 2008 en telt tot 15, ze praat erg goed maar ik denk bovenal dat ze erg nieuwsgierig is en graag met de wat oudere kindjes mee wil doen, heb zelf niet het idee dat ze hb is, gelukkig!

zozo, moet nog geboren worden en kan al tellen!

quote:

Op maandag 7 april 2008 20:12 schreef Five_Horizons het volgende:
Even een kick:

Zijn er hier ouders die hun kind hebben laten testen m.b.v. een psycholoog?

Wij gaan i.s.m. school deze weg volgen en ik ben op zoek naar ervaringen in die richting.

Jups, Wij zijn in Den Haag geweest, bij een mevrouw gespecialiseerd in jonge(re) kinderen.Heel tevreden over. Zij voelt de kinderen zeer goed aan. Daan was al helemaal afgegleden naar niks doen, regressief gedrag, apathie. Zij had m binnen een middag keihard aan het werk. zijn oogjes straalden weer. Hij heeft het er nu drie jaar later nog over.

quote:

Op dinsdag 8 april 2008 08:57 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

Jups, Wij zijn in Den Haag geweest, bij een mevrouw gespecialiseerd in jonge(re) kinderen.Heel tevreden over. Zij voelt de kinderen zeer goed aan. Daan was al helemaal afgegleden naar niks doen, regressief gedrag, apathie. Zij had m binnen een middag keihard aan het werk. zijn oogjes straalden weer. Hij heeft het er nu drie jaar later nog over.

Kun je mij daar de naam van PMmen?
Ik krijg regelmatig de vraag van ouders over welke persoon in hun regio ech t fijn is.Nou ken ik inmiddels wel wat namen, maar er zijn zulke lange wachtlijsten dat het fijn is om meer namen te kennen waarover ik goede verhalen heb gehoord. En ik verwacht heel erg veel vraag uit die regio binnenkort.

quote:

Op dinsdag 8 april 2008 03:02 schreef erikkll het volgende:

[..]

zozo, moet nog geboren worden en kan al tellen!

haha, 2005 dus, zal het meteen veranderen.

De 2de komt in juni 2008.

quote:

Op dinsdag 8 april 2008 02:30 schreef KD-fotografie het volgende:
Ik ben zelf een beetje angstig voor HB (..)

Mijn man en ik hebben wel eens tegen elkaar gezegd (toen kinderen nog laaaang niet in beeld waren), dat we misschien wel eens een hoogbegaafd kind konden krijgen. Hoewel we toen nog niet eens wisten dat er hb in de familie voorkwam. Het leek ons in elk geval niets, een hb kind.
Maar ik moet zeggen, het maakt me eigenlijk helemaal niets uit. Het is gewoon mijn kind, hb of niet. Wel ben je er wat drukker mee, maar daar kan m'n kind ook niets aan doen.

Afgelopen zaterdag hebben we trouwens nog wat leuks meegemaakt. We (Daan, Judith en ik) gingen naar de bibliotheek en bij de ingang lag allemaal informatie over het helaal, sterren en planeten. Daan (7 jr.) was helemaal enthousiast en bekeek alles aandachtig. Bleek er ook juist een lezing daarover te beginnen in de bieb. Wij lopen daar dus naartoe en Daan gaat zitten. Ik spreek af dat ik met Judith boeken ga uitzoeken en dat hij, als hij het zat is, ook maar naar de jeugdhoek moet gaan.
Toen Judith en ik klaar waren met het uitzoeken van de boeken, zocht ik Daan maar eens op. Hij zat nog mooi naar de lezing te luisteren, zit allerlei vragen te stellen en te beantwoorden en genoot zichtbaar. De meneer die de lezing hield vond het ook wel leuk dat hij zo geïnteresseerd was en had ook wel door dat hij er al aardig wat van afwist.
Na afloop van de lezing vertelt die meneer dat hij ook lezingen geeft op basisscholen. Voor groep 7 en 8, vertelt hij erbij. Hij vraagt aan Daan in welke groep hij nu zit... Helaas voor hem nog maar in groep 4, hij zal dus nog even geduld moeten hebben .

Het leukste vond ik dat hij er zichtbaar van genoot! Doe je een ander kind een plezier met een bezoek aan de kinderboerderij, hem kun je beter naar een lezing laten gaan .

Heerlijk om te zien als ze zo "sponzig" gaan doen en helemaal opleven.
Ja, tuurlijk is het knap klote als je ze ziet wegglijden en ze zich niet begrpen voelen. Maar, man, wat is het leuk als ik die kindjes onder elkaar en/of in een situatie zie waarin ze lekker bezig kunnen zijn.
Gewoon normale kinderen maar dan verrukkelijk slim en soms met ieder zijn/haar eigenaardigheden.
Heb zoooo vaak ouders aan de foon die niet weten wat te doen. Vaak zeg ik: maar mijn god, geniet ook eens. In mijn oren klinkt dit als een fantastisch leuk kind. Wil het niet spelen maar lezen... hele dagen lezen? Nou en!!!!
We hoeven ook niet allemaal 10 vrienden te hebben en sociale wondertjes te zijn. We mogen ook best einzelgangers zijn. Waarom is dat onder volwassenen wel geaccepteerdf maar niet of nauwelijks als het om een kind gaat?