In die topic kwam ik mensen tegen, voornamelijk rond de 20, die nog nooit een vriendin gehad hebben, maar dan kwamen ze meestal net in die topic praten over dat ze het sinds een paar weken hadden. Niet allemaal though, maar heel veel mensen die bewust geen vriendin wilde ben ik niet tegengekomen, of die hebben dat niet vermeld, dus vandaar:
Wie is er op een punt gekomen dat hij/zij zijn/haar leven liever alleen leeft, en wat is daar de rede voor?
In mijn geval, ben 16, nog nooit een vriendin gehad, gezoend of de liefde bedreven, woei, jah, gaat ook moeilijk als je geen liefde hebt, kan je het ook niet bedrijven natuurlijk. Om me heen zie ik die gasten waar meisjes/vrouwen het over hebben als ze zeggen "mannen"... of "alle jongens zijn hetzelfde", alleen uit op sex, zo ben ik niet, er zijn meerdere mensen die bang zijn om te binden en dat ook niet doen, maar wel alles doen om een vrouw het bed in te krijgen om ze vervolgens te dumpen, die drang ken ik zelfs niet. Heb een gevoel dat liefde oprecht is enzo, maar heb ook het gevoel dat het voor mij niet hoeft, daarbij speelt ook nog het feit dat ik het op een manier zielig zou vinden voor een meisje om 'mijn' vriendin te worden, als ik iemand al leuk vind gun ik haar vanuit mezelf als iets beters en als ze geinteresseerd is of zou zijn in mij heb ik liever dat ze ff verder zoekt naar iemand de ze wel verdiend. Opzich wel sociaal van me
Ik probeer ook zoveel mogenlijk uit de buurt te blijven van liefde, heb 't niet nodig die warmte en liefde, de uitvinder van de warme jas heeft me hier geholpen :p. Op langer termijn zou ik 't ook niet iemand willen aandoen om zich aan mij te binden, ik wil niemand iemands leven daarmee aantasten, in die tijd met mij, die waarschijnelijk snel tot een einde loopt kon ze d'r tijd en liefde veel beter besteden.
Op m'n 30e zal ik misschien nog welleens de post maken dat ik nog nooit een vriendin heb gehad, en die zal ik trots posten denk ik nu dan, want veel mensen zeggen dat ze op hun 18e, 23e pas serieuze liefdes hebben gehad, ik zie het niet voor me, qua toekomstbeeld en wens. Wie van jullie heeft er misschien vroeger zo gedacht en er toch van afgeweken? Of wie heeft dit volgehouden of wie gaat het volhouden?
Volhouden, als in verzetten tegen de liefde, want volgens het maatschappijbeeld is liefde doodnormaal toch? Dan ben ik niet normaal i guess
Nou ga ik weer geloven dat dit de juiste levenswijze is voor mij want die ene ervaring die ik dus met liefde heb gehad was dermate KUT dat ik er absoluut geen zin meer in heb.
[Dit bericht is gewijzigd door hardsilence op 18-05-2003 21:08]
quote:ik krijg na je verhaal wel een beetje t idee dat je erg onzeker bent en daarom probeert om op deze manier alle mogelijke tegenslag uit je leven te ontduiken. vooral medelijden hebben met je (hypothetische) vriendin duidt niet echt op veel eigendunk. Ik zal er wel naast zitten, maar dit is toch de eerste gedachte die ik kreeg...
Op zondag 18 mei 2003 20:36 schreef Cruel_Afflux het volgende:
...
quote:tja om het nou meteen weer op te geven na één tegenslag.. die heeft iedereen wel 'ns gehad. Ik heb ook wel wat narigheid gehad, en zal op momenten ook wel wat terughoudender zijn, maar ik zal het de volgende keer echt wel weer proberen
Op zondag 18 mei 2003 20:40 schreef Uiruru het volgende:
Dude jij hebt dezelfde filosofie zoals ik die HAD... had ja want toen kwam ik haar tegen en gooide ze mooi even mijn hele leven overhoop.Nou ga ik weer geloven dat dit de juiste levenswijze is voor mij want die ene ervaring die ik dus met liefde heb gehad was dermate KUT dat ik er absoluut geen zin meer in heb.
quote:Zwaar onzeker over jezelf? Je bent 16, en volgens mij erg in de pubertijd (gezien je onzekerheid). Ik denk persoonlijk ook wel dat die periode overwaait (dat HOEFT natuurlijk niet, maar OK).
Op zondag 18 mei 2003 20:36 schreef Cruel_Afflux het volgende:
Ik kom nu net vers uit een topic over wie er nog nooit een vriendin heeft gehad, maar die topic was heel oud, dus begin maar opnieuw met zoiets, maar dan gericht op de toekomst. (weet niet of hier dan wel al een topic van is, link me er maar naartoe als dit wel het geval is)
In die topic kwam ik mensen tegen, voornamelijk rond de 20, die nog nooit een vriendin gehad hebben, maar dan kwamen ze meestal net in die topic praten over dat ze het sinds een paar weken hadden. Niet allemaal though, maar heel veel mensen die bewust geen vriendin wilde ben ik niet tegengekomen, of die hebben dat niet vermeld, dus vandaar:
Wie is er op een punt gekomen dat hij/zij zijn/haar leven liever alleen leeft, en wat is daar de rede voor?
In mijn geval, ben 16, nog nooit een vriendin gehad, gezoend of de liefde bedreven, woei, jah, gaat ook moeilijk als je geen liefde hebt, kan je het ook niet bedrijven natuurlijk. Om me heen zie ik die gasten waar meisjes/vrouwen het over hebben als ze zeggen "mannen"... of "alle jongens zijn hetzelfde", alleen uit op sex, zo ben ik niet, er zijn meerdere mensen die bang zijn om te binden en dat ook niet doen, maar wel alles doen om een vrouw het bed in te krijgen om ze vervolgens te dumpen, die drang ken ik zelfs niet. Heb een gevoel dat liefde oprecht is enzo, maar heb ook het gevoel dat het voor mij niet hoeft, daarbij speelt ook nog het feit dat ik het op een manier zielig zou vinden voor een meisje om 'mijn' vriendin te worden, als ik iemand al leuk vind gun ik haar vanuit mezelf als iets beters en als ze geinteresseerd is of zou zijn in mij heb ik liever dat ze ff verder zoekt naar iemand de ze wel verdiend. Opzich wel sociaal van me
![]()
Ik probeer ook zoveel mogenlijk uit de buurt te blijven van liefde, heb 't niet nodig die warmte en liefde, de uitvinder van de warme jas heeft me hier geholpen :p. Op langer termijn zou ik 't ook niet iemand willen aandoen om zich aan mij te binden, ik wil niemand iemands leven daarmee aantasten, in die tijd met mij, die waarschijnelijk snel tot een einde loopt kon ze d'r tijd en liefde veel beter besteden.
Op m'n 30e zal ik misschien nog welleens de post maken dat ik nog nooit een vriendin heb gehad, en die zal ik trots postendenk ik nu dan, want veel mensen zeggen dat ze op hun 18e, 23e pas serieuze liefdes hebben gehad, ik zie het niet voor me, qua toekomstbeeld en wens. Wie van jullie heeft er misschien vroeger zo gedacht en er toch van afgeweken? Of wie heeft dit volgehouden of wie gaat het volhouden?
Volhouden, als in verzetten tegen de liefde, want volgens het maatschappijbeeld is liefde doodnormaal toch? Dan ben ik niet normaal i guess
Dus heb je er nu bewust voor gekozen alleen te zijn, of is het onderbewust gekozen door o.a. onzekerheid?
quote:zo'n toekomst lijkt mij persoonlijk niks, maar dat hangt er natuurlijk ook maar vanaf wat je allemaal wil in t leven.
Op zondag 18 mei 2003 21:08 schreef Cruel_Afflux het volgende:
Jah, ik heb zo het gevoel dat die onzekerheid daar niet een hele grote rol in heeft. Het speelt mee, maar ik heb er geen problemen mee. De keuze om alleen te blijven was breder onderbouwt, alleen kan ik het niet heel goed verwoorden, vreemd, want ik ben emcee, of dat is het, de vrijheid die een artiest nodig heeft (A)
Ik zit er niet echt mee dat ik nog nooit een vriendin heb gehad, hoewel ik kan voorstellen dat mensen hier depri van worden maar ik sta er opzich redelijk tegenover. Als ik mezelf voorstel als ik ouder ben zie ik mezelf alleen in een klein flatje wonen, en daar gelukkig mee zijn, vraag me alleen af of mensen die zover zijn ook echt gelukkig zijn.
en dat je nog nooit een vriendin hebt gehad zegt niks.. je bent 16, je leven is net begonnen
Ik hoop voor je dat je nooit verliefd wordt. Hoop ik ook voor mezelf dat ik dat niet meer meemaak.
quote:wat is jouw motivatie voor die instelling? ik kan me er eigenlijk maar weinig bij voostellen.. moet er niet aandenken om nooit meer verliefd te worden
Op zondag 18 mei 2003 21:12 schreef Uiruru het volgende:
TS ik hoor mezelf praten!Ik hoop voor je dat je nooit verliefd wordt. Hoop ik ook voor mezelf dat ik dat niet meer meemaak.
quote:Juist. Door zelf al de 'keuze' te maken geen vriendin te willen, zul je het ook niet als falen ervaren als het ook niet gebeurt.
Op zondag 18 mei 2003 21:26 schreef Bombie het volgende:
Je bent je gewoon nog niet helemaal bewust van wat er allemaal gebeurt. Je meet jezelf vantevoren al een verliezershouding aan en loopt zo minder risico om gekwetst te worden.
quote:Jezus! Wat heb jij een chronisch gebrek aan zelfvertrouwen zeg!
Op zondag 18 mei 2003 20:36 schreef Cruel_Afflux het volgende:
blaaaaaaaat.....
Je bent nu nog op een punt in je leven dat je je houding makkelijk kunt veranderen..... Succes!
Ach en wie weet wordt je volgende week wel op stel en sprong verliefd. Je weet het niet Je weet nu niet wat de toekomst je brengt en de liefde slaat altijd toe als je dat niet verwacht.
Het komt wel goed.
Ik ben trouwens jarenlang vrijgezel geweest omdat ik vond dat ik niet toe was aan verkering. (Maar toen had ik wel scharrels). Dat gaat over, geloof me.
Da's ook meteen de pest aan het verliefd zijn... je kunt je argumenten om niet verliefd te worden nog zo sterk onderbouwen, maar het is je gevoel dat je gek maakt, en daar kan logica weinig tot niks aan veranderen... Sad but true.
quote:Misschien een keer pijnlijke "ervaring" (kweet nie hoe ik het moet zeggen) aan over gehouden... dat het dus niet wederzijds was.
Op zondag 18 mei 2003 21:13 schreef WouterFB het volgende:[..]
wat is jouw motivatie voor die instelling? ik kan me er eigenlijk maar weinig bij voostellen.. moet er niet aandenken om nooit meer verliefd te worden
Heb ik ook gehad Toen was ik echt ff helemaal kapot, daarom denk ik nou ook : ik wil niet verliefd worden op iemand.... alleen als ik zeker weet als het wederzijds zou zijn
quote:Je hoeft er ook niet mee te zitten dat je nog geen vriendin hebt gehad. Zodra je wanhopig gaat worden, ga je DAT uitstralen. En dat werkt ook niet echt.
Op zondag 18 mei 2003 21:08 schreef Cruel_Afflux het volgende:
Jah, ik heb zo het gevoel dat die onzekerheid daar niet een hele grote rol in heeft. Het speelt mee, maar ik heb er geen problemen mee. De keuze om alleen te blijven was breder onderbouwt, alleen kan ik het niet heel goed verwoorden, vreemd, want ik ben emcee, of dat is het, de vrijheid die een artiest nodig heeft (A)
Ik zit er niet echt mee dat ik nog nooit een vriendin heb gehad, hoewel ik kan voorstellen dat mensen hier depri van worden maar ik sta er opzich redelijk tegenover. Als ik mezelf voorstel als ik ouder ben zie ik mezelf alleen in een klein flatje wonen, en daar gelukkig mee zijn, vraag me alleen af of mensen die zover zijn ook echt gelukkig zijn.
Persoonlijk denk ik dat je je zelfvertrouwen-probleem onderschat. Ik wil je niets aanpraten, maar als je het allemaal zo neer zet, heb ik het idee dat je niet wil erkennen dat je dat bent. Denk eerst eens een paar dagjes na over de posts hier. Of wellicht een paar nachtjes, want je onderschrift "nachtlevend" doet me eigenlijk vermoeden dat je een beetje een computerleventje leidt. Of vergis ik me?
EDIT: nogmaals, je bent pas 16 en in je puberteit (dit wil je natuurlijk HELEMAAL NIET horen ) dus het is niet heel gek dat je hier zo over denkt.
Ze zeggen wel eens: "Wat je niet hebt gehad, raak je ook niet kwijt", maar dat neemt niet weg dat het zonde kan zijn dat je er nooit naar gezocht hebt.
Als je nu vindt dat je levenslang alleen moet blijven dan is dat jouw realiteit en daar is niks mis mee, maar ook niks goed aan. Dat IS alleen 'zo'.
Een mens heeft een aantal primaire behoefte(n) en daar is sex er 1 van. Al besluit je in een klooster te gaan daar ontkom je niet aan. Het zoekt je op net als 100.000 andere dingen overigens. Gevoelens b.v zijn altijd echt.
C'est la vie
Ik ben voor mijn gevoel ook niet echt bang voor afwijzing of dat er iets stuk loopt, maar een leven 'alleen' lijkt me aantrekkelijker. Daarnaast ben ik wel onzeker enzo, maar zit daar niet echt mee omdat ik toch al alleen wilde blijven, ook weer opgelost :p ik zit niet met zo'n face ofzo -> (ik heb ook geen gele huid, daar niet van) maar alleen kan ik me toch redelijk redden... discussie had ook niet op mij uit hoeven lopen (ik ben niet iemand die zoveel aandacht wil.. en verdiend :p) maar gewoon of ik de enige ben die het uit zichzelf als levenstoekomst ziet, en nu nogsteeds blijken mensen die al een beetje zo gedacht hebben er toch overeen gekomen te zijn. Nu zijn 'pubers' eigenwijs natuurlijk, maar ik heb het gevoel dat ik het serieus nog ga volgen ook deze gedachten.
Maar genoeg over mij, nog iemand anders met een verhaal en rede?
Ikzelf twijfel nog. Aan de ene kant mis ik soms best het romantische dingen doen met je vriendje ( en dan heb ik het niet over zoenen cq seks, maar over samen uit eten gaan, naar de film gaan, op vakantie gaan naar een romantische plek). Aan de andere kant heb ik nu een bepaalde plek voor mezelf gecreeerd, met mijn eigen privacy, eigen gewoontes etc. Het lijkt me heel moeilijk als iemand daar helemaal tussen komt te zitten. Daarom zou voor mijn gevoel een traditionele relatie met gezinnetje etc. misschien niet iets voor mij zijn, maar een lat-relatie oid misschien wel.
quote:Ik geloof er niks van dat je alleen wilt blijven, vriend...
Op maandag 19 mei 2003 13:59 schreef Cruel_Afflux het volgende:
[..]Daarnaast ben ik wel onzeker enzo, maar zit daar niet echt mee omdat ik toch al alleen wilde blijven, ook weer opgelost :p ik zit niet met zo'n face ofzo ->
(ik heb ook geen gele huid, daar niet van) maar alleen kan ik me toch redelijk redden...
[..]
Ik zei ook wel eens over dingen die niet gingen zoals ik wilde: "och.. ik hoefde het eigenlijk toch al niet!", maar ondertussen...
quote:Ik sluit me hier bij aan ja. Ook ik mis die romantische dingen ( bleergh, en dat is eng) maar kan me ook prima alleen redden ben ik achter gekomen.
Op maandag 19 mei 2003 14:06 schreef Ripley het volgende:
Maar wil jij wel alleen blijven omdat dat je aantrekkelijk lijkt? Of is het omdat je te onzeker bent? Dat proef ik namelijk uit je eerste post.Ikzelf twijfel nog. Aan de ene kant mis ik soms best het romantische dingen doen met je vriendje ( en dan heb ik het niet over zoenen cq seks, maar over samen uit eten gaan, naar de film gaan, op vakantie gaan naar een romantische plek). Aan de andere kant heb ik nu een bepaalde plek voor mezelf gecreeerd, met mijn eigen privacy, eigen gewoontes etc. Het lijkt me heel moeilijk als iemand daar helemaal tussen komt te zitten. Daarom zou voor mijn gevoel een traditionele relatie met gezinnetje etc. misschien niet iets voor mij zijn, maar een lat-relatie oid misschien wel.
Ben je mischien bang om je te binden?
quote:Waarom die vraag? Voor sommigen is het gewoon geen noodzaak om zich te binden. Ze zijn de juiste personen niet tegengekomen en hebben voldoende uitdagingen in hun werk en sociale leven. Dat kan toch ook?
Op maandag 19 mei 2003 14:14 schreef zwaaibaai het volgende:
Ben je mischien bang om je te binden?
De maatschappij moet nou maar eens wennen aan de mensen die hun leven net zo lief alleen doorbrengen ipv met zijn tweeen.
quote:Dat snap ik wel, dat je er geen noodzaak in ziet. Maar vaak hoor je dit ook van mannen/jongens/vrouwen/meisjes die zich niet kunnen binden, maar wel willen...
Op maandag 19 mei 2003 14:17 schreef Frenkie het volgende:[..]
Waarom die vraag? Voor sommigen is het gewoon geen noodzaak om zich te binden. Ze zijn de juiste personen niet tegengekomen en hebben voldoende uitdagingen in hun werk en sociale leven. Dat kan toch ook?
quote:Van mij mag iedereen dat idd lekker zelf weten. Maar er vielen me wat opmerkingen op in de 1e post:
Op maandag 19 mei 2003 14:17 schreef Frenkie het volgende:[..]
Waarom die vraag? Voor sommigen is het gewoon geen noodzaak om zich te binden. Ze zijn de juiste personen niet tegengekomen en hebben voldoende uitdagingen in hun werk en sociale leven. Dat kan toch ook?
De maatschappij moet nou maar eens wennen aan de mensen die hun leven net zo lief alleen doorbrengen ipv met zijn tweeen.
quote:Hij geeft daarbij aan zichzelf kennelijk niet goed genoeg te vinden voor een relatie of liefde, dat is voor mijn gevoel heel wat anders dan gewoon kiezen voor alleen zijn.
Op zondag 18 mei 2003 20:36 schreef Cruel_Afflux het volgende:
daarbij speelt ook nog het feit dat ik het op een manier zielig zou vinden voor een meisje om 'mijn' vriendin te worden, als ik iemand al leuk vind gun ik haar vanuit mezelf als iets beters en als ze geinteresseerd is of zou zijn in mij heb ik liever dat ze ff verder zoekt naar iemand de ze wel verdiend. Opzich wel sociaal van me![]()
Ik probeer ook zoveel mogenlijk uit de buurt te blijven van liefde, heb 't niet nodig die warmte en liefde, de uitvinder van de warme jas heeft me hier geholpen :p. Op langer termijn zou ik 't ook niet iemand willen aandoen om zich aan mij te binden, ik wil niemand iemands leven daarmee aantasten, in die tijd met mij, die waarschijnelijk snel tot een einde loopt kon ze d'r tijd en liefde veel beter besteden.
quote:Dat had ik ook gelezen, maar die jongen is ook pas 16. Dat verandert vanzelf nog wel. Ik had/heb zelf ook allerleid toekomstdromen waarin ik vooral mezelf zie en niet per se een partner (reizen, werken in het buitenland enzo) en toch heb ik nu al weer een tijdje verkering. Het overkwam me zeg maar. Ik denk dat dat hem ook nog wel gaat overkomen. En zo niet, dan niet. Alleen kan je ook een leuk leven hebben.
Op maandag 19 mei 2003 14:23 schreef Ripley het volgende:
Hij geeft daarbij aan zichzelf kennelijk niet goed genoeg te vinden voor een relatie of liefde, dat is voor mijn gevoel heel wat anders dan gewoon kiezen voor alleen zijn.
quote:Je hoort mij niet ontkennen dat je alleen ook een leuk leven kan hebben hoor. Ik ben zelf inmiddels ook al een paar jaar alleen en ik hoef niet per se een relatie. Maar ik vind het dus wat anders om te kiezen voor alleen zijn omdat je dat gewoon zo wil en te keizen voor alleen zijn omdat je te angstig en onzeker bent.
Op maandag 19 mei 2003 14:27 schreef Frenkie het volgende:[..]
Dat had ik ook gelezen, maar die jongen is ook pas 16. Dat verandert vanzelf nog wel. Ik had/heb zelf ook allerleid toekomstdromen waarin ik vooral mezelf zie en niet per se een partner (reizen, werken in het buitenland enzo) en toch heb ik nu al weer een tijdje verkering. Het overkwam me zeg maar. Ik denk dat dat hem ook nog wel gaat overkomen. En zo niet, dan niet. Alleen kan je ook een leuk leven hebben.
quote:En dat was ook mijn insteek.
Op maandag 19 mei 2003 14:30 schreef Ripley het volgende:[..]
Je hoort mij niet ontkennen dat je alleen ook een leuk leven kan hebben hoor. Ik ben zelf inmiddels ook al een paar jaar alleen en ik hoef niet per se een relatie. Maar ik vind het dus wat anders om te kiezen voor alleen zijn omdat je dat gewoon zo wil en te keizen voor alleen zijn omdat je te angstig en onzeker bent.
quote:Helemaal mee eens, ik had mijn eigen standpunt niet beter kunnen omschrijven. Al merk ik wel dat het van dag tot dag kan veranderen. De ene keer kan ik ontzettend balen dat ik alleen ben en een week later kan ik me niets idealers voorstellen dan dat. Heel wisselend. Ik zie mezelf sowieso niet meer gaan samenwonen (been there, done that) dus LAT lijkt me een prima oplossing; kan je je toch even terugtrekken als je daar behoefte aan hebt.
Op maandag 19 mei 2003 14:06 schreef Ripley het volgende:
Ikzelf twijfel nog. Aan de ene kant mis ik soms best het romantische dingen doen met je vriendje ( en dan heb ik het niet over zoenen cq seks, maar over samen uit eten gaan, naar de film gaan, op vakantie gaan naar een romantische plek). Aan de andere kant heb ik nu een bepaalde plek voor mezelf gecreeerd, met mijn eigen privacy, eigen gewoontes etc. Het lijkt me heel moeilijk als iemand daar helemaal tussen komt te zitten. Daarom zou voor mijn gevoel een traditionele relatie met gezinnetje etc. misschien niet iets voor mij zijn, maar een lat-relatie oid misschien wel.
hmmmz of niet, hier wel iig
quote:"Ik ben niet bang voor afwijzing, maar ik ben wel onzeker."
Op maandag 19 mei 2003 13:59 schreef Cruel_Afflux het volgende:
Ik ben voor mijn gevoel ook niet echt bang voor afwijzing of dat er iets stuk loopt, maar een leven 'alleen' lijkt me aantrekkelijker. Daarnaast ben ik wel onzeker enzo, maar zit daar niet echt mee omdat ik toch al alleen wilde blijven, ook weer opgelost
Uhuh. dus.
Je dekt jezelf in.
Als je maar hard genoeg roept dat je alleen wil blijven, ga je het nog geloven ook.
quote:Wil je nu horen dat je het wel verdient???
(ik ben niet iemand die zoveel aandacht wil.. en verdiend :p)
* LordAnger ziet zichzelf nog wel een jaar of ... alleen blijven
Vul op de puntjes zelf een getal met dubbele cijfers in
quote:kerel... jij bent 16. Toen ik zo oud was liep ik nog achter een bal aan,
Op zondag 18 mei 2003 20:36 schreef Cruel_Afflux het volgende:...
Ik denk ongeveer zoals jij, denk ik. Volgens iedereen moet je maar
geloven dat liefde iets heel normaals is en dat iedereen met elkaar naar
bed gaat enzo, maar iedereen kan opflikkeren!!
Meisjes zijn op jonge leeftijd naieve wezens die alleen maar lekkere
kerels willen en gedumpt worden bij het leven.
dus fuk op met al die kut-reclames over "als je puisten hebt wil niemand
met je neuken" en "als je uit je bek stinkt wil niemand met je zoenen"
flikker toch asteblieft op met je poepzooi.
[Dit bericht is gewijzigd door WhitesoX op 20-05-2003 08:47]
Om met de deur in huis te vallen, ik ben een jongen van 22 jaar oud, vrijgezel, nooit een vriendin gehad of gezoend of wat dan ook in de relationele sfeer. Als ik heel eerlijk naar mezelf kijk dan voel ik me aardig gefrustreerd over het feit dat ik nog steeds single ben. Zo nu en dan kan ik deze frustraties goed aan de kant zetten en lukt het me meer op relaxt mezelf te zijn. Maar heel vaak heb ik het gevoel alsof die frustraties me voorbij rennen. Ik ben dan zo gefixeerd op die frustraties dat ik de realiteit een beetje uit het oog verliest.
Het is absoluut niet zo dat ik contact met meiden uit de weg ga, al heb ik wel het idee dat mijn frustraties betreffende een relatie hebben toch vaak doorschemeren in het contact met meiden, daar doe je niks aan. Laatst wel een paar keer contact gezocht met een paar leuke meiden, maar verder als een leuk praatje komt het bijna nooit. Ik denk zelf dat dit aan mijn op dat moment starre (vooruitdenkende) houding ligt.
Het is een tijd zo geweest dat ik mijn gevoelens niet eens durfde te uiten tegen de betreffende meid, dan wachtte ik weer tot ik haar wat langer kende(voelt vertrouwder) om het dan eens aan te schieten. Dit alles stond een spontaan contact met een eventueel leuke relatie in de weg.
Maar nu nog is het vaak zo, zoals ik zei, dat ik nog steeds vaak aan het plannen ben, aan het vooruit denken ben in het contact met meiden. Dit alles blokkeert een spontane omgang.
De enige momenten dat ik dan ook wel leuke contacten heb is als ik relaxt ben en eens niet nadenk over mijn frustraties. Jammergenoeg is dit niet vaak.
Het is voor een groot gedeelte mijn onzekerheid (door de aanwezige frustraties) die me in de weg zit. Ik ga in ieder geval niet bij de pakken neer zitten, elke leuke confrontatie in wat voor vorm dan ook ga ik aan. Ik ben alleen echt op zoek naar iets waardoor ik mijn frustraties eens van me af kan zetten.
Ik ben er ook echt van overtuigd dat ik een meisje wat te bieden heb, dat is puur gevoelsmatig, ik kan ook niet opnoemen wat mijn goede eigenschappen zijn, maar ik weet gewoon dat ik genoeg te bieden heb. Maar raar genoeg, als ik mezelf de vraag stel wat ik dan zelf verwacht van een meisje, dan kan ik daar nog geen duidelijk antwoord op geven.
Ik denk dat ik goed onderweg ben naar het op een rijtje zetten van mijn gevoelens hierover, mijn zelfvertrouwen groeit ook nog steeds, maar er blijven nog (en dat zal misschien ook wel altijd zo zijn) wat zaken over waar ik met mezelf nog niet echt raad weet.
Wat de toekomst gaat brengen weet ik niet, dat wacht ik af. Ik ga in ieder geval verder met het ontdekken van mijn eigen ik. Hopelijk komt er snel wat meer rust in de tent.
Dit verhaal was dus puur om het e.e.a. van me af te schrijven, jullie allemaal bedankt voor het lezen.
Dan nog wel 1 geval, dit perspectief had ik altijd al, toen kwam er een meisje, die was verliefd op me, woei... ik heb wel gezegd of ze voor zichzelf niet even door kon kijken of er niemand anders was (maar dan op een lieve manier, niet harteloos ofzo ), maarja, toen ging ik toch een beetje open staan voor d'r, maar toen was ze niet meer verliefd op me (onbereikbaar werkt beter, maarja, in mijn geval 'wil' je weer niet dat dat 'werkt')... dus toen was ik weer terug bij af en vond dat wel een mooi punt om volledig te gaan voor alleen blijven.
En ik beweer hier niet dat ik het volhou, denk het alleen, niet dat ik er stoer mee doe van 'kijk mij nou, ik 'durf' m'n leven lang alleen te leven', het enige wat ik op Fok probeerde te vinden was mensen die dit doorgezet hebben, maar misschien is het een modern idee... en iedereen die zegt dat ik maar 16 ben, dat ik geen rechten heb ok serieus genomen te worden, jah ok, is zo, ik ben nog jong, daarom wilde ik over jullie 'oudere' schouders heen meekijken hoe het jullie verging
quote:Dat je naar de toekomst kijkt is niet meer dan menselijk. Iedereen doet dat, de 1 wat meer en vaker als de ander.
Op maandag 19 mei 2003 23:12 schreef daanemans het volgende:
tekst
Je zegt zelf dat je de greep op de realiteit weleens verliest, maar waarschijnlijk doe je jezelf daarmee te kort, want je weet tegelijkertijd dat het is zoals het is.
Je hoort 'verzachtende' argumenten zo vaak, omdat anderen je een ruggensteuntje willen geven: 'het valt allemaal best mee', 'het komt heus wel goed', 'er zijn nog zoveel andere leuke dingen', 'je ziet het veel te somber in.'
De realiteit is soms bikkelhard en vaak willen we die liever ontlopen. Vooral op de momenten dat je met je frustratie geconfronteerd wordt doet het zeer, want dat gebeurt.
Ik kan alleen maar hopen voor jou dat je snel een leuk meisje treft en zoals jezelf al aangeeft kun je veel bewerkstelligen met je eigen houding.
[Dit bericht is gewijzigd door R_ON op 19-05-2003 23:36]
Dit hele verhaaltje klinkt wel mooi, ik weet uit ervaring dat het erg moeilijk is om zo te leven.......Maar de aanhouder wint..
Van de andere kant; ik ben pas 23, en er kunnen nog zoveel dingen gebeuren.
Zoals bij de frequentere fok!er wel bekend is, heb ik het altijd erg jammer gevonden. Maar de laatste tijd heb ik steeds meer iets van "ach, wtf ook... ik zie wel wat er van komt."
quote:Ja daar heb je helemaal gelijk in. Op sommige momenten lukt me dit ook goed en dan ben ik ook lekker mezelf. Op andere momenten kan ik wel roepen "wtf, we zien wel", maar tegelijkertijd zit dan diep van binnen toch die frustratie.
Op maandag 19 mei 2003 23:35 schreef ThE_ED het volgende:
tekst
Aan de andere kant wil ik die frustratie ook aangaan, de koe met beide horens beet pakken en het 'probleem' te lijf gaan. Ik merk wel dat het erover praten wel helpt, ookal moet je je problemen toch allemaal zelf oplossen.
Het is vaak moeilijk om echt eerlijk te zijn tegenover jezelf, die waarheid is hard, maar het is wel het beste.
quote:O inderdaad, daar stem ik weer volledig mee in. Aan altijd alleen blijven moet ik ook niet denken. Maar voorlopig zien we wel weer verder. Te snel willen werkt niet, ook niet voor mezelf.
Op maandag 19 mei 2003 23:41 schreef ThE_ED het volgende:
tekst
Het is voor mij misschien gewoon wat moeilijk te accepteren dat ik nog steeds single ben. Dat hangt direct samen met mijn zelfvertrouwen, dat is denk ik nog niet goed genoeg. En waarom ik dat niet kan accepteren --> good question, eigenlijk snap ik dat zelf ook niet omdat ik er, zoals ik in mijn eerste post zei, zeker van overtuigd ben dat ik genoeg te bieden heb. Dit lijkt wel een vicieus cirkeltje.......
dus ach, het kan zomaar gebeurd zijn... ofzo
quote:exactly the same here. Maargoed, dat is mijn gevoel op dit moment.
Op zondag 18 mei 2003 20:40 schreef Uiruru het volgende:
Dude jij hebt dezelfde filosofie zoals ik die HAD... had ja want toen kwam ik haar tegen en gooide ze mooi even mijn hele leven overhoop.Nou ga ik weer geloven dat dit de juiste levenswijze is voor mij want die ene ervaring die ik dus met liefde heb gehad was dermate KUT dat ik er absoluut geen zin meer in heb.
[Dit bericht is gewijzigd door Legolas op 21-05-2003 15:00]
je hele leven alleen houdt denk ik niemand vol
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |