Gaat het wel? Red je het tot de uitgang?
Maak je maar geen zorgen over mij, ik red me wel, ik moet alleen thuis zien te komen dan kan ik mezelf helen
* zegt Atalanta tegen Lord Dreamer, ze kijkt nog steeds verbaasd naar de gedaante, die op dat moment begint te spreken
Als jullie mij willen volgen, ik weet een kortere weg naar buiten, zonder eerst te moeten zwemmen, ik neem ook aan dat de jonkvrouwe daar niet toe in staat is.
* Een beetje verbaasd, besluiten Lord Dreamer en Atalanta de vreemdeling te volgen en nog verbaasder zijn ze als hij dwars door een muur loopt, waar in ene een opening in is verschenen. Als ze door de opening lopen, begrijpen Lord Dreamer en Atalanta waar ze terecht zijn gekomen. Dit is een ander deel van de oude kamers die ze eerder hebben bezocht, dit lijkt op een soort slaapkamer, maar hier is Atalanta volgens haar nog nooit geweest, het ziet er gebruikt uit.
Ze kijkt de kamer rond en ziet niet alleen een bed, een kast en een buro staan, maar als ze verder kijkt ziet ze ook de deur naar een andere kamer, een kamer met stoelen, en een tafel, een soort salon.
De gedaante loopt naar die kamer toe en gaat op een stoel zitten en gebaard Atalanta hetzelfde te doen.
Kom laat me eens naar je wonden kijken
* Atalanta gaat op een stoel zitten en kijkt verbaasd in de ogen van de man, zoiets vreemds heeft ze nog nooit gezien
* Lord Dreamer is verbaasd. Hij had nooit verwacht dat het wezen hier zo goed de weg zou kennen, blijk baar is het niet zo'n geestesverschijning als men op het eerste gezicht zou denken. Lord Dreamer weet niet goed wat hij er mee aanmoet maar gaat er vanuit dat het wezen vriendelijk is en goede bedoeling heeft, en anders heeft hij nog het zwaard dat gestopt is met gloeien maar nog wel warm aanvoelt. Hij wacht en ziet dat de vreemdeling met eenvoudige maar apparte gebaren de magie van zijn soort tot leven wekt en de wonden bij Atalanta heelt.
Volgens mij gaat hij magie toepassen * Zegt Lord Dreamer
Wie is u eigenlijk * Vraagt Lord Dreamer aan de man
Ik voel bij u ook een grote helende kracht en grote magie, iets wat u zelden lijkt te gebruiken, omdat u er angst voor schijnt te hebben. In het verleden is er iets erg gebeurd, waardoor u het niet meer durft te vertrouwen. Herwin die angst, u zult binnenkort namelijk u magie nodig hebben.
* Daarna kijkt Amras Lord Dreamer aan
Heer, u heeft een behoorlijk droevig verleden. Iets wat nooit uit uw herinnering zal worden verdreven en uw volgt waar u ook gaat. Ik hoop dat u dat zwaard als geschenk van mij wilt aannemen? Het heeft mij grote overwinningen gebracht, doordat het vijanden van te voren aankondigd.
Neem mee wat van waarde voor jullie kan zijn, aangezien ik er toch niks meer aan heb
* Deze woorden worden steeds zachter, tegerlijkertijd word ook de man steeds vager, tot hij niet meer lijkt te bestaan.
Een beetje in de war kijkt Atalanta, Lord Dreamer aan, die ook kijkt alsof hij niet weet wat hij hiervan moet denken.
* Lord Dreamer kijkt naar z'n zwaard, het is gestopt met gloeien en voelt erg licht in de hand.
Tja en nu .. het lijkt erop dat we een vloek moeten ontrafelen en oplossen. Alleen hoe . Zou er wat in die boeken staan wat we kunnen lezen. Als we ons verdiepen in de geschiedenis dan kunnen we misschien wat meer te weten komen.
Weet jij iets van een stam uit het bos ?
Tja en nu .. het lijkt erop dat we een vloek moeten ontrafelen en oplossen. Alleen hoe . Zou er wat in die boeken staan wat we kunnen lezen. Als we ons verdiepen in de geschiedenis dan kunnen we misschien wat meer te weten komen.
Weet jij iets van een stam uit het bos ?
* Een stam uit het bos?
Om je eerlijk te zeggen ik heb geen idee, maar ik kan het natuurlijk altijd aan de dieren vragen, zullen we richting huis? Nou dit avontuur kan ik eigenlijk wel wat drinken gebruiken.
* Atalanta en Lord Dreamer kijken nog een keer om hun heen, maar besluiten dan terug te gaan naar het huisje van Atalanta, om even te bekomen van hun avontuur en te bedenken hoe ze dit kunnen ontraffelen
Lord Dreamer vind het nog steeds fasinerend hoe zo'n prachtig vredig landgoed zo onopgemerkt kan bestaan en vooral dat het zo vriendelijk is. behalve dan die wolven, maar dat is meer persoonlijk. Hij heeft nog steeds dat zwaard bij zich dat hij gekregen heeft.
He he,.. dat was me nog al niet een heftig stukje zeg, zoiets had ik niet verwacht.
* lord Dreamer ploft neer op het bankje voor de deur, en springt daarna weer op.
Oeps . Sorrie, beleeftheid eerst he. dames gaan voor
* Lord Dreamer is duidelijk van de kaart door de gebeurtenissen, hij lijkt erg kalm maar een oplettende toeschouwer zou kunnen zien dat het hem niet echt bevalt met het gebeuren over die "vloek" die monsters en het zwaard
Het lijkt me beter om eerst even wat te gaan eten en drinken, misschien dat we straks weer terug naar die grot kunnen, om wat boeken mee te nemen, misschien dat we ze wel kunnen vertalen ofzo? We zullen even moeten zoeken, maar ik weet dat ik in 1 van de kamers ook een boek heb gezien, iets wat er een beetje uitzag als een dagboek, misschien dat daar wat belangrijke informatie in staat?
* Atalanta kijkt LrodDreamer vragend aan, ze wilt graag weten wat hij ervan vind.
Ondertussen heeft ze de tafel gedekt en is het eten klaar, zodat ze eerst weer de nodige energie kunnen opdoen
Hmm dat is wel een heel goed idee, daar was ik nog niet opgekomen. Ik denk alleen wel dat ik dat gekke zwaard meeneem. wie weet zitten er in ene van die monsters. Ik hoop ook dat we een ontcijfering kunnen verzinnen, want die woorden die we laatst zagen daar waren niet echt begrijpelijk.
* Ondertussen zijn ze gaat zitten en eten een hapje voor de nodige energie. Al dat knokken is leuk maar het kost een hoop energie
Misschien dat ik een oplossing voor ons taalprobleem heb, maar dan moet ik even zoeken, wacht even.
* Atalanta loopt een kamer in en Lord Dreamer hoort een hoop gerommel, niet veel later komt Atalanta onder het stof, weer de kamer uit.
Ik geloof dat ik wat gevonden heb, maar zo te zien werkt het niet meer, misschien dat jij er even naar kunt kijken?
* Atalanta geeft het raar uitziende apparaatje aan Lord Dreamer, die er even vreemd naar kijkt.
Vroeger moest ik dit gebruiken om bepaalde dingen te vertalen, maar er heeft ooit iemand op gestaan
Repareren ?? een magisch apparaat ? ikkuh ?
* Hij houdt het apparaatje bij z'n oor en schudt een keer. hij hoort wat rammelen en een klikje. Dan drukt hij op alles waar op te drukken valt en het apparaatje begint te zoemen
Ehm.. Dat zoemen is dat normaal * Vraagt hij bedrukt tegen Atalanta. Ze lacht verrukt, Hij doet het weer roept ze. Lord Dreamer kijkt haar verbaast aan en geeft haar het apparaat terug.
Als jij het zegt , geloof ik het.
* Atalanta pakt wat broodjes en maakt daarvan met nog wat andere dingen een picknick mand mee klaar. Ze stopt er ook nog twee drinkflessen water in en die geeft ze aan Lord Dreamer die zijn hand al had uitgestoken, om de mand van haar aan te pakken. Terwijl Lord Dreamer zich over de bibliotheek ontfermd, gaat Atalanta op zoek naar wat ze denkt dat het een dagboek is.
Dankbaar dat ze het zware gewicht kwijt is, loopt ze voor Lord Dreamer uit naar buiten, waar de zon, fel aan de hemel staat te branden.
Bezweet komen ze even later weer aan bij het meertje en Atlanta wijst een andere weg naar de grot toe, weer een andere dan die ze net hadden genomen.
Ze kijkt weer eens om zich heen in deze magische omgeving, alles lijkt te stralen en toch lijkt het anders dan de vorige keer dat ze hier waren, ietswat vrediger.
Hij hoopte nog dat hij ff kon uitpuffen bij het meertje, maar nee. Via een andere route komen ze bij de grot en duikt Lord Dreamer de bibliotheek in terwijl Atalanta op zoek gaat naar het "dagboek"
yeah.. boeken ..hmmm
* Lord Dreamer duikt de stapel boeken in en al snel is hij aan het sorteren in de stapels boeken.
Dit moet mee naar huis, dit kan weg is bagger.. hey wat is dit het lijkt wel geschiedenis. Even maar apart leggen * mompeld hij in zichzelf
* Lord vermaakt zich prima en gaat er van uit dat als hij geen gil hoort of over een uurtje niets hoort van Atalanta, dat er dan wat kan gebeurt zijn en dat hij dan op onderzoek uit moet gaan. maar nu eerst de stapels boeken
Op eens ziet ze een kleine opening in de muur, net naast een kast, alsof daar een plank is losgetrokken. Voorzichtig loopt ze naar de plek toen en het ziet er inderdaad uit als een losgetrokken plank.
Voorzichtig haalt ze de plank opzij en wat ze daar ziet overtreft haar stoutse verwachtingen.
Voorzichtig om het niet te breken haalt ze haar vonst te voorschijn. Het is een prachtige kroon, met een heleboel stenen, en hoewel Atalanta geen verstand heeft van stenen, ziet het er toch wel duur uit.
Ze legt de kroon voorzichtig op tafel en kijkt wat er nog verder in de spleet ligt en tot haar stomme verbazing, komt ze het boek tegen, waar ze zo wanhopig naar op zoek was.
Ze pakt hem met de grootste voorzichtigheid uit de nis en legt hem voorzichtig op het buro dat naast haar staat.
Ze slaat hem voorzichtig open, maar de boek zit er niet oud uit, noch alsof het veel gebruikt is. Wel ziet ze er een vreemde taal in staan, woorden in sierlijke letters geschreven.
Ze bekijkt de voorkant en ziet er een apart teken op staan, naast iets wat op een oude stempel lijkt.
Ze pakt wat ze gevonden heeft, voorzichtig in een deken, om het zo min mogelijk te beschadigen en gaat daarna op zoek naar Lord Dreamer.
Op de terugweg verdwaald ze bijna, maar na een paar keer het hele bouwsel zowat gezien te hebben, komt ze bij de bibliotheek aan.
Daar kijkt ze haar ogen uit. Lord Dreamer ziet er blij als een kind uit en ze kan nu wel zien hoe gek hij is op boeken.
Naast hem ligt er een grote stapel en na het word bagger te hebben geroepen legt hij een boek op die stapel.
hij ziet de ene naar het andere boek door te kijken en sommige die blijbaar zijn goedkeuring kunnen dragen legt hij op een andere stapel.
Ohw .. ehmm ja .. sorrie , ik had je niet gezien. boeken he.. * En hij haalt verontschuldigend zijn schouders op, en grijnst schaapachtig. Hij ziet dat ze een boek en wat anders in haar handen heeft.
Heb je succes gehad met de zoektocht ?
Ik heb iets heel kostbaars gevonden en ook het dagboek dat ik zocht, ik weet alleen niet of we er wat aan hebben, ik hoop dat mijn vertaalapparaat deze taal kan vertalen voor ons, maar ook dat is een lange taak. We weten niks van hun zinsbouw en taalgebruik af. Ik wilde dat er iemand was die ons kon helpen.
* Heel voorzichtig vouwt ze de deken open, waar ze de spullen uit de nis in had gedaan en laat het aan Lord Dreamer zien.
Atalanta ziet dat Lord Dreamer ook best onder de indruk is, van de kroon en dat bevestigd haar vermoeden dat de kroon, best kostbaar is. Voorzichtig pakt Lord Dreamer het boek op, waar toch meer zijn belangstelling naar uit gaat en bekijkt eerst even de voorkant en slaat hem dan voorzichig open
Deze spullen vond ik in een nis in de muur, alsof het verborgen moest worden, terwijl ik zeker weet dat ik dat boek eerder nog op een buro hebt zien liggen, er is hier iets heel vreemds aan de hand, maar ik kan me vinger er niet opleggen.
huh .. wat zei je daar ?
* Atalanta vertelt hem nogmaals haar vermoedens en bevindingen. Lord Dreamer lijkt even na te denken over wat er allemaal voor gevallen is, de afgelopen tijd.
De laatste "man" van het ene volk hebben we gezien met zijn verhaal over de vloek. Dan het monsterspul en dan nu dit. Het enige wat we nog niet hebben gezien is het zogenaamde "bosvolk".
Zouden er nu mensen zijn die willen voorkomen dat we wat vinden of ergens achter komen. dat zij die ontvoering van jou hebben opgezet in de hoop ons af te schrikken ?
* Lord Dreamer kijkt even naar het zwaard wat hij gekregen heeft en naar het boek en zoekt een samen hang tussen dat en de kroon en de gebeurtenissen.
We zouden een poging kunnen doen het boek te vertalen, en daarna sporen kunnen zoeken van degene die verstoppertje aan het spelen is. * Dat laatste zegt hij wat duidelijker in de hoop dat de onbekende het hoort.
huh .. wat zei je daar ?
* Atalanta vertelt hem nogmaals wat ze net tegen hem zei. Ze ziet Lord Dreamer nadenken en wacht geduldig wat hij ervan vind. En luistert aandachtig naar zijn bedenkingen.
Hmm, het bosvolk, daar heeft ze ook even aan gedacht, maar dan moeten ze eerst weer terug naar haar huisje, dan kan ze een vergadering bijeen roepen, met alle bosdieren, misschien dat daar wat duidelijkheid uit komt.
Het lijkt me inderdaad het handigst om dat boek eens te bekijken, we kunnen wat eten bij het meertje of weer terug naar mijn huisje gaa. Ik denk dat we dan later het beste hier terug kunnen komen om sporen te zoeken, misschien dat we dan ondertussen weten waar we naar zoeken moeten?
* Atalanta kijkt even naar Lord Dreamer wat hij vind, ze heeft niet zoveel ervaring in dit soort dingen.
Dat terug gaan en overleggen lijkt me een goed plan. Eten bij het meertje en zo ook trouwens, maar dan wil ik wel even wat voor zorgsmaatregelen treffen hier. Ehm mag ik een paar haren van je hebben
* Atalanta kijkt hem erg vreemd aan maar geeft hem een paar haren. Hij pakt de boeken die ze mee willen nemen en laat Atalanta het boek met de kroon weer in de deken wikkelen en duwt haar dan zacht de deur uit. Hij knipoogt even naar haar sluit dan de deur die verder het kamerstelsel in gaat en plakt heel secuur heel voorzicht een haar op de sluitrand. normaal gezien is de haar onzichtbaar voor anderen. Hetzelfde doet hij ook bij de duer die naar buiten gaat.
Zo, als er nu iemand de kamer in is geweest kunnen we het snel genoeg zien
* Lord Dreamer loopt dan achter Atalanta al sjouwend met alle boeken en de mand naar buiten.
Samen lopen Atalanta en Lord Dreamer weer naar buiten en gaan ze op weg naar het meertje.
Daar pakt Atalanta de spullen uit die ze mee hebben genomen en ze ziet dat Lord Dreamer alweer in het boek verdiept is. Hoewel hij het niet kan lezen, lijkt hij het erg interessant te vinden en Atalanta vraagt zich af waarom.
Er staat ook een hele bijlage over magie in , maar daar heeft LD niets aan dat is misschien wat voor Atalanta. Hij verteld haar wat er in het boek staat en waarom het zo interressant voor hem is .
Dan vraagt hij haar of ze al iets wijzer is geworden uit het dagboek, of dat het machientje werkt ?
Dan vraagt hij aan haar of ze het dagboek al heeft ontcijferd en blozend bekent ze dat ze eigenlijk nog niet eens heeft gekeken. Ze was meer van haar aan het omgeving genieten en af te wachten of Lord Dreamer al wat meer duidelijkheid had over het boek.
Driftig gaat ze met het vertaal apparaat aan de gang, maar moet al snel bekennen dat ze de zinnen niet bergrijpt.
Blijkbaar word het toch straks puzzelen en even ontsnapt er een zucht. Hier gaat een hoop werk in zitten en haar hoop dat het een makkelijke klus gaat worden is meteen vervlogen.
Ze zit zo verdiept in haar boek dat ze niet eens merkt dat het weer aan het veranderen is, tot ze vlak boven haar hoofd een donderslag hoort.
We kunnen maar beter ergens gaan schuilen, het gaat zo regenen en ik denk niet dat die boeken dat zullen overleven
* Snel rent ze voor Lord Dreamer uit naar een beschutte plek
* Lord Dreamer grijpt snel de boeken bijelkaar en alles van de picknick en rent achter Atalanta aan naar een beschutte plek onder een stel bomen.
Dat is minder. Je huisje is nog te ver en die grotten is ook een zelfde stuk de andere kant op nu ja dan maar hier.
Zal ik maar een warm vuurtje maken hier? en misschien kan je wat bosbewoners iets vragen .. ?
* Lord Dreamer maakt een bosbestendig veilig kampvuurtje en pakt het boek er al weer bij . Hij doet z'n lederen vest uit.
Doe deze maar aan dan blijf je warm. Door die onweersbui is de temperatuur flink gedaald
Ze ziet hoe behendig Lord Dreamer is in het maken van een vuurtje en al gauw heeft ze het wat minder koud. Ook is Lord Dreamer zo aardig om zijn lederen vest aan haar uit te lenen.
Ze had er ook niet op gerekend dat de temperatuur in een keer zo zou dalen, als had ze dat kunnen zien aankomen, als ze niet zo bezig was geweest met dit avontuur. Even is ze kwaad op zichzelf dat ze hun in deze situatie heeft gebracht, maar met kwaad zijn lost ze het niet op. Nog steeds een beetje koud, slaat ze haar armen om zich heen, om zichzelf een beetje warmte te geven, het vuurtje moet nog een beetje op temperatuur komen en ze zitten niet echt uit de wind.
Ze ziet dat alle beesten ook naar hun huisjes zijn gevlucht en schrikt als er een bliksem schicht vlak langs hun schuilplaats suist en slaakt een kreet van schrik door de donder, die seconden later volgt.
Haar kreet snijdt als een mes door zijn ziel heen. Zij moet zich wel heel rot voelen nu. Hij stookt het vuur wat hoger op en versteld wat an het profisorische bladerdak dat hen droog houdt.
In de snijdende regen , kapt hij wat takken en zet die als een windscherm achter hun beide neer zodat ze wat meer beschudt zijn tegen de wind en de warmte van het vuur zich kan verspreiden
Hij vervloekt even de weergoden en kijkt naar het zwaard dat fel blauw oplicht. Is dit wel een natuurlijk weersverschijnsel. Wat als het zwaard de bliksem opwekt als afweer tegen iets dat hen misschien bedreigd ?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |