Augustus 2007
Celtic v Kilmarnock 0-0 (05/08/07)Na een slechte reeks oefenwedstrijden in juli was het in augustus tijd voor wedstrijden die er echt om gingen. Als eerste stond er een thuiswedstrijd tegen
Kilmarnock. Op papier een makkie, want de laatste 16(!) wedstrijden tegen Kilmarnock werden gewonnen. Voor de laatste overwinning van Kilmarnock moeten we zelfs 23 wedstrijden terug. Ik ging er dus een lekker voor zitten, maar het viel erg tegen. Celtic probeerde van alles, maar Kilmarnock verdedigde uitstekend. Voor de aanval zag er erg matig uit en de 0-0 was dan ook niet meer dan terecht. Met name Zurawski was erg matig en de hoop was dan ook dan hij nog verkocht zou kunnen worden voor 31/08. Ik was blij de wedstrijd te kunnen zien via internet, maar het gelijkspel zorgde toch voor een katerig gevoel.
Falkirk v Celtic 1-4 (11/08/07)Falkirk, een team waar Celtic afgelopen seizoen veel problemen mee had. Tweemaal werd er nipt gewonnen van ze, maar daar stond ook een nederlaag in de competitie tegenover. Pijnlijker was de nederlaag in de League Cup. In Celtic Park won Falkirk na penalty’s. de Treble kon daarom al snel uit het hoofd worden gezet. Falkirk ontving ook als leider Celtic in het Falkirk Stadium, nadat ze de eerste wedstrijd met 0-4 hadden gewonnen van Gretna. Het was dus een potentiële valkuil en nadat het na 5 minuten al 1-0 voor Falkirk stond, begon het er somber uit te zien voor de Hoops. Een eigen doelpunt zorgde ervoor dat beide teams met 1-1 de kleedkamer ingingen. Na de rust duurde het erg lang voordat Celtic de muur van Falkirk en doelman Tim Krul kon passeren. Pas een kwartier voor tijd scoorde Kenny Miller de 1-2 en hierna was Celtic helemaal los. Er werden er nog twee bij geprikt en met mooie 1-4 cijfers kon de terugreis naar East End worden hervat.
Spartak Moskou v Celtic 1-1 (15/08/07)Spartak Moskou, een loodzware loting. Samen met Fenerbahce de tegenstander die ik hoopte te ontlopen. Op het kunstgras van Moskou was het hopen op een gunstig resultaat voor de groen-witten. Vooraf was er wat angst, want Boruc kon niet keepen deze dag. In plaats van Inverness mocht Mark Brown nu aantreden in het immense stadion van Spartak. Zelf zat ik in Engeland deze dag, dus het was met spanning bij Crewe v Hull zitten. Celtic deed blijkbaar goed zijn best en de veel bekritiseerde Paul Hartley legde de 0-1 erin. Helaas werd het nog voor de rust 1-1. Na de rust bleef Celtic goed overeind en met de 1-1 in de pocket was ik erg blij. Op zich moest deze uitslag genoeg zijn om het thuis af te maken.
Aberdeen v Celtic 1-3 (19/08/07)Een van de lastigste uitwedstrijden is die naar
Aberdeen. Daar in het noorden hebben de noeste oliearbeiders een gruwelijke hekel aan alles uit Edinburgh en Glasgow, dus ook de voetbalclubs. Hoewel de Rangers op nummer 1 staan van hun haatlijst, is er ook voor Celtic niet veel sympathie. Gelukkig had ik deze dag geen verplichtingen en kon ik lekker de wedstrijd gaan kijken (met hopelijk wat beter spel dan tegen Kilmarnock). Deze wedstrijd was extra leuk, omdat een van mijn vroegere helden Jackie McNamara meespeelde in deze wedstrijd. Toen ik nog jong was had ik Celtic eens aangeschreven en ik kreeg een programmaboekje en twee gesigneerde spelerskaarten terug. Een was van mijn toenmalige held John Collins en de andere van Jackie McNamara. Sindsdien heb ik altijd een zwak voor McNamara gehad. Hij mocht van mij wel een goede wedstrijd spelen, maar niet te goed natuurlijk. Maar dat deed hij wel, zoals eigenlijk heel Aberdeen me verbaasde. De sheepshaggers speelden echt met het hart en Celtic had er veel problemen mee. De 1-0 van de 40-jarige Brewster (die nu overigens naar Inverness is, als player-manager) was dan ook terecht. Celtic bakte er weinig van in de eerste helft. Het was nu tijd om iets terug te doen, want de achterstand op concurrent Rangers (die de dag ervoor met 7-2 hadden gewonnen) was nu virtueel 5 punten. Gordon Strachan, van wie ik geen fan ben, doet uiteraard weer eens niets in de rust. Het spel blijft matig, maar Donati (erg goede aankoop) legt toch de 1-1 erin. Gelukkig ziet GS dan het licht en brengt een kwartier voor tijd Kenny Miller erin. Miller kantelt de wedstrijd meteen met zijn snelle rushes en scoort ook nog eens voor de verandering. Doelpunten in de 85e en 90e minuut zorgen voor een nette 1-3 en de Rangers blijven op 2 punten staan.
Celtic v Hearts 5-0 (25/08/07)Buiten de Old Firm is misschien Celtic v
Hearts wel de meest beladen wedstrijd op Celtic Park. De mini-Huns hebben zich de laatste jaren een beetje opgeworpen als de 3e club van Schotland. Vorig jaar heb ik zowel de uit- als thuiswedstrijd bezocht, dus deze wedstrijd is voor mij ook een beetje bijzonder. Nog altijd is het genieten als ik aan die 2-1 van vorig jaar denk. In de laatste minuten werd de 0-1 omgebogen in een 2-1 en de explosie in het stadion is me ook nog altijd bijgebleven. Dit jaar leek het een stuk makkelijk worden, aangezien de Farts zowat al zijn belangrijke spelers heeft weggepest. Ook in de competitie werden er weinig potten gebroken met een thuisnederlaag tegen Hibs (auw) en gelijke spelen tegen Aberdeen en Gretna (auw). Opnieuw kon ik de wedstrijd zien (leve de Ali Illigali Setanta) en eindelijk zag ik een goede wedstrijd. Een eigen doelpunt (whehehe) en opnieuw Donati zorgden voor een 2-0 ruststand en het was wachten op meer doelpunten na de rust. Die kwamen er ook. Scott Brown, misschien wel de meest getalenteerde Schot die er rondloopt, maakte de 3-0. Neerlands Trots Jan Vennegoor of Hesselink de 4-0 en Nakamura maakte het succes compleet met de 5-0. Conclusie na deze wedstrijd zijn dat Hearts absoluut geen bedreiging meer gaat vormen voor de Old Firm en dat er aardig wat voetbal in Celtic zit als het eenmaal loopt. Het vertrouwen voor de clash met Spartak is dan ook groot.
Celtic v Spartak Moskou 1-1 wns met 4-3 (29/08/07)Misschien wel dé wedstrijd van het seizoen. Buiten sportief is de CL financieel ook een toernooi wat je eigenlijk niet mag missen. Vooral niet als je grote rivaal daar wel in speelt, na de onterechte uitschakeling van Rode Ster Belgrado. De eerste wedstrijd tegen
Spartak Moskou was in een hoopvolle 1-1 geëindigd en nu moest het thuis worden afgemaakt. Al jarenlang winnen er amper ploegen in Europees verband in Celtic Park en ik hoopte natuurlijk dat dit opnieuw het geval zou zijn. Positief was dat Arthur Boruc dit keer wel zou keepen. Mark Brown is geen slechte keeper, maar Boruc is in mijn ogen een van de weinig spelers bij Celtic die het predikaat “Europese top” mag dragen. Buiten hem schaal ik alleen Nakamura (en, als hij zo blijft voetballen, Scott Brown) in die categorie. En eigenlijk zijn er meer van dat soort spelers nodig als je tegen een club speelt die iemand in de gelederen heeft die Mozart heet. De echte Mozart van Spartak blijf ik toch Titov vinden. Onbegrijpelijk dat deze speler nooit voor een Europese topclub heeft gespeeld, want het is echt een genot om naar deze voetballer te kijken. Technisch een perfecte speler. Ik vond eigenlijk heel Spartak een goede indruk maken, met veel korte passes en technisch verzorgd spel. Wat dat betreft was het een echte confrontatie tussen twee stijlen, want onder Strachan speelt Celtic echt 200 km/ph voetbal. Gelukkig had dat deze avond wel effect, want na 21 minuten scoorde Scott McDonald (inderdaad, de man die met zijn doelpunten voor Motherwell tegen Celtic in de laatste wedstrijd van het seizoen 2004/2005 ervoor zorgde dat Rangers de titel pakte) de 1-0. een paar minuten later kreeg Spartak een zeer lichte penalty, maar de paal zorgde ervoor dat het 1-0 bleef. Spartak bleef echter verzorgd voetballen en in de blessuretijd van de eerste helft was het raak, 1-1, na een grote blunder van Naylor. Het was niet de eerste blunder van Naylor dit seizoen en Boruc wilde hem zelfs te lijf gaan. Na de rust bleven er kansen over en weer komen, maar in plaats van 3-3 stond het 1-1 na 90 minuten. In de verlenging was Celtic een stuk sterker, maar zelfs een penalty kon er niet voor zorgen dat er werd gescoord. Een schot van Scoot Brown werd gestopt met de hand van een Russische speler, maar Vennegoor raakte slechts de lat. Omdat er voor de rest ook niet werd gescoord mochten er, de altijd gezellige, penalties worden genomen. Toen Nakamura ook de lat raakte bij de eerste Celtic penalty begon ik het somber in te zien. Gelukkig is er op dat soort momenten held Boruc. Twee keer stopte hij een Russische inzet en Celtic zit daardoor in de koker voor de CL-loting. Wat een geluk dat Martin O’Neill uiteindelijk toch voor Carson heeft gekozen en niet voor Boruc, want ik vrees dat met een andere keeper het sprookje al uit was geweest.
Andere zaken Op transfergebied was het een grote teleurstelling. Strachan had het continue over 1 of 2 grote aankopen die nog in augustus zouden komen, maar uiteindelijk werd een geen enkele speler aangetrokken. Extra frustrerend was het om te zien dat concurrent Rangers wel spelers aantrok. Vooral Naismith had ik graag in het groen-wit gezien. Uitgaande transfers waren er wel: Gravesen werd verhuurd aan Everton (helaas niet verkocht, maar van dat zware salaris zijn we in ieder geval af) en Kenny Miller (die eindelijk begon te renderen) ging voor 3 miljoen naar Derby County. Voor de rest werd Adam Virgo aan Colchester verhuurt, maar daar zal niemand rouwig om zijn. Een paar jaar geleden werden er nog diverse PL-ploegen afgetroefd in de strijd om zijn handtekening, maar hij heeft het geen moment kunnen waarmaken. Ook Alan Thompson (held uit het O’Neill-tijdperk vertrok naar Leeds) en opa Paul Telfer (vertrok naar Bournemouth) zijn geen Celtic spelers meer. Nu is het maar te hopen dat de selectie niet te smal is met het oog op de competitie en de CL.
Over de CL gesproken, daar treft Celtic oude bekenden. Milan was vorig jaar na verlenging iets te sterk voor Celtic, waardoor de CL campagne strandde in de 1/16e finale. Benfica werd vorig jaar in de groepsfase het nakijken gegeven, maar krijgt dit jaar kans op revanche. Shakthar Donestk was 3 jaar geleden nog een van de poulegenoten van Celtic. Al met al geen fijne groep en de 2e plek lijkt me het maximale. Zelf hoop ik aanwezig te zijn bij Milan v Celtic, maar kaarten voor het Celtic-vak zijn onmogelijk te krijgen. Het is dus te hopen dat ik via Milan aan kaartjes kan komen.
Het CL-programma is als volgt:
18/09 Shaktar Donetsk v Celtic
03/10 Celtic v AC Milan
24/10 Benfica v Celtic
06/11 Celtic v Benfica
28/11 Celtic v Shaktar Donetsk
04/12 AC Milan v Celtic
![]()
In de competitie loopt het redelijk, maar de Rangers lijken hun goede reeks onder Walter Smith door te zetten. Met het maximale uit de 5 wedstrijden staan ze strak aan kop. Vijf punten verschil zijn er nu tussen beide clubs, maar Celtic kan morgen uit bij St. Mirren die achterstand weer verkleinen naar 2 punten. Het programma voor de maand september waarbij vooral de wedstrijd op 23 september een gevaarlijke kan zijn:
02/09 St. Mirren v Celtic
15/09 Celtic v Inverness
18/09 Shaktar Donetsk v Celtic
23/09 Hibernian v Celtic
29/09 Celtic v Dundee United
En de stand:
1. Rangers 5-15
2. Hibernian 5-11
3. Celtic 4-10
4. Dundee United 5-10
5. Motherwell 4-9
6. Kilmarnock 5-7
7. St. Mirren 4-6
8. Aberdeen 5-5
9. Falkirk 5-3
10. Hearts 4-2
11. Gretna 5-1
12. Inverness 5-0