MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
TOEN JE IN DE BAN VAN HOUSE RAAKTE ZIJN DE FANS DEFINITIEF AFGEHAAKT. HET VERHAAL WIL DAT ZE TIJDENS HET CONCERT IN DE (ROYAL) ALBERT HALL HUN PROGRAMMA'S HEBBEN VERSCHEURD.
"Ja, voor veel mensen was dat de laatste druppel; ik, Judas. Ik weet nog dat ik twee weken later een paar kerels tegenkwam die wilden weten waar dat allemaal op sloeg. Ze hadden er helemaal niets van begrepen".
JE TRAD TOEN OP IN EEN REFLECTERENDE BERMUDA
"Het enige dat ik daarover kwijt wil is dat ik dat niet had moeten doen"
KWAM DAT OMDAT JE XTC HAD GESLIKT ?
"Nee, dat ben ik pas daarna gaan doen.
Dat hele Acid House-gebeuren is aan mij voorbijgegaan, ik geloof niet dat je drugs nodig hebt om goede muziek te maken en ben er dan ook van overtuigd dat (John) Coltrane en Charlie Parker ook in nuchtere toestand tot fantastiche dingen in staat zouden zijn, en wat langer hadden geleefd.
En John Lennon zou zelfs zonder LSD een Strawberry Fields hebben geschreven".
WAT GING ER DOOR JE HEEN TOEN JE JE EERSTE PILLETJE SLIKTE
"Het gevoel dat alles geweldig is, ook de muziek. Het beinvloedt je communicatievermogen en je eigenwaarde maar m'n songschrijverij en m'n muziek zal het nooit beinvloeden, geen enkele drug".
ZELFS GEEN JOINTJE ?
"Alleen m'n optredens omdat je dan relaxter bent en onder invloed kun je je beter op bepaalde dingen concentreren.
Met een beetje mazzel kun je een kwartier lang naar een schim kijken en het nog begrijpen ook, maar voor de rest ben je gefocust genoeg om een goed optreden neer te zetten.
Maar wat ik verder nog zeggen wil is dat mijn muziek niet laid-back is, het bepaald eerder mijn manier van luisteren en, zoals je misschien wel weet, ik heb heel wat goede platen gemaakt zonder dat daar ook maar een jointje aan te pas kwam".
In deel 5; terug naar de punktijd.
"Ja, voor veel mensen was dat de laatste druppel; ik, Judas. Ik weet nog dat ik twee weken later een paar kerels tegenkwam die wilden weten waar dat allemaal op sloeg. Ze hadden er helemaal niets van begrepen".
JE TRAD TOEN OP IN EEN REFLECTERENDE BERMUDA
"Het enige dat ik daarover kwijt wil is dat ik dat niet had moeten doen"
KWAM DAT OMDAT JE XTC HAD GESLIKT ?
"Nee, dat ben ik pas daarna gaan doen.
Dat hele Acid House-gebeuren is aan mij voorbijgegaan, ik geloof niet dat je drugs nodig hebt om goede muziek te maken en ben er dan ook van overtuigd dat (John) Coltrane en Charlie Parker ook in nuchtere toestand tot fantastiche dingen in staat zouden zijn, en wat langer hadden geleefd.
En John Lennon zou zelfs zonder LSD een Strawberry Fields hebben geschreven".
WAT GING ER DOOR JE HEEN TOEN JE JE EERSTE PILLETJE SLIKTE
"Het gevoel dat alles geweldig is, ook de muziek. Het beinvloedt je communicatievermogen en je eigenwaarde maar m'n songschrijverij en m'n muziek zal het nooit beinvloeden, geen enkele drug".
ZELFS GEEN JOINTJE ?
"Alleen m'n optredens omdat je dan relaxter bent en onder invloed kun je je beter op bepaalde dingen concentreren.
Met een beetje mazzel kun je een kwartier lang naar een schim kijken en het nog begrijpen ook, maar voor de rest ben je gefocust genoeg om een goed optreden neer te zetten.
Maar wat ik verder nog zeggen wil is dat mijn muziek niet laid-back is, het bepaald eerder mijn manier van luisteren en, zoals je misschien wel weet, ik heb heel wat goede platen gemaakt zonder dat daar ook maar een jointje aan te pas kwam".
In deel 5; terug naar de punktijd.
PAUL WELLER, BEST WEL EEN GOEDE ARTIEST (DEEL 5)
VANAF JE DEBUUT WAS HET 'IK TEGEN DE R EST VAN DE WERELD'
"Dat had ik altijd, zoiets heet arrogantie"
VANDAAR DAT JE ZOVEEL MOEITE HAD MET AL DIE PUNKS
"Ja want het waren voornamelijk meelopers, al die bandjes die eerst met lang haar en wijde pijpen in kroegen stonden te spelen en een paar weken later ineens punkkleren gingen dragen; voorbeelden zat.
Daar kwam ook nog bij dat ik toen een arrogant jochie van achttien was dat met punk een straatbeweging van z'n eigen generatie hoopte te krijgen. We hebben allemaal over de Sixties gelezen en nu gebeurde er eindelijks iets soortgelijks, precies zoals ik het had gewild".
OOIT HEB JE OP HET PODIUM EEN EXEMPLAAR VAN PUNKFANZINE Sniffin' Glue VERBRAND
"Oh yes, I've always been a rebel (lol). We werden in een recensie als 'te retro' afgeschilderd; toen al, stelletje klootzakken".
WAAR DENK JE DAT PUNK DE FOUT IN GING ?
"Toen de Clash een van de vele rockbands werd, kijk maar naar al die fotos waarop ze motorjacks dragen met hun handen in hun zakken alsof er een wapen in zit, of een waterpistool.
En de platen van de (Sex) Pistols werden door die opgestapelde gitaarpartijen alleen maar slechter. Als je de zang wegdenkt hou je een mainstream rockband over".
PUNK WAS NAUWELIJKS VOORBIJ OF JE HAD DE MOD-REVIVAL
"Grappig he dat dingen op een bepaald moment gebeuren. Uiteraard heeft The Jam er een rol in gespeeld net als 'Quadrophenia', de bioscoophit die door velen nog altijd als een hoogtepunt wordt beschouwd.
Maar verder stelde het niet veel voor, al die bands (waaronder Secret Affair en de door Bruce Foxton ontdekte The Vapors; J_TM) waren niet om aan te horen".
In deel 6 krijgen een aantal tijdgenoten de wind van voren.
VANAF JE DEBUUT WAS HET 'IK TEGEN DE R EST VAN DE WERELD'
"Dat had ik altijd, zoiets heet arrogantie"
VANDAAR DAT JE ZOVEEL MOEITE HAD MET AL DIE PUNKS
"Ja want het waren voornamelijk meelopers, al die bandjes die eerst met lang haar en wijde pijpen in kroegen stonden te spelen en een paar weken later ineens punkkleren gingen dragen; voorbeelden zat.
Daar kwam ook nog bij dat ik toen een arrogant jochie van achttien was dat met punk een straatbeweging van z'n eigen generatie hoopte te krijgen. We hebben allemaal over de Sixties gelezen en nu gebeurde er eindelijks iets soortgelijks, precies zoals ik het had gewild".
OOIT HEB JE OP HET PODIUM EEN EXEMPLAAR VAN PUNKFANZINE Sniffin' Glue VERBRAND
"Oh yes, I've always been a rebel (lol). We werden in een recensie als 'te retro' afgeschilderd; toen al, stelletje klootzakken".
WAAR DENK JE DAT PUNK DE FOUT IN GING ?
"Toen de Clash een van de vele rockbands werd, kijk maar naar al die fotos waarop ze motorjacks dragen met hun handen in hun zakken alsof er een wapen in zit, of een waterpistool.
En de platen van de (Sex) Pistols werden door die opgestapelde gitaarpartijen alleen maar slechter. Als je de zang wegdenkt hou je een mainstream rockband over".
PUNK WAS NAUWELIJKS VOORBIJ OF JE HAD DE MOD-REVIVAL
"Grappig he dat dingen op een bepaald moment gebeuren. Uiteraard heeft The Jam er een rol in gespeeld net als 'Quadrophenia', de bioscoophit die door velen nog altijd als een hoogtepunt wordt beschouwd.
Maar verder stelde het niet veel voor, al die bands (waaronder Secret Affair en de door Bruce Foxton ontdekte The Vapors; J_TM) waren niet om aan te horen".
In deel 6 krijgen een aantal tijdgenoten de wind van voren.
PAUL WELLER, BEST WEL EEN GOEDE ARTIEST (DEEL 6)
WAT VOND JE VAN DE NEW ROMANTICS ?
"Daar heb ik niks mee te maken, I'm an old romantic (lol) die nooit in Noord-Londen heeft gewoond. Al die punkveteranen in sjieke kleren, vreselijk was het"
MAAR LATER ZUL JE DURAN DURAN TOCH WEL REGELMATIG ZIJN TEGENGEKOMEN ?
"Duran niet zoveel, maar de Spandaus des te meer"
HOE ZIT HET NOU MET DAT VERHAAL DAT JE TERUGVLOOG VAN EEN POPFESTIVAL IN ITALIE (SAN REMO) MET DE STYLE COUNCIL, DURAN DURAN, DEPECHE MODE EN LIVING IN A BOX ?
"Ik zat achterin het vliegtuig met Mick, ver weg van al die eikels die zo trots als een pauw rondliepen maar muzikaal geen van allen iets voorstelden.
Probeer eerst maar eens een goed nummer te schrijven en het op gepaste wijze te zingen voordat je jezelf op de borst klopt; en dan steek ik de hand in eigen boezem, als je jezelf zo graag aan McCartney en (Steve) Winwood spiegelt dan moet je ook laten zien dat je die vergelijking waard bent.
Daarom waren de jaren tachtig ook zo klote, de kleding werd belangrijker dan de muziek".
TOCH WAS JE GERUIME TIJD FAN VAN WHAM!
"Okee, hun eerste twee singles vond ik wel leuk, Young Guns en ... hoe heette die opvolger ook alweer ?"
YOUNG GUNS (GO FOR IT), VOND JE ZE DAAROM ZO LEUK ?
"Ik zou het niet weten, we maken allemaal fouten (lol). Misschien was ik wel verliefd op een van die twee achtergrondzangeressen (Dee C. Lee; J_TM)".
OOK WAS JE ONDER DE INDRUK VAN BOY GEORGE
"Time en Do You Really Want To Hurt Me ? vond ik wel goede nummers maar als ik nu al die zangers hoor lijkt het wel alsof ze in de jaren tachtig zijn blijven steken".
In deel 7 bespreekt Weller de 'inhoudsrijkere' artiest.
WAT VOND JE VAN DE NEW ROMANTICS ?
"Daar heb ik niks mee te maken, I'm an old romantic (lol) die nooit in Noord-Londen heeft gewoond. Al die punkveteranen in sjieke kleren, vreselijk was het"
MAAR LATER ZUL JE DURAN DURAN TOCH WEL REGELMATIG ZIJN TEGENGEKOMEN ?
"Duran niet zoveel, maar de Spandaus des te meer"
HOE ZIT HET NOU MET DAT VERHAAL DAT JE TERUGVLOOG VAN EEN POPFESTIVAL IN ITALIE (SAN REMO) MET DE STYLE COUNCIL, DURAN DURAN, DEPECHE MODE EN LIVING IN A BOX ?
"Ik zat achterin het vliegtuig met Mick, ver weg van al die eikels die zo trots als een pauw rondliepen maar muzikaal geen van allen iets voorstelden.
Probeer eerst maar eens een goed nummer te schrijven en het op gepaste wijze te zingen voordat je jezelf op de borst klopt; en dan steek ik de hand in eigen boezem, als je jezelf zo graag aan McCartney en (Steve) Winwood spiegelt dan moet je ook laten zien dat je die vergelijking waard bent.
Daarom waren de jaren tachtig ook zo klote, de kleding werd belangrijker dan de muziek".
TOCH WAS JE GERUIME TIJD FAN VAN WHAM!
"Okee, hun eerste twee singles vond ik wel leuk, Young Guns en ... hoe heette die opvolger ook alweer ?"
YOUNG GUNS (GO FOR IT), VOND JE ZE DAAROM ZO LEUK ?
"Ik zou het niet weten, we maken allemaal fouten (lol). Misschien was ik wel verliefd op een van die twee achtergrondzangeressen (Dee C. Lee; J_TM)".
OOK WAS JE ONDER DE INDRUK VAN BOY GEORGE
"Time en Do You Really Want To Hurt Me ? vond ik wel goede nummers maar als ik nu al die zangers hoor lijkt het wel alsof ze in de jaren tachtig zijn blijven steken".
In deel 7 bespreekt Weller de 'inhoudsrijkere' artiest.
PAUL WELLER, BEST WEL EEN GOEDE ARTIEST (DEEL 7)
HIELD JE OOK VAN THE SMITHS ?
"Ik zag ze in Newcastle tijdens de 'Red Wedge'-tournee (opgezet door links(ig)e artiesten in verband met de verkiezingen van 1986; J_TM) en die intense kracht die hun muziek uitstraalde ben ik sinds de hoogtijdagen van The Jam niet meer tegengekomen. Sommige nummers vond ik wel leuk maar niet explosief.
Zelf doet Morrissey me weinig, hij is mij te literair. Ik hou meer van eenvoudige teksten, soulnummers bijvoorbeeld, die zijn niet zo breedsprakerig".
OM EERLIJK TE ZIJN IS 'IN ECHOED STEPS I WALKED ACROSS AN EMPTY DREAM' (UIT Absolute Beginners) ANDERS OOK BREEDSPRAKERIG.
"Inderdaad, en dus niet te pruimen. Een Redemption Song van Bob Marley, da's andere koek; simpel en doeltreffend, kun je van Morrissey niet zeggen"
VERKEER JE NOG STEEDS IN EEN SOCIAAL ISOLEMENT ?
"Nee, want ik ken nu meer muzikanten dan ooit tevoren (Oasis, de Charlatans, Primal Scream, Blur); niet omdat ik naar trendy pubs ga maar vanwege het respect dat ik geniet bij een tien jaar jongere generatie.
Dit is niet 'ik en m'n beroemde vriendjes' maar een kwestie van 'het om de juiste redenen doen'".
EN WAT VIND JE ZO LEUK AAN OASIS ?
"De nummers van Noel (Gallagher); laat je niets wijsmaken door de critici, hij is een uitstekend songschrijver die alleen maar beter wordt. Die nieuwe CD ('What's The Story, Morning Glory ?'; J_TM) bevat een paar juweeltjes en Don't Look Back In Anger gaat een klassieker worden".
MAAK JE JE GEEN ZORGEN ? LAATST ZEI HIJ DAT HIJ 'ELKE 40 MINUTEN EEN LIJNTJE COKE' SNUIFT.
"Soms, maar die uitspraak is klinkklare onzin, ik heb Noel maar een keer zien schuimbekken."
WAT VINDT JE ERVAN DAT JE DE ERIC CLAPTON VAN DE JAREN NEGENTIG WORDT GENOEMD ?
"Fucking bollocks, ik maak geen belegen platen en zodra ik merk dat het toch die kant opgaat stop ik ermee of maak ik mezelf van kant".
In deel 8 komen de kinderen ter sprake.
HIELD JE OOK VAN THE SMITHS ?
"Ik zag ze in Newcastle tijdens de 'Red Wedge'-tournee (opgezet door links(ig)e artiesten in verband met de verkiezingen van 1986; J_TM) en die intense kracht die hun muziek uitstraalde ben ik sinds de hoogtijdagen van The Jam niet meer tegengekomen. Sommige nummers vond ik wel leuk maar niet explosief.
Zelf doet Morrissey me weinig, hij is mij te literair. Ik hou meer van eenvoudige teksten, soulnummers bijvoorbeeld, die zijn niet zo breedsprakerig".
OM EERLIJK TE ZIJN IS 'IN ECHOED STEPS I WALKED ACROSS AN EMPTY DREAM' (UIT Absolute Beginners) ANDERS OOK BREEDSPRAKERIG.
"Inderdaad, en dus niet te pruimen. Een Redemption Song van Bob Marley, da's andere koek; simpel en doeltreffend, kun je van Morrissey niet zeggen"
VERKEER JE NOG STEEDS IN EEN SOCIAAL ISOLEMENT ?
"Nee, want ik ken nu meer muzikanten dan ooit tevoren (Oasis, de Charlatans, Primal Scream, Blur); niet omdat ik naar trendy pubs ga maar vanwege het respect dat ik geniet bij een tien jaar jongere generatie.
Dit is niet 'ik en m'n beroemde vriendjes' maar een kwestie van 'het om de juiste redenen doen'".
EN WAT VIND JE ZO LEUK AAN OASIS ?
"De nummers van Noel (Gallagher); laat je niets wijsmaken door de critici, hij is een uitstekend songschrijver die alleen maar beter wordt. Die nieuwe CD ('What's The Story, Morning Glory ?'; J_TM) bevat een paar juweeltjes en Don't Look Back In Anger gaat een klassieker worden".
MAAK JE JE GEEN ZORGEN ? LAATST ZEI HIJ DAT HIJ 'ELKE 40 MINUTEN EEN LIJNTJE COKE' SNUIFT.
"Soms, maar die uitspraak is klinkklare onzin, ik heb Noel maar een keer zien schuimbekken."
WAT VINDT JE ERVAN DAT JE DE ERIC CLAPTON VAN DE JAREN NEGENTIG WORDT GENOEMD ?
"Fucking bollocks, ik maak geen belegen platen en zodra ik merk dat het toch die kant opgaat stop ik ermee of maak ik mezelf van kant".
In deel 8 komen de kinderen ter sprake.
PAUL WELLER, BEST WEL EEN GOEDE ARTIEST (DEEL 8)
WAT WAS JE MINST FAVORIETE KAPSEL ?
"Dat quasi-androgyne Mod-haar, lang van voren en kort aan de zijkant.
Begin jaren tachtig zag ik bij optredens van The Jam veel fans met datzelfde kapsel".
IN JE BOEK (Days Lose Their Numbers And Time Slips Away: A PIctorial Affair) ZEG JE DAT JE JE AANGESPROKEN VOELT DOOR WAT JOHN LENNON ZEI: 'SOMS VOEL IK ME EEN LOSER EN SOMS VOEL IK ME DE ALMACHTIGE'. HEB JE WELEENS MOMENTEN WAAROP JE AAN JEZELF TWIJFELT ?
"Absoluut, vaak genoeg om te weten dat ik ze heb; het kan dan twee weken duren voordat ik daar overheen ben.
Ik voel me dan onzeker of krijg de indruk dat ik niet aan m'n eigen verwachtingen kan voldoen.
En op andere momenten verlaat ik het podium tijdens een festivaloptreden al weet ik wel waar ik mee bezig ben en waarom ik er ben".
WORDT EEN DEEL VAN DIE TIJFELS WEGGENOMEN DOOR HET VADERSCHAP ?
"Vanuit het standpunt dat je je voor de volle honderd procent moet inzetten wel, in plaats van op je luie reet te zitten moet je ze eten geven of hun poepbilletjes afvegen (lol).
Zoiets noemen ze met beide benen op de grond staan, en dat is nu wat ik mis sinds ik van Dee ben gescheiden".
WETEN JE KINDEREN WIE JE BENT EN WAT JE DOET ?
"Jazeker, Nat is nu zeven en is bij een paar van mijn optredens geweest. Ze weten allebei wat hun ouders doen en zijn hartstikke trots op ons".
HEBBEN ZE HUN MUZIKALE KANTEN AL LATEN ZIEN ?
"Nat nog niet maar mijn dochter wel. Ze is een natuurtalent, ze kan zingen en een beetje pianospelen".
Slot volgende keer.
WAT WAS JE MINST FAVORIETE KAPSEL ?
"Dat quasi-androgyne Mod-haar, lang van voren en kort aan de zijkant.
Begin jaren tachtig zag ik bij optredens van The Jam veel fans met datzelfde kapsel".
IN JE BOEK (Days Lose Their Numbers And Time Slips Away: A PIctorial Affair) ZEG JE DAT JE JE AANGESPROKEN VOELT DOOR WAT JOHN LENNON ZEI: 'SOMS VOEL IK ME EEN LOSER EN SOMS VOEL IK ME DE ALMACHTIGE'. HEB JE WELEENS MOMENTEN WAAROP JE AAN JEZELF TWIJFELT ?
"Absoluut, vaak genoeg om te weten dat ik ze heb; het kan dan twee weken duren voordat ik daar overheen ben.
Ik voel me dan onzeker of krijg de indruk dat ik niet aan m'n eigen verwachtingen kan voldoen.
En op andere momenten verlaat ik het podium tijdens een festivaloptreden al weet ik wel waar ik mee bezig ben en waarom ik er ben".
WORDT EEN DEEL VAN DIE TIJFELS WEGGENOMEN DOOR HET VADERSCHAP ?
"Vanuit het standpunt dat je je voor de volle honderd procent moet inzetten wel, in plaats van op je luie reet te zitten moet je ze eten geven of hun poepbilletjes afvegen (lol).
Zoiets noemen ze met beide benen op de grond staan, en dat is nu wat ik mis sinds ik van Dee ben gescheiden".
WETEN JE KINDEREN WIE JE BENT EN WAT JE DOET ?
"Jazeker, Nat is nu zeven en is bij een paar van mijn optredens geweest. Ze weten allebei wat hun ouders doen en zijn hartstikke trots op ons".
HEBBEN ZE HUN MUZIKALE KANTEN AL LATEN ZIEN ?
"Nat nog niet maar mijn dochter wel. Ze is een natuurtalent, ze kan zingen en een beetje pianospelen".
Slot volgende keer.
PAUL WELLER, BEST WEL EEN GOEDE ARTIEST (DEEL 9)
HOE TROTS BEN JE OP JE TEKSTEN VAN DE AFGELOPEN JAREN ?
"Uiteraard zitten daar favorieten tussen; de 'Stanley Road'-nummers bijvoorbeeld zijn de beste die ik ooit heb geschreven. Ik probeer om goedklinkende dingen te schrijven; een pakkende tekst is okee zolang je maar de mensen weet te raken, als je het niet kunt zingen of spelen is het volstrekt zinloos".
WAT ZIJN JE FAVORIETE JAM-TEKSTEN ?
"That's Entertainment, ook al is het jatwerk. Ik schreef het in een dronken bui nadat ik in een fanzine een gedicht zag staan; metr andere woorden, er zijn geen regels
Er staan meer goede teksten op Sound Affects, Monday ("Rainclouds came and stole my thunder"), Man In The Cornershop en A Town Called Malice (van 'The Gift'; J_TM) waarop ik ook goed bij stem was".
EN VAN DE STYLE COUNCIL ?
"Het leeuwendeel van 'Our Favourite Shop' en 'Confessions Of A Pop Group', vooral het titelnummer van laatstgenoemde. Eigenlijk hadden we daarna moeten stoppen want het is een echte afscheidsplaat".
EN JE SOLOMATERIAAL ?
"Into Tomorrow en ;Porcelain Gods, niet alleen een van m'n beste teksten maar ook een krachtige.
"Too much will kill you, too little ain't enough" kun je op tig manieren interpreteren, velen dachten dat aan materiele zaken terwijl ik het toch echt over succes had".
MAAR HEEFT HET OOK NIET TE MAKEN MET ACCEPTATIE VAN JE EIGEN FEILBAARHEID ?
"In zekere zin wel ja, maar ik beweer allerminst een Porceleinen God te zijn; een aantal regels gaan erover dat ik teleurgesteld ben in mezelf omdat ik m'n vrouw in de steek heb gelaten, maar de rest gaat over waardevollere en krachtiger zaken ("Beware false prophets, take a stand, my fortune cookie cracked up in my hand")".
WAT WIL JE DAT ER OP JE GRAFSTEEN STAAT ?
"Daar heb ik een paar ideeen over maar of ik dat nou wel wil. Ik moet er niet aan denken dat iemand tegen m'n grafsteen pist of z'n naam erop kalkt, dan word ik nog liever uitgestrooid of bijgezet in een kerkje in Oxford".
Vervolgens praten we nog 20 minuten over awardshows, het spektakulaire concert op Glastonbury 1994, zijn keyboardspel en nog 675 andere dingen waarna het tijd is om af te rekenen.
"Ciao" brult Paul Weller als hij zich op de straattegels van het Leidseplein begeeft en zijn oog op het nabijgelegen Bulldog Cafe (dat in de afgelopen dagen zijn favoriete uithangplek is geworden) laat vallen. "Iemand trek in een saffie ?"
Het interview is afgelopen maar er komt nog een speciaal toetje.
HOE TROTS BEN JE OP JE TEKSTEN VAN DE AFGELOPEN JAREN ?
"Uiteraard zitten daar favorieten tussen; de 'Stanley Road'-nummers bijvoorbeeld zijn de beste die ik ooit heb geschreven. Ik probeer om goedklinkende dingen te schrijven; een pakkende tekst is okee zolang je maar de mensen weet te raken, als je het niet kunt zingen of spelen is het volstrekt zinloos".
WAT ZIJN JE FAVORIETE JAM-TEKSTEN ?
"That's Entertainment, ook al is het jatwerk. Ik schreef het in een dronken bui nadat ik in een fanzine een gedicht zag staan; metr andere woorden, er zijn geen regels
Er staan meer goede teksten op Sound Affects, Monday ("Rainclouds came and stole my thunder"), Man In The Cornershop en A Town Called Malice (van 'The Gift'; J_TM) waarop ik ook goed bij stem was".
EN VAN DE STYLE COUNCIL ?
"Het leeuwendeel van 'Our Favourite Shop' en 'Confessions Of A Pop Group', vooral het titelnummer van laatstgenoemde. Eigenlijk hadden we daarna moeten stoppen want het is een echte afscheidsplaat".
EN JE SOLOMATERIAAL ?
"Into Tomorrow en ;Porcelain Gods, niet alleen een van m'n beste teksten maar ook een krachtige.
"Too much will kill you, too little ain't enough" kun je op tig manieren interpreteren, velen dachten dat aan materiele zaken terwijl ik het toch echt over succes had".
MAAR HEEFT HET OOK NIET TE MAKEN MET ACCEPTATIE VAN JE EIGEN FEILBAARHEID ?
"In zekere zin wel ja, maar ik beweer allerminst een Porceleinen God te zijn; een aantal regels gaan erover dat ik teleurgesteld ben in mezelf omdat ik m'n vrouw in de steek heb gelaten, maar de rest gaat over waardevollere en krachtiger zaken ("Beware false prophets, take a stand, my fortune cookie cracked up in my hand")".
WAT WIL JE DAT ER OP JE GRAFSTEEN STAAT ?
"Daar heb ik een paar ideeen over maar of ik dat nou wel wil. Ik moet er niet aan denken dat iemand tegen m'n grafsteen pist of z'n naam erop kalkt, dan word ik nog liever uitgestrooid of bijgezet in een kerkje in Oxford".
Vervolgens praten we nog 20 minuten over awardshows, het spektakulaire concert op Glastonbury 1994, zijn keyboardspel en nog 675 andere dingen waarna het tijd is om af te rekenen.
"Ciao" brult Paul Weller als hij zich op de straattegels van het Leidseplein begeeft en zijn oog op het nabijgelegen Bulldog Cafe (dat in de afgelopen dagen zijn favoriete uithangplek is geworden) laat vallen. "Iemand trek in een saffie ?"
Het interview is afgelopen maar er komt nog een speciaal toetje.
Hmm.quote:Op vrijdag 26 augustus 2005 12:43 schreef J_TM het volgende:
Het interview is afgelopen maar er komt nog een speciaal toetje.
Tof dat je de moeite neemt om die teksten in te tikken.
I intend to live forever, or die trying.
Op 10 oktober komt Weller's nieuwe album uit: 'As Is Now'.
The love you take is equal to the love you make.
Oh, ik ken nog wel iemand die op die dag jarig is, én fan is van Paul Weller.
I intend to live forever, or die trying.
Ik heb een voorproefje gehad van het nieuwe album...
De fans die na Illumination dachten dat Paul Weller zijn beste tijd had gehad, zullen niet teleurgesteld zijn. 'Beste album sinds Stanley Road' heb ik al horen zeggen.
De fans die na Illumination dachten dat Paul Weller zijn beste tijd had gehad, zullen niet teleurgesteld zijn. 'Beste album sinds Stanley Road' heb ik al horen zeggen.
The love you take is equal to the love you make.
VAN STANLEY ROAD NAAR STANLEY ROAD; DE WELLER-DISCOGRAFIE 1977-1995 (DEEL1)
Bron: Q
Tekst: John Harris
'In The City' (Polydor, 1977)
Een niet geheel smetteloos debuut dat een brug slaat tussen punk en Mod en waarvan de zangpartijen in de lift zijn opgenomen.
Vandaag de dag geeft Weller toe dat hij de nieuwe My Generation wou schrijven.
Prijsnummer: Away From The Numbers
Waardering: 6
'This Is The Modern World' (Polydor, 1977)
Op deze in allerhaast uitgebrachte opvolger laat Weller zich ook van een romantischer kant zien. Destijds werd het door de pers neergesabeld, maar achteraf blijkt het ook z'n hoogtepunten te hebben.
Prijsnummer: Life From A Window
Waardering: 6
'All Mod Cons' (Polydor, 1978)
DE DOORBRAAK! Weller snoert de critici de mond en levert het bewijs dat hij wel degelijk muziek vor het hart en de voeten kan maken.
Prijsnummer: Down In The Tube Station At Midnight
Waardering: 10
'Setting Sons' (Polydor, 1979)
Wat oorspronkelijk was bedoeld als conceptalbum over drie uit elkaar gegroeide jeugdvrienden werd al snel aangevuld met nummers over de zorgwekkende toestand van de hedendaagse Britse samenleving.
Prijsnummer: Eton Rifles
Waardering: 8
'Sound Affects' (Polydor, 1980)
Weller ontdekt Joy Division en verlangt terug naar de eenvoud van de beginperiode; dit resulteert in een Britdoom-plaat vol popjuweeltjes.
Prijsnummer: Man In The Cornershop
Waardering: 8
'The Gift' (Polydor, 1982)
Na een rustjaar waarin slechts twee singles verschenen brengt The Jam hun zwanenzang uit.
Ze dragen nu Lonsdale-kleren en proberen rock met soul te vermengen, wat ze nog bijna lukt ook.
Prijsnummer: The Gift
Waardering: 8
'Dig The New Breed' (Polydor, 1982)
Live-retrospectief dat de ontwikkeling volgt van de optredesn in kleine zalen als de 100 Club naar die in sporthallen.
Veel fans vragen zich nog steeds af waarom de Eddie Floyd-cover Big Bird er in 's hemelsnaam op is gezet.
Prijsnummer: It's Too Bad
Waardering: 4
'Snap!' (Polydor, 1983)
Na de breuk raakt Weller betrokken bij de samenstelling van een 'Best Of' waarvoor singles hand in hand gaan met zorgvuldig uitgekozen albumtracks en B-kantjes. Klasse.
Prijsnummer: alles behalve het door (Bruce) Foxton gezongen News Of The World
Waardering: 10
'Greatest Hits' (Polydor, 1991)
Net nu Weller aan een comeback werkt moet Polydor zonodig een singles-verzamelaar uitbrengen.
Niet slecht maat het blijft wel een cash-in en dus worden er voor straf twee punten vanaf getrokken.
Prijsnummer: alles
Waardering: 8
'Extras' (Polydor, 1992)
Rariteitenkabinet vol B-kantjes, demo's en nooit uitgebrachte nummers waaronder denaadloos gekopieerde Beatles-cover And Your Bird Can Sing.
Prijsnummer: Get Yourself Together
Waardering: 8
'Live Jam' (Polydor, 1993)
Langdradige opvolger van 'Dig The New Breed' waarvoor Capital Radio-DJ Gary Crowley sentimentele hoesteksten schreef.
En nu maar wachten op het slot van de live-trilogie.
Prijsnummer: A Town Called Malice
Waardering: 4
In deel 2 wordt de catalogus van de Style Council besproken.
Bron: Q
Tekst: John Harris
'In The City' (Polydor, 1977)
Een niet geheel smetteloos debuut dat een brug slaat tussen punk en Mod en waarvan de zangpartijen in de lift zijn opgenomen.
Vandaag de dag geeft Weller toe dat hij de nieuwe My Generation wou schrijven.
Prijsnummer: Away From The Numbers
Waardering: 6
'This Is The Modern World' (Polydor, 1977)
Op deze in allerhaast uitgebrachte opvolger laat Weller zich ook van een romantischer kant zien. Destijds werd het door de pers neergesabeld, maar achteraf blijkt het ook z'n hoogtepunten te hebben.
Prijsnummer: Life From A Window
Waardering: 6
'All Mod Cons' (Polydor, 1978)
DE DOORBRAAK! Weller snoert de critici de mond en levert het bewijs dat hij wel degelijk muziek vor het hart en de voeten kan maken.
Prijsnummer: Down In The Tube Station At Midnight
Waardering: 10
'Setting Sons' (Polydor, 1979)
Wat oorspronkelijk was bedoeld als conceptalbum over drie uit elkaar gegroeide jeugdvrienden werd al snel aangevuld met nummers over de zorgwekkende toestand van de hedendaagse Britse samenleving.
Prijsnummer: Eton Rifles
Waardering: 8
'Sound Affects' (Polydor, 1980)
Weller ontdekt Joy Division en verlangt terug naar de eenvoud van de beginperiode; dit resulteert in een Britdoom-plaat vol popjuweeltjes.
Prijsnummer: Man In The Cornershop
Waardering: 8
'The Gift' (Polydor, 1982)
Na een rustjaar waarin slechts twee singles verschenen brengt The Jam hun zwanenzang uit.
Ze dragen nu Lonsdale-kleren en proberen rock met soul te vermengen, wat ze nog bijna lukt ook.
Prijsnummer: The Gift
Waardering: 8
'Dig The New Breed' (Polydor, 1982)
Live-retrospectief dat de ontwikkeling volgt van de optredesn in kleine zalen als de 100 Club naar die in sporthallen.
Veel fans vragen zich nog steeds af waarom de Eddie Floyd-cover Big Bird er in 's hemelsnaam op is gezet.
Prijsnummer: It's Too Bad
Waardering: 4
'Snap!' (Polydor, 1983)
Na de breuk raakt Weller betrokken bij de samenstelling van een 'Best Of' waarvoor singles hand in hand gaan met zorgvuldig uitgekozen albumtracks en B-kantjes. Klasse.
Prijsnummer: alles behalve het door (Bruce) Foxton gezongen News Of The World
Waardering: 10
'Greatest Hits' (Polydor, 1991)
Net nu Weller aan een comeback werkt moet Polydor zonodig een singles-verzamelaar uitbrengen.
Niet slecht maat het blijft wel een cash-in en dus worden er voor straf twee punten vanaf getrokken.
Prijsnummer: alles
Waardering: 8
'Extras' (Polydor, 1992)
Rariteitenkabinet vol B-kantjes, demo's en nooit uitgebrachte nummers waaronder denaadloos gekopieerde Beatles-cover And Your Bird Can Sing.
Prijsnummer: Get Yourself Together
Waardering: 8
'Live Jam' (Polydor, 1993)
Langdradige opvolger van 'Dig The New Breed' waarvoor Capital Radio-DJ Gary Crowley sentimentele hoesteksten schreef.
En nu maar wachten op het slot van de live-trilogie.
Prijsnummer: A Town Called Malice
Waardering: 4
In deel 2 wordt de catalogus van de Style Council besproken.
VAN STANLEY ROAD NAAR 'STANLEY ROAD', DE WELLER-DISCOGRAFIE 1977-1995 (DEEL 2)
'Introducing The Style Council' (Polydor, 1983)
De eerste singles bijeengebracht op een mini-album dat eerst op het Europese vasteland werd uitgebracht en daarna pas in Engeland. De kwaliteit en de in Parijs geschoten hoesfoto mogen er wezen.
Prijsnummer: Long Hot Summer
Waardering: 8
'Cafe Bleu' (Polydor, 1984)
Ojee, op het officiele debuutalbum horen we twee instrumentaaltjes, raps en een nummer dat door ITV werd gebruikt voor cricketverslagen.
Normaal gesproken steekt Weller zijn fans een hart onder de riem, maar nu jaagt hij ze het huis uit.
Prijsnummer: Headstart For Happiness
Waardering: 6
'Our Favourite Shop' (Polydor, 1985)
Dit is al een stuk beter; de Council trekt fel van leer tegen het Thatcher-beleid dat Engeland in z'n greep houdt, maar levert ook een paar liefdesliedjes af.
Prijsnummer: (Het Jam-achtige) Walls Come Tumbling Down
Waardering: 8
'Home & Abroad' (Polydor, 1986)
De Council toert langs arena's en brengt daar een onnodig relaas van uit. Grote afwezige is de essay van de Cappucino Kid.
Alleen voor de die-hards.
Prijsnummer: Shout To The Top
'The Cost Of Loving' (Polydor, 1987)
En toen begon het mis te gaan. Dat er met dit zwaar onderschatte meesterwerk nog meer Jam-fans zijn afgehaakt is niet zo verwonderlijk; de muziek klinkt ongeinspireerd, maar de teksten daarentegen zijn nog altijd haarscherp.
Prijsnummer: Heavens Above
Waardering: 4
'Confessions Of A Pop Group' (Polydor, 1988)
Geen makkelijke opgave, deze afscheidsplaat; juweeltjes zoals het titelnummer zijn verborgen achter een muur van klassieke en postmoderne invloeden.
Prijsnummer: Why I Went Missing
Waardering: 6
'The Singular Adventures Of The Style Council' (Polydor, 1989)
Zestien nummers tellende verzamelaar die nogmaals duidelijk maakt dat de Council een singlesband is.
Prijsnummer: My Everchanging Moods
Waardering: 8
'Here's Some That Got Away' (Polydor, 1993)
Inferieure versie van 'Extras' met als absoluut dieptepunt een cover van een nummer uit de musical 'Oliver' (godzijdank alleen in Japan uitgebracht).
Afrader van jewelste
Prijsnummer: Big Boss Groove
Waardering: 4
In deel 3 worden 's mans soloplaten belicht.
'Introducing The Style Council' (Polydor, 1983)
De eerste singles bijeengebracht op een mini-album dat eerst op het Europese vasteland werd uitgebracht en daarna pas in Engeland. De kwaliteit en de in Parijs geschoten hoesfoto mogen er wezen.
Prijsnummer: Long Hot Summer
Waardering: 8
'Cafe Bleu' (Polydor, 1984)
Ojee, op het officiele debuutalbum horen we twee instrumentaaltjes, raps en een nummer dat door ITV werd gebruikt voor cricketverslagen.
Normaal gesproken steekt Weller zijn fans een hart onder de riem, maar nu jaagt hij ze het huis uit.
Prijsnummer: Headstart For Happiness
Waardering: 6
'Our Favourite Shop' (Polydor, 1985)
Dit is al een stuk beter; de Council trekt fel van leer tegen het Thatcher-beleid dat Engeland in z'n greep houdt, maar levert ook een paar liefdesliedjes af.
Prijsnummer: (Het Jam-achtige) Walls Come Tumbling Down
Waardering: 8
'Home & Abroad' (Polydor, 1986)
De Council toert langs arena's en brengt daar een onnodig relaas van uit. Grote afwezige is de essay van de Cappucino Kid.
Alleen voor de die-hards.
Prijsnummer: Shout To The Top
'The Cost Of Loving' (Polydor, 1987)
En toen begon het mis te gaan. Dat er met dit zwaar onderschatte meesterwerk nog meer Jam-fans zijn afgehaakt is niet zo verwonderlijk; de muziek klinkt ongeinspireerd, maar de teksten daarentegen zijn nog altijd haarscherp.
Prijsnummer: Heavens Above
Waardering: 4
'Confessions Of A Pop Group' (Polydor, 1988)
Geen makkelijke opgave, deze afscheidsplaat; juweeltjes zoals het titelnummer zijn verborgen achter een muur van klassieke en postmoderne invloeden.
Prijsnummer: Why I Went Missing
Waardering: 6
'The Singular Adventures Of The Style Council' (Polydor, 1989)
Zestien nummers tellende verzamelaar die nogmaals duidelijk maakt dat de Council een singlesband is.
Prijsnummer: My Everchanging Moods
Waardering: 8
'Here's Some That Got Away' (Polydor, 1993)
Inferieure versie van 'Extras' met als absoluut dieptepunt een cover van een nummer uit de musical 'Oliver' (godzijdank alleen in Japan uitgebracht).
Afrader van jewelste
Prijsnummer: Big Boss Groove
Waardering: 4
In deel 3 worden 's mans soloplaten belicht.
VAN STANLEY ROAD NAAR 'STANLEY ROAD', DE WELLER-DISCOGRAFIE (DEEL 3)
'Paul Weller' (Go! Discs, 1992)
Na de breuk van de Council bezint Weller zich op de toekomst en bekroont hij zijn terugkeer met een solodebuut.
De dwarsfluit en softfunkneigingen kunnen op de zenuwen werken, maar het is een eerste stap in de goede richting
Prijsnummer: Kosmos
Waardering: 6
'Wild Wood' (Polydor, 1993)
Het album waarmee Engeland hem opnieuw in de armen sluit. De pers maakt zelfs vergelijkingen met Steve Winwood in diens Traffic-periode.
Prijsnummer: Wild Wood
Waardering: 10
'Live Wood' (Go! Discs, 1994)
Opgenomen tijdens de intensieve en succesvolle 'Wild Wood'-tournee. Niet echt wereldschokkend maar het luisterplezier is er niet minder om.
Prijsnummer: This Is No Time
Waardering: 6
'Stanley Road' (Go! Discs, 1995)
Deze rockende plaat (met hier en daar wat ballads) mist het aardse karakter van 'Wild Wood' maar dat neemt niet weg dat het een topper is.
Prijsnummer: Out Of The Sinking
Waardering: 8
'Paul Weller' (Go! Discs, 1992)
Na de breuk van de Council bezint Weller zich op de toekomst en bekroont hij zijn terugkeer met een solodebuut.
De dwarsfluit en softfunkneigingen kunnen op de zenuwen werken, maar het is een eerste stap in de goede richting
Prijsnummer: Kosmos
Waardering: 6
'Wild Wood' (Polydor, 1993)
Het album waarmee Engeland hem opnieuw in de armen sluit. De pers maakt zelfs vergelijkingen met Steve Winwood in diens Traffic-periode.
Prijsnummer: Wild Wood
Waardering: 10
'Live Wood' (Go! Discs, 1994)
Opgenomen tijdens de intensieve en succesvolle 'Wild Wood'-tournee. Niet echt wereldschokkend maar het luisterplezier is er niet minder om.
Prijsnummer: This Is No Time
Waardering: 6
'Stanley Road' (Go! Discs, 1995)
Deze rockende plaat (met hier en daar wat ballads) mist het aardse karakter van 'Wild Wood' maar dat neemt niet weg dat het een topper is.
Prijsnummer: Out Of The Sinking
Waardering: 8
Paul Weller begint in november aan een 18-data tellende GB-tournee die op Pakjesavond eindigt met een extra concert in de hoofdstedelijke Alexandra Palace.
En toch vind ik Stanley Road beter dan Wild wood.
Maar Our favourite shop is inderdaad het beste album van de Style Council. Het klinkt ook meer als één geheel dan Café Bleu (wat trouwens ook geen slechte plaat is).
Maar Our favourite shop is inderdaad het beste album van de Style Council. Het klinkt ook meer als één geheel dan Café Bleu (wat trouwens ook geen slechte plaat is).
I intend to live forever, or die trying.
Maandag bij de Fame in Amsterdam de Deluxe editie gekocht van Stanley Road: 15 euro!
Toch gek, dat ineens de prijs kan halveren.
Nu nog wachten op het nieuwe album.
Er stond gisteren trouwens ook nog een flutinterview in de Metro met Paul Weller.
Toch gek, dat ineens de prijs kan halveren.
Nu nog wachten op het nieuwe album.
Er stond gisteren trouwens ook nog een flutinterview in de Metro met Paul Weller.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
O die ga ik ook halen. Ik had 'm vorige week nog zien staan bij Boudisque voor 27 euro, dat vond ik een beetje te veel van het goedequote:Op woensdag 28 september 2005 10:06 schreef belsen het volgende:
Maandag bij de Fame in Amsterdam de Deluxe editie gekocht van Stanley Road: 15 euro!
Toch gek, dat ineens de prijs kan halveren.
Daar gaat mijn gouden tip!quote:Op woensdag 28 september 2005 22:31 schreef Scrutinizer het volgende:
[..]
Done. Ze zijn nu op in Amsterdam
Misschien kunnen ze hem nog bestellen...
Ze hebben wel vaker rare acties bij de Fame, die Style Council box heb ik daar ook gekocht voor 27 euro, twee weken later wassie weer 60...
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Vandaag het nieuwe album wezen kopen. En de concerten komen eraan, dus bij deze *schopje*.
The love you take is equal to the love you make.
Ik heb hem geluisterd, maar was nog niet overtuigd. Daarbij heb ik onlangs al Stanley Road gekocht, dus ik geniet daar nog maar even van.quote:Op maandag 10 oktober 2005 15:46 schreef Lienekien het volgende:
Vandaag het nieuwe album wezen kopen. En de concerten komen eraan, dus bij deze *schopje*.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Het concert in Groningen vanavond was top! Hij speelde ook aardig wat nummers van het nieuwe album en die kwamen live uitstekend uit de verf.
Ook leuk dat ik mr. Weller 's middags in de stad tegen het lijf liep terwijl hij wat rondbanjerde in de binnenstad.
Ook leuk dat ik mr. Weller 's middags in de stad tegen het lijf liep terwijl hij wat rondbanjerde in de binnenstad.
The love you take is equal to the love you make.
Na jarenlang meubels te hebben gerepareerd heeft Rick Buckler een nieuwe band opgericht, The Gift (vernoemd naar een album van een voornamelijk in Engeland succesvol trio). In november is er een inspeel-optreden waarna er in 2006 getoerd gaat worden.
Jammer dat er blijkbaar verder niemand naar één van de concerten van Paul Weller is geweest of zijn mening geeft over het nieuwe album.
The love you take is equal to the love you make.
Nou, ik moet de nieuwe cd nog krijgen voor mijn verjaardag, maar ik loop degene die me dat cadeau wil geven steeds mis.quote:Op zaterdag 22 oktober 2005 14:03 schreef Lienekien het volgende:
Jammer dat er blijkbaar verder niemand naar één van de concerten van Paul Weller is geweest of zijn mening geeft over het nieuwe album.
En ik ga de cd dus niet downloaden.
I intend to live forever, or die trying.
Ben naar het paradiso concert geweest, hij was weer in topvorm. Nieuwe plaat is ook nice, heb dus eigenlijk niets nieuws te meldenquote:Op zaterdag 22 oktober 2005 14:03 schreef Lienekien het volgende:
Jammer dat er blijkbaar verder niemand naar één van de concerten van Paul Weller is geweest of zijn mening geeft over het nieuwe album.
Fuck damnation, man! Fuck redemption! We are God's unwanted children? So be it!
Hopelijk ben je gauw jarig!quote:Op zaterdag 22 oktober 2005 15:36 schreef dwerg het volgende:
[..]
Nou, ik moet de nieuwe cd nog krijgen voor mijn verjaardag, maar ik loop degene die me dat cadeau wil geven steeds mis.
En ik ga de cd dus niet downloaden.
Weller zelf schijnt over het Paradiso-concert gezegd te hebben: "This one will go down as one of the best Dutch gigs ever." Ik vond ze in Groningen (een avond eerder) ook al erg goed. Steve White schreef daarover op zijn site: "We were I really thought on fire tonight."quote:Op zaterdag 22 oktober 2005 18:51 schreef Public Enemy het volgende:
[..]
Ben naar het paradiso concert geweest, hij was weer in topvorm. Nieuwe plaat is ook nice, heb dus eigenlijk niets nieuws te melden
(www.whiteydrums.com)
The love you take is equal to the love you make.
Over 353 dagen weer.quote:Op zaterdag 22 oktober 2005 22:05 schreef Lienekien het volgende:
Hopelijk ben je gauw jarig!
Ik mag toch hopen dat ik de cd voor die tijd wel heb.
Dat klinkt ondankbaar, maar zo bedoel ik het dus niet. Sorry, A.
I intend to live forever, or die trying.
Gisteravond was de Modfather, met een jaar vertraging, te gast bij Jools Holland.
Ooit zei hij over de snor die hij in de zomer van 1995 had laten staan "Misschien ga ik dat weer doen"; het lijkt erop dat hij dat nu daadwerkelijk gaat doen.
Ooit zei hij over de snor die hij in de zomer van 1995 had laten staan "Misschien ga ik dat weer doen"; het lijkt erop dat hij dat nu daadwerkelijk gaat doen.
Had ik het gisteren geweten, had ik gisteren gekeken.quote:Op zaterdag 12 november 2005 14:56 schreef J_TM het volgende:
Gisteravond was de Modfather, met een jaar vertraging, te gast bij Jools Holland.
Ooit zei hij over de snor die hij in de zomer van 1995 had laten staan "Misschien ga ik dat weer doen"; het lijkt erop dat hij dat nu daadwerkelijk gaat doen.
The love you take is equal to the love you make.
Bron: BBC-website.quote:Op dinsdag 22 november 2005 19:27 schreef J_TM het volgende:
De Oppermod gaat tijdens de Brit Awards van 2006 een oeuvreprijs krijgen.
Brit Award honour for Paul Weller
Paul Weller is to be honoured for his outstanding contribution to music at next year's Brit Awards.
The former Jam frontman, who formed the Style Council before launching a solo career in 1991, will receive the honour at the Earls Court event in February.
The award recognises musicians "whose influence, longevity and creativity puts them in the very top ranks of UK artists", Brit organisers said
Previous recipients include David Bowie, Sting, U2 and Duran Duran. Nominations for the 26th Brit Awards will be unveiled in January.
_______
Sorry, maar ik moest even lachen om Duran Duran in dat rijtje.
I intend to live forever, or die trying.
Het doordeweekse muziekprogramma van de Spaanse schotelzender La Otra (op zaterdagnacht herhaald als omnibus) besteedde onlangs aandacht aan Paul door middel van bijna alle clips van de Jam, de Council en Weller solo.
Ik haakte pas in temidden van Malice maar heb wel in ruim twee uur tijd 's mans carriere voorbij zien trekken; wat de Council betreft was het verrassend om Groovin' en Wanted (Everchanging Moods II) te zien, verder zag ik voor het eerst het humor-aspect van clips als Milton Keynes en The Lodgers (Talbot als Billie Turf weet ik nog) en viel mij de Cockney-ondertiteling op bij A Solid Bond In Your Heart.
De Music Box-/Super Channel-kijker herinnert zich vast nog wel de Helemaal Blond-beelden van Health Farm (waarin ineens een akoestisch Weller-nummer doorklonk) en How She Threw It All Away (had inderdaad een afscheidssingle kunnen zijn).
Voor de solo-clips van Weller was minder ruimte, een a twee per plaat; wel leuk om zijn dochter te zien in Sweet Pea.
Wie La Otra kan ontvangen moet z'n ogen openhouden want de kans is groot dat het nog een paar keer wordt herhaald.
Ik haakte pas in temidden van Malice maar heb wel in ruim twee uur tijd 's mans carriere voorbij zien trekken; wat de Council betreft was het verrassend om Groovin' en Wanted (Everchanging Moods II) te zien, verder zag ik voor het eerst het humor-aspect van clips als Milton Keynes en The Lodgers (Talbot als Billie Turf weet ik nog) en viel mij de Cockney-ondertiteling op bij A Solid Bond In Your Heart.
De Music Box-/Super Channel-kijker herinnert zich vast nog wel de Helemaal Blond-beelden van Health Farm (waarin ineens een akoestisch Weller-nummer doorklonk) en How She Threw It All Away (had inderdaad een afscheidssingle kunnen zijn).
Voor de solo-clips van Weller was minder ruimte, een a twee per plaat; wel leuk om zijn dochter te zien in Sweet Pea.
Wie La Otra kan ontvangen moet z'n ogen openhouden want de kans is groot dat het nog een paar keer wordt herhaald.
Gequote in de nieuwe Q als onderdeel van een terugblik op nr. 111 (december 1995) waarin ook de overgebleven leden van Pauls favoriete Sixtiescombo werden geinterviewd (inderdaad die met zijn linkshandige naamgenoot).quote:Op donderdag 18 augustus 2005 12:41 schreef J_TM het volgende:
"Fucking bollocks, ik maak geen belegen platen (zoals Clapton) en zodra ik merk dat het toch die kant opgaat stop ik ermee of maak ik mezelf van kant".
Net gekocht maar wel doorgekeken, de laatste Uncut waarin de Man een paar pittige vragen krijgt voorgeschoteld. Zou een lege spaarpot hem ertoe nopen de Jam weer bij elkaar te brengen ?
Antwoord: "Waarom in godsnaam ? Ik ben niet nostalgisch, ik maak liever iets moois van vandaag en bovendien zou een Jam-reunie alleen maar een zielige vertoning worden".
Antwoord: "Waarom in godsnaam ? Ik ben niet nostalgisch, ik maak liever iets moois van vandaag en bovendien zou een Jam-reunie alleen maar een zielige vertoning worden".
Ik had het dus mis; wel hebben de dames zich onlangs gewaagd aan het succesnummer van Dee C Lee.quote:Op woensdag 13 juli 2005 12:40 schreef J_TM het volgende:
Laatst las ik op teletekst dat Girls Aloud volgende maand de single Long Hot Summer uitbrengt. Misschien heb ik het mis maar het zou weleens een cover kunnen zijn van de Weller-klassieker.
De Jam-verzamelaar 'Snap' is eindelijk op CD gezet, met in beperkte oplage een live-EP als bijsluiter. Weller's solo-nummers zijn verzameld op de CD/DVD 'Modern Classics'.
Da's weer een nieuwe versie dan (misschien ook wel geremasterd), want ooit was ie er wel (alhoewel dat volgens mij wel met alle album- en dus niet single-, versies was)...quote:Op woensdag 15 februari 2006 14:15 schreef J_TM het volgende:
De Jam-verzamelaar 'Snap' is eindelijk op CD gezet, met in beperkte oplage een live-EP als bijsluiter. Weller's solo-nummers zijn verzameld op de CD/DVD 'Modern Classics'.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Modern Classics dateert al van 1998. Ouwe meuk, dus.quote:Op woensdag 15 februari 2006 14:15 schreef J_TM het volgende:
De Jam-verzamelaar 'Snap' is eindelijk op CD gezet, met in beperkte oplage een live-EP als bijsluiter. Weller's solo-nummers zijn verzameld op de CD/DVD 'Modern Classics'.
The love you take is equal to the love you make.
Meer ouwe meuk; 'All Mod Cons' staat op 34 in een door New Musical Express geplaatste lijst van de 100 Beste Britse Albums.
"Puike powerpop (Billy Hunt), een akoestich eerbetoon aan Albion (English Rose) en een staaltje psychedelische punk van een 19-jarige Paul Weller. Alleen al de hoes zette de Mod-revival op gang"
(Paul Moody)
"Puike powerpop (Billy Hunt), een akoestich eerbetoon aan Albion (English Rose) en een staaltje psychedelische punk van een 19-jarige Paul Weller. Alleen al de hoes zette de Mod-revival op gang"
(Paul Moody)
Gisteren gekocht; het artikel gaat voornamelijk over 'All Mod Cons', het doorbraakalbum dat tot stand was gekomen nadat de oorspronkelijke demo's werden afgekeurd. Paul heeft daar nog een cassette-opname van, maar zij die denken dat het hier om een Jam-versie van 'Smile' gaat komen voor een verrassing te staan, want "Ik zou het misschien uitbrengen om iedereen te laten horen hoe slecht die nummers klonken".
Verder krijgen voorgaande oeuvreprijswinnaars van de Brit Awards op hun lazer (zoals Sting, Phil Collins en Fleetwood Mac) en doet ook Rick Buckler z'n zegje (surf naar www.the-gift.info).
Als extraatje staat To Be Someone op de bijgesloten CD.
Verder krijgen voorgaande oeuvreprijswinnaars van de Brit Awards op hun lazer (zoals Sting, Phil Collins en Fleetwood Mac) en doet ook Rick Buckler z'n zegje (surf naar www.the-gift.info).
Als extraatje staat To Be Someone op de bijgesloten CD.
Het oorspronkelijke album zou ook voor een groot deel uit nummers van Bruce Foxton bestaan, nummers die uiteindelijk massaal op b-kantjes van All mod con terecht zijn gekomen.quote:Op zondag 26 februari 2006 15:25 schreef J_TM het volgende:
Gisteren gekocht; het artikel gaat voornamelijk over 'All Mod Cons', het doorbraakalbum dat tot stand was gekomen nadat de oorspronkelijke demo's werden afgekeurd. Paul heeft daar nog een cassette-opname van, maar zij die denken dat het hier om een Jam-versie van 'Smile' gaat komen voor een verrassing te staan, want "Ik zou het misschien uitbrengen om iedereen te laten horen hoe slecht die nummers klonken".
Verder krijgen voorgaande oeuvreprijswinnaars van de Brit Awards op hun lazer (zoals Sting, Phil Collins en Fleetwood Mac) en doet ook Rick Buckler z'n zegje (surf naar www.the-gift.info).
Als extraatje staat To Be Someone op de bijgesloten CD.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Toch zou het ook wel leuk zijn om het 'oorspronkelijke' album ook eens te horen.quote:Op maandag 27 februari 2006 12:57 schreef J_TM het volgende:
Van 'AMC' gaat een luxe heruitgave verschijnen, misschien wel met een live-concert uit 1978.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
In navolging van Wild Wood en Shout To The Top wordt ook Walls Come Tumbling Down gebruikt voor een reclamespot (Telfort).
In de laatste MOJO (niet gekocht) een concertrecensie. De setlist vermeldt Malice en Shout... als toegift.
In de laatste MOJO (niet gekocht) een concertrecensie. De setlist vermeldt Malice en Shout... als toegift.
Paul Weller komt deze zomer twee keer naar Nederland: hij staat op zaterdag 3 juni in de 3FM-tent op Pinkpop (Landgraaf) en zondag 16 juli op North Sea Jazz (Rotterdam).
Wie net als ik het ene concert te ver vindt en het andere te duur, die kan zich verheugen op de dubbele live-CD Catch-flame! die 12 juni uitkomt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lienekien op 23-05-2006 12:19:32 ]
Wie net als ik het ene concert te ver vindt en het andere te duur, die kan zich verheugen op de dubbele live-CD Catch-flame! die 12 juni uitkomt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lienekien op 23-05-2006 12:19:32 ]
The love you take is equal to the love you make.
voor de liefhebber:
een compleet jam-concert uit 1980 bij het programma Rockpalast
http://www.youtube.com/watch?v=ESF-lJsHbSY&search=jam%20eton%20rifles
een compleet jam-concert uit 1980 bij het programma Rockpalast
http://www.youtube.com/watch?v=ESF-lJsHbSY&search=jam%20eton%20rifles
De Narcis van Gabon
quote:Op dinsdag 23 mei 2006 12:45 schreef PogueMahone het volgende:
voor de liefhebber:
een compleet jam-concert uit 1980 bij het programma Rockpalast
http://www.youtube.com/watch?v=ESF-lJsHbSY&search=jam%20eton%20rifles
The love you take is equal to the love you make.
Paul Weller brengt geloof ik nu zo'n betere iedere tour uit op CD of DVD.quote:Op dinsdag 23 mei 2006 12:13 schreef Lienekien het volgende:
Paul Weller komt deze zomer twee keer naar Nederland: hij staat op zaterdag 3 juni in de 3FM-tent op Pinkpop (Landgraaf) en zondag 16 juli op North Sea Jazz (Rotterdam).
Wie net als ik het ene concert te ver vindt en het andere te duur, die kan zich verheugen op de dubbele live-CD Catch-flame! die 12 juni uitkomt.
[afbeelding]
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
|
|
