MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
HET LAATSTE JAAR VAN THE JAM; DEEL 6
Na John Weller (vader/manager) was Paolo Hewitt de volgende die het Nieuws hoorde.
"Na zijn terugkomst uit Italie belde Paul me op; we dronken een kopje koffie en ik liep maar te zaniken over relatieproblemen, toen ik merkte dat er wat aan de hand was zei hij 'Ik ga The Jam opheffen'. Hij had z'n ziel en zaligheid in 'The Gift' gestopt maar omdat het hem niet soulvol en funky genoeg was en het niet de waardering kreeg van het publiek besloot hij maar wat anders te gaan doen. Ook denk ik dat Rick en Bruce te weinig verstand van soul hadden om het naar behoren te kunnen spelen, ze weten niet eens een Love Uprising (Otis Leavill) van een Open The Door To Your Heart (Darrell Banks) te onderscheiden. Zij zagen The Jam als een rockband die nr.1-hits scoorde maar Paul zag het als een vernieuwende punkband met muziek die mensen aan het denken zet en hemzelf de gelegenheid gaf om dichtbundels uit te brengen en anti-kernwapenorganisaties te steunen. Rick en Bruce gingen meer voor de excessen."
Dennis Mundane: "Het verbaasde me helemaal niets, al in 1980 vertelde hij me dat hij het niet zover zou laten komen."
In deel 7 krijgen Rick en Bruce het adembenemende en broodrovende nieuws te horen.
Na John Weller (vader/manager) was Paolo Hewitt de volgende die het Nieuws hoorde.
"Na zijn terugkomst uit Italie belde Paul me op; we dronken een kopje koffie en ik liep maar te zaniken over relatieproblemen, toen ik merkte dat er wat aan de hand was zei hij 'Ik ga The Jam opheffen'. Hij had z'n ziel en zaligheid in 'The Gift' gestopt maar omdat het hem niet soulvol en funky genoeg was en het niet de waardering kreeg van het publiek besloot hij maar wat anders te gaan doen. Ook denk ik dat Rick en Bruce te weinig verstand van soul hadden om het naar behoren te kunnen spelen, ze weten niet eens een Love Uprising (Otis Leavill) van een Open The Door To Your Heart (Darrell Banks) te onderscheiden. Zij zagen The Jam als een rockband die nr.1-hits scoorde maar Paul zag het als een vernieuwende punkband met muziek die mensen aan het denken zet en hemzelf de gelegenheid gaf om dichtbundels uit te brengen en anti-kernwapenorganisaties te steunen. Rick en Bruce gingen meer voor de excessen."
Dennis Mundane: "Het verbaasde me helemaal niets, al in 1980 vertelde hij me dat hij het niet zover zou laten komen."
In deel 7 krijgen Rick en Bruce het adembenemende en broodrovende nieuws te horen.
maar een paar single-versies van de oudste singles toch niet?quote:Op zaterdag 21 mei 2005 21:44 schreef belsen het volgende:
[..]
Inderdaad: alle studio-opnames (dus ook nonalbum singles en b-kanten) en nog een bonusdisc met onuitgebracht materiaal. Als je Extras dan ook nog hebt, dan heb je alle studio-opnamen.
De Narcis van Gabon
Nee, inderdaad, die missen ook ja. Als een single op een abum heeft gestaan, dan staat de albumversie op de box, net als op alle verzamelaars.quote:Op maandag 23 mei 2005 13:02 schreef PogueMahone het volgende:
[..]
maar een paar single-versies van de oudste singles toch niet?
Die singleversies zijn dus sowieso bijna niet verkrijgbaar, alleen op de singlesboxen (twee boxen met alle singletjes apart met B-kanten op CD gezet) zijn die te vinden (en die zijn dan best wel weer prijzig)...
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
ik luister die box overigens beetje bij beetje. Ik zit nog steeds bij cd 1 (in the city & this is the modern world)
gewoon mooi
gewoon mooi
De Narcis van Gabon
3 is mijn favoriet.quote:Op maandag 23 mei 2005 14:20 schreef PogueMahone het volgende:
ik luister die box overigens beetje bij beetje. Ik zit nog steeds bij cd 1 (in the city & this is the modern world)
gewoon mooi
Met Setting sons en Sound affects.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
HET LAATSTE JAAR VAN THE JAM; DEEL 7
Wanneer Rick en Bruce op de hoogte werden gebracht is moeilijk vast te stellen, september of begin oktober 1982 maar in ieder geval toen Paul contact opnam met Mick Talbot voor een nieuw op te zetten soul/jazz-kollektief dat begin 1983 werd gepresenteerd als The Style Council. En zeker is dat The Jam ten tijde van de Aankondiging soulcovers opnam (War, Stoned Out Of My Mind en Move On Up).
Bruce Foxton: "John Weller kwam binnen om ons te vertellen dat Paul een vergadering had gepland. Omdat we dat nog nooit hadden gedaan wisten we meteen dat er iets niet in de haak was. Hij (Paul) kwam binnen en zei 'Ik wil ermee stoppen'. Toen zei ik 'Laten we de boel nou niet overhaasten Paul, misschien moet je er nog even over nadenken', maar zijn besluit stond al vast."
Rick Buckler: "Bruce probeerde hem vergeefs op andere gedachten te brengen, maar het enige dat ik dacht was 'O jee, ik ben m'n baan kwijt'."
Paul Weller: "Okee, ik vond het ook niet leuk maar het was er al uit voor ik er erg in had. Het heeft ze diep geraakt; de trein kwam tot stilstand, hoogste tijd om uit te stappen."
Nadat het nieuws was uitgelekt stuurde het Wellerkamp op 30 oktober de volgende persverklaring:
'Aan het eind van het jaar wordt The Jam opgeheven omdat ik van mening ben dat we, zowel muzikaal als commercieel, alles hebben bereikt wat er te bereiken valt. Ik wil niet dat we een zielige vertoning worden zoals al die ouwelullenbands, ik wil waardig afscheid nemen...
Wat wij (maar jullie ook) hebben opgebouwd staat ergens voor; eerlijkheid, passie, energie en jeugdigheid. Zo wil ik het laten en hopelijk dient het als voorbeeld voor aankomende bands.
Op de toekomst en in liefde en vriendschap.
Paul Weller'
In deel 8: hoe er voor Bruce bijna geen afscheidstournee kwam.
Wanneer Rick en Bruce op de hoogte werden gebracht is moeilijk vast te stellen, september of begin oktober 1982 maar in ieder geval toen Paul contact opnam met Mick Talbot voor een nieuw op te zetten soul/jazz-kollektief dat begin 1983 werd gepresenteerd als The Style Council. En zeker is dat The Jam ten tijde van de Aankondiging soulcovers opnam (War, Stoned Out Of My Mind en Move On Up).
Bruce Foxton: "John Weller kwam binnen om ons te vertellen dat Paul een vergadering had gepland. Omdat we dat nog nooit hadden gedaan wisten we meteen dat er iets niet in de haak was. Hij (Paul) kwam binnen en zei 'Ik wil ermee stoppen'. Toen zei ik 'Laten we de boel nou niet overhaasten Paul, misschien moet je er nog even over nadenken', maar zijn besluit stond al vast."
Rick Buckler: "Bruce probeerde hem vergeefs op andere gedachten te brengen, maar het enige dat ik dacht was 'O jee, ik ben m'n baan kwijt'."
Paul Weller: "Okee, ik vond het ook niet leuk maar het was er al uit voor ik er erg in had. Het heeft ze diep geraakt; de trein kwam tot stilstand, hoogste tijd om uit te stappen."
Nadat het nieuws was uitgelekt stuurde het Wellerkamp op 30 oktober de volgende persverklaring:
'Aan het eind van het jaar wordt The Jam opgeheven omdat ik van mening ben dat we, zowel muzikaal als commercieel, alles hebben bereikt wat er te bereiken valt. Ik wil niet dat we een zielige vertoning worden zoals al die ouwelullenbands, ik wil waardig afscheid nemen...
Wat wij (maar jullie ook) hebben opgebouwd staat ergens voor; eerlijkheid, passie, energie en jeugdigheid. Zo wil ik het laten en hopelijk dient het als voorbeeld voor aankomende bands.
Op de toekomst en in liefde en vriendschap.
Paul Weller'
In deel 8: hoe er voor Bruce bijna geen afscheidstournee kwam.
Ik ben de laatste tijd ook behoorlijk into Paul Weller.
Dwerg, je kan trots op me zijn. Zou kunnen he.
Dwerg, je kan trots op me zijn. Zou kunnen he.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
HET LAATSTE JAAR VAN THE JAM; DEEL 8
Nu twee decennia later ligt het abrupte einde van The Jam nog altijd gevoelig, vooral bij Bruce. Zoals hij zelf toegeeft wou hij eerst niet meedoen aan de afscheidstournee totdat de Wellers hem dreigden te vervangen door ex-Pistols-bassist Glen Matlock.
"Ik liep thuis te ijsberen en kon het maar moeilijk verkroppen dat het nu allemaal voorbij was, dat we voor het laatst in al die zalen zouden staan. Van ons drieen ben ik waarschijnlijk het sentimenteelst, maar gelukkig hielden we er genoeg geld aan over om in de tussentijd naar iets nieuws te zoeken".
Rick Buckler: "Paul vond dat The Jam in experimenteel opzicht aan z'n plafond zat, maar zo zagen Bruce en ik dat niet. Maar als centrale figuur stond Paul het zwaarst onder druk. Ik vraag me af wat hij nu zou zeggen als hij 'The Gift' nog eens opzette. Hij had er even tussenuit kunnen gaan en dan weer met een schone lei aan de slag gaan. We hebben zeven a acht jaar in The Jam gezeten, hij had best even met ons kunnen praten".
In deel 9: de afscheidstournee.
Nu twee decennia later ligt het abrupte einde van The Jam nog altijd gevoelig, vooral bij Bruce. Zoals hij zelf toegeeft wou hij eerst niet meedoen aan de afscheidstournee totdat de Wellers hem dreigden te vervangen door ex-Pistols-bassist Glen Matlock.
"Ik liep thuis te ijsberen en kon het maar moeilijk verkroppen dat het nu allemaal voorbij was, dat we voor het laatst in al die zalen zouden staan. Van ons drieen ben ik waarschijnlijk het sentimenteelst, maar gelukkig hielden we er genoeg geld aan over om in de tussentijd naar iets nieuws te zoeken".
Rick Buckler: "Paul vond dat The Jam in experimenteel opzicht aan z'n plafond zat, maar zo zagen Bruce en ik dat niet. Maar als centrale figuur stond Paul het zwaarst onder druk. Ik vraag me af wat hij nu zou zeggen als hij 'The Gift' nog eens opzette. Hij had er even tussenuit kunnen gaan en dan weer met een schone lei aan de slag gaan. We hebben zeven a acht jaar in The Jam gezeten, hij had best even met ons kunnen praten".
In deel 9: de afscheidstournee.
HET LAATSTE JAAR VAN THE JAM; DEEL 9
De afscheidstournee begon met een paar lovend ontvangen concerten; tijdens de eerste avond in Glasgow kreeg de groep al voor opkomst een staande ovatie van 10 minuten en de vijf shows in de Wembley Arena gingen gepaard met een hysterie zelden meegemaakt.
Paul Weller: "Een te gekke tournee; er was geen druk, we speelden veel oudjes als In The City en voor de verandering vond ik het nog leuk ook. Ik weet nog tijdens de vierde of vijfde avond in Wembley dat ik m'n gitaar zo hard stuksmeet dat de snaren meevlogen. Geen mooier moment om afscheid te nemen, lijkt me."
Maar waar allle partijen het over eens zijn is dat het op het laatste moment ingelaste concert in Brighton er een teveel was (Gevraagd of er die avond met flessen werden gegooid antwoordt Paul "Jazeker, die gooide ik... naar de drummer"). En toen begon de waarheid pas echt door te dringen.
Rick Buckler: "Ik kon het niet geloven, 1983 stond voor de deur en er waren geen plannen uitgestippeld. Geen reden om op stap te gaan, niet verder kunnen kijken dan je neus lang is, vreselijk was het."
Bruce Foxton: "Het heeft me veel moeite gekost om er overheen te komen, want het was toch wel een groot deel van m'n leven. Ik heb echt van de anderen gehouden, hoe clichematig dat ook klinkt. Ik ben trots op wat we hebben bereikt."
Denkt Paul daar ook zo over ? Het antwoord in de ontknoping.
De afscheidstournee begon met een paar lovend ontvangen concerten; tijdens de eerste avond in Glasgow kreeg de groep al voor opkomst een staande ovatie van 10 minuten en de vijf shows in de Wembley Arena gingen gepaard met een hysterie zelden meegemaakt.
Paul Weller: "Een te gekke tournee; er was geen druk, we speelden veel oudjes als In The City en voor de verandering vond ik het nog leuk ook. Ik weet nog tijdens de vierde of vijfde avond in Wembley dat ik m'n gitaar zo hard stuksmeet dat de snaren meevlogen. Geen mooier moment om afscheid te nemen, lijkt me."
Maar waar allle partijen het over eens zijn is dat het op het laatste moment ingelaste concert in Brighton er een teveel was (Gevraagd of er die avond met flessen werden gegooid antwoordt Paul "Jazeker, die gooide ik... naar de drummer"). En toen begon de waarheid pas echt door te dringen.
Rick Buckler: "Ik kon het niet geloven, 1983 stond voor de deur en er waren geen plannen uitgestippeld. Geen reden om op stap te gaan, niet verder kunnen kijken dan je neus lang is, vreselijk was het."
Bruce Foxton: "Het heeft me veel moeite gekost om er overheen te komen, want het was toch wel een groot deel van m'n leven. Ik heb echt van de anderen gehouden, hoe clichematig dat ook klinkt. Ik ben trots op wat we hebben bereikt."
Denkt Paul daar ook zo over ? Het antwoord in de ontknoping.
HET LAATSTE JAAR VAN THE JAM; DEEL 10
Sinds de breuk een feit is weigert Weller pertinent om zijn ex-groepsmaatjes te woord te staan. In 1983 kwamen Bruce en Rick hem nog een keer tegen; eerstgenoemde in een cafetaria achter Weller's Solid Bond-studio en Rick bij een solo-optreden van Bruce in de Hammersmith Odeon, nota bene. De kans op verzoening werd er niet groter op toen het tweetal tien jaar later een rechtszaak aanspande (zonder elkaar te hebben gezien kwam men tot een schikking).
Tony Fletcher: "Tegenwoordig worden Rick en Bruce als begeleidingsmuzikanten afgeschilderd maar The Jam was toch echt een drie-eenheid die z'n bestaansrecht zou hebben verloren als er een was opgestapt. Maar misschien was de breuk wel onvermijdelijk."
Bruce Foxton: "Ik zou hem graag nog eens willen zien en samen een pilsje pakken. Ik hoop echt dat we weer vrienden worden. Ik heb dit wel eens vaker gezegd en zeg het nu nogmaals, eens moet je antwoord krijgen op al die Kerst- en verjaardagskaarten die je stuurt."
Paul Weller: "Die verdomde Kerstkaarten-uitspraak van Bruce kan ik zo langzamerhand wel dromen. Zet het toch uit je hoofd man, het was een leuke tijd maar die is nu voorbij; we zijn nu met andere bezig, het is niet gezond om in het verleden te blijven leven. Ik heb geen greintje medelijden met ze en ben ze geen verantwoording schuldig. We zijn nooit vrienden geweest en ik kan dan ook niet begrijpen dat ze daar nog steeds mee zitten."
Bruce Foxton bast tegenwoordig in de reuniebezetting van Stiff Little Fingers (die ook eind '82 uit elkaar gingen)
Rick Buckler zit nu, met succes, in de meubelreparatie.
Paul Weller neemt sinds vijf jaar weer Jam-nummers in zijn live-set op (afhankelijk van zijn stemming); ter promotie van de heruitgave van 'Stanley Road' en in afwachting van een nieuwe CD doet hij deze zomer een paar festivaloptredens.
Sinds de breuk een feit is weigert Weller pertinent om zijn ex-groepsmaatjes te woord te staan. In 1983 kwamen Bruce en Rick hem nog een keer tegen; eerstgenoemde in een cafetaria achter Weller's Solid Bond-studio en Rick bij een solo-optreden van Bruce in de Hammersmith Odeon, nota bene. De kans op verzoening werd er niet groter op toen het tweetal tien jaar later een rechtszaak aanspande (zonder elkaar te hebben gezien kwam men tot een schikking).
Tony Fletcher: "Tegenwoordig worden Rick en Bruce als begeleidingsmuzikanten afgeschilderd maar The Jam was toch echt een drie-eenheid die z'n bestaansrecht zou hebben verloren als er een was opgestapt. Maar misschien was de breuk wel onvermijdelijk."
Bruce Foxton: "Ik zou hem graag nog eens willen zien en samen een pilsje pakken. Ik hoop echt dat we weer vrienden worden. Ik heb dit wel eens vaker gezegd en zeg het nu nogmaals, eens moet je antwoord krijgen op al die Kerst- en verjaardagskaarten die je stuurt."
Paul Weller: "Die verdomde Kerstkaarten-uitspraak van Bruce kan ik zo langzamerhand wel dromen. Zet het toch uit je hoofd man, het was een leuke tijd maar die is nu voorbij; we zijn nu met andere bezig, het is niet gezond om in het verleden te blijven leven. Ik heb geen greintje medelijden met ze en ben ze geen verantwoording schuldig. We zijn nooit vrienden geweest en ik kan dan ook niet begrijpen dat ze daar nog steeds mee zitten."
Bruce Foxton bast tegenwoordig in de reuniebezetting van Stiff Little Fingers (die ook eind '82 uit elkaar gingen)
Rick Buckler zit nu, met succes, in de meubelreparatie.
Paul Weller neemt sinds vijf jaar weer Jam-nummers in zijn live-set op (afhankelijk van zijn stemming); ter promotie van de heruitgave van 'Stanley Road' en in afwachting van een nieuwe CD doet hij deze zomer een paar festivaloptredens.
De deluxe versie van Stanley road is uit, met heel veel extra materiaal!
Hij kost alleen wel 30 euro!
Over The Jam gesproken trouwens: ik heb dit boek in mijn collectie:
Hierin vertellen Rick en Bruce hun verhaal, dat is ook zeker de moeite waard (volgens mij heb ik hem ooit bij de slechte vandaan).
De deluxe versie van Stanley road is uit, met heel veel extra materiaal!Hij kost alleen wel 30 euro!
Over The Jam gesproken trouwens: ik heb dit boek in mijn collectie:
Hierin vertellen Rick en Bruce hun verhaal, dat is ook zeker de moeite waard (volgens mij heb ik hem ooit bij de slechte vandaan).
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Paul Weller. Lang niet meer gedraaid. Zal er morgen weer eens wat van uit de kast trekken!
"Stanley Road" is inderdaad zijn beste album. Heel veel gedraaid, na release. ALweer meer dan 10 jaar geleden! Ik word oud!
Vorig jaar zijn live-CD gekocht, "Days Of Speed". Lekkere plaat.
Heb hem nog niet live gezien, als ik hier zo lees krijg ik spijt dat ik Vredenburg gemist heb. Had me wel tof geleken. Ga vanaf nu dit topic maar eens in de gaten houden. Mis een volgende keer niet!
"Stanley Road" is inderdaad zijn beste album. Heel veel gedraaid, na release. ALweer meer dan 10 jaar geleden! Ik word oud!
Vorig jaar zijn live-CD gekocht, "Days Of Speed". Lekkere plaat.
Heb hem nog niet live gezien, als ik hier zo lees krijg ik spijt dat ik Vredenburg gemist heb. Had me wel tof geleken. Ga vanaf nu dit topic maar eens in de gaten houden. Mis een volgende keer niet!
Zojuist op de website van Paradiso gespot:
PAUL WELLER
zaterdag 15 oktober 2005
hoofdprogramma: 21.00 uur
voorprogramma: 20.00 uur
zaal open: 19.30 uur
entree: 27,50
Voorverkoop vanaf zaterdag 11 juni.
PAUL WELLER
zaterdag 15 oktober 2005
hoofdprogramma: 21.00 uur
voorprogramma: 20.00 uur
zaal open: 19.30 uur
entree: 27,50
Voorverkoop vanaf zaterdag 11 juni.
Ik heb hem jaren geleden gekocht. De Oppermod was niet zo blij met deze uitgave en de promotie die Rick en Bruce ervoor deden. In een interview uit 1995 zei hij "Die twee lopen tegenover de pers te klagen over onbeantwoorde Kerstkaarten. Het is nu verdomme dertien jaar na dato."quote:Op woensdag 8 juni 2005 12:43 schreef belsen het volgende:
De deluxe versie van Stanley road is uit, met heel veel extra materiaal!
Hij kost alleen wel 30 euro!
Over The Jam gesproken trouwens: ik heb dit boek in mijn collectie:
[afbeelding]
Hierin vertellen Rick en Bruce hun verhaal, dat is ook zeker de moeite waard (volgens mij heb ik hem ooit bij de slechte vandaan).
Ja, het einde is ook wel een beetje triest...quote:Op maandag 13 juni 2005 13:27 schreef J_TM het volgende:
[..]
Ik heb hem jaren geleden gekocht. De Oppermod was niet zo blij met deze uitgave en de promotie die Rick en Bruce ervoor deden. In een interview uit 1995 zei hij "Die twee lopen tegenover de pers te klagen over onbeantwoorde Kerstkaarten. Het is nu verdomme dertien jaar na dato."
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Dat wordt zaterdag een kaartje halen, ben wel benieuwd of het wel zo goed wordt als Vredenburg vorig jaar.quote:Op donderdag 9 juni 2005 23:38 schreef Sammy3000 het volgende:
Zojuist op de website van Paradiso gespot:
PAUL WELLER
zaterdag 15 oktober 2005
hoofdprogramma: 21.00 uur
voorprogramma: 20.00 uur
zaal open: 19.30 uur
entree: 27,50
Voorverkoop vanaf zaterdag 11 juni.
Nu ook verkrijgbaar op het SAABforum.nl
---===Official Oldbie===---
---===Official Oldbie===---
Het is ondertussen alweer uitverkocht.quote:Op donderdag 16 juni 2005 15:48 schreef Fransie het volgende:
[..]
Dat wordt zaterdag een kaartje halen, ben wel benieuwd of het wel zo goed wordt als Vredenburg vorig jaar.
Nou, dan ga ik mijn grote held weer niet zien.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ook jaren geleden gekocht maar nu pas in helemaal gelezen, de herziene uitgave van The Jam: A Beat Concerto (met voorwoord van ome Noel), de eerste 24 jaar uit het leven van Paul afgewisseld met albumrecensies uit de New Musical Express, Melody Maker, Record Mirror en Sounds.
Leuk voor de Nederlandse lezer, er staat een afbeelding in van OOR 24 1980 (waarin Weller toegeeft dat hij het liefst naar 'Coronation Street' kijkt).
Leuk voor de Nederlandse lezer, er staat een afbeelding in van OOR 24 1980 (waarin Weller toegeeft dat hij het liefst naar 'Coronation Street' kijkt).
Nee hoor!!quote:Op zaterdag 25 juni 2005 14:14 schreef belsen het volgende:
[..]
Het is ondertussen alweer uitverkocht.
Nou, dan ga ik mijn grote held weer niet zien.
Bij 013 kun je nog kaartjes kopen.
Ga ik ook naar toe.
Nu ook verkrijgbaar op het SAABforum.nl
---===Official Oldbie===---
---===Official Oldbie===---
Even nadenken of ik wel naar Tilburg (of Groningen) wil dan.quote:Op maandag 4 juli 2005 13:47 schreef Fransie het volgende:
[..]
Nee hoor!!
Bij 013 kun je nog kaartjes kopen.
Ga ik ook naar toe.
Stonden deze optredens al langer gepland?
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Volgens mij zijn, door de overweldigende belangstelling, Tilburg en Groningen later toegevoegdquote:Op maandag 4 juli 2005 13:55 schreef belsen het volgende:
[..]
Even nadenken of ik wel naar Tilburg (of Groningen) wil dan.
Stonden deze optredens al langer gepland?
Nu ook verkrijgbaar op het SAABforum.nl
---===Official Oldbie===---
---===Official Oldbie===---
15 juli blikt 'Later With...' terug op tien jaar 'Stanley Road' en ook in dit topic gaan we terug naar 's mans succesvolste jaar sinds 1982.
Laatst las ik op teletekst dat Girls Aloud volgende maand de single Long Hot Summer uitbrengt. Misschien heb ik het mis maar het zou weleens een cover kunnen zijn van de Weller-klassieker.
|
|
