Bij ons ging dat best goed totdat Tim terug ging praten. Hij sprak dan natuurlijk in eerste instantie Nederlands omdat hij met die taal het meest geconfronteerd werd. Helaas gaat mijn man dan dus ook over in het Nederlands. Als ik hem vraag waarom hij dat doet, zegt hij dat Tim hem anders niet verstaat.
Nu is dat dus ook zo: Tim verstaat niet veel in het Spaans.
Hij gaat 1 uur per week naar Spaanse les en zegt ook dat hij de juf niet verstaat. Ik vind het heel jammer maar bij ons is het dus mislukt.
Door hem naar Spaanse les te sturen hoop ik dat ie toch een soort ondergrondje opbouwt zodat hij misschien op latere leeftijd de taal makkelijker zal leren.
De beste methode is echter iemand in huis halen die gewoon geen Nederlands spreekt, zoals mijn schoonmoeder. Als zij een paar dagen in huis is, gaat Tim vanzelf Spaans tegen haar praten en gaat het razendsnel. Helaas is zij maar een paar weken per jaar bij ons, dus dat schiet niet op.
Onze tweede zoon krijgt nog minder mee van z'n argentijnse achtergrond. Tegenwoordig spreekt mijn man zeer weinig Spaans bij ons thuis. Dit omdat hij wil dat Tim het ook verstaat als hij iets tegen de kleine zegt.
Ik baal er eigenlijk wel van maar kan er weinig aan doen. Mijn Spaans is niet goed genoeg om het m'n kinderen te leren.
Ikzelf zou er overigens geen moeite mee hebben als mijn man wel Spaans tegen de kinderen zou spreken. Ik versta namelijk wel alles wat hij zegt.
.
quote:Vrienden van ons (hij is Amerikaans, zij is Nederlandse) voeden hun twee kindjes tweetalig (eigenlijk drietalig* ) op. De vader spreekt enkel engels met de kinderen en de moeder enkel nederlands.
Op donderdag 1 mei 2003 15:33 schreef Quintony het volgende:
Ik had laatst met mijn amerikaanse vriendin een discussie over het opvoeden van 'onze eventuele toekomstige' kinderen. Nu zijn we tot de conclusie gekomen dat wij ze graag tweetalig (Nederlands en engels) zouden opvoeden. Iemand hier ervaring mee? is dit goed of net niet goed voor kinderen? Hoe pak je zoiets aan?
* ) Drietalig omdat de familie van de moeder limburgs tegen de kindjes praat 
quote:Ik ook. Maar ja, mijn ouders zijn allebei harstikke Nederlands.
Op donderdag 1 mei 2003 15:41 schreef MSXUser het volgende:
Ik zou willen dat ik tweetalig was opgevoed.
Het lijkt me reuze handig om 2 talen vanaf het begin af aan te leren spreken, nu zit je met dat verneukte engels en duits wat je van een krakkemikkige leraar hebt geleerd...
quote:Catalaans is gewoon een dialect
Nederlands,Spaans en Catalaans
*hard wegrent
Ons ukkie groeit noodgedwongen tweetalig op: thuis spreken we Nederlands en de hele omgeving spreekt Engels (en Chamorro, Tagalog, en Japans, maar ik denk dat ze het met Engels afkan). Tot nu toe -ze is nu bijna 15 maanden- loopt ze redelijk op schema, maar is Nederlands duidelijk de hoofdtaal.
Ik moet zeggen dat ik het vreselijk spannend vind. Iris zal uiteindelijk écht twee talen vloeiend moeten spreken, aangezien ze in het buitenland haar school gaat doorlopen, maar toch voorbereid moet worden op Nederlands vervolgonderwijs. Maar goed, gisteren was ik dolblij met de eerste 'tweewoordenzin' en voorlopig is dat meer dan voldoende
Ik ben zelf 2-talig opgevoed (nederlands, spaans) en als ik zie hoeveel mensen nu cursusjes doen om een extra taal te leren.. dan ben ik maar al te blij dat ik het van huis uit heb meegekregen en me op andere dingen kan focussen.
Middelbare school heb ik ook tweetalig gedaan (engels, nederlands) en het is gewoon zo makkelijk als je meerdere talen beheerst. Ik denk dat ik er in de toekomst heel veel baat bij zal hebben, met name wat betreft internationaal georiënteerd werk.
[Dit bericht is gewijzigd door Qarinx op 02-05-2003 10:50]
Ik ben zelf Nederlands-Duits opgevoedt en het heeft me tot nu toe geen windeieren gelegd. Ik schrijf beide talen niet echt goed, maar ja waarvoor heb je anders een spellingchecker! Praten en begrijpen gaat wel zeer goed.
Ik ben er wel voor om een tijd dezelfde taal tegen je kind te praten om ze niet erg in verwarring te brengen! Wij praten vroeger thuis gewoon Nederlands en wanneer we naar Oma gingen (soms 2 dagen per week) dan praatten we Duits. Ik ben later ook van plan om in Duitsland te gaan werken, lekker dichtbij (woon in Winterswijk).
Dus conclusie: 
Verder lijkt mij (als je daar de keuze in hebt) het het beste als je op vroege leeftijd een Germaanse en een Romaanse taal leert te beheersen (Nederlands en Frans bijvoorbeeld), omdat de meeste wereldtalen daarvan afgeleid danwel aanverwant zijn. (Duits, Spaans, Italiaans).
quote:Ik zou bijna denken dat je een zusje van mij was. Bij ons thuis is het nl precies hetzelfde.
Op donderdag 1 mei 2003 15:41 schreef MSXUser het volgende:
Mocht de mogelijkheid er zijn, gewoon doen, maar houd Nederlands als primaire taal.
Ik zou willen dat ik tweetalig was opgevoed. M'n pa is Italiaan, m'n moeder Nederlandse en ik heb enkel Nederlands geleerd van m'n ouders. Engels en Duits via de TV/radio. Ik spreek ik zeer gebrekkig Italiaans en dat vind ik eigenlijk wel jammer. Een cursus volgen is niet aan mij besteed.
Onze ouders bleven hun moedertaal bleven spreken, dus mijn vader bleef engels praten en mijn moeder nederlands.
Dat werkt op zich denk ik ook het beste.
Als een kind klein is zal hij nog wel eens zinnen maken van beide talen door elkaar heen, maar dat ebt vanzelf wel weer weg.
Het lijkt mij lastiger als je beiden bv nederlands bent om dan je kind tweetalig op te gaan voeden.
Ik ben bv mijn kinderen wel al vroeg engels aan het leren, maar om tweetalig goed te doen, moet je zelf ook wel de andere taal helemaal meester zijn.
Mijn oudste wordt in augustus 11 en gaat naar groep 8. Hij spreekt al een redelijk woordje Engels, zonder dat wij hem dat geleerd hebben.
Ook de jongste flapt er soms al wat Engelse zinnetje uit, maar meestal nog niet zo goed, wat wel grappig is.
Voordat onze dochter geboren werd heb ik uitgezocht hoe we een meertalige opvoeding het beste aan kunnen pakken. Belangrijk is i.i.g. dat je consequent bent. Zo moet ik Nederlands tegen haar blijven spreken en mijn man Duits. Wat mijn man en ik tegen elkaar spreken kan eventueel afgewisseld worden.
Kinderen lopen hierdoor geen taalachterstand op, maar waarschijnlijk gaan ze wel wat later praten. Een meertalige opvoeding is volgens de diverse onderzoeken niet nadelig voor het kind. Meer info over meertaligheid kun je vinden op www.ouders-online.nl
Toevoeging: Zag dat de link al gegeven was door iemand anders. Maar het blijft een aanrader!
Ik ben opgegroeid met Pools en Nederlands. Pools ken ik inmiddels niet meer zo goed, maar mn Engels is in schrift wel weer beter dan mn Nederlands. Schriftelijk Nederlands is op school ook altijd mn zwakke punt geweest, dus ik weet niet of 2-talig opvoeden altijd voordelen heeft.
Zo heb ik heel veel moeite met Duits, omdat ik er altijd Poolse woorden doorheen gooi 
Maar goed, mn moeder sprak vrij snel Nederlands en begon ook steeds meer Nederlands tegen me te praten.
Als allebei de ouders de 2 verschillende talen vloeiend spreken is het absoluut goed om dat op je kind over te brengen.
Ik vind wel dat naast Nederlands, Engels de belangrijkste taal is die je moet leren, maar dat gaat over het algemeen vanzelf. Ik sprak geloof ik op mn 8e of 9e al een aardig woordje Engels. (we kregen Engels toen bij wijze van proef in de 3e van de lagere school les in Engels en toen sprak ik het al een beetje door Films etc.)
quote:Als kind zijnde leer je het snelst, zeker qua uitspraak.
Op donderdag 1 mei 2003 15:35 schreef no3big het volgende:
geen ervaring mee maar ik heb gehoord dat het goed is voor kinderen en dat ze netzo makkelijk 1 taal leren als 2
Ik ben eigenlijk drietalig opgevoed. Nederlands is mijn moedertaal, maar mijn nanny was engels. Met haar sprak ik dus engels.
De familie van mijn moeders kant is duits en ik ging veel om met nichtjes. Ook leerde mijn oma mij duits. Vandaar dat ik als 5 jarig meisje engelse, duitse en nederlandse kinderliedjes leerde.
Ik heb er enkel profijt van. Engels en Duits spreek ik nu bijna vloeiend. Volgend jaar wil ik naar Spanje om Spaans te leren, dus dan zit ik helemaal goed met mijn talen.
Ik ben het er mee eens dat ieder kind tweetalig opgevoed moet worden. Zeker als je naar de toekomst kijkt, met het verdwijnen van de 'grenzen' tussen landen en de komst van de Euro is er al een stap gezet naar één Europa en ik denk dat dit in de toekomst alleen maar meer wordt. Het is al haast een vereiste om engels te kunnen spreken (bijv. bij sollicitaties) en dat zal alleen maar meer worden.
Kinderen hebben er zelf geen last van om die tweede taal te moeten leren. Zeker niet als je er al op vroege leeftijd mee begint. Ik ben in ieder geval heel erg blij dat ik meertalig opgevoed ben!
quote:Ja, deed mijn jongste idd.
Op vrijdag 2 mei 2003 11:51 schreef yavanna het volgende:
Dat werkt op zich denk ik ook het beste.
Als een kind klein is zal hij nog wel eens zinnen maken van beide talen door elkaar heen, maar dat ebt vanzelf wel weer weg.
Nog wel soms.
Hij zegt hij steeds dat hij geen papa heeft ( iedereen gelijk
) maar een daddy (iedereen 
).Hij noemde als p/kleuter de Londonse underground een "mindthegap"
quote:
Op vrijdag 2 mei 2003 14:58 schreef milagro het volgende:[..]
Ja, deed mijn jongste idd.
Nog wel soms.
Hij zegt hij steeds dat hij geen papa heeft ( iedereen gelijk
Hij noemde als p/kleuter de Londonse underground een "mindthegap"
Dat is grappig
Ik merk van mijzelf en mijn broer dat wij nog wel regelmatig engels door nederlandse zinnen heen strooien, maar dat heeft vast ook te maken met de hele samensmelting van het engels door het nederlands heen
Mijn oom heeft Engels gestudeerd aan de Universiteit. Ik leerde dan ook allerlei woordjes en zinnen van hem... Yes, No, Thank you, Please en I love you hoorde tot de basis. Bovendien keek ik veel naar de BBC, mijn oom was ervan overtuigd dat de BBC de beste kinderprogramma's had.. Dus ik keek sinds mijn 2e ofzo elke ochtend naar BBC... Op de basisschool en de eerste klassen van de middelbare merkte ik wel dat ik een voorsprong had op de rest van de leerlingen wat betreft de uitspraak.
De Turkse taal heb ik geleerd van mijn ouders. Aangezien beide ouders van Turkse komaf zijn, hebben zij mij dit geleerd. Ik heb nooit op Turkse les o.i.d gezeten. Het lezen heb ik uit Turkse kranten en kinderboekjes geleerd. (Het scheelt wel dat Turkije ook een Latijns alfabet kent, )
Met het Nederlands ben ik in aanraking gekomen rond mijn 2e jaar.. Ik ging toen naar de Peuterspeelzaal. Daar heb ik de Nederlandse taal "leren kennen" (En nee, ik heb geen Turks accent o.i.d. Spreek gewoon ABN )
"I never did give anybody hell. I just told them the truth and they thought it was hell." - Harry Truman
idd vanuit het one-person, one-language idee.
Wel heb ik gemerkt van de 4/5 kinderen die ik ken die 2-talig worden opgevoed, dat ze langzamer beginnen met zelf praten.
Hun woordenschat is groot, ze verstaan het allemaal prima, maar het lijkt wel alsof ze steeds even twijfelen.
Omdat Engels min of meer de 2-e taal was hier in huis, en mijn zoontje's beste vriendje een Amerikaanse papa heeft,
is zijn interesse in die taal heel groot.
Hij probeert (hij is 3) zelf ook Engels te praten, verzint onzintaal die op Engels lijkt, en hij wil het zo graag kunnen dat ik sinds kort ook af en toe Engels tegen hem praat als hij begint te brabbelen.
Hij vindt het geweldig, en hij leert er meteen van.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Ik heb het verhaal van Tinkepink en Right met interesse gelezen:
Ik heb ook gehoord dat die consequentie erg belangrijk is, maar ik spreek zelf thuis met mn vrouw duits en met vrienden en alszodanig ook met mn dochter veel duits.
Ik merk wel dat als ik met haar alleen ben ik volledig nederlands spreek en zij dit gedeeltelijk overneemt (vorige week hadden we een hele dag samen en toen ik haar riep 'Wo bist du?' antwoordde ze uit zichzelf:'in de keuken' met een perfecte uitpsraak van de 'eu'-klank).
Verder zing ik met haar veel nederlandse liedjes ('op een mooie pinksterdag')
Ik ben inderdaad bang dat dit verdwijnt omdat ik toch zelf ook redelijk veel duits met haar spreek (en ik zelf merk dat mijn beheersing van de nederlandse taal qua spreken steeds vaker tekort schiet; ik vergemaniseerde woorden gebruik), maar tot nu toe lukt dit zeer redelijk.
Ik heb ook heel duidelijk de indruk dat dit qua ontwikkeling een goede leeromgeving is voor mijn dochter, zo speelt ze zelf ook regelmatig met het feit dat veel dingen 'twee woorden' hebben;
Haar Oma woont in een dorp waar er sterk plat-acent gesproken wordt, Eifeler Plat (wat overigens opvallend veel overeenkomsten kent met nederlands): Mijn dochter speelt ook spelletjes waar ze woorden die anders uitgesproken woorden herhaalt: "Mamma zegt Keller, Pappa zegt Kelder en Oma zegt Kerler".
Vergeleken met andere kinderen van haar leeftijd (ze is twee-en-een-half) spreekt ze heel erg veel, en doet ook makkelijk contacten op, alhoewel ik niet weet in hoeverre daar de meertaligheid meespeelt, vermoed ik wel dat dit een rol speelt.
Voor mezelf speelt de grammatica een minder belangrijke rol, ik vermoed dat ze die, aangezien ze bijna alles van mij meekrijgt, toch enigszins scheef meekrijgt, waar ik wel erg veel belang aan hecht is de klank-uitspraak; klanken als de tweeletterige klinker-klanken, de 'ui', de 'eu', of 'harde' klanken zoals de 'g' en de rollende 'r' (ik woonde in rotterdam) moet ze van mij juist en accentloos uitspreken en daarop verbeter ik haar direkt.
Als ze soms liedjes met haar moeder meezingt (ik heb verschillende tapes en cd's met nederlandse kinderliedjes) merk ik daarna direct dat ze het accent van haar moeder overneemt (de 'ui' als 'oi' uitspreken).
quote:Vind ik ook
Op donderdag 1 mei 2003 15:38 schreef DaForZz het volgende:
Elk kind zou meer-talig opgevoed moeten worden.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
En ze beide de Nederlandse taal niet voldoende of niet machtig zijn?
quote:Ik heb tot m'n 2e jaar geen woord uitgebracht, maar kon alles wel goed verstaan. Toen ik eenmaal begon met praten was het geen gebrabbel, maar al snel hele zinnen in het nederlands en in het spaans.
Op vrijdag 2 mei 2003 16:24 schreef shmoopy het volgende:
Wel heb ik gemerkt van de 4/5 kinderen die ik ken die 2-talig worden opgevoed, dat ze langzamer beginnen met zelf praten.
Hun woordenschat is groot, ze verstaan het allemaal prima, maar het lijkt wel alsof ze steeds even twijfelen.
quote:Mijn kinderen ook, en dat was best raar want we spraken nooit Spaans thuis...
Op vrijdag 2 mei 2003 18:14 schreef Qarinx het volgende:[..]
Ik heb tot m'n 2e jaar geen woord uitgebracht, maar kon alles wel goed verstaan. Toen ik eenmaal begon met praten was het geen gebrabbel, maar al snel
Oh nee, maar ze waren wel allebei laat met praten, ja, al is dat met jongens sowieso het geval, volgens mij...
quote:Inderdaad! Het maakt ook niet uit wat de tweede taal is, aangetoond is dat het "taalcentrum" in de hersenen zich veel beter ontwikkeld bij kinderen die tweetalig worden opgevoed.
Op donderdag 1 mei 2003 15:49 schreef sampoo het volgende:
Onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen tweetalig worden opgevoed beter is dan een leer maar met een taal bekend maken. Bij het tweetalig opvoeden leer je het kind beter verbanden te maken.
Tweetalige mensen hebben ook veel minder moeite een nieuwe vreemde taal te leren.
