Collega van mij is Amerikaanse en voed haar zoontje 2-talig op. Althans hij spreekt beide talen, maar of ze dat nou bewust gedaan hebben?
quote:Ja, ik ben min of meer tweetalig opgevoed... niks geen problemen mee. Het is alleen maar handig.
Op donderdag 1 mei 2003 15:33 schreef Quintony het volgende:
Ik had laatst met mijn amerikaanse vriendin een discussie over het opvoeden van 'onze eventuele toekomstige' kinderen. Nu zijn we tot de conclusie gekomen dat wij ze graag tweetalig (Nederlands en engels) zouden opvoeden. Iemand hier ervaring mee?
quote:Nee echt van jongs af aan, dus niet op hun 10e of elfde maar op hun 2e
Op donderdag 1 mei 2003 15:35 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Nou ja.. tegen de tijd dat je kinderen groot zijn.. laten we zeggen een jaar of tien zal dat in Nederland toch wel redelijk goed normaal zijn. Of wil je je kinderen al meteen Engels leren?
quote:Welke talen?
Op donderdag 1 mei 2003 15:37 schreef Ernst het volgende:[..]
Ja, ik ben min of meer tweetalig opgevoed... niks geen problemen mee. Het is alleen maar handig.
en hoe werkte dat? sprak je vader de ene taal tegen je en je moeder de andere?
Hadîs (An-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst."
quote:Nederlands en Engels.
Op donderdag 1 mei 2003 15:38 schreef Quintony het volgende:
Welke talen?
quote:Neu, gewoon allebei door elkaar. Geen van beiden is overigens van Engelse of Amerikaanse afkomst ofzo, maar vanaf m'n vierde (denk ik) hebben ze me wat Engelse woordjes geleerd... dat werden er steeds meer en de rest heb ik eigenlijk uit films, boeken e.d. opgepikt
en hoe werkte dat? sprak je vader de ene taal tegen je en je moeder de andere?
Vandaar ook 'min of meer' tweetalig opgevoed. Ik spreek het in ieder geval wel vloeiend (licht accent).
quote:ik zou veel eerder beginnen dan vanaf hun 2e gewoon vanaf geboorte af
Op donderdag 1 mei 2003 15:38 schreef Quintony het volgende:[..]
Nee echt van jongs af aan, dus niet op hun 10e of elfde maar op hun 2e
Ik zou willen dat ik tweetalig was opgevoed. M'n pa is Italiaan, m'n moeder Nederlandse en ik heb enkel Nederlands geleerd van m'n ouders. Engels en Duits via de TV/radio. Ik spreek ik zeer gebrekkig Italiaans en dat vind ik eigenlijk wel jammer. Een cursus volgen is niet aan mij besteed.
[Dit bericht is gewijzigd door MSXUser op 01-05-2003 15:42]
Hij verstaat gewoon beiden
Als je alles door elkaar heen gaat doen, dus dat de vader Engels en Nederlands praat en de moeder ook, dan is er meer kans op dyslectie enzo, omdat de kinderen dan in de war raken ( heb ik ergens gelezen)
[Dit bericht is gewijzigd door Sylvana op 01-05-2003 15:45]
maar das offtopic)
Fries en Nederlands.
die twee talen lijken best wel op elkaar, maar zijn qua grammatica echt heel anders. Fries heeft meer de engelse grammatica.
Ik spreek beide talen zonder problemen en heb ook redelijk makkelijk de grammatica van frans, duits en engels onder de knie gekregen. Helaas had ik het probleem dat ik de vertalingen van woorden niet kon onthouden. Ik heb Engels goed onder de knie gekregen. Duits en Frans zijn inmiddels helemaal weggezakt.
Ik sprak altijd Fries thuis. Op school sprak ik vaker Nederlands, maar ook genoeg Fries.
Voor mij is het gewoon heel makkelijk om over te stappen naar de andere taal, gewoon zomaar. Dus het kan geen kwaad om een kind tweetalig op te voeden. en Engels wordt ook heel veel gebruikt. Maar het kindje zal dan wel regelmatig Engels moeten horen. Dat zal wel elke week een paar uurtjes moeten zijn, of misschien zelfs elke dag een uur of meer.
Als dat mogelijk is, dan zou ik het zeker doen...
Ikzelf ben met 3 talen opgevoed voordat ik naar de kleuterschool ging. Hierdoor had ik een enorme voorsprong op de rest. In groep 4 kon ik al in 3 talen lezen, schrijven en spreken terwijl kinderen in groep acht nog met Nederlands aan het stoeien waren.
Gewoon doen, je kinderen zullen je dankbaar zijn.
Maar de laatste jaren is mijn taal helemaal verpest omdat ik vaker op een toetsenbord tik dan dat ik spreek. 
kut ICT 
"...happy birthday son you got a bracelet!" - McManus
- ik heb 4 jaar aan de mafo gestudeert -
Doorgaans kunnen ze trouwens iets later vloeiend spreken (maar dan wel beide talen), dan andere kinderen. Daar moet je dus niet van schrikken. Er is een fase waarop ze allebei de talen door elkaar heen gebruiken en er een enorm zooitje van maken. Dan denk je "o jee, dat komt nooit meer goed", maar dat komt het dus altijd wel. Ook niet van in de stress schieten dus.
Overigens ontwikkelen kinderen in de baarmoeder al een voorkeur voor de taal/talen die ze dan vaak horen. Dus dan kun je er al mee beginnen.
Er zijn verschillende manieren. Zij gebruiken'OPOL'-model (one person one language). Het schijnt het beste te werken als de ouder consequent in zijn eigen taal met het kind praat. Het kind zal dan wrs wel de twee talen door elkaar gooien als het begint met praten.
Een andere mogelijkheid is 'ml@h' (minority language at home). dus thuis bijvoorbeeld engels praten in nederland
op http://www.oudersonline.nl/ltaal.htm#meertaligheid vindt je nog veel meer informatie.
Succes ermee !!
Nederlands,Spaans en Catalaans
Het kan geen kwaad vind ik ik zie alleen maar voordelen bijv: Als het kind later wil verhuizen enzo
Mijn kids zijn ook 2 talig, Nederlands (mama) en Engels (papa).
En hoewel hun vader in London woont, en ze hem dus niet dagelijks meemaken (de jongste kent geen andere situatie) leverde en levert het geen enkel probleem op..easy peasy
Nu is Engels ook wel een dankbare taal om te leren, je hoort het de hele dag om je heen.
quote:Ook ik ben min of meer tweetalig opgevoed. Het enige dat 'anders' aan mij was, was dat het langer duurde voordat ik ging praten omdat ik eerst de twee talen moest leren scheiden (schade later ruimschoots ingehaald
Op donderdag 1 mei 2003 15:37 schreef Ernst het volgende:[..]
Ja, ik ben min of meer tweetalig opgevoed... niks geen problemen mee. Het is alleen maar handig.
).Momenteel heb ik er veel baat bij omdat ik makkelijker een nieuwe taal leer.
Fries, Nederlands en Zweeds..
als wij in de tuin zitten achter horen we haar dus urdiburdiknsackerburdie tegen dat joch praten en als die vent thuiskomt praat hij Fries met hem. 
.
Bij ons ging dat best goed totdat Tim terug ging praten. Hij sprak dan natuurlijk in eerste instantie Nederlands omdat hij met die taal het meest geconfronteerd werd. Helaas gaat mijn man dan dus ook over in het Nederlands. Als ik hem vraag waarom hij dat doet, zegt hij dat Tim hem anders niet verstaat.
Nu is dat dus ook zo: Tim verstaat niet veel in het Spaans.
Hij gaat 1 uur per week naar Spaanse les en zegt ook dat hij de juf niet verstaat. Ik vind het heel jammer maar bij ons is het dus mislukt.
Door hem naar Spaanse les te sturen hoop ik dat ie toch een soort ondergrondje opbouwt zodat hij misschien op latere leeftijd de taal makkelijker zal leren.
De beste methode is echter iemand in huis halen die gewoon geen Nederlands spreekt, zoals mijn schoonmoeder. Als zij een paar dagen in huis is, gaat Tim vanzelf Spaans tegen haar praten en gaat het razendsnel. Helaas is zij maar een paar weken per jaar bij ons, dus dat schiet niet op.
Onze tweede zoon krijgt nog minder mee van z'n argentijnse achtergrond. Tegenwoordig spreekt mijn man zeer weinig Spaans bij ons thuis. Dit omdat hij wil dat Tim het ook verstaat als hij iets tegen de kleine zegt.
Ik baal er eigenlijk wel van maar kan er weinig aan doen. Mijn Spaans is niet goed genoeg om het m'n kinderen te leren.
Ikzelf zou er overigens geen moeite mee hebben als mijn man wel Spaans tegen de kinderen zou spreken. Ik versta namelijk wel alles wat hij zegt.
.
quote:Vrienden van ons (hij is Amerikaans, zij is Nederlandse) voeden hun twee kindjes tweetalig (eigenlijk drietalig* ) op. De vader spreekt enkel engels met de kinderen en de moeder enkel nederlands.
Op donderdag 1 mei 2003 15:33 schreef Quintony het volgende:
Ik had laatst met mijn amerikaanse vriendin een discussie over het opvoeden van 'onze eventuele toekomstige' kinderen. Nu zijn we tot de conclusie gekomen dat wij ze graag tweetalig (Nederlands en engels) zouden opvoeden. Iemand hier ervaring mee? is dit goed of net niet goed voor kinderen? Hoe pak je zoiets aan?
* ) Drietalig omdat de familie van de moeder limburgs tegen de kindjes praat
quote:Ik ook. Maar ja, mijn ouders zijn allebei harstikke Nederlands.
Op donderdag 1 mei 2003 15:41 schreef MSXUser het volgende:
Ik zou willen dat ik tweetalig was opgevoed.
Het lijkt me reuze handig om 2 talen vanaf het begin af aan te leren spreken, nu zit je met dat verneukte engels en duits wat je van een krakkemikkige leraar hebt geleerd...
quote:Catalaans is gewoon een dialect
Nederlands,Spaans en Catalaans
*hard wegrent
Ons ukkie groeit noodgedwongen tweetalig op: thuis spreken we Nederlands en de hele omgeving spreekt Engels (en Chamorro, Tagalog, en Japans, maar ik denk dat ze het met Engels afkan). Tot nu toe -ze is nu bijna 15 maanden- loopt ze redelijk op schema, maar is Nederlands duidelijk de hoofdtaal.
Ik moet zeggen dat ik het vreselijk spannend vind. Iris zal uiteindelijk écht twee talen vloeiend moeten spreken, aangezien ze in het buitenland haar school gaat doorlopen, maar toch voorbereid moet worden op Nederlands vervolgonderwijs. Maar goed, gisteren was ik dolblij met de eerste 'tweewoordenzin' en voorlopig is dat meer dan voldoende
Ik ben zelf 2-talig opgevoed (nederlands, spaans) en als ik zie hoeveel mensen nu cursusjes doen om een extra taal te leren.. dan ben ik maar al te blij dat ik het van huis uit heb meegekregen en me op andere dingen kan focussen.
Middelbare school heb ik ook tweetalig gedaan (engels, nederlands) en het is gewoon zo makkelijk als je meerdere talen beheerst. Ik denk dat ik er in de toekomst heel veel baat bij zal hebben, met name wat betreft internationaal georiënteerd werk.
[Dit bericht is gewijzigd door Qarinx op 02-05-2003 10:50]
Ik ben zelf Nederlands-Duits opgevoedt en het heeft me tot nu toe geen windeieren gelegd. Ik schrijf beide talen niet echt goed, maar ja waarvoor heb je anders een spellingchecker! Praten en begrijpen gaat wel zeer goed.
Ik ben er wel voor om een tijd dezelfde taal tegen je kind te praten om ze niet erg in verwarring te brengen! Wij praten vroeger thuis gewoon Nederlands en wanneer we naar Oma gingen (soms 2 dagen per week) dan praatten we Duits. Ik ben later ook van plan om in Duitsland te gaan werken, lekker dichtbij (woon in Winterswijk).
Dus conclusie: 
Verder lijkt mij (als je daar de keuze in hebt) het het beste als je op vroege leeftijd een Germaanse en een Romaanse taal leert te beheersen (Nederlands en Frans bijvoorbeeld), omdat de meeste wereldtalen daarvan afgeleid danwel aanverwant zijn. (Duits, Spaans, Italiaans).
quote:Ik zou bijna denken dat je een zusje van mij was. Bij ons thuis is het nl precies hetzelfde.
Op donderdag 1 mei 2003 15:41 schreef MSXUser het volgende:
Mocht de mogelijkheid er zijn, gewoon doen, maar houd Nederlands als primaire taal.
Ik zou willen dat ik tweetalig was opgevoed. M'n pa is Italiaan, m'n moeder Nederlandse en ik heb enkel Nederlands geleerd van m'n ouders. Engels en Duits via de TV/radio. Ik spreek ik zeer gebrekkig Italiaans en dat vind ik eigenlijk wel jammer. Een cursus volgen is niet aan mij besteed.
Onze ouders bleven hun moedertaal bleven spreken, dus mijn vader bleef engels praten en mijn moeder nederlands.
Dat werkt op zich denk ik ook het beste.
Als een kind klein is zal hij nog wel eens zinnen maken van beide talen door elkaar heen, maar dat ebt vanzelf wel weer weg.
Het lijkt mij lastiger als je beiden bv nederlands bent om dan je kind tweetalig op te gaan voeden.
Ik ben bv mijn kinderen wel al vroeg engels aan het leren, maar om tweetalig goed te doen, moet je zelf ook wel de andere taal helemaal meester zijn.
Mijn oudste wordt in augustus 11 en gaat naar groep 8. Hij spreekt al een redelijk woordje Engels, zonder dat wij hem dat geleerd hebben.
Ook de jongste flapt er soms al wat Engelse zinnetje uit, maar meestal nog niet zo goed, wat wel grappig is.
Voordat onze dochter geboren werd heb ik uitgezocht hoe we een meertalige opvoeding het beste aan kunnen pakken. Belangrijk is i.i.g. dat je consequent bent. Zo moet ik Nederlands tegen haar blijven spreken en mijn man Duits. Wat mijn man en ik tegen elkaar spreken kan eventueel afgewisseld worden.
Kinderen lopen hierdoor geen taalachterstand op, maar waarschijnlijk gaan ze wel wat later praten. Een meertalige opvoeding is volgens de diverse onderzoeken niet nadelig voor het kind. Meer info over meertaligheid kun je vinden op www.ouders-online.nl
Toevoeging: Zag dat de link al gegeven was door iemand anders. Maar het blijft een aanrader!
Ik ben opgegroeid met Pools en Nederlands. Pools ken ik inmiddels niet meer zo goed, maar mn Engels is in schrift wel weer beter dan mn Nederlands. Schriftelijk Nederlands is op school ook altijd mn zwakke punt geweest, dus ik weet niet of 2-talig opvoeden altijd voordelen heeft.
Zo heb ik heel veel moeite met Duits, omdat ik er altijd Poolse woorden doorheen gooi
Maar goed, mn moeder sprak vrij snel Nederlands en begon ook steeds meer Nederlands tegen me te praten.
Als allebei de ouders de 2 verschillende talen vloeiend spreken is het absoluut goed om dat op je kind over te brengen.
Ik vind wel dat naast Nederlands, Engels de belangrijkste taal is die je moet leren, maar dat gaat over het algemeen vanzelf. Ik sprak geloof ik op mn 8e of 9e al een aardig woordje Engels. (we kregen Engels toen bij wijze van proef in de 3e van de lagere school les in Engels en toen sprak ik het al een beetje door Films etc.)
quote:Als kind zijnde leer je het snelst, zeker qua uitspraak.
Op donderdag 1 mei 2003 15:35 schreef no3big het volgende:
geen ervaring mee maar ik heb gehoord dat het goed is voor kinderen en dat ze netzo makkelijk 1 taal leren als 2
Ik ben eigenlijk drietalig opgevoed. Nederlands is mijn moedertaal, maar mijn nanny was engels. Met haar sprak ik dus engels.
De familie van mijn moeders kant is duits en ik ging veel om met nichtjes. Ook leerde mijn oma mij duits. Vandaar dat ik als 5 jarig meisje engelse, duitse en nederlandse kinderliedjes leerde.
Ik heb er enkel profijt van. Engels en Duits spreek ik nu bijna vloeiend. Volgend jaar wil ik naar Spanje om Spaans te leren, dus dan zit ik helemaal goed met mijn talen.
Ik ben het er mee eens dat ieder kind tweetalig opgevoed moet worden. Zeker als je naar de toekomst kijkt, met het verdwijnen van de 'grenzen' tussen landen en de komst van de Euro is er al een stap gezet naar één Europa en ik denk dat dit in de toekomst alleen maar meer wordt. Het is al haast een vereiste om engels te kunnen spreken (bijv. bij sollicitaties) en dat zal alleen maar meer worden.
Kinderen hebben er zelf geen last van om die tweede taal te moeten leren. Zeker niet als je er al op vroege leeftijd mee begint. Ik ben in ieder geval heel erg blij dat ik meertalig opgevoed ben!
quote:Ja, deed mijn jongste idd.
Op vrijdag 2 mei 2003 11:51 schreef yavanna het volgende:
Dat werkt op zich denk ik ook het beste.
Als een kind klein is zal hij nog wel eens zinnen maken van beide talen door elkaar heen, maar dat ebt vanzelf wel weer weg.
Nog wel soms.
Hij zegt hij steeds dat hij geen papa heeft ( iedereen gelijk
) maar een daddy (iedereen 
).Hij noemde als p/kleuter de Londonse underground een "mindthegap"
quote:
Op vrijdag 2 mei 2003 14:58 schreef milagro het volgende:[..]
Ja, deed mijn jongste idd.
Nog wel soms.
Hij zegt hij steeds dat hij geen papa heeft ( iedereen gelijk
Hij noemde als p/kleuter de Londonse underground een "mindthegap"
Dat is grappig
Ik merk van mijzelf en mijn broer dat wij nog wel regelmatig engels door nederlandse zinnen heen strooien, maar dat heeft vast ook te maken met de hele samensmelting van het engels door het nederlands heen
Mijn oom heeft Engels gestudeerd aan de Universiteit. Ik leerde dan ook allerlei woordjes en zinnen van hem... Yes, No, Thank you, Please en I love you hoorde tot de basis. Bovendien keek ik veel naar de BBC, mijn oom was ervan overtuigd dat de BBC de beste kinderprogramma's had.. Dus ik keek sinds mijn 2e ofzo elke ochtend naar BBC... Op de basisschool en de eerste klassen van de middelbare merkte ik wel dat ik een voorsprong had op de rest van de leerlingen wat betreft de uitspraak.
De Turkse taal heb ik geleerd van mijn ouders. Aangezien beide ouders van Turkse komaf zijn, hebben zij mij dit geleerd. Ik heb nooit op Turkse les o.i.d gezeten. Het lezen heb ik uit Turkse kranten en kinderboekjes geleerd. (Het scheelt wel dat Turkije ook een Latijns alfabet kent, )
Met het Nederlands ben ik in aanraking gekomen rond mijn 2e jaar.. Ik ging toen naar de Peuterspeelzaal. Daar heb ik de Nederlandse taal "leren kennen" (En nee, ik heb geen Turks accent o.i.d. Spreek gewoon ABN )
"I never did give anybody hell. I just told them the truth and they thought it was hell." - Harry Truman
idd vanuit het one-person, one-language idee.
Wel heb ik gemerkt van de 4/5 kinderen die ik ken die 2-talig worden opgevoed, dat ze langzamer beginnen met zelf praten.
Hun woordenschat is groot, ze verstaan het allemaal prima, maar het lijkt wel alsof ze steeds even twijfelen.
Omdat Engels min of meer de 2-e taal was hier in huis, en mijn zoontje's beste vriendje een Amerikaanse papa heeft,
is zijn interesse in die taal heel groot.
Hij probeert (hij is 3) zelf ook Engels te praten, verzint onzintaal die op Engels lijkt, en hij wil het zo graag kunnen dat ik sinds kort ook af en toe Engels tegen hem praat als hij begint te brabbelen.
Hij vindt het geweldig, en hij leert er meteen van.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Ik heb het verhaal van Tinkepink en Right met interesse gelezen:
Ik heb ook gehoord dat die consequentie erg belangrijk is, maar ik spreek zelf thuis met mn vrouw duits en met vrienden en alszodanig ook met mn dochter veel duits.
Ik merk wel dat als ik met haar alleen ben ik volledig nederlands spreek en zij dit gedeeltelijk overneemt (vorige week hadden we een hele dag samen en toen ik haar riep 'Wo bist du?' antwoordde ze uit zichzelf:'in de keuken' met een perfecte uitpsraak van de 'eu'-klank).
Verder zing ik met haar veel nederlandse liedjes ('op een mooie pinksterdag')
Ik ben inderdaad bang dat dit verdwijnt omdat ik toch zelf ook redelijk veel duits met haar spreek (en ik zelf merk dat mijn beheersing van de nederlandse taal qua spreken steeds vaker tekort schiet; ik vergemaniseerde woorden gebruik), maar tot nu toe lukt dit zeer redelijk.
Ik heb ook heel duidelijk de indruk dat dit qua ontwikkeling een goede leeromgeving is voor mijn dochter, zo speelt ze zelf ook regelmatig met het feit dat veel dingen 'twee woorden' hebben;
Haar Oma woont in een dorp waar er sterk plat-acent gesproken wordt, Eifeler Plat (wat overigens opvallend veel overeenkomsten kent met nederlands): Mijn dochter speelt ook spelletjes waar ze woorden die anders uitgesproken woorden herhaalt: "Mamma zegt Keller, Pappa zegt Kelder en Oma zegt Kerler".
Vergeleken met andere kinderen van haar leeftijd (ze is twee-en-een-half) spreekt ze heel erg veel, en doet ook makkelijk contacten op, alhoewel ik niet weet in hoeverre daar de meertaligheid meespeelt, vermoed ik wel dat dit een rol speelt.
Voor mezelf speelt de grammatica een minder belangrijke rol, ik vermoed dat ze die, aangezien ze bijna alles van mij meekrijgt, toch enigszins scheef meekrijgt, waar ik wel erg veel belang aan hecht is de klank-uitspraak; klanken als de tweeletterige klinker-klanken, de 'ui', de 'eu', of 'harde' klanken zoals de 'g' en de rollende 'r' (ik woonde in rotterdam) moet ze van mij juist en accentloos uitspreken en daarop verbeter ik haar direkt.
Als ze soms liedjes met haar moeder meezingt (ik heb verschillende tapes en cd's met nederlandse kinderliedjes) merk ik daarna direct dat ze het accent van haar moeder overneemt (de 'ui' als 'oi' uitspreken).
quote:Vind ik ook
Op donderdag 1 mei 2003 15:38 schreef DaForZz het volgende:
Elk kind zou meer-talig opgevoed moeten worden.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
En ze beide de Nederlandse taal niet voldoende of niet machtig zijn?
quote:Ik heb tot m'n 2e jaar geen woord uitgebracht, maar kon alles wel goed verstaan. Toen ik eenmaal begon met praten was het geen gebrabbel, maar al snel hele zinnen in het nederlands en in het spaans.
Op vrijdag 2 mei 2003 16:24 schreef shmoopy het volgende:
Wel heb ik gemerkt van de 4/5 kinderen die ik ken die 2-talig worden opgevoed, dat ze langzamer beginnen met zelf praten.
Hun woordenschat is groot, ze verstaan het allemaal prima, maar het lijkt wel alsof ze steeds even twijfelen.
quote:Mijn kinderen ook, en dat was best raar want we spraken nooit Spaans thuis...
Op vrijdag 2 mei 2003 18:14 schreef Qarinx het volgende:[..]
Ik heb tot m'n 2e jaar geen woord uitgebracht, maar kon alles wel goed verstaan. Toen ik eenmaal begon met praten was het geen gebrabbel, maar al snel
Oh nee, maar ze waren wel allebei laat met praten, ja, al is dat met jongens sowieso het geval, volgens mij...
quote:Inderdaad! Het maakt ook niet uit wat de tweede taal is, aangetoond is dat het "taalcentrum" in de hersenen zich veel beter ontwikkeld bij kinderen die tweetalig worden opgevoed.
Op donderdag 1 mei 2003 15:49 schreef sampoo het volgende:
Onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen tweetalig worden opgevoed beter is dan een leer maar met een taal bekend maken. Bij het tweetalig opvoeden leer je het kind beter verbanden te maken.
Tweetalige mensen hebben ook veel minder moeite een nieuwe vreemde taal te leren.
Ik heb schrijnende gevallen gezien van kinderen die emotioneel of huilend binnen komen en in de verkeerde taal tegen de verkeerde ouder hun verhaal al huilend beginnen te vertellen en dat de ouder weigerde te luisteren en te reageren omdat het de verkeerde taal was
.
quote:Dat zal ook weer niet voor iedereen gelden, voor mij bv
Op vrijdag 2 mei 2003 18:24 schreef Bridell het volgende:[..]
Inderdaad! Het maakt ook niet uit wat de tweede taal is, aangetoond is dat het "taalcentrum" in de hersenen zich veel beter ontwikkeld bij kinderen die tweetalig worden opgevoed.
Tweetalige mensen hebben ook veel minder moeite een nieuwe vreemde taal te leren.
Moet ik toegeven dat ik niet jarenlang zo ben opgevoed, dus dat zal wel verschil maken natuurlijk.
quote:Ik ben er niet voor of tegen. Ik ben wel tweetalig opgevoed. Nederlands en Fries. Het is wel grappig dat ik nu buiten Friesland de friezen versta, maar dat is dan ook het enige voordeel. Ik had liever geen Fries gesproken, wanneer ze weten dat je fries kan spreken, lullen die Friezen altijd Fries.
Op donderdag 1 mei 2003 15:38 schreef DaForZz het volgende:
Elk kind zou meer-talig opgevoed moeten worden.
dat kan uiteindelijk iedereen vloeiend.
Neem een taal waarmee je ook evt. beroepsmatig iets kan.
Voor ons is het sowieso niet echt een optie, mijn vriend spreekt zijn taal zelf niet volledig, hij kan veel beter Nederlands, bovendien kan hij alleen een dialect dat ze bijna nergens spreken, maar ik zou het op de een of andere manier ook niet prettig vinden als we niet gewoon met z'n drieën kunnen praten...
Ik denk dat ons kind wel wat Chinees zal leren, maar niet volledig tweetalig.
quote:Angeles, in alle artikelen wordt ook aangegeven dat dit alleen een optie is, als beide ouders elkaar kunnen verstaan. Ik denk dat het dan een hele goede optie is: beide ouders drukken zich uit in de taal waarin ze zich het prettigst voelen, en er is toch goede communicatie mogelijk. In jouw geval kan het dus niet. Bovendien geef je zelf al aan dat het ook niet de taal is waarin je vriend zich het liefste uitdrukt.
Op zondag 4 mei 2003 23:15 schreef Angeles het volgende:
Het lijkt mij alleen zo vreemd dat de ene ouder in de ene taal spreekt tegen het kind en de andere in een andere taal...je wil toch als gezin, met z'n allen, met elkaar kunnen praten?Voor ons is het sowieso niet echt een optie, mijn vriend spreekt zijn taal zelf niet volledig, hij kan veel beter Nederlands, bovendien kan hij alleen een dialect dat ze bijna nergens spreken, maar ik zou het op de een of andere manier ook niet prettig vinden als we niet gewoon met z'n drieën kunnen praten...
Ik denk dat ons kind wel wat Chinees zal leren, maar niet volledig tweetalig.
Overigens is het in mijn ervaring vele malen makkelijker voor kinderen om Chinees te leren dan voor volwassenen (en ik bedoel dus dat het verschil groter is dan bij een "Westerse" taal). Geen idee waar het aan ligt. Misschien komt het doordat kinderen minder zijn vastgeroest in hun ideeën hoe een taal 'eruit moet zien'.
Bij de een 'lukt' het beter dan bij de ander, maar één ding is heel belangrijk: consequent zijn ! en dat is dan ook mijn raad.
quote:waar wonen jullie?
Op maandag 5 mei 2003 01:08 schreef qwerty_x het volgende:
Onze kinderen zijn/worden drietalig opgevoed: portugees, russisch en engels en een klein beetje nederlands).
Bij de een 'lukt' het beter dan bij de ander, maar één ding is heel belangrijk: consequent zijn ! en dat is dan ook mijn raad.
Nu nog maar hopen dat er een talenknobbel zit i.p.v. een -kuiltje ... .
quote:In Brazilie
Op maandag 5 mei 2003 11:11 schreef milagro het volgende:[..]
waar wonen jullie?
quote:Dat heb ik met een Tjechische vriendin van me.
Op donderdag 1 mei 2003 16:00 schreef berney het volgende:
Onze buuf is een Zweedse en dat joch wordt dus drie talig opgevoed.Fries, Nederlands en Zweeds..
als wij in de tuin zitten achter horen we haar dus urdiburdiknsackerburdie tegen dat joch praten en als die vent thuiskomt praat hij Fries met hem.
Haar zoontje is een echte wijsneus, spreekt tjechisch, nederlands en fries (zijn vader is een import-fries in Groningen).
Het kereltje was met 2 jaar (!) al een echter polyglot en deed het ook fantastisch op school.
Ik heb haar al een tijdje niet gezien, maar ik denk dat het hem nooit kwaad heeft gedaan. (zal nu 4 zijn
)Je kind 2-talig opvoeden is imo gewoon goed voor hun ontwikkeling, al zal ik het zelf niet zo snel doen. Wel wil ik vroeg beginnen met engels en duits leren, maar dat zie ik dan wel.
quote:Ah! Entendo, claro
Op maandag 5 mei 2003 20:37 schreef qwerty_x het volgende:[..]
In Brazilie
Wel is het verstandig om in de opvoeding inderdaad het principe van één taal per ouder aan te houden, als dat mogelijk is. In een bepaalde fase van de ontwikkeling (zo rond het derde à vierde levensjaar, uit mijn hoofd) komt een kind soms zelfs in opstand als de ene partner ineens de taal van de andere partner tegen het kind gaat praten, want dat klopt voor het gevoel van kind niet.
Bij de tweetalige taalverwerving is het verder van belang dat het kind beide talen zeer regelmatig aangeboden krijgt. In het begin ziet een kind nog geen onderscheid tussen beide talen en heeft het als het ware één "woordenboek"(mentaal lexicon) in zijn of haar hoofd. Een tafel kan dus soms een "table" zijn en beslist geen "tafel".
Naarmate een kind ouder wordt, ziet het al heel snel het verschil tussen beide talen en zal het ook voor beide talen een afzonderlijk mentaal lexicon en een afzonderlijke grammatica (zinsopbouw, simpel gezegd) aanleggen. Dat een kind dus van alles en nogwat door elkaar brabbelt en soms in de verkeerde woordvolgorde: da's heel normaal, het komt vanzelf goed.
quote:De parameters die kinderen in zich hebben om een taal te leren zijn nog niet in 1 specifieke richting gezet.
Op maandag 5 mei 2003 01:02 schreef Gaoxing het volgende:
Geen idee waar het aan ligt. Misschien komt het doordat kinderen minder zijn vastgeroest in hun ideeën hoe een taal 'eruit moet zien'.
quote:Lees de taalkundige literatuur erop na, en ja, het is onzin. Lees de ervaringen van ouders met tweetalige kinderen erop na, en het blijkt toch geen onzin. Ze blijken toch vaak íets later te beginnen met praten. Ik heb er echter geen onderzoek naar kunnen vinden.
Op dinsdag 6 mei 2003 07:49 schreef oYo het volgende:
Het is onzin dat het laat praten van kinderen het gevolg zou zijn van tweetaligheid. Er is, zover ik weet, echt geen wetenschappelijke verklaring voor te bedenken.
Vorige week zag ik de verwarring bij Iris: ze zei "daaaaaag" tegen iemand in de supermarkt, en ik zei "bye bye", iets wat ze ook regelmatig gebruikte. Op slag kwam er geen woord meer uit. Pas vanochtend heeft ze bye bye weer gebruikt. Ze lijkt te begrijpen dat er een 'regel' achterzit, maar ze kan haar vinger er nog niet op leggen (en houdt dan haar mond maar dicht).
Kimmie: ik dacht aan kinderen van 6 tot 10 jaar. Dan zijn de parameters toch al lang ingevuld?
quote:en daarom moet je nooit op de ervaring van ouders zelf afgaan, de eigenschap van een onderzoek is juist het vergelijk, terwijl ouders hoogstens een paar kinderen opvoeden en slechts weinig zullen een statistisch onderzoek uitvoeren en 1 kind wel en 1 kind niet tweetalig opvoeden.
Op woensdag 14 mei 2003 05:08 schreef Gaoxing het volgende:[..]
Lees de taalkundige literatuur erop na, en ja, het is onzin. Lees de ervaringen van ouders met tweetalige kinderen erop na, en het blijkt toch geen onzin. Ze blijken toch vaak íets later te beginnen met praten. Ik heb er echter geen onderzoek naar kunnen vinden.
Taalontwikkeling tussen kinderen zelf verschilt enorm, de een begint voor zijn eerste jaar en pakt redelijk snel woorden met moeilijke klanken, de ander wacht tot 18 maanden tot 2 jaar en blijft juist lang gebruik maken van eigen baby-woordjes.
Zodra een ouder daar een waarde aan gaat hechten heb je in eerste instantie te maken met projectie van de wensen van de ouder.
Bedenk zelf in het geval van Iris dat praten niet enkel het voortbrengen van geluid is, maar evenzeer taalverwerking en (abstract) taalbegrip, dat een kind met stilte reageert is niet slecht of zorgwekkend maar waarschijnlijk onderdeel van de verwerking.
dit is overigens een goed FAQ-overzicht over kinderen en taal:
http://www.ouders.nl/taal/ltk0001.htm (edit: ah ik zie dat die link al meermaals genoemd is)
quote:Uit de door jou gegeven link: "Een voldoende groot vergelijkend onderzoek naar de snelheid waarmee eentalige en tweetalige kinderen leren praten is er niet. Het weinige onderzoek waarin tweetalige en eentalige kinderen systematisch met elkaar vergeleken worden, wijst erop dat er geen aanwijsbare verschillen zijn in het tempo van de ontwikkeling."
Op woensdag 14 mei 2003 09:05 schreef RM-rf het volgende:
en daarom moet je nooit op de ervaring van ouders zelf afgaan, de eigenschap van een onderzoek is juist het vergelijk, terwijl ouders hoogstens een paar kinderen opvoeden en slechts weinig zullen een statistisch onderzoek uitvoeren en 1 kind wel en 1 kind niet tweetalig opvoeden.
Ik denk dat een ouder in een internationale omgeving -zeker met enige theoretische onderlegging- net zo geloofwaardig is als halfslachtig onderzoek.
quote:Is dat niet een beetje denigrerend? Zou de ouder niet gewoon het beste kunnen willen voor het kind en zich afvragen of hij/zij op een andere manier het kind zou kunnen/moeten ondersteunen?
Zodra een ouder daar een waarde aan gaat hechten heb je in eerste instantie te maken met projectie van de wensen van de ouder.
quote:Ik geloof niet dat ik ergens heb opgemerkt dat ik me zorgen maak of Iris' ontwikkeling slecht vind. Ik schreef eerder dat ze netjes op schema ligt. Desondanks denk ik te constateren dat ze het zo af en toe verwarrend vindt, en ik vind het razend interessant hoe dat kleine koppie daarmee omgaat.
Bedenk zelf in het geval van Iris dat praten niet enkel het voortbrengen van geluid is, maar evenzeer taalverwerking en (abstract) taalbegrip, dat een kind met stilte reageert is niet slecht of zorgwekkend maar waarschijnlijk onderdeel van de verwerking.
Heb begrepen dat het het beste is om eerst de buitenlandse taal te leren en ben dat in de toekomst met m'n eigen nageslacht dan ook van plan.
Lijkt me gewoon heerlijk als m'n kind(eren) al jong vloeiend Italiaans en Nederlands spreken en als ze een beetje van m'n Engelse taalgevoel meekrijgen lullen ze al heel snel 3 talen, kan je alleen maar van pas komen later.
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
quote:die ouder baseert zich op ten hoogste 2 gevallen en heeft geen vergelijkingsmateriaal;
Op donderdag 15 mei 2003 00:40 schreef Gaoxing het volgende:Ik denk dat een ouder in een internationale omgeving -zeker met enige theoretische onderlegging- net zo geloofwaardig is als halfslachtig onderzoek.
je krijgt een statement als, mijn dochtertje is langzamer dan henkie van tegenover, dat zal wel zijn omdat ze tweetalig is opgevoed;
nee, dat vind ik geen geloofwaardige feiten, en ik vind het zelfs gevaarlijk om dat als een 'bewezen feit' anderen mee te delen
quote:iedere ouder heeft het recht om zijn kind naar zijn goeddenken op te voeden en dat is ook juist;
Is dat niet een beetje denigrerend? Zou de ouder niet gewoon het beste kunnen willen voor het kind en zich afvragen of hij/zij op een andere manier het kind zou kunnen/moeten ondersteunen?
maar persoonlijk heb ik een niet zo'n hoge pet op van het idee dat de ouder het beste weet wat goed voor zijn kind is, dat is een mythe die ouders zelf maar al te graag in stand houden en er vaak toe leidt dat de ene ouder de andere goedbedoelde maar compleet incorrecte adviesen geeft: "Dat was bij mijn kind zo, dus dat is zo goed".
Misschien is dat denigererend tov andere ouders (ik heb zelf overigens ook een dochter van 2 jaar, en de meeste personen in mijn naaste vriendenkring hebben allemaal kinderen in de leeftijd van 0-5 jaar) maar wel mijn persoonlijke mening.
Doordat Nederlands een nogal ongebruikelijke taal is in de VS worden de jochies op Kindergarten etc geconfronteerd met mensen die geen flauw idee hebben wat ze zeggen, maar het wel heel schattig vinden. Uiteindelijk praten ze dus vooral Nederlands thuis (met hun moeder) en als ze in Nederland zijn.
Ze zijn echter wel dol op Nederlandse kaas en willen mayonaise bij hun friet en geen ketchup
quote:Mijn zoontje is nu bijna drie jaar. Mijn Amerikaanse ex-vrouw spreekt alleen Engels met hem (en de paar woordjes Nederlands die ze kent, hier en daar), ik spreek alleen Nederlands. Resultaat is dat hij later begint te praten, wat naar ik hoor normaal is, omdat hij twee talen uit elkaar moet leren houden.
Op donderdag 1 mei 2003 15:33 schreef Quintony het volgende:
Ik had laatst met mijn amerikaanse vriendin een discussie over het opvoeden van 'onze eventuele toekomstige' kinderen. Nu zijn we tot de conclusie gekomen dat wij ze graag tweetalig (Nederlands en engels) zouden opvoeden. Iemand hier ervaring mee? is dit goed of net niet goed voor kinderen? Hoe pak je zoiets aan?
Hij begint nu lekker veel woordjes te leren. Sommige gebruikt hij in het Nederlands, andere in het Engels. Nu hij sinds een paar maanden voltijds naar de kinderopvang gaat, gaat het een stuk sneller, vooral met zijn Engels.
Wat ik voor hij geboren werd al gehoord had is dat het geen problemen oplevert, als je maar wel consequent blijft. Ik heb al gehoord van een (Chinese) collega van mij, wiens drie-jarige zoontje te weinig sprak naar haar oordeel, dat ze op aanraden van de dokter de tweetaligheid heeft laten varen. Volgens mij is dat doodzonde, zeker omdat Chinees/Engels natuurlijk een enorm taalgebied bestrijkt.
Mijn punt is hiermee: mocht je merken dat je kind(eren) langzaam vooruitgaan wat taal betreft als je ze tweetalig opvoedt, laat je dan niet van de wijs brengen. Uiteindelijk komt het toch goed.
Denk bijvoorbeeld aan Adam Curry...
(neem uiteraard WEL '1 hoofdtaal', als je in Nederland woont Nederlands dus...)
Ik heb er vooral voordeel van. Ik denk niet dat veel Nederlanders horen dat Nederlands niet mijn moedertaal is (dit itt tot mijn ouders 
) en op school kwam het natuurlijk goed van pas bij de lessen Engels, maar volgens mij ook bij de lessen Frans en Duits.
Als ik ooit kinderen krijg, zou ik er ook zeker voor zijn om ze tweetalig op te voeden.
Nu spreekt hij beter engels dan zn ouders
, maar nog steeds is er aan hem te horen dat hij toch echt niet als eerste taal engels geleerd heeft.Hij kreeg op ene bepaald moment het probleem dat hij de talen niet goed uit elkaar kon houden, engelse woorden tijdens het nederlands en andersom.
Fries was geen enkel probleem. Maar toen ik na een paar maanden weer met Nederlanders sprak moest ik gewoon naar woorden en zinnen zoeken, dat was erg slecht. Een paar ontmoetingen later moest ik nog steeds nadenken bij mijn Nederlands, terwijl ik dat normaal niet had.... Dat is een heel vreemde gewaarwording.
Hij is Nieuw-Zeelands/Duits, we spreken samen altijd Engels, maar wonen in Duitsland...
Ik ben dus Nederlands...
En eigenlijk vind ik wel dat een eventueel kind alledrie de talen zou moeten kunnen....
Ik heb nu al medelijden met hem/haar
quote:geweldig juist, hoe meer talenkennis hoe beter je jezelf uit kan drukken later, wel goed afspreken wat je thuis spreekt, ik neem aan dat jij niet goed engels spreekt en raad je aan gewoon nederlands te spreken met je aanstaande kind , je moedertaal en daarbij engels met je vriend en duits buiten, school enzo, maar gewoon nederlands praten tegen het kind en ontdekt later wel welke taal bij hem past, maar zo geef je een ruime keuze. en door het spelen met andere kinderen uit de buurt, als je daar dan nog woont leert het vanzelf duits, eik. zou het optimaal zijn voor het kind om in nederland te wonen.
Op zondag 25 mei 2003 20:48 schreef nietje83 het volgende:
Ik zit met het probleem dat mn vriend al 2-talig isHij is Nieuw-Zeelands/Duits, we spreken samen altijd Engels, maar wonen in Duitsland...
Ik ben dus Nederlands...
En eigenlijk vind ik wel dat een eventueel kind alledrie de talen zou moeten kunnen....Ik heb nu al medelijden met hem/haar
quote:Ik spreek (misschien wel helaas) alledrie de talen vloeiend..
Op zondag 25 mei 2003 21:03 schreef fatima het volgende:[..]
geweldig juist, hoe meer talenkennis hoe beter je jezelf uit kan drukken later, wel goed afspreken wat je thuis spreekt, ik neem aan dat jij niet goed engels spreekt en raad je aan gewoon nederlands te spreken met je aanstaande kind , je moedertaal en daarbij engels met je vriend en duits buiten, school enzo, maar gewoon nederlands praten tegen het kind en ontdekt later wel welke taal bij hem past, maar zo geef je een ruime keuze. en door het spelen met andere kinderen uit de buurt, als je daar dan nog woont leert het vanzelf duits, eik. zou het optimaal zijn voor het kind om in nederland te wonen.
Maarja Duits spreekt zij/hij hier toch al, Engels en Duits zou mn vriend dan met hem/haar spreken en ik natuurlijk Nederlands omdat dat toch een taal zal zijn waarvan hij/zij het minst meekrijgt in het dagelijks leven... ingewikkeld allemaal
In Nederland wonen is geen optie....
