quote:

---

In dit topic kun je plaatsen welk nummer je beluistert. Om het aantrekkelijk te maken voor anderen om te lezen en discussies te laten ontstaan, is het de bedoeling dat je bij elk nummer een korte review of toelichting zet over of bij het nummer of over de artiest.

Posts zonder omschrijving worden gedelete, daar is het oude stijl topic voor.

---

Cover van In Extremo, een Duitse metalband, van een hit van The Sisters of Mercy, een Britse gothicrockband. Een nummer dat oorspronkelijk van het album Floodland kwam en nu regelmatig als toegift dient bij een In Extremo concert. Niet de meest geniale cover die je je voor kunt stellen. Het leuke van deze cover is misschien nog wel de manier waarop de typische instrumenten van In Extremo in het nummer zijn geplaatst, de doedelzak enzo. De zanger kan Eldritch alleen niet evenaren en z'n Engels is ook nog eens belabberd. Al met al wel leuk om zo af toe te luisteren.

Spreken ze ook Frans in, en ik kan het op me gitaar spelen, leuk nummer dus.

En dan schrikt ze wakker
Van moeder's laatste zoen
Die ze haar nog geven kan
Op een Pools perron
En dan schudt ze wakker
En hoort dezelfde taal
Die even leek verdwenen
Nu weer in 't journaal

refr.:
Ze zijn terug, en niet terug gefloten
Hetzelfde slag, dezelfde vlag, hetzelfde lied
Ze zijn terug, en niet terug gefloten
Dezelfde steen, en toch nog weer gestoten
Dezelfde steen

En dan schrikt ze wakker
Van de schop in haar gezicht
Van vader's koude handen
In 't hok waarin ze ligt
Nog heel vaak schrikt ze wakker
En wordt uitgemaakt voor zwijn
Soms worden dromen waar
Te waar om mooi te zijn

Ze zijn terug, en niet terug gefloten
Hetzelfde slag, dezelfde vlag, hetzelfde lied
Ze zijn terug, en niet terug gefloten
Dezelfde steen, en toch nog weer gestoten
Dezelfde steen

Bill ward is natuurlijk al bekend van black sabbath.Maar hij heeft ook
een soloband waarin hij zelf zingt.Een bijzonder goed nummer is dit.Jammer dat zijn cd's amper aan te komen zijn.

Alhoewel hij reeds 11 jaar oud is, is dit een briljante dance plaat. Dit is de 'zeldzame' versie met (voor de mensen die hem kennen) de gemene piep er in... Erg lekker opzwepend nummer en voorloper van de hedendaagse trance. Kan eigenlijk nog steeds goed gedraaid worden. Let op - het is niet te vergelijken met de slappy eurodance versie die geloof ik in 1998 is uitgebracht. Erg goede plaat in ieder geval.

Reden om hem aan te zetten was mijn aangewakkerde nostalgie door de 'Ministry of Sound - Oldschool Club Classics' . Deze cd mist dit nummer en dat had eigenlijk niet gemogen

hehe, zelf in elkaar gemixed (heel simpel gedaan). De nummers die ik ervoor heb gebruikt:
William Orbit - Barber's Adagio For Strings
Three Drives - Carrera 2

Het eerste is van William Orbit, het begint met een nogal klassieke intro, maar goeie bass erin (geen overdreven bass), zodra het nummer wat afzwakt komt Three Drives (lekker rustig trancenummer, waar je lekker op kunt wegdromen) erdoorheen.

Vooral Gilmour is erg op dreef, 't hele album draait vooral om zijn gitaarwerk en dat is erg goed luisterbaar

Ook veel ritmewisselingen in de songs, van laidback tot rockend.

De cover is ook zo gaaf, zoals vele PF covers:

Ik kende eerst alleen maar de cover van dit nummer
Die cover is overigens best aardig... Van K. D. lang oid geloof ik.
Maar hij kan uiteraard niet tippen aan het origineel.
Het mooiste instrumentale moment is naar mijn mening op 2:20, als dat "orkest" ff licht explodeert...

Senor Coconut - Autobahn
Van het geweldige album El Baile Aleman, waarop de band verscheidene Krafwerk-klassiekers een Zuid-Amerikaans tintje geeft. Naast de zes en een halve minuut lange uitvoering van Autobahn (inclusief slecht startende auto) bevat het album ook hun versie van onder andere The Robots en Tour de France. Bizar.

Hummpa versie van Iron Maiden's Run To The Hills. geweldig gewoon.

I've been working from seven, seven, seven, to eleven every night, It kinda makes my life a drag...
Baby, Since I've Been Loving You, I'm about to lose, I'm about lose to my worried mind.

1 van mijn favoriete van Led.

O zo goeie tekst.....

Opzwepend nummer van het Roots bloody roots album. Hier is de band nog in de oude bezetting, met Max C. Ik draai dit nummer vaak en hard !
Ben toendertijd naar een concert geweest, en was na korte tijd al zo stoned (vooral omdat ik zelden blow), dat ik heel het concert stond te swingen en me verwonderde dat ik geen een nr kon. Toen de band zonder toegift weg ging kwam er een verrassing. Ik had al die tijd naar het voorprogramma staan kijken, en gewoon niet door gehad dat het geen Sepultura was
Daarna alsnog veel mee kunnen bleren !

Morgen concert dus nu vast even in de stemming komen met dit geweldige album van Anouk. Hoe vaker je het hoort, des te leuker en mooier wordt het. Nu luister ik de single Everything, maar de absolute hoogtepunten zijn I Live For You en Margarita Chum .

Mooie epische metalmuziek met de krijsende en grommende stemmen van Silenius en Protector, die ook zelf de instrumenten verzorgen. Alles is gebaseerd op Lord of The Rings en dat komt onder andere naar voren op deze cd door natuurlijk de teksten, maar ook door samples die gebruikt zijn. De drums zijn een drumcomputer en versterken het bombastische van de muziek erg goed, ik denk dat ik in deze muziek een drumcomputer zelfs mooier vind klinken dan een echt drumstel.

Stukje uit de lyrics:
Do you still go to raves?,
Do you think that Christ saves?,
Do you spend your days in a Purple Haze?,
Do you contemplate what a grape nut is?,
Or could you live drinkin' your own whiz?,
Are you hooked on a feeling are you hooked on gin-n-tonics?,
Are you hooked on fistin are you hooked on phonics?,
Did you ever have sex with a box of Kleenex?,
Did you like the movie Malcolm X?,
Or do you own a record by Stryper?,
Do you have a mongoloid cousin wearin' diapers?,
Were you born and raised in New Jersey?,
Did you like the taste of Crystal Pepsi?,

[Dit bericht is gewijzigd door SEMTEX op 29-04-2003 01:39]

Gewoon beeldschoon voor je oren
Live opgenomen en sommige songs komen echt tot leven (Do what you have to do als hoogtepunt voor mij), McLachlan's stem klinkt naar mijn mening veel beter live als in de studio.

lijkt veel op In Extremo (topic 17 starter ) Vrijdag nieuwe cd van Tanzwut(Ihr Wolltet Spass) en DVD van In Extremo binnengehad. En nu draai ik een oud nummer van Tanzwut en de nieuwe cd Kicks-Ass!!!

Helemaal herontdekt sinds afgelopen vrijdag. Wat een mooi, simpel, echt McCartney liedje is het toch. Van 'Flaming Pie', die ik eigenlijk helemaal niet zo grijsgedraaid heb als eerdere Macca-albums. Misschien onterecht, want er staan toch wel hele goeie nummers op. Zag net dat ze er bij allmusic ook wel enthousiast over waren.

quote:

---

[...] But when he works on a small scale, as on the waltzing "The Song We Were Singing," "Calico Skies," "Great Day" and "Little Willow," he's gently affecting, and the moderately rocking pop of "The World Tonight" and "Young Boy" is more ingratiating than the pair of aimless bluesy jams with Steve Miller. Even with the filler, which should be expected on any McCartney album, Flaming Pie is one of his most successful latter-day efforts, mainly because McCartney is at his best when he doesn't try so hard and lets his effortless melodic gifts rise to the surface.

---

Begon de kerstman gisteren te zingen in Southpark op Vacht, en toen dacht ik: das lang geleden dat ik dat gehoord heb.... lekker nummertje, heerlijke eighties style

Goeie instrumentale plaat van Joe Satriani. Staat op 'the extremist'

Komt van hun nieuwe album Birds Of Prey, is pas de eerste keer dat ik de CD beluister dus veel zinnigs kan ik nog niet zeggen, de eerste indruk is dat het vrij stevig is...

Een erg duistere hiphop track. De beat lijkt wat op een DJ Muggs beat met wat Premier invleden. De text is niet buitengewoon, maar de flow zit briljant in elkaar. Heel anders dan de top40 rap. Cella Dwellas een zwaar onderschatte groep, ook in de hiphop scene omdat ze weigeren te vallen voor het grote geld

Van het album Martes. Obscure minimale experimentele techno uit Chili met hierin veel originele geluidsstructuren die het allemaal heel emotioneel maken. Zware stof, dat wel.

Via Litpho gehoord en sindsdien in m'n vaste mp3 lijst. Een typisch jaren '80 nummer. Het heeft iets weg van Madness, Duran Duran en The Clash. Opzwepend en heerlijk drijnerig.

_{Thnx Litpho}

Staat vast in m'n playlist...
Geniale versnelling midden in het nummer...
Echt een van mijn meest favoriete platen...

De laatste cd van het zonnige pop-collectief uit Denver, Colorado. Op deze schijf hebben ze helaas de Beatles- en psychedelische invloeden verruild voor wat meer generiek en standaard klinkende punkrock, waardoor ik deze plaat op het eerste hoor lang zo leuk niet vindt als hun vorige twee platen, "Her wallpaper reverie" en "The Discovery of a World inside the Moone". Jammer, want ik hou meer van trippy popliedjes dan (eentonige) punk. Toch staan hier nog steeds een paar erg leuke nummers op.

Dit nummer zorgde naar mijn mening in Apocalypse Now voor één van de beste opneningsscenes ooit.

Geweldig hoe die napalm valt als Jim begint te zingen.
Nou ja, geweldig, ook een beetje ziek natuurlijk
Maar ik kreeg toch kippevel toen ik dat zag (en hoorde)...

In één van de laatste scenes komt het nummer weer terug.
Het zorgt dan wederom voor een unieke, spannende, legubere sfeer.

Eigenlijk ben ik een oude freakolympics-aflevering aan het terugluisteren, en ik vond dit wel een erg fijn nummer daarin.

Erg fijn trancenumemrtje, een single release zou leuk zijn

quote:

---

Op woensdag 30 april 2003 16:06 schreef hp22 het volgende:
Sash! ft. Sarah Brightman - The Secret

Erg fijn trancenumemrtje, een single release zou leuk zijn

---

Wat een extreem geweldig mooi nummer is dit toch, het type wat je 100x achter elkaar kan horen en dan nog niet gaat vervelen. Ook het type nummer waar je spontaan tranen in je ogen van krijgt. Geen woorden er voor. Bijna niet, tenminste. .

Aaaaif got a bike, you can ride it if you like, it's got a basket, a bell that rings and things that make it look good
Geweldig nummer, van een al net zo geweldig album (Piper at the gates of dawn)

quote:

---

Op donderdag 1 mei 2003 11:57 schreef webfreak het volgende:
Pink Floyd - Bike

Aaaaif got a bike, you can ride it if you like, it's got a basket, a bell that rings and things that make it look good
Geweldig nummer, van een al net zo geweldig album (Piper at the gates of dawn)

---

Die ganzen op het einde ook.

quote:

---

Op dinsdag 29 april 2003 23:22 schreef Tony_Montana67 het volgende:
_{Thnx Litpho}

---

The Beatles - I saw her standing there

Wat valt er nu te zeggen over de Beatles wat al niet gezegd is? Dit is de tweede track van het debuutalbum van de Beatles en is een van hun eerste composities die eer bewees aan hun rock and roll invloeden.

Het was toen Paul McCartney het afgelopen vrijdag speelde voor mij één van de hoogtepunten van een lange reeks.

_{P.S. Tony_Montana67, Ani diFranco treedt op op het Music in my head festival in Den Haag}

Heerlijk beetje uptempo jazzy nummer, met een langzame bluesachtige break in het midden en het vermogen om de woorden meer beelden in je op te laten roepen dan je zou verwachten.

Een lekker nummer om op weg te dromen. Mooi rustig gitaarspel gecombineerd met de stem van Sting maakt het een heerlijk, rustig nummer dat je echt raakt.

Donker, spannend, melodieus, mysterieus maar bovenal prachtig. Dit is een van de weinige nummers waar ik spontaan rillingen van krijg. Het is soft, maar aan de andere kant ook weer niet. Eigenlijk is het moeilijk te omschrijven, je moet het gewoon horen

De stem van Tori geeft me vooral in moeilijke tijden zoals deze de steun die ik nodig heb. Subliem nummer van een meer dan sublieme cd. .

quote:

---

Op donderdag 1 mei 2003 12:07 schreef Litpho het volgende:

Bronvermeldingen zijn altijd goed .

---

quote:

---

_{P.S. Tony_Montana67, Ani diFranco treedt op op het Music in my head festival in Den Haag}

---

Ontopic:

Anathema - A Dying Wish

Niet zo mooi als Anytime Anywhere, maar muzikaal blijft het van zeer hoge kwaliteit. De grunts passen heel mooi in dit nummer en de afwisseling is ook zeer prettig om te horen binnen dit nummer

Vol open en janken maar! Ik ben al enige jaren erg gecharmeerd van die hoge zangstem, van die geweldig dromerige fladderjurken in haar clips en zoiezo die dromerige nummers die ze maakt. Je waant je altijd 1 of ander elfje als je haar nummer luistert.

Gewoon ff lekker meebrullen om wakker te worden. Kopje koffie, eitje en een sigaretje erbij. Heerlijk opstaan zo.

Oh ja, het is een lekker snel nummer met een goede melodie

Eigenlijk keek ik het maar ja.Jason is toch een erg goede bassist.
Jammer dat hij bij metallica de kans niet kreeg om mee te schrijven.Ik vind hem i.i.g. ondergewaardeerd.

Een uitstekende cover van het overbekende nummer van Restless Heart door het soloproject van Nina Persson, beter bekend als de zangeres van de Cardigans. Echt iets wat je op een late avond op een alt.country radiokanaal zou kunnen horen. Heerlijk om lekker rustig mee op te staan .

Deze versie is tevens gebruikt als de titelmuziek van de film "Boys don't cry", die een welverdiende Oscar voor beste vrouwelijke hoofdrol (Hilary Swank) heeft gekregen.

Het origineel is natuurlijk van de Simple Minds,

maar voor de echte Life of Agony liefhebber is het echt genieten.

quote:

---

Op vrijdag 2 mei 2003 00:15 schreef SEMTEX het volgende:
Kate Bush - Wuthering Heights

Vol open en janken maar! Ik ben al enige jaren erg gecharmeerd van die hoge zangstem, van die geweldig dromerige fladderjurken in haar clips en zoiezo die dromerige nummers die ze maakt. Je waant je altijd 1 of ander elfje als je haar nummer luistert.

---

Bijna net zo hoog als Kate Bush .

Toch grappig alleen Busta mag wel op zangles

Een supernummer van de beste band ooit. Alles aan dit nummer klopt. De text is briljant, kortom een aanrader voor iedereen.

quote:

---

Op zondag 4 mei 2003 15:28 schreef Tony_Montana67 het volgende:
Spinal Tap- Stonehenge

Een supernummer van de beste band ooit. Alles aan dit nummer klopt. De text is briljant, kortom een aanrader voor iedereen.

---

Ik luister nu naar Things behind the Sun van Nick Drake. Ik heb de cd Pink Moon twee dagen terug afgestoft en sindsdien heb ik hem niet meer uit mijn (sinds een week onheilspellend piepende ) cd-lade verwijderd. Nick Drake samenvatting: Miskend Genie, depressief, zelfmoord.

Nu ik erover nadenk is het best sick, eigenlijk, zo veel genieten van de laatste kreten van een man met zo veel pijn. Maar goed, dat zal me er niet van weerhouden nog een keer naar deze prachtige cd te luisteren.

[Dit bericht is gewijzigd door Mahavishnu op 04-05-2003 21:24]

(Larks' Tongues in Aspic Part 1 is trouwens geniaal, na een tergend trage opbouw die scheurende gitaar, DUH-DUH-DUH-DUH-DUH-DUH, woei. )

[Dit bericht is gewijzigd door Mahavishnu op 05-05-2003 09:41]

Goed rock album, goede nummers. Het enige minpunt is dat er op sommige nummers een synthesizer gebruikt wordt.

Ik luister nu naar Lalo Schifrin's "Latin Jazz Suite". Schifrin is het bekendst als componist van jazz-achtige filmthema's en -muziek, bijvoorbeeld van Mission: Impossible, Dirty Harry en Enter The Dragon. Zijn composities hebben vaak ook met een latin-tintje en gebruiken veel percussie, polyritmiek en rare maatsoorten.

Op deze cd heeft hij de geluiden en invloeden van diverse Latijns-Amerikaanse muziekstijlen gebruikt in een zestig minuten durende suite voor jazz-orkest (in dit geval de WDR Big Band). Erg gave muziek, het klinkt ook altijd een beetje filmisch, en heel soms doet 't me ook een beetje aan Miles' "Sketches of Spain" denken.. Maar goed, wie leest dit nou...

Heerlijk om weer in gedachten terug te gaan na zo'n prachtig optreden

Weken had ik er toendertijd naar uitgekeken om Radiohead te zien. Dit heeft allemaal een speciale reden, in een moeilijke tijd van mijn leven kwam OK Computer uit en dat heeft mij op de één of andere manier een kracht gegeven om niet in het diepe te vallen.

Het optreden was voor mij redelijk emotioneel, op sommige momenten heb ik met tranen in mijn ogen staan luisteren.

Het tweede nummertje van het in 1973 uitgegeven album "Band on The Run." Spettert ook live nog heel erg.

quote:

---

Op woensdag 7 mei 2003 21:00 schreef Seborik het volgende:
Paul McCartney & Wings

---

Vlak voor het slapen gaan heeft Winamp voor me The Green Fields Of France van The Fureys uitgezocht. Prachtig! Volgens mij heb ik hem in een eerder deel al eens gepost, maar dat kan me niet schelen: Dit nummer kun je niet vaak genoeg horen!
Prachtig omdat het Ierland ademt qua muziek en omdat het een anti-oorlogslied is. In het nummer wordt als het ware gezongen tegen een Willie McBride, een negentienjarige soldaat die gesneuveld is tijdens WOI en begraven ligt in Frankrijk (vandaar de 'green fields of France').

Well, how do you do young Willie McBride?
Do you mind if I sit hear down by your graveside,
And rest for a while neath the warm summer sun.
Ive been working all day and Im nearly done.
I can see by your gravestone you were only nineteen
when you joined the great fallen in nineteen sixteen.
Well I hope you died quick, and I hope you died clean,
Oh Willie McBride, was it slow and obscene?

Chorus:
Did they beat the drum slowly, did they play the fife lowly,
did they sound the death march, as they lowered you down?
Did the bands play the last post and chorus?
Did the pipes play the flowers of the forest?

And did you leave a wife or sweetheart behind
In some faithful heart is your memory enshrined,
Although you died back in nineteen sixteen
In some faithful heart are you forever nineteen?
Or are you a stranger without even a name
Enclosed now forever behind a glass frame
In an old photograph torn, battered and stained
And faded to yellow in a brown leather frame.

Now see how the sun shines oer the green field of France
Theres a warm summer breeze makes the red poppies dance,
And see how the sun shines from under the clouds
Theres no gas or barbed wire, theres no guns firing now.
But here in this graveyard its still no-mans land
The countless white crosses in mute witness stand
To mans blind difference to his fellow man
To a whole generation who were butchered and damned.

Now young Willie McBride, I cant help wonder why
Do all those who lie here know why did they die.
And did they believe when they answered the call
Did they really believe that this war would end wars.
Well the sorrow, the suffering, the glory the pain,
The killing, the dying they were all done in vain
For young Willie McBride it all happened again
And again and again and again and again.

Son Of A Gun
Tattooed Millionaire
Born In `58
Hell On Wheels
Gypsy Road
Dive! Dive! Dive!
All The Young Dudes
Lickin' The Gun
Zulu Lulu
No Lies
Spirit Of Joy
Darkness Be My Friend
Sin City
Winds Of Change
Riding With The Angels - (live)

Dit is een heruitgave met bonustracks van Bruce Dickinson's eerste solo-album uit het begin van de jaren negentig. Minder metal zoals Iron Maiden waar hij al die tijd bij gezongen heeft (en nu weer), maar meer rock is het toch wel een leuke plaat om naar te luisteren met wat rustigere nummers zoals Born in '58 en All The Young Dudes. Het nummer Hell on Wheels doet sterk aan AC/DC denken. Riding with The Angels komt uit z'n Samson-periode, de band waarbij hij zong voordat hij bij Iron Maiden kwam.

Juweeltje van de meest recente cd van deze Finse topband. Een snel nummer met wat Kate Bush invloeden. De zang is zuiver en het nummer melodieus.

Het album met de eerste uitspattingen van het ambient/cuts 'n clicks genie Richard D. James. Sommige nummers maakte hij toen hij 14 was op door hem ingenieus in elkaar geprutste muziek instrumenten. Nog steeds maakt hij bijna al zijn instrumenten zelf. Die ongelooflijk tijdloze sfeer die in dit album zit, blijft gewoon altijd boeien.
Mijn absolute favo voor op de late avond

Stream:
http://www.basicbeats.net/stream/hq.pls

Het verhaal achter het nummer ken ik niet, maar ik vind Coltrane's uitvoering echt een stuk beter dan die van Brubeck.

Een nummer dat erg bekend geworden is door de geniale film Pulp Fiction. Het thema behoeft geen verdere uitleg lijkt me

Gewoon een lekker luister nummer, met een prettige variatie

Ooit eens gedownload op de website van Anathema. Antimatter is een project van ex-Anathema bassist Duncan Patterson. Anathema's Danny Cavanagh blijkt ook nog een keer te horen te zijn op de CD.

Jammer dat ik het album zelf nog niet tegen ben gekomen...

Tieten kont tieten kont tieten kont kont kont, tieten kont tieten kont tieten kont kont kon, tieten kont kont kont, tieten tieten kont !

_{Respect voor de Texelse scrhijver.}

quote:

---

Op zondag 11 mei 2003 02:10 schreef JAM het volgende:
Radetsky March.

Tieten kont tieten kont tieten kont kont kont, tieten kont tieten kont tieten kont kont kon, tieten kont kont kont, tieten tieten kont !

_{Respect voor de Texelse scrhijver.}

---

Dat covers niet altijd slecht hoeven te zijn bewijst dit nummer wel. Jimi Hendrix's origineel wordt door deze 2 muzikale grootheden prima vertolkt. De typerende stem van Ozzy en het funky gitaarspel van Lenny Kravitz passen goed bij elkaar en zorgen voor het nodige luistergenot

Wat doe je als band als de verkoopcijfers tot bijna nul zijn gedaald? En de inspiratie volledig is opgedroogd? Je maakt een coveralbum en zo ook Jimm Kerr en z'n vriendjes. En hoewel ik eigenlijk niet zo'n liefhebber ben van covers kan ik dit album best wel aanhoren. Zeker op een duffe zondagochtend onder de douche...

quote:

---

Op zondag 11 mei 2003 12:08 schreef Barb het volgende:
Ik stel dan ook voor dat iedereen zich collectief gaat verdiepen in de muziek van Frank Sinatra, .

---

Zelf heb ik Magical Mystery Tour (cd) van The Beatles op staan. Tja, wat moet ik er over zeggen...? Het is Sebbo's schuld! Op dit moment 'Baby You're A Rich Man', een van mijn stiekeme favorieten en echt zo'n glimlach om je mond nummer van de Beatles. 'You keep all your money in a big brown bag inside a zoo', WTF??

Maareh Seb... how does it feel to be one of the beautiful people?

Makkelijk de beste single uit het madchester tijdperk. Dat intro, de lijzige zangstem, lekker zweverig.

Deed vele meisjesharten sneller kloppen in de jaren 70 (ik was zelf te jong, btw). Speelde in een tv-serie over een muzikale family, The Partridge Family, en had met de cast ook de hit 'I think I love you'. Het optreden in de serie had miljoenen gillende meiden en een solocarriere tot gevolg, met dit 'How can I be sure?' volgens mij als grootste hit. Een beetje hijgerig, typisch jaren 70 plaatje, waar veel van zijn fans het wel niet droog bij zullen hebben kunnen houden, vermoed ik.
Als ik het goed heb, kwam David's carriere tot een vrij abrupt einde toen er een fan in Engeland tijdens een concert overleed, kennelijk vanwege een zwak hart en alle opwinding. Tegenwoordig schijnt hij echter een succesvolle comeback te hebben gemaakt als musicalster op Broadway.

Een lekkere rock cd uit '79. De band rondom Metal God Rob Halford levert weer een fijne schijf af. Goede stem, lekkere rifs en pakkende melodien

Tja toch beter dan dat ik dacht dat ie zou zijn. Born In The USA, Dancing In The Dark, Glory Days en Working On The Highway zijn niet mijn favorieten maar Cover Me, Darlington County, I'm On Fire en Bobby Jean vergoedden veel.

oh nou wil ik Downbound Train bij de goede nummers voegen

Is hele fijne ska/reggae muziek, echte aanrader voor mensen die wel van dit genre houden. Doet een beetje denken aan bijvoorbeeld de Pietasters.

Is een cover maar weet even niet meer van wie..... Lekker stevig .

quote:

---

Op zondag 11 mei 2003 18:39 schreef Pushit het volgende:
RATM - Ghost of Tom Joad

Is een cover maar weet even niet meer van wie..... Lekker stevig .

---

quote:

---

Op zondag 11 mei 2003 18:41 schreef PogueMahone het volgende:

[..]

Bruce Springsteen

---

quote:

---

Op zondag 11 mei 2003 18:43 schreef Stranger het volgende:
Ik luister naar de cd Tigermilk van Belle & Sebastian..
Na vaak getipt te zijn, en het daarna weer vergeten, heb ik het nu toch een keertje onthouden, en ik ben er blij mee, mooie muziek, denk wel dat ik deze cd vaker ga draaien!

---

"you like yourself and you like men to kiss your arse..."

*vrolijk meezingt*

Tijdens Lowlands gekocht en eigenlijk nooit echt geluisterd. Nu luister ik hem en vind ik dat niet echt slim van mezelf want het is gewoon een album. Een aanrader dus. Trefwoorden: live, gitaren, ouwe rock, goed

Past in het genre "vreemd, maar wel lekker".

Het verhaal is leuk, maar het meeste geniet ik nog altijd van de verschillende karakters met bijpassende stemmen. De intens statige stem van de hogepriester Sarastro, en de gepassioneerde sopraan van de Koningin van de Nacht. Helaas heb ik een cd uitvoering waarop Pamina wat mutserig en Tamino te oubollig klinkt, wat ik erg jammer vind. Tamino is immers een jonge prins, maar op deze cd klinkt hij alsof hij dagelijks langs de EDAH gaat voor nieuwe kleefpasta voor zijn kunstgebit. Pamina is juist een mooi jong meisje, maar ze klink als Laurentien Brinkhorst. Gelukkig heb ik als diehard ook nog een Zauberflöte op LP, en ga ik die straks opzetten, met een nonmutsige Pamina en een kleefpastaloze Tamino.

Mijn lievelingsscenes uit de opera:

• Tamino en de tempelwachter.
• Holle Rache, tweede aria van de Koningin der Nacht
• Aria van Sarastro direct na die van de Koningin der Nacht In diesen Heiligen Hallen.
• Pamina wil dood ivm Tamino's zwijgen.
• Twee wachters.

. Die Zauberflöte. .

^{Flamenco Sketches}

Het een-na-laatste nummer van de cd "Kasmodiah".
Een wat meer up-tempo nummer op deze sterke cd van dit duitse Darkwave duo.

"Let's get it on" van Marvin Gaye.

Schreeuwt mee: "....You don't have to worry that it's wrong,
If the spirit moves ya
Let me groove ya good
Let your come....... down!
If you believe in loooove let's get it on... "

En zo verder.

Ik schijt op de beste man en z'n muziek, maar na het herhaaldelijk horen van dit nummer merkte ik dat ik het toch wel een erg prettig nummer vond, vooral door de aanstekelijke beat...
Het is moeilijk met iets anders te vergelijken, maar het doet hier en daar toch denken aan laat seventies, vroeg eeighties-muziek. Ik zou dit nummer zeker niet ontwijken omdat het ubercommercieel is.

quote:

---

Op zondag 11 mei 2003 12:08 schreef Barb het volgende:
Frank Sinatra - Mack The Knife.
Prachtig nummer wat een lekker gevoel geeft. Frank Sinatra staat bij een berg mensen bekend als die oude lul die saaie muziek maakte. Maar niets in minder waar. Ik stel dan ook voor dat iedereen zich collectief gaat verdiepen in de muziek van Frank Sinatra, .

---

[Dit bericht is gewijzigd door Seborik op 12-05-2003 00:18]

quote:

---

Op zondag 11 mei 2003 12:29 schreef Jane het volgende:
Zelf heb ik Magical Mystery Tour (cd) van The Beatles op staan. Tja, wat moet ik er over zeggen...? Het is Sebbo's schuld! Op dit moment 'Baby You're A Rich Man', een van mijn stiekeme favorieten en echt zo'n glimlach om je mond nummer van de Beatles. 'You keep all your money in a big brown bag inside a zoo', WTF??

Maareh Seb... how does it feel to be one of the beautiful people?

---

Ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt.

I am the Walrus.

Een nummer van de geweldige nieuwe cd Viva Emptiness. Dreigende muziek van hoge kwaliteit. Het heeft qua gitaarspel wel wat weg van Nevermore. Tot een paar weken geleden kende ik nauwelijks wat van deze band, maar na het horen van deze cd was ik in 1 keer verkocht

Wat moet je hier nou over zeggen...Alleen de voorkant al, Rory met een spijkerjack en een ouwe gitaar waar stukjes verf van zijn afgebladerd en dan ook nog zulke fijne muziek. Bluesrock en dan ook nog eens live.

Rory!

Wat kan ik hier over zeggen, het is imo echt een geweldige cd, een aanradertje voor iedereen!

Lekkere versnelde versie van Sandstorm met een betere bass doorheen gegooid .

Hebt iets weg van speedcore maar de bass is niet genoeg aanwezig voor speedcore . Jammer , dat zou een goeie combinatie geven

nummer 3 van de in '97 verschenen cd "original fire"
lekker drum n bass.

"I am electro, my brain is bigger than yours".

Een klassieker van een van de beste oldskool hiphop duo's. Doug E. Fresh staat bekend om z'n geniale beatbox kwaliteiten en dat hoor je hier goed in terug. Een feestplaat van Hors Catogerie.

Na het draaien van de 10" van Tuuli heb ik m'n andere 10" van het Symphathy for the record industry-label maar eens opgezocht. Vyvyan dus, 4 dames die vrolijke bubblegum punkpop maken. De 10" is knalroze en bevat oa. een cover van Mickey (van Toni Basil, cheerleader-klassieker).

Heerlijk trancenummer uit de nieuwe doos, werd oa gedraaid bij Tiesto in Concert, maar ook door vele anderen.
Kan wat mij betreft in het lijstje "beste trancenummers aller tijden"

quote:

---

Op maandag 12 mei 2003 18:40 schreef Ceased2Be het volgende:
Meat Beat Manifesto - I Am Electro

nummer 3 van de in '97 verschenen cd "original fire"
lekker drum n bass.

"I am electro, my brain is bigger than yours".

---

Is echt wel een lekker ding......go EMINEM !!!!

Iggy Pop heeft toch een paar hele lekkere nummers gemaakt, en dit is er zeker 1 van. Heerlijk als het lekker warm en loom weer is, en je wat bier gedronken hebt. Ook een aanrader: Lust for live, is later nog gebruikt bij de film Trainspotting.
Iggy Pop heeft nog een bijrol gespeeld in Star Trek-Deep Space Nine, maar dat is een heel ander verhaal.

Shoegazer maar dan op lage snelheid. Hoewel op het moment dat ik dit type de gitaren fel tekeer gaan in 'Baby talk'. Van het 4 ad label, zachte, meeslepende zang en fluctuerende gitaarlijnen. Dit was hun debuutalbum, 4 albums bleek het maximaal haalbare aangezien de drummer zelfmoord pleegde.

Nu
Evanescene

Beiden worden eigenlijk snel oud.

Gedateerde hardrock , drumcomputer, bovendien staan 2 liedjes er 2 keer op een totaal van 11 liedjes...
Maar het klinkt wel lekker alleen die Friday On My Mind-cover is

CD Oorsprong, een prachtig op keltische leest geschoeid nummer! Gitaar in combinatie met o.a. een mooie vioolpartij. Prachtig!

Robert Fripp goes drum&bass.... Maar dan anders. Vier uitzonderlijke muzikanten, een zooitje electronica en een uur lang improviseren. Een beetje vreemd, maar wel lekker...

Lekker zoemende gitaren, lekker tempo, super cd.

Voortgekomen uit de Housemartins, de onbetwistbare meesters van het met suiker overladen cynisme. Dit nummer was hun eerste single en zette direct de toon door het gezichtspunt van een professioneel songwriter aan te nemen die zijn liefjes door elkaar haalt, maar dol op ze is omdat ze inspiratie bieden voor zijn liedjes.

Het debuut album, een ep eigenlijk met 5 nummers. Erg groot verschil met de opvolger Confuxion is sex, die is veel meer rock/noise terwijl deze meer minimaal is... lange nummers met veel experimentele geluiden, waaronder het geluid dat je krijgt wanneer je met een werkende boormachine over de snaren van de gitaar gaat (zonder boor). Maar ook een instrumentaal nummer van 7 minuten waar bijna eindeloos de zelfde noot herhaald wordt...

Prachtige uitvoering van het nummer dat we oorspronkelijk kennen van Bill Withers, maar wat talloze malen gecovered is. Het is afkomstig van Cassidy's album 'Time after time'

De titel van het album verwijst naar een nummer van Cindy Lauper (ook te vinden op dit album dus) dat Cassidy naast vele andere nummers heeft gecovered zonder echt afbreuk aan het origineel te doen.

Zelfs voor iemand die in de regel niet zo van zangeressen houdt (ik dus), is Eva Cassidy een aanrader.

Vooral naar aanleiding van de reclame.
Ik kende het nummer hiervoor nog niet

Het begin is lekker rustig, daarna komen de gitaren erdoor heen. Prachtig!

Vanmiddag over gehad in de trivia, dus meteen zin om het weer eens op te zetten. De band van Bob Bert, ex-Sonic youth en ex-Pussy galore. Hier doet-ie behalve de drum ook de zang.
Op dit nummer is de 'Neon angel' Cherie Currie, zangeres van de Runaways... een van hun nummers is Neon angels on the road to ruin. Verder zit de tekst vol verwijzingen naar de Runaways en Cherie.

doom-metal versie van de Moody Blues klassieker. Traag, trager, traagst. Staat op Voodoo Shock's titelloze debuutalbum.

Behoeft verder geen commentaar, leuk ritme, en een gitaar die zijn eigen weg lijkt te gaan...

Ow, wat een heerlijk duister nummer is dit toch.

Die tekst in combinatie met piano en cello.

I love it .

En ja wat moet ik ervan vinden? Ik had 'm nog niet eerder gehoord, dus ik was wel benieuwd. zlef ben ik niet helemaal weg van het werk van TDEP, om sommige nummers na, maar een samenwerking met Mike Patton, maakt van herrie natuurlijk al gauw muziek en dat is ook p'cies wat er is gebeurd. Gave, dreigende, harde, energieke stukken muziek met de duidelijke positieve invloed van meneer Patton himself.

We zetten 'm op de nog-te-kopen-cd's-lijst.

Wat een toptijd was dat vroeger zeg, ik was ze allemaal vergeten, maar door de week van de jaren 90 op radio 3 heb ik ze allemaal weer ff lekker gedownd

quote:

---

Op zaterdag 17 mei 2003 10:43 schreef dwerg het volgende:
Aangezien ik gisteren 24 Hour Party People heb gezien, ben ik nog in de sfeer van de film.

---

TomanDandy - Half light
Dromerig liedje, gehoord bij de film The Mothman Prophecies en maar opgezocht op het net.

Lekker nummertje, hep dan ook echt zin om hun te gaan zien op Pinkpop

1. Still Life
2. Xodus
3. Shine
4. Penetration
5. Melt (The Catching of the Butterfly)
6. Venus
7. Pazuzu (Black Rain)
8. Zoon (Parts 1 & 2) (Saturation)
9. Zoon (Part 3) (Wake World)
10. Coma

Naar mijn idee is er haast geen duisternis muziek dan deze. Vanaf de eerste seconde valt er een schemering die blijft bestaan tot het einde van het laatste nummer. Geweldig gedaan. Gothicrock/metal, indien er per se een labeltje op geplakt moet worden.

quote:

---

The Solo album of Mr McCoy was already announced for 1993, but it took until 1996 to be released.
The sound is much harder than the Fields sound ever used to be, including very riff-orientated almost-Death Metal stuff, double-bassdrum, drum/guitarwork in best Slayer-tradition etc, you name it.
McCoy himself described his album as "When Elzium was the dream, then this is the nightmare..."

---

Schitterende clip

Typisch Springsteen-nummer van The River. Het gaat over auto's, er zit een sax-solootje in van The Big Man en het zit wel leuk in elkaar.
Alleen de tekst: "I drive all night, just to buy you some shoes"

Het avantgardejazzpunklawaai project van John Zorn. Een half uur durende muzikale beschrijving van een executie, compleet met marteling. Overbodig om te vermelden dat het hier om een erg beklemmend stuk muziek gaat....

Where it all began for trance......

Erg cool en zijn tijd vér vooruit die Fransoos

Lekker simpel discodreuntje gedownload naar aanleiding van een topic over lalala... Lekker niemandalletje als dertien in een dozijn wat lekker klinkt

Amerikaanse progrockers. Een curieus album dat bestaat uit slechts 1 nummer, maar dan wel een van 49 minuten. Dus als je hem opzet is het alles of niks. Mei weet iig de aandacht goed vast te houden en er wordt, zoals gebruikelijk, flink geciteerd uit de Groten der Symfo, maar het is allemaal wat lichtvoetiger, zoiets als Spock's Beard. Leuk plaatje.

Echt een topper. Veel meer hoef ik er ook niet over te zeggen lijkt me zo.
Na een tijdje geen CCR geluisterd te hebben klinkt het toch weer vertrouwd.

Prettig subtiele techno, exlusief uitgebracht op de helaas ter ziele gegane Trance Europe Express reeks .

Apart nummer, je hoort bij 'bijgeluiden' van het zingen van een dame. Dus binnenmondse geluiden die dus niet bij het zingen horen, tenminste normaal worden die eruit gehaald. De 'Achtergrond' muziek is simpel en rustig. Niet me favo nummer van het album.

In tegenstelling tot de hardcorejazzpieptoetknorpunk van de eerder albums is dit laatste wapenfeit van Zorn en z'n vrienden een ambient-achtige trip. Of eigenlijk meer een nachtmerrie. Als dit het effect is van een glas absinth dan past MuadDib. Eng met een grote E. Geen onverwachte uitbarstingen maar geluidslandschappen die langzaam je ziel opvreten.

* MuadDib durft niet meer te gaan slapen...

Deze band noemt men ook vaak Gothic punk, vooral vanwege de doomteksten, die weer voortvloeien uit de chronische depressie en zelfmoordneigingen van zanger Nick Blinko.

Nick staat ook bekend om zijn outsiders art, die hij alleen kan maken wanneer hij geen medicijnen slikt. Riskant dus. .

1 Dying slowly
2 People keep comin' around
3 Tricklin'
4 Can our love...
5 Sweet Release
6 Don't ever get tired
7 No man in the world
8 Chilitetime

Echt zwaar relaxte muziek, kun je goed op werken

Na 8 jaar waren ze er plotseling weer, New Order. En een comeback van wereldformaat. Minder kille computerbeats, minder gericht op electronische dansmuziek maar meer rockgericht. Herkenbaar blijven natuurlijk die heerlijk rondzingende bas van Peter Hook en die lekkere zeikstem van Bernard Sumner. Met gastrolletje voor Billy Corgan en zelfs die kan het niet eens verpesten

Woo-hoo!

quote:

---

Op maandag 19 mei 2003 19:57 schreef MuadDib het volgende:
New Order - Get Ready (cd)

Na 8 jaar waren ze er plotseling weer, New Order. En een comeback van wereldformaat. Minder kille computerbeats, minder gericht op electronische dansmuziek maar meer rockgericht. Herkenbaar blijven natuurlijk die heerlijk rondzingende bas van Peter Hook en die lekkere zeikstem van Bernard Sumner. Met gastrolletje voor Billy Corgan en zelfs die kan het niet eens verpesten

---

Heb hem ook maar weer even opgezet, was al een tijd geleden.

Het meest experimentele album van deze dame (op het "The Ninth Wave" gedeelte na van "Hound Of Love"). En daarmee ook het beste album. Gelukkig nog niet ontekt door Within Temptation
En de hoes met een zeer geil kijkende Kate deed het hart van een puberende MuadDib behoorlijk snel kloppen...

Woohaha, hier was ik vroeger helemaal gek van. En nu nog trouwens, best gaaf nog. (Luister overigens de Multa Extra remix van bijna 15 minuten).

Begint een echte underground klassieker te worden. Vooral de bars van Defari en Everlast zijn van zeer hoge kwaliteit. Een van de beste hiphop nummers van de laatste 5 jaar

Mijn favoriete track van Help!. Een heerlijk folk-achtig sfeertje. John Lennon klinkt heerlijk rauw en melancholiek. En het "Hey!..." werkt ook al zo aanstekelijk om mee te zingen...

Naar mijn bescheiden mening de beste "onbekende" band uit de 80's. Klinkt als een mix van Joy Division en Echo & The Bunnymen. Niet vrolijk, maar dat hoorde destijds ook niet. Niet alleen een must voor elke 80's-adept, ook verplichte kost voor een ieder die zich enigszins een muziekliefhebber noemt.

het derde album van de Britse 'psychedelische' muziekformatie Soft Machine.

Eigenlijk draai ik hem alleen voor Moon in June, voor de geweldige zang daarin, maar toch het hele album.
Wie van leuke geëxperimenteede muziek houdt is dit een aanrader.

quote:

---

Op dinsdag 20 mei 2003 21:43 schreef Seborik het volgende:
Soft Machine - Third (cd)

het derde album van de Britse 'psychedelische' muziekformatie Soft Machine.

Eigenlijk draai ik hem alleen voor Moon in June, voor de geweldige zang daarin, maar toch het hele album.
Wie van leuke geëxperimenteede muziek houdt is dit een aanrader.

---

quote:

---

Op dinsdag 20 mei 2003 21:45 schreef Mahavishnu het volgende:

[..]

Ik draai nu precies hetzelfde. En ook Moon in June. (Out-bloody-rageous vind ik trouwens ook erg goed.)

---

Hij is gewoon nice..Die stem klinkt zo heerlijk zwoel.... Nee ff serieus gewoon een errug goed nummer die ik velen aanraad als ze deze nog niet in hun verzameling hebben. De echte hebben hem natuurlijk....

quote:

---

Op dinsdag 20 mei 2003 21:52 schreef Engelaartje het volgende:
Kate Bush - Wuthering Heights
Die stem klinkt zo heerlijk zwoel....

---

quote:

---

01.Intro (The Harmonica Man) [02:23] º³³
³³º 02.Preacher Man [05:08] º³³
³³º 03.Moonchild [04:38] º³³
³³º 04.Love Under Will [06:51] º³³
³³º 05.For Her Light [04:09] º³³
³³º 06.One More Nightmare [05:23] º³³
³³º 07.Shine [06:41] º³³
³³º 08.Zoon [05:58] º³³
³³º 09.Xodus [04:40] º³³
³³º
10.Dawnrazor [07:20] º³³
³³º 11.Psychonaut [11:03]

---

Ze spelen hier ook werken van The Nefilim doorheen, het soloproject van Carl McCoy.

quote:

---

Op dinsdag 20 mei 2003 21:37 schreef MuadDib het volgende:
The Sound - From The Lions Mouth (cd)

[afbeelding]

Naar mijn bescheiden mening de beste "onbekende" band uit de 80's. Klinkt als een mix van Joy Division en Echo & The Bunnymen. Niet vrolijk, maar dat hoorde destijds ook niet. Niet alleen een must voor elke 80's-adept, ook verplichte kost voor een ieder die zich enigszins een muziekliefhebber noemt.

---

hier trouwens Journey - Winds Of March

Dit nummer stond een tijd terug in de Aloha eeuwige song top 40. Vind het maar een middelmatig hardrock nummer met een mooie solo.

Het is een van de nummers van de Bilitis cedee van Francis Lai. Het is filmmuziek van de film Bilitis van David hamilton. Ik heb er goede herinneringen aan en ben er daarom actief naar opz oek gegaan. Ik heb hem nog niet compleet, maar die muziek geeft een heerlijk gevoewl van binnen

Daniel K. was nummer 3 in Deutschland sucht den Superstar, de Duitse versie van Idols.
Vreemd, want hij was veel populairder dan de nummers 1 en 2 en heeft een veel grote fanclub

Het liedje "Superman" (op de DSDS-CD) was al geweldig, "You drive me crazy" was idd crzay en "Heartbeat" is een lekker vrolijk nummer
Volgens RTL de zomerhit, maar RTL mag niets zeggen want DSDS werd op RTL uitgezonden.

Er was vandaag een special genaamd "Can Westlife cut it?" op de BBC (ter gelegenheid van Bank Holiday neem ik aan, daarom was de programmering ook anders dan normaal), of Westlife het zou kunnen cutten als countrygroep. Daarin gingen ze dus dit leuke nummer (origineel is van countrylegende Kenny Rogers) opnemen en performen enzo. Moesten ze echt country leren zingen (qua uitspraak) en dansen. Was een erg leuk programma, maar ja Westlife he, hoe kan dat nou niet leuk zijn. Shane was het leukste en zag er ook errug goed uit. Die korte coupe is echt okay. Hij zong ook erg goed. Bryan was er niet bij, want Kerry moest bevallen van hun tweede kind.

Ja inderdaad dat "kansloze" nummer van het Songfestival. Toch vind ik het aardig in elkaar zitten. Het contrast tussen couplet en refrein, en vervolgens een hardrock achtige brug. Veelzijdig en grappig uitgevoerd.

Beste album van Pat, uit 1980. FM-rock met een scherp randje, dus niet zo glad als Toto en Journey. Hierop onder andere een goed gelukte cover van Wuthering heights en de klassieker (in de VS dan) Hell if for children, over kindermishandeling. Treat me Right en You better run zijn voorbeelden van nummers die dit album extra goed maken...

Een nummer dat eigenlijk op het album Zoon had moeten komen van The Nefilim, maar het om de een of andere onbegrijpelijke reden toch niet heeft gehaald. Harde gitaren, wel iets minder hard dan op het album, maar het is dan ook nog niet helemaal af. Voor mensen die bekend zijn met het werk van de Fields of The Nephilim, doet dit nummer qua zang af en toe wat denken aan Psychonaut en dan in het bijzonder het reciterende tegen het einde.

Het 'laatste' album van Queen. Album begint met Innuendo (beter begin was er niet geweest imho) en eindigt met het toepasselijke The Show Must Go On. Al met al een muzikaal hoogtepunt in mijn collectie.

Heerlijk stevig nummer, die je toch wat mee kan schreeuwen! Raar dat het nooit een hit is geworden, want mi is het een supernummer!

Niks is fijner dan met dit weer (warm, zon) in de tuin te liggen met Madness in m'n discman
Madness is dus een band van alweer een jaar of 20-30 terug (weet 't niet precies). Ze spelen pop en ska.

Echt een heerlijk instrumentaal nummers, maar helaas veel tekort. Het is nu 3min zoveel en mag van mij zeker het dubbele beslaan.
Het is een nummer tussen Us And Them en Brain Damage en daar valt ie perfect tussen. Het is gewoon een heerlijk nummer.

Grappig om eens door de geschiedenis van het Euro Songfestival te bladeren, en diverse oude nummers te doen herleven.

Acoustische hits
a forest
the lovecats
close to me
lullaby
friday i'm in love
just say yes

Een DVD vol jeugdsentiment aan Cure-hits met hun oorspronkelijke aparte videoclips doch het mooiste miste op deze DVD. Niets kwam er terug van 17 seconds, Faith, The hanging garden...

Ik vernam onlangs dat ook deze wens in vervulling gaat met de DVD die op stapel staat:

Disc 1:
100 Years
A Short Term Effect
The Hanging Garden
Siamese Twins
The Figurehead
A Strange Day
Cold
Pornography

Plainsong
Pictures of You
Closedown
Lovesong
Last Dance
Lullaby
Fascination Street
Prayers For Rain
The Same Deep Water
As You
Disintegration
Homesick
Untitled

Bonus Material:
2 hidden interviews
Disc 2:
Out of This World
Watching Me Fall
Where The Birds Always
Sing
Maybe Someday
The Last Day of Summer
There Is No If...
The Loudest Sound
39
Bloodflowers

If Only Tonight We
Could Sleep
The Kiss

Bonus Material:

Interviews with the band
(30 minutes)
1 hidden interview
2 hidden tracks

Voor nu geniet ik nog ff van deze 'Greatest' Hits DVD slechts één uitschieter naar beneden: Just say Yes.... met een of ander irri dansend mokkel die zich een hoofdrol opeist

[Dit bericht is gewijzigd door sjun op 30-05-2003 23:31]

Betere muziek voor dit weer bestaat niet. Was erg moe vanochtend maar dat wordt toch wel enigzins verdrongen door DM. Oogjes dicht en ik waan me in op een festival/in een feesttent, nog snel 3 bier achter over slaan en weer door

Begin jaren '90, tijdens de naweeën van de LA riots, kwamen een hoop boze westkust negers met zwaarradicale cd's op de proppen. Zo ook Paris. Eerst was er The Devil Made Me Do It, gevolgd door deze knaller. Sluit qua thematiek aan bij Ice Cube's The Predator en Home Invasion van Ice T, maar klinkt nog het meest als Public Enemy dankzij de links en rechts rondvliegende samples die worden gebruikt. Het verbale geweld tiert hier welig. In Bush Killa wordt ijskoud en zonder enige gêne een presidentiële executie beschreven en ook het geweldige Guerillas In Tha Mist liegt er niet om, al heeft die wel weer grappige lyrics:

"White boys like Godzilla,
but my super nigga, my King Kong,
played his ass like Ping-Pong"

Is heerlijke rustgevende muziek... En erg kippevel-gevoelig, vooral als dat koor begint te zingen! Als het iets is wat ik nodig heb in deze hitte, is het wel rust en kippevel. Hahahah!

quote:

---

Op maandag 2 juni 2003 01:08 schreef _Vampierheks_ het volgende:
Beethoven - Moonlight Sonate

Is heerlijke rustgevende muziek... En erg kippevel-gevoelig, vooral als dat koor begint te zingen! Als het iets is wat ik nodig heb in deze hitte, is het wel rust en kippevel. Hahahah!

---

quote:

---

Op maandag 2 juni 2003 03:00 schreef Seborik het volgende:

[..]

Ehm... in de Moonlight (Mondschein) Sonate voor pianosolo zit geen koor, of luister je een of andere bewerking?

---

Deze redelijk onbekende band maakt al sinds 1979 muziek, zowel in het Nederlands als Engels.
Het nummer "Oude Maasweg" is wel het minst onbekend, en imo ook een tijdloze klassieker.
Een heerlijk tweestemmig nummer, ietwat melancholiek, maar niet depressief, eerder rustgevend.
Kortom, een perfect nummer om om midden in de nacht te draaien.

Cover van het nummer The Passenger, oorspronkelijk van Iggy Pop. Één van de vele covers van dit nummer die er in omloop zijn, onder andere van Siouxsie and The Banshees.

Carl McCoy is de vocalist van de Fields of The Nephilim en is zo'n beetje naast Bruce Dickinson en Rob Halford m'n favoriete zanger geworden. Hij heeft een zeer donkere, diepe stem waardoor de tekst van dit nummer volgens mij wat triester klinkt dan van het origineel van Iggy Pop.

New Model Army is volgens Allmusic een soort van punkband, maar dan wat melodischer. Ze bestaan al sinds 1980.

Het nummer is een bootleg van een concert gegeven in 1990 in Duitsland waardoor de kwaliteit eigenlijk wel wat te wensen overlaat, maar misschien is er ergens wel een betere versie te vinden.

Heerlijk nummer! Het bekende orgeltje, daarna komt de bass binnen. Jim begint met het eerste couplet en daarna barst het helemaal los. Geniale opbouw, veel variatie, gewoon een top nummer van een van de beste bands ooit

Ik dacht: het is warm en benauwd. Ik ben benieuwd hoe mensen in Australie Kerstmis onder deze weersomstandigheden beleven. Nou, ik had geen zin om een boom op te tuigen ofzo, dus dacht ik dat Mariah een goede manier was om het te testen. Ik denk dat ze wel een leuke kerst hebben. Ik bedoel, sneeuw ligt hier ook nooit enzo.

Hahaaaaaaa wat geweldig!! Gewoon even die heerlijkheid van toen weer beleven... MMMMMmmmmmmmmmmmmmmmmmm

Boo Radley's - Wake Up Boo !
Dj Jazzy jeff & The Fresh Prince - Summertime
Shaggy - In The Summertime
The Roots - The Seed (2.0)
Lion King - Hakunna Matata
Blind Melon - No Rain
Simply Red - Sunrise
Bob Marley - Could Yo Be Loved
Cake - Short Skirt, Long Jacket
Jamiraquai - Canned Heat
Marc Cohn - Walking In Memphis
Me First & The Gimmie Gimmies - Hotel California
Smash Mouth - Walking On The Sun
Steel pulse - brown eyed girl
Androids - Do It With Madonna
Thicke - When I Get You Alone
Heuwy Lewis & The News - Were Not Here For A Long Time
Busted (NL) - Blah Blah Blah

quote:

---

Op maandag 2 juni 2003 16:13 schreef Tom_Tom- het volgende:
Mariah Carey - All I Want For Christmas Is You

Ik dacht: het is warm en benauwd. Ik ben benieuwd hoe mensen in Australie Kerstmis onder deze weersomstandigheden beleven. Nou, ik had geen zin om een boom op te tuigen ofzo, dus dacht ik dat Mariah een goede manier was om het te testen. Ik denk dat ze wel een leuke kerst hebben. Ik bedoel, sneeuw ligt hier ook nooit enzo.

---

quote:

---

Op maandag 2 juni 2003 16:53 schreef Darkinforcer het volgende:
Sunclub - fiesta (original version)

---

quote:

---

Op maandag 2 juni 2003 03:09 schreef MaartenGrendel het volgende:
Amazing Stroopwafels - Oude Maasweg

Deze redelijk onbekende band maakt al sinds 1979 muziek, zowel in het Nederlands als Engels.
Het nummer "Oude Maasweg" is wel het minst onbekend, en imo ook een tijdloze klassieker.
Een heerlijk tweestemmig nummer, ietwat melancholiek, maar niet depressief, eerder rustgevend.
Kortom, een perfect nummer om om midden in de nacht te draaien.

---

jeugdsentiment, en hierna nog opzij, en alfred J kwak

Als hij kon toveren kon toveren kon toverennnnn dan hielden alle mensen van elkaar

quote:

---

Op maandag 2 juni 2003 16:55 schreef Darkinforcer het volgende:

[..]

Die zuigt

Na Na Na Hey Hey boe boe

---

Anyway ATM Energy 52 - Cafe Del Mar

quote:

---

Op maandag 2 juni 2003 17:29 schreef Seborik het volgende:
Hey mensen, dit topic heet niet zonder reden "Nieuwe stijl", vertel wat over de nummers die je draait.

---

Chris de Burgh - Lady in red

Een supernummertje, echt jeugdsentiment.Die clip vind ik ook al super mooi.Dit nummertje kent gewoon iedereen, maar ok sommige vinden het weer te slijmerig.

Oow my god, one of my alltime favorites. Vooral wanneer "twinfreaks" van Gateway Experience er doorheen komt ...

^{* geen typo}

Absurd, ranzig, chaotisch, stompzinnig, en geniaal. Zoiets. Een soort van alternatieve jaren '80 kruising tussen Alice Cooper en de Josti Band. En afkomstig uit Texas, of all places. Zanger (...) Gibby Haines over hun ietwat confronterende bandnaam: "We want to be phalluses, ramming in the butthole of pop".
4 sterren.

Gewoon rechtdoorzee metal uit Duitsland. Geen rare fratsen met koren of andere snufjes, gitaren, drums en een rouwe stem. Ze zingen vooral over historische thema's, piraten, oorlogen uit vergeten dagen en treden soms op in zo'n oud legerjasje uit de 18de eeuw.

Led Zeppelin heeft eindelijk de moeite genomen om door de oude videoarchieven heen te graven en daar een dubbel-dvd van oud materiaal van uit te brengen. Na bijna een jaar werk is het resultaat er eindelijk, en het is qua kwaliteit net alsof de opnames gisteren gemaakt zijn, zowel video als audio. Onmisbaar in de verzameling van elke Zepfan.

alweer heel wat keertjes dit nummer gehoord wat op zich best wel rustig is maar verder wel goed klinkt verder nog nooit een ander nummer van simple minds gehoord dus het is nogal onbekend.

Veel mensen vinden Kelly stom. Waarom is mij een raadsel. Kelly is een leuk mens, ze heeft een prima CD'tje afgeleverd en ze zingt helemaal niet zo verschrikkelijk. Goed, More Than Life Itself is een dramatisch dieptepunt, maar de rest van het album is ontzettend goed te pruimen. Alle nummers, behalve Papa Don't Preach natuurlijk, zijn (mede) door Kelly geschreven en ook dat heeft ze leuk gedaan. Ik ben nu trouwens bij track 7: On the run.
Je kan de CD vergelijken met haar singles (Papa Don't Preach, Shut Up en Come Dig Me Out), zo is de hele CD. En daar is helemaal niets mis mee! Go Kelly!

dit nummer is echt gewoon mooi, terwijl ik een tijdje geleden nog niet in zag waarom iedereen het nou zo geweldig vondt..
nu al 1 van de betere trancenummers van dit jaar vind ik zo

lomp beuken...altijd leuk

Nadat Ministry een beetje ingezakt was met Filthpig en Dark Side of the Spoon moest er toch wel wat gebeuren met die sound.. en dat is prima gelukt imho..

(* huh.. WIE?)

Treesh - Brighter Day [Flashrider remix]

vaak:

hardstyle

maar nog beetje brak van gister (teveel hardstyle + bier ) dus nu een beetje softjes aan doen met trance/oldies

quote:

---

Op zondag 8 juni 2003 19:34 schreef Obi-Wan-Kenobi het volgende:
Amazing Stroopwafels - De storm
Dat was eigenlijk de plaat die vanmorgen in me opkwam, toen ik langzaam de lucht zag veranderen van lichtgrijs naar het diepe, duistere grijs zoals ik me de hel voorstel.
Ik wilde nog schreeuwen naar de kleine zeilbootjes 'stelletje idioten, jullie waren gewaarschuwd', maar het was al te laat. Als een hongerige wolf stortte de wind zich op de bootjes, en schudde ze wild door elkaar, alsof hij ze wilde straffen voor het niet luisteren naar het weerbericht. Gelukkig was er alleen materiële schade en wat gekneusde ego's.

---

* Summertime is nu op zoek naar de cedee van de Amazing stroopwafels

Wat blijft het toch een heerlijke plaat om naar te luisteren. Heerlijk beukwerk .

De britse progressieve band Camel besluit in 1974 een album op te nemen gebaseerd rond een compleet boek. Na Siddharta en Steppenwolf van Herman Hesse te hebben afgewezen als zijnde onbruikbaar, koos de band voor The Snow Goose van Paul Gallico. Oorspronkelijk zou er tekst bij de volledig instrumentale LP geleverd worden om de verhaallijn weer te geven, maar Gallico's uitgevers weigerden toestemming te geven aangezien er al een andere bewerking van The Snow Goose op stapel stond.
Waar de band ook niet op gerekend had was dat Paul Gallico een fervent niet-roker was en dus niet geassocieerd wenste te worden met een sigarettenmerk. De uiteindelijke titel van het album werd dan ook "Music inspired by The Snow Goose", met Dunkirk als één van de hoofdthema's.

De zoveelste topper uit de reeks, gemixed door deephouse goden Deep Dish. Deze blijft voorlopig in mijn cd-speler zitten

Ze is natuurlijk het bekendst van It's my party (and I cry if I want to) maar ze heeft veel meer goeie en bekende nummers, zoals Jusy's turn to cry, Maybe I know (gecovered door Nancy Boyd) en een van de eerste feministische/pre-riot-grrl nummers ooit, You don't own me.

Ozzy Osbourne - The Blizzard Of Ozz

Voor mij persoonlijk de beste solo plaat van deze Birminghamse rocker. Z'n karakteristieke stem en het gitaar spel van de helaas veel te vroeg overleden gitarist Randy Roads passen perfect bij elkaar.

I. Don't Know (Daisley/Osbourne/Rhoads) - 5:14
2. Crazy Train (Daisley/Osbourne/Rhoads) - 4:50
3. Goodbye to Romance (Daisley/Osbourne/Rhoads) - 5:36
4. Dee [instrumental] (Rhoads) - :50
5. Suicide Solution (Daisley/Osbourne/Rhoads) - 4:16
6. Mr. Crowley (Daisley/Osbourne/Rhoads) - 4:56
7. No Bone Movies (Daisley/Kerslake/Osbourne/Rhoads) - 3:58
8. Revelation (Mother Earth) (Daisley/Osbourne/Rhoads) - 6:09
9. Steal Away (The Night) (Daisley/Osbourne/Rhoads) - 3:30

mijn persoonlijke favorieten op dit album zijn I Don't Know, Suicide Solution en Mr. Crowley

Tip: keihard draaien

Ik heb ze in 1999 gezien op lowlands en hoewel het optreden niet helemaal van de grond kwam was ik wel heel geinteresseerd in de muziek. Meteen deze cd gekocht dus die vol staat met rock in de traditie van AC/DC, Guns n' Roses en the Black Crowes. Van ballads als Borderline en Check your Head tot Rockers als Lit Up en Dirty Mind is dit een must have voor elke hardrock-liefhebber.

Een tijdje geleden werd zanger Joshua Todd nog in verband gebracht met het nieuwe project van Slash met andere ex-leden van Guns n' Roses, maar dat is helaas niet doorgegaan.
Ook Buckcherry is inmiddels ter ziele en gezien het mindere 2e album is dat misschien maar goed ook. Dit album blijft echter een door velen over het hoofd geziene klassieker.

Geniale uitvoering van een prachtig nummer....

Ik neem aan dat Radiohead geen uitleg behoeft

Eindelijk de William Orbit (dus ... videoclipversie) van Electrical Storm gevonden. Dit vind ik de mooiste versie van het nummer.

Tjha de Pixies....misschien de meest ondergewaardeerde band ooit. Zo spijtig dat Nirvana hen de loef had afgestoken. Waar de creativiteit van Nirvana na een cd of anderhalf wel op was, gingen de Pixies gewoon al hun platen lekker door. Doolittle is niet mijn favoriete Pixies plaat maar hij is toch nog steeds errug fijn...Debaser...Here comes your man...Monkey gone to heaven allemaal heerlijke nummers. Frank Black die het ene moment als een koorjongetje kan zingen en het andere moment zich ontpopt als satan zelf...En Kelly...wat is ze lief...this monkey is gone to heaven...wat zingt ze het prachtig...Helaas heeft het Pixies avontuur niet heel lang stand gehouden...Das een band die ik nog wel eens live zou willen zien...misschien ooit....als het zovefr is weet ik zeker dat we een stap dichter bij wereldvrede zouden zijn....dat zouden we ook zijn als jullie is naar ze zouden luisteren...van harte aanbevolen

Death metal / hardcore / powermetal ofzo, iig shit waar je haar van op je ballen krijgt. Een boel BPM met de standaard hardcore manier van zingen of moet ik zeggen grunten?. Vooral lyrics over weerwolven, moordenaars en allerlei andere nare dingen. Vergelijkbaar met bands zoals Himsa / Naglfar / Darkest Hour / Cult of Luna...
Gewoon fijn

http://www.oddshaped.com/blackdahliamurder

Rock en roll achtig nummertje, ik hoor het op webradio, volgens mij een live-opname

1e nummer van de nieuwe cd, weer een geweldige cd van de deftones. hexagram is het beste nummer van de cd, chino laat weer ff weten dat hij stembanden heeft die onverwoestbaar zijn en de rest laat ook duidelijk weten dat ze hun instrument goed beheersen. Het typische strakke gitaargeluid en de zeurende stem van chino, heerlijk op de zaterdagmorgen

Z'n eerste album op z'n eigen label, SamadhiSound. En dat betekent dat Sylvian nu volledig artistieke vrijheid heeft. En dat is te horen. Blemish heeft een zeer beperkte electronische- en/of gitaarbegeleiding en staat volledig in dienst van de fantastische stem van David Sylvian. Het is geen makkelijk album en zeker geen vrolijk album. Maar met de juiste instelling en gemoedstoestand is dit een album waarin je je volledig kan laten meeslepen.
Indrukwekkend...
En nu maar wachten op z'n samenwerking met broertje en mede-ex-Japan lid Steve Jansen

een van de prachtige liedjes die door deze oud-eurythmics zangeres is gemaakt...wie de film Serendipity heeft gezien herkent het liedje geheid...echt een aanrader!

geweldig na bijna toe te zijn aan mijn bedje kwam deze op me winamp voorbij ...lekker meebleren: BEK HOUWE! >:)

hij's geniaal, hij coverd allemaal nummers en maakt er launc muziekjes van

Een videoclip op de helaas enige uitgekomen DVD van de band. De betreffende DVD is alleen interessant voor de fans want hij heeft en baggerkwaliteit en duurt nog geen half uur.

Gelukkig is er door de rechter een oordeel uitgesproken over de rechten van het DKS-materiaal en kunnen we hopelijk vlot meer materiaal van DKS verwachten nu Jello Biafra, platenbaas van Alternative Tentacles en oud-zanger van de band dit niet langer kan tegenhouden.

Wat een geweldig nummer. Ik voorspelde al dat het het laatste nummer van de CD zou zijn (One By One) toen ik het als MP3 beluisterde, want het is typisch zo'n nummer. Bijna acht minuten vol met hele rustige, maar toch ook heel meeslepende muziek. Met lekkere riffjes door twee gitaristen die erg mooi bij elkaar passen (en alleen voor geen meter klinken, dat is het mooie er aan). Sommige gedeeltes van dit nummer doen me aan A perfect circle - Judith denken, ik weet niet waarom. Dit nummer is vrij droevig van toon, maar toch erg mooi. Ik raad het iedereen aan, ook mensen die denken een duidelijk beeld van de Foo Fighters te hebben .

Photek, DJ Die & Teebee
Tivoli, Utrecht
4 juli 2003.

Het nieuwste album van Metallica, St. Anger begint me steeds beter te bevallen, eerst dacht ik echt wat Metallica hier nou voor iets braks maakt. Maar vooral nadat ik het een paar keer op Waldrock heb gehoord begint het wat te worden.

Dus nog maar een keer horen.

Dit moet de ultieme dronkemans muziek zijn!

Punk, met een rockrandje. Lijkt meer op ouwe punk dan op de punkrock van tegenwoordig.

Lekker relaxt mixje

De gebroeders Tol hebben ooit eens samen een hele mooie plaat gemaakt met prachtige instrumentale nummers. Je herkent duidelijk de BZN sound erin uit die tijd. Erg jammer dat het bij die ene plaat is gebleven. Het is heerleijke muziek om lekker achterover te leunen met een goed glas wijn.

Een alweer bijna bejaard drum&bass album uit '97. Maar nog steeds een meesterwerk. Photek is de man van de details en dat is op Modus Operandi zeer goed te horen. Complexe ritmes zonder overbodig gedoe, maar alles klopt. Een bezwerend geheel, je zou het zelfs psychedelisch kunnen noemen. En zelfs nu drum&bass alweer uit is blijft dit album staan als een huis.

quote:

---

Op dinsdag 24 juni 2003 20:11 schreef MuadDib het volgende:
En zelfs nu drum&bass alweer uit is blijft dit album staan als een huis.

---

Zo mooi....

Hotel, Motel, holiday innnnn (say whaat !?)
zo tof nummer
het blijft maar doorgaan 15 minuten met het zelfde beatje en melodietje, alleen andere teksten, beste hiphopnummer ooit naar mijn mening
I said a hip hop the hippie to tha hippie the hip hip a hop
An ya don't stop a rockin to the bang bang boogie
Say up jump the boogie to the rhythm of the boogety beat

whoopie. maakt me altijd vrolijk.

Mijn laatste ontdekking: melodieuze muziek met een keltische (lijkt het wel) achtergrond. Ook heeft de zangeres een mooie stem (= beetje vergelijkbaar met Loreena McKennit).

Lekker beuken

Pendragon - 2AM

Nick Barrett zal nooit een wereldzanger worden, nummer is al zo'n twaalf jaar oud, maar dit raakt me nog steeds tot in m'n botten

[Dit bericht is gewijzigd door thecrook op 27-06-2003 22:39]

Tijd voor een portie lekkere electro(clash). Lekkere beats en een zangstem die soms aan Anne Clark doet denken.
En ja, die punt hoort bij de bandnaam.

de Lords hadden een grote underground party hit met Chief Rocka, die de meeste hiphoppers hier wel kennen. Earth, Wind & Fire lijkt hier dus voor geen meter op. Een jazzy nummer ipv rauwe beats en een ingehouden stem en dus niet de hype flows die je zou verwachten.

Pure nostalgie, dit. Mijn vader was hier altijd een groot fan van. En is dat nog steeds. En terecht, het klinkt gewoon heerlijk. Ook dat lekkere accent er bij, dat hoort gewoon.

lekker uptempo gitaarnummer, klinkt erg vrolijk, ondanks de titel...

Fijne plaat. Was al verkocht toen ik een jaar of twee geleden Roisin zag optreden in de clip behorende bij het mooie nummer "the time is now", maar met deze plaat hebben ze mijn hart gewonnen. Things to make and do is wat gekker en obscuurder maar dat gaat op een gegeven moment ook tegenstaan. De nieuwe plaat is een tikkie toegangkelijker -vijf jaar geleden zou men zeggen commercieler, maar dat terzijde- en is al met al gewoon een lekkere plaat. Citeren vrijelijk uit allerhande stijlen en weten toch een eigen sound neer te zetten...de ene keer lekker funky de andere keer lekker melancholisch en dit alles zonder de dansvloer uit het oog te verliezen.

elke band die mij zinnen laat voortbrengen waarin de woorden melancholisch en dansvloer gebroerderlijk naast elkander staan, heeft sowieso een warm plekje in mijn hart gewonnen...als je dan ook nog een zangeres hebt die zo mooi is en zo prachtig kan zingen...kortom: helemaal goed (om een niet verder bij naam te noemen kennis van me te citeren)

quote:

---

Op vrijdag 27 juni 2003 22:27 schreef thecrook het volgende:
Speciaal voor MuadDib:

Pendragon - 2AM

---

En als dank zet ik 9:15 Live van Pendragon op. Uit de tijd dat de heren nog fijne lichtvoetige symfo rechtstreeks uit het hart maakten, itt de pretentieuze draken die ze tegenwoordig uitbrengen. Destijds (midden '80) live altijd garant voor een feestje, zoals op dit album goed te horen is.

edit: de live versie van "The Black Night" geeft MuadDib nog altijd kippevel...

[Dit bericht is gewijzigd door MuadDib op 28-06-2003 14:30]

quote:

---

Op zaterdag 28 juni 2003 14:01 schreef MuadDib het volgende:

En als dank zet ik 9:15 Live van Pendragon op. Uit de tijd dat de heren nog fijne lichtvoetige symfo rechtstreeks uit het hart maakten, itt de pretentieuze draken die ze tegenwoordig uitbrengen. Destijds (midden '80) live altijd garant voor een feestje, zoals op dit album goed te horen is.

[afbeelding]

edit: de live versie van "The Black Knight" geeft MuadDib nog altijd kippevel...

---

Ik draai nu de liveversie van Red Sector A van Rush, van het live album "A Show Of Hands". Mijn eerste kennismaking met deze wereldband, het was liefde op het eerste gezicht zullen we maar zeggen

quote:

---

Op zaterdag 28 juni 2003 20:50 schreef thecrook het volgende:
"The Black Knight"

---