[edit: kan iemand me komen troosten alsjeblieft? 
]
quote:
Op woensdag 21 mei 2003 23:09 schreef bloempjuh het volgende:
Damn.. ik mis 'm ineens zo vreselijk! Ik wil 'm terug! Nu
Ik heb ook geen vader meer. Het is alweer heel lang geleden (26 jaar) maar dan neemt niet weg dat ik hem nog steeds elke dag mis.
quote:Ongeveer zelfde situatie hier.
Op woensdag 23 april 2003 20:50 schreef Sweetsixteen16 het volgende:
Mijn vader is 11 september 2002 overleden.Hij was alcoholist, ik had regelmatig contact met hem.
Hij was zo ziek dat het misschien maar beter is zo.
Ik steek iedere keer toch een kaarsje op voor hem, ook al heeft ie mij best veel pijn gedaan met zijn drankgedrag.
Mijn vader is zo rond 7 of 9 oktober 2002 overleden. Hij lag al een paar dagen in huis voor mijn zus hem vond.
Hij is op een "natuurlijke" wijze overleden. Hij zorgde nooit goed voor zichzelf en at ook heel weinig, de ene week ging het goed en de andere week lag hij doodziek op bed. Al mijn pogingen om hem er vanaf te helpen waren tevergeefs ..... maar toch probeerde je het elke keer weer, net toen we bezig waren om hem in een soort opvanghuis te plaatsen stierf hij....
Ja, leuk.. zo'n groot forum.. alleen reageert er niemand op tijd 
quote:Damn.. dan moet ik nog wel een tijdje..
Op woensdag 21 mei 2003 23:20 schreef BwennieBren het volgende:[..]
Ik heb ook geen vader meer. Het is alweer heel lang geleden (26 jaar) maar dan neemt niet weg dat ik hem nog steeds elke dag mis.
quote:Meid, stop je verdriet vooral niet weg...
Op woensdag 21 mei 2003 23:01 schreef bloempjuh het volgende:
Ja, mijn vader is in '99 doodgegaan, op zijn 40e. Ik was 14 en hij was al 10 jaar depressief. *Zucht* en ik ben er nog -lang- niet overheen..
Het heeft tijd nodig om zoiets een plek te geven.
En dan nog zul je hem ws regelmatig missen.
Wat ik van jou lees, ben je een taaie, een dorzetter, iemand die (te?) veel verantwoordelijkheid neemt...
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Kan kloppen.. heb ik van geen vreemde (lees: vader). Zijn depressies erfelijk?
Op woensdag 21 mei 2003 23:24 schreef Moonah het volgende:[..]
Meid, stop je verdriet vooral niet weg...
Het heeft tijd nodig om zoiets een plek te geven.
En dan nog zul je hem ws regelmatig missen.
Wat ik van jou lees, ben je een taaie, een dorzetter, iemand die (te?) veel verantwoordelijkheid neemt...
quote:Nee, geeft toch niet?
Op woensdag 21 mei 2003 23:21 schreef bloempjuh het volgende:
Ja.. nu is 't dus te laat. Nu loopt het snot al uit mijn neus en de tranen zitten opgedroogd en wel in mijn trui.. jakkieJa, leuk.. zo'n groot forum.. alleen reageert er niemand op tijd
Je mag je verdriet toch zeker wel voelen?
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Zeker.. alleen zo vervelend als je in je uppie zit te janken..
Op woensdag 21 mei 2003 23:26 schreef Moonah het volgende:[..]
Nee, geeft toch niet?
Je mag je verdriet toch zeker wel voelen?
Dan heb ik liever even een zacht vriendje in de buurt
Okay mijn kant:
8-11-1998 mijn moeder aan een een hartstilstand (53 jaar)
quote:Het is alsof ik mezelf hoor, ik mis hem iedere dag heel veel. Het was mijn papa en mijn "ouwe"... Veel sterkte en denk maar aan je vader als je in de avond naar de sterren kijkt, hij zal altijd bij je zijn, in je hart...
Op woensdag 21 mei 2003 23:09 schreef bloempjuh het volgende:
Damn.. ik mis 'm ineens zo vreselijk! Ik wil 'm terug! Nu![edit: kan iemand me komen troosten alsjeblieft?
Mijn vader overleed in april 1994 en was 69 jaar... voor sommigen misschien al ouder maar voor mij te vroeg overleden. Voor mij is het gemis niet minder omdat hij al wat ouder was dan de meeste vaders hier.... Ik mis hem nog elke dag en ja zoals jullie kunnen zien had ik een oudere vader daar ik toen 22 jaar was maar hij was jong in zijn doen...
Veel sterkte allemaal mensen...
I love you because... (Jim Reeves)
"Leegte"
Ik voel me soms zo alleen
je zult er nooit meer zijn
Je liefde om me heen
Mijn hart doet soms zo'n pijn...
Ik denk elke dag aan jou
kijk naar de hemel boven
Geen traan meer laten
dat kan ik niet beloven...
'K troost me met gedachten
dat ik je ooit weer zal zien
En probeer nu sterkt te zijn
Maar of het zal lukken? Misschien...
*Muurbloempjes' ode aan haar vader*
tijdens zijn ziekte (ruim een jaar) nooit gevoel gehad dat ie eraan zou sterven, hield zich altijd groot. leuke is ook als je in augustus hoort dat het de goede kant op gaat (ipv 14 scanfoto's was de tumor geslonken naar 6 foto's) dus goede moed, oudejaarsdag 98 ff controle ziekenhuis... bleek het drie keer zo hard terug te zijn.... vier dan maar eens leuk oud en nieuw. laatste 3 maanden zag je hem duidelijk aftakelen. zaten aan zijn zijde toen ie stierf... behoorlijke impact gehad.
wat mij trouwens opvalt is dat echt 80% van de ouders die sterven tussen de 40 en 50 jaar ligt, vind ik behoorlijk jong.....
[Dit bericht is gewijzigd door geitenbreier op 22-05-2003 14:46]
kwamen we een week voor hij overleed achter. na operatie is het fout gegaan. Hij was echt me beste vriend weet je..
maar goed..
Morgen ga ik mijn tutor eens vertellen over mijn papa denk ik.. DOODENG! Als ik het zo even mag uitdrukken..
Ik heb zitten huilen. Een van de hoofdpersonages uit ER ging dood en had een 14-jarige dochter. Damn, daar zijn de traantjes weer. Ik merk ineens weer dat ik 'm zo mis.. en dat zijn dood echt in míjn leven thuishoort en niet in een of ander fictief verhaal.. Ik mis mijn papa
quote:Dr. Greene. Zonde ja. In de serie pas 38 jaar. Als je je vader zelf op jonge leeftijd bent verloren, lig dit gevoelig.
Op vrijdag 6 juni 2003 22:27 schreef bloempjuh het volgende:
Iemand toevallig ER gekeken? Wij hier zijn trouwe kijkers..Ik heb zitten huilen. Een van de hoofdpersonages uit ER ging dood en had een 14-jarige dochter. Damn, daar zijn de traantjes weer. Ik merk ineens weer dat ik 'm zo mis.. en dat zijn dood echt in míjn leven thuishoort en niet in een of ander fictief verhaal.. Ik mis mijn papa
Vanaf 1996 t/m 2001 in een tijdspanne van iets meer dan 4 jaar zijn er nogal wat mensen ontvallen die ik kende.
Eerst mijn "laatste" oma in oktober 1996 op 90-jarige leeftijd. Aan allerlei kwalen, maar vooral ouderdom. Toen op 5 september 1999 een goede vriend van mij (41) met aanstaande vrouw (40), bij een verschrikkelijk auto-ongeluk. Vervolgens mijn vader op 20 september 1999, aan een herseninfarct, op de leeftijd van 69 (bijna 70). En als laatste mijn oudste broer na een operatie om dikke darm te verwijderen i.v.m. fout gediagnotiseerde Crohn. Dat was op 26 januari 2001. Hij werd 45.
Overigens stierf verleden jaar zomer mijn laatste oudoom, 86, en 2 weken geleden een neef van mijn vader, 68.
[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 07-06-2003 12:31]
ik mis mijn vader natuurlijk nog elke dag. wat mij wel geholpen heeft is lezen van gedichten als je je kut voelt. een van mijn lievelingsgedichten staat hier onder. en mijn moeder ben ik ook ontzettend dankbaar voor alles, logisch natuurlijk maar toch, vier kinderen waarvan de oudste 13 is opvoeden vindt ik eigenlijk best knap, heb ook best veel respect voor mijn moeder.
Samen,
als ik denk aan jou
wat wij nog konden doen
denk ik aan
wat wij nog moeten doen
samen lachen, huilen
jou hand in mijn hand
samen
jij en ik
alleen maar samen
samen praten
deelt de pijn
samen
jij en ik
nooit meer samen
[Dit bericht is gewijzigd door danerit op 08-06-2003 12:05]
Mag ik dat hier ook bij zetten?
9 november, 1999.. ( blergh, ze wou zo graag de eeuwwisseling meemaken.. ) ... ze stierf 6 dagen voor der 43e verjaardag.
Aan kanker.
Ik was toen 14, nu net 18 ...
Een overleden ouders lijkt me vreselijk maar deze onzekerheid is ook niet fijn hoor, elke keer als hier de huistelefoon gaat denk ik dat het bericht komt dat hij is overleden. Heel irritant
Sterkte aan alle mensen die al 1 van hun ouders moeten missen.
. Zo ga je het leven wel meer respecteren!
Wat niet weg neemt dat ik hem nog steeds mis. Hij was dan misschien wel alcoholist (niet zo extreem, maar toch), hij rookte dan wel als een schoorsteen en hij leefde dan wel onregelmatig en ongezond, maar het was toch mijn vader
Mijn vader is still going strong en 74 jaar nu en ik zou hem nog echt niet willen missen.
Ik was toen 34...
en ik mis hem iedere dag nog en op een of andere manier neem ik alles in het leven niet meer zo gemakkelijk, denk meer na en ook over mijn eigen leven
quote:Dat is dus ook wat ik van het doodgaan van m'n ma heb over gehouden. Is maar goed ook, eerst dacht ik daar nl. veel makkelijker over enzo.
Op maandag 9 juni 2003 20:35 schreef Maxxieh het volgende:
Mijn vader is 8 jaar geleden gestorven en mijn stiefvader is 2 jaar geleden gestorven
16 - 4 - 2002 m'n ma aan kanker.
Hij is 42 geworden en overleden aan longkanker.
ik heb geen contact, geen idee waar hij zit of hij leeft enz.
en het kan me ook niks boeien
quote:Ik heb wel een beetje meer attitude gekregen na mijn pap's dood. Voor hij doodging was ik heel erg bamg voor wat mensen van mij dachten, erna kon het me echt niets meer schelen.
Op maandag 9 juni 2003 21:10 schreef chillv het volgende:
Tuurlijk ben ik nog steeds heel verdrietig om mijn vader zijn dood, maar op de een of andere manier ben ik sinds zijn dood toch een stuk zelfverzekerder geworden. Toch wel gek vind ik dat.
Wat niet weg neemt dat ik hem nog steeds mis. Hij was dan misschien wel alcoholist (niet zo extreem, maar toch), hij rookte dan wel als een schoorsteen en hij leefde dan wel onregelmatig en ongezond, maar het was toch mijn vader
Verder wil ik nu zo compleet mogelijk leven. Studeren, leuke dingen doen..
Maar ik mis 'm soms ontzéttend!
quote:Zou 't je echt niets doen als je hoorde dat hij dood was? Als hij dood is kun je 't nooit meer goedmaken, toch?
Op dinsdag 10 juni 2003 01:22 schreef Lord_Of_Darkness het volgende:
Mijn pa is in mijn ogen dood ja, zonee wil ik hem wel even komen helpen.
ik heb geen contact, geen idee waar hij zit of hij leeft enz.
en het kan me ook niks boeien
Faat: *zucht* zoals gewoonlijk hoor Sitethief weer in de bocht >:)
quote:het zou me idd helemaal niks doen.
Op dinsdag 10 juni 2003 06:25 schreef bloempjuh het volgende:[..]
Zou 't je echt niets doen als je hoorde dat hij dood was? Als hij dood is kun je 't nooit meer goedmaken, toch?
ik hoef niks goed te maken.
ik heb niks gedaan.
Maar als hij echt dood zou zijn zou ik meer blij zijn.
zn verdiende loon in mijn ogen
quote:Hmm.. Ik snap 't wel. Alleen klinkt "ik wou dat mijn vader dood was" een beetje rot in oren als de mijne. Maar ik heb jouw posts in andere topics gezien en dan snap ik 't wel.
Op dinsdag 10 juni 2003 09:48 schreef Lord_Of_Darkness het volgende:[..]
het zou me idd helemaal niks doen.
ik hoef niks goed te maken.
ik heb niks gedaan.
Maar als hij echt dood zou zijn zou ik meer blij zijn.
zn verdiende loon in mijn ogen
quote:En je was 3
Op dinsdag 10 juni 2003 23:38 schreef flucy het volgende:
ik ben ook veel meer zelfverzekerder geworden er door
Maargoed me ouders leven beide gelukkig nog, me opa heb ik nooit gekend, die is heel jong overleden, 40 ofzo Me oma zorgde voor de kinderen, jongste was 10 ofzo en me vader (toen 17) nam de boerderij over.
hersenvliesontsteking.. binnen 10 dagen mijn vader verloren
acda en de munnik - ren lenny ren
foto-nerd
quote:Ik vind 'Dad' van k's choice ook wel een mooi nummer over het onderwerp. Maar het ligt er wel aan hoe je de tekst interpreteert.
Op woensdag 11 juni 2003 22:38 schreef Xilantof het volgende:
weet niet of het erg "gepast" is, maar acda en de munnik hebben een nummer geschreven over een persoon die zijn/haar vader is verloren:acda en de munnik - ren lenny ren
http://www.acdaendemunnik.nu/teksten/leestekst.asp?id=57
quote:'Dad' is een érg goeie, daarbij hou ik het bijna nooit droog. Maar ik heb ook traantjes staan wegpinken op Pinkpop 2001 bij Almost Happy. Omdat ik mijn pap ineens zo miste. Ik kan overal om huilen
Op vrijdag 13 juni 2003 22:41 schreef Evil_Jur het volgende:[..]
Ik vind 'Dad' van k's choice ook wel een mooi nummer over het onderwerp. Maar het ligt er wel aan hoe je de tekst interpreteert.
