Een half uur echo-en met foto's en een videoband om thuis aan iedereen te laten zien.
Zo'n echo is toch heel anders als in het ziekenhuis, de sfeer is heel anders en het gaat allemaal wat gemoedelijker.
Van te voren hadden we afgesproken met de echo meneer dat we niet wilden weten wat het geslacht van de baby was maar mocht het per ongeluk heel duidelijk in beeld komen dan vonden we dat niet erg.
Heel rustig heeft hij ons van alles laten zien van de baby. Het hoofdje , met neusje , kinnetje, mondje, zelfs de tong zag je bewegen. De armpjes, we hebben vingertjes geteld en de beentjes. Geweldige voetjes trouwens , die zijn al 3.1 cm.
De totale lengte van de baby is nu ongeveer 26 cm.
Het grappige was dat je de baby zag trappen en dat ik dat tegelijkertijd ook voelde.
Hij heeft alle hoeken van de baby laten zien en zelfs geprobeerd een 3D opname te maken.
Helaas was het kindje veel te beweeglijk om daar een mooi plaatje van te schieten.
Aan het einde van de echo vroeg hij of er nog iets was wat we wilden zien.
We keken elkaar aan en zeiden allebei : Ga toch maar even stiekum kijken wat het nou is.
We hebben 5 minuten tussen de benen zitten staren maar ik zag helemaal niks.
Hij ( de echo meneer) ook niet, de baby kneep de beentjes stevig tegen elkaar.
Dus we weten nog steeds niet wat het word en eigenlijk is dat ook net zo leuk.
Volgens die man was er niet duidelijk een penisje te zien maar ook niet duidelijk schaamlipjes. Het zou dus echt gokken worden naar het geslacht, hij had wel een vermoeden maar we vonden het wel goed zo. Een baby die het nog even geheim houd dus
We hebben net thuis meteen de videoband weer opgezet en nog even nagenoten.
Morgen gaan we de diverse familieleden ermee entertainen
Foto's volgen nog maar het uploaden gaat even niet zo jofel, daar word aan gewerkt.
Eva ♥ en Iris ♥
De bijpassende maxi cosi :
De levertijd is ruim 12 weken 
Gelukkig waren we er op tijd bij.
We hebben ook even, op aanraden van diverse mensen, gekeken of de wagen wel in de achterbak van de auto past en dat ging gelukkig prima.
Eva ♥ en Iris ♥
When I rush it hits me
Exciting!
....maar daarna ben ik weer triestig...
) is het eindelijk gelukt een paar fotootjes te uploaden.Allereerst de plaats waar de baby zich bevind nl. mijn buik :
Begint al aardig te groeien
Een screenshot van de echo :
Rechts bovenin zie je een vuistje. Aan de linkerkant zie je het hoofdje en profil. Recht onderin een schoudertje met een stukje bovenarm.
Nog een screenshot ( iets minder duidelijk) :
Onderin het beeld kijk je tegen de zijwand van de placenta aan die ligt tot ongeveer de helft van het plaatje.
Boven in het beeld zit de bovenwand van de baarmoeder en dat donkere is vruchtwater.
Door het midden van het plaatje ligt een beentje. Rechts een stukje bovenbeen , dan een knietje en onderbeen. Tot slot een voetje waarvan de tenen in de placenta "prikken".
Deze is wat onduidelijker maar van een afstandje word ie duidelijker.
Tis net een zoekplaatje
Eva ♥ en Iris ♥
Trotse papa en mama.
Maar wel heel mooi om te zien dat het al echt een MENS is! Gek idee, dat zit in je buik, en dat is dus een mensje: je bent een mensje aan het maken!
....maar daarna ben ik weer triestig...
Na een tijdje niet op het fokforum te zijn geweest (ik was wel niet zo'n hele frequente poster, maar toch), vandaag dus maar wel even.
Ook van mij gefeliciteerd! Ik heb je verslagen doorgelezen, en ik moet zeggen: heel herkenbaar. Ik ben namelijk zelf op 22 mei uitgerekend, dus we zitten ongeveer in hetzelfde schuitje.
Veel succes, en blijf ons (in mijn geval letterlijk tweevoud) maar op de hoogte houden.
Groetjes,
Jeetje wat leuk, we schelen maar een paar weekjes.
Gaat alles goed ??? Voel je je goed ??
Leuk een lotgenoot, ik barst gelijk van de vragen
Eva ♥ en Iris ♥
Fantastisch Lois!
Ik heb hetzelfde als Barb, ik zit hier ook te stralen en te verlangen naar de tijd dat ik ooit gelukkig zwanger mag zijn!
'T zal vast een Superkind worden Lois.
Sterkte met de rest van je dikkebuik periode.
ps. je laat Clark toch wel het zware werk doen he
quote:Nog ff en dan moet je eerst een kinderwagen bestellen voordat je aan een kind begint
Op 20 januari 2001 18:40 schreef Lois het volgende:
De levertijd is ruim 12 weken
Gelukkig waren we er op tijd bij.
Is toch niet meer normaal 12 weken
quote:Aaaaah Kleintje, je maakt me bang! Ik wil geen kinderen!! Stralen okee, maar zwanger ... nee, dank je wel, dat mag jij voor me doen.
Op 22 januari 2001 10:22 schreef Kleintje het volgende:
Fantastisch Lois!
Ik heb hetzelfde als Barb, ik zit hier ook te stralen en te verlangen naar de tijd dat ik ooit gelukkig zwanger mag zijn!
When I rush it hits me
LEUKJeetje wat groeit tie hard zeg!
Die plaatjes zijn idd net zoekplaatjes zeg 
, gelukkig zeg je erbij waar je ongeveer moet kijken
Let's have fun ---- Life will suck soon enough
Hattrick: 206761
Met mij (vandaag precies 23 van de 40 weken zwanger) gaat het prima. Tja, kleine zwangerschapskwaaltjes komen en gaan, op dit moment maagzuur (bwah! dat hadden ze me nooit verteld!) en een kleine die inmiddels af en toe op mijn blaas staat te dansen (leuk!), maar goed, ik mag niet klagen eigenlijk.
Wel gek hoor, hoe je leven ineens helemaal in het teken van zwanger komt te staan. Zeker nu mensen zien dat ik geen bierbuik heb, maar een echte zwangere buik (ongeveer de laatste anderhalve week het geval). En dan blijk je ineens hele avonden aan het internetten te zijn via de startpagina baby.pagina.nl, heb je je aangesloten bij een mailgroup waarin allemaal vrouwen die in een bepaalde maand zijn uitgerekend met elkaar schrijven, ga je op zaterdag naar de Baby-stunter, of nog erger, naar de Baby-dump (wie noemt er z'n zaak in hemelsnaam Baby-dump???). En loop je elke week wel even bij de Prenatal of de Hennes en Maurits naar binnen, even kijken of ze nog leuke babykleertjes hebben. En ga je elke maandagavond naar zwangerschapszwemmen, in het doelgroepenbad van het plaatselijke zwembad, waar het water lekker verwarmd wordt tot 31 graden. Om jezelf voor te houden dat het toch wel goed is om nog een heel klein beetje te bewegen. Omdat je steeds langzamer kunt fietsen (want dan krijg je als je niet uitkijkt een "harde buik" (ik verzin het niet), en dat is niet goed, want dan heb je teveel gedaan. En als je dan bij je verloskundige klaagt dat je jezelf net een bejaarde vindt met dat slakkentempo waarin je fietst, dan zegt ze doodleuk dat je je ook het levenstempo van een bejaarde moet gaan aanmeten! Dat hadden ze me ook nooit verteld!
En daar bovenop: je weet ineens alles van maxicosi's, maxitaxi's, quinny driewielers en andere dingen waar je het bestaan nog niet eens wist, een half jaar geleden....
Maar voor de rest is het gewoon heel erg leuk vind ik. Het idee dat er zo'n klein leven in je leeft, is heel erg bijzonder. En nog bijzonderder is dat je over een paar maanden echt voor dat kleine leventje gaat zorgen. En dat je heel benieuwd bent hoe het er uit komt te zien, wat het wordt, op wie hij of zij zal lijken qua karakter. Gewoon een inmense ervaring. Zwangerschapskwaaltjes of niet. Ik ben zo benieuwd!!
Nausicaa
PS: vroeger had ik een plaatje onder mijn naam. Maar ja, ik weet natuurlijk niet hoe ik dat weer terug moet krijgen. En het me uitleggen? Ik vrees dat ik het weer zal vergeten (zwangerschapsdementie, ook dit verzin ik niet zelf!)
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 23-01-2001 20:34]
Ik heb erg genoten van je stukje Zo herkenbaar vooral dat bejaardentempo.
Op mijn werk zijn de afgelopen week alle liften kapot en we moeten dus trappen lopen.
Ik werk op 4 hoog en normaal is het geen probleem.
Maar nu!! Ik loop echt tegen een beperking aan hoor, als ik boven kom heb ik meteen een "harde buik". Verder merk ik dat naarmate de dag vorderd ik steeds langzamer ga lopen. Ik heb echt tot een week of wat geleden gedacht dat het met mij allemaal wel meeviel maar nu leer ik toch echt mijn grenzen kennen. En dan de kramp 's nachts in mijn benen !!
Winkelen voor zwangerschapsondergoed, broeken en truitjes, geweldig!! Alleen mag wat mij betreft de uitverkoop stoppen in de stad, daar waar ik altijd met tassen vol vandaan kwam ( superstar, fooks) loop ik nu haastig voorbij en denk : Volgend jaar Lois, dan mag je het dubbel en dwars inhalen.
Ach broeken met verstelbaar elastiek hebben ook hun charme
Ik vraag me wel steeds meer dingen af. Waarom mogen zwangere vrouwen zich niet sexy voelen ?? Waarom zijn alle BH's hardstikke spierwit en alle broekjes ronduit saai??
Is er geen leuke meegroei lingerie te maken??
En waarom gaan alle winkels er maar vanuit dat zwangeren dolgraag in een tuinpak lopen??
Ik kom misschien in de verkeerde winkels maar mooie zakelijke zwangerschapskleding is moeilijk te vinden.
Gelukkig heb ik wel wat leuke dingen gevonden bij de H&M en bij Miss Etam.
Gisteren op controle geweest bij de verloskundige en alles was prima in orde.
Ik was 5 (!) kilo gegroeid! Ongelooflijk, eigenlijk ben ik gewend mijn gewicht aardig onder controle te houden en mijn buik in te houden. Het is erg wennen dat je nu ineens trots je buik mag laten zien en je niet druk te maken over de kilo's die erbij komen.
Bloedruk was prima, ik had wel ietsjes vocht te veel. Ik moet meer drinken dan voer je het beter af en dat gaat ook helpen tegen de lichte hoofdpijn die ik soms heb. De hoofdpijn kan een teken zijn dat mijn lichaam alle afvalstoffen van mij en de baby niet goed afvoerd.
Verder hebben we besproken waar ik wil bevallen. Ik wil als het kan tenminste het liefste thuis bevallen. Ik moet dan wel een bedje ergens neerzetten want ons waterbed kan je moeilijk verhogen.
En als er een probleem is zijn we zo in het ziekenhuis, dat is hier vlakbij.
Strakjes gaan we nog 1 keer voor een echo naar het ziekenhuis. Een controle om nog 1 keer te kijken naar de ligging van de placenta en om te kijken of het ruggetje van de baby goed dicht is.
Heerlijk dan kan ik nog een keer dat rondzwemmende moppie zien 
die terwijl ik dit typ aan het gymen is op mijn blaas
Eva ♥ en Iris ♥
De echografiste had er voor de gelegenheid een leerling bij.
Vanaf het begin werd de conversatie meer gericht tegen de leerling dan tegen ons.
Ik voelde me dus al een beetje een "ding met studieobject" ipv een aanstaande moeder.
Ze liet de leerling van alles zien terwijl ze redelijk hard met die inductor op mijn buik heen en weer zoefte.
Op een gegeven moment werden de dames wat ongerust over het volle maagje. Een te vol maagje kan wijzen op een darmafsluiting en dat kan een symptoom zijn van Down.
Toen begon ik hem al redelijk te knijpen.
Affijn het was tijd om de niertjes in beeld te brengen. Maar blijkbaar ging dat niet naar wens want haastig werd het kind van alle hoeken in beeld gebracht. Nooit geweten dat een echo zo'n pijn aan je buik kan doen
Ze konden maar 1 niertje in beeld krijgen. Affijn de dames pleegden druk overleg waarbij ze helemaal vergaten dat wij ook nog in de kamer zaten.
Besloten werd de gynaecoloog erbij te halen want "dit is toch niet goed hoor!"
En ze verlieten de kamer.
Daar zaten wij dan, helemaal in de war en doodongerust. Wat is dit nou ? Is dit ernstig ??
Ik kon wel janken
Na een kleine 5 minuten kwam de gynaecoloog. Hij stelde zich netjes voor en gaf me een hand. Hij vertelde dat er waarschijnlijk moeite was om de niertjes in beeld te brengen. Om nou te voorkomen dat wij ons doodongerust gingen maken en nog een keer moesten terug komen kwam hij even uitsluitsel geven.
Hij nam heel kordaat alle touwtjes in handen en nam de inductor ter hand.
Hij bracht ( heel zachtjes dit keer) de baby in beeld en stelde al snel 2 niertjes vast.
De 1 weliswaar wat groter dan de ander maar dat kon helemaal geen kwaad.
Over het volle maagje was ie helemaal kort: dat zag er helemaal niet abnormaal uit dat was gewoon goed.
Pak van ons hart kan ik wel zeggen.
Eindelijk mocht ik dan opstaan en aankleden.
We wisten ook niet hoe snel we de kamer uit moesten komen, ik was er toch behoorlijk overstuur van.
Hoe kan je zo iemand opleiden terwijl je zelf zo'n overduidelijk gebrek aan bedside manieren hebt ?? Ik snap dat niet hoor, mede door de paniek en haast van de dames waren wij helemaal in de stress.
Gelukkig is alles goed, ik heb alleen een beurse buik en de hele dag al harde buiken. Maar dat is zo verholpen met een warme kruik.
In de auto op weg naar ons werk hebben we er nog lang over gepraat, zelfs een beetje om kunnen lachen.
Ik realiseerde me opeens: We hadden bijna een Catootje gehad Clark snapte me niet meteen : "Een Catootje??" Ja, een kind met 1 nier.
Eva ♥ en Iris ♥
Zelfs ik leerde dat in de opleiding niet over de bewoner/patient praten waar die zelf bij is.
Nou gelukkig is dan de gynacoloog nog gekomen en je verder goed onderzocht, je zou er toch behoorlijk van overstuur kunnen raken.
Ja, leerlingen moeten het tenslotte ook wel leren maar idd niet op die manier die jij vandaag hebt meegemaakt
Kus op je buik! 
voor die kleine Superbaby
Een Catootje kan ook best gelukkig worden hoor!! Binnen de grenzen van haar kunnen dan, natuurlijk hihihi!!!
Wat zijn die echovrouwtjes vervelend hee? Ik heb ook een vervelend mens gehad..maar ik denk dat ze vergeten hoe je gefixeerd bent op elk signaal van die echomiep! Maar goed, ik kan me voorstellen dat je hart effe alle hoeken van je lichaam is opgeweest..zielepietje! Dat is gewoon niet leuk, maar gelukkig blijkt dus dat er niks aan de hand is.
Pfoeh! Goed, dan heb je deze hobbel ook weer gehad: het ziet er nu echt uit dat er een heel mooi geweldig gezond Fokkindje geboren gaat worden!!
....maar daarna ben ik weer triestig...
Ik kan me je ongerustheid zo goed voorstellen: wij hebben zelf kort geleden ook zoiets meegemaakt, alleen had dat niets te maken met mijn toen nog prille zwangerschap. Wel met een nogal domme fout van enkele slimme jongens en meisjes medici, die ons een geweldig foute diagnose in de maag wilden splitsen. En dat omdat ze niet hadden zitten opletten toen ze scans met elkaar vergeleken (ze hadden een nieuwe scan met een scan van voor een operatie vergeleken, waarbij ze dachten dat de oudste scan de meest recente was, en op basis daarvan geconcludeerd dat de situatie zwaar verslechterd was. Nee, er was niemand zo slim geweest om op de data van scans te letten!)
(Overigens, het spijt mij dat ik misschien een beetje raadselachtig overkom hier. Ik wil misschien later nog wel wat meer erover vertellen, maar in een eerdere versie van dit bericht had ik wel alles hierover verteld, en bij het teruglezen kwam het mij een beetje 'rauw op mijn dak' over. Als ik eraan toe ben, zal ik ik jullie er meer over vertellen, oke?)
In elk geval: het waren nogal wat toestanden toen. Ik was toen net 5/6 weken zwanger, en ik heb vaak gedacht: als het kind nu blijft zitten, ondanks al die stress, dan moet het wel een hele sterke zijn! Wat waren we blij toen er met twaalf weken bij de echo inderdaad een kindje met armen, benen, vingers en twee hersenhelften zat!
Sindsdien heb ik geen echo's meer gehad. Ik geloof ook niet dat dat nog de bedoeling is, tenzij er natuurlijk vanalles misgaat later (hoge bloeddruk, stuitligging, of zo iets). Nou ja, ik denk dan maar geen nieuws is goed nieuws. Eergister nog naar de verloskundige geweest: alles was oke, het kind was eerder te groot dan te klein. Stelt me een beetje gerust.
Hee Lois, rustig aan verder! Probeer die emoties een beetje van je af te zetten, is toch niet goed voor vrouwen in "onze positie" (look who's talking...).
De mijne laat net weer wat van zich horen (nou ja, voelen dan, wat een gerommel daar in mijn buik...)
Groetjes maar weer,
Janneke (a.k.a. Nausicaa)
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 26-01-2001 12:48]
....maar daarna ben ik weer triestig...
Ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap!! Hier een moeder van een zoon geboren vorig jaar augustus! Leuk om op dit forum aanstaande moeders te vinden! Voel je je goed? Ik heb namelijk niet alles gelezen, maar heb wel je pretecho gezien. Gaaf he dat zoiets zomaar kan? Ik zal ook jou zwangerschap gaan volgen, vind ik leuk!
Wanneer ben je uitgerekend? Enne als je vragen hebt, staat vrij hoor dan weet je het!
*offtopic* wat heb jij een mooi plaatje zeg als icon.
Ik ben 8 juni uitgerekend en het gaat allemaal prima.
22 weken inmiddels en die kleine is een enorme druktemaker.
Wat kan die schoppen zeg en dat gaat dag en nacht door. Het is al heel duidelijk te voelen ook voor Clark.
Het is zo gezellig dat gevoel in je buik, je bent stiekum nooit meer alleen. Altijd gezellig met zijn 2tjes.
Heerlijk.
Eva ♥ en Iris ♥
quote:Dank je wel Lois!
Op 02 februari 2001 12:01 schreef Lois het volgende:
Hoi Knuffie, dank je wel voor je felicitaties
*offtopic* wat heb jij een mooi plaatje zeg als icon.Ik ben 8 juni uitgerekend en het gaat allemaal prima.
22 weken inmiddels en die kleine is een enorme druktemaker.
Wat kan die schoppen zeg en dat gaat dag en nacht door. Het is al heel duidelijk te voelen ook voor Clark.
Het is zo gezellig dat gevoel in je buik, je bent stiekum nooit meer alleen. Altijd gezellig met zijn 2tjes.
Heerlijk.
Gezellig he zo'n kleine in je buik? Heb je ook een koosnaampje voor hem/haar? Weet je trouwens wat het wordt? Of is dat the "Big Surprise" bij de bevalling?
_____________________________________________
Knuffelnaampjes ? te veel om op te noemen maar "Kermie" komt toch het meeste voor.
Geen idee waarom ,dat is zo gegroeid denk ik
Eva ♥ en Iris ♥
Ik ben zooooooooooooooooooooo moe
Echt zo ongelooflijk doodop, ik slaap gemiddeld 9 a 10 uur per nacht en ik sta nog gebroken op.
Op mijn werk heb ik het om 14.00 uur echt gehad, dan kan ik amper meer lopen, krijg vreselijk harde buiken en kan wel janken van ellende.
Oke genoeg geklaagd Sorry hoor.
Ik ben vandaag thuis gebleven en heb de verloskundige gebeld. Lang gesprek gehad over het hoe en waarom van moe zijn.
In alle boekjes lees je dat vrouwen in de 1e helft van hun zwangerschap barsten van de energie e.d. en dat zat me dwars.
En die harde buiken vond ik ook best wel eng.
Maar volgens de verloskundige ( heel aardig mens) moet ik gewoon naar mijn lichaam luisteren en niet naar boekjes ( simpel toch)
Sommige vrouwen "fietsen" door hun zwangerschap heen en sommige zijn gewoon doodmoe.
Ik moet een paar daagjes uitrusten thuis, het heel rustig aan doen en dan weer rustig aan beginnen. Goed luisteren wanneer het teveel is en dan ook stoppen.
Goed vitamientjes eten ( ik doe niet anders) en meer kan je er niet aan doen.
Gewoon een stappie rustiger leven.
Ik ben weer helemaal gerustgesteld en opgelucht ook.
Ik ga gewoon lekker mijn bedje straks in en laat mezelf gewoon wat extra vertroetelen de komende paar dagen.
Dat is toch wel het meest geweldige advies wat je ooit kan krijgen En moet niet al te moeilijk zijn om op te volgen.
Nu nog even het schuldgevoel naar mijn collega's uitzetten en het is perfect
Eva ♥ en Iris ♥
)Veel pelzier!
.. Rust maar lekker uit, laat je maar verwennen! Kun je anders niet parttime gaan werken, bijv. alleen de ochtenden?In ieder geval veeeeeel succes, en af en toe mag je best klagen: je lijkt me niet het type dat om elke gebroken nagel loopt te janken!
....maar daarna ben ik weer triestig...
Hier een verstandig woord van iemand die twee weken verder is dan jij (been there hahahaha): echt op jezelf letten hoor met die moeheid! En zeker met harde buiken. Ik had daar half januari verschrikkelijk last van, en dus met mijn verloskundige gebeld. Eigenlijk had ik verwacht dat die me wel zo half om half gerust zou stellen, zo van 'ach een beetje rustiger aandoen'. Nou, dat bleek dus niet het geval te zijn. Ik kreeg een hele stevige waarschuwing, die ik beter niet letterlijk kan herhalen omdat jij je daar dan weer druk over gaat maken, en dat moet nou juist niet. Maar de boodschap was duidelijk: niet een tandje terug, maar tien! En minder gaan werken. Had ik het erg moeilijk mee, want ja, ik vond eigenlijk wel dat ik niet moest zeuren; ik ben toch niet ziek of zo. En dat zwanger zijn, dat moest ik er gewoon naast doen.
Maar goed, omdat de verloskundige zo duidelijk was, heb ik mij er toch maar wat van aangetrokken. En de bedrijfsarts opgebeld. Daar heb ik mee afgesproken dat ik per dag 2 uur minder ga werken. Vond ik eerst ook nog onzin, dat die man me dat elke dag toestond (ik wilde een soort regeling dat als ik mee "eens" moe voelde, ik gewoon eerder naar huis kon gaan, gewoon, zo af en toe). Maar dat kon niet. Het moest elke dag, maar ze zouden het vast niet erg vinden als ik af en toe eens wat langer bleef.
Maar goed, we zijn nu een week of vier verder, en zie daar: ik ga trouw om 3 uur naar huis. En het bevalt echt prima. Het mooiste, en dat is echt zo, die malle harde buiken zijn veel en veel minder geworden. Dat vind ik echt een enorme geruststelling. Want het kindje moet nog zeker een week of twaalf blijven zitten waar-ie zit.
Echt Lois, ik meen het: ga rustiger aan doen. Harde buiken is gewoon niet goed.
Groetjes,
Nausicaa
Ik dacht echt heel even dat de alle mensen probleemloos door de zwangerschap heen vlogen.
Ik heb het door hoor dat je een zwangerschap er niet "even naast"kan doen.
Ik ben nu 3 dagen thuis en voel me eindelijk iets beter. De eerste 2 dagen hoefde ik maar de trap op te lopen en ik had weer een zere buik. Inmiddels gaat dat wat beter maar ik voel me nog niet geweldig.
Ik heb nu wel door dat ik een stevige waarschuwing heb gehad en dat er dingen moeten veranderen. Minder werken ja, ik zal daar maandag maar even over overleg plegen met mijn baas.Er is tenslotte toch niks belangrijkers dan dat dit kindje gezond en op zijn eigen tijd ter wereld komt.
Het feit dat het bij jou Nausicaa een stuk beter gaat geeft mij wel hoop. Door de moeheid was ik even zo van de kaart dat ik mezelf zo de laatste 4 maanden op de bank zag zitten.
Affijn ik kan nog een paar daagjes rustig aan doen, ik word heerlijk vertroeteld
, en dan zien we maandag wel verder.Bedankt allemaal voor de steunbetuigingen, dat hielp echt
Eva ♥ en Iris ♥
Bij prenetal hebben ze van die speciale (zwangerschapspantybroeken)geeft toch een stukje meer steun aan je buik.
De een zegt helpt niks maar ik had er veel baat bij.
Ik zou zeggen probeer het eens ga naar prenetal en pas er gewoon een dan zal je zelf wel gelijk merken dat het echt een groot verschil is.
Verder veel zwangerschapsplezier weer he ingrid.
quote:Ha, dat komt me bekend voor! Maar dat komt ook wel een beetje omdat sommige vrouwen er nogal prat op gaan dat ze maar door konden gaan en door konden gaan (een collega van mij bijvoorbeeld, die had vlak voor ze ging bevallen nog maar even alle keukenkastjes voor de derde keer uitgesopt (eigenlijk wel een beetje ziekelijk toch?...)). En daardoor krijgen "wij vrouwen" weer het idee dat iedereen er zo makkelijk doorheen fietst. Nou, inmiddels heb ik toch wel redelijk wat andere verhalen gehoord. Een daarvan heeft laatst behoorlijk streng op mij zitten inpraten, want zij had zelf al met 16 weken in het ziekenhuis gelegen met vroegtijdige weeen. Deze gingen gelukkig over, maar ze heeft wel bijna 24 weken echt niets, maar dan ook niets meer gedaan. (En daarna een prachtige dochter gekregen). Andere vrouwen waren gewoon - net als wij dus - moe, en hadden al vroeg last van harde buiken. Maar volgens mij herinnert lang niet iedereen zich dat zo goed. Roze wolk....
Op 08 februari 2001 15:18 schreef Lois het volgende:
... Ik dacht echt heel even dat de alle mensen probleemloos door de zwangerschap heen vlogen.
quote:Goed zo! Die gedachte - het feit dat ik niet alleen voor mezelf moet zorgen nu, maar ook voor een ander die totaal afhankelijk van mij is - hielp mij om toch de knoop door te hakken om te vragen om minder te gaan werken.
[b] Minder werken ja, ik zal daar maandag maar even over overleg plegen met mijn baas.Er is tenslotte toch niks belangrijkers dan dat dit kindje gezond en op zijn eigen tijd ter wereld komt.
En wat daar nog bijkomt: het gaat niet om jaaaren. Ik ga rond 9 april met zwangerschapsverlof (6 weken van te voren, dat had ik ook nooit gedacht, maar nu lijkt het me wel verschrikkelijk prettig), dus jij zal ongeveer twee weken later gaan (of vier). Maar wees eerlijk: het is toch zo april? Het gaat eigenlijk maar om een paar weken. En het is niet zo dat ze je "helemaal" kwijt zijn, want als jij iets minder hooi op je vork neemt, dan kan je gewoon veel langer doorgaan.
En zul je veel fitter zijn voor de bevalling, ook niet onbelangrijk....
Tot zover mijn eigen "bespiegelingen". Ik hoop dat je mij niet al te bemoeizuchtig vindt. Ben in elk geval heel blij dat je voor jezelf en je baby aan het kiezen bent!
Nausicaa
Als we even boodschapjes gingen doen of gewoon een beetje huishouden dan had ik meteen weer harde buiken en ik bleef zo moe.
Vanmorgen toch maar weer de verloskundige gebeld, op het gevaar af dat ik als een enorme zeurkous overkom.
Ik mocht na mijn uitleg langskomen op het spreekuur met een flesje urine.
Ik zag erg bleek volgens haar wat kan wijzen op een te laag ijzergehalte. Ik moest ook daarna bloed laten prikken en als dat klopt dan krijg ik staalpilletjes.
Een laag ijzergehalte kan een goede verklaring zijn voor de moeheid. Ik moet ook vast beginnen met een drankje waar veel ijzer in zit ( Floradix)
Verder was mijn bloeddruk wat aan de hoge kant en dat kan je weer laten zakken met veel rust.
Qua gewicht was ik afgevallen terwijl mijn buik enorm is gegroeid. Dat betekend dat die kleine put uit mijn reserves en dat verklaard weer de moeheid.
De groeispurt van mijn buik + baby kan een oorzaak zijn van de harde buiken. Tevens had zij het vermoeden dat ik een beetje last had van blaasonsteking en dat helpt ook niet mee.
Dus morgen mag ik even langs de huisarts.
Tis een hoop complexe factoren bij elkaar die allemaal niet echt meehelpen aan je algehele Fitheid gevoel.
Conclusie : Die harde buiken zijn wel degelijk een waarschuwing van je lichaam om het rustiger aan te doen.
Dus ik moet gewoon zelf kijken wat gaat en wat last geeft laten.
Het kan best zijn dat ik nu een paar weken heel rustig aan moet doen en dat het dan veel beter ineens gaat.
Dus ik ga zo maar even in overleg met mijn baas wat we het beste kunnen doen.
Ik wil heel graag weer aan het werk maar niet ten koste van alles.
Misschien deze week maar eens een paar uurtjes proberen ofzo, ik moet maar even kijken.
Ik hou jullie op de hoogte!
Eva ♥ en Iris ♥
....maar daarna ben ik weer triestig...
http://www.vbn.borstvoeding.nl/
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
AL tijdens je zwangerschap moet je allerlei keuzes maken m.b.t. je baby.
Ga ik nog werken straks en zo ja hoe lang?
Ik heb besloten gewoon te blijven werken maar dan wel minder. Ik ga strakjes 32 uur werken verspreid over 4 dagen.
Het is ongelooflijk hoeveel commentaar daarover komt. Het zou egoistisch zijn, je zou te veel missen etc.etc.
Ik snap dat niet hoor, het is toch onze keuze?? Wij hebben gekozen voor een kinderdagverblijf en opvang door familie.
Clark gaat waarschijnlijk ook minder werken en zo vangen wij de week wel op.
Ik snap dat er mensen zijn die thuis blijven en dat respecteer ik ook.
Maar respecteer dan ook onze keuze.
Ik denk dat ik een gezelligere moeder ben als ik niet 24/7 alleen maar baby zie.
Waar ga je bevallen?
Thuis of in het ziekenhuis. Daar hebben we vrij lang over nagedacht maar al vanaf het begin hadden we allebei het gevoel dat we liever thuis waren. Daar kan je ontspannen en als er iets mis is zijn wij met 5 minuutjes in het ziekenhuis.
We hebben er ook lang met de verloskundige over gediscussieerd. Die vond thuis bevallen ook een prima oplossing. Hij zei wel meteen: op het moment dat ik het niet raadzaam meer vind pakken we alles in en gaan we naar het ziekenhuis.
Nou dat is prima. As. zaterdag is er een kraammarkt in het ziekenhuis hier en dan gaan we even de verloskamers enzo bekijken. Dan is het niet zo nieuw als we daar toch terechtkomen.
Voor de thuisbevalling moet je een zogenaamd kraampakket in huis halen. Das een waslijst met allerhande spulletjes. Maar het schijnt dat je dat gewoon bij het ziekenfonds kan aanvragen dus daar moet ik van de week maar even naar informeren.
Verder moeten we nog zorgen voor een bed op klossen. Wij hebben zelf een waterbed dus het logeerbed zal de hoogte wel in gaan.
En ik moet bedenken of de verloskundige de baarkruk mee moet nemen of niet.
Eerlijk gezegd lijkt me dat wel wat, die baarkruk. Je kan lekker rechtop zitten en zo optimaal gebruik maken van de zwaartekracht.
Iemand hier met ervaringen die er wat meer over wil vertellen???
Ga je straks borstvoeding geven of flesvoeding ?
Ik had er werkelijk geen idee van dat je dat nu al moest beslissen. Maar het schijnt dat je je tepels moet voorbereiden.
Geweldig gelachen toen de verloskundige dat zei. Ik wou ze al elke avond bemoedigend toespreken
Maar het is meer dat je ze met koud water moet naspoelen en goed ruw afdrogen.
Dan worden ze vast "gehard" tegen dat kleine kaakklemmetje straks.
En je moet in de gaten houden dat ze goed uitsteken. Sommige vrouwen hebben naar binnen getrokken tepels en dan moet je in de zwangerschap al gaan pielen met een of ander apparaatje.
Welke zwangerschapscursus ga je doen??
Ik moet zeggen dat ik dat nog steeds de moeilijkste keuze vind. Ik vind het allemaal niet zo geweldig. Ik ben niet zo'n persoon die met 20 vrouwen in een zaaltje gaat liggen puffen en luisteren naar wie de grootste aambeien heeft.
Waarschijnlijk heb ik een heel verkeerd beeld van die cursussen maar ik vind het allemaal zo zoetsappig.
Zwangerschapsyoga heb ik ook nog even overwogen maar ik hoorde weer van iemand dat dat helemaal zweverig is.
Kortom ik ben er nog niet uit.
Misschien kan iemand mij een geweldige tip geven??
Zo dit waren een paar van de keuzes waar wij de laatste tijd mee geworsteld hebben.
Het babytje vermaakt zich ondertussen kostelijk in mijn buik. Ik voel me af en toe net een tredmolen waar zo'n klein hummeltje in aan het buitelen is.
Het is inmiddels heel duidelijk voelbaar voor Clark , hoewel het vaak voorkomt dat Clark zijn handen op mijn buik ligt, de baby heel schijnheilig geen beweging meer maakt.
's Nachts als we dicht tegen elkaar aan liggen worden er ook wel pogingen gedaan Clark het bed uit te schoppen. Hij ( en ik ook ) worden dan helemaal gek getrapt. Misschien nu al een poging om eigen ruimte op te eisen ?
Mijn buik is de afgelopen week enorm gegroeid. Ik merk echt even dat sommige organen het danig krap krijgen. Brandend maagzuur 'snachts is zo'n heerlijk symptoom.
De 1e broek die ik kocht toen ik zwangerschapskleding kocht is nu officieel te klein. Het is geen meegroeibroek dus ik kan hem niet verstellen.
Deze week doe ik het nog even rustig aan. Vrijdag ga ik weer richting werk maar met goede afspraken. Ik mag weg als het niet meer gaat en Clark brengt me naar de deur en haalt me weer op. Dat scheelt een stuk reizen. En aanstaande zaterdag gaan we lekker met Tante Karin en Oom Peter naar de kraammarkt in het ziekenhuis. Eens kijken of we die ook zo gek kunnen krijgen voor een klein speelneefje/nichtje voor onze hummel
Eva ♥ en Iris ♥
Ik vertel mijn vriend wel es hoe het met je gaat, aangezien je een bijna-Catootje had voelt hij zich er toch iets meer mee verbonden dan met de rest van fok. (hij vindt het hier maar raar geloof ik: maar het Bijna-Catootjeverhaal vonden we allebei heel grappig)
....maar daarna ben ik weer triestig...
Oke, ik ben dus heel erg boos. En ik zal vertellen waarom (fijn he?).
Een paar berichtjes geleden heb ik jullie verteld dat het eigenlijk heel goed ging met mij en mijn zwangerschap (nu 26 weken, dus nog 14 voor de boeg).
Ik was namelijk vanaf half januari iets minder gaan werken; twee uur per dag om precies te zijn, omdat ik heel erg moe was en last van harde buiken had. Die twee uur ben ik dus officieel ziek, en zit in de ziektewet.
Nu moest ik vandaag even weer contact opnemen met de bedrijfsarts, die mij dus die twee uur ziektewet had gegeven. Dus ik zeg dat het nu gelukkig weer goed gaat, en dat ik die regeling tot aan mijn zwangerschapsverlof (over 7 en halve week) graag wil houden. Nou, dat wilde de bedrijfsarts wel. Maar hij moest mij nog wel even waarschuwen voor de WAO, of ik daaraan gedacht had. Dus ik: de WAO? Dat is toch niet al na twee maanden? En ik ben toch niet ziek (tja, zwangerschap is nou eenmaal wat zwaarder dan gewoon in je eentje, maar om dat nou meteen als ziek te bestempelen als je wat korter wilt werken....).
Wel, het zit dus zo: zwangerschaps- en bevallingsverlof telt in WAO-termen als ziekte! Belachelijk gewoon. Als er een ding is wat je niet bent, dan is dat ziek. En als ik dus in mijn geval vanaf half januari tot aan het begin van het zwangerschapsverlof gedeeltelijk ziek blijf, dan ben ik tegen de tijd dat mijn bevallingsverlof over is, al ruim een half jaar ziek!! En als ik na dat verlof nog niet helemaal fulltime terug kan komen (bijvoorbeeld omdat ik bloedarmoede heb opgelopen), dan loopt die ziekteperiode gewoon door! Met als gevolg dat ik zo rond oktober (na een maand of tien "ziekte") een WAO-keuring tegemoet kan zien!!
Dat is toch echt totaal belachelijk. Ik ben niet ziek (maar dat word ik wel van dit soort regels), ik moet het gewoon iets rustiger aan doen (gek he, als je voor twee i.p.v. voor maar een moet zorgen...). En ik blijf eigenlijk gewoon doorwerken. En toch loop ik zo een groot risico.
Om dit hele verhaal te voorkomen raadde de bedrijfsarts mij aan om vanaf nu een hele maand fulltime te gaan werken. Alleen dan - ik mag dus echt geen uurtje ziek zijn - wordt er een streep door de nu opgebouwde "ziekteperiode" gezet, en begint het gewoon vanaf het zwangerschapschapsverlof te tellen. Nou, dat lijkt me gezond zeg, voor mij en voor mijn kind! Ik dacht dat Nederland toch wat meer geciviliseerd was dan vrouwen te dwingen door te werken.
Goed, genoeg hierover. Kunnen we de politici die dit soort absurde regels hebben bedacht, niet opknopen of zo? Zwangerschapsverlof als ziekte. Hoe komen ze erop.
GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 14-02-2001 19:05]
voor je baby).Van het volgende stukje schrok ik toch wel even:
"Maar het is meer dat je ze met koud water moet naspoelen en goed ruw afdrogen.
Dan worden ze vast "gehard" tegen dat kleine kaakklemmetje straks.
En je moet in de gaten houden dat ze goed uitsteken. Sommige vrouwen hebben naar binnen getrokken tepels en dan moet je in de zwangerschap al gaan pielen met een of ander apparaatje."
Dat heeft niemand ons verteld? En mijn liefje bevalt al over 3 weken! Nou zijn haar ingetrokken tepels al steeds meer uit hun schulp gekropen in de loop van de zwangerschap, maar dat is dus misschien helemaal niet genoeg? Wat is dat voor een apparaatje?
....maar daarna ben ik weer triestig...
quote:Maak je alsjeblieft geen zorgen en geen paniek! Volgens de allerlaatste normen van de lactatiekundigen en de WHO (World Health Organisation)is het 'voorbereiden' van de tepels achterhaald. Niet nodig dus. Wanneer de baby goed aangelegd wordt, moet het in principe goed gaan!
[b]
Van het volgende stukje schrok ik toch wel even:"Maar het is meer dat je ze met koud water moet naspoelen en goed ruw afdrogen.
Dan worden ze vast "gehard" tegen dat kleine kaakklemmetje straks.
En je moet in de gaten houden dat ze goed uitsteken. Sommige vrouwen hebben naar binnen getrokken tepels en dan moet je in de zwangerschap al gaan pielen met een of ander apparaatje."
Sommige verloskundigen zullen het nog wel adviseren, maar zonder voorbereiding kun je kindje ook de beste borstvoeding geven hoor!
Iemand al een namentopic geopend voor Lois en Nausicaa? Ons roze monster wordt Daan of Annabel.
Weet je dat ik dat ook niet wist. Volgens mij is dat bij veel mensen onbekend.
Het lullige aan dit verhaal vind ik dat je je nu verplicht moet voelen Fulltime te gaan werken voor de komende maand.
Wat als dat nou niet gaat ??
Het kindje en jouw gezondheid zijn toch het belangrijkst?
Ik weet uit ervaring dat die WAO keuringen ongeveer na 10 maanden ziek zijn worden gehouden. Ze gaan dan kijken hoeveel je nog kunt en wanneer je weer kan werken.
Het lijkt mij sterk dat ze je meteen afkeuren als jij nog niet in staat bent om te werken hoor.
Zo zit de WAO tegenwoordig niet in elkaar. Ze willen je graag koste wat kost in de maatschappij houden. Ik denk ( tenminste daar houd ik me maar aan vast) dat het allemaal niet zo'n vaart zal lopen hoor.
Het is toch ook niet te geloven he, wat een wetgeving hier soms in nederland
Mees sorry dat ik je heb laten schrikken met die tepeltoestanden. Ik had er ook nog nooit van gehoord en eerlijk gezegd ben ik er ook niet dieper op ingegaan omdat het bij mij niet aan de orde was. Maar gelukkig hebben we PluizZzje om de boel weer recht te zetten.
Namen sja, das moeilijk he.
We zijn er nog steeds niet helemaal uit.
Ik kan me voorstellen dat als je 3 weken voor de bevalling zit dat je ze wel al uitgekozen hebt maar wij zijn nogniet zo ver.
Gaat alles naar wens met je vriendin Mees??
Waar gaan jullie bevallen ?
Ben je al zenuwachtig
Heel veel sterkte de laatste weken en hou ons op de hoogte !
Eva ♥ en Iris ♥
Soms lossen dingen zich bijna automatisch op, maar dit is wel heeel erg toevallig:
Vanmorgen in de Volkskrant:
"Zwangerschap telt niet mee voor WAO"
Rotterdam
Het zwangerschapsverlof telt niet mee in de termijn van 52 weken waarop een WAO-keuring wordt aangevraagd. Dat heeft de Rotterdamse rechtbank bepaald in een zaak die was aangespannen door de FNV.
De vakcentrale nam het op voor een vrouw die zich vlak na het einde van het 16 weken zwangerschaps- en bevallingsverlof ziek meldde bij haar werkgever. Het GAK, dat de WAO-keuringen uitvoert, telde die weken mee bij de periode van 52 weken ziekteverlof die aan de verplichte keuring vooraf gaat.
Volgens de rechter is dat in strijd met een Europese richtlijn. Die bepaalt dat zwangerschap niet als een ziekte kan worden beschouwd. Eerder stelde een Britse rechter een vrouw in het gelijk die in een vergelijkbare situatie verkeerde. Dit jaar wordt een wet van kracht die voorkomt dat zwangerschapsverlof meetelt in de periode die voorafgaat aan een WAO-keuring."
Gelukkig.
Ben je ook zo opgelucht als ik, Lois?
Pffffffffff pak van mijn hart.
Eva ♥ en Iris ♥
Het is toch eigenlijk van de zotte dat iedereen je aanstaart, omdat je een zware zwangerschap hebt. En dan nog maar te zwijgen over de opmerkingen : Het is geen ziekte hoor!!!! Maar voor de wet WAS het dat dus wel. Nou gelukkig maar dat jullie nu thuis kunnen blijven. Want inderdaad niks is zo belangrijk als je eigen gezondheid en die van je kindje!!!!! Ik weet niet of ik het al een keer vermeld had, maar als je nou met meerdere moeders wilt kletsen (kan hier natuurlijk ook), maar voor technische vragen enzo (mees?) kan je ook even naar http://www.ouders.nl surfen, die hebben ook een forum! Wel beloven dat je hier ook nog post over je zwangerschap
Enne lekker genieten hoor van de rust en plopjes in de buik!Knuffels voor de drummels!!!!
Ik kan eindelijk eens reageren hier, jawel.
Vandaag ben je weer aan het werk gegaan, kijken hoe het gaat. Ik hoop dat het goed gaat en dat je je voorstel er door krijgt bij de baas.
Ik ben wel een beetje bezorgt om jou geweest hoor... maar ik geloof dat het nu wel weer redelijk gaat.
Kijk, Kermie is belangrijk, apsoluut, maar jij bent belangrijk voor mij!!!
dikke knuffel.
Maar nu is het gelukkig weer tijd voor wat "leuke babyzaken", zoals Lois het ook al noemde.
quote:Yep, dat ga ik ook doen! Zelfde redenen: volgens mij word ik niet echt gelukkig van het fulltime moeder zijn, ik zou contacten met collega's en ook de inhoudelijke kant van het werk gaan missen.
Op 14 februari 2001 12:18 schreef Lois het volgende:
Tijd voor weer wat leuke babyzaken.
AL tijdens je zwangerschap moet je allerlei keuzes maken m.b.t. je baby.Ga ik nog werken straks en zo ja hoe lang?
Ik werk op dit moment 4 dagen per week; na de bevalling neem ik een jaar "ouderschapsverlof"; dat wil zeggen dat ik een dag per week vrij heb. Ik werk bij de (rijks)overheid, en daar is ouderschapsverlof geweldig goed geregeld: die ene dag verlof in de week krijg ik 75% doorbetaald. Ik zou dus bij wijze van spreke "gek" zijn om geen ouderschapsverlof op te nemen. Maar als het zelf had moeten betalen (zoals bijna overal het geval is), dan weet ik niet zo zeker of ik wel ouderschapsverlof zou opnemen.
Mijn man (oei, daar moet ik nog wel aan wennen hoor, we zijn drie maanden geleden - idd met het oog op de kleine - getrouwd) gaat ook minder werken: 5 ipv 4 dagen.
En de resterende dagen gaat de kleine naar het kinderdagverblijf. Waar ze niet per definitie slechter van worden. Want het ontmoet daar andere kinderen, leert (aandacht) delen en dat soort dingen. Daar heb ik dus ook niet zo veel moeite mee.
quote:Ook al idem. Wij gaan voor het thuisbevallen. Uiteraard alleen als het mag, als er geen sprake van stuitligging is, en meer van dat soort dingen. Het ziekenhuis ligt niet ver hier vandaan, dus als het nodig is ben ik waarschijnlijk sneller in het ziekenhuis, dan dat een gynaecoloog aan je bed staat als je er al ligt.
Waar ga je bevallen?
Ik heb heel lang het idee gehad dat ik de eerste keer toch het liefste voor de zekerheid in het ziekenhuis wilde bevallen. Maar toen ik de regels daarvoor hoorde, ben ik toch van gedachten veranderd. Want: als er geen medische reden is, mag je - althans hier in Tilburg - pas naar het ziekenhuis als je acht centimeter ontsluiting is, of als de verloskundige inschat dat het kind er binnen een uur zal zijn (meestal hetzelfde). Dus wat krijg je dan: met hevige weeen in een gewone auto naar het ziekenhuis. Lijkt me een lekker begin.
En vervolgens moet je binnen vier uur nadat het kind geboren is, het ziekenhuis weer verlaten hebben. Ook al komt je kind om twaalf uur 's nachts. Ook erg prettig. Kortom: als het nodig is ga ik zo naar het ziekenhuis. Maar als het thuis kan, dan liever thuis.
Ons bed moet ook nog op klossen, maar daar nemen we waarschijnlijk kratten (van frisdrank of bier voor). Want soms zijn de klossen die je bij de thuiszorg leent weer niet hoog genoeg. Tenminste, dat heb ik weer gehoord. Maar ik weet het niet zeker. Dus: daar ga ik de volgende keer bij de verloskundige naar vragen.
Het kraampakket van de verzekering heb ik inmiddels in huis. Dat kwam automatisch als je je voor kraamzorg via de verzekering had opgegeven. De inhoud: afgezien van een leuke knuffel, allerlei dingen waar ik het gebruik nog niet van wil weten!
quote:Ik ga in elk geval proberen om borstvoeding te geven. En als ik weer werken ga ik proberen te kolven (de analogie met een koe die gemolken wordt dringt zich idd sterk op).
Ga je straks borstvoeding geven of flesvoeding ?
Vorige week heb ik geinformeerd naar de "kolfruimte" op het werk. Het lijkt mij namelijk niet zo prettig om dat in een wc te doen (het is toch het eten van de baby).
Dat van je tepels voorbereiden had ik ook eerder gehoord. En twee keer geprobeerd ze koud te douchen. Echt verschrikkelijk was dat. Zonder bh rondlopen gaat wel, maar zo'n koude douche... Brrrr, daar begin ik niet meer aan. We zien wel hoe het gaat.
quote:Oh, gewoon die van de thuiszorg. Begint komende woensdag. Mijn man (komt-ie weer) zag dat al niet zo hard zitten, dat-ie daar een beetje in bijzijn van een stel vreemden met mij moet gaan zitten puffen. Is-ie wat te nuchter voor denk ik. Maar hij gaat wel mee hoor, die ene "partneravond". Nou ja, we zullen wel zien wat het wordt. Ik stel me er niet te veel bij voor. Schijnt vooral leuk te zijn vanwege de contacten die je daar opdoet.
Welke zwangerschapscursus ga je doen??
quote:Dat doet die van mij ook! Echt hoor, eerst enorm "kabaal" maken, tot iemand anders probeert te voelen. Niets meer! Karaktertje he, nu al!
Het babytje vermaakt zich ondertussen kostelijk in mijn buik. Ik voel me af en toe net een tredmolen waar zo'n klein hummeltje in aan het buitelen is.
Het is inmiddels heel duidelijk voelbaar voor Clark , hoewel het vaak voorkomt dat Clark zijn handen op mijn buik ligt, de baby heel schijnheilig geen beweging meer maakt.
O ja, de "Naam-vraag". Wij hebben dus nog steeds geen naam. Dat wordt nog wat. Want we vinden "niks" mooi, of we kennen al iemand die toevallig net zo heet. Is natuurlijk onzin hoor. Maar het einde van het liedje is dus nog wel dat we het nog he-le-maal niet weten. En het begint nu toch eigenlijk wel een beetje tijd te worden. Stel nou voor, dat het kind geboren wordt, en we hebben nog geen naam.... Daar moet je toch niet aan denken....
Huiswerk dus!
Groeten maar weer, en Mees, leuke namen voor jullie roze wonder!
quote:misschien zit hier wat tussen? www.fokforum.nl/showtopic/25219
Op 16 februari 2001 21:12 schreef Nausicaa het volgende:O ja, de "Naam-vraag". Wij hebben dus nog steeds geen naam. Dat wordt nog wat. Want we vinden "niks" mooi, of we kennen al iemand die toevallig net zo heet. Is natuurlijk onzin hoor. Maar het einde van het liedje is dus nog wel dat we het nog he-le-maal niet weten. En het begint nu toch eigenlijk wel een beetje tijd te worden. Stel nou voor, dat het kind geboren wordt, en we hebben nog geen naam.... Daar moet je toch niet aan denken....
Huiswerk dus!
When I rush it hits me
)
. Ik weet bijna niet waar ik moet beginnen met reageren.Mijn vrouw (Ja, ook al. Hoewel de trouwdatum al vast stond voordat we wisten dat er een kindje aankwam heb ik de ambtenaar van de burgerlijke stand wijs weten te maken dat het een huwelijk " op medische indicatie" was ) kreeg via haar werk een aanbieding
voor kinderopvang via een gastoudergezin, dus de afweging om het naar een kinderdagverblijf te sturen hebben we nooit gemaakt. Het lijkt me inderdaad wel prettig als je kind al op jonge leeftijd met andere kinderen in contact komt. Hopelijk kunnen we het plaatsen bij een gezin dat zelf ook al kinderen heeft.
Donderdag vond er weer een bezoekje aan de verloskundige plaats, en aangezien alles goed was hebben we nu groen licht voor een thuisbevalling. Gelukkig wonen we op 5 minuutjes rijden van het ziekenhuis, dus bij de eerste tekenen dat het niet goed zou zijn (let op de kleur van het vruchtwater!) zijn we er zo. De volgende dag hebben we dus klossen en dergelijke gehaald (Nootje voor Nausicaa: hoogte van het bed moet minimaal 70 cm zijn, dit in verband met de arbo-omstandigheden voor de verloskundige. Meestal lukt dat wel met de klossen van de thuiszorg).
Diezelfde dag kwam ook de wandelwagen aan. Als je die nog moet uitzoeken: hou wel rekening met belachelijk lange levertijden (10 weken+ ). Het is een hele mooie driewieler met spaakvelgen en luchtbanden, waar alles op past. Eerst een wandelwagenbak of een maxi-cosi, en als het kind daaruit groeit een zitting die terwijl het kind groter wordt van bijna plat naar meer rechtop gezet kan worden en waar een hele lekkere warme voetenzak bij zit. Voor de kenners: een Quinny Strollerplus Air.
Partneravond bij de zwangerschapsgym is hardstikke leuk! We hoefden niet te puffen, dat moeten jullie tenslotte straks doen en wij niet, maar hebben wel een paar goeie massagetechnieken geleerd om de pijn wat te verlichten en vooral heel veel gelachen!
Dat de baby nu stil wordt als je man of vriend (of allebei, het zou mooi worden als je man je vriend niet is ) zijn hand op je buik legt is toch alleen maar mooi. Ik zal straks nog wensen dat ik die baby zo makkelijk rustig kreeg. Bovendien ging dat bij ons vanzelf over toen haar buik nog verder groeide, soms kan je dan zelfs het kind een beetje "sturen", dan leg je je hand op haar buik en wacht je tot het kind zich er lekker in genesteld heeft. Als je dan langzaam je hand wat verschuift komt het kindje achter je aan.
Tenslotte nog een hele belangrijke aanwijzing voor alle zwangere vrouwen:
Als je man zich weer eens onmogelijk gedraagt en je realiseert je plotseling dat hij al maanden helemaal NIETS doet om zijn arme zwangere vrouw een beetje te ontlasten, probeer er dan aan te denken dat dit misschien wel aan je $#@%$# HORMONEN ligt.
Heel veel sterkte de komende tijd en we houden elkaar op de hoogte.
(P.S., wedstrijdje? Wie het eerst een kind heeft krijgt een goeie fles whisky )
..On-topic: in de Flair staan heel veel sites genoemd mbt tot zwangerschap en kinderen...Komen ze!
www.beebie.net
www.9maand.com
www.babypraat.nl
www.babyinfo.nl
www.babyview.nl
www.zappybaby.be
www.borstvoeding.nl
www.ukkepuk.com
www.babypret.net
www.babyopkomst.nl
www.babbybabbel.nl
www.voedingscentrum.nl/zwanger/
....maar daarna ben ik weer triestig...
Ik ben afgelopen vrijdag weer aan het werk gegaan en dat beviel prima. Ik was wel doodmoe maar het gelukkig geen harde buiken gehad of iets dergelijks.
Ik heb in overleg met mijn chef en de Arbo dokter besloten tot een werkweek van 3 dagen.
Dat is steeds 1 dag werken en dan 1 dag rust.
Dat was helemaal geen probleem gelukkig, ik heb zelfs mijn chef nog nooit zo inschikkelijk meegemaakt.
Dit weekend was er een kraammarkt in het ziekenhuis hier in de buurt. We zijn daar heen gegaan met Karin en Peter.
Er stonden wat informatiekraampjes van verschillende babyartikelen ( nutricia, zwitsal etc etc)
En er was een rondleiding door het kraamgedeeltje van het ziekenhuis.
We mochten onder meer een blik werpen in de verloskamer, de weeënkamer en de baby reanimeer kamer.
Ik moet zeggen dat het mij enorm tegenviel. Geen idee wat ik er wel van verwachte hoor, maar dit was het niet. Het was zo klinisch, zo kil. Bah het was gewoon ongezellig.
Nou weet ik wel dat ziekenhuizen niet gezellig zijn maar je kan de boel toch ook opleuken??
We kwamen met tassen vol informatie en gratis proefmonster van die markt thuis en met een hernieuwde overtuiging : Als alles goed gaat willen we toch het liefst thuis bevallen.
Want volgens mij is een omgeving waar je je lekker voelt alleen maar beter voor je ontspanning.
Eva ♥ en Iris ♥
quote:LOL !!! Die had ik eerder moeten weten: op medische indicatie.....
Op 19 februari 2001 17:33 schreef slechts_op_bezoek het volgende:
Mijn vrouw (Ja, ook al. Hoewel de trouwdatum al vast stond voordat we wisten dat er een kindje aankwam heb ik de ambtenaar van de burgerlijke stand wijs weten te maken dat het een huwelijk " op medische indicatie" was
quote:Klinkt flitsend zeg! Nee, wij hebben nog een "ouderwetse" (maar weer niet een antiek-ouderwetse) kinderwagen. Toen we ons huis kochten lieten de vorige bewoners de wandelwagen/buggy op zolder staan, voor "als we nog iemand kenden die 'm wilde hebben". Vooral de wandelwagen is in feite gloednieuw, want daar heeft maar een kind in gelegen, dus we hebben 'm maar zelf gehouden. Alleen, de betreffende baby is inmiddels acht of zo. En dus heeft deze fantastische geveerde Bebe Confort nog gewoon vier grijze wielen. Heel ouderwets dus. En nu ben ik eigenlijk een beetje aan het kijken voor een driewieler (nee hoor, helemaal niet gevoelig voor modegrillen
Diezelfde dag kwam ook de wandelwagen aan. Als je die nog moet uitzoeken: hou wel rekening met belachelijk lange levertijden (10 weken+
). Maar ik denk dat we die pas bij als buggy kopen. Ze liggen toch maar heel kort in de wandelwagen (ik begin wel als een echt moedertje te klinken zeg!).quote:Nou, we zijn benieuwd! Gisteren de eerste "les" gehad (alleen, dus zonder partner). Tjongejonge zeg, je moest in een joggingpak verschijnen en een handdoek meenemen, dus ik stelde me er heel wat bij voor. Nou, we hebben dik een half uur besteed aan het voorstellen aan elkaar. En toen nog twee oefeningen voor de bekkenbodemspier (ze waren: aanspannen en loslaten tegelijkertijd met je ademhaling, en aanspannen en loslaten onafhankelijk van je ademhaling). Daar vond ik erg weinig aan. (Gelukkig kon je van de buitenkant niet zien of je meedeed; iedereen lag maar een beetje op een matje, waar ik dus ongelofelijk van moest gapen! Maar voor de rest leek het me wel leuk. Ben benieuwd wat de volgende keer wordt!
Partneravond bij de zwangerschapsgym is hardstikke leuk! We hoefden niet te puffen, dat moeten jullie tenslotte straks doen en wij niet, maar hebben wel een paar goeie massagetechnieken geleerd om de pijn wat te verlichten en vooral heel veel gelachen!
quote:Dat gaan we proberen!
(...) soms kan je dan zelfs het kind een beetje "sturen", dan leg je je hand op haar buik en wacht je tot het kind zich er lekker in genesteld heeft. Als je dan langzaam je hand wat verschuift komt het kindje achter je aan.
quote:My husband couldn't agree more! Tijdens een "discussie" gooide hij mij dit zelfs voor de voeten ("denk nou eens aan wat op Fokzine stond"). Op zich een reden voor mij om nog bozer te worden trouwens....
Tenslotte nog een hele belangrijke aanwijzing voor alle zwangere vrouwenAls je man zich weer eens onmogelijk gedraagt en je realiseert je plotseling dat hij al maanden helemaal NIETS doet om zijn arme zwangere vrouw een beetje te ontlasten, probeer er dan aan te denken dat dit misschien wel aan je
Maar verder houden we nog steeds van elkaar hoor! quote:Bedankt, en jullie natuurlijk ook!
Heel veel sterkte de komende tijd en we houden elkaar op de hoogte.
quote:Errrm, dat dacht ik toch niet! Die van mij luistert heel goed als ik zeg dat-ie nog twaalf weken moet blijven zitten, en die van Lois luistert vast ook heel goed naar haar! Dus die weddenschap ga jij winnen! En Lois en ik hebben er natuurlijk niets aan als jij die whiskey (liever Iers als je het niet erg vindt) wint, want dan kunnen wij weer niet meedelen in de feestvreugde (zwanger, weet je nog?).
(P.S., wedstrijdje? Wie het eerst een kind heeft krijgt een goeie fles whisky
See ya!
N.
quote:En toen zei ze opeens: "Ik weet niet of ik Annabel wel leuk vind", en nu hebben we nog minder dan twee weken om een andere naam te verzinnen.
Op 14 februari 2001 20:05 schreef slechts_op_bezoek het volgende:
Ons roze monster wordt Daan of Annabel.
Eeehhh...Julia?
Eeehhh...Bente?
Eeehhh...
quote:Niet boos worden, Mees. Denk aan wat je zelf eerder schreef. Hormonen. Kan ze ook niks aan doen....
Op 24 februari 2001 11:01 schreef slechts_op_bezoek het volgende:
En toen zei ze opeens: "Ik weet niet of ik Annabel wel leuk vind", en nu hebben we nog minder dan twee weken om een andere naam te verzinnen.
Sterkte!
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 24-02-2001 20:04]
ik kan het toch niet laten om ff te vertellen dat de zus van lexx gisteren is bevallen van haar tweede dochtertje!
ik kreeg een smsje van m, waarin hij zei dat hij net gebeld was door zn zwager en dat ie er een nichtje bij had.... ik kreeg het er helemaal warm van, zo leuk vond ik het
ik ga er volgend weekend naar toe, kan haast niet wachten! heb mooi deze vakantie de tijd om cadeautjes te kopen
quote:Niet boos, sla altijd met m'n hoofd tegen de muur om beter na te kunnen denken.
Op 24 februari 2001 20:02 schreef Nausicaa het volgende:
Niet boos worden, Mees.
Het word overigens wel spannend hoor. We zitten minder dan twee weken voor de uitgerekende datum dus het kan eik elk moment gebeuren. We worden allebei een beetje ongeduldig omdat alles nu klaar is (babykamer, logeerkamer als kraamkamer ingericht, box, wandelwagen, speeltjes, kleertjes, luiers enz. enz.)
Het wordt nu ook steeds zwaarder, vocht vasthouden, brandend maagzuur, stijgende bloeddruk, pijntjes. Zelfs een rugmassage van manlief helpt niet altijd meer! En haar buik wordt mooier en mooier 
(= mannentaal, vertaling naar zwangere vrouwentaal: dikker en dikker, ik ben een kamerolifantje
).
Nu even iets anders. Een collega van me is net vader geworden en is een week niet op het werk geweest. Nou had ik het zelf anders bedacht. Rond de bevalling heb je twee dagen bijzonder verlof, dan ga ik gewoon weer aan het werk en neem twee weken vrij na 8 dagen als de kraamhulp weg is. Volgens mij heb je veel meer aan vrije dagen die je lekker met z'n drietjes doorbrengt dan aan dagen waarop je alleen de kraamhulp maar in de weg loopt. Wat vinden jullie? Hebben jullie mannen er al over nagedacht hoe ze dat gaan doen?
Vlak voordat we weggingen en het dus bedtijd was voor Lois werd het "gymuurtje" en toen Lois vroeg of ik even wilde voelen stond ik helemaal te huppen.... LEUK!!!
Hand op de buik.... toen was het natuurlijk eventjes stil maar na eventjes wat harder drukken voelde ik het, een duidelijke trap tegen mijn vingers. Zo leuk
Bij Peet duurde het wat langer maar ook hij voelde het. We waren er echt eventjes helemaal stil van. Wat is dat geweldig zeg.
quote:Leuk! Of Nikki?
Op 24 februari 2001 11:01 schreef slechts_op_bezoek het volgende:
Eeehhh...Bente?
When I rush it hits me
Wij hebben het er ook over gehad hoe en wanneer Clark vrij neemt na de bevalling.
Waarschijnlijk neemt hij een weekje na de bevalling om even bij te komen en rustig te genieten. Wij hebben ook geen fulltime kraamhulp hier dus dat is dan ook wel prettig.Hij kan dan rustig leren luiers verschonen enzo
En dan later nog een keer een weekje. Zo spreiden we het lekker uit over de hele zomer.
Het laten voelen van de babyschopjes aan Karin en Peter was echt geweldig.
Uiteraard stopte de baby eerst geheel met bewegen ( zeer eigenwijs kind en het is tenslotte geen attractie ) maar uiteindelijk is het toch gelukt.
Die smoeltjes van Karin en Peter waren goud waard, helemaal perplex en ook enigzins
Zo leuk!
25 weken zwanger alweer, de tijd vliegt.
De kleine word drukker en drukker en ik heb het idee dat ik steeds meer verander.
Misschien zijn het de hormonen maar ik heb het gevoel dat ik steeds kwetsbaarder word en steeds ontvankelijker voor leed op de tv.
Vrijdagavond zat ik ER te kijken en daar was een stukje van 2 kinderen die hun ouders verloren door een auto ongeluk. Nou tranen met tuiten heb ik gehuild. Jeetje wat vond ik dat erg zeg. Ik heb er 's nachts zelfs over gedroomd.
Ik verander langzaam in een sentimenteel hoopje.
Rustig aan doen gaat me steeds beter af, je voelt gauw genoeg wanneer de grens bereikt is. Ik voel me gewoon een stuk beter als ik niet teveel doe en dan zijn de harde buiken ook een stuk minder. Gewoon de dingen wat beter verdelen over de dagen.
Volgende week maandag weer een controle bij de verloskundige. Ik ben heel benieuwd hoe groot de baby en mijn buik dan zijn
Eva ♥ en Iris ♥
100 dagen !!! Jeetje waar blijft de tijd.
Ik weet nog goed dat ik met die positieve predictor in mijn handen zat en dat Clark en ik elkaar vol verbazing aankeken.
Jeetje voor je het weet zit de baby in de wandelwagen of zelfs op school.
* Lois draaft even door
Wat mij geweldig opvalt is dat iedereen zo verschrikkelijk meeleeft, hier, op de chat, op icq en in mailtjes.
Hardstikke lief en te gek vind ik dat!
Ik kan ook altijd al mijn vragen kwijt aan de meer ervaren moeders hier ( Ellen, Nonick, Yvonne, Justme en Alter-Ego e.a. )
Heerlijk is dat
Deze week heb ik weer 1 dag gewerkt en dat was blijkbaar weer voldoende. Ik heb enkels waar je u tegen zegt ( ik pas geen schoenen meer) en heb nog steeds last van "harde buiken". Ik doe het deze week maar weer rustig aan, gewoon weer thuisblijven maar.
Zo heb ik lekker de tijd om eens wat boeken te lezen ( veilig bevallen etc.) en een heleboel informatie van internet te halen ( babykamer tips etc).
Eva ♥ en Iris ♥
quote:Trust me, dat lag meer aan ER dan aan jouw zwanger zijn. Of zou ik ook zwanger zijn ??
Op 25 februari 2001 21:06 schreef Lois het volgende:
Vrijdagavond zat ik ER te kijken en daar was een stukje van 2 kinderen die hun ouders verloren door een auto ongeluk. Nou tranen met tuiten heb ik gehuild. Jeetje wat vond ik dat erg zeg. Ik heb er 's nachts zelfs over gedroomd.
When I rush it hits me
quote:
Harde buiken
In de tweede helft van je zwangerschap begint je baarmoeder te oefenen voor de bevalling. De spieren van je baarmoeder trekken zo nu en dan even samen en bereiden zich zo voor op de weeën. Tijdens deze oefenweeën voelt je buik strak en hard aan. Daarom worden deze samentrekkingen ook wel harde buiken genoemd.De eerste samentrekkingen doen zich al in de vierde maand voor. Je baarmoeder wordt dan opgerekt, zodat hij groot genoeg blijft voor de groeiende baby. De meeste vrouwen merken weinig tot niets van deze zogenaamde zwangerschapsweeën, dus het is niet vreemd als deze eerste oefenweeën ongemerkt aan je voorbij gaan.
Tijdens de zesde maand kun je voor het eerst een echte harde buik krijgen. De spieren van je baarmoeder trekken dan korte tijd samen, alsof je kramp hebt. Dit doet geen pijn, maar het voelt ook niet erg prettig. Het begint boven aan je buik en trekt dan langzaam als een korte, warme golf naar beneden. Na enige tijd voel je dat je baarmoeder zich weer ontspant.
Je kunt je eerste oefenweeën goed voelen, wanneer je tijdens een samentrekking je hand op je buik legt. Onder je hand wordt je baarmoeder dan zo hard als een leren voetbal. Later herken je het gevoel steeds beter. Je zult merken dat je later in je zwangerschap steeds vaker harde buiken krijgt. De golven tijdens zo’n harde buik worden heftiger en pijnlijker, en lijken daardoor steeds meer op echte weeën.
Tijdens een harde buik blijven je baarmoederspieren gemiddeld 30 seconden gespannen. In die tijd kun je de ademhalingsoefeningen doen die je tijdens je zwangerschapscursus hebt geleerd. In de laatste weken van je zwangerschap kan het echter wat langer duren voordat je buik zich weer ontspant. Soms blijven je spieren dan wel een paar minuten achter elkaar gespannen.
De oefenweeën die je tussen de achtste week en de vierde week voor de bevalling hebt, worden ook wel indalingsweeën genoemd. Deze weeën zorgen er dan ook voor dat je baby met zijn hoofdje helemaal onder in je baarmoeder komt te liggen, zodat hij klaar ligt voor de geboorte. Tijdens de indalingsweeën voel je, behalve de golvende beweging van je spieren, een pijnlijk, trekkend gevoel in je onderbuik.
Hoe weet je nu of je echte weeën hebt (en de bevalling dus is begonnen) of dat het alleen maar oefenweeën zijn? Voorweeën komen veel minder regelmatig dan echte weeën. Bovendien gaat er veel meer tijd voorbij tussen twee harde buiken. Zolang de weeën dus onregelmatig komen, met grote tussenpozen, zijn het dus waarschijnlijk nog oefenweeën en geen ontsluitingsweeën.
Je baby heeft overigens geen last van de samentrekkingen van je baarmoeder. Het voelt voor hem ongeveer als een warme omhelzing. Je spieren trekken ruim om je kindje samen, waardoor er nog genoeg ruimte voor hem overblijft. Je baby komt dus ook niet klem te zitten. De bewegingen van je spieren doen hem zeker geen pijn.
De eerste harde buiken lijken vanzelf te ontstaan. Het zijn dan ook reflexen van je baarmoederspieren. Later kun je ontdekken dat ze soms ook ontstaan in reactie op een bepaalde gebeurtenis. Zo kun je een harde buik krijgen omdat je baby tegen de baarmoederwand schopt, of wanneer iemand je buik aanraakt.
Pas als je regelmatig harde buiken hebt, die bovendien erg pijnlijk zijn, is het verstandig om contact op te nemen met je huisarts of verloskundige. Waarschijnlijk zal je hij je opdragen om wat meer te rusten. Harde buiken ontstaan namelijk ook wanneer je veel beweegt. Ze lijken dan een teken van je lichaam te zijn dat je eigenlijk te actief bent.
Net als de "echte" weeën tijdens de bevalling, kun je de oefenweeën tijdens de zwangerschap maar het beste gewoon over je heen laten komen. Hoewel ze niet sterk genoeg zijn om de bevalling zelf in gang te zetten, zorgen de samentrekkingen er wel voor dat je baarmoeder en je baby klaar zijn voor de bevalling. Beschouw het maar als een vorm van fitness, speciaal gericht op je baarmoederspieren!
[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 28-02-2001 16:03]
Eva ♥ en Iris ♥
Even een kort bericht. Ivm iets ludieks op het werk hadden ze hier een aura-lezeres ingehuurd (je wilt niet weten wat en hoe). Enfin, ik dus op de foto. Schrok me wild toen ik de foto zag: mijn aura is helemaal groen! (Dus ik denk meteen: dat is de kleur van de jaloezie, niet zo gunstig dus...). Welnee, het was dus de kleur van groei, van verandering, van liefde en zorgzaamheid!
Kan het toepasselijker?
(zal kijken of ik vanavond de foto kan scannen....)
N.
quote:Jaaaaaaaaaaaaaaaa *benieuwd*
Op 01 maart 2001 15:26 schreef Nausicaa het volgende:(zal kijken of ik vanavond de foto kan scannen....)
N.
Eva ♥ en Iris ♥
Of zijn er andere manieren om een foto te "uploaden" op Fok?
Als je ideeen hebt, mail me dan even: the_nausicaa@hotmail.com
Thanx!
Nou was deze verloskundige ( het is een groepspraktijk) een oude vriendin van me dus het was in 1e instantie meer gezellig dan functioneel. Jeetje mina wat hebben wij gelachen, het is wat om je vroegere schoolmaatje waar je zoveel mogelijk rottigheid mee uithaalde ineens met een stethoscoop in haar oren te zien staan.
Natuurlijk hebben we ook even serieus gepraat ( daar kom je tenslotte voor
).Die harde buiken en die enorme enkels, das gewoon niet goed. Sterker nog , das gewoon gevaarlijk. We waren het er wel over eens dat ik dan maar gewoon alvast moet stoppen met werken. Hoe moeilijk ik dat ook vind, ik merk wel dat ik me veel beter voel als ik alles gewoon op mijn eigen tempo kan doen. Als ik gewoon de rust kan nemen als mijn lichaam daarom vraagt.
Mijn bloeddruk was weer prima, en ik was aardig aangekomen ineens. Wel 5 kilo erbij!
Ik schrok ervan maar het is me ook wel aan te zien. Ach zolang het van gezond eten is was er niks aan de hand. En inderdaad ik lijk wel de hele dag door te eten. Ik ben onverzadigbaar lijkt wel, continue honger.
De baby groeide ook prima en en het hartje horen was weer fantastisch.
Ik loop nu al weken te dubben wat ik nou moet doen met zwangerschapscursussen enzo.
Ik zie dat helemaal niet zitten met al die vrouwen in zo'n zaaltje een beetje ervaringen uitwisselen. Het is gewoon niks voor mij dat gepraat over wie de grootste buik heeft of over wie welke kwaal heeft.
Waarschijnlijk heb ik er een heel verkeerd beeld van hoor, dat kan, maar ik zie mezelf niet gymen met een aantal van die zwangere vrouwen.
Ik heb het ook maar even aan de verloskundige gevraagd wat ik me daarbij moest voorstellen en wat het nut is van die cursussen.
Volgens haar is het goed om ademhalingstechnieken te leren voor tijdens de weeen maar die kan ze mij ook aanleren tijdens de bevalling. En zolang ik me maar realiseer dat ik niet "even beval" maar dat het iets is wat heel veel werk is en ook lang kan duren dan is er niet zoveel aan de hand. Ik ga van de week het boek "veilig bevallen" herlezen als een alternatief soort voorbereiding.
Hee hoe zou het eigenlijk bij Mees thuis zijn??? Die moet inmiddels de uitgerekende datum aardig naderen.
Eva ♥ en Iris ♥
quote:Klopt! Alleen even geen tijd/zin gehad om te posten. (Een crematie en een nieuw nichtje in 1 weekend leveren een emotionele achtbaan op waardoor Fok! even onderaan de prioriteitenlijst komt te staan)
Op 05 maart 2001 10:56 schreef Lois het volgende:
Hee hoe zou het eigenlijk bij Mees thuis zijn??? Die moet inmiddels de uitgerekende datum aardig naderen.
De uitgerekende datum is donderdag, maar ik hoop maar dat het zo snel mogelijk komt. Deels gewoon uit banaal eigenbelang, ik wil m'n kindje nou wel 's zien, maar ook omdat het voor mijn vrouw steeds zwaarder wordt. Ze heeft last van carpaal tunnel-syndroom (hele pijnlijke handen omdat er een aantal zenuwen bekneld raken onder invloed van hormonen en vastgehouden vocht), brandend maagzuur (dagelijks/nachtelijks tot kotsen toe) en met al die lichamelijke moeilijkheden wordt het er psychisch ook niet makkelijker op. Tot zo'n twee weken geleden was ze nog zo blij dat ze een redelijk probleemloze zwangerschap had gehad, maar nu wordt ze het wel behoorlijk zat.
Maar ja, het kind laat zich niet dwingen dus er zit niets anders op dan wachten en haar zowel lichamelijk als geestelijk zo goed mogelijk te ondersteunen.
Jammer voor je Lois, dat je nu al moet stoppen met werken. Gelukkig laat je wel je gezondheid en die van je kindje voorgaan. Ik hoop dat die harde buiken voorlopig wegblijven nu. Tegen het einde zullen ze wel weer terugkomen, daar is nou eenmaal niets aan te doen.
Is er bij jullie in de omgeving trouwens ook zo'n zwangerschapsexplosie? Om mij heen heerst een ware epidimie!
Bij mijn werkgever: 1 pasgeborene en twee zwangeren
Bij het bedrijf waar ik gedetacheerd ben: 1 pasgeborene en 4 zwangeren
in mijn familie: 3 zwangeren
Bij mijn vrouw op het werk: 3 zwangeren
Helluuuup! Het is een invasie! De baby's gaan de wereld overnemen! Overal bloemetjes, roze wolkjes en volwassen mensen die onbegrijpelijke brabbeltaal uitslaan! Totale anarchie! Jonge ouders staan elkaar naar het leven voor de laatste potjes Olvarit! de totale ontwrichting van de maatschappij is aanstaande! 
Probeer er lekker van te genieten nu joh werken komt wel weer.
En nog effe voor (mees) sterkte he als de tijd daar is enne wel gauw laten weten aan ons he we zijn allemaal ontzettend benieuwd tenminste ik wel.
groetjes ingrid.
quote:Is jouw kenniskring de mijne? Ik weet nu van 13 vrouwen in mijn directe familie/vrienden/kenniskring dat ze zwanger zijn, en dan tel ik natuurlijk niet de vrouwen van mijn zwangerschapscursus mee. Echt hoor, ik lijk wel elke week van iemand te horen dat ze zwanger is. Ben ook helemaal niet "bijzonder" of zo (
Op 05 maart 2001 21:37 schreef slechts_op_bezoek het volgende:
Is er bij jullie in de omgeving trouwens ook zo'n zwangerschapsexplosie? Om mij heen heerst een ware epidimie!
). Afgelopen zaterdag waren we naar een feestje, van een vriendin die ik nog uit de studentenvereniging kende en die 30 werd (en ja ook met gepaste trots aankondigde dat ze zwanger was). Verder was er nog een stel (ook zwanger), ook van de studentenvereniging. En ik dus met een aardig zichtbare buik.Wat ik wel echt oprecht naar vond was dat er nog een stel uit het zelfde clubje was, waarvan ik weet dat de kinderwens erg groot is, maar dat het tot nu toe niet gelukt was. Ik kon zien dat ze het er erg moeilijk mee had dat er weer een zwanger was. Vond het erg moeilijk om wat troostends te zeggen; het leek wel hypocriet zo met een dikke buik, maar dat was helemaal niet zo bedoeld.
Anyway, Lois, vervelend voor je dat je tijdelijk met werken gestopt bent, maar ook wel heel goed. Het gaat toch om je baby.
Zelf werk ik nog even door als het gaat(hoewel ik aan het aftellen ben; nog vierenhalve week). Vanmiddag toch wel weer een beetje geschrokken; ik was na het eten een stukje gaan lopen met een paar collega's, maar dat ging niet echt goed. Had het gevoel om mijn buik echt te moeten dragen, dat was eigenlijk voor het eerst. We moesten ook steeds langzamer gaan lopen; het leek wel of ik continu een harde buik had. Vervolgens weer achter mijn bureau gekropen, maar toen kreeg ik ineens een soort steken in mijn buik. Niet veel, maar toch, wel iets om in de gaten te houden. Toen dat even aanhield heb ik besloten om naar huis te gaan. Lekker in de trein even geslapen, en nu gaat het gelukkig weer beter. Tja, zwangerschap....
O ja Mees, ik heb ook vreselijk last van maagzuur (al een tijdje helaas, ben er erg gevoelig voor vrees ik). Ik heb bij de drogist Gaviscon gekocht, dat helpt, althans tijdelijk. Het lost het probleem niet op (dwz het minder zuur maken van de maag), maar het legt een soort laagje over de maaginhoud waardoor het zuur niet zo snel omhoog komt. Gaviscon mag je ook tijdens de zwangerschap hebben. En als Gaviscon te vies is, dan kun je Antagel (apotheek, zonder recept) proberen. Ook tijdens de zwangerschap. Vind ik overigens net zo vies, maar ja, je moet toch wat...
Genoeg ge-emmerd.....
O ja, (ik ben niet erg gestructureerd vandaag): die cursus van de Thuiszorg (voorheen heette dat zwangerschapsgymnastiek, maar omdat het met gym niets te maken heeft heet het nu dus gewoon zwangerschapscursus) is op zich wel een aardige cursus vind ik. Hoewel er elke week een rondje gedaan wordt 'hoe gaat het', heeft het ook wel weer een inhoudelijke functie, omdat je wat meer over de bevalling te weten komt, bijvoorbeeld over hoe je moet persen (dus niet zoals je bij De Bevalling vaak ziet, met een enorm kabaal, want dat kost alleen maar extra energie, zo werd mij de vorige keer verteld...).
Maar meer kan ik je er nog niet over vertellen, want ik ben pas twee van de acht keer geweest.
En verder schijnt "Duik in je weeen" van Carita Salome (? naam weet ik niet zeker) een nuttig boek te zijn.
Sterkte allemaal maar weer,
N.
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 06-03-2001 16:59]
vanmiddag meteen Gaviscon gekocht, ik hoop dat het helpt! Antagel had ze al geprobeerd maar dat werkte niet echt.
Ik heb inmiddels mogen kennismaken met een minder leuke kant aan dat schattige "bewegingen in je buik voelen". Ik heb namelijk al ongeveer een week behoorlijke buikpijn, niet helemaal te zeggen waar, maar het was ongeveer bovenin de baarmoeder, of net daar weer boven. Schrok ik toch wel van, want hoewel ik wist dat het geen weeen waren, voelde het toch niet echt lekker zacht gezegd.
En toen "ze" op mijn zwangerschapscursus begonnen over de symptomen van zwangerschapsvergiftiging (o.a. alsof er een riem boven je buik strak wordt dichtgetrokken), heb ik toch maar de verloskundige gebeld. Gelukkig geen zwangerschapsvergiftiging: de bloeddruk was gewoon laag.
Wat het dan wel was: de baby heeft zich inmiddels gedraaid, en ligt nu met het hoofdje naar beneden (heel gunstig, hoop dat dat zo blijft), maar het nadeel daarvan is dat-ie fijn naar boven aan het schoppen is. En de verloskundige sloot niet uit dat-ie mij daar een flinke blauwe plek aan het bezorgen is! Leuk hoor! Maar ja, het hoort erbij, en het is voor een goed doel. Nog tien weken, dan zou het ongeveer over moeten zijn (en pas beginnen natuurlijk.... ).
Ach, en verder gaat het allemaal wel. Heb vandaag een fietsbeugel gekocht waarmee de maxi-cosi op de bagagedrager van de fiets bevestigd kan worden. Er worden hierover felle discussies gevoerd op o.a. het babypagina prikbord (zag ik jou daar laatst Mees, of is dat een ander met jouw naam?). Of dat wel veilig is en zo. Nou ja, wij hebben er dus voor gekozen om het kindje straks op de fiets naar het kinderdagverblijf te brengen. En daarna door naar het station, dat is wel zo handig en snel. Het is ook niet zo heel ver gelukkig, ongeveer zes minuten fietsen. Daar doe je met de auto langer over!
Verder niet veel nieuws hier. Hoe is het nu met jou Lois? En natuurlijk met jou Mees, en je vrouw niet te vergeten?
Jaha, het is gebeurd. We hebben een prachtig dochtertje! Zaterdagochtend is Annabel geboren.
Donderdagnacht rommelde het al een beetje en vrijdagochtend begonnen de weeen echt. Ze waren wel wat onregelmatig en er zat soms tot een kwartier tussen maar het ging duidelijk beginnen dus ik heb mijn werk afgezegd en de stopwatch erbij gepakt.
Toen er rond het einde van de middag ongeveer 5 minuten tussen zat heb ik de verloskundige gebeld en zij vroeg me om terug te bellen als ze om de 4 minuten kwamen en 1 minuut aanhielden. Dat duurde nog tot rond 9 uur en om half 10 was ze aanwezig. Ze constateerde 2 cm. ontsluiting en een verder gezonde situatie, dus vertrok ze weer. Als de weeen om de drie minuten kwamen of de vliezen braken konden we haar weer bellen.
En toen begon de nacht, en die duurde maar en duurde maar. De weeen bleven maar waren onregelmatig, hoewel er nooit meer dan een minuut of zeven tussenzat en er vaak een paar vlak achter elkaar zaten. Voor mijn vrouw was het heel zwaar. Urenlang zat ze maar te puffen, weeen op te vangen en ontspannen kon ze nooit langer dan en minuutje. In het begin kon ik haar nog wel helpen om de weeen op te vangen door haar rug te masseren of haar op mij laten steunen, maar hoe langer het duurde, hoe meer ze in zichzelf gekeerd raakte. De verloskundige had nog wel aangeraden om te gaan liggen om zodoende te kunnen rusten tussen twee weeen door maar liggend kon ze de weeen niet opvangen. De hele nacht stond ze teggen de deur geleund heen en weer te wiegen, heel af en toe kon ze even zitten. Ik kon er alleen maar bijzitten, af en toe helpen met een washandje of lieve woordjes maar ze raakte steeds meer in zichzelf gekeerd.
Eindelijk om half 6 leek er iets meer snelhied en regelmaat in te komen, dus belde ik de verloskundige weer. Zij vond ook dat het erg lang geduurd had, in de tussentijd had ze een complete bevalling gedaan. Om 6 uur was ze er en vond nog maar 5 cm ontsluiting na die hele nacht. toen heeft ze de vliezen gebroken in de hoop dat daardoor de hele zaak wat meer geprikkeld zou worden. Dat hebben we geweten! ze was de deur nog nauwelijks uit of de weeen bleven komen, er zat gewoon geen enkel moment rust meer tussen. Meer dan een uur lang stond ik hulpeloos met een washandje, een glas water een een emmertje voor het spugen terwijl mijn vrouw vreselijke pijn leed en toen gebeurde het! Een perswee! Ze had het nog niet gezegd of ik had de verloskundige aan de telefoon. Nog een kwartier moest ze volhouden tot de verloskundige er was en voelde dat ze inderdaad in dat ene uur net zoveel ontsluiting er bij had gekregen als in die hele avond en nacht ervoor, ze zat op de 10 cm en hoefde de persweeen niet meer tegen te houden. Prompt waren alle weeen weg, maar dat hield ze lekker voor zich. Ze was veel te blij dat het einde in zicht was en al voelde ze maar een hint van een wee perste ze zich verloren. En wee of niet, het ging perfect. Iedere keer dat ze perste zag je de ruimte groter worden en het hoofdje iets verder naar buiten komen. Om 0833 (dat wordt keurig door de kraamhulp in de gaten gehouden) kwam er een chagrijnig meidje met prachtige blauwe ogen en spierwit haar tevoorschijn.
Sindsdien is het een gekkenhuis, als ik alle gebeurtenissen en nieuwe indrukken van dit weekend hier neerzet ben ik volgende week nog aan het tikken. We hebben sinds vrijdagochtend geen van beiden meer dan een paar uur geslapen (ik gelukkig vanmiddag zo'n 3 uur) maar we zijn nog nooit zo gelukkig geweest.
voor iedereen, Lois en Nausicaa sterkte. Wordt vervolgd.
En wat een mooie naam! Als er in mijn mans familie niet al drie Annabella's rondliepen (oma, zus en nichtje), had ik 'm zeker op m'n lijstje gehad.
Ik wil jullie alle geluk en gezondheid toewensen en een kusje voor de baby. ingrid.
Wauw Mees, van harte gefeliciteerd !!!!
Wat zul jij allemachtig trots zijn op je vrouw en Annabel.
Heel veel geluk met zijn 3tjes en ontzettend veel plezier !!!!
Eva ♥ en Iris ♥
Dus toch Annabel geworden!
Geniet lekker met zijn drieën!
Groeten en veel liefs aan je vrouw en Annabel!
Mees dank je wel dat je de bevalling op deze ontroerende wijze met ons wilde delen!
Geniet ervan van want voordat je het weet zijn ze groot 
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
....maar daarna ben ik weer triestig...
Geweldig Mees, van harte! En feliciteer je vrouw ook van me!
Ben benieuwd hoe zo'n eerste week verder verloopt.
Groetjes,
Nausicaa
PS: helaas maar een kort bericht van mijn kant: de computer thuis weet ineens niet meer dat er een toetsenbord aanhangt, en we weten niet precies hoe dit op te lossen. Vandaar dit korte mailtje vanaf mijn werk...
bedankt voor alle geweldige reacties!
Het is echt heel gaaf om te zien hoe iedereen meeleeft. Ik ben nu weer even op mijn werk maar na het weekend is de kraamhulp weg en neem ik lekker twee weken vrij. De eerste dagen waren echt geweldig! Heel erg druk, veel bezoek, veel nieuwe dingen leren, veel emotionele momenten maar vooral gewoon heel erg leuk. Niets ter wereld is zo mooi als stiekem liggen kijken terwijl je pasgeboren kindje slaapt.
Nogmaals iedereen hartelijk bedankt.
P.S.: Catootje, wat gaaf dat je je sig hebt aangepast. Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik je idee pik, maar mijn nieuwe sig komt uit "ons" lied. Het is een nummer van Don Henley dat ik voor Annabel draai als ze in mijn armen ligt en ze slaapt er heerlijk van in.
quote:Jaha, goed idee. Ik heb er al een heleboel. Maar dan moet er wel iemand een plekje op het internet beschibaar stellen waar ik ze neer kan zetten. Wie-o-wie heeft er webspace voor me?
Op 13 maart 2001 10:46 schreef Nausicaa het volgende:
FOTO!!!!
P.S.: 
(Altijd even sigaren uitdelen na een bevalling, dat hoort er bij )
Eva ♥ en Iris ♥
Meeltje is onderweg
..Is Annabel daarnaar venoemd?
....maar daarna ben ik weer triestig...
quote:Nee, is van zijn nieuwste. "Inside Job" uit 2000. Goeie plaat hoor, en natuurlijk een heel mooi nummer.
Op 13 maart 2001 16:38 schreef Catootje het volgende:
Oww, sleep tight Annable...kennik niet...isda jaren '80? Want dan zou ik het moeten weten
Wat heet vernoemd? Ik ben inderdaad wel op de naam gekomen doordat ik het nummer hoorde. Gelukkig vond mijn vrouw het ook een mooie naam en nu kunnen we ons al geen andere naam meer bij dat wurm voorstellen. Vernoemd vind ik altijd een beetje klinken alsof de naam niet "echt" van haar is.
en nog eentje (nog geen minuut oud, de eerste keer dat ze haar oogjes open deed):
Lief he!
Met dank aan Lois en eega
edit= even de urls aangepast ivm nieuwe homepage
[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 27-03-2001 03:43]
Ze is geweldig!!! Ongelogen!
....maar daarna ben ik weer triestig...
quote:Nou ben ik hier nog niet zo lang, maar ik heb in een ander topic gezien dat jij je portie pijn voorlopig wel hebt gehad.
Op 14 maart 2001 11:26 schreef Catootje het volgende:
*Catoot is ineens weer helemaal bereid om vreselijke pijnen te lijden...*
Geniet er eerst maar eens lekker van dat het weer wat beter gaat. Je hebt nog alle tijd.
quote:Ik word al bijna dertig hoor..Maar je hebt gelijk: eerst uitgebreid genieten, de pijn vergeten en dan...*tromgeroffel* (<---als het mag, als het zo mag zijn **duimt* )
Op 14 maart 2001 11:54 schreef slechts_op_bezoek het volgende:
Nou ben ik hier nog niet zo lang, maar ik heb in een ander topic gezien dat jij je portie pijn voorlopig wel hebt gehad.Geniet er eerst maar eens lekker van dat het weer wat beter gaat. Je hebt nog alle tijd.
....maar daarna ben ik weer triestig...
Mees hoe gaat het nou met je vrouw??? Is ze een beetje hersteld inmiddels?? En is het echt waar dat je alle pijn heel snel vergeten bent???
* Lois ziet ineens huizenhoog tegen de bevalling op
Aan de andere kant, als er zo'n wondertje uit komt ......
Eva ♥ en Iris ♥
quote:Jaa, en vooral als de woorden langdurig, uuurenlange pijn, en hachtingen vallen...
Op 14 maart 2001 15:18 schreef Lois het volgende:
Ik kan geen genoeg krijgen van die foto's, wat een plaatje
Mees hoe gaat het nou met je vrouw??? Is ze een beetje hersteld inmiddels?? En is het echt waar dat je alle pijn heel snel vergeten bent???
* Lois ziet ineens huizenhoog tegen de bevalling op
Aan de andere kant, als er zo'n wondertje uit komt ......
....maar daarna ben ik weer triestig...
Wát een plaatje
En om dan eindelijk een aantal mensen hier heel erg blij te maken:
Wij zijn vandaag voor de eerste keer bij de verloskundige geweest
Voorlopig ben ik 22 september uitgerekend, maar ik krijg nog een termijn-echo..
Het luisteren van het hartje was toch wel het einde
Roelie noemt haar broertje of zusje vanaf nu "Treintje"...
Hij/zij lag lekker verstopt aan de linkerkant.. en ja hoor.. de doptone ging heel stiekem ook nog even naar de rechterkant.. zou er nog één zitten??
Maar we hebben er echt maar 1 gehoord.. en eik is dat ook wel genoeg
Morgen bellen voor een afspraak voor de echo.. dan horen we de baby niet alleen, dan kunnen we ook stiekem gluren.. ik kan niet wachten.. ben nu toch wel heel erg benieuwd...
Geweldig hoor Nonick en Kozzmic, een heuse Fok!baby.
Hoe het met de aanstaande moeder gaat weet ik eigenlijk wel, die spreek ik elke dag
Ik ben veel benieuwder nu hoe de as. vader alles ondergaat.
Inmiddels ben ik alweer 28 weken zwanger. Ik voel en ben ook gigantisch. Lange afstanden lopen zijn er niet meer bij Maar ik moet wel zorgen voor voldoende beweging ander zit ik 's avonds met rusteloze benen op de bank.
Op mijn buik is steeds minder plaats voor mijn navel die dus nu ook langzaam naar buiten gaat staan.
En het kindje is bezig met ofwel een enorme circusvoorstelling of een complete verbouwing van het baarmoederinterieur.
Wat een enorme druktemaker!
's Nachts houd het me al veel wakker en overdag kan het er ook wat van.
Clark is druk bezig met de laatste hand aan de babykamer te leggen zodat we straks eindelijk alle kleertjes en cadeautjes ergens op kunnen bergen. Ik geloof dat vooral mijn ouders zich helemaal niet meer kunnen beheersen. Als mijn vader niet afgeremd word gaat ie skelters, auto's, tractortjes en motorjassies kopen.
Ik begin nu zelf ook iets te krijgen van "laat die babykamer nu maar afzijn, dan staat alles maar klaar".
Ach gelukkig hebben we nog een paar weekjes want klaar voor de bevalling ben ik absoluut nog niet.
Eva ♥ en Iris ♥
quote:Ja mooi he
Op 14 maart 2001 15:18 schreef Lois het volgende:
Ik kan geen genoeg krijgen van die foto's, wat een plaatje
Mees hoe gaat het nou met je vrouw??? Is ze een beetje hersteld inmiddels?? En is het echt waar dat je alle pijn heel snel vergeten bent???
* Lois ziet ineens huizenhoog tegen de bevalling opAan de andere kant, als er zo'n wondertje uit komt ......
, zelfgemaakt! (samen dan natuurlijk)Mijn vrouw hersteld gelukkig heel goed, er was wat van de vliezen achtergebleven dus in het begin vloeide ze nog vrij veel maar daar had ze niet echt last van. De baby-blues heeft ze ook al achter de rug.
Pijn vergeten? Nee hoor, sorry maar dat vergeet je niet zomaar. Hoewel ze wel bij iedere nieuwe wee alweer vergeten was dat de vorige zo'n pijn deed . Ze zegt (uiteraard) wel dat Belletje de pijn ruimschoots waard is. Het zwaarste waren voor haar de laatste periode van ontsluitingsweeen en de persweeen waar ze nog niet aan toe mocht geven.
Clark zoekt wel hele stoere kadootjes uit voor een kind waarvan je nog niet weet of het een jongetje of een meisje wordt. Of weet jij iets wat wij niet weten...
(hoef je natuurlijk geen antwoord op te geven)
quote:
Op 15 maart 2001 02:19 schreef Gaoxing het volgende:
Ooooh No Nick, dat wist ik nog niet!!! Gefeliciteerd meid!
Voor de verandering zal ik s een paar foto's plaatsen..
Dit was 26 augustus...
En zo zag ik er 3 weken geleden uit.. 10 weken zwanger...
(Met dank aan Jewel voor de laatste.. heb je mijn hoofd goed bewaard??
En ook dank aan Tardis )
[Dit bericht is gewijzigd door No Nick op 16-03-2001 09:44]
Mees en vrouw van Harte met Annabel, dat ze een grote sterke meid mag worden.
En Lois? Zou je de geboorte een dagje eerder kunnen plannen? Xou het wel gezellig vinden om met meer mensen op 7 juni verjaardag te hebben
en NoNick, graag gedaan!
[Dit bericht is gewijzigd door Tardis op 16-03-2001 10:07]
quote:Welnee, wat een onzin dit zeg.
Op 14 februari 2001 19:04 schreef slechts_op_bezoek het volgende:
Van het volgende stukje schrok ik toch wel even:"Maar het is meer dat je ze met koud water moet naspoelen en goed ruw afdrogen.
Dan worden ze vast "gehard" tegen dat kleine kaakklemmetje straks.
En je moet in de gaten houden dat ze goed uitsteken. Sommige vrouwen hebben naar binnen getrokken tepels en dan moet je in de zwangerschap al gaan pielen met een of ander apparaatje."
Ik heb zelf een zoon van zeven maanden en ik heb ook borstvoeding gegeven.
Nergens een probleem meegehad terwijl ik ook niet bezig ben geweest om mijn borsten te "harden".
Ik heb normaal gesproken ook last van ingetrokken tepels maar als die kleine van mij kwam dan sprongen ze naar voren like you won't believe.
Je kon er verdorie je jas aan ophangen.
Dus ga jij je eigen nou maar niet ongerust lopen maken en laat je vrouwtje noiu maar lekker doen wat zij denkt dat goed is.
By the way alle zwangere dames hier op fok nog van harte gefeliciteerd he?
Slaap nog maar lekker uit in deze laatste paar maanden want straks kan dat echt niet meer!!!!
[Dit bericht is gewijzigd door Angel22 op 16-03-2001 11:00]
quote:WAT EEN PLAATJE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Op 14 maart 2001 09:51 schreef slechts_op_bezoek het volgende:
Drumroll please......, hier is ze dan:en nog eentje (nog geen minuut oud, de eerste keer dat ze haar oogjes open deed):
Lief he!
Met dank aan Lois en eega
OOOOOOOOOOOOOOOOOOo, wat lief.
Toppie joh, dat heeft je vrouw ff goed gebakken.
. Heeft ze mooi gebakken maar ik heb geholpen met de ingredienten hoor! *Mees klopt trots op zijn borst, heeft ook nog een beetje geholpen met uit de oven halenBorstvoeding is niet gelukt maar had idd niks te maken met voorbereiden.
Tardis: Helaas, eerste kindje komt meestal juist iets later. (psssttt Lois, 14e is ook hele mooie verjaardag )
Iedereen: Bedankt voor alle lieve reacties, neem een sigaar van me
Wat veel zwangere vrouwen als ik zo om me heen kijk!
Leuk hoor!
Ik blijf het allemaal volgen. Soms stilletjes zonder op- en/of aanmerkingen, maar ik ben er wel hoor!
quote:waar dan wel aan? Just Me is al 18 jaar actief betrokken bij het borstvoedings-gebeuren vandaar deze nieuwsgierige vraag.
Op 16 maart 2001 20:26 schreef slechts_op_bezoek het volgende:knip
Borstvoeding is niet gelukt maar had idd niks te maken met voorbereiden.
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
.De baby word steeds groter en kan je ook steeds meer voelen bewegen. Trappen kan soms al best zeer doen
Clark had zijn handen op mijn buik en precies onder zijn handpalm schurkte die baby heel langzaam heen en weer.
Toen hij zijn hand ietsjes verplaatste bewoog de baby weer mee en drukte zijn lijfje weer strak tegen zijn handpalm. Dat was zo ontzettend lief
we waren er allebei eventjes stil van.Waarschijnlijk doet elke baby dat maar wij waren eventjes hele trotse ouders
Nog 81 dagen en dan ben ik officieel uitgerekend. Het thuiszitten begint me een klein beetje te vervelen maar goed. Waarschijnlijk komt dat ook omdat ik niet echt heel veel kan. Lange stukken lopen of lang in de rij staan bij de kassa geeft meestal meteen harde buiken.
Ik blijf het gewoon maar rustig aan doen.
Mijn voetjes zijn inmiddels aardig dik en ik pas alleen nog in mijn Palladiums ( die zijn lekker wijd).
Ook al liggen ze hoger 'snachts die voeten blijven wat aan de dikke kant.
En dan kwaal nummer zoveel , brandend maagzuur Geweldig is dat.
Maar goed, ook dat gaat vanzelf weer over.
Wat een heerlijk buikje heb je Nonick, ik zal vanavond eens aan Clark vragen of hij ook wat recente foto's online kan gooien van mijn buikkie. Kunnen we vergelijken
Eva ♥ en Iris ♥
Zo papa: het kindje kent je al, is dat geen fijn idee? Zou dat komen door alle hand-op-buik-acties van de vader? Dan gaat Kozzmic nu helemaal los, Nickkie, wat leuk..
....maar daarna ben ik weer triestig...
Nog meer foto's hier.. maar ja eerlijk issut niet.. jij bent verder
Ik wil ook weer recentere foto's hebben want inmiddels is het buikkie al weer aardig gegroeid
Roelie geeft Treintje elke dag wel een x-aantal knuffels en kusjes en Kozzie kan idd zijn handen niet van mijn buikje afhouden...
De kwaaltjes die ik op het moment heb vallen op zich nog wel mee... alleen die "onrustige benen" zijn vreeeeeeeeeeeeeselijk
Bij Roelie had ik dat pas op het eind maar deze keer begon het al bij een week of 10.. en ik weet dat er niet veel aan te doen is dus ik zal der nog even mee moeten leren leven
Nou ja, ik weet waar ik het voor doe
Hier alles oke, nu 31 weken, en ja ik ben aan het aftellen (nou ja, in weken dan, in dagen schiet het natuurlijk nog niet echt op).
Zaterdag toch maar een superdeluxe wandelwagen/buggy gekocht, met heuse vierwielaandrijving (www.bertinistrollers.com). We zagen dat oude ding dat nog op zolder staat niet zo heel hard zitten (oke, het slaat nergens op, maar ja, hij was "al" acht jaar, en had nog van die suffe grijze wieltjes (en dat schudt onze baby natuurlijk veel te veel door elkaar...). Waren nog net op tijd, want er zit een levertijd op van 6 tot 8 weken (belachelijk!). Maar ja dat had ik kunnen weten, want volgens mij had jij daar al een keer voor gewaarschuwd Lois.
O ja, Lois, ergens las ik dat je inmiddels erg tegen de bevalling gaat opzien. Doe ik inmiddels ook. Schijnt er bij te horen ('.... tijdens het derde trimester gaat de aanstaande moeder zich steeds meer zorgen maken over de bevalling en of het kindje wel gezond zal zijn, blablabla...').
Gelukkig, dan zijn we dus heel normaal
En sinds ik op die zwangerschapscursus zit (van de Thuiszorg), hoor ik elke woensdagavond meer informatie over de bevalling die ik eigenlijk he-le-maal niet wil weten....
Nou ja, de meeste mensen zijn op een natuurlijke manier geboren, dus het zal wel te overleven zijn (zei zij hoopvol).
Hang in there,
see ya.
Nausicaa
quote:Komt door een borstverkleiningsoperatie begin jaren 90. Het was al wel zo'n moderne operatie waarbij de tepels "op steeltjes" blijven staan maar er zijn blijkbaar toch nog iets teveel melkklieren verwijderd.
Op 17 maart 2001 09:50 schreef just me het volgende:
waar dan wel aan? Just Me is al 18 jaar actief betrokken bij het borstvoedings-gebeuren vandaar deze nieuwsgierige vraag.
Wel jammer, maar we hebben het iig geprobeerd en het heeft z'n positieve effecten op de baarmoeder gehad. Het voordeel is dat ik haar nu ook kan voeden (dat is zoooo leuk ) en dat we de nachtvoeding af kunnen wisselen.
Van harte gefeliciteerd met Annabel (wat een prachtige naam overigens!)
Ik vind het echt heerlijk om de verhalen hier te lezen, hoewel ik zelf niet de behoefte heb tot het krijgen van kinderen, deels omdat ik het niet wil, deels omdat het lichamelijk te veel risico's met zich mee zou brengen. En zo kan ik toch een beetje van de sfeer proeven. Dank jullie wel allemaal.
When I rush it hits me
Vanmorgen weer op controle geweest bij de verloskundige. Ik maakte me best zorgen om mijn bloeddruk maar die was helemaal keurig.
Ik hou enorm veel vocht vast en dus was ik lekker aangekomen Voor de zekerheid wil de verloskundige toch een suikerziekte test laten doen om dat iig uit te sluiten.
Ik moet dan van de week gewoon ontbijten, om 11 uur bloed laten prikken, om 12 uur lunchen, en dan om 13.00 en om 13.30 uur weer bloed laten prikken. Ach ja we hebben toch niks anders te doen dan heen en weer sjezen naar het ziekenhuis.
De baby was prachtig gegroeid en mijn buik ook. Door het vocht heb ik enorme dikke voeten, vooral aan het einde van de dag. Ik let er goed op om ze steeds goed hoog te houden ( heb nu een voetenbankje bij de computer) en ik moet vooral niet vergeten veel te drinken.
De babykamer is ook al bijna klaar, we moeten alleen nog gordijntjes en plintjes.
De commode is geschilderd en de spulletjes kunnen nu gewassen en ingeruimd.
Leuk hoor, al die piepkleine kleertjes
Tenslotte nog een actuele foto van mijn buik
[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 27-03-2001 03:40]
Eva ♥ en Iris ♥
[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 27-03-2001 03:40]
Eva ♥ en Iris ♥
Aai doe not envie joe!!!De buik! Zie ik nu pas! Ach, tis een schattig zwangerscapsbuikkie, voor de rest toch niet te dik?
[Dit bericht is gewijzigd door Catootje op 29-03-2001 11:02]
....maar daarna ben ik weer triestig...
Ik zit midden in een of andere groeispurt en het valt allemaal even niet mee.
Mijn baarmoeder zit nu ruim boven mijn navel en nog even en mijn borsten hangen gewoon op mijn buik
Normaal heb je een vlak stuk tussen je navel en tot onder je borsten. Nou die is hier bijna weg. Ben 1 grote buik intussen.Door die groeispurt ben ik erg moe, alles lijkt wel knel te zitten, maag darmen en longen, en ik ben nogal kortademig en benauwd.
Volgens Jeroen snurk ik ook ineens onwijs 's nachts
Slapen word langzamerhand een beetje een probleem. Ik slaap ontzettend licht en word vaak midden in de nacht hyperactief wakker.
Met als gevolg dat ik overdag als een dweiltje rondloop en 's avonds en 's nachts perse wil opruimen en schoonmaken.
Echt heel belachelijk.
Maar ja die kleine is gewoon hardstikke actief 's nachts en doorslapen terwijl je ribben liefdevol verrot getrapt worden is niet echt mogelijk
.Nog 10 weekjes. Gisteren in het ziekenhuis, daar was ik bloed prikken voor de suikertest, zat een laborante mij aandachtig op te nemen. "Je moet zeker nog maar een paar weekjes he, je bent zo enorm".
Heel fijn en ik voelde me al zo olifanterig .
Nogal wat mensen werpen een blik op mijn buik en zeggen: "Goh dat kan nooit lang meer duren".
Nou wel dus!
Ach laat ze maar lullen, ik kan voorlopig toch nog geen afstand doen van het gezellige getrappel in mijn buik. Hoe pijnlijk de kleine af en toe ook kan trappen, het is uitermate gezellig om overal waar je naar toe gaat gezelschap te hebben. Het is net een klein binnenpretje die op de vreemdste momenten opduikt. Ik loop midden in de supermarkt en ineens word er dringend op mijn navel geklopt of keihard tegen mijn blaas aangetrapt. Ik loop dus ook vaak met een enorme dwaze grijns op mijn gezicht waarop mensen je ook weer raar aankijken .
Ondanks alle ongemakken met slapen, lopen en overeind komen enzo is het nog steeds het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt.
Op sommige momenten is het heel onrealistisch dat er een echt mensje uitkomt straks en op sommige momenten kan je elkaar ook in opperste paniek aankijken met de wetenschap dat je straks verantwoordelijk bent voor zo'n klein guppie.
Gelukkig duurt een zwangerschap 9 maanden want die tijd heb je ook echt nodig om er naar toe te groeien.
* Lois gaat weer verder geboortekaartjes uitzoeken
Eva ♥ en Iris ♥
Je word overspoeld met dikke boeken van de drukker met onnoemelijk veel keus.
Humor, eenvoud, zoetsappig en ronduit
En dan de teksten....
* Lois worsteld zich door de volgende stapel
Gisteravond waren we in de Ikea. Ik had vrij strakke kleren aan waardoor mijn buik enorm uitkwam.
We stonden in de rij voor het buffet toen er ineens een kindje aangelopen kwam. Die ging voor me staan maar dan heel dicht tegen mijn benen. Hij keek omhoog en zag alleen maar buik
Vervolgens rende het ventje terug naar zijn mama en schreeuwde de hele Ikea door : "Mamaaaaaaaa, die mevrouw heeft echt een hele dikke buik en er zit een baby in! "
Wij moesten echt vreselijk lachen. Alle hoofden draaiden onze kant op. Die moeder nog op zachte toon : " Ja daar zit een baby in" en probeerde het jongetje tot kalmte te manen. Maar die was helemaal door het dolle, kon ook niet stoppen met kijken.
Kinderen kijken zowiezo met minder gene dan volwassenen. Volgens Jeroen ( die daar erg op let) kijken heel veel mensen die langslopen even snel naar mijn buik maar kinderen kunnen gewoon vol overgave en met een bepaalde fascinatie even heerlijk staren.
Eva ♥ en Iris ♥
En hoe gaat het met de kersverse vader Mees ??
Eva ♥ en Iris ♥
..nee hoor, we hadden er nog meer, maar waar die gebleven zijn?Mees heeft het veels te druk met Annabel .
Gaat met jou alles goed Lois? Je 'mag' al bijna denk ik??
....maar daarna ben ik weer triestig...
quote:Nee hoor Lois, je bent niet de enige zwangere nog..
Op 05 april 2001 05:52 schreef Lois het volgende:
Heeee ik ben hier toch niet de enige zwangere nog ???
Zoals sommige wel weten gaat het met mij even niet zo goed op het moment.. ik worstel met een hele zware griep waardoor ik eerst in een bus neerging en per ambulance richting ziekenhuis werd vervoerd en vervolgens naar huis werd gestuurd onder het mom "U bent gezond".. ik kon niet lopen of rechtop zitten maar de taxi werd echtwel gebeld voor me..
En daarna terwijl ik zat te wachten op mijn termijnecho in de wachtkamer neerging en in een artsenkamer werd neergelegd tot ik werd geroepen voor de echo..
Nou ja, het goede nieuws.. ik ben nu op dit moment 15 weken en 5 dagen zwanger en met het kind is alles goed..
Ik ben op dit moment bij mijn zuster in huis en de scanner hier doet het niet goed dus op de foto's zullen jullie even moeten wachten..
Maar alles zit erop en eraan en al voel ik me op dit moment even niet zo heel erg zwanger ik ben toch wel dolblij dat ik het zelf gezien heb..
Het gewicht wat ik aangekomen was ben ik inmiddels alweer kwijt omdat ik zeker de eerste week van mijn griep nix binnen hield...
Dus ik ga voorlopig even aansterken bij mijn zuster in huis.. met allemaal vieze drankies enzow 
Ik zal proberen wat vaker van me te laten horen.. maar ik kan nog niet te lang rechtop zitten.. maar geloof me.. ik ben jullie nog niet vergeten hoor en ik mis sommige van jullie echtwel heel erg..
Oww, en aan sporten zal je wel helemaal niet moeten denken maar: er schijnt een video te bestaan met zwangerschapssport (met zo'n kerel voorop, die instructies gilt in een microfoontje..)
....maar daarna ben ik weer triestig...
Ik heb je echt vreselijk gemist, al die babychatten enzo
Met mij gaat ook alles redelijk, ik heb alleen afgelopen maandag te horen gekregen dat ik zwangerschapssuikerziekte heb.
Dat verklaard de enorme groei van mijn buik en alle kilos.
Ik moet nu echt een heel sober dieet volgen, alle suikers laten staan, vetarm, weinig koolhydraten, weinig fruit etc. etc.
Dan word over 2 weekjes het suikergehalte nogmaals getest. Als het binnen de perken blijft hoef ik geen insuline te spuiten.
De bijkomende complicaties zijn dat het kindje veel te veel snoept van het suiker in het vruchtwater en dus veel te groot word om via de normale weg geboren te worden. Of dat het kindje veel eerder wil komen dan de uitgerekende datum.
Ik moest ook een thuisbevalling maar uit mijn hoofd zetten
Dat was even omschakelen, ik had een nogal romantisch idee van bevallen in mijn eigen slaapkamer en dan lekker met zijn 3tjes de 1e uren doorbrengen.
Maar goed, ik ga me nu niet al te druk maken, vind het allemaal al eng genoeg.
We zijn ondertussen alle dingen aan het afmaken zodat we straks in alle rust kunnen kijken wat er gaat gebeuren. De kinderwagen en de maxi cosi gaan we vanavond eindelijk ophalen ( stomme levertijden ook) en de babykamer is op de gordijnen na klaar.
De kaartjes zijn ook besteld en ik hoef alleen nog de kleertjes te wassen en te strijken.
Ik ben afgelopen maandag toch maar begonnen met zwangerschapsgym. En ik moet eerlijk toegeven ondanks alle bezwaren die ik had is het stiekum toch wel een beetje leuk
De angst voor bevallen werd steeds groter bij me en het bezig zijn met oefeningen en het contact met andere (net zo bange) zwangeren helpt wel.
Nog 9 weekjes en dan zullen we eindelijk weten wie er zo driftig tegen mijn ribben aan zit te schoppen terwijl ik dit typ
Eva ♥ en Iris ♥
....maar daarna ben ik weer triestig...
Over werk gesproken: aanstaande maandag is mijn laatste dag. En vandaag eigenlijk mijn op-een-na-laatste. Maar door die fijne staking van de NS zit ik nu gewoon lekker thuis. Er zijn ergere dingen.
En vanaf komende dinsdag heerlijk officieel zwangerschapsverlof. Kan ik eindelijk de keuken gaan schilderen, de keukenkastjes uitsoppen, de tuin in toonbare staat brengen, de kleertjes wassen en strijken (nou ja, naar dat laatste kijk ik niet echt uit) enzovoort. Tja, typisch gevalletje van te veel hooi op de vork in combinatie met nesteldrang (bah wat vermoeiend!). Zal proberen me een beetje in te houden dus...
Met de zwangerschap gaat het - voor zover ik kan beoordelen - nog steeds goed. Kindje zit bijna tegen mijn ribben aan te schoppen, dus dat gaat nog fijn worden. Alleen is mijn buik al zo veel lager gaan zitten: volgens mij is-ie echt aan het indalen. Wel gek hoor, want ik heb ineens helemaal niet meer het idee dat ik een grote buik heb. Hoewel het volgens Marco wel meevalt: "tjee, als je zo staat heb je een enorme buik!..."
Wel nog veel last van maagzuur; inmiddels helpt Gaviscon forte (notabene) ook al niet meer. Zal jullie er niet mee gaan vervelen, maar het is lastig.
O ja, gisteren nog de partnerles van de zwangerschapscursus gehad. Was met name erg gezellig. Blijkt die man van mij toch stiekem allerlei dingen over bevallingen enzo gelezen te hebben (dat zie ik hem nooit doen), en daarom wist-ie eigenlijk al heel veel. Lief he.
Tot zover. Geen wereldschokkende dingen dus, maar dat hoeft ook niet.
N.
Enne, natuurlijk heel veel sterkte voor degenen die het even wat moeilijker hebben! Ik ben nu redelijk opgewekt, maar dat is ook wel eens anders hoor! Dat denk ik dat het nooit goed gaat komen, en dat ik bijvoorbeeld al heel veel vruchtwater heb verloren, maar dat zelf nog niet gemerkt heb, en dat het kindje niet meer goed beweegt, en dat er vast vanalles aan de hand is maar dat ik het zelf nog niet gemerkt heb.... Pieker pieker, schijnt erbij te horen. En dan die enge bevalling er ook nog bij, en vervolgens het kraambed dat toch ook niet echt overloopt van je fysiek goed voelen, hoe moet dat allemaal??? Ik heb besloten om er voorlopig niets meer over te lezen, ik word er alleen maar ongerust van. En de roze wolk - waar ik toch al nauwelijks last van had - verdwijnt helemaal, en dat lijkt met toch ook niet de bedoeling van al die info...
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 05-04-2001 13:05]
Sterkte meid
En dat je maar snel van die rotgriep afkomt.
Het hoeft heus niet zo te zijn dat je een groot kind krijgt mijn kinderen waren tussen de 2750 gram en 3120 gram dus zo groot is dat niet he.
Ik hoop dat je je eigen niet te druk gaat maken hierover hoor,niet dat je gaat denken dat je straks een reus van een kind krijgt,anders vraag eens bij de verloskundige als ze je buik onderzoekt hoeveel dat ze de baby schat(het gewicht) dat kunnen ze over het algemaan vrij goed misschien dat dat je dan een stukje rust geeft hier in.Nou geniet er nog maar van die 9 weken het is zo om voor je het weet.
Veel liefs ingrid.
quote:Bovenop die heerlijke griep heb ik nu ook een holte-ontsteking
Op 07 april 2001 12:17 schreef Jewel het volgende:
Nonick, meid ik vroeg me al af hoe het met je was.
Sterkte meid
En dat je maar snel van die rotgriep afkomt.
Het lijkt wel of ik werkelijk alles achter elkaar krijg nu..
Maar goed.. goed nieuws is dat ik weer eet dankzij mijn zuster en dat alles binnen blijft
De kilo's die ik kwijt was komen er vast weer snel aan
Ik voel me ziek maar gelukkig ook weer een beetje zwanger nu.. dat gevoel was even helemaal verdwenen..
Jewel, lief dat je aan me denkt meis
En Lois.. heel veel sterkte de komende tijd.. had ik al gezegd maar kan ik niet vaak genoeg zeggen
quote:Ik hoop dat je snel weer de ouwe vrolijke Nonick bent met een mmoie zwangere buik
Op 07 april 2001 15:20 schreef No Nick het volgende:En Lois.. heel veel sterkte de komende tijd.. had ik al gezegd maar kan ik niet vaak genoeg zeggen
Oh, en Lois, ik heb helemaal over jouw zwangerschapssuiker heen gelezen *schaam*
Natuurlijk heel veel sterkte daarmee!
quote:Ik moet zeggen.. dat begint er weer aan te komen.. vadaag voor het eerst weer naar buiten geweest
Op 08 april 2001 12:43 schreef Jewel het volgende:
Ik hoop dat je snel weer de ouwe vrolijke Nonick bent met een mmoie zwangere buik
En die buik.. die groeit ineens héél hard
Zal snel weer s zorgen voor foto-updates
Ik voel me ineens zwanger joh.. Treintje is behoorlijk aan het gymmen van binnen... Roelie wil dat graag voelen maar dat lukt nog niet helaas.. maar dat zal niet lang meer duren denk ik... *denkt* voetballertje??
. Ik heb ook mijn neefje of nichtje weer voelen trappen
.Kan haast niet wachten tot het geboren is.
voor alle zwangeren
Dat stelt me al enorm gerust, ik droom snachts van enorme kindjes van minstens 10 pond enzo
Dank je wel Jewel voor je medeleven , hartstikke lief
NoNicky wat heerlijk dat het zwangere gevoel weer helemaal terug komt, er gaat ook niks boven een trappend monstertje in je buik
Doe jij het ook rustig aan en laat je lekker in de watten leggen hoor!!
De kinderkamer is af en we hebben inmiddels alle "grote" dingen die een kind nodig heeft in huis.
Ongelooflijk wat heeft dat kind een spullen
Een kinderwagen/wandelwagen ( met alle toebehoren zoals regenkappies en parasol) , een maxi-cosi ( met voetenzak) een wipstoeltje, een badje en een tummytub, een draagzak, een box + boxkleed, een wiegje, een commode en nog veel meer.
Dan heb je nog de verplichte "uitzet" ( geheel volgens de lijst van het kraamcentrum met oa. onwijs veel luiers, kammetje/borsteltje, pakjes in diverse maten, mutsjes, washandjes, babyvoeding, flessen, spenen, kruikjes,navelbandjes en noem maar op.
Affijn het hele kamertje ligt en staat er vol mee, de komende dagen heb ik het druk genoeg met wassen en strijken van al die kleine spulletjes
De kleine is inmiddels behoorlijk gegroeid en je kan merken dat de bewegingsvrijheid is afgenomen. Hij draait niet meer zo woest rondjes en als ie nu trapt kan het behoorlijk zeer doen ook. Mijn buik is een attractie op zich want regelmatig steken er voetjes uit of golft het op en neer als die kleine zich vermaakt. Je kan nu ook precies voelen hoe de kleine ligt, met zijn beentjes omhoog of opzij.
Suikervrij eten lukt gelukkig ook aardig en vanavond mag ik weer gymen met andere zwangere dames
Eva ♥ en Iris ♥
En toen begon hij (vandaag weer de mannelijke verloskundige) over een echo (en dat bieden ze bij deze praktijk eigenlijk zelden aan!). Dus ik schrik me te pletter. Nee, dat vind ik helemaal niet leuk. Want stel nou dat ze zien dat er vanalles mis is. (jaja, een typische worst-case scenario bouwer ben ik). Dat wil ik nu niet zien, zeker niet nu Marco sinds vanochtend op een vliegtuig naar Washington zit, en pas zondag weer terugkomt. Geen (medische) echo in mijn eentje.
Ik moet volgende week weer terug. En ondertussen ga ik mij steeds meer zorgen maken. BAH!
Ik ga straks bij de drukker de drukproef ophalen van de kaartjes die we uitgezocht hebben , ben heel benieuwd.
He bah Nausicaa, net nu je alleen bent zulk nieuws, getverderrie.
Nou kan ik natuurlijk tegen je zeggen dat je je niet te druk moet maken, je had tenslotte net gegeten, maar dat zal weinig helpen natuurlijk.
Als je wilt kletsen, icq staat in mijn profiel en meel is Lois@fokzine.net.
Wij kregen vandaag te horen dat het kinderdagverblijf voorlopig geen plaats heeft voor onze kleine.
De wachttijd kan wel oplopen tot een jaar.
Heel geruststellend om dat nu ineens te horen
Naja noodplannen in werking stellen maar want de wachtlijsten bij andere KDV zijn nog veel erger.
Ik ga maar eens informeren naar ouderschapsverlof mogelijkheden en de familie maar weer bijeen roepen.
Eva ♥ en Iris ♥
quote:Getver, das niet leuk...
Op 11 april 2001 13:41 schreef Nausicaa het volgende:
Nu ben ik niet opgewekt. Vanochtend naar de verloskundige. Bloedsuikerspiegel aan de hoge kant. Of ik net had gegeten (ja, yoghurt met suiker en vruchtensap). Komt het misschien daardoor. Maar de baby is ook wel flink...
En toen begon hij (vandaag weer de mannelijke verloskundige) over een echo (en dat bieden ze bij deze praktijk eigenlijk zelden aan!). Dus ik schrik me te pletter. Nee, dat vind ik helemaal niet leuk. Want stel nou dat ze zien dat er vanalles mis is. (jaja, een typische worst-case scenario bouwer ben ik). Dat wil ik nu niet zien, zeker niet nu Marco sinds vanochtend op een vliegtuig naar Washington zit, en pas zondag weer terugkomt. Geen (medische) echo in mijn eentje.
Ik moet volgende week weer terug. En ondertussen ga ik mij steeds meer zorgen maken. BAH!
Ik kan me echt goed voorstellen dat dit nu niet bepaald goed uitkomt! Maar mijn ervaring is met dit soort dingen (wat ik zie en hoor in mijn omgeving) is dat het echt van alles kan zijn. Gelukkig dat je verloskundige zo voorzichtig is om alles uit te sluiten. Niet leuk voor jou, zeker niet om nu nog te moeten wachten. Aan de andere kant gaan ze dus wel heel zorgvuldig met jou en je baby om. Heel veel liefs en sterkte vanuit Groningen! Pas goed op jezelf.
....maar daarna ben ik weer triestig...
Ik wil bij deze iedereen ontzettend veel sterkte toewensen.
Probeer op die roze wolk te blijven zitten want als je later terugkijkt dan zijn 9 maanden eigenlijk niets op een mensenleven! Geniet ervan ook al maken die kleine mensjes in jullie buik het jullie af en toe heel erg moeilijk!
Sterkte!
spannend allemaal he?
Mijn nicht (ik ben al oudtante ) heeft destijds ook zo,n pret echo gehad ,schitterend!
Grappig dit topic weer omhoog.Maar ondertussen zijn we al een stuk verder en wel in Zwangerschap en kindertjes deel 48, daar staat ook een lijst in naar alle voorgaande topics, kan je lezen hoe het afgelopen is
