quote:Oh ja, wat kan dat nog doen dan? Ik wist dat niet hoor.
Op vrijdag 4 april 2003 14:42 schreef just me het volgende:[..]
Ieeeeeeks dat kan hartstikke rot uitwerken die pilletjes dus eerst goed laten informeren!
Ik heb ze zelf na Mink gehad, maar had na een paar dagen toch nog wat lekkage.
quote:Ik ken alleen "parlodel" en hoorde van diverse kanten dat vrouwen er erg depressief van geworden zijn. Gelukkig is het niet bij iedereen zo!!
Op vrijdag 4 april 2003 14:53 schreef moussy het volgende:[..]
Oh ja, wat kan dat nog doen dan? Ik wist dat niet hoor.
Ik heb ze zelf na Mink gehad, maar had na een paar dagen toch nog wat lekkage.
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Ik ben sinds gisteren weer begonnen aan de pil namelijk en vroeg me af of de stuwing hierdoor ook minder kan worden.
ik hoop het wel
Wij voorzagen al drama's maar het ging hartstikke goed, lekker bij pappa. Hij was er hartstikke rustig onder.
Nu nog hopen dat hij straks lekker de borst pakt, dan ben ik supergelukkig. Dan kan papa mooi af en toe een fles geven en dan kan ik eens wat meer dan 2,5 uur achter elkaar slapen. Geweldig dit!
Bram is de laatste tijd (week of 2) vaak erg onrustig bij het voeden. Als hij na een paar minuten zijn ergste honger kwijt is gaat ie lopen klooien, loslaten en dan vreselijk huilen. Soms juist omdat hij de tepel niet snel genoeg kan vinden maar soms niet want dan blijft hij huilen ondanks dat ik de tepel zo'n beetje in zijn mond leg. Meestal als hem dan getroost hebt en een paar minuten wacht dan wil hij wel weer. Als hij de tepel wel pakt blijft dit ritueel zich tot in het oneindige herhalen, koppie naar achter gooien en loslaten, vreselijk huilen omdat hij de tepel niet kan vinden en dan weer aanloggen en 3 slokken nemen en dan weer loslaten. Na een tijdje word ik hier een beetje moedeloos van en wil het opgeven maar dan heeft hij na 2 uur weer honger. Dat is overdag niet zo erg maar ik heb geen zin om hem 's nachts elke 2 uur te voeden. Maar om nou ruim een uur met een voeding bezig te zijn is ook niet echt geweldig. Gelukkig is het niet elke voeding raak maar toch wel een keer of 3 per dag dat het zo'n drama is.
Ik heb al andere houdingen geprobeerd en ik voed hem boven waar het rustig is. Zet alleen af en toe heel zachtjes een TV aan. Ik merk dat als er geluiden om hem heen zijn hij ook loslaat (als Peet de deur dichtdoet bijvoorbeeld). Ik zorg ook dat ik zelf zo rustig mogelijk blijf, wat niet altijd even makkelijk is want ik kan er niet zo goed tegen als hij zo hartverscheurend huilt. Voor de rest is het namelijk een enorme happy baby die eigenlijk haast nooit huilt.
Ik heb al gedacht aan spruw maar ik zie geen enkel wit plekje in zijn mond. Bij de fles is het volgens Peet hetzelfde probleem. Op zijn speen zuigt hij wel gewoon tevreden.
Is er iets wat ik kan doen?
had je mijn mailtje nog gehad met datumvoorstel erin?
Wij hebben ook drie keer spruw gehad. Jonas was daar inderdaad onrustig van en had wel een paar witte plekjes in zijn mond.
Heb je zelf ook pijnlijke tepels? Daar herkende ik het het meest aan eigenlijk.
Bij Jonas hoorde je tijdens het drinken ook 'klikken' in zijn keeltje.
Jonas heeft het nu nog weleens, zo onrustig. Als ik em dan aan de andere kant aanleg is over 
Ik heb ergens anders weleens iets gelezen over een kindje dat een allergische reactie had op vitaminedruppeltjes. Misschien kun je proberen (als je die geeft) dat eens een paar dagen over te slaan.
Andere kant geven heb ik inderdaad ook gedaan, ene keer wordt hij daar even rustig van en de andere keer helpt het ook niet. Raar hoor.
Ik heb zelf niet echt pijnlijke tepels, het is nog niet echt pijnvrij geweest maar het is niet pijnlijker geworden de laatste tijd. En ik zal eens op een klikkend geluid letten.
Dankjewel voor je tips!
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
quote:Owkee.. dat zou het dus kunnen zijn!! De melk schiet zo snel toe dat Bram moeite heeft het weg te krijgen. Vergelijk het met een 1,5 liter fles cola die je opendraait en aan je mond zet, het spuit naar binnen, je slikt en krijgt het moeilijk weg. Je hebt een bubbel lucht in je buik en je hebt toch het gevoel dat je vol zit.
Op dinsdag 15 april 2003 18:06 schreef Karin het volgende:
Dat schiet aardig hard toe. Tenminste dat zie ik als hij al heel snel loslaat dan spuit het alle kanten op.
Wat je kunt proberen om eerst het toeschietreflex op te vangen in een doekje of zo en dan Bram pas aanleggen.
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Enorm bedankt just me 
We gaan hiermee aan de gang. Wordt vervolgd dus (met hopelijk goed nieuws).
quote:Ik hoop het ook voor je/jullie
Op dinsdag 15 april 2003 18:16 schreef Karin het volgende:
Geweldig! Dat zou het inderdaad kunnen zijn. Meestal boert hij ook als een ouwe kerel als hij zo moet huilen.Enorm bedankt just me
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
quote:Klachten kwamen destijds veel overeen met je eigen verhaal, veel loslaten, veel huilen...
Op dinsdag 15 april 2003 16:04 schreef Karin het volgende:
Wat Alicia verder nog voor klachten van die spruw?had je mijn mailtje nog gehad met datumvoorstel erin?
en heb net mijn inbox nog eens doorgelopen maar zie geen mailtje staan 
quote:dat aanloggen vind ik trouwens wel iets wat we erin moeten houden
Op dinsdag 15 april 2003 14:36 schreef Karin het volgende:
Als hij de tepel wel pakt blijft dit ritueel zich tot in het oneindige herhalen, koppie naar achter gooien en loslaten, vreselijk huilen omdat hij de tepel niet kan vinden en dan weer aanloggen en 3 slokken nemen en dan weer loslaten.
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
quote:Ja, die is leuk!
Op woensdag 16 april 2003 01:16 schreef just me het volgende:dat aanloggen vind ik trouwens wel iets wat we erin moeten houden
Mijn hubbie zegt altijd: 'ff tanken bij het moederschip'
Tis wel een beetje laat he Just me.. 1.16uur
Karin, heb je al wat uitgeprobeerd?
Nog een vraagje:
Sinds ik bv geef heb ik echt een enorme eetlust, niet meer normaal! Ik ben er (gemakshalve ) maar vanuit gegaan dat dit door het geven van bv komt.
Verdwijnt dat wel als je stopt met de bv? Nu is het aantal voedingen radicaal minder: 3, soms 4 en ik blijf echt eten als een bootwerker
In het begin viel ik ook nog wel af, nu dus echt niet meer. Ik kom ook niet echt aan maar ik vreet me wel het ongans!
Ik ben - maar dat is al meer dan een jaar geleden- wel gestopt met roken.
quote:had al geslapen maar werd wakker en lag alleen maar te draaien en te woelen.. en dan ga je fokken
Op woensdag 16 april 2003 07:56 schreef Sweej het volgende:Tis wel een beetje laat he Just me.. 1.16uur
ik ben werken
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Ik heb het geprobeerd maar gisteravond heb ik nog gekolfd dus het ging daarna en vanacht goed. Hij heeft ook niet zo lopen klooien dus, heerlijk. Kon hem na de nachtvoeding zo slapend in zijn mandje leggen.
En dat van dat honger herken ik Sweej, ik eet me eigen ook helemaal een slag in de rondte. Ik val gelukkig nog wel een beetje af en dat is maar goed ook, ik moet nog aardig wat kilootjes kwijt.
En dorst heb ik ook enorm. Ik heb 's nachts een literkan naast mijn bed staan met water en die is gewoon op 's ochtends. Overdag drink ik ook wel een kan of 2 - 3 leeg.
Ja, dat drinken is ook erg! Dat wordt wel minder hoor. Maar vooral als ik Jonas net aanleg moet ik eerst even een halve liter water wegwerken. Mijn bek trekt dan gewoon scheef van de dorst! Water is gelukkig wel goed voor je!
Bij Daan is de borstvoeding nooit lekker gegaan, maar ik heb ook maar 2 of 3 weken borstvoeding gegeven. Het aanleggen lukte niet zo goed, waardoor ik veel last had van tepelkloven. Ik had last van ingetrokken tepels, dus soms kolfde ik eerst een beetje, zodat Daan de tepel beter kon pakken. Ik had wel behoorlijk veel voeding, dus dat zat wel goed, alleen met de stuwing moest ik eerst even een deel kolven om de spanning van de borsten te halen. Aan het eind van de eerste week leek het erop dat het wel wat zou gaan worden met de borstvoeding.
Maar toen begonnen de problemen. Ik kreeg last van borstontsteking. Daan was juist toen wat verzwakt (volgens mij doordat hij ondertemp. had gehad, bedacht ik met later) en dronk de borst niet goed leeg. Wel probeerde ik de borsten goed leeg te kolven en onder de douche de pijnlijke plekken weg te masseren. Ik kreeg een anti-biotica-kuur, maar nog voordat de kuur afgelopen was kreeg ik weer koorts (wat de dokter erg vreemd vond, omdat de koorts eerst wel gezakt was). Ik kreeg dus een andere kuur, maar die hielp niet. Weer een andere kuur en toen ging de koorts wel weg, maar de harde plekken in de borst bleven. Ik had een harde plek achter de tepelhof, waardoor deze gespannen stond. Daan kon daardoor de tepel niet goed pakken en ook het kolven wilde niet zo goed. Het masseren was ook erg lastig, maar dat ging nog het best. Ondanks de anti-biotica en het kolven/masseren ging de plek niet weg. Toen Daan 4 weken oud was moest ik weer naar de dokter, omdat de ontsteking nog niet weg was. Hij constateerde dat er zich een abces (hoe schrijf je dat?) begon te vormen en stuurde me direct door naar het ziekenhuis (afd. gyneacology), zodat ze daar even konden kijken wat er gebeuren moest. Daar werd ik doorgestuurd naar de eerste hulp voor een polyklinische ingreep. Zij stuurden me door naar de afdeling chirurgie, waar ik dezelfde dag nog geholpen ben. Toen ik dus geopereerd was, was direct de pijn weg en voelde ik me al snel fitter dan ik me in de hele kraamtijd gevoeld had.
Zoals jullie zullen begrijpen heb ik zo snel mogelijk de borstvoeding afgebouwd. Indertijd voelde ik me daar nog schuldig over ook! Nu gelukkig niet meer. Maar ik heb geen idee hoe groot de kans is dat ik zoiets weer meemaak. Nu zal het ongetwijfeld een samenloop van omstandigheden zijn, maar ik wil me dus zeer goed voorbereiden in het geval ik toch weer borstvoeding besluit te geven.
Waar ik het meest bang voor ben is dat, mocht ik weer een borstontsteking krijgen en ik ga er vanuit dat dat vast wel een keer zal voorkomen, dat het dan weer niet weggaat. Eigenlijk wil ik weten hoe groot de kans is dat de anti-biotica (mocht dat nodig zijn en dat is natuurlijk niet altijd zo bij borstontsteking) niet aanslaat.
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Eerlijk gezegd weet ik niets over antibiotica bij borstonstekingen. En ik weet eigenlijk ook niet of je bij een tweede kindje net zoveel kans hebt op borstonsteking.
Maar je kunt het toch in ieder geval proberen? Die stuwing krijg je waarschijnlijk toch wel, ook als je geen bv geeft.
De eerste 6 weken zijn echt het zwaarst wat betreft bv. Als je je daar doorheen slaat komt het wel goed!
Ik kan, gezien het verleden met Daan, wel begrijpen dat je het niet zo ziet zitten. Maar als je het niet geprobeerd hebt krijg je daar misschien wel enorme spijt van. Lukt het niet, heb je er een naar gevoel bij, dan kun je altijd nog stoppen!
Ik weet wel dat ik niet zolang door blijf modderen als ik nu gedaan heb. Ik ben iemand die niet snel opgeeft en dat is ook een reden dat ik niet weet of het wel verstandig is om eraan te beginnen... Stel dat het weer niet lukt en ik wel blijf proberen. Maar dat zal nu minder snel gebeuren.
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
quote:O leuk!! waar ga je dat doen en door wie georganiseerd?
Op donderdag 17 april 2003 12:56 schreef Grijs het volgende:
Op dit moment denk ik dat ik het inderdaad wel ga proberen. Misschien dat ik wel een cursus borstvoeding ga volgen (hoewel ik zo'n beetje tegen de meeste problemen al wel aangelopen ben, denk ik). .
JustNieuwsgierig
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Het met de hand afkolven als Bram net aangelogd is was niet zo'n succes. Bram wordt dan zo vreselijk kwaad dat ik er bijna niets uitkrijg van de spanning om het snel te doen dus heb ik nu een aantal keer eerst met de kolf de ergste spanning eraf gehaald. Dat ging goed tot gistermiddag. Toen is het weer een paar keer drama (om 3 uur en toen om 5 uur weer) met als hoogtepunt om 7 uur hield hij helemaal niet meer op met huilen totdat we hem om een uurtje of 9 in bad hebben gedaan en daarna heeft Peet hem een fles gegeven. Dat ging goed totdat Peet halverwege de fles eruit haalde om even te boeren en daar was meneer het ook weer niet mee eens. Heeft hij weer een half uur vreselijk liggen huilen en toen hij eenmaal stil was ging er nog wel een beetje in.
Vanacht ging het weer hartstikke goed met voeden en vanmorgen had ik de kolf nog niet schoongemaakt (hij kwam eerder dan verwacht) en heb ik niet gekolfd van te voren ging het ook goed.
Ik vraag me dus echt af of het helpt dat kolven en of ik daarmee juist niet erger maak. Want om nou elke keer te moeten kolven voor een voeding zit ik eigenlijk ook niet echt op te wachten. En zorg je dan juist niet dat de productie wordt verhoogd. Maar dat drama van gisteravond zit ik natuurlijk ook niet op te wachten. Jeetje wat was dat zielig zeg, zeker omdat hij echt nooit huilt kan ik er ook absoluut niet tegen, dan is er echt wat aan de hand. Konden ze maar even zeggen wat het was.
