Verliefd op collega, maar wat nu ?

Helaas, na jaren hard werken vertrok onze receptioniste/telefoniste, tevens magazijnassistente. Magazijnassistente wil zeggen dat ze de verkooporders van odnerdelen inboekt, en ondertussen meot ze de telefoon opnemen. Dit gebeurt allemaal in het kantoortje waar ik wel honderd keer op een dag in en uit loop. Maarja, deze meid was al bezet, dus ging ik er niet achteraan.

Maar goed, zij is nu dus inmiddels zo'n twee maanden weg, en ik heb toen als een gek op de directeur in lopen praten dat hij een jonge meid moest aannemen, van 18 tot en met 23, en vrijgezel natuurlijk. Hij grapte wat, en vertelde dat hij een herintredende moeder zou aannemen.

Goed, het was achttien december 2000, de grote dag. Haar eerste werkdag. Ik wist nog niks van haar. En daar kwam ze aangelopen. Karin heet ze, een meisje van 22 jaar. Nog kleiner dan, maar 1m67, dus dat is mooi meegenomen. En dikke dijen, ook altijd mooi Een mooi koppie, donkerbruin, kort haar.

Goed, ik vond het dus gelijk al een leuke meid, maar was nog niet verliefd. Eerst kon ik natuurlijk niet veel met haar praten, want het is ff wennen natuurlijk, een nieuwe baan. Toen ik es alleen met haar was, heb ik een hele tijd met haar gepraat. En gelukkig, ze is nog vrijgezel. Wow, de perfecte meid voor Djeez! En ze houdt nog van dezelfde muziek ook, wat het helemaal mooi maakt natuurlijk.

Sinds twee weken zit ik nu in de één uur durende pauze bij haar, in de keuken. Samen met nog een vrouwelijke collega. In plaats van zoals eerder, met de jongens gezellig in de keet. Er wordt nu niet meer gepraat over drank, vrouwen, auto's, boeren en voetbal. Nee, vanaf nu lul ik gezellig mee over menstuatiepijn, wel of geen vleugeltjes, en het nut van een kruimeldief. En de jongens zich maar afvragen waarom ik niet meer bij hen zit. Het maakt me niets uit, want ik ben verliefd!

Juist, de vonk is overgeslagen. Ik ben eigenlijk ahrtstikke ziek, zit hier zelfs in slaapzak met hoog opgestookte kachel achter de PC. Maar thuisblijven denk ik niet aan, ik heb een heel weekend om uit te zieken! Ik kom alleen op het werk voor haar, kan aan niks anders meer denken.

Ik heb het deze week in vertrouwen verteld aan twee collega's van mij. Eén collega is ook via het werk aan de vrouw gekomen, zijn vrouw was eerst ook telefoniste. Dus het zou kunnen natuurlijk... Maar goed, collega's geven tips, maar zouden verder hun mond dichthouden tegenover de andere collega's.

Nu kwam ze vanmorgen de koffie bij ons brengen. Een groot en zwaar dienblad vol met kopjes, schoteltjes, koek en koffiekannen. Ze had moeite hem niet te laten vallen, dus ik dacht 'laat ik galant zijn', en de deur even voor haar openhouden. Kwam dus net een andere collega, de grootste roddeltante eraan lopen, en deed voor haar de deur open. Ik schreeuwen dat ik galant wou zijn, en als man de deur moest openen. Toen heb ik de deur maar open gehouden

Toen die roddeltante vroeg aan mijn collega waarom ik zo'n commotie maakte om een deur, heeft hij verklapt dat ik toch wel een klein beetje heel veel hoteldebotel van haar ben. Dank je wel hoor, straks weet heel bedrij het!

Maar goed, heb deze pauze weer gezellig met haar zitten praten over van alles en nog wat. Het leuke is dat ze nu altijd de stoel naast haar bezet houdt, voor het egval ik eraan kom. Ik kom meestal pas na een half uurtje aankakken, want ik wil niet een heel uur lang over vleugeltjes lullen natuurlijk! Ook leuk is dat ze elke keer toch wel steeds dichter bij me komt zitten, vandaag kon ik amper een hand tussen de stoelen steken.

En eindelijk had ik genoeg moed verzameld. Aan het eind van de werkdag, het was alweer 17 uur, tijd om naar huis te gaan. We waren alweer een tijd in gesprek over muziek. Mijn collega's waren alweer achter in het magazijn, bij de koelkast, stelletje alcoholisten! Ik was dus alleen met haar, en worstelde met iets wat ik haar al een tijd wilde vragen. Ik wist dat er as zaterdag een grote CD-beurs zou zijn bij mij in de stad, en aangezien zij ook van CD's houdt, leek het me een goed plan om te vragen of ze misschien zin had mee te gaan. Een normale vraag, waar je niets achter zou zoeken.

We liepen het pand uit, naar onze auto's. "Goh, wat toevallig. Ik heb mijn auto precies achter die van jou geparkeerd!", zei ze. Ik keek haar even in de ogen, slikte de brok in me keel weg en vroeg heel gewoontjes of ze zin had mee te gaan naar de CD-beurs. Helaas, ze twijfelde, maar gaat toch niet heen. Ze kent iemand met een CD-brander, die de CD's heel goedkoop voor haar brandt. Dem, ik wil zelfs gratis mijn hele CD-collectie ( zo'n 100 CD's ) voor haar branden! Maar goed, ze ging in de auto zitten, startte hem, en wachtte tot ik wegreed. Ze hobbelde achter mij aan door het dorp heen.

Shit, ik weet niet wat ik nu moet doen! Ik ben helemaal gek op haar, maar zie ook de consequenties in als het mocht misgaan. Na deze kleine tegenslag laat ik de kop nog niet hangen natuurlijk, maarrre. Stel dat ik echt een heel goed blauwtje loop, of de eventuele relatie mocht dan onverhoopt uitvallen, dan kan ik mijn kop niet meer laten zien natuurlijk!

Oja, op twee januari had ik ook wat moed verzameld. Ik wenste haar een gelukkig nieuwjaar, en kuste haar driemaal, op de wangen. Hmmz, toch nog iets wat leuk is aan een nieuw jaar! Oja, het is trouwens wel makkelijk dat ze een rijbewijs heeft. Niet leuk is dat ze in mijn auto niet mag rijden, want net als vrouwen kan ze niet schakelen en mag dus alleen automaat rijden!

Maar goed beste Fokkers, wie kan deze arme en o zo verliefde Djeez nu helpen! Tips wil ik, en niets anders! Oja, het gaat me niet eens om een eventuele ontknaping, want ik ebn echt verliefd en wil dus wel meer! Ik zou alles voor haar willen doen en laten! Ik leer nu al af te vloeken, want ze heeft verteld dat ze christelijk is en bij een kerkkoor zit. Shit, moet ik straks elke zondag bij haar in de kerk zitten. En zelfs dát heb ik voor haar over! Ach, niemand is perfect. Wat is het toch mooi, verliefd zijn...

Vandaag was het wel weer gezellig. Ik ging eerst in de pauze nog even het dorp in, brood halen. Ik kwam bij de supermarkt waar haar voorgangster achter de kassa werkt. Ik stond daar in de rij voor de kassa, met mijn brood. Ik zei tegen haar:" Het klinkt natuurlijk niet aardig, maar het is maar goed dat je weggegaan bent!" "Ja ik hoorde het", zei ze." Je bent een beetje gek op dat nieuwe meisje hè!" Dem, zelfs zij weet het als! Die collega's praten hun mond ook altijd voorbij!

Vanmiddag ook weer. Ik zat uiteraard weer even in het kantoortje met haar te lullen. Vroeg een collega mij in haar bijzijn wat over haar. Ik kreeg een kop als een biet en verfrommelde een order. Ik ben maar snel weggelopen...

Daarna keek ze wel weer vaak naar em door het raam, en lachte heel lief als ik terugkeek. Komt ze even later aangelopen en vraagt aan mij of ik even wat post voor hara wilde frankeren. "Tuurlijk mien wicht, voor jou altijd!", zei ik. Vond ze wel lief...

En toen ik tussen de middag na het boodschappen doen in de keuken kwam, zaten er nog meer collega's. Kon ik nieteens naast haar zitten, maar moest ik een stoel ergens wegpakken en aan het hoofd van de tafel gaan zitten. Na tien minuten waren ze weer weg, en zette ik de stoel weer terug. "Kom maar egzellig naast em zitten hoor!", zei ze. Wat lief...

Shit, nu moet ik haar weer een heel weekend missen! En tot overmaat van ramp is ze maandag nog vrij ook! Nouja, kan ik maandag weer es gewoon aan het werk, zonder afgeleid te worden Maarre, zou het een leuk idee zijn haar langs mijn neus weg te vragen of ze volgende zaterdag meegaat naar 'Unbreakable' ? Ach nee, ik zal toch wel weer niet durven...

Maar goed, iig bedankt voor de tips, en wie heeft er nog meer tips en goeie raad ?