[ouders] Hoe doen/deden die van jou het...?

Ik zit denk ik in een soort gelijk gezin qua auto`s, inkomen, etc... (schat ik) maar wij zijn toch wel een heel stuk meer een gezin.. Bij ons thuis zullen ze zich ook niet snel zich te goed voor iets of iemand voelen.. GELUKKIG!

[Dit bericht is gewijzigd door Visie op 22-03-2003 15:50]

I rest my case.

Mn vader heeft tijd nix/weinig aan opvoeding gedaan en wil sinds een tijdje de ideale vader zijn...

Tja ik moet er maar mee leven he....

ps. mn ouders zijn gescheiden...

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 15:52 schreef ramses het volgende:

[..]

Waarom mag je alleen zielig zijn als je arm bent. Mag je niet zielig zijn als je ouders zich gedragen als mensen van 20. Zonder verantwoordelijkheden te dragen, denkende dat ze liefde kunnen kopen?

Lees trouwens eens goed, ik schaam me er niet voor om naar de Aldi te gaan (kom er wel vaker, maar dan zonder ouders), maar wel voor de manier waarop. Mijn ouders kunnen nooit eens normaal doen. Je had de mensen op dat parkeerterrein moeten zien kijken met die blikken van afgunst...

---

[Dit bericht is gewijzigd door Visie op 22-03-2003 15:54]

Mijn moeder is alcoholiste, mijn vader is een pedo.. leuke combinatie niet? Er was nooit eten op tafel, hoewel de koelkast wel altijd vol stond he.. met drank ja..

De opvoeding was wat mij betreft zwaar klote, mij lieten ze links liggen en ik moest mijzelf maar zien te redden, ze wilde me niet.. dus waarom zouden ze me opvoeden? De anderen daar in tegen hadden wel een fijn leventje hoor..nieuwe kleding, lekker eten op tafel..zakgeld..
Een trap onder hun reet kunnen ze krijgen

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 15:54 schreef TimmyAsd het volgende:
edit offtoppic

---

Ik heb niet van die ouders, en hoop ook niet dat ik ze ooit krijg ( wat niet is kan nog komen natuurlijk ). Maar wel lullig voor je.

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 22-03-2003 16:31]

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 15:56 schreef shavirah het volgende:
Mijn ouders hadden nooit kinderen mogen krijgen.. ze wilde er 1 okee..maar ja.. 1 kind vonden ze wel zielig.. dus namen ze dr nog 1.. ojeee.. jongen-meisje.. andere interesses..naja.. we nemen dr nog 1! huppa nog een jongen.. meisje alleen..aaaa zielig.. nog 1? welja waarom niet... en zo geschiedde..toen was het stel compleet maar toen kwam dr nog een en dat was ik helaas...ze wilde me niet en dat hebben ze me mijn hele leven laten merken.

Mijn moeder is alcoholiste, mijn vader is een pedo.. leuke combinatie niet? Er was nooit eten op tafel, hoewel de koelkast wel altijd vol stond he.. met drank ja..

De opvoeding was wat mij betreft zwaar klote, mij lieten ze links liggen en ik moest mijzelf maar zien te redden, ze wilde me niet.. dus waarom zouden ze me opvoeden? De anderen daar in tegen hadden wel een fijn leventje hoor..nieuwe kleding, lekker eten op tafel..zakgeld..
Een trap onder hun reet kunnen ze krijgen

---

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 15:57 schreef TimmyAsd het volgende:

[..]

het enigste wat ze je geven is internet?

---

Hij schaamd zich niet voor de aldi...
hij schaamt zich dat het op zo´n abnormale manier meot gebeuren.. helemaal tov mensen die bij de aldi winkelen.

Stel je een grote wagen voor met chauffeur.. vrouw en zoon stappen uit en gaan boodschapjes doen...

ik kan me voorstellen dat je je abnormaal en bekeken voelt.

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 16:01 schreef Mirage het volgende:
ik za later uitgebreider reageren, maar wilde even opmerken dat voorgaande posters niet goed hebben gelezen.

Hij schaamd zich niet voor de aldi...
hij schaamt zich dat het op zo´n abnormale manier meot gebeuren.. helemaal tov mensen die bij de aldi winkelen.

Stel je een grote wagen voor met chauffeur.. vrouw en zoon stappen uit en gaan boodschapjes doen...

ik kan me voorstellen dat je je abnormaal en bekeken voelt.

---

Maar als ik dan lees van mensen waarvan de ouders een drankprobleem hebben etc... dan heb ik toch wel iets dat het bij ons wel meevalt geloof ik.

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 16:01 schreef Mirage het volgende:
ik za later uitgebreider reageren, maar wilde even opmerken dat voorgaande posters niet goed hebben gelezen.

Hij schaamd zich niet voor de aldi...
hij schaamt zich dat het op zo´n abnormale manier meot gebeuren.. helemaal tov mensen die bij de aldi winkelen.

Stel je een grote wagen voor met chauffeur.. vrouw en zoon stappen uit en gaan boodschapjes doen...

ik kan me voorstellen dat je je abnormaal en bekeken voelt.

---

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 15:53 schreef indahnesia.com het volgende:

[..]

ik lees alleen een topique, dan jouw reactie dan weer opvalt is niet mijn schuld.

---

Mijn moeder.. tja, da's een geval apart. Ze houdt van me, dat weet ik. Ze doet alleen teveel fout en ziet vaak de consequenties niet in van wat ze doet. Ze heeft/had een alcoholprobleem, manipuleert graag mensen om iets te krijgen, en heeft mij opvoeden een beetje verwaarloosd. Ook heeft/had ze agorafobie (pleinvrees; niet op straat durven komen, niet onder de mensen willen komen) waardoor boodschappen vanaf mijn 10e ongeveer mijn taak waren. Mensen uitnodigen om bij ons thuis langs te komen kon rond m'n 12/13e ook niet meer omdat ons huis een e-norm grote troep werd (echt ongelovelijk veel troep en viezigheid).

Mja, ik kan niet echt zeggen dat ik de zogenaamd 'perfecte' ouders heb, maar ik moet het er maar mee doen.

_{Op het moment woon ik trouwens bij mijn oma en tante, na een grote ruzie met mijn moeder.}

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 16:08 schreef ramses het volgende:
Mijn username doet misschien anders vermoeden, maar ik ben een meisje hoor... (ramses is mijn katertje)

---

Maar misschien moet je idd is duidelijk praten met je ouders, zeggen wat je er van vind enzo...

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 16:08 schreef ramses het volgende:
Mijn username doet misschien anders vermoeden, maar ik ben een meisje hoor... (ramses is mijn katertje)

---

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 16:15 schreef ramses het volgende:

[..]

Ik heb er een hekel aan om mensen te kwetsen, dus ik durf mijn ouders de waarheid niet helemaal te zeggen.
Ik heb vandaag wel ruzie met mijn moeder gehad. Ik heb tegen haar gezegd dat ik het niet helemaal normaal vind dat ze nu ineens de goede ouder uit gaan hangen.

Het is niet zo dat ik tegen deze manier van leven ben, maar ze moeten het niet gaan veranderen. Ik was eigenlijk redelijk tevreden met de oude situatie. Ik vind alleen dat mijn moeder eens volwassen moet worden.

---

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 16:15 schreef ramses het volgende:

[..]

Ik vind alleen dat mijn moeder eens volwassen moet worden.

---

Ontopic:
Ik vind het een beetje vreemd dat je schrijft dat je ouders 'ineens' normaal zouden gaan doen, nu je broertje met de politie in aanraking is geweest.
Wat is normaal? En wat heeft ze doen switchen?

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 22-03-2003 19:47]

"Ieder huisje heeft z'n kruisje" maar het beeld wat ik krijg is dat je ouders het veel te druk hebben met hun eigen leven. Je geeft zelf al aan dat je ben opgevoed door een nanny.

De aanpak van de situatie is eigenljk heel verkeert, iedereen moet zich opeens anders gaan gedragen, noem het geforceerd en dat lukt meestal niet goed. Je zou er idd beter met ze over kunnen praten en een midden weg uitstippelen.

verder hebben sommige het over een hij? je wil toch advocate worden? (als je begrijpt wat ik bedoel) hoe oud ben je eigenlijk?

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 17:01 schreef ramses het volgende:

[..]

Met normaal bedoel ik dat ze nu opeens 'ouder' proberen te zijn in de betekenis van 'opvoeder'. Ik heb ook een moeilijke periode gehad. Ik ben heel vrij opgevoed en rond mijn 16e heb ik daar misbruik van gemaakt. Ik ben toen een beetje losgeslagen. Mijn school lijdde daar, wonder boven wonder, niet onder. Dus mijn ouders hebben mij niet gecorrigeerd. Nu, ik ben 18, ben ik weer wat rustiger geworden.

Ik weet ook niet waarom ze na dit incident met mijn broertje zijn omgeslagen. Misschien dat ze nu inzien dat ze hun verantwoordelijkheden moeten dragen. Mijn ouders zijn nu niet thuis, maar ik denk dat we volgende week naar een psychiater moeten. Het lijken wel Hollywood taferelen hier.

Ik wil gewoon dat alles weet terug gaat naar hoe het was. Ze hebben zich nooit om ons gekommerd en toch zijn we redelijk normaal geworden. Ik hou echt heel veel van mijn ouders, het zijn geen slechte mensen, maar ze hadden gewoon nooit aan kinderen mogen beginnen.

---

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 17:11 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:

[..]

Weet je ik vind het een beetje overkomen alsof de ouders de schuldige van de ellende zijn, maar daar zijn je broertje en jij toch ook zelf bij geweest . Het klinkt meer als een verwijt van nu pas gaan de regels strakker terwijl dat vroeger had moeten gebeuren , en eigenlijk weer de verantwoordelijkheid van jezelf bij hun legt .
Ik ben ook vroeger losgeslagen geweest , maar dat kwam niet door mijn ouders daar had ik zelf een aandeel in .
Je ouders hebben gewoon hun best gedaan , en proberen te geven wat ze je konden geven op hun manier . De perfecte ouders bestaan niet , maar je mag niet alles wat jou overkomen is alleen bij de ouders wijten , jouw aandeel is ook heel belangrijk daarin.

---

Tuurlijk dat iedereen dat anders doet is een feit, en iedereen maakt fouten maar als je maanden niet thuis bent(vader) of het opvoeden uitbesteed aan een nanny(moeder) dan ben je naar mijn mening niet bezig met opvoeden.

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 17:26 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Dat ben ik ook niet met je eens want een nanny krijgt ook wel opdrachten van de ouders, dus zijn ze wel degelijk betrokken erbij.

---

Ik heb een nichtje(dochtertje van mij zus) die nu 3 jaar is en als ik zie wat een plezier je kan hebben zonder ook maar 1 cent.

Ik bedoel het maakt niet uit wat voor dure auto ik zou krijgen, het komt niet eens in de buurt bij het plezier wat je hebt als je met d'r gaat wandelen in het bos/strand, d'r leert fietsen, lekker op de bank een of ander eng boek voorleest(hans en grietje ed).

Volgens mij hebben je ouders dit echt allemaal gemist.

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 17:29 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ach kom Jelly
Een kind heeft recht op ouders die hem/haar liefde geven, knuffelen, voetballen, corrigeren etc.
Dat kun je toch niet afkopen met een ring en een nanny?

---

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 17:35 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:

[..]

Nee , dat zeg ik ook niet , maar het is ook niet alsof die totaal verwaarloosd is en aan haar lot over is gelaten, ik zie gewoon ouders die het op hun manier een opvoeding hebben proberen te maken , op hun manier , net zoals zovele anderen . Ze geven wel degelijk om hun kinderen want anders hadden ze al die moeite ook niet gedaan voor die kinderen . Jij ziet het als afkopen ik zie het als hun vorm dat ze het beste voor die kinderen willen .

---

Tuurlijk zijn er mensen die het veel en veel slechter hebben, geld maakt een hoop goed, maar een ideale opvoeding vind ik het niet.

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 17:51 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Denk ook dat de ideale opvoeding niet bestaat , in elk gezin is wel iets dat niet klopt . Ik denk dat ik waarschijnlijk toch meer in situaties probeer te relativeren .

---

Mijn ouders waren dus ook weinig thuis, toch vind ik dat ze me absoluut niet verwaarloosd hebben. Integendeel zelfs, mijn ouders hebben 't meer dan goed gemaakt met 'quality time'. Dat ze veel gewerkt hebben vind ik alleen maar in hun voordeel spreken, beter dan 2 uitkeringstrekkers imho. Ik heb ook veel dure cadeaus gehad enzo, maar 'k heb nooit 't gevoel gehad dat ze me af wilden kopen.

En uit jouw verhaal vind ik eigenlijk wel blijken dat je niet echt waardeert wat je ouders voor je gedaan hebben. Dat vele werken van je vader is dus om jouw opvoeding en die van je broertje te bekostigen. Dat je 'losgeslagen' bent kun je niet alleen op hen afschuiven, kijk ook eens naar jezelf.

mn moeder en ik hebben niet zo heeel vaak ruzie.. ik kan in principe alles met haar bespreken en we gaan wel snel es samen winkelen, koopavond od.. mn moeder is vrij en ik mag best veel. ik hoef niet zoveel te doen in het huishouden en mag wel vaak met vrienden weg

ik vind dat ik wel een goede opvoeding gehad heb, mn moeder heeft me manieren geleerd en op de momenten dat ik haar nodig heb is ze er voor me

Joe_Black2k@hotmail.com <-- msn

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 17:21 schreef ramses het volgende:
Mijn moeder iss niet mijn moeder, maar mijn vriendin. Mijn vader is niet mijn vader, maar de man die ons leven financierd.

---

Zo rond m'n 19e gingen m'n ouders scheiden en dan probeerd papalief opeens de goede vader uit te hangen die ie niet is omdat ie er nooit was. Dan denk ik: "Hij heeft zich in die jaren daarvoor ook nooit met ons bemoeid, het is ook goedgegaan dan moeten ze 't nu ook maar mooi zo laten, ik zoek 't zelf wel uit."

Het inkeermoment is een beetje laat bij je ouders, dat hadden ze 18 jaar eerder moeten bedenken, ik ben 't met je eens dat ze nu niet opeens de opvoeder moeten spelen. Mijn voorspelling is dat als de schrik eruit is alles wel weer "normaal" zal worden.

quote:

---

Op zondag 23 maart 2003 22:27 schreef lazlow het volgende:
En uit jouw verhaal vind ik eigenlijk wel blijken dat je niet echt waardeert wat je ouders voor je gedaan hebben. Dat vele werken van je vader is dus om jouw opvoeding en die van je broertje te bekostigen. Dat je 'losgeslagen' bent kun je niet alleen op hen afschuiven, kijk ook eens naar jezelf.

---

Je ouders zullen overigens zonder twijfel denken dat ze goed bezig zijn en jullie met alle liefde zo 'opvoeden'.

in mijn ogen bestaan ze niet eens, na alles wat ze hebben gedaan.

ik vind de opvoeding van me ouders slecht geweest.
als ik een zoon/dochter krijg dan gaan me vriendin en ikke et een stuk beter doen

Mijn moeder heeft me enorm vrijgelaten in mijn keuzes in mijn jonge leventje, ik mocht heel veel. Zodat ik vanzelf mijn neus wel zou stoten en het nooit meer zou doen, daardoor die ik niks stiekem, ik vertel mijn moeder nu heel veel, omdat ik weet dat ze me vertrouwd en ik haar dus ook. Dit is belangrijk.

Helaas was ze wel een streber op schoolgebied, al mijn neefjes en nichtjes hadden hoge cijfers...ik was echt gewoon de domste van het stel. nog steeds, ze zitten allemaal op Havo/vwo... ik op een mbo opleiding. Dit vind ik jammer. Door mijn tantes en ooms kijken die kinderen me bijna niet aan. Gelukkig ben ik sociaal best slim..

Mijn vader heeft ervoor gezorgd dat ik over dingen na ging denken. Dat het allemaal niet zo simpel is als het lijkt, maar knokken voor dingen die je wilt bereiken en overal met de volle 100 procent voor gaan. Hij heeft aangegeven dat ie er enorm van baalt dat ie een alcoholist was en ik sprak hem ook meestal in zijn nuchtere buien, dat deed ie dan voor mij.
Ik vond hem toen enorm zielig, hij heeft het zelf allemaal wel aangericht maar aan de andere kant heb ik hem graag willen helpen.
Iedere keer als ik met turnen een prijs won zei hij dat ik het enige was waar ie trots kon zijn... ook al heeft ie er zelf weinig aan kunnen doen.
Hij dacht dat de gesprekken geen invloed op mij zouden hebben, dat was wel het geval.
Ik zag hem ongeveer 1 keer in de 2 maanden 1 middagje.

Mijn oma heeft mij geleerd om overal blij mee te zijn wat ik heb en kan bereiken, door haar ben ik ook gaan geloven in God en alles wat daar omheen zit . Dankzij mijn geloof heb ik houvast en denk ik iedere keer aan mijn oma als ik bid (zij is inmiddels ook overleden) dat is een fijne gedachte.

Ik was vroeger nooit het verwende (materialistisch) kind, jammer dat veel mensen dat nu wel denken, maar omdat ik veel werk en lesgeef heb ik veel geld en veel geld te besteden, dus heb ik vaak leuke kleertjes aan. Jammer dat men er gelijk van uitgaat dat je dat van je ouders krijgt.

Mijn jeugd was niet super te noemen, maar mijn opvoeding wel. Ik weet precies wat ik wil en dat is alleen maar omdat mijn moeder mij nog nooit heeft onderschat, behalve dan op schoolgebied.
Momenteel ben ik heel erg gelukkig.
Ik heb een heel duidelijk zelfbeeld

Dit was best een lange post.

Ik vind het eigenlijk knap van ze hoe ze het voor elkaar hebben gekregen om mij en mijn zus ook veel aandacht te geven, terwijl ik een verstandelijk en lichamelijk gehandicapte zus had die ook 24/7 aandacht nodig had. Ze hebben me altijd gesteund en geholpen, al ben ik niet altijd de makkelijkste geweest en dat stel ik echt van ze op prijs. Ik weet dat m'n zus het net zo ervaart en wij beiden komen dan ook nog vaak en graag thuis Ik hoop dat ik later het net zo goed doe als zij. Ze hebben me in ieder geval een voorbeeld gegeven hoe het moet.

Ik denk wel dat de sterke band ook juist komt door het samen opgroeien met een verstandelijk gehandicapte zus en de tegenslagen (overlijden van mijn zus, hartinfarct en hersentumor vader en kanker van mijn moeder) waarmee we als familie te kampen hebben gehad.

Ik heb een handicap, dus ik had vanaf mijn geboorte heel veel aandacht (nodig). Ik ben een heel aantal keren geopereerd en heb tot mijn 9e of zo ELKE dag therapie gehad. Daarna 3x in de week, daarna 2x, daarna 1x en toen vanaf mijn 17e niet meer. Mijn moeder ging altijd met mij naar het ziekenhuis e.d. Mijn pa nam daarvoor zovaak hij kon vrij van zijn werk, zodat hij ook mee kon. Nu dat alles vanaf mijn 17e 'rustig' is geworden, en ik niet meer onderzocht hoef te worden, en geen operaties meer hoef te ondergaan, merk ik wel eenaantal dingen.

Mijn moeder is nu overbezorgd. Ze let de hele dag op me, en eerlijk gezegd word ik daar soms doodziek van. Het is zo dat mijn rechterbeen een beetje naar binnen staat. Als ik echter op dat been leun, is daar veel minder van te zien, maw, ik sta dan recht. Dit kost echter wel
moeite, en als ik thuis ben, doe ik dat dus ook niet. Mijn moeder roept dus zowat de hele dag door dingen als "steun op dat been". Daar word ik dus schijtziek van. Als ik er wat van zeg dan reageert ze geirriteerd door op een vervelend toontje te zeggen "ja dan blijf je er toch zo bijstaan". Ze schijnt niet te snappen of te willen snappen dat als ik ergens anders, ik daar wel degelijk op let. Ik heb dat vaak genoeg duidelijk proberen te maken, maar ze luistert dan gewoon niet. Als er mensen bij ons zijn, en ik sta daar dus, dan steun ik dus NIET op mijn rechterbeen. Mijn moeder zegt het dan of heel zachtjes, of kijkt me aan en maakt een bepaald gebaar met dr hoofd. Ik word daar kwaad om, maar ze meent het toch altijd even te moeten doen. Als ik dr dan daarna wat van zeg, dan wordt zij kwaad omdat ik kwaad ben,
en dan speelt ze het dus op mn gevoel door te zeggen "ja maar ik doe het voor jouw hoor". Ja dat zal best wel, en ik geloof het ook wel, maar ze moet er mee ophouden.

Ze denkt dus echt dat ik niet op mezelf kan letten. Das hetzelfde als ik uitga. Dan maakt ze van tevoren standaard de opmerking "Kom niet te laat thuis", terwijl ze goed weet dat ik pas thuiskom als ik t moe ben. Dat tijdstip verschilt dus, en als ik thuis ben zegt ze er de volgende
dag niets van. Laat dan ook die opmerking weg denk ik dan. Als ik dan dus thuiskom, dan is ze standaard wakker. Ze ligt gewoon wakker op mij te wachten. Dan maak ik de deur open, ik maak em weer dicht, en sluit em. Dat maakt een bepaald geluid, en op t moment dat ze dat
geluid hoort roept ze me dus ook op zo'n zeurderige manier. Ze vraagt dan of ik t ben
Ik heb wel es gezegd "nee ik ben een inbreker die hier met een SLEUTEL binnenkomt, de deur sluit en zodalijk jullie (ma+pa) gaat vermoorden. Dat vond ze niet leuk toen Ze weet gewoon dat ik het ben, en meent dat toch nog es te moeten vragen.

Ze heeft het zelfs een paar x gepresteerd om me, als ik uit was, me te bellen, waarbij ze me OF direct vroeg wat ik aan t doen was, OF ze belde met een of ander klotesmoesje. Dat werd ik dus ook moe. Ze heeft me zelf een gebeld om 0.30 of zo en toen vroeg ze waarom ik
niet naar huis kwam, want ik was toch moe... "Nee ma, ik ben niet moe en ik kom naar huis als ik daar zin in heb". Vanaf toen heb ik gewoon mijn gsm uitgezet, waarbij ze een paar x kwaad is geworden omdat ze mn voicemail kreeg. Nu belt ze wel niet meer...

Toen ik mijn rijbewijs haalde en een auto kreeg (jawel, kreeg) begon ze daar over te zeuren. Ik wilde een autoradio kopen, dus wij naar de winkel toe. Ik stond bij een radio te kijken met een frontloader. Dus ik pak een cddoosje, en duw die cd dr in. Mn ma staat te kijken en vraagt: "moet jij dat allemaal doen tijdens het rijden?" "Ja" zei ik. Nou dat mocht dus absoluut niet, ik moest een wisselaar kopen, en die zouden zij dan wel betalen In de eerste weken zat ik dus de hele dag in de auto, en mijn ma had er een handje van om me te bellen en te zeggen dat ik moest uitkijken toen ik zei dat het gevaarlijker was om de telefoon aan te nemen en met 1 hand te rijden (tis dan wel een automaat maar toch) kreeg ik 3 dagen later een handsfreedinges zodat ik handsfree kon bellen

Mijn pa doet dat allemaal niet. Die behandeld me gewoon 'normaal'. Mja, beetje kutomschrijving maar jullie weten vast wel wat ik bedoel Voor de rest zijn wij een gemiddeld gezin. Mijn ma heeft wel een beetje de tik om overdreven veel te poetsen Ik werd wel verwend vroeger,
en nu nog trouwens. Ik kreeg met Sinterklaas en zo alles wat ik wilde hebben. Ik was zo dat ik dan alles uitknipte wat ik wilde hebben , al weken van te voren. Mijn ouders kochten dat dan ALLEMAAL, en ik was ook zo dat ik dan een week van tevoren ineens veranderde van gedachten en dan wilde ik toch wat anders hebben. Dat werd dan ook gekocht Op mijn verjaardag was dat hetzelfde, maar de rest van het jaar vroeg ik nooit wat.

Ach, ik heb hele goede ouders, alleen mijn ma is echt TE overbezorgd, en dat leidt nogal eens tot wrijvingen tussen mijn ma en mij. Voor de rest weet ik dat ik het goed getroffen heb. We praten veel over vanalles en nog wat. Nou moet ik wel zeggen dat ik qua gevoelens nogal
gesloten ben tegen mijn ouders. Ik praat daarover liever met vrienden, en mijn ma vind dat nogal vervelend. Ze voelt zich dan buitengesloten, en ik voel me daarop dan weer schuldig. Toen het uit was met mn ex heb ik wel veel met dr gepraat, en ze heeft ook gewoon met me
meegehuild Dat vond ik wel super van dr.

kortom, mijn ouders zijn super, maar mn moeder moet me es loslaten, want dit schiet niet op zo vind ik.

quote:

---

Op maandag 24 maart 2003 16:25 schreef ramses het volgende:

...
Ik ben echt zo bang dat ik net als mijn ouders word, ik vrees van wel.
Dit is geen gezin, dit is een goedlopend bedrijf...

---

En ach, ze hebben je tenminste niet naar een kostschool gestuurd. Als je weet wat voor types er hier rondlopen die naar bijv. La Rosey zijn gestuurd, daar wordt je echt niet vrolijk van.

Ik weet wel zeker dat ze je opgevoed hebben op de manier die hen 't beste leek. Dat deze manier uiteindelijk toch niet de goede bleek kun je hen niet kwalijk nemen. 't zijn maar mensen.

quote:

---

Op maandag 24 maart 2003 20:51 schreef ramses het volgende:

[..]

Waar ik niet zo goed tegen kan is dat ik thuis moet blijven voor huiswerk (met dat mooie weer) en meneer en mevrouw gaan gezellig naar de boulevard met de cabrio. Ik moet me dus wel aanpassen en zij niet?!

---

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 12:22 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Uhm, huiswerk is belangrijk hoor. Wat wil jij dan ? Dat je ouders thuisblijnven elke x dat jij huiswerk moet maken ?

---

quote:

---

Op maandag 24 maart 2003 20:51 schreef ramses het volgende:

[..]

Waar ik niet zo goed tegen kan is dat ik thuis moet blijven voor huiswerk (met dat mooie weer) en meneer en mevrouw gaan gezellig naar de boulevard met de cabrio. Ik moet me dus wel aanpassen en zij niet?!

---

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 13:42 schreef DarkElf het volgende:

[..]

Tssssss je bent nog een kind, wil je je nu werkelijk gaan meten met volwassenen??? Triest.

---

[Dit bericht is gewijzigd door CoolGuy op 25-03-2003 13:49]

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 13:48 schreef DarkElf het volgende:
ach iedereen is wel eens ongenuanceerd

---

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 13:49 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

mja nu doe je wel HEEL luchtig

---

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 13:49 schreef DarkElf het volgende:

[..]

klopt

---

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 13:49 schreef DarkElf het volgende:

[..]

klopt

---

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 13:55 schreef Peregrijn het volgende:

[..]

En ze heeft nog gelijk ook.

---

quote:

---

Op maandag 24 maart 2003 11:07 schreef postinggirl het volgende:
Lieve mensen hoor, absoluut, maar wel wat betuttelend. Ze zijn volgens mij als de dood dat mij iets overkomt. Waarom dat zo is weet ik niet. Mijn kleind, dunne postuur misschien, ik heb niet zo veel in de strijd te gooien als mij iets overkomt. Maar verder zie ik geen reden. Ik heb me altijd vrij netjes gedragen.

Ik moet mezelf echt pushen, mezelf echt ontwikkelen buiten mijn ouders om, want als ik alles volgens de regels van mijn ouders zou moeten doen zou ik eeuwig 15 blijven en een HEEL beperkt wereldbeeld houden. Overdreven ruimdenkend zijn ze niet.

Ik ben bijna 22 en ga en loop voor zover mogelijk rond waar ik zelf wil, al willen ze absoluut niet dat ik ergens in de randstad rond ga lopen zwalken als ik nieuwe kleren wil hebben. 'Wat moet je daar? Met al die junks, zwarten, blablabla. En waarom zo ver? Uden is toch ook leuk?'

Ik heb zoiets van 'Je hebt OVERAL de kans dat je portemonnee afgepakt wordt en dat je een mes in je rug krijgt, ook in het centrum van Uden. Moet je dan altijd binnen blijven?'

Ik heb buiten hun weten om al behoorlijk wat tripjes naar de Dam/Koopgoot/andere 'gevaarlijke' plekken gemaakt en heb er alleen maar heel veel plezier in dat ik eens wat andere gebouwen en een ander soort mensen zie dan in de vertrouwde buurt. Als je je portemonnee maar goed diep in je tas stopt met wat plastic zakken er bovenop heb je die aan het einde van de dag ook nog wel. Vaak zeg ik gewoon dat ik naar het wat 'bravere' Den Bosch/Nijmegen/Eindhoven ga (is soms waar en soms ook niet) en eenmaal buiten zie ik wel waar ik heen ga voor mijn nieuwe kleren. (En ja, er zijn al ooit gesprekken over geweest.)

Ik zal echt blij zijn als ik voldoende financien heb om op mezelf te gaan wonen. Vrijheid. Maar er is in mijn 'sector' op het moment niks te halen. Hopelijk trekt de economie snel bij.

Dat wordt echt nog wat als ik mijn ouders ooit mee ga delen dat ik op mezelf wil ga wonen en dan als het kan in een STAD. (Uden heeft hele slechte openbaar vervoer-verbindingen en is qua toekomstige mogelijke beroepen voor mij niet echt praktisch.)

---

Waarom ga je niet op jezelf wonen? Of vind je je daar nog te jong voor?

[Dit bericht is gewijzigd door Kamphuys op 25-03-2003 15:31]

Sinds 2,5 jaar geleden bekend werd dat mijn vader ongeneeslijk ziek is, is er nogal wat veranderd. Zeg maar gerust dat mijn kijk op het leven een 180 graden is gedraaid. Wat ik eerst belangrijk vond kan me nu geen seconde meer boeien... hetgeen niet altijd even goed is .

We waren altijd al een hecht gezin, onze band is de afgelopen jaren nog véél sterker geworden. Mijn ouders, mijn zusje en ik zijn een echte 4-eenheid geworden. Niet dat het ons tegen de grote boze buitenwereld is, maar we staan wel heel sterk samen.

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 16:15 schreef ramses het volgende:

[..]

Ik heb er een hekel aan om mensen te kwetsen, dus ik durf mijn ouders de waarheid niet helemaal te zeggen.
.

---

En dan wil je advocate worden

Mijn moeder, een vreselijk lief mens die mij en in mindere mate mijn broertje aan ons lot heeft overgelaten tijdens de opvoeding. Waarschijnlijk omdat al heel snel in het huwelijk bekent werd dat deze relatie niet stand zou houden. Als mijn ouders samen in huis waren, was de gezelligheid de deur uit. Het heeft tot mijn 15e geduurd tot mijn ouders gescheiden zijn. Nu probeert ze het tegenover mijn broertje en mij goed te maken door van alles voor ons te kopen. En ze gebruikt mijn zoon als een 2e kans om te laten zien dat de scheiding de reden was voor haar emotionele afwezigheid.

Mijn vader, tussen hem en mij is het altijd spaak gelopen. Wij lijken qua karakter zoveel op elkaar dat dat op jonge leeftijd al botste. Ik kon in zijn ogen niets goed doen, en dat liet hij me te pas en te onpas weten. Op mijn 16e op mezelf gaan wonen en hem sinds die dag misschien 3 keer gezien en een paar keer aan de telefoon gehad. De laatste keer dat ik hem gezien heb is inmiddels al weer 4 jaar geleden. Geen behoefte meer aan ook, te veel gebeurd te veel gezegd. Ook al raak ik me de laatste jaren meer en meer bewust van mijn eigen rol in het mislopen van deze relatie.

Ik dacht toen ik jong was dat mijn ouders alle wijsheid in pacht hadden. Pas toen ik zelf kinderen kreeg ontdekte ik dat zij ook aldoende geleerd hebben, en dus eigenlijk ook maar gewoon een beetje aanmodderden

quote:

---

Op zaterdag 22 maart 2003 15:45 schreef ramses het volgende:
Hij rijdt geen auto (laat zich rijden),

In de auto van mijn vader (bmw 760Li) met chauffeur (in zo'n grote bak kan ze niet rijden) naar de Aldi om boodschappen. Ik kon wel door de grond zakken...

---

Om maar een beetje On-Topic te blijven: belachelijk dat nogal wat mensen hier vinden dat je nergens over mag zeuren omdat jullie "toevallig" nogal rijk zijn.

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 14:47 schreef ramses het volgende:

Natuurlijk moeten ze niet thuis blijven als ik huiswerk maak, laat ze lekker weg gaan. Maar ze kunnen toch wel een beetje meehelpen met het veranderen van dit gezin als het zo nodig moet veranderen.

Trouwens laat maar zitten, jullie snappen het toch niet...

---

Als je je ouders zou spreken zijn ze d'r vast en zeker van overtuigd dat ze jullie normaal opvoeden.. misschien moet je 't daar 's met ze over hebben.

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 17:30 schreef SurfDude het volgende:

[..]

Ongelooflijk, dan heb je zo'n auto, en dan rijd je 'm niet zelf. Zonde...

Om maar een beetje On-Topic te blijven: belachelijk dat nogal wat mensen hier vinden dat je nergens over mag zeuren omdat jullie "toevallig" nogal rijk zijn.

---

Ze is nu 18 ofzo toch? Dan moet je toch wel sterk genoeg in je schoenen staan om er wat van te zeggen.

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 15:10 schreef Kamphuys het volgende:
Het valt ook niet mee, aan de gemiddelde Fok!er vragen om zich in te leven in jouw situatie...

---

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 18:16 schreef lazlow het volgende:

[..]

Had jij dan een betere suggestie?

---

Maar aan de andere kant herken ik wel iets aan je verhaaltje. Vroeger schaamde ik me voor mijn huis. Ik zat namelijk op een school waar veel kinderen met bijstandouders zaten en ik woonden in een villa met 3 auto's, een werkster en een nanny in dienst. Op zich waren wij wel een redelijk normaal gezin. Wij deden niet veel overbodige dingen en wij deelden ons geld met mensen die het harder nodig hadden. Toch durfde ik geen vriendinnetjes mee naar huis te nemen, omdat ik dacht dat zij mij verwend zouden vinden. Ik wilde er alles aan doen om NORMAAL te zijn!

Volgens mij zijn er wel belangrijkere dingen in het leven om je druk over te maken....

quote:

---

Op dinsdag 25 maart 2003 19:07 schreef Jummy het volgende:
Het is juist goed voor je om boodschappen te gaan doen bij de Aldi! Dan kom je tenminste onder de normale mensen, die moeten werken voor hun inkomsten.

---