Mensen die een klote jeugd hebben gehad staan over het algemeen sterker in het leven omdat ze weten wat het is om ergens voor te moeten knokken en pijn al op vroege leeftijd hebben leren verdragen. Let wel: Het kan ook totaal averechts werken, maar als men kijkt naar bijvoorbeeld de zakelijke sucsesnummers van deze aarde zijn dat over het algemeen toch niet die kinderen die zo'n super leuke jeugd hebben gehad.
Ik merk het bij mezelf ook: Ouders vroeg uit elkaar, vrij kloterige jeugd gehad met veel gezeik. Maar er wel sterker uitgekomen.
Ik merk het: Als er klotesituaties zijn kan ik veel beter het hoofd koel houden als bijvoorbeeld vrienden of collega's van mij. Ik kan beter tegen pijn, en ben alhoewel zeer gevoelig niet snel klein te krijgen.
Als ik iets echt wil en ik stel dat mezelf tot doel, dan krijg ik het over het algemeen ook voor elkaar.
Het=geen geluk, maar een miniscuul streepje dat je voorhebt op mensen met een weelderige jeugd.
Yaaaaaamaaaaaaaaahaaaaaaaaaaaaaaaa
Kijk maar eens naar de verwende rijkeluiskindjes, die zitten vaak op colleges als het Luzac omdat ze te slap zijn om een normale Middelbare school te halen.
Yes, I live so true, without my lover. But tell me if the sky is blue, how old are you?
Proud member of the UVT vinyl-crew
quote:Alsof je per definitie een makkelijk leven hebt als je ouders rijk zijn? Hele rijke mensen zijn er ook vaak niet voor hun kinderen (kostscholen enzo) en mishandeling en misbruik zal ook in die kringen net zo goed voorkomen.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:26 schreef Kamphuys het volgende:
Klopt wel denk ik ja...Kijk maar eens naar de verwende rijkeluiskindjes, die zitten vaak op colleges als het Luzac omdat ze te slap zijn om een normale Middelbare school te halen.
Verder vind ik het een vreselijk foute eis om te stellen bij een sollicitatie. Alsof iemand er iets aan kan doen wat voor jeugd hij heeft gehad. Het gaat om hoe iemand dan functioneert en natuurlijk is het knapper als je ver komt en een moeilijke jeugd hebt gehad, maar dat kan je iemand die gelukkig is opgegroeid toch niet kwalijk nemen?
*ook niet weet, geen leuke maar zeker ook geen moeilijke jeugd gehad*
BoomSmurf's Avatar Plagiaat Pleger Pagina Gallery Dinges v1.0!
quote:Laten we vooral niet vergeten dat die uit het land komt waar de mensen MC Donalds nog aanklagen voor de te vette Hamburgers.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:29 schreef Jojogirl het volgende:[..]
Alsof je per definitie een makkelijk leven hebt als je ouders rijk zijn? Hele rijke mensen zijn er ook vaak niet voor hun kinderen (kostscholen enzo) en mishandeling en misbruik zal ook in die kringen net zo goed voorkomen.
Verder vind ik het een vreselijk foute eis om te stellen bij een sollicitatie. Alsof iemand er iets aan kan doen wat voor jeugd hij heeft gehad.
Iedereen reageert anders op situaties, hoe kun je nou ooit algemene uitspraken doen over wat specifieke mensen in hun jeugd, en in hun latere leven doen?
quote:Mee eens!
Op zaterdag 22 maart 2003 12:35 schreef Tijn het volgende:
Overigens denk ik dat uberhaupt elke tegenslag die je weet te overwinnen je sterker maakt, dat gaat verder dan alleen een slechte jeugd.
quote:Bron?
Op zaterdag 22 maart 2003 12:21 schreef qbus het volgende:
In de V.S is het in sommige gevallen zelfs al een sollicitatie-voorwaarde voor topfunkties (echt waar!)
Volgens mij is het klinkklare onzin, want vaak krijgen kinderen die een moeilijke jeugd hebben gehad helemaal niet de opleiding die nodig is voor een topfunctie...
En vaak zie je dat kinderen die een moeilijke jeugd hebben gehad, helemaal verkeerd terecht komen of totale zenuwpezen zijn en bang zijn voor alles en nog wat...
Dus de kans dat je er daadwerkelijk harder van bent geworden zonder echte emotionele en psychische schade in combinatie met een goede opleiding is best gering, denk dus dat die vlieger niet zo heel erg opgaat...
quote:Dat is waar.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:34 schreef qbus het volgende:[..]
Laten we vooral niet vergeten dat die uit het land komt waar de mensen MC Donalds nog aanklagen voor de te vette Hamburgers.
Maar als nog belachelijk.En verder ben ik het ook niet met de stelling eens. Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die in jeugd mishandeld/misbruikt zijn, aan dat leven ontsnappen, maar vervolgens jaren later als ze zelf een gezin hebben, vervallen in het patroon van hun ouders, nl. mishandeling en misbruik. En dat lijkt mij geen teken van sterkte.
Ik kan zo 5 labiele idioten uit mijn 'omgeving' opnoemen die geen leuke jeugd hebben gehad en nu nog steeds in het halve gare criminele circuit rondwandelen. Lekker snuiven, ga zo door! Verder ken ik eigenlijk over het algemeen mensen met 'n onbezorgde jeugd 
deed het licht uit
en genoot bij de gedachte dat ik de enige mens ter wereld ben met een schaduw in volstrekte duisternis
iedereen heeft wel zo zijn dingetjes meegemaakt..
Maar ik geloof dat een doorzetter in je zit of niet..
Heeft niks met een slechte jeud te maken..
Het probleem is is dat je die gevallen altijd hoort van vroeger had ik het slecht en nu ben ik baas van een goed lopend bedrijf.
Die mensen zijn interessant en de mensen die het bedrijf van pappie hebben overgenomen (zoals ik) en het vaak nog beter hebben gemaakt zijn niet interessant genoeg..
Ik ben vroeger veel gepest (overkomt me nu nooit meer), heb 't daar moeilijk mee gehad, maar ben er achteraf zoveel sterker van geworden. Voordat je echt gelukkig kan zijn moet het eerst een paar keer goed pijn doen, daar kan je zoveel van leren. (hoewel je pijnlijke ervaringen natuurlijk liever ontwijkt, die zoek je niet bewust op)
quote:Als je leven op rolletjes gaat, gaan sommige dingen gewoon aan je voorbij, en kun je heel moeilijk echt begrip opbrengen voor mensen die het wel (een keer) moeilijk hebben.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:35 schreef Fogerty het volgende:
Wat een heerlijke onzin weer
Iedereen reageert anders op situaties, hoe kun je nou ooit algemene uitspraken doen over wat specifieke mensen in hun jeugd, en in hun latere leven doen?
quote:Sucses op dat vlak is zeker niet alleen afhankelijk van opleiding. Ik ken mensen met een Mavo diploma die het tot miljonair hebben geschopt en academici die momenteel werkeloos op een flatje zitten met een intellectuele bagage van heb ik jou daar. Ambitie is minstens zo belangrijk als opleiding.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:36 schreef Fliepke het volgende:[..]
Bron?
Volgens mij is het klinkklare onzin, want vaak krijgen kinderen die een moeilijke jeugd hebben gehad helemaal niet de opleiding die nodig is voor een topfunctie...
quote:Hoevaak zie je niet dat gelukkige kinderen ineens totaal ontsporen door verkeerde vrienden/omgevingen enz enz ? Sterker nog: Ik acht de kans groter dat iemand die nog nooit voor hete vuren heeft gestaan in zo'n situatie terecht komt dan iemand die weet hoe de klappen van de zweep vallen.
En vaak zie je dat kinderen die een moeilijke jeugd hebben gehad, helemaal verkeerd terecht komen of totale zenuwpezen zijn en bang zijn voor alles en nog wat...
quote:Ach..
Dus de kans dat je er daadwerkelijk harder van bent geworden zonder echte emotionele en psychische schade in combinatie met een goede opleiding is best gering,
Ikzelf heb een Havo diploma en ga volgend jaar mijn afgebroken studie economie denk ik weer oppakken.
Momenteel ben ik bezig met ongeschoold werk en wat ik veel tegenkom is dat de directeuren, bazen en managers vaak helemaal niet van die geweldig geschoolde jongens en meisjes zijn.
quote:Maar het is geen wet. Er zijn legio mensen waarbij altijd alles op rolletjes ging en die toch ontzettend sociaal zijn ingesteld en echt mee kunnen leven met iemand. Net zoals er genoeg mensen zijn die wel een verschrikkelijk jeugdtrauma hebben en er alles behalve sterker uit zijn gekomen.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:48 schreef MacBeth het volgende:[..]
Als je leven op rolletjes gaat, gaan sommige dingen gewoon aan je voorbij, en kun je heel moeilijk echt begrip opbrengen voor mensen die het wel (een keer) moeilijk hebben.
Alles komt eigenlijk neer op hoe je zelf met situaties om gaat en tegen dingen aankijkt. Ervaringen kunnen helpen, maar het is geen garantie tot succes.
Maar, nee. Zoals mensen voor mij al zeiden: er zijn zoveel mensen dusdanig geknakt in hun jeugd dat ze geen gezond gevoel van eigenwaarde hebben, geen fatsoenlijke relaties aan kunnen gaan, met een beetje pech zelfs mislukken op school en op het werk en in de goot belanden. Gaan die op hun zestigste ineens nog heel sterk en stabiel worden? Vraag het me af.
Het is hartstikke fijn dat er mensen zijn die een moeilijke jeugd WEL goed te boven zijn gekomen en die zullen dat wel in groten getale hier gaan posten en ik gun ze die lol, maar ik geloof er niets van dat we uit die succesverhalen een algemene regel kunnen destilleren.
quote:Het is natuurlijk ook een stelling.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:55 schreef Fogerty het volgende:
Het is hartstikke fijn dat er mensen zijn die een moeilijke jeugd WEL goed te boven zijn gekomen en die zullen dat wel in groten getale hier gaan posten en ik gun ze die lol, maar ik geloof er niets van dat we uit die succesverhalen een algemene regel kunnen destilleren.
die moet je zo retorisch mogelijk maken om er een goede discussie uit te kunnen halen.
En minder genuanceerd dan dit kan ik het niet maken
er zijn punten waarop ik mzelf op veel momenten juist heel zwak voel, en situaties waarin die gebeuren zijn niet altijd even prettig...
t hangt naar mijn mening af van de situatie, van de manier waarop je het moeilijk hebt gehad en van de manier waarop je er mee bent omgegaan af hoe een persoon sterker of juist zwakker kan zijn in bepaalde situaties dan een ander persoon
your
clothes
on!
quote:Ik denk dat het een tweezijdig verhaal is.
Op zaterdag 22 maart 2003 13:03 schreef Fogerty het volgende:
Ok. In dat geval: moeilijke ervaringen KUNNEN mensen best sterker maken, maar of dat gebeurt hangt af van het type mens en het type moeilijke ervaring.
En minder genuanceerd dan dit kan ik het niet maken
OFwel mensen worden er sterker van, OFWEL mensen glijden totaal af. een gangbare, conventionele weg lijkt me veel minder voordehand liggend.
quote:Zijn nogal de uitzonderingsgevallen he?
Op zaterdag 22 maart 2003 12:51 schreef qbus het volgende:[..]
Sucses op dat vlak is zeker niet alleen afhankelijk van opleiding. Ik ken mensen met een Mavo diploma die het tot miljonair hebben geschopt en academici die momenteel werkeloos op een flatje zitten met een intellectuele bagage van heb ik jou daar. Ambitie is minstens zo belangrijk als opleiding.
of mensen die een belachelijke studie hebben gekozen...
En vroeger kon je gemakkelijker omhoog klimmen, tegenwoordig komt het meer aan op kennis die je hebt, we gaan naar een kenniseconomie toe en daar kom je met een mavo gewoon echt niet meer aan de bak.
De echte toppers hebben ambitie, en een goede opleiding.
En als je kijkt naar het echte topwereldje van nederland kijkt zie je dat daar ook heel veel mensen bij zitten die bv. nijenrode hebben gevolgd, zij hebben dus een prima jeugd gehad, met genoeg financien in de rug om hun te steunen.
quote:bron?
[..]Hoevaak zie je niet dat gelukkige kinderen ineens totaal ontsporen door verkeerde vrienden/omgevingen enz enz ? Sterker nog: Ik acht de kans groter dat iemand die nog nooit voor hete vuren heeft gestaan in zo'n situatie terecht komt dan iemand die weet hoe de klappen van de zweep vallen.
Als je nu eens goed naar Nederland kijkt dan zie je dat dus echt niet zo is, mensen die uit een slecht circuit voortkomen komen daar meestal niet uit...
quote:Welke grote bedrijven werk jij dan voor?
[..]Ach..
Ikzelf heb een Havo diploma en ga volgend jaar mijn afgebroken studie economie denk ik weer oppakken.
Momenteel ben ik bezig met ongeschoold werk en wat ik veel tegenkom is dat de directeuren, bazen en managers vaak helemaal niet van die geweldig geschoolde jongens en meisjes zijn.
bij kleine bedrijven is het vaak wel zo dat lager geschoolde mensen "de macht" hebben, bij grotere bedrijven is die kans al veel kleiner...
En ik zeg ook niet dat je niet naar de top kunt komen als je een slechte jeugd hebt gehad etc, maar dat zijn vooral uitzonderingsgevallen.
-edit- en zoals je weet is intelligentie overerfbaar, dus ik blijf bij mn standpunt dat de kans dat je als kind met een slechte jeugd aan de top komt veeeel kleiner is.
Kinderen met een slechte jeugd komen toch vaak uit arbeiderswijken enzo
[Dit bericht is gewijzigd door Fliepke op 22-03-2003 13:17]
Het heeft denk ik meer met je opvoedding en je eigen persoonlijkheid te maken...
of je leeft volgens de uitspraak van een WOII generaal: If it's possible, let's do it now. If it's impossible, it might take a little longer...
quote:Ik denk dus dat mensen met een moeilijke jeugd sowieso 'een achterstand' hebben.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:18 schreef Moonah het volgende:
Een goed zelfvertrouwen wordt niet ondermijnd door 'dingetjes die tegen zitten'. Dat blijft staan, wat er ook gebeurt. Als je echter weinig tot geen zelfvertrouwen hebt, kan ik me idd voorstellen dat dat wel beinvloed wordt door tegenslagen.Een goed zelfvertrouwen? Hoe kom je daar dan aan?
Dat begint (als je geluk hebt...) al op het moment dat je geboren wordt. Als je ouders goed voor je zorgen. Je liefde geven. Bevestiging. Het gevoel dat jij belangrijk bent. Dat het waarde heeft dat jij er bent. En later, dat ze je begeleiden in het ontdekken van de wereld. Dat ze ervoor zorgen dat er een veilige thuishaven is. En dat je leert omgaan met tegenslagen in het leven.Heb je een dergelijk veilig nest gemist? Geen man overboord
Of ze worstelen nog met allerlei problemen.
Of ze zijn er goed uitgekomen dankzij een harde knok. Maar zoals ik al schreef, dat kost veel kruim. Zij zijn na dat 'gevecht' dus eigenlijk op een soort nulpunt beland. Vanwaar 'het echte leven' eigenlijk pas gaat beginnen (beetje kort door de bocht).
Mensen zonder een moeilijke jeugd, hebben hun energie en tijd aan zo veel andere dingen kunnen besteden.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Zoals bijvoorbeeld hun intellect ontwikkelen en hun studie...
Op zaterdag 22 maart 2003 13:21 schreef Moonah het volgende:Mensen zonder een moeilijke jeugd, hebben hun energie en tijd aan zo veel andere dingen kunnen besteden.
Vergroot je kansen dus alleen maar...
quote:eens. Er zitten zoveel mitsen en maaren aan dat deze generalisatie dat deze stelling compleet nutteloos is. Hoogstens kan je zeggen dat iemand met een zorgeloze jeugd (is wat anders dan een moeilijke jeugd vind ik) niet echt geleerd heeft om met tegenslagen om te gaan. Maar je kan idd ook zeggen dat iemand met een moeilijke jeugd op een bepaalde manier met tegenslagen heeft leren omgaan die uiteindelijk verwoestend kan werken t.a.v. jezelf en je omgeving.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:55 schreef Fogerty het volgende:
Ik geloof er nog steeds niks van. Ik geloof WEL dat dit topic bijzonder goed zal gaan lopen hier in R&P, omdat dit is wat we graag willen horen en onszelf graag willen vertellen. Het steekt je een hart onder de riem. Ik geloof ook niet in de uitspraak "what doesn't kill you, makes you stronger", ik geloof WEL dat als je dan toch al in de shit zit, het je kan helpen om die uitspraak voor jezelf te herhalen, om de moed te verzamelen om door te gaan.Maar, nee. Zoals mensen voor mij al zeiden: er zijn zoveel mensen dusdanig geknakt in hun jeugd dat ze geen gezond gevoel van eigenwaarde hebben, geen fatsoenlijke relaties aan kunnen gaan, met een beetje pech zelfs mislukken op school en op het werk en in de goot belanden. Gaan die op hun zestigste ineens nog heel sterk en stabiel worden? Vraag het me af.
Het is hartstikke fijn dat er mensen zijn die een moeilijke jeugd WEL goed te boven zijn gekomen en die zullen dat wel in groten getale hier gaan posten en ik gun ze die lol, maar ik geloof er niets van dat we uit die succesverhalen een algemene regel kunnen destilleren.
quote:Mensen met ambitie nemen vaak zelf initiatief op werken zich op binnen een bedrijf.
Op zaterdag 22 maart 2003 13:15 schreef Fliepke het volgende:[..]
Zijn nogal de uitzonderingsgevallen he?
of mensen die een belachelijke studie hebben gekozen...
En vroeger kon je gemakkelijker omhoog klimmen, tegenwoordig komt het meer aan op kennis die je hebt, we gaan naar een kenniseconomie toe en daar kom je met een mavo gewoon echt niet meer aan de bak.
quote:En dat zijn geen uitzonderingsgevallen wou je stellen ?
De echte toppers hebben ambitie, en een goede opleiding.
En als je kijkt naar het echte topwereldje van nederland kijkt zie je dat daar ook heel veel mensen bij zitten die bv. nijenrode hebben gevolgd, zij hebben dus een prima jeugd gehad, met genoeg financien in de rug om hun te steunen.
Excuse moi, maar mensen die al aan Nyenrode gestudeerd hebben hebben in veel gevallen hun kwalificaties toch echt te danken aan het feit dat pappie zoveel geld had, ipv aan hun geweldige intelligentie. Je praat hier echt over een heel klein, selectief groepje dat nauwelijks tot geen gewicht in de schaal legt als je kijkt naar de algemene ladder.
quote:Jij gooit het nu op sociale klasse, dat hangt toch echt niet samen met het al dan niet gelukkig of sterker zijn.
Als je nu eens goed naar Nederland kijkt dan zie je dat dus echt niet zo is, mensen die uit een slecht circuit voortkomen komen daar meestal niet uit...
quote:Daar heb jij weer een punt.
Welke grote bedrijven werk jij dan voor?
bij kleine bedrijven is het vaak wel zo dat lager geschoolde mensen "de macht" hebben, bij grotere bedrijven is die kans al veel kleiner...
Ik heb voornamelijk voor m.k.b-bedrijven gewerkt , maar ook voor ondernemingen als Chello. Overigens zaten onder die eerste groep o.a accountantskantoren en communicatiebureaus. Als je daar ervaring opdoet is dat een prima opstapje richting de "grote jongens" .
quote:Niet mee eens.
En ik zeg ook niet dat je niet naar de top kunt komen als je een slechte jeugd hebt gehad etc, maar dat zijn vooral uitzonderingsgevallen.
Ik denk dat je weldegelijk een grotere kans van slagen hebt. Echter ligt dat wel aan de situatie en aan het feit of je al dan niet een sterke prestatiedrang hebt opgebouwd, voortkomend uit de ellende.
quote:Regelrechte bullshit!
-edit- en zoals je weet is intelligentie overerfbaar, dus ik blijf bij mn
Sociaal/economische omstandigheden bepalen i.d.d vaak het opleidingsniveau, niet de "overerfbare intelligentie" waar ik overigens van denk dat het een regelrecht fabeltje is.
quote:Wat een vooroordeel.
Kinderen met een slechte jeugd komen toch vaak uit arbeiderswijken enzo
In arbeiderswijken is het leed beter zichtbaar denk ik.
Ik kom zelf uit een zogezegd "welgesteld milieu" maar was dood ongelukkig, en zo ken ik er nog velen.
Neem nou iemand die door zn ouders altijd gestimuleerd is om iets te bereiken. Die zal, mits die stimulans binnen redelijke grenzen is gebleven, enerzijds een aardige jeugd gehad hebben, anderzijds zijn capaciteiten hebben weten te ontwikkelen.
Iemand die een slechte jeugd heeft gehad, heeft logischerwijs ook meer kans op een meer labiel spectrum van emoties. Zal je in je latere (werk) leven ook niet altijd goed van pas komen.
Natuurlijk zullen er mensen zijn die ondanks hun verrotte jeugd succesvol weten te zijn. Maar dan zou ik toch zeggen dat ze ondanks die verrotte jeugd succes hebben weten te behalen, niet dankzij. Waarmee het ontbreken van enig verband zou zijn aangetoond.
quote:Intelligentie is weldegelijk overerfbaar en dus ook beslissend voor je opleidingsniveau, en in goede omstandigheden geloof ik ook dat je dan beter aan je intelligentie kan werken, door het beter te leren gebruiken.
Regelrechte bullshit!Sociaal/economische omstandigheden bepalen i.d.d vaak het opleidingsniveau, niet de "overerfbare intelligentie" waar ik overigens van denk dat het een regelrecht fabeltje is.
[..]Wat een vooroordeel.
In arbeiderswijken is het leed beter zichtbaar denk ik.
Ik kom zelf uit een zogezegd "welgesteld milieu" maar was dood ongelukkig, en zo ken ik er nog velen.
Oh en tuurlijk de meeste criminelen komen uit de welgestelde gezinnen van nederland, en daar wonen ook meer mensen die alcoholproblemen hebben en meer hun vrouw slaan etc etc...
Ja, geloof je het zelf?
Denk niet dat wij tot een compromis komen.
-edit- hier effe een bron dat intelligentie weldegelijk overerfbaar is
http://frontpage.fok.nl/news.fok?id=19587
[Dit bericht is gewijzigd door Fliepke op 22-03-2003 13:56]
quote:leuke vrienden heb jij
Op zaterdag 22 maart 2003 13:55 schreef Viola_Holt het volgende:
mmm....ik zal het even doorgeven aan een vriend van me, die heeft net een dochter ! incest, slaan etc...wordt ze hard van !
quote:Wetenschappers verschillen hierover van mening.
Op zaterdag 22 maart 2003 13:52 schreef Fliepke het volgende:[..]
Intelligentie is weldegelijk overerfbaar en dus ook beslissend voor je opleidingsniveau, en in goede omstandigheden geloof ik ook dat je dan beter aan je intelligentie kan werken, door het beter te leren gebruiken.
Ik geloof het i.i.g niet.
quote:Alcoholisme ?
en daar wonen ook meer mensen die alcoholproblemen hebben en meer hun vrouw slaan etc etc...
Ja, geloof je het zelf?
Dat speelt in ALLE lagen van de bevolking, wake up!
quote:Ik kan nu wel links gaan plaatsen van onderzoeken die weer het tegendeel bewijzen, maar dat is een andere discussie lijkt mij.
Denk niet dat wij tot een compromis komen.
[quote]
-edit- hier effe een bron dat intelligentie weldegelijk overerfbaar is
http://frontpage.fok.nl/news.fok?id=19587
Ik heb toen ik elf was een heel ernstig ongeluk gehad, ben echt door het oog van de naald gekropen en ik denk vaak wel dat dat nu wel positieve invloed heeft. Ik kan vaak dingen relativeren door te denken: 'Wat maak ik me nou druk? Ik had er nu ook heel anders bij kunnen zitten!' of: 'Eigenlijk moet ik blij zijn dat ik überhaupt nog kan studeren/werken/..... (als ik ergens geen zin in heb), het had ook heel anders kunnen aflopen'. Dat helpt dan gewoon echt, dat besef en ik sta ook erg positief in het leven.
Verder heb ik op school ook wel moeilijke dingen meegemaakt (er niet bij horen, gepest worden, enzovoort), of dat me sterker heeft gemaakt weet ik niet. Ik weet wel dat ik me nu veel minder druk maak om wat 'de populaire groep' van mij vindt en ik merk dat mensen je juist dan veel meer gaan accepteren. Je leert er wel van, maar mensen die die problemen nooit hebben gehad, hebben het ook niet nodig om ervan te leren. Zo kan je het ook zien.
Ik vind trouwens ondanks die twee dingen niet dat ik een moeilijke jeugd heb gehad, hoor. Thuis heb ik het altijd heel erg goed gehad en ik denk dat dat ook heel positief is (goed voorbeeld van je ouders, dingen die ze je meegeven in je opvoeding).
Ik denk dat het dus deels wel op kan gaan dat moeilijke ervaringen je sterker maken, afhankelijk van hoe de persoon in kwestie er mee omgaat, deels denk ik ook dat juist positieve ervaringen in je jeugd een goede invloed hebben.
quote:Een klote jeugd brengt je meer "karakter". Maar het kan ook zeker verlammend werken. Als je je problemen kan overwinnen kom je er sterker uit maar je kan er ook in blijven hangen.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:21 schreef qbus het volgende:
In de V.S is het in sommige gevallen zelfs al een sollicitatie-voorwaarde voor topfunkties (echt waar!)
Mensen die een klote jeugd hebben gehad staan over het algemeen sterker in het leven omdat ze weten wat het is om ergens voor te moeten knokken en pijn al op vroege leeftijd hebben leren verdragen. Let wel: Het kan ook totaal averechts werken, maar als men kijkt naar bijvoorbeeld de zakelijke sucsesnummers van deze aarde zijn dat over het algemeen toch niet die kinderen die zo'n super leuke jeugd hebben gehad.Ik merk het bij mezelf ook: Ouders vroeg uit elkaar, vrij kloterige jeugd gehad met veel gezeik. Maar er wel sterker uitgekomen.
Ik merk het: Als er klotesituaties zijn kan ik veel beter het hoofd koel houden als bijvoorbeeld vrienden of collega's van mij. Ik kan beter tegen pijn, en ben alhoewel zeer gevoelig niet snel klein te krijgen.
Als ik iets echt wil en ik stel dat mezelf tot doel, dan krijg ik het over het algemeen ook voor elkaar.
Het=geen geluk, maar een miniscuul streepje dat je voorhebt op mensen met een weelderige jeugd.
quote:iedereen reageert anders op situaties. er zijn mensen die sterker worden door een moeilijke jeugd, en er zijn mensen die dan juist meer moeite hebben met alles. maar ook andersom, mensen die een makkelijke jeugd hadden kunnen ook 2 kanten op... ik denk dat het aan je persoonlijkheid ligt of je ergens iets mee doet of niet. wat voor de een een zetje in de rug is voor iets goeds, laat een ander vallen. ongeacht verleden...
Op zaterdag 22 maart 2003 12:55 schreef Fogerty het volgende:
Ik geloof er nog steeds niks van. Ik geloof WEL dat dit topic bijzonder goed zal gaan lopen hier in R&P, omdat dit is wat we graag willen horen en onszelf graag willen vertellen. Het steekt je een hart onder de riem. Ik geloof ook niet in de uitspraak "what doesn't kill you, makes you stronger", ik geloof WEL dat als je dan toch al in de shit zit, het je kan helpen om die uitspraak voor jezelf te herhalen, om de moed te verzamelen om door te gaan.Maar, nee. Zoals mensen voor mij al zeiden: er zijn zoveel mensen dusdanig geknakt in hun jeugd dat ze geen gezond gevoel van eigenwaarde hebben, geen fatsoenlijke relaties aan kunnen gaan, met een beetje pech zelfs mislukken op school en op het werk en in de goot belanden. Gaan die op hun zestigste ineens nog heel sterk en stabiel worden? Vraag het me af.
Het is hartstikke fijn dat er mensen zijn die een moeilijke jeugd WEL goed te boven zijn gekomen en die zullen dat wel in groten getale hier gaan posten en ik gun ze die lol, maar ik geloof er niets van dat we uit die succesverhalen een algemene regel kunnen destilleren.
Sommige mensen hebben de neiging om hun eigen minpunten te "relativeren" door maar nadelen te zoeken in dat wat zij zelf missen. Natuurlijk kan de stelling in best wat gevallen opgaan, zoals ik al aangaf in mijn eerste reactie, maar het is zeker niet absoluut en ik denk dat dit toch wel een rol speelt.
Ik heb dat heel vaak bij me gemerkt op situaties die kritiek zijn sluit ik me af en doe dan wat ik moet doen , alleen achteraf weet ik heel weinig bewust uit die periodes en komt de klap des te harder.
Ik heb wel enorme wilkracht en doorzettingsvermogen in mijn donder zitten juist door dat verleden , maar ik ben er ook complexer door geworden , dus het is eigenlijk heel dubbel .
Denk dat het zeker zo is dat mensen met een moeilijke jeugd sterken in 't leven staan. Die hebben teminste dingen meegemaakt, die hebben het moeilijk gehad maar hebben zich eruit gered.
I.p.v. die verwende kinderen bij de huiswerkklas die altijd worden opgehaald en geld krijgen voor alles. Die lui hebben nooit problemen, kunnen alleen dingen goeddoen als ze worden geholpen.
En niet iedereen die problemen heeft gehad noemt dat meteen een slechte jeugd.
quote:precies, het gaat vooral om je eigen kijk naar dingen en om hoe je daar mee omgaat.
Op zaterdag 22 maart 2003 17:58 schreef Angeles het volgende:
Geen slechte jeugd betekent niet meteen dat je een verwend mormel bent dat nooit problemen heeft gekend, hoor.En niet iedereen die problemen heeft gehad noemt dat meteen een slechte jeugd.
Om dit in een sollicitatie te vereisen is beetje vreemde positieve discriminatie. Hoe is dit meetbaar? Stel je voor dat je alleen mensen met een goede jeugd gaat aannemen, dat zou ook mooi zijn.
quote:Nee dat klopt, me verhaaltje was misschien nie helemaal duidelijk.
Op zaterdag 22 maart 2003 17:58 schreef Angeles het volgende:
Geen slechte jeugd betekent niet meteen dat je een verwend mormel bent dat nooit problemen heeft gekend, hoor.
Maar d'r zijn wel veel van de verwende mormel's die later niks zelf kunnen en het dan niet meer redden.
quote:Mensen die wel goed functioneren en zich goed voelen, ondanks een moeilijke jeugd, zijn zich volgens mij juist heel goed bewust van het feit dat dit niet vanzelfsprekend is omdat ze weten wat een strijd dit kost en dat het vaak een kwestie is van puur geluk, of toevallig in het bezit zijn van een aantal karaktereigenschappen die in een ander soort situatie wellicht juist nadelig zouden uitpakken, waardoor het hen op wat voor manier dan ook wel gelukt is en anderen niet. En dan nog is het de vraag of je altijd duidelijk kunt spreken over succesverhalen. Iemand kan misschien zo op het eerste gezicht zijn jeugd goed hebben verwerkt en goed functioneren, maar jij bent er niet bij wanneer die persoon eenzaam en depressief op de bank zit. Misschien is de één eenvoudigweg beter in staat om zijn verdriet te verbergen dan de ander. Ook kan het zijn dat iemand op latere leeftijd alsnog instort.
Op zaterdag 22 maart 2003 12:55 schreef Fogerty het volgende:
Het is hartstikke fijn dat er mensen zijn die een moeilijke jeugd WEL goed te boven zijn gekomen en die zullen dat wel in groten getale hier gaan posten en ik gun ze die lol, maar ik geloof er niets van dat we uit die succesverhalen een algemene regel kunnen destilleren.
Ik denk wel dat het je in bepaalde opzichten sterker kan maken. Maar de vraag is natuurlijk: ten koste waarvan? En is het dat waard? Ik zou zeggen dat een fijne jeugd zoveel waard is, dat eventuele kracht en wijsheid die je opdoet wanneer je een rotjeugd te boven komt, daar nooit tegen op kunnen wegen.
[Dit bericht is gewijzigd door RaisinGirl op 22-03-2003 21:18]
you can ride in a pink mustang
Ik heb zelf een zware en rotte jeugd gehad en kan je vertellen dat ik in sommige dingen en aspecten van het leven soms op een pijnlijke manier ermee geconfronteerd word.
[Dit bericht is gewijzigd door bachelorette op 22-03-2003 21:57]
Mensen worden gevormd in hun jeugd. Tijdens het opgroeien leren we veel en hele belangrijke dingen en als er tijdens die opvoeding iets fundamenteels fout gaat dan heeft dat vaker dan niet negatieve gevolgen ergens verderop in het leven. Als iemand sterk genoeg is om dát te overkomen, ja dan staat die iemand vrij sterk in zijn of haar schoenen.
Het hele "that what doesn't kill you makes you stronger" idee gaat echt niet altijd op.
9 jaar lang gepest op school, vader met drankproblemen, ouders dus vaak ruzie met elkaar, dreigende scheidingen enzo.
allemaal klote situaties die je dan als klein kind voorgeschotelt krijgt.
maar ik merk zelf ook wel dat ik dankzij m'n moeilijke jeugd toch sterker ben.
soms voel ik me nog wel eens depressief omdat ik soms nog wel eens geconfronteerd word met mensen die me vroeger heel erg gepest hebben, en nu ook soms nog wel eens, maar toch hou ik m'n hoofd koel, en denk altijd maar, 't komt wel goed.
'k sta onder vrienden ook wel bekend als iemand die goed om kan gaan met stress en gecompliceerde situaties.
Soms ben ik wel blij dat ik zo'n klote jeugd heb gehad.
Want nu realiseer ik me ook dat 't leven helemaal niet altijd feest is,
't leven is wat je er zelf van maakt.
ik ken de pijnlijke kant van het leven, been there, done that.
maar juist omdat ik dus de pijnlijke kant weet, geniet ik juist meer van het mooie.
vroeger had ik echt het gevoel van 'ik hoop dat ik morgen niet meer wakker word' maar nu is het zo, dat ik geniet van elke dag die ik mee maak
alles komt meestal wel weer op z'n pootjes terecht
quote:Bron?
Op zaterdag 22 maart 2003 12:21 schreef qbus het volgende:
In de V.S is het in sommige gevallen zelfs al een sollicitatie-voorwaarde voor topfunkties (echt waar!)
Niet zeikerig bedoeld, maar ik wil daar wel eens meer van weten
quote:Stond een keer in een artikel in HP de tijd
Op zondag 23 maart 2003 04:56 schreef Kwark het volgende:[..]
Bron?
Niet zeikerig bedoeld, maar ik wil daar wel eens meer van weten
"Zo'n kind wordt Weerbaar."
Je kan dit soort dingen als een "moeilijke" jeugd, wat je opvatting hiervan ook kan zijn op een aantal manieren oppakken. Je hebt personen die er sterker van worden. die van gebeurtenissen leren en met hun eventuele demonen leren omgaan.
Je hebt ook mensen die ervan instorten, helaas. En mensen die het slecht oppakken en gaan rellen (om het maar even zo te zeggen) die gaan schoppen tegen alles wat hun ooit dwars gezeten heeft.
Ik zelf denk dat ik door de dingen die ik meegemaakt heb een zeer neutrale uitkijk op het leven heb gekregen. Ik accepteer dingen sneller dan dat ik ergens tegen in ga. Soms een beetje te passief, maar gelukkig krijg ik vanuit mijn omgeving daar redelijk veel feedback op, zodat ik me daarnaar kan schikken.
Of een moeilijke jeugd een vereiste kan zijn voor een topfunctie, ik weet niet of dat uberhaupt een rol speelt. Het lijkt me sterk dat het een vereiste is. Dat het meespeelt in de vorming van een persoon, ja, dat wel. Maar dat is met alles zo. Of die ervaringen nou goed of slecht zijn.
(edit: tiepvaut)
Alleen ik moet zeggen dat vertrouwen iets is bij mij dat moeilijk te winnen is, oorzaken zijn mensen die hier makkelijk mee om zijn gegaan en me hard hebben laten vallen..
[Dit bericht is gewijzigd door Darkinforcer op 24-03-2003 14:18]
Een vechters of doorzettersmentaliteit is misschien goed voor je carriere maar meestal liggen er ook nog een hoop andere erfenissen van een moeilijke jeugd die helemaal niet zo goed voor een carreiere hoeven zijn.
|
|
