Laatste weken ging het wat minder.. Wat dingen dat we aan elkaar ergerde, en ze heeft me toen verteld dat er dingen moesten veranderen. Ik heb hard gewerkt in die weken en het leek er echt op dat het beter ging, vond ook zij.. Sindsdien hele leuke weekenden gehad, lief voor elkaar, alles leek goed... Lieve mailtjes gestuurd, ook lieve dingen teruggehad en alles..
Tot vandaag.. we zaten aan de telefoon gewoon een beetje te praten.. En op het een op andere moment kwam het erop neer dat ze het uit wilde maken 
Ze twijfelde en zag me meer als een vriend ipv haar vriend.. Ze hield nog wel van me maar had meer vrijheid nodig..
Daarna echt in paniek geweest, veel overgegeven, ik zie echt mijn hele leven instorten.. We hadden al zoveel toekomstplannen samen.. Eind april op vakantie naar Barcelona, in Juli naar Italie....
Heb haar daarna nog gesproken, kwam er op neer dat ze voorlopig geen contact met me wilde.. Ze zou contact met mij opnemen als zij er weer aan toe was of wanneer ze me zou missen.. Ik mag haar dus niet bellen maar ik heb het er zou moeilijk mee.. In juli zouden we 3 jaar samen zijn, en ik was van plan er echt iets groots van te maken.. En nu opeens... over... mijn hele leven is zo leeg.. Ik zie alles echt niet meer zitten...
Ik hou zo zielsveel van haar en ik mis haar nu al zo erg.. Maar wat moet ik doen? Even vrijheid aan haar geven zoals ze wilde of toch contact zoeken?? Het is echt zo moeilijk om niet te bellen etc.. Op het ene op andere moment...
Ik hoop zo dat ze me vannacht of morgen, desnoods dit weekend, belt om te zeggen dat ze me mist en toch nog vraagt langs te komen.. We wonen trouwens 1,5 uur bijelkaar vandaan, we zien elkaar normaal gesproken elk weekend...
Ik kan haar niet opgeven, ze is echt alles voor me.. Een leven zonder haar zie ik echt niet zitten.. Ik weet dat ze zeggen dat het slijt, maar ik wil gewoon niet zonder haar.. Ik wil en ik kan het niet...
Ze zit hier trouwens ook op het forum en misschien dat ze nog in dit topic reageert, zou ik wel fijn vinden.. Wat moet ik nou doen.. Ik keek altijd uit naar de weekenden, het was mijn enige lichtpuntje... Waar moet ik nu naar uitkijken?? ik zie het echt niet meer zitten...
Weet niet wat jullie hier verder mee moeten, maar het lucht een klein beetje op.. Ik ben er echt heel erg kapot van.. Lieverd, ik mis je zo...
Maargoed, veel sterkte!
quote:Ja, het zijn rare tijden. Alles loopt aan z'n/haar einde. Je hoort veel mensen die ziek zijn, dan weer mensen die iemand hebben weg moeten brengen, dan weer mensen met relatieproblemen of dat het uit is. Lekker zootje.
Op woensdag 19 maart 2003 22:35 schreef nozem het volgende:
Sjongen, het gaat wel slecht met alle relaties. Je struikelt zo'n beetje over de topics zoals: "Het is uit" of "Ze ging vreemd" etc etcMaargoed, veel sterkte!
Enne devv05, sterkte ermee
Als het van haar kant over is doe je er tog niks tegen, en hoe eerder je dat beseft hoe sneller je haar los kunt laten.
quote:
Op woensdag 19 maart 2003 22:37 schreef Gertjuh.dot.TK het volgende:[..]
Ja, het zijn rare tijden. Alles loopt aan z'n/haar einde. Je hoort veel mensen die ziek zijn, dan weer mensen die iemand hebben weg moeten brengen, dan weer mensen met relatieproblemen of dat het uit is. Lekker zootje.
Klopt ja, viel mij ook al op. Veel vrienden en bekenden van mij hadden al heel lang een vriendin en dat is bij de meeste nu net sinds een paar maanden over. Vaag is dat, zo'n uitmaak golf. Ik hab het 5 maanden geleden ook uit gemaakt, gelukkig zijn we nu weer bij elkaar.
Op 2 stelletjes na is iedereen die ik ken weer vrijgezel.
quote:idd en bovendien zal de 'stilte' (het is haar beslissing, ze weet onbewust wat ze bij je aanricht) haar nog extra aan het denken zetten.
Op woensdag 19 maart 2003 22:43 schreef UltraBrain het volgende:
probeer haar echt even die tijd te geven. Ga haar niet bellen en je zelf volledig wegcijferen om haar weer terug te krijgen. Duw je haar alleen verder mee weg. Dus probeer die drang om de telefoon te pakken even weg te duwen.
[Dit bericht is gewijzigd door ZeroVince op 19-03-2003 23:01]
quote:Ik hoop het zo.. Het is echt zo moeilijk om niet te bellen/mailen/smsen.. Ik weet dat het alleen maar erger maakt als ik wel contact zoek, maar ik heb ook het gevoel dat ik er nu ook niks mee op schiet..
Op woensdag 19 maart 2003 22:46 schreef Wrong het volgende:[..]
idd en bovendien zal de 'stilte' (het is haar beslissing, ze weet onbewust wat ze bij je aanricht) haar nog extra aan het denken zetten.
Ik ben echt niet van plan haar te vergeten, ik zal er echt alles aan doen om haar voor me terug te winnen.. Ik snap alleen niet dat ze ook helemaal niet met me wil praten...
Ik hoop dat ze me gauw gaat missen en inziet dat ze nog heel veel van me houdt.. Ik hoop zo dat ze gauw uit zichzelf contact zoekt... Ik mis haar nu al zo erg, weet echt niet hoe ik de komende dagen door moet komen.
quote:Dit is inderdaad haar beslissing. Je kunt geen liefde bij iemand afdwingen die er niet is. Ook al wil je dat nog zo graag.
Op woensdag 19 maart 2003 22:46 schreef Wrong het volgende:[..]
idd en bovendien zal de 'stilte' (het is haar beslissing, ze weet onbewust wat ze bij je aanricht) haar nog extra aan het denken zetten.
Als het goed is weet ze dat je veel van haar houdt... daar zal ze nu veel over gaan nadenken. Mijn niet al te grote ervaring is dat vrouwen veel harder kunnen zijn in het afkappen van contact. Ze kiest nu voor zichzelf en er is echt niets wat jij daar aan kunt veranderen.
Zet voor jezelf een bepaalde periode als doel om geen contact te zoeken en richt je daarop. Dat geeft je misschien eventjes wat rust.
Heel veel sterkte!
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Je moet echt even regelen dat er de komende paar dagen mensen zijn, je beste vrienden, vriendinnen, broers, zussen whatever.. (in mijn geval waren dat beste vriend en twee jaar jongere zusje)
Op woensdag 19 maart 2003 22:54 schreef devv05 het volgende:[..]
Ik hoop dat ze me gauw gaat missen en inziet dat ze nog heel veel van me houdt.. Ik hoop zo dat ze gauw uit zichzelf contact zoekt... Ik mis haar nu al zo erg, weet echt niet hoe ik de komende dagen door moet komen.
quote:Nee ik wil geen negatief beeld over haar scheppen.. Ze vond me vooral te benauwend, teveel bellen enzo..
Op woensdag 19 maart 2003 22:51 schreef rolfvp het volgende:
Ik vind dat ze je een beetje gebruikt, zij wil jou niet meer spreken, behalve als zij wil...dat slaat toch nergens op???
Ik vind het niet leuk dat ze me niet wil spreken maar ze heeft tijd nodig zei ze.. Als ze tegen haar zin in met me gaat bellen zal dat ook niet veel goeds doen denk ik.. Ik wil het zeker niet erger maken dan het al is..
quote:Zelfbescherming..
Op woensdag 19 maart 2003 22:54 schreef devv05 het volgende:
Ik snap alleen niet dat ze ook helemaal niet met me wil praten...
Zij is ook in de war
quote:Die zijn er ook wel, maar niemand kan me troosten.. het voelt zo onwerkelijk en ik voel me zo machteloos.. daar kan alleen zij maar wat aan doen...
Op woensdag 19 maart 2003 22:56 schreef ZeroVince het volgende:[..]
Je moet echt even regelen dat er de komende paar dagen mensen zijn, je beste vrienden, vriendinnen, broers, zussen whatever.. (in mijn geval waren dat beste vriend en twee jaar jongere zusje)
quote:Ja dat zei ze ook.. Maar waarom dan meteen uitmaken.. Ik kan haar toch gewoon wat tijd geven voor haarzelf..
Op woensdag 19 maart 2003 22:57 schreef Wrong het volgende:[..]
Zelfbescherming..
Zij is ook in de war
Ik denk dat ze het gewoon erg benauwd heeft en behoefte heeft aan een beetje vrijheid. En uiteindelijk zul jij haar er ook dankbaar voor zijn omdat je dan ook gaat inzien dat je nu wel erg afhankelijk bent van haar.
quote:Ik krijg een beetje het idee dat je dit forum nu gebruikt om haar te laten weten hoe jij erover denkt. Je klampt je nu vast aan al het contact wat je maar mogelijk met haar zou kunnen krijgen.
Op woensdag 19 maart 2003 22:33 schreef devv05 het volgende:
Ze zit hier trouwens ook op het forum en misschien dat ze nog in dit topic reageert, zou ik wel fijn vinden..
Volgens mij is dat niet zo slim. Als zij zo graag rust wil, geef haar die dan, beter kun je niet laten zien dat je van haar houdt.
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Obsessief is nou niet echt het meest gelukkige woord. Misschien moet topicstarter nog iets meer vertellen over machtsverhoudingen binnen de relatie.
Op woensdag 19 maart 2003 23:01 schreef UltraBrain het volgende:
Je klinkt nog vrij jong, en ik weet niet hoe oud je vriendin is. Maar je komt op mij nogal afhankelijk over. En als er één iets is waarmee je een vrouw wegjaagd is door afhankelijk van haar te worden. En als ik jou hoor zeggen "zonder haar geen leven" en "me enigste lichtpuntje" dan komt dat bij mij nogal obsessief over.
Ik denk dat ze het gewoon erg benauwd heeft en behoefte heeft aan een beetje vrijheid. En uiteindelijk zul jij haar er ook dankbaar voor zijn omdat je dan ook gaat inzien dat je nu wel erg afhankelijk bent van haar.
Evenwicht, zo ontzettend belangrijk
quote:We zijn allebei 18 dus inderdaad vrij jong.. En we zijn ook best wel afhankelijk van elkaar, ik niet alleen van haar maar ook andersom.. Maar het voelt zo goed en vertrouwd met haar, alles.. Ik wil gewoon niet zonder haar..
Op woensdag 19 maart 2003 23:01 schreef UltraBrain het volgende:
Je klinkt nog vrij jong, en ik weet niet hoe oud je vriendin is. Maar je komt op mij nogal afhankelijk over. En als er één iets is waarmee je een vrouw wegjaagd is door afhankelijk van haar te worden. En als ik jou hoor zeggen "zonder haar geen leven" en "me enigste lichtpuntje" dan komt dat bij mij nogal obsessief over.
Ik denk dat ze het gewoon erg benauwd heeft en behoefte heeft aan een beetje vrijheid. En uiteindelijk zul jij haar er ook dankbaar voor zijn omdat je dan ook gaat inzien dat je nu wel erg afhankelijk bent van haar.
quote:Heb je misschien wel gelijk in.. Ik gebruik dit forum niet om haar te bereiken, ik neem aan dat ze dit niet eens zal lezen.. Het doet me gewoon goed om van me af te schrijven als ik het moeilijk heb, en wellicht dat ik iets met de adviezen kan.
Op woensdag 19 maart 2003 23:03 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:[..]
Ik krijg een beetje het idee dat je dit forum nu gebruikt om haar te laten weten hoe jij erover denkt. Je klampt je nu vast aan al het contact wat je maar mogelijk met haar zou kunnen krijgen.
Volgens mij is dat niet zo slim. Als zij zo graag rust wil, geef haar die dan, beter kun je niet laten zien dat je van haar houdt.
quote:Als ik dit zo lees klinkt dit niet echt lekker. Waarom moest alleen jij veranderen? En bepaald zij dat?
Op woensdag 19 maart 2003 22:33 schreef devv05 het volgende:
Laatste weken ging het wat minder.. Wat dingen dat we aan elkaar ergerde, en ze heeft me toen verteld dat er dingen moesten veranderen. Ik heb hard gewerkt in die weken en het leek er echt op dat het beter ging, vond ook zij..
Ik snap dat jij er niet objectief over kunt nadenken, maar probeer het toch. Jij hebt er hard aan gewerkt de laatste weken! En zij dan?
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Dat is natuurlijk makkelijk gezegd, maar op het moment dat een van de twee er over denkt om ermee te stoppen dan gaan de verhoudingen binnen een relatie onvermijdelijk overhoop en moet doet de ander alles om te redden wat er te redden valt.
Op woensdag 19 maart 2003 23:13 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:[..]
Als ik dit zo lees klinkt dit niet echt lekker. Waarom moest alleen jij veranderen? En bepaald zij dat?
Ik snap dat jij er niet objectief over kunt nadenken, maar probeer het toch. Jij hebt er hard aan gewerkt de laatste weken! En zij dan?
quote:Ik heb voor die tijd wat fouten gemaakt.. Zo ben ik vrij jaloers en deed ik af en toe lullig als ik een rotbui had waardoor we soms ruzie kregen.. We hadden vaak in de weekenden ruzie, vaak door mijn schuld dus..
Op woensdag 19 maart 2003 23:13 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:[..]
Als ik dit zo lees klinkt dit niet echt lekker. Waarom moest alleen jij veranderen? En bepaald zij dat?
Ik snap dat jij er niet objectief over kunt nadenken, maar probeer het toch. Jij hebt er hard aan gewerkt de laatste weken! En zij dan?
Ze heeft toen gezegd dat ze er mee zat en ik heb beloofd te verbeteren, en dat is alle weekenden daarna ook goed gelukt.. Bijna geen ruzie meer gehad..
En ik deed (en doe) inderdaad alles om onze relatie te redden..
quote:Maar dan krijg je toch een enorm scheve verhouding? Jij hebt al die moeite ervoor gedaan terwijl zij aan de zijlijn staat te keuren of je wel genoeg je best doet. In een relatie wil ik toch wel graag het idee hebben dat zij er net zoveel voor over heeft om de relatie staande te houden als ikzelf.
Op woensdag 19 maart 2003 23:15 schreef ZeroVince het volgende:[..]
Dat is natuurlijk makkelijk gezegd, maar op het moment dat een van de twee er over denkt om ermee te stoppen dan gaan de verhoudingen binnen een relatie onvermijdelijk overhoop en moet doet de ander alles om te redden wat er te redden valt.
Als dat niet het geval is, kan dat volgens mij op den duur alleen maar misgaan.
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:OK, jij hebt jezelf dus verbeterd. Hebt er veel energie in gestoken om de relatie staande te houden. Het ging goed zeg je, en toch is ze nu bij je weg.
Op woensdag 19 maart 2003 23:20 schreef devv05 het volgende:[..]
Ik heb voor die tijd wat fouten gemaakt.. Zo ben ik vrij jaloers en deed ik af en toe lullig als ik een rotbui had waardoor we soms ruzie kregen.. We hadden vaak in de weekenden ruzie, vaak door mijn schuld dus..
Ze heeft toen gezegd dat ze er mee zat en ik heb beloofd te verbeteren, en dat is alle weekenden daarna ook goed gelukt.. Bijna geen ruzie meer gehad..
En ik deed (en doe) inderdaad alles om onze relatie te redden..
Dan denk ik dat er haar al langer iets dwars zat (verdwijnende gevoelens?) en dat ze een reden zocht om het uit te maken. Als je echt van iemand houdt, zijn de redenen die je noemt niet onoverkomelijk lijkt me.
Klinkt misschien hard, maar zo komt het nu op me over.
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Het moet natuurlijk ook niet een permanente verschuiving in de verhoudingen binnen de relatie zijn, maar voor een aantal weken, misschien zelfs maanden lijkt het me onvermijdelijk.
Op woensdag 19 maart 2003 23:21 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:[..]
Maar dan krijg je toch een enorm scheve verhouding? Jij hebt al die moeite ervoor gedaan terwijl zij aan de zijlijn staat te keuren of je wel genoeg je best doet. In een relatie wil ik toch wel graag het idee hebben dat zij er net zoveel voor over heeft om de relatie staande te houden als ikzelf.
Als dat niet het geval is, kan dat volgens mij op den duur alleen maar misgaan.
quote:Daarom is het wel belangrijk dat je dat goed in gedachten houdt, voordat je handelt..een relatie heb je samen..evenwicht
Op woensdag 19 maart 2003 23:41 schreef ZeroVince het volgende:[..]
Het moet natuurlijk ook niet een permanente verschuiving in de verhoudingen binnen de relatie zijn, maar voor een aantal weken, misschien zelfs maanden lijkt het me onvermijdelijk.
[Dit bericht is gewijzigd door Keffo- op 20-03-2003 13:36]
Ik zou zelf het contact al verbreken bij zo een meid, wat zijn dat nou voor acties... "ikke, ikke ikke". Wat een gelul zeg....
quote:If you love something, Let it go..
Op donderdag 20 maart 2003 13:24 schreef Keffo- het volgende:
If u think u lost someone u love, let it go. If it was true love it will come back to u, if it doesnt it never was.
If it comes back to you, its yours.
If it doesn´t.... It never was
Héél véél sterkte de komende tijd in ieder geval! 
Maar inderdaad, je moet het loslaten en haar de gewenste vrijheid geven. Als je haar terug wilt moet je niet achter haar aan blijven lopen, dan maak je misschien onherstelbare schade...Als ze echt van je houdt komt ze vanzelf weer terug (misschien over een maand, misschien over een paar jaar) maar daarin kun je zelf niks afdwingen...
Maar ik weet wat je doormaakt...Maar geloof me, dat gevoel wordt echt minder met de weken. In de eerste paar dagen had ik het gevoel dat ik soms niet kon ademhalen, kon niet meer eten en niet slapen...maar die zware gevoelens worden al heel snel minder. Het gemis blijft, dat wel...
---> FootoowBoek! <---
Ondanks dat ze gezegd had de komende paar weken niks meer van me te willen horen heb ik inmiddels al meerdere keren met haar gechat en haar zelfs vandaag een klein uur aan de telefoon gesproken..
Gesprekken waren leuk en hebben me erg goed gedaan.. Ze mist me duidelijk wel en houdt nog steeds van me, maar momenteel meer als een goede vriend doordat ze de laatste weken heel ongelukkig was binnen onze relatie.. Het echte houden-van gevoel is ze hierdoor een beetje kwijtgeraakt.. maar dat moet weer groeien en dat zal vooral gebeuren als ze ziet dat ik echt verandert ben..
Maar ik denk dat het zeker wel weer goed kan komen over een tijdje.. We hebben iedergeval weer normaal en regelmatig contact via MSN/mail en af en toe telefoon dus, en met een beetje geluk is ze er komend weekend aan toe om een middagje ofzo wat af te spreken...
We zouden 1 mei voor 5 dagen naar Barcelona gaan.. Ze weet nog niet of ze mee gaat, maar ik hoop natuurlijk van wel.. Ze is bang dat het dan toch misschien weer wat tussen ons wat terwijl ze er nog niet aan toe is.. Maar misschien als ik haar beloof dat ik niks zal forceren, dat ze toch mee wil.. Of we dan al weer een relatie hebben of misschien nog niet maakt niet zoveel uit.. Het zou een mooie gelegenheid zijn om weer even samen te zijn en uit te zoeken wat we nog voor elkaar voelen..
Momenteel geniet ze van haar vrijheid en vind ze het fijn om te kunnen doen en laten wat ze wil.. Heb haar in het verleden te weinig haar vrijheid gegeven, dat is wel zo.. En ben ook te jaloers geweest.. Dat was ook vooral de reden van onze breuk.. Ze is bang dat als het weer aan gaat tussen ons, dat het weer zal gebeuren.. Maar ik wil haar echt meer vrij laten.. Natuurlijk moet ze me die kans wel geven om het te bewijzen..
Maar ze is bereid me een tweede kans te geven zegt ze, al zal daar nog wel wat tijd overheen gaan.. Voorlopig beginnen we weer met contact als goede vrienden, gewoon samen lol maken en leuke dingen doen.. Zodat het vanzelf weer uit kan groeien tot hoe het was..
Hoelang dat zal duren is afwachten, maar persoonlijk denk ik dat het best wel snel kan gaan als we eenmaal elkaar weer gezien hebben en op dezelfde manier als nu contact houden.. Het gevoel is er wederzijds volgens mij nog wel, en als ze echt genoeg van me houdt komt het wel goed..
Ik heb iedergeval weer goede hoop door de laatste gebeurtenissen in een goede afloop, een hoop positieve dingen zijn er nog.. en ik zal er natuurlijk alles aan doen!!
Gister heel positief, ze zei dat het waarschijnlijk wel goed zou komen maar dat het tijd nodig had..
Vandaag weer even op ICQ gesproken en uiteindelijk min of meer afgesproken dat we vrijdagavond samen naar de kermis zouden gaan.. Gewoon normaal een leuke avond hebben.. Niet dat meteen alles goed was ofzo maar gewoon lol maken..
Niks aan de hand dus, tot ze het aan haar ouders ging vertellen.. Had ze dus ruzie mee gekregen en zeggen dat ze zich teveel door mij laat beinvloeden en dat ze het niet moet doen etc...
Nu twijfelt ze daardoor dus weer.. Ze weet opeens niet meer of het nog wel goed komt en wil gewoon vrienden blijven voorlopig en wil wel met me afspreken maar toch ook weer niet omdat ze bang was dat het weer wordt zoals eerst en omdat anderen dus op haar in hebben zitten praten... Ze wil me ook geen hoop geven, terwijl ze ondertussen wel zegt dat het misschien wel weer goed komt??
Ze kwam uitzichzelf hiermee en ze had er heel veel zin in liet ze duidelijk merken en zei ze ook, maar nu begint ze door anderen toch weer te twijfelen 
Waarom moeilijk doen als ze het zelf graag wil?? Wat is nou het probleem?? Ze moest er nog over nadenken..
Nu zit ik dus weer de hele dag af te wachten in onzekerheid, voel me weer rot terwijl het net iets beter ging door de hoop van gisteren.. Waarom doet ze me dit aan, ik wil zo graag dat alles goed komt.. Ik snap dat het tijd nodig heeft maar voorlopig wil ik ook gewoon leuke dingen doen met haar.. Ik moet toch een kans krijgen om me te bewijzen, en om te kijken wat we nu echt toch voor elkaar voelen? Waarom geeft niemand me die kans....
Waarom trekt ze zich zoveel van anderen aan, en doet ze niet gewoon wat ze écht wil... ik wil niet op deze manier aan het lijntje gehouden worden want ik kan dit niet!! Maar ik wil haar ook zeker niet kwijt!!
quote:Het is echt zo wisselvallig dat ik er gek van word.. Heb haar zondagavond gesproken toen miste ze me en hield ze van me.. Zei dat ze er ook voor wilde vechten en dat het wel goed kwam.. Ze had heel veel zin in vrijdag etc.. Daarvoor zei ze al dat ze alleen vriendschap voelde dus ik vroeg of ze niet morgen weer op haar mening terugkwam maar dat was niet zo..
Op zondag 23 maart 2003 23:39 schreef Dr_SnUgGles het volgende:
probeer je ajb niet teveel te bewijzen, komt waarschijnlijk alleen maar obsessief bij haar over waardoor jullie alleen maar verder uit elkaar komen te staan. het zal ongetwijfeld wel heel moeilijk te zijn om zoiets als dat gezeik met d'r ouders te pikken maar laat haar daar gewoon haar eigen beslissingen over nemen, als ze vrijheid wil moet je die ook geven. het klinkt verder niet hopeloos ofzo een hoop geduld zal je er alleen wel voor nodig moeten hebben
Maandag dacht ze er nog hetzelfde over, en ook gistermiddag niks aan de hand nog.. Maar gisteravond wilde ze voorlopig alleen vrienden en voelde ze alleen maar vriendschap en wist ze niet of het goed kwam... Heel negatief alles weer....
Ze weet het gewoon zelf ook niet maar het kan toch niet zo zijn dat ze het ene moment wel van me houdt en dan maar weer niet... Het is ook heel erg van haar bui afhankelijk.. En juist als het gevoel minder is moet je toch vechten, vrijwel elke relatie heeft wel een slechte periode..
Ik doe echt ontzettend mijn best.. Ben heel erg verandert als is het pas een week geleden en ik geef haar alle tijd en ruimte die ze nodig heeft.. Moet ik gewoon maar afwachten tot vrijdag en dan zien hoe het gaat? Op deze manier word ik ook niet veel wijzer..
Ik hoop dat ik vrijdag gewoon een leuke avond met haar heb en kan laten zien dat ik echt verandert ben.. Want dat gelooft ze nog steeds niet echt... Hoop dat ik dan een stap in de goede richting zet en dat het misschien weer goed kan komen..
Maar ik zal zeker blijven vechten.. Ze zei zondag ook nog dat ze dat fijn vond en ik wil zeker weten dat ik er echt álles aan gedaan heb.. Want ik wil haar gewoon niet kwijt.. Niet als maatje én niet als vriendin..
quote:Snap ik wel, maar ik ben degene die fout geweest is dus ik moet veranderen... En ik ben ook verandert in dat opzicht..
Op woensdag 26 maart 2003 11:41 schreef suxjahh het volgende:
Al hou je nog zoveel van haar, de relatie zit toch echt niet goed als jij speciaal voor haar moet veranderen... Jij vecht er voor en je veranderd voor haar... Dat is allemaal oké, maar als zij niet bereid is om ook te veranderen voor jou dan is het niet helemaal 100%
Maar ze is dus heel wisselvallig omdat ze de ene keer wel wil vechten en de andere keer weer weinig hoop heeft.. Ze heeft gewoon die laatste rotweken uit onze relatie in haar hoofd waar ze bang voor is om weer in die situatie te belanden en dat wil ze niet..
Ik moet haar eerst maar bewijzen dat ik echt anders ben, want ik kan het wel zeggen maar ze gelooft niet dat ik dat zo snel kan.. Maar ik ben echt goed geschrokken hierdoor en wil echt alles anders gaan doen... Verder is haar thuissituatie hierdoor ook vrij gespannen wat de kans voor ons ook niet echt ten goede komt
Kan je 1 tip geven: koop een cd van At the drive-in, ga lekker op de bank zitten met een biertje en nodig wat vrienden uit.. het is echt temponarely, of je het nu wil geloven of niet... en ga veel sporten, dat helpt ook.
Sterkte!! ^0^
quote:Snap dat je het goed bedoelt maar voorlopig ben ik echt niet van plan op te geven.. Het was niet zomaar een vriendin.. Ik heb het gevoel dat zij het voor me is, anders had ik niet zo gevochten...
Op woensdag 26 maart 2003 12:02 schreef citizenerased het volgende:
Hee,Kan je 1 tip geven: koop een cd van At the drive-in, ga lekker op de bank zitten met een biertje en nodig wat vrienden uit.. het is echt temponarely, of je het nu wil geloven of niet... en ga veel sporten, dat helpt ook.
Sterkte!! ^0^
Lekker hoor..
Ik zou haar gewoon laten doen, sta open voor nieuwe dingen
Heb ik ook gehad na 2,2 jaar.
Ik heb het uitgemaakt.
Alle begin is moeilijk...
Succes
quote:Ik zit momenteel helaas niet echt in de positie om eisen te stellen.. Nogmaals ik ben fout geweest (dat weet ik) dus is het nu aan haar de keuze om me een tweede kans te geven.. Het gevoel is er heus nog wel dat kan niet zomaar weg zijn na 2,5 jaar en ze zei het eergister nog, alleen ze twijfelt nog.. Denk omdat ze bang is om weer terug in het oude te vallen maar hoe kan ik haar nu duidelijk maken dat dit niet zal gebeuren?? Hoop dat ik dus vrijdag een stap in de goede richting zet...
Op woensdag 26 maart 2003 12:30 schreef Sweetsixteen16 het volgende:
dus zij bepaalt wanneer ze jouw terug wil?
Lekker hoor..
Ik zou haar gewoon laten doen, sta open voor nieuwe dingen
Heb ik ook gehad na 2,2 jaar.
Ik heb het uitgemaakt.
Alle begin is moeilijk...
Succes
En voorlopig wil ik niet open staan voor nieuwe dingen.. Ik wil gewoon haar..
quote:Ik heb genoeg vrienden om me heen die me steunen en met me willen praten... Alleen het helpt zo weinig.. De pijn, het gemis en verlangen naar haar worden er niks minder op... We trokken niet alleen maar met elkaar op, hadden allebei onze eigen vrienden en wat gezamenlijke, maar inderdaad wel veel.. Zeker in de weekenden.. Hielden wel veel aan elkaar vast, zowel ik aan haar als zij aan mij....
Op woensdag 26 maart 2003 12:39 schreef Ronaldsen het volgende:
Hey devv05 heb je behalve je (ex) vriendin nog wel veel andere vrienden om je heen? Ik krijg namelijk een beetje het idee dat jullie allebie einzelgangers waren en eigenlijk alleen met elkaar om gingen. Het is nooit goed als je te veel op elkaars lippen zit denk ik. Ik denk dat het voor haar iets te veel werd om altijd bij jou te zijn
Dat op elkaars lip zitten is uiteindelijk een van de redenen geweest voor haar om het uit te maken, omdat ik haar te weinig vrij liet.. Maar dat kwam ook omdat ik vrij jaloers en bezitterig was, dat is mijn stomme fout geweest...
Vandaar dat ze het nu fijn vind om even haar vrijheid te hebben en er even van wil genieten.. Maar hoe maak ik haar duidelijk dat als we hier goede afspraken vantevoren over maken ze ook binnen onze relatie haar vrijheid kan houden?
Lullig misschien voor jou, maar laat haar gaan. Eigenlijk vind ik het ook niet eerlijk van je vriendin, om jou zo aan het lijntje te houden, maar dat terzijde.
Mijn mening is dat mensen niet veranderen, of misschien zich aanpassen, maar later komt het altijd wel weer terug. Geloof me, ik spreek uit ervaring. Mijn ex-vriend zou ook veranderen, meer tijd in de relatie steken etc. Toch nog 5 jaar verder geduurd, maar langzaam sloop het er wel weer in. Heb toen nog een jaar doorgesukkeld, totdat hij er zelf een einde aan maken, omdat we meer als broer en zus samenleefden en niet meer als vriend en vriendin.
Dus verander niet omdat zij dat wil, want je karakter kan je niet veranderen. Jaloers zijn is niet erg, elkaar de ruimte geven is wel nodig. Maar dat heb je nu geleerd en ik zou zeggen, gebruik deze les.
Succes ermee.
De wereld vergaat niet zonder je vriendin hoor....genoeg andere leuke meiden op de wereld! Je wil het nu niet geloven, maar wederom uit ervaring: ik heb nu de liefste jongen van de hele wereld ontmoet en moet zeggen dat ik blij ben dat mijn ex een einde aan de relatie heeft gemaakt (wij woonden ook nog eens samen enzo...)
quote:Jouw opvatting is dat mensen niet kunnen veranderen, maar daar ben ik het niet mee eens.. Het kan wel, als je het maar ECHT wil.. En ik vind ook dat ik fout was en ik wil veranderen en het haar bewijzen.. Het kan zijn dat je (ex)vriend het eigenlijk niet wilde en daarom in zijn oude patroon viel.. Maar bij mij zal dat écht niet gebeuren...
Op woensdag 26 maart 2003 13:03 schreef Susie het volgende:
Dit komt misschien hard aan bij je, maar laat haar gaan! Er is nu een breuk in de relatie geweest en dat kan misschien weer een poosje goed gaan, maar uiteindelijk verval je weer in het oude patroon.
Lullig misschien voor jou, maar laat haar gaan. Eigenlijk vind ik het ook niet eerlijk van je vriendin, om jou zo aan het lijntje te houden, maar dat terzijde.
Mijn mening is dat mensen niet veranderen, of misschien zich aanpassen, maar later komt het altijd wel weer terug. Geloof me, ik spreek uit ervaring. Mijn ex-vriend zou ook veranderen, meer tijd in de relatie steken etc. Toch nog 5 jaar verder geduurd, maar langzaam sloop het er wel weer in. Heb toen nog een jaar doorgesukkeld, totdat hij er zelf een einde aan maken, omdat we meer als broer en zus samenleefden en niet meer als vriend en vriendin.Dus verander niet omdat zij dat wil, want je karakter kan je niet veranderen. Jaloers zijn is niet erg, elkaar de ruimte geven is wel nodig. Maar dat heb je nu geleerd en ik zou zeggen, gebruik deze les.
Succes ermee.
Vrijwel elke relatie heeft een moeilijke periode, het is bij ons ruim 2,5 jaar goed gegaan en dit is de eerste keer dat we echt een breuk hebben.. Ik vertik om het bij de eerste de beste tegenslag op te geven, ik zou dat zwak vinden.. Als je echt van elkaar houdt dan vecht je ervoor, en dat zal ik ook blijven doen...
Het gaat juist zo goed.. Het is nu een week uit en eerst zei ze dat ze een aantal weken helemaal niets van me wilde horen.. Inmiddels hebben we alweer normaal contact als vrienden en is het van haar kant (al dan niet met wisselingen) redelijk positief, we gaan zelfs vrijdag samen een leuke avond hebben samen.. Zullen het er dan ook vast wel over gaan hebben...
Ik geef het niet op, zeker nu niet.. Ik wil haar terug en zal er alles aan doen wat ik kan.. Ik hou van haar, en als ik echt voor iemand wil gaan (zoals voor haar) dan vecht ik daarvoor.
quote:Zal best, maar ik heb het zó fijn met haar gehad en ik hield en hou nog steeds zoveel van haar dat ik het gewoon niet op wil geven.. Is toch niet zo raar om te begrijpen?? Er zullen vast veel meer lieve en mooie meiden zijn maar ik wil haar!
Op woensdag 26 maart 2003 13:08 schreef Susie het volgende:
Oh ja en nog vergeten:De wereld vergaat niet zonder je vriendin hoor....genoeg andere leuke meiden op de wereld! Je wil het nu niet geloven, maar wederom uit ervaring: ik heb nu de liefste jongen van de hele wereld ontmoet en moet zeggen dat ik blij ben dat mijn ex een einde aan de relatie heeft gemaakt (wij woonden ook nog eens samen enzo...)
doe ik het allemaal wel goed enzo....
Ik weet het niet hoor, zo zou ik me voelen denk ik.
Tuurlijk is het goed dat je ervoor wilt blijven vechten, vooral doen!
En het lijkt wel of 2,5 jaar een cruciaal punt is, dan wil ik je graag nog even over 5 jaar spreken!
quote:Nee ik zal niet bang blijven dat ze het weer uitmaakt, simpelweg omdat ik weet waaraan het lag nu en dat zal veranderen.. Verder hielden we heel veel van elkaar en was onze relatie heel fijn...
Op woensdag 26 maart 2003 13:13 schreef Susie het volgende:
zal je niet al die tijd bang blijven dat ze het weer uit wil maken? Of als ze een beetje "raar" doet, dat jij meteen angstig wordt en je afvraagt:
doe ik het allemaal wel goed enzo....Ik weet het niet hoor, zo zou ik me voelen denk ik.
Tuurlijk is het goed dat je ervoor wilt blijven vechten, vooral doen!
En het lijkt wel of 2,5 jaar een cruciaal punt is, dan wil ik je graag nog even over 5 jaar spreken!
Verder is het een kwestie van veel praten om te weten of we het allebei wel fijn vinden gaan, praten is in onze relatie verder nooit een probleem geweest..
Ik zie deze periode ook als een soort test.. Het is nog nooit zo slecht gegaan als nu (het is uit), dus ALS we hier samen uit kunnen komen (en dat kan wel even duren) dan zit het écht goed tussen ons en dan kunnen we alles samen aan... En ik blijf ervoor vechten, ik hoop dat ze met me meevecht...
Want juist als het even minder goed gaat is dát toch het moment om extra hard te knokken?? Ik ben geen opgever...
(krijgen we nog te horen hoe het is geweest?)
quote:Dankjewel.. Hoop dat we goed kunnen praten en iedergeval een fijne avond hebben en een stap in de goede richting zetten..
Op woensdag 26 maart 2003 13:21 schreef Susie het volgende:
Dan ben ik nu uitgeluld.......en wens ik je veel sterkte en succes en hoop dat je een leuke avond hebt vrijdag!(krijgen we nog te horen hoe het is geweest?)
Natuurlijk laat ik weten hoe het ging..
quote:Dankje.. Kan ik me voorstellen.. Dacht ik ook altijd als ik dit soort topics hier las.. Helaas zit ik nu zelf in deze situatie
Op woensdag 26 maart 2003 13:23 schreef 0_o het volgende:
:S Sterkte. Ik moet er niet aan denken..
Hoever gaat het veranderen dat je moet doen, voor je weer goed genoeg bent? Als het gaat over bezitterigheid en jaloezie, dan is dat inderdaad iets wat jij moet veranderen, maar zij zou je daar actief bij moeten helpen!
quote:Het gaat inderdaad (vooral) om bezitterig en jaloezie wat haar benauwde (kan ik me achteraf wel voorstellen.. maarja beetje laat he).. Wanneer het goed genoeg is weet ik niet, maar gewoon als ze ziet dat ik echt aan het veranderen ben.. Maar dat is niet zomaar van de ene op de andere dag te bewijzen...
Op woensdag 26 maart 2003 16:23 schreef Powder het volgende:
Wat was er zo verschrikkelijk aan je gedrag dat jij de enige bent die moet veranderen? Waar twee vechten hebben er nog altijd twee schuld.Hoever gaat het veranderen dat je moet doen, voor je weer goed genoeg bent? Als het gaat over bezitterigheid en jaloezie, dan is dat inderdaad iets wat jij moet veranderen, maar zij zou je daar actief bij moeten helpen!
Ze had me misschien wel actief kunnen helpen maarja.. Het is haar keuze geweest om het zo te doen en ik moet er maar het beste van proberen maken.. Ik doe iedergeval mijn best om het haar te bewijzen..
pfffffffffffffffffffffff maart lijkt wel de maand van het twijfelen.....:'(
quote:Ik hoop het ook..
Op donderdag 27 maart 2003 16:53 schreef moondragon het volgende:
ik hoop dat het goedkomt.....pfffffffffffffffffffffff maart lijkt wel de maand van het twijfelen.....:'(
Gelukkig is de maand bijna om... Nieuwe maand, nieuwe kansen?? Ik kijk uit naar morgen maar ben toch ook erg bang.....
Ze was echt heel lief en niet eens afstandelijk ofzo.. Elkaar paar keer vastgehouden en paar keer kus op de wang enzo.. Maar kreeg ook een beetje het idee dat het wat uit medelijden was omdat ze toch wel zag dat ik het er erg moeilijk mee had (was niet zo moeilijk te zien, was vrij emotioneel).... Verder ook beetje 'stoeien', dat was wel fijn en vertrouwd.
Verder helaas niet heel veel gepraat, wel een beetje.. Kwam erop neer dat ze zegt dat ze niks meer voor me voelt behalve vriendschap en me meer als een maatje ziet.. Verder vind ze de vrijheid die ze nu heeft fijn en wil ze niet voor ons vechten omdat dat gevoel bij haar weg is.... Maar ze was ook vooral bang om terug te keren naar de oude situatie en geloofde niet dat ik echt zo snel verandert was..... Dat zal wel tijd kosten voordat ik het kan bewijzen.. En wat betreft dat gevoel dat kan weer komen als we elkaar vaker zien.. Al is het voorlopig maar als vrienden..
Of het op lange termijn wel goed zou komen wist ze niet... Ze wilde wel contact houden en alles, maar pas over een paar weken weer afspreken omdat ze zich niet weer verplicht wilde voelen enzo.. Ik zou haar ondertussen wel over internet enzo spreken, maar dat wilde ze ook niet elke dag...
Het was wel moeilijk voor me toen ik weer met de trein (2 uur lang ) terug naar huis moest.. Toen kon ik mn emoties even niet meer inhouden en dat vond ze niet zo leuk volgens mij (was ook waar ze vooraf een beetje bang voor was)... Zelf werd ze niet emotioneel ofzo, maar het deed haar toch wel wat volgens mij... Ze vond het iedergeval niet makkelijk...
Wel een leuke avond verder gehad samen, heb een knuffelbeer gehad die we op de kermis gewonnen hebben dus dat is wel lief enzo.. Maar relatie zit er dus voorlopig nog even niet in.. Ik spreek haar nu dit weekend verder niet meer omdat ze bij een vriendin is, hoop dat ze na het weekend na heeft kunnen denken en me misschien toch wel gaat missen ofzo nu ze me gezien heeft..
Ik zal het iedergeval niet opgeven, en blijf vechten.. Heb haar toen ze weg ging klein beertje gegeven wat ze leuk vind (me-to-you), en een kaartje met brief + gedicht.. Had ook nog even sms gestuurd met bedankje maar verder niks teruggehoord.. Dus ik weet ook niet hoe ze er achteraf nu over denkt en over die brief enzo, maar dat hoor ik hopelijk nog wel.. Hoop niet dat ze boos is en daarom niet gereageerd heeft.....
Niet echt duidelijk positief of negatief dus.. Beetje hetzelfde nog eigenlijk.. Ze was zo lief en zo mooi vanavond, nu wil ik nog harder voor haar knokken... Ik hoop dat gauw weer wat van haar hoor, want ik mis haar nu wel weer supererg....
Ik hou zoveel van haar...........
Als ik je verhaal zo lees denk ik niet dat het ooit nog goed zal komen. Ze zegt dat de gevoelens voor jou verdwenen zijn en hoe langer het duurt hoe meer ze zal beseffen dat dat inderdaad zo is. Rot voor jou, maar het is niet anders. Liefde valt niet af te dwingen.
Advies? Ga verder met je leven. Accepteer dat dit een rottijd zal zijn en worstel je er doorheen. Hoe onmogelijk dat nu ook lijkt, uiteindelijk kom je er uit en dan blijkt dat de zon nog steeds schijnt, ook al heb je hem een poos niet kunnen zien 
suc6!
Maar echt waar...........Het went wel
Nog zo'n cliche 'wees blij dat je gezond bent'.............Maar het is wel zo !!
quote:Nee dat kan ik en wil ik niet.. Ze zei ook dat ze nog niet de tijd had gehad om echt na te denken en die wil ik haar eerst geven.. Ik geef niet op totdat ik echt het gevoel heb dat ik er álles aan gedaan heb..
Op zaterdag 29 maart 2003 02:05 schreef Whuzz het volgende:
Als je het mij vraagt vecht je een verloren strijd. Zij heeft haar keuze al gemaakt en al het lieve dat ze voor je doet is uit medelijden. Mijn advies, laat haar gaan. Da's moeilijk en je gaat dan ongetwijfeld een klote-tijd tegemoet. En ik weet waar ik over praat, ik zit zo'n beetje in dezelfde fase nu.
Als ik je verhaal zo lees denk ik niet dat het ooit nog goed zal komen. Ze zegt dat de gevoelens voor jou verdwenen zijn en hoe langer het duurt hoe meer ze zal beseffen dat dat inderdaad zo is. Rot voor jou, maar het is niet anders. Liefde valt niet af te dwingen.Advies? Ga verder met je leven. Accepteer dat dit een rottijd zal zijn en worstel je er doorheen. Hoe onmogelijk dat nu ook lijkt, uiteindelijk kom je er uit en dan blijkt dat de zon nog steeds schijnt, ook al heb je hem een poos niet kunnen zien
suc6!
Ze heeft nog niet eens de tijd gehad om me te missen.. Ik wil gewoon tot die tijd goede vrienden met haar zijn en dan kan het toch altijd weer verder groeien? Het is vooral ook dat ze me niet geloofd en dat ze met die laatste weken in haar hoofd zit.. Als ik nu een tijdje op een normale manier met haar om ga en laat zien dat ik verandert ben, misschien komt het gevoel dan langzaam terug..
Het is pas de eerste keer dat ik haar weer gezien heb en het is pas 1,5 week uit.. Het zal op korte termijn waarschijnlijk niet goed komen, maar misschien over langere tijd..
Ze kan wel zeggen dat haar gevoel weg is en die zal ook wel flink minder zijn, maar als je 2,5 jaar zoveel van elkaar gehouden hebt als wij, dan kan dat echt niet weg zijn.. Hooguit weggezakt...
Ze is veel te bijzonder om op te geven.. Zie sig.. Ik zal haar iets meer met rust proberen te laten zodat ze kan denken, maar ik zal blijven vechten.. Als je zou weten hoeveel ik van haar hou dan zou je me begrijpen...
quote:Mn gezondheid kan me gestolen worden.. Ik heb liever nog een jaar met haar als de rest van mn leven zonder haar....
Op zaterdag 29 maart 2003 02:09 schreef Unknown_Drunk het volgende:
Wat een gezeik.....Ik weet het klinkt cliche maar het went...................Ik heb hetzelfde meegemaakt begin dit jaar en daarbovenop nog meer ellende,Maar echt waar...........Het went wel
Nog zo'n cliche 'wees blij dat je gezond bent'.............Maar het is wel zo !!
Ik blijf gewoon vechten, desnoods tot ik er dood bij neer val.. Misschien wel wat rustiger en haar meer tijd gunnen... Gewoon als vrienden contact houden, want uit het oog verliezen zoals het zo vaak na een relatie gaat wil ik absoluut niet..
Gewoon af en toe leuke dingen doen, middagje weg, avondje bios ofzo als vrienden.. En misschien komt dat gevoel dan langzaam weer terug..
Ongeveer een jaar terug heb ik ook twijfels over ons gehad, was mijn gevoel weg.. Omgekeerde situatie zeg maar.. Maar ik heb toen gevochten ook al was dat gevoel er heel weinig, en uiteindelijk na een aantal weken kwam het weer terug en werd het steeds beter..
Ik moet toch minstens proberen bij haar dat gevoel ook weer terug te vinden.. Mensen die zeggen dat ik haar moet laten gaan snap ik niet.. Dat doe je niet even na 2,5 jaar echte liefde... Het gevoel van haar kant mag dan wel heel erg minder zijn, maar van mij kant is het alleen maar meer geworden.. Juist nu het zo moeilijk gaat...
Heb ook gewoon de behoefte om er heel veel over te praten, maar dat gaat helaas ook niet altijd.. vandaar dat ik dit maar een beetje gebruik als uitlaatklep....
[Dit bericht is gewijzigd door devv05 op 29-03-2003 12:19]
quote:ik kan helaas niet anders zeggen als dat ik me hierbij aansluit. hoe graag je ook zou willen dat ze terug komt, ze geeft toch duidelijk aan dat ze dat niet van plan is... het is nu heel rot en het enige wat helpt is tijd. ik weet hoe je je voelt, ik heb dat ook meegemaakt (zou bijna zeggen wie niet..) ik zou niet zeggen vergeet haar, want vergeten doe je toch niet en hoeft ook niet, maar probeer te accepteren dat ze niet meer zal zijn dan een vriendin ipv je vriendin. het is zeker niet een leuke oplossing en ik vnid het echt rot voor je maar ben bang dat er niets anders op zit.
Op zaterdag 29 maart 2003 02:05 schreef Whuzz het volgende:
Als je het mij vraagt vecht je een verloren strijd. Zij heeft haar keuze al gemaakt en al het lieve dat ze voor je doet is uit medelijden. Mijn advies, laat haar gaan. Da's moeilijk en je gaat dan ongetwijfeld een klote-tijd tegemoet. En ik weet waar ik over praat, ik zit zo'n beetje in dezelfde fase nu.
Als ik je verhaal zo lees denk ik niet dat het ooit nog goed zal komen. Ze zegt dat de gevoelens voor jou verdwenen zijn en hoe langer het duurt hoe meer ze zal beseffen dat dat inderdaad zo is. Rot voor jou, maar het is niet anders. Liefde valt niet af te dwingen.Advies? Ga verder met je leven. Accepteer dat dit een rottijd zal zijn en worstel je er doorheen. Hoe onmogelijk dat nu ook lijkt, uiteindelijk kom je er uit en dan blijkt dat de zon nog steeds schijnt, ook al heb je hem een poos niet kunnen zien
suc6!
sterkte..
quote:Ze is het momenteel inderdaad niet van plan, en dat het niet op korte termijn goedkomt leg ik me ook wel min of meer bij neer.. Al heb ik daar nog erg veel moeite mee...
Op zaterdag 29 maart 2003 12:28 schreef bigbird het volgende:[..]
ik kan helaas niet anders zeggen als dat ik me hierbij aansluit. hoe graag je ook zou willen dat ze terug komt, ze geeft toch duidelijk aan dat ze dat niet van plan is... het is nu heel rot en het enige wat helpt is tijd. ik weet hoe je je voelt, ik heb dat ook meegemaakt (zou bijna zeggen wie niet..) ik zou niet zeggen vergeet haar, want vergeten doe je toch niet en hoeft ook niet, maar probeer te accepteren dat ze niet meer zal zijn dan een vriendin ipv je vriendin. het is zeker niet een leuke oplossing en ik vnid het echt rot voor je maar ben bang dat er niets anders op zit.
sterkte..
Maar op de lange termijn zal ik er wel aan proberen te werken.. Grootste probleem is toch dat ze bang is dat het weer wordt zoals eerst.. Als ik haar kan bewijzen dat ik echt verandert ben, en ondertussen leuke dingen doen en goed contact houden.. Waarom zou het dan niet weer kunnen groeien??
2 dagen voordat ze het uitmaakte was ze nog zo lief en alles, en van het ene op het andere moment is het voor haar weg.. Dat kan toch niet?! En hoe moet ik dat nou accepteren.. Voor haar is het gevoel dan misschien wel een stuk minder, maar voor mij niet!!
Ik blijf toch wel vechten, al vergroot het de kans dat het ooit goedkomt met 1%, dan is het al de moeite waard geweest.. Niemand snapt maar dat ik er niet overheen wíl komen.. Ze is gewoon alles voor me, en ik zal nooit meer zo gelukkig worden als toen..
Als ik nu op zou geven zou mn leven leeg én doelloos zijn.. Ik weet niet wat ik dan zou doen... Ik heb nu tenminste nog een doel, iets om voor te vechten... Ik laat niet zomaar de liefde van mn leven lopen!
quote:het is niet zo dat we je niet snappen. er zullen hier zat mensen zijn die dit gevoel ook gehad hebben.
Op zaterdag 29 maart 2003 12:35 schreef devv05 het volgende:[..]
Ze is het momenteel inderdaad niet van plan, en dat het niet op korte termijn goedkomt leg ik me ook wel min of meer bij neer.. Al heb ik daar nog erg veel moeite mee...
Maar op de lange termijn zal ik er wel aan proberen te werken.. Grootste probleem is toch dat ze bang is dat het weer wordt zoals eerst.. Als ik haar kan bewijzen dat ik echt verandert ben, en ondertussen leuke dingen doen en goed contact houden.. Waarom zou het dan niet weer kunnen groeien??
2 dagen voordat ze het uitmaakte was ze nog zo lief en alles, en van het ene op het andere moment is het voor haar weg.. Dat kan toch niet?! En hoe moet ik dat nou accepteren.. Voor haar is het gevoel dan misschien wel een stuk minder, maar voor mij niet!!
Ik blijf toch wel vechten, al vergroot het de kans dat het ooit goedkomt met 1%, dan is het al de moeite waard geweest.. Niemand snapt maar dat ik er niet overheen wíl komen.. Ze is gewoon alles voor me, en ik zal nooit meer zo gelukkig worden als toen..
Als ik nu op zou geven zou mn leven leeg én doelloos zijn.. Ik weet niet wat ik dan zou doen... Ik heb nu tenminste nog een doel, iets om voor te vechten... Ik laat niet zomaar de liefde van mn leven lopen!
wat haar betreft, ze kan al eerder/langer met twijfels gezeten hebben, maar dat ze die niet heeft willen laten merken omdat ze misschien nog geen keus voor zichzelf had gemaakt. dat zou kunnen verklaren waarom die plotselinge verandering er was.
als ik jou was, zou ik proberen niet teveel hoop te houden. ga voor die gewone vriendschap, en laat de tijd zijn gang gaan. wacht af, ga niet alles eraan doen om haar te laten zien dat je veranderd bent. op die manier geef je haar niet de ruimte die ze (waarschijnlijk) nu nodig heeft, dan kom je "pusherig" over en zal je haar sowieso alleen maar wegjagen.
succes
quote:Ze had inderdaad al een paar weken haar twijfels, maar is nou een paar weken op ruim 2,5 jaar.. Ze heeft het wel gezegd tegen me, maar ik heb niet de kans gehad om er ook echt wat aan te doen..
Op zaterdag 29 maart 2003 12:41 schreef bigbird het volgende:[..]
het is niet zo dat we je niet snappen. er zullen hier zat mensen zijn die dit gevoel ook gehad hebben.
wat haar betreft, ze kan al eerder/langer met twijfels gezeten hebben, maar dat ze die niet heeft willen laten merken omdat ze misschien nog geen keus voor zichzelf had gemaakt. dat zou kunnen verklaren waarom die plotselinge verandering er was.
als ik jou was, zou ik proberen niet teveel hoop te houden. ga voor die gewone vriendschap, en laat de tijd zijn gang gaan. wacht af, ga niet alles eraan doen om haar te laten zien dat je veranderd bent. op die manier geef je haar niet de ruimte die ze (waarschijnlijk) nu nodig heeft, dan kom je "pusherig" over en zal je haar sowieso alleen maar wegjagen.succes
Hoop hou ik wel, dat houdt me juist op de been.. Ik zal voorlopig gewoon eerst maar normaal vrienden met haar zijn en toch laten zien dat ik verandert ben.. Misschien wanneer ze de angst kwijtraakt om weer in de oude situatie te komen, dat ze me nog een kans wil geven..
Ik wil haar wel de ruimte geven, maar dat is heel moeilijk.. vanwege mijn gevoelens, en gewoon omdat ik haar niet uit het oog wil verliezen..
quote:een paar weken op een paar jaar kunnen genoeg zijn hoor... je moet je gewoon goed voelen in een relatie en als dat niet zo is geeft de ene persoon dat bijvoorbeeld na een dag aan (maakt het misschien zelfs geljik al uit) en de andere persoon zit misschien maandenlang te twijfelen.
Op zaterdag 29 maart 2003 13:03 schreef devv05 het volgende:[..]
Ze had inderdaad al een paar weken haar twijfels, maar is nou een paar weken op ruim 2,5 jaar.. Ze heeft het wel gezegd tegen me, maar ik heb niet de kans gehad om er ook echt wat aan te doen..
Hoop hou ik wel, dat houdt me juist op de been.. Ik zal voorlopig gewoon eerst maar normaal vrienden met haar zijn en toch laten zien dat ik verandert ben.. Misschien wanneer ze de angst kwijtraakt om weer in de oude situatie te komen, dat ze me nog een kans wil geven..
Ik wil haar wel de ruimte geven, maar dat is heel moeilijk.. vanwege mijn gevoelens, en gewoon omdat ik haar niet uit het oog wil verliezen..
hopen mag altijd maar maak jezelf niet gek. en natuurlijk boven alles: reken nergens op en push haar niet.
quote:Maar toch vind ik dat geen instelling.. Ik kan best begrijpen dat het gevoel minder is, dat zal in vrijwel elke lange relatie wel voorkomen denk ik.. Maar juist DAN moet je extra hard knokken om het gevoel weer op te zoeken.. En dat gevoel dat zit heus nog wel ergens, alleen verborgen onder die laatste paar weken en de angst dat het weer zo wordt...
Op zaterdag 29 maart 2003 13:42 schreef bigbird het volgende:[..]
een paar weken op een paar jaar kunnen genoeg zijn hoor... je moet je gewoon goed voelen in een relatie en als dat niet zo is geeft de ene persoon dat bijvoorbeeld na een dag aan (maakt het misschien zelfs geljik al uit) en de andere persoon zit misschien maandenlang te twijfelen.
hopen mag altijd maar maak jezelf niet gek. en natuurlijk boven alles: reken nergens op en push haar niet.
Gek word ik toch al zonder haar... Hopen zal ik zeker blijven doen, vechten ook. Niet pushen is heel moeilijk.. Ik wil haar wel de tijd geven om zelf achter te komen wat ze voelt, maar ondertussen zit ik hier wel maar een beetje.... Gewoon het opeens weinig horen vind ik zo moeilijk.. Ik ben niet altijd alleen hier, maar ik voel me wel zo eenzaam....
quote:Dat vind JIJ. Jij kunt niet bepalen dat haar gevoel nog wel ergens zit. En als zij er juist op dit moment niet extra hard voor wil knokken dan zit er gewoon iets mis!
Op zaterdag 29 maart 2003 13:47 schreef devv05 het volgende:Ik kan best begrijpen dat het gevoel minder is, dat zal in vrijwel elke lange relatie wel voorkomen denk ik.. Maar juist DAN moet je extra hard knokken om het gevoel weer op te zoeken.. En dat gevoel dat zit heus nog wel ergens, alleen verborgen onder die laatste paar weken en de angst dat het weer zo wordt...
Ik snap heel goed dat je stronteigenwijs blijft vast houden aan je eigen ideeën heb ik ook gedaan maar net als de meeste anderen hier lijkt mij dit echt een niet terug te draaien zaak... zeker niet op de lange termijn...
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Maar jullie kennen de situatie niet en onze relatie zoals het was.. Ik las net nog een mailtje van haar die ze 2 dagen stuurde voordat het uitging waarin stond dat ze altijd bij me wilde blijven en me zo erg misde etc.. Is toch niet zo gek dat het er dan moeilijk in gaat dat 2 dagen later haar gevoel compleet weg is??
Op zaterdag 29 maart 2003 14:34 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:[..]
Dat vind JIJ. Jij kunt niet bepalen dat haar gevoel nog wel ergens zit. En als zij er juist op dit moment niet extra hard voor wil knokken dan zit er gewoon iets mis!
Ik snap heel goed dat je stronteigenwijs blijft vast houden aan je eigen ideeën heb ik ook gedaan maar net als de meeste anderen hier lijkt mij dit echt een niet terug te draaien zaak... zeker niet op de lange termijn...
Dat ze het er ook moeilijk mee heeft zegt toch ook al genoeg.. Kan je me eigenwijs vinden, je moet maar begrijpen dat ik geen andere keus heb.. Ik kan en wil niet zonder haar leven.. Ben liever nog een jaar met haar samen als me hele leven zonder haar te moeten.. Ik kan het gewoon niet aan..
Na dat ik mezelf gigantisch heb laten overnemen door mijn gevoel, kwam uiteindelijk toch de rationele en daarmee beste beslissing. Afstand. Gun elkaar, maar vooral je zelf een tijd van rust. Een paar weken, maanden zelfs. De pijn is onontbeerlijk, maar is het wel waard, hoe vreselijk onwerkelijk het ook voor je klinkt, de pijn zal slijten. Echt, je moet me geloven.
Kies het beste voor jezelf en voor haar. Er is niets meer wat je kan doen.
quote:Oh God, je zou je eigen grenzen toch eens moeten weten. Net als je denkt dat je niet meer pijn kunt verdragen blijkt dat je nog eens twee keer zoveel kan verdragen. En nog meer, en nog meer en nog meer. En op een dag besef je dat je er alleen maar sterker van geworden bent. Ik leef met je mee
Op zaterdag 29 maart 2003 14:39 schreef devv05 het volgende:
Ik kan het gewoon niet aan..
quote:Het beste voor mij is om bij haar te zijn, en uiteindelijk is dat ook het beste voor haar.. Ik laat haar niet zomaar de grootste fout in haar leven maken zonder er op zn minst iets aan proberen te doen.. Mocht het ooit goedkomen zal ze me dankbaar zijn dat ik niet opgegeven heb..
Op zaterdag 29 maart 2003 14:45 schreef chocolatemoeze het volgende:
Ik snap helemaal wat je voelt hoor devv05. Ik weet precies hoe frustrerend het is en hoe de gevoelens de overhand nemen.Na dat ik mezelf gigantisch heb laten overnemen door mijn gevoel, kwam uiteindelijk toch de rationele en daarmee beste beslissing. Afstand. Gun elkaar, maar vooral je zelf een tijd van rust. Een paar weken, maanden zelfs. De pijn is onontbeerlijk, maar is het wel waard, hoe vreselijk onwerkelijk het ook voor je klinkt, de pijn zal slijten. Echt, je moet me geloven.
Kies het beste voor jezelf en voor haar. Er is niets meer wat je kan doen.
Er is wel degelijk iets wat ik nog kan doen, wat je al zegt wat meer afstand nemen.. Zo kan ze nadenken en misschien dat ze me uiteindelijk toch gaat missen met alle gevolgen van dien..
En sowieso wil ik vrienden met haar blijven, want ze is zo bijzonder 
En ALS we hier ooit uit komen samen, dan kunnen we echt alles aan!!
quote:Dat zij het er moeilijk mee heeft zegt alleen maar dat ze het zielig vindt voor jou, en natuurlijk geeft ze nog heel veel om je, maar voor haar gevoel niet genoeg meer om verder met je te gaan. Dat is HAAR keuze.
Op zaterdag 29 maart 2003 14:39 schreef devv05 het volgende:[..]
Dat ze het er ook moeilijk mee heeft zegt toch ook al genoeg.. Kan je me eigenwijs vinden, je moet maar begrijpen dat ik geen andere keus heb.. Ik kan en wil niet zonder haar leven.. Ben liever nog een jaar met haar samen als me hele leven zonder haar te moeten.. Ik kan het gewoon niet aan..
En als je dan zegt niet zonder haar te kunnen leven, klinkt dat alleen maar obsessief. Je verdrinkt bijna in zelfmedelijden, tuurlijk kun je het wel aan om zonder haar verder te gaan. Het zal ontzettend kloten zijn om dit te accepteren maar je hebt niet zoveel keus...
Je kunt haar niet dwingen weer van je te gaan houden zoals ze 'twee dagen voor het uitmaken' nog aangaf.
Je wilt gewoon niet horen wat zij je zegt. Elke zin die ze zegt scan je op mogelijk positieve berichten en daar klamp je je aan vast.
quote:Snap je dan niet dat dit nu haar uitweg is om jou aan het lijntje te houden? Omdat ze nog veel om je geeft wil ze je niet kwetsen en durft ze waarschijnlijk niet recht in je gezicht te zeggen dat het echt voorbij is. Ze wil niet dat jij je slecht voelt en doet dus maar aardig tegen je. Maar juist daardoor krijg jij alleen maar hoop!
Op zaterdag 29 maart 2003 12:35 schreef devv05 het volgende:Grootste probleem is toch dat ze bang is dat het weer wordt zoals eerst..
Steeds als jij haar zult vragen hoe ze er nu over denkt kan zij weer terugvallen op: 'ik ben bang dat het weer zo wordt als de laatste weken' omdat dat een makkelijk antwoord voor haar is zodat ze van onderwerp kan veranderen. Het maakt haar niet zoveel uit of je nu wel of niet verandert, dat is toch wel gebleken uit het feit dat je aangaf de laatste weken te zijn verandert en dat ze het toch heeft uitgemaakt.
Je leeft op dit moment in een schijnwereld waar je uit wakker moet worden.
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:1 woord: Obsessie. Been there, done that, never doing that again...
Op zaterdag 29 maart 2003 14:50 schreef devv05 het volgende:[..]
Het beste voor mij is om bij haar te zijn, en uiteindelijk is dat ook het beste voor haar.. Ik laat haar niet zomaar de grootste fout in haar leven maken zonder er op zn minst iets aan proberen te doen.. Mocht het ooit goedkomen zal ze me dankbaar zijn dat ik niet opgegeven heb..
quote:Je weet het maar nooit
Er is wel degelijk iets wat ik nog kan doen, wat je al zegt wat meer afstand nemen.. Zo kan ze nadenken en misschien dat ze me uiteindelijk toch gaat missen met alle gevolgen van dien..
. Maar laat de keuze aan haar. Je kunt "vechten" wat je wilt, maar er is concreet niets wat je kunt doen.quote:Een vriendschap gebaseerd op hoop. Been there, done that, never doing that again...
En sowieso wil ik vrienden met haar blijven, want ze is zo bijzonder
quote:That much is true!
En ALS we hier ooit uit komen samen, dan kunnen we echt alles aan!!
quote:Momenteel niet genoeg nee, maar misschien als ze een tijdje met rust gelaten wordt en ziet dat ik verandert ben dat ze er anders over gaat denken.. Ze heeft nauwelijks nog na kunnen denken en tijd gehad om me te missen..
Op zaterdag 29 maart 2003 14:56 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:[..]
Dat zij het er moeilijk mee heeft zegt alleen maar dat ze het zielig vindt voor jou, en natuurlijk geeft ze nog heel veel om je, maar voor haar gevoel niet genoeg meer om verder met je te gaan. Dat is HAAR keuze.
quote:Zelfmedelijden of niet, ik voel me nu eenmaal zo.. En ik heb wel degelijk een keus.. Dwingen kan ik haar niet, maar ik kan wel mijn best doen en laten zien dat het ook anders kan.. Of ze me dan op den duur wel een kans wil geven is aan haar..
En als je dan zegt niet zonder haar te kunnen leven, klinkt dat alleen maar obsessief. Je verdrinkt bijna in zelfmedelijden, tuurlijk kun je het wel aan om zonder haar verder te gaan. Het zal ontzettend kloten zijn om dit te accepteren maar je hebt niet zoveel keus...
Je kunt haar niet dwingen weer van je te gaan houden zoals ze 'twee dagen voor het uitmaken' nog aangaf.
quote:Ik hoor heus wel wat zij zegt, alleen weet ze het zelf ook niet goed.. Ze twijfelt nogal en nog steeds zegt ze dat ze er niet goed over na heeft kunnen denken.. Ze sluit ook niet uit dat het op lange termijn wel goedkomt, maar voorlopig wil ze het iedergeval niet.. Vrienden wel, en dat is toch beter dan niets voorlopig?
Je wilt gewoon niet horen wat zij je zegt. Elke zin die ze zegt scan je op mogelijk positieve berichten en daar klamp je je aan vast.
quote:Ze heeft me anders heel duidelijk gezegd dat het op dit moment voorbij is.. Maar het is ook duidelijk dat ze twijfelt, en hoe weet jij nou of het wel of niet haar echte reden is.. Je weet niet hoe het de afgelopen weken was, ik was inderdaad fout en snap dat ze het niet leuk vond.. Haar gevoel moet toch om een reden zo minder geworden zijn, dat kan niet zomaar.. Waarom kan het dan niet weer meer worden.. Je ziet vaak genoeg dat relaties na een tijd weer goedkomen.. Zelfs soms na een andere partner omdat ze bij anderen toch dat gevoel niet krijgt wat ze bij had..
Snap je dan niet dat dit nu haar uitweg is om jou aan het lijntje te houden? Omdat ze nog veel om je geeft wil ze je niet kwetsen en durft ze waarschijnlijk niet recht in je gezicht te zeggen dat het echt voorbij is. Ze wil niet dat jij je slecht voelt en doet dus maar aardig tegen je. Maar juist daardoor krijg jij alleen maar hoop!
Steeds als jij haar zult vragen hoe ze er nu over denkt kan zij weer terugvallen op: 'ik ben bang dat het weer zo wordt als de laatste weken' omdat dat een makkelijk antwoord voor haar is zodat ze van onderwerp kan veranderen. Het maakt haar niet zoveel uit of je nu wel of niet verandert, dat is toch wel gebleken uit het feit dat je aangaf de laatste weken te zijn verandert en dat ze het toch heeft uitgemaakt.
Het maakt haar wel degelijk uit dat ik verander, dat is grotendeels de hele issue.. Het is de voornaamste reden dat het uit is en ze gelooft niet dat ik echt verandert ben in die 1,5 week.. Ik kan toch op zn minst proberen dat te bewijzen? Of het daarna goedkomt dat weet niemand maar dan is díe twijfel iedergeval weg..
quote:In deze 'schijnwereld' heb ik tenminste hoop, en waarom zou het meteen NOOIT meer goed kunnen komen?? Sowieso wil ik vrienden blijven en contact houden, dat heb ik al gezegd.. Ik heb veel liever steun, want opgeven zal ik voorlopig toch niet.. Dat kan ik nu eenmaal niet voor mijn gevoel.. Ik wil er alles aan gedaan hebben..
Je leeft op dit moment in een schijnwereld waar je uit wakker moet worden.
Probeer te begrijpen dat ik het niet opgeef.. Gezien vorige week gaat het al een stuk beter en als we voorlopig vrienden zijn is dat iedergeval een goed uitgangspunt.. En wie weet, zeg nooit nooit...
quote:Of als het nooit meer goedkomt zal ze je verachten omdat je haar niet hebt laten gaan. Probeer niet te denken dat je weet hoe zij zich voelt of hoe zij zich zou moeten voelen want zoals je inmiddels ervaren hebt, je weet het niet precies en het vervelende is eigenlijk dat je er daarom ook vrij weinig aan kunt doen behalve afstand nemen en verder gaan met je leven. Als ze een fout gemaakt heeft en dat zelf ook vindt dan zal ze misschien terugkomen en zo niet, nouja dan niet.
Op zaterdag 29 maart 2003 14:50 schreef devv05 het volgende:
Het beste voor mij is om bij haar te zijn, en uiteindelijk is dat ook het beste voor haar.. Ik laat haar niet zomaar de grootste fout in haar leven maken zonder er op zn minst iets aan proberen te doen.. Mocht het ooit goedkomen zal ze me dankbaar zijn dat ik niet opgegeven heb..
quote:Hoe je nu denkt is precies waarom ze bij je weg is. Hoe harder je iets achterna jaagt, hoe harder het vlucht. Waarheid als een
Op woensdag 19 maart 2003 22:56 schreef devv05 het volgende:[..]
Nee ik wil geen negatief beeld over haar scheppen.. Ze vond me vooral te benauwend, teveel bellen enzo..
Ik vind het niet leuk dat ze me niet wil spreken maar ze heeft tijd nodig zei ze.. Als ze tegen haar zin in met me gaat bellen zal dat ook niet veel goeds doen denk ik.. Ik wil het zeker niet erger maken dan het al is..
. FF-kes op je tanden bijten en choose life [Dit bericht is gewijzigd door chocolatemoeze op 29-03-2003 15:14]
quote:Geen obsessie maar echte liefde...
Op zaterdag 29 maart 2003 15:04 schreef chocolatemoeze het volgende:[quote]1 woord: Obsessie. Been there, done that, never doing that again..
quote:Weet ik wel, maar ik kan er iedergeval voor zorgen dat ze erover na blijft denken en me niet vergeet..
Je weet het maar nooit
quote:Niet alleen op hoop.. Denk dat het dan voor mij sowieso makkelijker is om te verwerken, en zij wil ook vriendschap voorlopig...
Een vriendschap gebaseerd op hoop. Been there, done that, never doing that again...
quote:Laten we dat maar hopen dan..
That much is true!
quote:Snap ik wel, en ik wil ook niet teveel pushen.. Ik probeer het contact vooral van haar kant te laten komen, want ze komt ook vaak uitzichzelf naar mij toe.. Maar ik wil gewoon niet dat we elkaar uit het oog verliezen..
Op zaterdag 29 maart 2003 15:13 schreef chocolatemoeze het volgende:[..]
Hoe je nu denkt is precies waarom ze bij je weg is. Hoe harder je iets achterna jaagt, hoe harder het vlucht. Waarheid als een
quote:Oh, hoe ik me zelf toch hoor praten een jaar terug. Het is inderdaad echte liefde, maar van dien aard dat het een compleet zelfdestructieve aard heeft...
Op zaterdag 29 maart 2003 15:13 schreef devv05 het volgende:[..]
Geen obsessie maar echte liefde...
quote:Zou zij om de juiste redenen bij je terugkomen, dan hoef je nergens voor te zorgen.
[..]Weet ik wel, maar ik kan er iedergeval voor zorgen dat ze erover na blijft denken en me niet vergeet..
[..]
quote:Hoe verwerk (en vergeet je hart) iemand die je nog regelmatig ziet? onmogelijk. Die illusie heb ik mezelf ook jaren (ja je leest het goed, jaren) lang voor gehouden.
Niet alleen op hoop.. Denk dat het dan voor mij sowieso makkelijker is om te verwerken, en zij wil ook vriendschap voorlopig...
[..]
quote:
Laten we dat maar hopen dan..
quote:Ach ik kan achteraf tenminste niet zeggen dat ik er niet ALLES aan gedaan heb..
Op zaterdag 29 maart 2003 15:17 schreef chocolatemoeze het volgende:[quote]Oh, hoe ik me zelf toch hoor praten een jaar terug. Het is inderdaad echte liefde, maar van dien aard dat het een compleet zelfdestructieve aard heeft...
quote:Misschien heeft ze een zetje in de rug nodig.. Als ze bij me terug komt is dat sowieso wel om de juiste reden..
Zou zij om de juiste redenen bij je terugkomen, dan hoef je nergens voor te zorgen.
quote:Ik denk dat het voor mij makkelijker is, en ik voel me er sowieso prettiger bij.. En ik wil haar verder helemaal niet vergeten..
Hoe verwerk (en vergeet je hart) iemand die je nog regelmatig ziet? onmogelijk. Die illusie heb ik mezelf ook jaren (ja je leest het goed, jaren) lang voor gehouden.
quote:
. Pas een beetje op jezelf...
quote:Dankjewel.. Ik weet dat jullie adviezen allemaal goed bedoelt zijn maar toch zal ik het nog niet opgeven, niet zolang ik nog zoveel van haar hou.. Kan het wel of niet verstandig zijn maar ik volg gewoon mijn gevoel hierin..
Op zaterdag 29 maart 2003 15:22 schreef chocolatemoeze het volgende:
devv05, veel sterkte toegewenst. De weg voor je zal zwaar worden, maar de moeite waard
Zoals het er nu naar uit ziet zal het moeilijk worden om het weer goed te laten komen, maar mensen zijn nu eenmaal erg veranderlijk zeker als het op liefde aan komt.. Zoals ze opeens niks meer voelde kan ze me ook gaan missen na een paar weken me niet meer gezien te hebben.. Het is niet zo dat we alleen maar ruzie hadden ofzo, hebben ook hele fijne tijden samen gehad..
Uiteindelijk zal ze toch liefde in haar leven gaan missen, en hopelijk zal dat dan mijn liefde zijn...
quote:yep, ik herken het ook heel erg. Je denkt dat ze de ware voor je is en klampt je vast aan de hoop dat het op de langere termijn weer goed komt. Maar wat is langere termijn? Volgende maand? Over drie maand? Over een jaar? Zoals chocolatemousse al aangaf, kun je jezelf echt heel lang voor de gek houden (jaren dus? oei
Op zaterdag 29 maart 2003 15:17 schreef chocolatemoeze het volgende:Oh, hoe ik me zelf toch hoor praten een jaar terug. Het is inderdaad echte liefde, maar van dien aard dat het een compleet zelfdestructieve aard heeft...
)Maar het is bij jou nu allemaal nog zo vers dus ik snap helemaal dat je nu nog niet op wilt/kunt geven. Maar neem alsjeblieft afstand, en laat dit niet je hele leefwijze op dit moment bepalen.
Als ze bij je hoort komt ze uit zichzelf wel naar je toe. En doet ze dat niet... tja, dan weet je het antwoord wel.
En je moet niet contact met haar gaan zoeken alleen maar zodat ze dan even aan je denkt. Als je wilt dat ze je gaat missen, geef haar dan daar ook de kans toe.
Neem jezelf voor een maand lang geen contact met haar te zoeken. Stel jezelf een doel.
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Geen idee, wanneer zij eraan toe is.. Maar dat zal moeten groeien en komt niet in een keer.. Vriendschap is toch een mooie basis daarvoor..
Op zaterdag 29 maart 2003 15:28 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:[..]
yep, ik herken het ook heel erg. Je denkt dat ze de ware voor je is en klampt je vast aan de hoop dat het op de langere termijn weer goed komt. Maar wat is langere termijn? Volgende maand? Over drie maand? Over een jaar? Zoals chocolatemousse al aangaf, kun je jezelf echt heel lang voor de gek houden (jaren dus? oei
quote:Dat doet het toch al.. Ik denk de hele dag aan niks anders.. Afstand probeer ik te nemen, spreek haar nu sowieso paar dagen niet dus dat is dan misschien wel al goed..
Maar het is bij jou nu allemaal nog zo vers dus ik snap helemaal dat je nu nog niet op wilt/kunt geven. Maar neem alsjeblieft afstand, en laat dit niet je hele leefwijze op dit moment bepalen.
quote:Daar heb je wel een beetje gelijk in, maar ze ziet als nu zo zwart door die laatste weken dat ik denk dat ze geen objectief beeld van haar gevoelens kan vormen en ze hierdoor misschien een verkeerde beslissing neemt..
Als ze bij je hoort komt ze uit zichzelf wel naar je toe. En doet ze dat niet... tja, dan weet je het antwoord wel.
quote:Ik zoek niet alleen contact zodat ze aan me denkt maar ook omdat ik het gewoon fijn vindt om contact met haar te hebben, en zij vindt dat ook.. Ik wil haar de kans geven om me te missen maar een maand hou ik nooit vol.. Sowieso ben ik dan bang dat ons contact helemaal verwaterd zoals met haar vorige ex (die zouden ook vrienden blijven), dat is wel het laatste wat ik wil...
En je moet niet contact met haar gaan zoeken alleen maar zodat ze dan even aan je denkt. Als je wilt dat ze je gaat missen, geef haar dan daar ook de kans toe. Neem jezelf voor een maand lang geen contact met haar te zoeken. Stel jezelf een doel.
Een doel heb ik wel.....
quote:Ja vriendschap kan een mooie basis zijn voor een relatie, maar dat is bij jullie al niet meer mogelijk omdat jullie al een relatie hebben gehad. En een stukgelopen relatie is niet zo'n goede basis voor een relatie...
Op zaterdag 29 maart 2003 15:33 schreef devv05 het volgende:Geen idee, wanneer zij eraan toe is.. Maar dat zal moeten groeien en komt niet in een keer.. Vriendschap is toch een mooie basis daarvoor..
En wil je wel eens vrienden met haar zijn? Dat kun je toch geen eens aan man! Er is pas sprake van een vriendschappelijke relatie als dat allebei jullie uiteindelijke doel is. En dat is gewoonweg onmogelijk bij jou. Hoe zie je dat in hemelsnaam voor je?
quote:Je onderschat haar denkvermogen. Zij zal echt wel goed nagedacht hebben hierover, en daarbij alle facetten van jullie 2 jarige relatie wel hebben laten passeren. Jij kunt haar in ieder geval ook geen objectief beeld geven. Ik zou niet weten hoe.
Daar heb je wel een beetje gelijk in, maar ze ziet als nu zo zwart door die laatste weken dat ik denk dat ze geen objectief beeld van haar gevoelens kan vormen en ze hierdoor misschien een verkeerde beslissing neemt..
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Een relatie is pas een relatie als die in balans is, op gelijkwaardige basis dus. Of die relatie nu vriendschappelijk is of romantisch, hoe dan ook, gelijkwaardigheid is het sleutelwoord!
En wil je wel eens vrienden met haar zijn? Dat kun je toch geen eens aan man! Er is pas sprake van een vriendschappelijke relatie als dat allebei jullie uiteindelijke doel is. En dat is gewoonweg onmogelijk bij jou. Hoe zie je dat in hemelsnaam voor je?
quote:niet rot bedoeld hoor, maar echte liefde houdt in dat je wilt dat die andere persoon gelukkig is, ook als dat betekent dat het zonder! jou zal zijn. hard maar waar...
Op zaterdag 29 maart 2003 15:13 schreef devv05 het volgende:[..]
Geen obsessie maar echte liefde...
[..]Weet ik wel, maar ik kan er iedergeval voor zorgen dat ze erover na blijft denken en me niet vergeet..
[..]
en ook een feit: jij kan wel dingen willen maar het houdt echt op als het maar van 1 kant is. als jij er voor wil blijven zorgen dat ze aan je denkt geef je haar geen ruimte, push je haar EN op die manier zal ze er zeker niet achter komen wat ze wel voelt wanneer jullie geen contact hebben. lijkt me dat ze er zo dus niet eens achter kan komen of ze je wel mist, want ze krijgt zo die kans niet...
quote:Het komt zo vaak voor dat kapotgelopen relaties na een tijd (soms zelfs na jaren) weer goedkomt.. Waarom zo negatief? Het zit er nu even niet in dat zie ik ook wel, maar ik zou niet weten waarom het over een tijdje geen tweede kans zou kunnen krijgen.. Het is 2,5 jaar goed gegaan en dit is onze eerste echte breuk.. Toch niet meteen reden tot opgeven..
Op zaterdag 29 maart 2003 15:42 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:[..]
Ja vriendschap kan een mooie basis zijn voor een relatie, maar dat is bij jullie al niet meer mogelijk omdat jullie al een relatie hebben gehad. En een stukgelopen relatie is niet zo'n goede basis voor een relatie...
quote:Ik wil liever vrienden met haar zijn dan helemaal geen contact hebben.. We hebben gisteren toch ook een leuke avond gehad.. Maar het was de eerste keer dat we elkaar weer zagen dus logisch dat het moeilijk was.. En of ik het als een tussenstation of eindstation zie weet ik nog niet.. Dat zal moeten blijken...
En wil je wel eens vrienden met haar zijn? Dat kun je toch geen eens aan man! Er is pas sprake van een vriendschappelijke relatie als dat allebei jullie uiteindelijke doel is. En dat is gewoonweg onmogelijk bij jou. Hoe zie je dat in hemelsnaam voor je?
quote:Het feit dat ze deze week nog steeds twijfelde zegt toch wel genoeg.. Ik snap ook wel dat ze er vast wel goed over nagedacht heeft, maar dan hoeft deze oplossing niet meteen de beste te zijn.. Zoals ik al zei heeft ze zich erg laten leiden door de afgelopen weken, want als ze die op zou wegen tegen de tijd dat we zo gelukkig waren had ze deze beslissing nooit genomen..
Je onderschat haar denkvermogen. Zij zal echt wel goed nagedacht hebben hierover, en daarbij alle facetten van jullie 2 jarige relatie wel hebben laten passeren. Jij kunt haar in ieder geval ook geen objectief beeld geven. Ik zou niet weten hoe.
quote:Ik wil het allerliefste dat zij gelukkig is, echt waar!!! Maar ik denk niet dat dit de manier is.. IK wil haar gelukkig maken, en dat kan ik ook!! En ondanks dat zij het allerbelangrijkste voor me is mag ik toch ook wel aan mn eigen geluk blijven denken..
niet rot bedoeld hoor, maar echte liefde houdt in dat je wilt dat die andere persoon gelukkig is, ook als dat betekent dat het zonder! jou zal zijn. hard maar waar...
quote:Dat snap ik en daarom probeer ik ook afstand te houden, maar dat is moeilijk hoor als je elkaar normaal elke dag wel spreekt.. Vooral omdat er voor mij nog weinig verandert is, qua gevoel etc. We hebben echt veel minder contact als normaal, maar ik heb het er ook super moeilijk mee.. Ik wil haar graag de tijd geven om te denken en om me te gaan missen, maar ik moet ook aan mezelf denken...
en ook een feit: jij kan wel dingen willen maar het houdt echt op als het maar van 1 kant is. als jij er voor wil blijven zorgen dat ze aan je denkt geef je haar geen ruimte, push je haar EN op die manier zal ze er zeker niet achter komen wat ze wel voelt wanneer jullie geen contact hebben. lijkt me dat ze er zo dus niet eens achter kan komen of ze je wel mist, want ze krijgt zo die kans niet...
quote:Haha...gelukkig heb jij daar geen last van...Nozem, de rots in zijn relatiebranding ^0^
Op woensdag 19 maart 2003 22:35 schreef nozem het volgende:
Sjongen, het gaat wel slecht met alle relaties. Je struikelt zo'n beetje over de topics zoals: "Het is uit" of "Ze ging vreemd" etc etcMaargoed, veel sterkte!
En ohw ja, bij mij zijn alle strings nu ook doorgehakt. Superbossy is half again.
quote:Hmja..
Op zaterdag 29 maart 2003 16:34 schreef superbossy het volgende:[..]
Haha...gelukkig heb jij daar geen last van...Nozem, de rots in zijn relatiebranding ^0^
En ohw ja, bij mij zijn alle strings nu ook doorgehakt. Superbossy is half again.
Maar ik zou heel graag iets speciaals voor haar doen zou dat helpen? Iets wat ze echt nooit van me zou verwachten........
Ik zal expres dit weekend nog maar even geen contact zoeken kan ze ook even nadenken en heeft ze de rust die ze wil.. Ze neemt vanzelf wel weer contact met me op zondag of maandag denk en hoop ik..
quote:Je kunt niks doen. Echt niet!
Op zaterdag 29 maart 2003 17:25 schreef devv05 het volgende:Maar ik zou heel graag iets speciaals voor haar doen zou dat helpen? Iets wat ze echt nooit van me zou verwachten........
quote:Dat is dan maar afwachten...
Ik zal expres dit weekend nog maar even geen contact zoeken kan ze ook even nadenken en heeft ze de rust die ze wil.. Ze neemt vanzelf wel weer contact met me op zondag of maandag denk en hoop ik..
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Is geen kwestie van kunnen maar doen.. Tuurlijk kan ik wel iets doen.
Op zaterdag 29 maart 2003 17:39 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:Je kunt niks doen. Echt niet!
quote:Nee hoor, ik hoor heus wel of ze leuk weekend gehad heeft verder.. Maar je bent wel lekker pessimistisch....
Dat is dan maar afwachten...
quote:Het is niet mijn bedoeling om ontzettend negatief over te komen, maar ik probeer realistisch te blijven over de situatie. Ik kan er objectief naar kijken, jij niet.
Op zaterdag 29 maart 2003 17:41 schreef devv05 het volgende:[..]
Is geen kwestie van kunnen maar doen.. Tuurlijk kan ik wel iets doen.
[..]Nee hoor, ik hoor heus wel of ze leuk weekend gehad heeft verder.. Maar je bent wel lekker pessimistisch....
En ik zie gewoon weinig redenen om hier positief over te zijn. Dat klinkt hard, maar daar kan ik ook niets aan doen.
Je praat zelfs over relaties die na 2 jaar weer goedkomen. Ja, die zijn er vast wel, maar de meeste relaties zijn na een tijdelijke breuk toch echt gedoemd om op de klippen te lopen.
En mocht het zo zijn dat het over 2 jaar goed komt dan zie je dat dan wel weer! Ondertussen moet jij zelf verder met je leven, en niet alles in haar teken zetten.
Dat is het enige wat ik je duidelijk wil maken. Kies voor jezelf, dat doet zij ook. Je kunt niet op haar blijven wachten 2 jaar lang!
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Je komt inderdaad heel negatief over, en er zijn wel degelijk redenen om positief te zijn.. Toen ze het uitmaakte zei ze dat ze de komende weken helemaal niets van me wilde horen, en nu hebben we alweer normaal contact en zelfs een keertje afgesproken.. Ook wil ze graag contact houden en vind ze het fijn.. Ze weet niet of het goed komt maar sluit het iedergeval niet uit..
Op zaterdag 29 maart 2003 17:48 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:Het is niet mijn bedoeling om ontzettend negatief over te komen, maar ik probeer realistisch te blijven over de situatie. Ik kan er objectief naar kijken, jij niet.
En ik zie gewoon weinig redenen om hier positief over te zijn. Dat klinkt hard, maar daar kan ik ook niets aan doen.
Bovendien ken ik haar en weet ik hoe ze is, voor jullie blijft het een anoniem persoon (logisch)
Dat ik niet objectief ben zal best zo zijn, maar dat is toch logisch.. Zoals ik al zei zal het waarschijnlijk niet op hele korte termijn goedkomen, maar misschien als ik haar de tijd geef en laat zien dat ik verandert ben.. Ze heeft bovendien nog steeds geen kans gehad om me te missen en te kijken wat ze nou écht wilt..
quote:Hoeft niet per se 2 jaar te zijn natuurlijk, maar in mijn omgeving zie ik veel relaties die wel eens op deze manier gebroken zijn.. Niet in alle gevallen dat het echt uit was maar wel een hele mindere periode.. En vaak is dat weer goedgekomen.. Het kan gewoon 2 kanten op en bijna iedereen hier gaat van de verkeerde kant uit..
Je praat zelfs over relaties die na 2 jaar weer goedkomen. Ja, die zijn er vast wel, maar de meeste relaties zijn na een tijdelijke breuk toch echt gedoemd om op de klippen te lopen.
En mocht het zo zijn dat het over 2 jaar goed komt dan zie je dat dan wel weer! Ondertussen moet jij zelf verder met je leven, en niet alles in haar teken zetten.
Dat is het enige wat ik je duidelijk wil maken. Kies voor jezelf, dat doet zij ook. Je kunt niet op haar blijven wachten 2 jaar lang!
Ik ben graag wat positiever en hou er ook rekening mee dat het wél goed kan gaan.. Zeker als ze ziet dat ik echt niet alleen verander om haar terug te krijgen maar ook omdat ik het wil..
Voor mezelf kiezen is moeilijk, zeker omdat zij het allerbelangrijkste voor me is.. Anders had ik ook niet zo lang door blijven vechten.. Ik weet niet hoelang ik nog op haar blijf wachten, maar zolang mijn gevoel nog zo sterk is als nu kan en wil ik niet opgeven..
Hoop dat ze toch wel meegaat, als vriendin of een vriendin maakt niet eens zo heel veel uit.. het zou iedergeval een mooie kans zijn om echt haar gevoelens te ontdekken.. Betaald is er toch al dus dat maakt niet uit....
Nahja duurt nog een maand dus ze heeft nog even de tijd om erover te denken... In een maand tijd kan veel gebeuren....
Ik wens je iig veel sterkte enzo... en heb je in het begin echt geen problemen met haar gehad? Heb je haar echt moeten overhalen voor een relatie of niet??
quote:Uh, eerder andersom.. Initiatief voor het begin van onze relatie lag helemaal bij haar.. Zij had mij ook voor het eerst gezoend enzo....
Op zaterdag 29 maart 2003 19:24 schreef RiFF het volgende:
Mja... ik moet er niet aan denken dat mij dit overkomt... ik kan me heel goed in jou verplaatsen...Ik wens je iig veel sterkte enzo... en heb je in het begin echt geen problemen met haar gehad? Heb je haar echt moeten overhalen voor een relatie of niet??
Maar ik hou van haar en wil haar terug.. Ze had me trouwens van de week wel gezegd dat ze toch niet helemaal zonder me kan.. Vroeg of laat moet ze toch in gaan zien dat wij bijelkaar horen.. Hebben we allebei altijd gezegd en zo voel ik het nog steeds.. Daarom vecht ik zo..
Ik hou van haar!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! zo dat wilde ik nog even kwijt, lucht op
wel kut dat afwachten
Heb net het hele verhaal even gelezen....poeh poeh...
Zou niet weten wat ik moet zeggen over de date van vrijdag, ben blij dat je er zelf een goed gevoel over hebt...wat je hebt verteld erover en wat zij heeft gezegd, klinkt mij niet zo goed, maar je was er zelf bij en je kunt dat het beste zelf beoordelen.
Succes weer verder!
quote:En hoe is dat afwachten gegaan?
Op zondag 30 maart 2003 00:09 schreef devv05 het volgende:
wel kut dat afwachten
OK, laat ik me eens wat minder negatief in jouw ogen opstellen. Jij wilt duidelijk dat het weer wat wordt tussen jullie. Speel dan niet het spelletje braaf mee volgens haar regeltjes. Kom op voor jezelf en maak duidelijk wat jij voelt en wat jij wilt. Niet via smsjes of telefoontjes maar ga naar haar toe en PRAAT met haar. Dat is de enige manier waarop je duidelijkheid krijgt. En of dat nu de duidelijkheid is die jij wilt of niet, je weet waar je aan toe bent en geloof me, ik spreek uit ervaring dat kun je het beste zo snel mogelijk weten.
Laat zien waar je voor staat en wat je waard bent!
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
Misschien dat ze zelf in gaat zien dat ze me mist.. Alleen nu reageert ze helemaal nergens meer op Ze zal wel even tijd en rust willen, maar om dan zo te doen alsof ik niet besta vind ik ook gemeen, en doet alleen maar weer meer pijn
Zal proberen haar even die rust te geven, hoop dat ze dan binnen een paar dagen zelf contact opneemt als ze er weer zin in heeft... Ik weet wel waar ik aan toe ben, voorlopig wil ze helemaal niks met me.. Alleen vrienden.. Misschien dat het over lange tijd weer iets kan worden, als we weer normaal met elkaar om kunnen gaan en ze ziet dat het ook weer leuk kan zijn...
Ik geef niet op, maar doe wel wat rustiger aan omdat ik inzie dat het zo alleen maar erger wordt.. en dat is niet de bedoeling...
Fuck die rust, rust heeft nog nooit iets opgelost, jullie moeten erover praten met zijn tweeën, en als zij dat niet wil dan is ze ontzettend egoistisch bezig. Jullie hebben een relatie gehad met zijn beiden dus moet je hier ook over kunnen praten met zijn beiden. Als alles maar volgens haar regeltjes moet, dan moet je toch echt gaan beseffen dat dat niet is wat je wilt.
Toch?
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
Wat ik heb begrepen heb uit bovenstaande is dat jij je leven compleet om haar heen hebt ingericht. Je wil maar 1 ding en dat is bij haar zijn, ten koste van alles. Iets wat volledig begrijpelijk is na een intense relatie van 2,5 jaar...
In die 2,5 jaar heb je een band opgebouwd die je verder met niemand hebt, en die koste wat het kost wil bewaren. Niet alleen het gevoel van liefde, maar ook het rotsvaste vertrouwen in haar. En dan gebeurt er dit, juist degene van wie je het nooit zou verwachten schiet je van achter in je rug...
Je lichaam, je geest, alles schreeuwt erom te overleven en weer samen te zijn. En juist het feit dat je weet dat dit op dit moment niet mogelijk is maakt het alleen maar erger.
Je probeert je vast te klampen aan alles wat maar enigszins hoop geeft...Ze wil graag contact houden, dus wie weet ? Ach, over een paar maanden is alles weer goed ! Enzovoort enzovoort enzovoort...
Hoop doet leven zeggen ze, en dat is ook zo. Alleen is er niks zo verraderlijk als valse hoop. Het houd je op de been en zorgt ervoor dat je in een situatie waant die te redden is...
Misschien is die ook wel te redden maar niet nu. Je bereikt door het sturen van mailtjes, smsjes juist het tegenovergestelde van dat wat je wil bereiken, namelijk laten zien dat je van haar houdt....
Er is 1 (weliswaar kleine) troost(?), en dat is dat je (ex) vriendin in hetzelfde schuitje zit. Weliswaar minder erg, maar ook zij zal 2,5 jaar los moeten laten. En daarbij heeft ze ook nog eens rekening te houden met jouw gevoelens. Ze heeft je enorm veel pijn gedaan, en dat beseft ze donders goed. En juist daarom wil ze je geen hoop geven. En wordt ze pissig om mailtjes e.d. van jouw kant; ze wil afstand nemen omdat ze die nodig heeft om van jou los te komen (dat is blijkbaar waar ze nu behoefte aan heeft, even een tijdje afstand nemen), maar ook omdat ze hoopt dat jij een beetje afstand neemt. Aangezien jij het niet kan in jouw situatie moet zij het wel doen, voor jullie allebei (Je mag de goden daarvoor genadig zijn)
Waarom spreekt ze dan toch af met je ? Waarom hadden jullie toch een leuke avond ? Simpel, de magie is nog wel (sluimerend) aanwezig. Alleen is magie niet altijd genoeg...
Je weet dat je niet objectief bent in dit soort situaties, immers cognitieve dissonantie. Je hersenen, je lichaam zijn zo gefocussed op het werken naar een bevredigende oplossing (namelijk weer samen zijn) dat je niet helder (lees objectief) meer kunt denken. Als je diep van binnen kijkt weet je dat het inderdaad goed is afstand te nemen, even los te laten en niet te veel te hopen op een snelle hereniging...
Tijd heelt alle wonden, en uiteindelijk is dat ook zo...Maar dat betekent niet dat je niet mag hopen, je waardeloos voelen en denken dat je wereld in elkaar stort. In tegendeel, op dit moment is dat wellicht het beste wat je kunt doen. Geef jezelf de tijd om dit te verwerken, het is eigenlijk een soort van afkicken. Alleen onthou dat het leven wel doorgaat, of je nou wel of niet weer samen komt.
Juist door door te gaan met leven (school, werk, vrienden) word je sterker. Laat je haar zien dat je inziet dat dit op dit moment de juiste beslissing was, hoe moeilijk, zo niet onmogelijk het ook voor je is. Ze heeft aangegeven dat ze een rust periode nodig heeft, dat doet ze niet voor niks ! Gun haar dat dan ook, en probeer niet aan te klampen, dat zal alleen maar exact het tegenovergestelde veroorzaken van wat je eigenlijk wil bereiken.
Natuurlijk heb je het gevoel dat je er nog niet alles aan gedaan hebt, dat je fouten hebt gemaakt. Je probeert een verklaring te vinden waarom het zo is gelopen. Echter, er is geen verklaring voor. Althans geen rationele !
Maar denk je dat wanneer je er alles aan gedaan hebt het wel weer goed komt ? Ligt het probleem misschien niet eerder bij haar (zij is immers degene die het niet ziet zitten!)... Veranderen is goed, maar als je zover moet veranderen dat het fundament van wie je bent daardoor wordt aangetast, is het het dan nog waard ?
Vechten is ok, misschien zelfs wel goed, maar soms is een strijd bij voorbaat kansloos.
Zorg er in ieder geval voor dat, mocht dit het geval zijn, je dat op tijd inziet, voordat je leven compleet instort! Voor je gevoel is dat nu al het geval, maar trust me, je kan nog veel dieper vallen.
Neem alle tijd die je nodig hebt om hier mee te leren leven, blijf hopen op een goede uitkomst, maar aan alles komt een einde.
Als je echt voor elkaar bestemd bent kom je bij elkaar.
Zoals je eerder al geschreven hebt, een pauze van een paar maanden zoniet jaren is niet per definitie verkeerd. Als je weer bij elkaar komt ben je alleen maar sterker samen. Je mag ergens blij zijn dat dit nu gebeurd, en niet later als je getrouwd bent en 3 kids te wereld hebt geholpen...(alhoewel je je dat nu geen reet kan interesseren).
Misschien is het gevoel bij haar daadwerkelijk weg, misschien ook wel niet. De tijd zal het leren. Alleen moet het van haar kant komen, en niet van jou. Kijk of je haar een zetje in de rug kan geven, maar overdrijf niet, anders duw je haar te ver weg. Doe dat wat je hart je ingeeft, maar verplaats je eerst voordat je het daadwerkelijk uitvoert even in haar positie (hoe lastig dat ook is, het blijft immers een vrouw, voor ons af en toe onvatbare wezens)...
Misschien is het goed om nog 1x keer een diep gesprek te voeren, al is het alleen maar om voor jezelf alles goed op een rijtje te hebben. Daar heb je recht op, na 2,5 jaar zeker. Vraag haar omdat gesprek en neem geen genoegen met nee. Als ze van oprecht van je gehouden heeft, of nog steeds houdt dan zal, kan en mag ze dat niet weigeren. Maak alleen wel van te voren duidelijk dat je er niet op uit bent om alles direct goed te krijgen, maar om juist om alles duidelijk en helder te krijgen.
Sterkte ermee, en onthou dat het altijd goed komt, hoe diep je nu ook in de shit zit, daar wordt voor gezorgd...
quote:
Wat moet ik nou doen.. Ik keek altijd uit naar de weekenden, het was mijn enige lichtpuntje... Waar moet ik nu naar uitkijken?? ik zie het echt niet meer zitten...
Je zou eens kunnen beginnen met iets minder wanhopig klinken.. Bijna zielig vind ik je, als ik dit zo lees. (en dat zal je ex ook vinden ben ik bang).
Normaal gesproken zou ik zeggen "get a life" maar op het moment denk je dat dat niet mogelijk is. Over een maand of zes snap je waarschijnlijk niet meer waar je je nu zo druk over maakte.. Ze wil je gewoon niet meer (hoewel ze dat iets tactischer had kunnen brengen) en ik ben bang dat je dat gewoon zult moeten accepteren.
Als een vrouw zegt "ik wil meer vrijheid" kan ze bedoelen:
- ik wil wel eens iemand anders
- ik ben je zat, maar ik ken je te lang om dat zo bot te brengen
- ik ben niet meer verliefd op je en ik hou niet genoeg van je om bij je te blijven
Het allerkloterigste is, dat de persoon die de relatie verbreekt daar vaak al weken / maanden mee bezig is, het voor een groot deel verwerkt heeft en dus klaar is om je te dumpen en verder te gaan in het leven zonder jou.
helaas komt het voor jou als een donderslag bij heldere hemel en moet je nu zonder haar - de persoon die je juist bij zoiets nodig hebt - je verdriet verwerken.
in ieder geval sterkte!
-edit-
Voor de mensen die dingen zeggen als "ze heeft het uitgemaakt en heeft dus hetzelfde als jij en ze weet dat ze je pijn heeft gedaan bla bla":
Natuurlijk weet ze dat maar denk je nu echt dat dat haar interesseert? Anders had ze het nooit uitgemaakt (goede basis voor een gezonde relatie
). Waar het op neerkomt is dat je haar moet negeren, of eens flink de waarheid zeggen. quote:Nee, nu kan ze misschien nog niet zonder je.. Datzelfde zij mijn ex ook tegen me, maar wacht maar tot ze een nieuw vriendje krijgt, ze is je vergeten voor je het weet, en denk je niet dat ze die zelfde dingen in haar (nieuwe) verliefdheid net zo makkelijk tegen iemand anders zegt?
Ze had me trouwens van de week wel gezegd dat ze toch niet helemaal zonder me kan.. Vroeg of laat moet ze toch in gaan zien dat wij bijelkaar horen.. Hebben we allebei altijd gezegd en zo voel ik het nog steeds..
quote:
Misschien dat ze zelf in gaat zien dat ze me mist..
Dat geloof je zelf niet..[Dit bericht is gewijzigd door SadKingBilly op 01-04-2003 23:48]
-
Ik was een kind hoe kon ik weten - dat het voorgoed voorbij zou gaan...
-
quote:
Op dinsdag 1 april 2003 22:26 schreef MMuilwijk het volgende:
Voor wat het waard is...
Oke klonk misschien beetje wanhopig, maarja eerste gedachten en gevoelens enzo..
Het is nu wel duidelijk dat ze ff rust wil en het liefst niks van me wil horen.. Even doen wat ze wil, misschien nadenken.. Denk dat ik die tijd dan maar even geef.. Ze komt over een paar dagen ofzo vast wel weer naar me toe (al dan niet via MSN oid) en dan zien we wel verder...
Tot die tijd zal ik maar proberen even rustig aan te doen en haar het contact laten zoeken..
Heb nog wel hoop hoor, en blijf wel vechten, dat dat duidelijk is.. Alleen zoals ik nu gedaan heb was alleen maar olie op het vuur gooien, en das niet goed.. Hoop dat deze manier effectiever is...
Ze heeft het er zelf ook niet makkelijk mee, en als ze zich ongeveer (of net zo) voelt als ik, zit ze voorlopig echt nog niet aan een nieuw vriendje te denken.. Zeker niet zolang ze nog met 'ons' in haar hoofd zit.. (ze is trouwens ook zeker niet zon meisje dat van de een naar de ander springt)
Dus ik wacht het even af, en dan hopen dat ze uit zichzelf wat laat horen.. Ik hou jullie wel op de hoogte als er weer iets te melden is
quote:hmmzzz... helaas klinkt dat heel erg bekend voor mij....
Op woensdag 19 maart 2003 22:56 schreef devv05 het volgende:[..]
Ze vond me vooral te benauwend, teveel bellen enzo..
maargoed.. voor jou geldt denk ik, hoe moeilijk het ook is... gun haar die tijd... stuur haar over een paar dagen een heel lief kaartje.. bijvoorbeeld met zo een grappig of leuk figuurtje met hou heel veel van je ofzo... verder alleen je naam.....
in ieder geval, moet zij zelf met de reaktie komen dat ze je niet kan en wil missen !
helaas kan je liefde niet afdwingen
succes en heel veel sterkte !
quote:Please, doe dat nou niet... Been there, done that... Je haalt er niets mee uit, behalve dat je haar waarschijnlijk steeds verder weg jaagt omdat je haar geen rust geeft. Rust is niet een paar dagen... De kans is groot dat het haar alleen maar irriteert als jij steeds met lieve kaartjes en smsjes aan komt... Believe me... niet doen.
Op woensdag 2 april 2003 00:12 schreef supersaai het volgende:[..]
maargoed.. voor jou geldt denk ik, hoe moeilijk het ook is... gun haar die tijd... stuur haar over een paar dagen een heel lief kaartje.. bijvoorbeeld met zo een grappig of leuk figuurtje met hou heel veel van je ofzo... schrijf verder niet dat je haar terug wil ofzo...
zij moet zelf met de reaktie komen dat ze je niet kan en wil missen !succes en heel veel sterkte !
Is heel moeilijk, maar zal je waarschijnlijk meer opleveren straks. In ieder geval bespaart het je het gevoel dat je volledig door het stof bent gegaan voor iemand. Niet lullig bedoelt, ik praat uit ervaring...
Zag na anderhalf jaar pas in dat ik me als een enorme dweil heb gedragen. En wat had ik een hekel aan mezelf toen ik me dat realiseerde. Zoals iemand al eerder zei 'been there, done that, never doing it again'...
'Cause it don't matter what I'm drinkin', Lord, as long as it drowns this sorrow I'm in.
succes
quote:ik hoop dat je daar wat mee doet, want wat er staat is maar al te waar.. succes nogmaals en compliment voor MMuilwijk
Op dinsdag 1 april 2003 22:26 schreef MMuilwijk het volgende:
Voor wat het waard is...[.verhaal.]
Sterkte ermee, en onthou dat het altijd goed komt, hoe diep je nu ook in de shit zit, daar wordt voor gezorgd...
quote:idem
Op woensdag 2 april 2003 00:33 schreef bigbird het volgende:[..]
ik hoop dat je daar wat mee doet, want wat er staat is maar al te waar.. succes nogmaals en compliment voor MMuilwijk
quote:
Op dinsdag 1 april 2003 22:26 schreef MMuilwijk heel veel wijsheid in één post[..]
@ MMuilwijkWilde hier nog vanalles typen, maar heb er nu eigenlijk niets aan toe te voegen 
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
Ze is nu net klaar met tentamens dus kan ze even lekker van haar weekend genieten... Misschien dat ze na de stress hiervan wel weer wat van me wil horen.. Tot die tijd maar veel afleiding zoeken want ik heb het nog wel heel moeilijk
Maar ik geef het niet op zolang ik van haar hou.. Dat ze nu even vrijheid en dus geen relatie wil zegt niks voor de toekomst.. Hoop alleen wel dat ze iedergeval gauw weer normaal contact wil... Heb haar zoveel te vertellen en wil ook gewoon weten hoe het met haar gaat...
Verder wens ik je veel sterkte; liefde kan inderdaad erg veel pijn doen.
quote:Tuurlijk heb je het moeilijk, dat duurt ook echt nog wel even.
Op vrijdag 4 april 2003 18:46 schreef devv05 het volgende:
Tot die tijd maar veel afleiding zoeken want ik heb het nog wel heel moeilijk
Heel goed dat je nu afleiding wilt gaan zoeken. Probeer niet steeds aan haar te denken en wat ze nu aan het doen zou kunnen zijn. Leef in de eerste plaats je eigen leven. Maak plannen voor jezelf, ga naar vrienden, pak een pilsje.
Aan haar denken is niet verboden en kun je toch niet uitschakelen maar als je te lang aan haar denkt dwing jezelf dan om aan iets anders te denken.
Heel veel succes ermee!
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Het is altijd een gelijkwaardige relatie geweest hoor, niet dat een van ons dominant was ofzo.. We voelden elkaar juist zo goed aan.. Dat zij momenteel de touwtjes in handen heeft lijkt me logisch, aangezien ik degene ben die verder wil en nog superveel van haar hou, en zij degene is die twijfelt of misschien zelfs wel niet meer wil...
Op maandag 7 april 2003 11:33 schreef Doctor_Bara het volgende:
Is t probleem niet dat jij te afhankelijk bent van haar? Zo te zien wel. Wees een vent verdomme, je wilt je eigen leven toch niet ondergeschikt stellen aan dat van anderen? K 3 jaar is wel een aardige tijd en het is heel vervelend maar over een week voel je je al beter, etc etc. Vergeet nooit dat jij nr 1 bent, niemand anders. Zij vindt dat ook van zichzelf, want uit je verhaal blijkt dat zij wel eventjes bepaalt wanneer en of de relatie verder gaat. Succes
'Wees een vent' is niet zo makkelijk, liefde is nu eenmaal érg sterk ben ik nu wel achter... Het is nu 2,5 week geleden, bijna 3 weken, en ik voel me nog niks beter, misschien zelfs wel erger omdat ik nu niks meer hoor.. gvd, ik haat liefde...
|
|
