Hebben jullie dit ook wel eens ervaren?
Wat ziekte betreft: vorig jaar had ik mijn been gebroken (met skateboarden). Omdat ik vrijgezel ben en in een maisonette woon (ik moet dus steeds een trap op en af), had ik dus een probleem. Ik heb dus zo'n 2 maanden bij mijn ouders gebivakkeerd, in de woonkamer op een bed .
Ik denk wel dat als ik geen gebroken been had gehad en toch bij mijn ouders had moeten wonen, het verhaal er iets anders uit had gezien. Ik denk dat ik dan gek was geworden en mijn ouders waarschijnlijk ook . Maar ja, ik was toch te ziek om me al te veel te verzetten, ik kon weinig anders doen dan eten, liggen, slapen, internetten en tv kijken.
quote:Mijn moeder heeft op een gegeven moment wel voorgesteld of ik niet tijdelijk weer thuis kwam wonen, maar volgens mij wegen de nadelen niet op tegen de voordelen. Heb ik ook gewoon heel eerlijk tegen haar gezegd...
Op woensdag 19 maart 2003 18:54 schreef RetepV het volgende:
LOL, ik ga elk weekend wel even een uurtje bij mijn ouders langs om koffie te drinken. Ik ben 35. Speelt natuurlijk wel mee dat ik vrijgezel ben en geen kinderen heb (ps: welke leuke lieve dame is het ook zat om vrijgezel te zijn?
).
Wat ziekte betreft: vorig jaar had ik mijn been gebroken (met skateboarden). Omdat ik vrijgezel ben en in een maisonette woon (ik moet dus steeds een trap op en af), had ik dus een probleem. Ik heb dus zo'n 2 maanden bij mijn ouders gebivakkeerd, in de woonkamer op een bed
.
Ik denk wel dat als ik geen gebroken been had gehad en toch bij mijn ouders had moeten wonen, het verhaal er iets anders uit had gezien. Ik denk dat ik dan gek was geworden en mijn ouders waarschijnlijk ook
. Maar ja, ik was toch te ziek om me al te veel te verzetten, ik kon weinig anders doen dan eten, liggen, slapen, internetten en tv kijken.
Na daar een jaar te hebben gezeten ben ik weer terug gegaan en de band met de familie is nou opener , ik kan nu met hun praten over dingen waar ik voorheen niet van dacht dat het zou kunnen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |