Stel je bent in een relatie en je vriend(in) krijgt een ongeluk moet maybe in een rolstoel zitten en dat is blijvend .. blijf je bij hem/haar!?
Of je vriend(in) wordt zwaar depressief je wordt er gek van en ga maar door blijf je bij hem/haar om te helpen of niet ??
En zo kan ik nog wel veel meer voorbeelden geven maar hoever zou jij gaan voor de persoon waar je veel om geeft ???
maar als je gek word van iemand vind ik dat een teken dat je al minder om diegene geeft....
Voorbeeld 2 : dan blijf ik haar wel helpen hoor 
quote:als het ooit zover komt laat ik het je weten..
Op woensdag 12 maart 2003 17:01 schreef YoMomma het volgende:
..voor de persoon waar je veel om geeft o.i.d.?Stel je bent in een relatie en je vriend(in) krijgt een ongeluk moet maybe in een rolstoel zitten en dat is blijvend .. blijf je bij hem/haar!?
Of je vriend(in) wordt zwaar depressief je wordt er gek van en ga maar door blijf je bij hem/haar om te helpen of niet ??
En zo kan ik nog wel veel meer voorbeelden geven maar hoever zou jij gaan voor de persoon waar je veel om geeft ???
quote:Lijkt mij ook... Kan me er nu in ieder geval weinig bij voorstellen. Ik zou ver gaan denk ik, maar er zijn vast grenzen...
Op woensdag 12 maart 2003 17:02 schreef Fogerty het volgende:
Dat weet je pas als je daadwerkelijk in zo'n situatie zit.
Je kan dan vrijwel niks meer voor jezelf doen. Alles draait om de ander waar je zóveel van houd, maar van diegene zul je weinig (fysieke) liefde terug kunnen verwachten. Ook maken mensen die opeens met een handicap worden geconfronteerd vaak een verandering van karakter en levensopvattingen mee, waardoor de persoon waar je van houd opeens een heel ander persoon is.
Ik zou me hand er niet voor in het vuur steken nu, je weet nooit hoe de situatie dan uitziet.
En bovendien is het helaas niet alleen een kwestie van willen, maar ook van kunnen.
@takemenow : Je zegt dit wel zo makkelijk, als ik mocht kiezen zou ik voor iemand in een rolstoel kiezen, iemand die depressief is dat zou ik persoonlijk niet zo 1,2,3 weten.
quote:Het enige juiste antwoord..
Op woensdag 12 maart 2003 17:02 schreef Fogerty het volgende:
Dat weet je pas als je daadwerkelijk in zo'n situatie zit.
Want nu ben ik geneigd om volmondig ja te zeggen, waarmee ik ook meteen een ethisch correct antwoord geef, maar ik kan me ook voorstellen hoe slopend het voor een partner kan zijn om continu voor 'hulpverlener' te moeten spelen in een relatie.
En dan heb ik het overigens vooral over het tweede voorbeeld, alhoewel het eerste voorbeeld me ook verschrikkelijk lijkt.. het denken eraan alleen al 
quote:mja dat is owk zow... een tijdje geleden had een hele goeie vriend die het leven totaal niet meer zag zitten.. ik heb alles voor hem gedaan... hele nachten aan de telefoon gehangen met hem, voor hem gespijbeld van school om hem te steunen, en uiteindelijk ben ik zo met hem meegegaan dat ik zelf ook meegesleept werd in zijn depressie. nou komt er ook nog eens bij dat ik geestelijk al vrij labiel was, maar ik heb er wel van geleerd dat ik mensen wel kan helpen, zolang ik maar voldoende afstand hou anders ga ik er zelf aan onderdoor... en als iemand dan bij je komt om zn hart uit te storten wordt het eerder andersom, en dat was niet de bedoeling
Op woensdag 12 maart 2003 17:11 schreef YoMomma het volgende:
je kan jezelf niet blijven geven als je zelf ook kapot gaat oid ... lijkt mij
quote:Dat bedoel ik ... je kan jezelf niet BLIJVEN geven ... (alsnog lijkt mij)
Op woensdag 12 maart 2003 17:44 schreef NemesisDivina het volgende:
Verhaaltje
maarja, als je heel veel van die persoon houdt duurt het langer voordat je op bent want liefde kan je een behoorlijke tijd overeind houden...
maar soms moet je afstand nemen en das moeilijk...
maar lamaar zitten ik lul alweer teveel
Om er later van te leren dat, wanneer je enorm veel van iemand, dit ook jezelf kapot kan maken.
Hoe ik het precies moet omschrijven weet ik niet maar trek hier je les uit zou ik zeggen.
Weeg alles goed tegen elkaar af.
Zelf heb ik gemerkt dat ik tot het uiterste ga, helaas kon ik verder niks meer voor mijn vriendin doen, toen ze in het ziekenhuis zelfmoord had gepleegd.
Ookal zit ie in een rolstoel of wordt hij depressief, ik blijf van hem houden!!
Zelf heb ik al meerdere keren meegemaakt dat jongens mij in de steek lieten wanneer ik het moeilijk had. Bijvoorbeeld mijn ex die me dumpte, 2 dagen na het overlijden van me vader! Ik kan er zo ontzettend boos om worden 
quote:Ik zou echt heel ver gaan. Als ik echt om iemand geef heb ik bijna alles voor haar over.
Op woensdag 12 maart 2003 17:01 schreef YoMomma het volgende:
..voor de persoon waar je veel om geeft o.i.d.?Stel je bent in een relatie en je vriend(in) krijgt een ongeluk moet maybe in een rolstoel zitten en dat is blijvend .. blijf je bij hem/haar!?
Of je vriend(in) wordt zwaar depressief je wordt er gek van en ga maar door blijf je bij hem/haar om te helpen of niet ??
En zo kan ik nog wel veel meer voorbeelden geven maar hoever zou jij gaan voor de persoon waar je veel om geeft ???
quote:
Op woensdag 12 maart 2003 17:01 schreef YoMomma het volgende:
..voor de persoon waar je veel om geeft o.i.d.?Stel je bent in een relatie en je vriend(in) krijgt een ongeluk moet maybe in een rolstoel zitten en dat is blijvend .. blijf je bij hem/haar!?
Ik blijf, ik vind het mijn verdomde morele plicht om haar bij te staan als ze in een rolstoel zit, en ik schterff nog liever dan haar om zo'n achterlijke reden in de steek te laten
Of je vriend(in) wordt zwaar depressief je wordt er gek van en ga maar door blijf je bij hem/haar om te helpen of niet ??
Depressiviteit van haar wel, komt misschien een tikkie arrogant over maar ik ben een heel goeie luisteraar en ik ben zelf ook behoorlijk depri geweest, en ik vind het ook net als bij de eerste stelling mijn plicht om haar te helpen.
En zo kan ik nog wel veel meer voorbeelden geven maar hoever zou jij gaan voor de persoon waar je veel om geeft ???
Stel dat na verloop van tijd de relatie toch uitgaat, dan weet je natuurlijk nooit of het kwam doordat je er niet genoeg voor over had, of dat je gewoon echt op elkaar bent uitgekeken. Sommige relaties duren gewoon maar 3 jaar ofzo, daarna is het op. En misschien was die rolstoel of depressie alleen maar een aanleiding. Maar het zou natuurlijk ook kunnen dat de persoon die depressief is gewoon niet meer het zelfde karakter heeft als waar je ooit verliefd op bent geworden.
Weet ook zeker dat zij bij mij zou blijven. Zonder twijfel.
(wel hout-vast-hou nu
)Wel lijkt het me ontzettend klote als je al 'n beetje van plan bent om 't uit te maken en opeens krijgt je partner een zwaar ongeluk ofzo.... En dan....
quote:Dat is weer een ander probleem dat voor mij in ieder geval nog moeilijker zou zijn dan dat het al was ....
Op donderdag 13 maart 2003 01:14 schreef RemCow het volgende:
Wel lijkt het me ontzettend klote als je al 'n beetje van plan bent om 't uit te maken en opeens krijgt je partner een zwaar ongeluk ofzo.... En dan....
Ene kant wil je niet uit medelijden bij hem blijven omdat het dan nog harder aan komt maar andere kant is het weer lullig om het uit te maken als dat net weer gebeurd ...
hier kan ik niet eens aan denken 
quote:No problem. Ik zou voor haar zorgen. Wij zijn namelijk samen 1 geheel. Als zij ziek is ben ik dat ook. We hebben er al vaker over gesproken. Ik weet hoe en wie ze is, wat ze kan, wat ze voor me zou doen etc... I'll never let her go...
Op woensdag 12 maart 2003 17:01 schreef YoMomma het volgende:
Stel je bent in een relatie en je vriend(in) krijgt een ongeluk moet maybe in een rolstoel zitten en dat is blijvend .. blijf je bij hem/haar!?
She's the one en dan doe je het echt wel.
Geef mij maar een spuitje als mijn hersenen niet meer goed functioneren.
Persoonlijk zal ik het niet snel opgeven en alles doen om haar te steunen.
Ik zie mezelf er wel voor aan om heel ver te gaan daarin of op zijn minst zover als mogelijk...
Ik hoop er eigenlijk nooit achter te komen om deze vermogens te testen...