De laatste tijd word ik me steeds meer bewust van een grote beperking van mezelf. Communicatie met anderen gaat me moeilijk af. Gewoon over koetjes en kalfjes praten vind ik vreselijk moeilijk, vooral met mensen die ik niet goed ken.
Op het moment dat ik met iemand aan het praten ben, die ik verder niet goed ken...sla ik dicht, echt helemaal dicht. Het zweet breekt me uit, en merk aan mezelf dat ik me alles behalve prettig voel in de situatie. Een soort paniek overvalt me, en als ik eerlijk ben is wat ik dan het liefst wil doen is weggaan.
Ik maak moeilijk nieuwe contacten en mede hierdoor slinkt mijn vriendenkring langzaam. Toen ik wat jonger was maakte ik wel makkelijker vrienden, maar als ik eerlijk ben zijn dat nooit vriendschappen geweest. Omdat ik het belangrijk vond aardig gevonden te worden deed ik dingen die anderen van me wilden, investeerde ik verkeerd in vriendschappen.
Dit heeft me een hoop ellende opgeleverd.
Ik heb wel een idee waar dit vandaan komt, maar probeer niet het standaard ik ben vroeger gepest, en mijn moeder knuffelde me niet genoeg verhaal op te hangen. Ik ben nu volwassen, en zou me hier nu overheen moeten kunnen zetten, maar hoe....
Zijn er anderen die dit herkennen??
quote:Ik herken het wel, maar kom uit een tegenovergestelde situatie.
Op woensdag 12 maart 2003 10:27 schreef skyhigh het volgende:
Beetje zware titel, minder zwaar bedoeld.De laatste tijd word ik me steeds meer bewust van een grote beperking van mezelf. Communicatie met anderen gaat me moeilijk af. Gewoon over koetjes en kalfjes praten vind ik vreselijk moeilijk, vooral met mensen die ik niet goed ken.
Op het moment dat ik met iemand aan het praten ben, die ik verder niet goed ken...sla ik dicht, echt helemaal dicht. Het zweet breekt me uit, en merk aan mezelf dat ik me alles behalve prettig voel in de situatie. Een soort paniek overvalt me, en als ik eerlijk ben is wat ik dan het liefst wil doen is weggaan.
Ik maak moeilijk nieuwe contacten en mede hierdoor slinkt mijn vriendenkring langzaam. Toen ik wat jonger was maakte ik wel makkelijker vrienden, maar als ik eerlijk ben zijn dat nooit vriendschappen geweest. Omdat ik het belangrijk vond aardig gevonden te worden deed ik dingen die anderen van me wilden, investeerde ik verkeerd in vriendschappen.
Dit heeft me een hoop ellende opgeleverd.Ik heb wel een idee waar dit vandaan komt, maar probeer niet het standaard ik ben vroeger gepest, en mijn moeder knuffelde me niet genoeg verhaal op te hangen. Ik ben nu volwassen, en zou me hier nu overheen moeten kunnen zetten, maar hoe....
Zijn er anderen die dit herkennen??
Was zelf altijd het middelpunt, maar heb laatste tijd veel moeite nieuwe contacten te maken en over k&k te praten e.d.
Wat voor mij een oplossing is: meer naar buiten, onzettend lompe dingen en juist je in je eentje bezatten en dan de stad in gaan.
Heb je niet het idee dat je iets te veel medelijden hebt met jezelf.. Is het niet tijd om het verleden aan de kant te zetten en plaats te laten maken voor de nieuwe jij?
Mensen veranderen en ook jij kan dat/
Probeer wat zekerder over te komen. Hoe zit het met je assertiviteit e.d.?
Het enige advies dat ik je kan geven is dat je moet blijven doorzetten en niet teveel in verschillende mensen investeren door daden uit te voeren.
Gesprekken zijn een goed middel om vrienden mee te maken.
Tenminste bij mij wel dus.
Vervelend dat je dichtklapt, heb ik ook last van: 'wat moet ik nu in hemelsnaam tegen diegene zeggen'
Dan ga ik bij mezelf denken: Wat boeit mij het allemaal. Alles opzij, knopje om en praten!! Over dingen die je mee gaat maken, raakvlakken bespreken en daarop doorgaan.
Eventueel over het weer.
Geen idee, doe maar iets!!
Maar blijf communiceren!!
Dat is zo enorm belangrijk voor jezelf en je omgeving!!
Veel succes en ik zal dit topic blijven volgen 
quote:Zeker overkomen is niet het probleem, tenminste ik krijg juist naar mijn hoofd dat ik heel zeker overkom.
Op woensdag 12 maart 2003 10:31 schreef Rulin het volgende:
Probeer wat zekerder over te komen. Hoe zit het met je assertiviteit e.d.?
De assertiviteit is een probleem, door het gebrek daaraan heb ik in het verleden dingen gedaan die niet goed voor me waren. En gaf/geef ik vaker toe dan ik zou willen.
Maar dat is een punt waar ik al een tijd mee bezig zijn, en langzamerhand komt hier wat verbetering in.
Ikzelf heb dit ook heel erg alleen heb ik het soms niet in de gaten. Ik ben dan stil maar vind het zelf niet erg andere vinden het dan erger zoals mijn vriendin die gaat dan heel irritant in mijn oor fluisteren van zeg eens wat en dan gaat het helemaal niet 
Maar ik ben sinds vrijdag gewoon begonnen om tegen mensen te praten 
moest naar de kapper normaal zit ik een beetje in die spiegel te gapen 
maar nu ben ik gewoon gaan praten over de vakantie het weer hoe druk het wel niet was bij de kapper 
en over de formule 1 ( ging ik snachts kijke vond ze grappig ) Maar goed kwam er dus achter hoe makelijk dat wel niet was.
Dus ook savonds uitgegaan met mijn vriendin veel vrienden van haar gezien en gewoon tegen gepraat normaal stond ik een beetje achter haar mee te luisteren ben nu gewoon in de groep gaan staaan en effe geluisterd en het gesprek mee opgepikt.
Ik zou zeggen gewoon oefenen denk ik.
quote:Doordat ik dichtklap en er een soort paniekreactie onstaat denk ik niet "wat moet ik zeggen" maar eerder "hoe kom ik hier zo snel mogelijk weg", ik weet dat ik hier aan moet blijven werken....
Op woensdag 12 maart 2003 10:37 schreef Sweetsixteen16 het volgende:
Vervelend dat je dichtklapt, heb ik ook last van: 'wat moet ik nu in hemelsnaam tegen diegene zeggen'
Dan ga ik bij mezelf denken: Wat boeit mij het allemaal. Alles opzij, knopje om en praten!! Over dingen die je mee gaat maken, raakvlakken bespreken en daarop doorgaan.
Eventueel over het weer.
Geen idee, doe maar iets!!Maar blijf communiceren!!
Dat is zo enorm belangrijk voor jezelf en je omgeving!!
Veel succes en ik zal dit topic blijven volgen
dank je en terug
quote:Dat had ik ook op de verjaardag van een vriendin van mijn vriendin ik wilde ook zo snel mogelijk weg. Nu heb ik tegen mezelf gezegt ik ga denke hoe kan ik me hier het beste vermaken
Op woensdag 12 maart 2003 10:44 schreef skyhigh het volgende:[..]
Doordat ik dichtklap en er een soort paniekreactie onstaat denk ik niet "wat moet ik zeggen" maar eerder "hoe kom ik hier zo snel mogelijk weg", ik weet dat ik hier aan moet blijven werken....
dank je en
maar heb alleen nog niet de kans gehad dat te teste 
quote:waarom wil je dan weg?
Op woensdag 12 maart 2003 10:44 schreef skyhigh het volgende:[..]
Doordat ik dichtklap en er een soort paniekreactie onstaat denk ik niet "wat moet ik zeggen" maar eerder "hoe kom ik hier zo snel mogelijk weg", ik weet dat ik hier aan moet blijven werken....
dank je en
quote:Omdat hij denk ik zich niet op zijn gemak voelt en zo snel mogelijk weer naar een omgeving wil waar hij zich op zijn gemak voelt net als ikke dus
Op woensdag 12 maart 2003 10:46 schreef Sweetsixteen16 het volgende:[..]
waarom wil je dan weg?
quote:Tuurlijk zou ik op dat moment eigenlijk het liefst het gesprek aangaan, maar omdat dat niet (goed) lukt, word ik wat paniekerig. en inderdaad wat gijsje beschrijft, dan is de eerste reactie "vluchten" naar een veilige plek
Op woensdag 12 maart 2003 10:46 schreef Sweetsixteen16 het volgende:[..]
waarom wil je dan weg?
quote:Maar er kan toch niks gebeuren tijdens een gesprek, diegene eet je niet op hoor. Gewoon denken dat jij erboven staat, dat denkt diegene waar je mee gaat praten waarschijnlijk ook.
Op woensdag 12 maart 2003 10:51 schreef skyhigh het volgende:[..]
Tuurlijk zou ik op dat moment eigenlijk het liefst het gesprek aangaan, maar omdat dat niet (goed) lukt, word ik wat paniekerig. en inderdaad wat gijsje beschrijft, dan is de eerste reactie "vluchten" naar een veilige plek
Probeer het eens zou ik zo zeggen.
Of doe het eerst anders. Ga met een vriend naar nog 2 mensen, laat je voorstellen door hem haar, blijf bij de vriend, maar zoek toch contact met die anderen.
quote:
Op woensdag 12 maart 2003 10:54 schreef Sweetsixteen16 het volgende:[..]
Maar er kan toch niks gebeuren tijdens een gesprek, diegene eet je niet op hoor. Gewoon denken dat jij erboven staat, dat denkt diegene waar je mee gaat praten waarschijnlijk ook.
Probeer het eens zou ik zo zeggen.
Of doe het eerst anders. Ga met een vriend naar nog 2 mensen, laat je voorstellen door hem haar, blijf bij de vriend, maar zoek toch contact met die anderen.
gewoon denken degene is ook maar een mens als ik iets doms zeg boeie kom hem vaak toch niet meer tegen. Zo denk ik nu dus ook trek me echt van niemand iets aan. Hoelang ik het volhou weet ik niet maar ga het iig gewoon proberen
meidjes die ik ken kan ik gewoon gezellig mee lullen en met vrienden van mij ook! maaruh zodra ik met een meidje lul die ik niet ken...
ook als ik in een groep zit waar ik er weinig van ken
en als ik me niet op mijn gemak voel
maaruh verders ben ik ook wel een beetje een psychopaatje hoor!
zwaar ziek in mijn hoofd enz. dussuh ja ik kan je niet helpen! 
zou niet weten hoe! maaruh ja
suc6 ermee!
Punt 1: Oefening baart kunst.
Oefenen doe je op plekken waar je niets te verliezen hebt: de bakker (maar niet die om de hoek waar je morgen weer heen moet), eigenlijk iedere plek waar andere mensen komen.
Punt 2: Zoek de gelegenheid
Probeer niet meteen om zomaar iemand aan te spreken: dat is voorbehouden aan die snelle boys in de disco die zomaar op een dame afstappen en beginnen met praten. Dat vergt talent, oefening of een enorme plaat voor je kop
Wacht tot er iets gebeurt wat iemands aandacht trekt en speel daar op in: bus te laat (we kunnen net zo goed gaan lopen), bus helemaal vol (hadden we moeten reserveren of zo?), iemand laat iets vallen, enz enz. Op dat soort momenten kun je wat zeggen zonder dat het geforceerd overkomt. Dan is het ijs in ieder geval gebroken.
Punt 3: Let op de reaktie en doe er iets mee
Let op de lichaamstaal om te zien hoe iemand op jou reageert. Let op de woorden van de ander en speel er op in. Je moet een bepaalde snelheid ontwikkelen om in te schatten of de ander wilt praten en wat passende opmerkingen en vragen zijn om het gesprek aan de gang te houden.
Punt 4: Houd het leuk
Begin geen ellelange verhalen op te hangen en verwacht niet bij het verlaten van de bakker 2 dates en half wit te hebben. Small talk beheersen is een belangrijk smeermiddel want het maakt je prettig in de omgang en dat betaalt zich altijd terug.
Succes!
Tip voor gevorderden: probeer het eens in een lift met meerdere mensen!
bv met een groep van 6 waarvan ik er maar 2 ken ofzo
dan val ik nogal naar de achtergrond en ga ik alleen nog maar luisteren, en niet meedoen aan het gesprek, ik ga het van een afstandje bekijken zeg maar (net alsof ik er niet bij sta eigenlijk)
of alleen maar af en toe wat woorden wisselen met de personen die ik ken en hopen dat de rest van de groep het niet hoort of er niet op reageert
ik weet zelf dat het nergens opslaat maarja
zelf heb ik er niet echt last van, maar dan merk ik dat anderen me wel vreemd vinden dat ik zo stil ben.....
en als ik dan door iemand in het gesprek gehaald wordt, dan weet ik ook vaak niks te zeggen en krijg ik ook dat 'onbehaaglijke' gevoel van 'ik wil weg!!'
dit heb ik trouwens met zowel jongens als meisjes......
maar het gekke is, kom ik gewoon 1 onbekend persoon tegen dan kan ik vrij praten over van alles en nog wat en dan ontstaan er meteen hele gesprekken.......
dus 1op1 om het zo maar te zeggen gaat wel relax...en op die manier zijn ook al mijn vrienden onstaan zoiets
als 'oplossing' kan ik niet veel bedenken, het zit gewoon in je karakter denk ik en daar doe je weinig aan
alhoewel ik moet zeggen dat ik er zelf ook wel aan werk, mezelf bewust aansporen om ook eens mee te doen aan een gesprek, en ik moet zeggen dat er ook wel veel vooruitgang is tov een aantal jaren terug.....maar toch de basis van 'afstandig/bang' in een groep zal er wel nooit uitgaan, als dat eenmaal in je zit....
quote:Dit zijn goeie tips, thnx....gelukkig hoef ik niet op zoek naar dates, tenminste ik denk niet dat mijn vriendin dat kan waarderen
Op woensdag 12 maart 2003 11:08 schreef MetalMessiah het volgende:
Van eventuele achterliggende problemen heb alleen jij weet. Ik schrijf daarom puur over de praktische kant van hoe je kunt leren vaardiger te worden in het maken van contact door small talk.Punt 1: Oefening baart kunst.
Oefenen doe je op plekken waar je niets te verliezen hebt: de bakker (maar niet die om de hoek waar je morgen weer heen moet), eigenlijk iedere plek waar andere mensen komen.
Punt 2: Zoek de gelegenheid
Probeer niet meteen om zomaar iemand aan te spreken: dat is voorbehouden aan die snelle boys in de disco die zomaar op een dame afstappen en beginnen met praten. Dat vergt talent, oefening of een enorme plaat voor je kop
Wacht tot er iets gebeurt wat iemands aandacht trekt en speel daar op in: bus te laat (we kunnen net zo goed gaan lopen), bus helemaal vol (hadden we moeten reserveren of zo?), iemand laat iets vallen, enz enz. Op dat soort momenten kun je wat zeggen zonder dat het geforceerd overkomt. Dan is het ijs in ieder geval gebroken.
Punt 3: Let op de reaktie en doe er iets mee
Let op de lichaamstaal om te zien hoe iemand op jou reageert. Let op de woorden van de ander en speel er op in. Je moet een bepaalde snelheid ontwikkelen om in te schatten of de ander wilt praten en wat passende opmerkingen en vragen zijn om het gesprek aan de gang te houden.
Punt 4: Houd het leuk
Begin geen ellelange verhalen op te hangen en verwacht niet bij het verlaten van de bakker 2 dates en half wit te hebben. Small talk beheersen is een belangrijk smeermiddel want het maakt je prettig in de omgang en dat betaalt zich altijd terug.
Succes!
Tip voor gevorderden: probeer het eens in een lift met meerdere mensen!
ook anderen bedankt voor de tips so far.
even wat achtergrond info. Ik ben vroeger veel gepest, en ben daardoor een beetje een loner geworden. Alleen echt op mijn gemak ik mijn eentje....maar zou het nu allemaal wel eens wat anders willen doen
quote:Ik ben vroeger ook vaak gepest had nogal veel last van Acne maar ook zit het in mijn karakter. Het is wel te verandere maar nooit helemaal merk nog best wel eens op dat ik weer terug val in mijn stille ik. Maar goed gewoon proberen.
Op woensdag 12 maart 2003 11:22 schreef skyhigh het volgende:[..]
Dit zijn goeie tips, thnx....gelukkig hoef ik niet op zoek naar dates, tenminste ik denk niet dat mijn vriendin dat kan waarderen
ook anderen bedankt voor de tips so far.
even wat achtergrond info. Ik ben vroeger veel gepest, en ben daardoor een beetje een loner geworden. Alleen echt op mijn gemak ik mijn eentje....maar zou het nu allemaal wel eens wat anders willen doen
En net als wat Bolderbast zei ik doe dat ook in een groep praat dan alleen met de mensen die ik ken. Dat ga ik dus niet meer doen ga gewoon tegen iedereen praten ook al zeg ik onzin ( meestal is dat niet alleen in jou ogen let maar eens op andere zegge ook nooit iets doms in jou/mijn ogen )
quote:Hier heb je wel gelijk in, dat is een goede.
Op woensdag 12 maart 2003 11:25 schreef Gijsje het volgende:[..]
En net als wat Bolderbast zei ik doe dat ook in een groep praat dan alleen met de mensen die ik ken. Dat ga ik dus niet meer doen ga gewoon tegen iedereen praten ook al zeg ik onzin ( meestal is dat niet alleen in jou ogen let maar eens op andere zegge ook nooit iets doms in jou/mijn ogen )
inderdaad heb ik vaak het idee, domme dingen te zeggen als het over koetjes en kalfjes gaat....thnx
quote:ik denk juist altijd: wat boeit het als ik domme dingen zeg, want wat anderen zeggen is soms ook niet al te slim
Op woensdag 12 maart 2003 11:27 schreef skyhigh het volgende:[..]
Hier heb je wel gelijk in, dat is een goede.
inderdaad heb ik vaak het idee, domme dingen te zeggen als het over koetjes en kalfjes gaat....thnx
maargoed ik denk veel, maar doen
Wat betreft vriendenkring herken ik het wel een beetje. Nouja, vrienden heb ik nog nooit gehad (enkel wat kennissen) en meestal was het ook dat ik de 'vriendschap' in stand hield door verkeerde dingen. Als er bij mij niets te halen viel, zag/hoorde je ze ook niet. Indien er wel iets was, dan belden ze wel weer of kwamen ze langs. Ook ik ben behoorlijk het schip ingegaan (financieel gezien) met dit soort 'vriendschappen'. Eén heeft het gepresteerd om bijvoorbeeld een deel van m'n computerspellencollectie te verkopen (had wat uitgeleend aan hem, nooit meer teruggezien), een ander is me nog een hoop geld schuldig. Harde lessen in ieder geval.
quote:Hier wil ik nog wel even op reageren.
Op woensdag 12 maart 2003 10:31 schreef Rulin het volgende:[..]
Heb je niet het idee dat je iets te veel medelijden hebt met jezelf.. Is het niet tijd om het verleden aan de kant te zetten en plaats te laten maken voor de nieuwe jij?
Medelijden met mezelf heb ik absoluut niet. Lijkt me ook niet nodig, voel me niet een zielig figuur. Verleden aan de kant zetten is moeilijker, dingen die je meemaakt vormen je tot wat je nu bent, zo ook bij mij.
Tuurlijk wil ik het nu graag anders doen, maar daarvoor vroeg ik hier hoe anderen hier mee omgaan.
LaterZz
|
|
