Plaats hier je eigen juweeltjes. 
Niemand om me heen,
de muren die zwijgen
alleen ik en die zonderlinge rust,
de buitenwereld donker,vol verleden,heden en wat nog komen gaat.
Ik mijmer en ik kijk ik naar die donkere plaat, vol met melancholie en verlangen.
Allemaal in dat ene donkere gat gevangen.
Ik voel nog steeds die connectie,
Die hele sterke band,
Zelfs als ik speel met mijn erectie,
Dan voel ik nog jouw hand.
Ik heb hele brieven geschreven naar mn ex van dit caliber...
quote:Je wilde hem kwijt neem ik aan ?
Op maandag 10 maart 2003 02:53 schreef R2cksson het volgende:
Ik zou hier heel graag een goeie reply willen plaatsen, het probleem is echter dat ik op het moment niet verder kom dan het volgende:Ik voel nog steeds die connectie,
Die hele sterke band,
Zelfs als ik speel met mijn erectie,
Dan voel ik nog jouw hand.Ik heb hele brieven geschreven naar mn ex van dit caliber...
quote:http://forum.fok.nl/listtopics.php/10
Op maandag 10 maart 2003 02:53 schreef R2cksson het volgende:
Ik zou hier heel graag een goeie reply willen plaatsen, het probleem is echter dat ik op het moment niet verder kom dan het volgende:Ik voel nog steeds die connectie,
Die hele sterke band,
Zelfs als ik speel met mijn erectie,
Dan voel ik nog jouw hand.Ik heb hele brieven geschreven naar mn ex van dit caliber...
Back on topic
quote:Ik meende toch echt dat ik ontopic was...
Op maandag 10 maart 2003 02:57 schreef qbus het volgende:[..]
http://forum.fok.nl/listtopics.php/10
Back on topic
Ik heb geen advies oid nodig over mijn ex of mijn liefdesleven of wat dan ook, dus de verwijzing naar R&P is ook niet echt ontopic...
quote:Sinterklaas liep steeds te denken,
Op maandag 10 maart 2003 02:57 schreef qbus het volgende:
Back on topic
Wat ie jou zou moeten schenken.
Een speelgoed auto misschien ?
Nee, die had je al gezien.
Een opblaaspop ?
Jah, da's top,
Ik ga er gelijk op.
ik zei zij?
Jij zei WIJ!
Naar aanleiding van een realtie met iemand die eigenlijk al een ander had, maar waar ik satiekum hardstikke gek op was (jha heel fout)
Vond het wel een leuke woordspeling.
quote:Jeugdfrustraties
Op maandag 10 maart 2003 03:02 schreef tong80 het volgende:[..]
Sinterklaas liep steeds te denken,
Wat ie jou zou moeten schenken.
Een speelgoed auto misschien ?
Nee, die had je al gezien.
Een opblaaspop ?
Jah, da's top,
Ik ga er gelijk op.
De een heeft ze weinig de ander veel,
dit verbaasd me dan ook niks uit jouw keel,
flashbacks uit je jeugd, vormen voor jou een geneugd
om op een ander te projecteren,
wat jezelf moest ontberen. 
quote:
Op maandag 10 maart 2003 03:02 schreef mantamanta het volgende:
Ik, jij, zij,?
ik zei zij?
Jij zei WIJ!Naar aanleiding van een realtie met iemand die eigenlijk al een ander had, maar waar ik satiekum hardstikke gek op was (jha heel fout)
Vond het wel een leuke woordspeling.
quote:Lieve Sint ze gaan ineens allemaal rijmen.
Op maandag 10 maart 2003 03:07 schreef qbus het volgende:
Je inspireerd me.
[..]Jeugdfrustraties
De een heeft ze weinig de ander veel, dit verbaasd me dan ook niks uit jouw keel, flashbacks uit je jeugd, vormen voor jou een geneugd om op een ander te projecteren, wat jezelf moest ontberen.
Valt dit ooit te lijmen?
Maar geef die gast van eigen degen een koek.
Ik betaal 'm wel, dat woordenboek.
quote:
Op maandag 10 maart 2003 03:10 schreef qbus het volgende:[..]
quote:Humor
Op maandag 10 maart 2003 03:11 schreef tong80 het volgende:[..]
Lieve Sint ze gaan ineens allemaal rijmen.
Valt dit ooit te lijmen?
Maar geef die gast van eigen degen een koek.
Ik betaal 'm wel, dat woordenboek.
Humor was hem niet gegeven.
Daarom zocht hij een degen.
Om de wereld te laten merken,
Dat "lach of ik schiet" weldegelijk op de lachspieren kon werken,
Hij vond een forum en poste zijn bakken.
quote:De nacht.
Op maandag 10 maart 2003 03:16 schreef qbus het volgende:[..]
Humor
Humor was hem niet gegeven.
Daarom zocht hij een degen.
Om de wereld te laten merken,
Dat "lach of ik schiet" weldegelijk op de lachspieren kon werken,Hij vond een forum en poste zijn bakken...............
Het schemergebied tussen hel en leven,
is niet één ieder gegeven.
Troost de zwakken, en neem het voortouw.
Zonder nacht en dauw,
zonder medeleven,
is de zwakke aan de wolven gegeven.
Slaat nergens op.
Maar beter zo ?
quote:Je zegt het zelf geloof ik al.
Op maandag 10 maart 2003 03:19 schreef tong80 het volgende:[..]
Slaat nergens op.
Je zou er wat van kunnen maken. Kijk uit naar je sinterklaas gedichten, want rijmwoorden vinden kun je wel!
of beter.
met wat moeite kan het wat zijn,
het liefst met iets van venijn.
dit gedicht is niet vilein,
Maar zeker fijn! 
manta rijden ze allemaal !
Zo'n lekkere 2.2 onder de billen
toch heeft men het vaker gehoord
Ik gooi mijn anker buitenboord
sleep well
Sleep tight,
don't be afraid in the middle of the night!
zij mijn mama vroeger.
1 enkel dagje maar
alleen maar drijven
-gedachtenloos-
Zodat ik later kan bedenken
hoe fijn dat was
dan kan ik in je blousje graaien
kom dan gaan we lekker kroelen
kan ik aan je poes gaan voelen
oh wat hou ik toch van jou
ik blijf je altijd trouw
midden op straat.
Ik zag je mooie ogen,
maar de stoeprand te laat.
Ik houdt van het leven,
ik houdt van de zon.
Ik open m'n raam,
en flikker van't balkon.
quote:
Op maandag 10 maart 2003 11:13 schreef gmn het volgende:
Ik wil een dag niet denken
1 enkel dagje maar
alleen maar drijven
-gedachtenloos-
Zodat ik later kan bedenken
hoe fijn dat was
van de nacht en van elkaar
En als we niets hoeven te zeggen
als ik naar je adem luister en de stilte word verbroken
door het roepen van de wekker
is t idyllische wel weg
Als ik droom van wilde nachten in een groot hotel met jou
En ons hotel een warme iglotent blijkt als ik traag ontwaak
Als je me kust met schrale lippen, merk ik dat ik van je houd
En als ik dat beseft heb, proef ik pas die wrange ochtendsmaak
Ik ben even te verbijsterd om de wereld te bevatten
Te wegwijs in A-logica
Ver weg van wat ik droomde
Dichtbij wat ik weet, of heb doorgemaakt.
In elke droom ligt wel een waarheid
Elk idee is controversieel
Iedereen kan de wereld veranderen
Maar niemand weet precies wie wat, en waar...
De kracht van het idee dat schuilt in de liefde
De wetenschap die zegt waarom
De wereld, die zo ver weg is
En niemand, niemand weet hoe het komt...
Het oudste gedicht van mezelf dat ik nog heb... Geschreven toen ik... 14 was, misschien net 15.
Ergens waar jij niet bent,
Is een gevoel wat jij gelukkig niet kent.
Het voelt heel ellendig
Heel leeg en heel hard
Ik begin op nieuw zonder jou
Ik maak een nieuwe start
Ik voel me zo leeg vanbinnen,
Een gevoel dat ik niet kennen wil
Alsof ik eigenlijk niks meer voel
Zo koud en zo stil
Lieve schat ik mis je zo
Ik weet niet waar ik het zoeken moet
Alsof ik niet door wil zonder jou
Nee het voelt niet goed
Wanneer zal ik verder gaan
Leren leven met het gemis
Gewoon kunnen leven
Zonder dat er iets is
Wanneer zal het komen
Dat ene moment
Dat ik voor mezelf besluit
Dat je er echt niet meer bent
weet je dat..
*eerste helft is te persoonlijk
Maar nu moet ik leven
in een wereld zonder jou
en met de gedachte
dat jij niet weet hoeveel ik van je houd
Maar ik zal het je vertellen
Als ik je weer zie
En ik zal je bellen
Ook al kan dat niet
Ik wou dat je terug kwam
en dat ik je nog een keer kon zien
ik mis je meer dan ik hebben kan
Ik mis je voor 10
Ik hoop dat je van me hield
Zoals ik houd van jou
En dat je nooit zult vergeten
Dat ik altijd van je blijven houden zou
Het was zo mooi
En god ik heb zoveel spijt
Ik houd zoveel van je
En nu ben ik je kwijt
een stukje van een vriendin
sterrenlicht sterrenpracht
tussen alle sterren die ik zag vannacht
had ik jou nog niet verwacht
slaap zacht
Verblindend van pijn en onbegrip,
Loop ik rondjes over de wereld,
Afvragend wanneer de tijd het wint.
Woorden zo scherp als de scherpste wapens,
Spelend met mijn bange en wanhopige gevoelens,
Ik blijf vechten tegen pijn en onbegrip,
Tot het moment dat de tijd het wint.
Naakt en uitgeput klim ik overeind,
Bittere tranen rollen over mijn vermoeide gezicht
Met ogen zo rood als het vuur uit de hel
Geef ik mij verloren, de tijd wint...
==
Beetje vreemd einde maar kon op dat moment even niks duidelijkers verzinnen.
Kort gedicht door Tjeerd Ouwehand
Kort hè ?
quote:En dan nu voor de zwart-vierkante brillendragende in combinatie met een coltrui en een franse sigaret die achter een espresso in een "hippe" tent in Amsterdam zit, waarom is dit een mooi gedicht ?
Op vrijdag 25 april 2003 01:21 schreef JAM het volgende:
Een vrij vers :Kort gedicht door Tjeerd Ouwehand
Kort hè ?
Wel nu, het gedicht houdt zich aan alle regels van het vrije vers, er is een duidelijk stijlfiguur, de anticlimax, terwijl het toch nog een mooie ruimte houdt voor voorspelbaarheid en gemak van lezen.
Dank u !
Daar zaten we dan, glaasje tequila en een sigaret erbij.
Nog 14 sigaretten en een paar uur te gaan.
Dan is er weer een dag voorbij.
Nog een paar uur, dan is het tijd voor jou om te gaan.
We hebben weer gelachen, for old times sake.
2 Maanden later en dan sta ik bij je gestorven lichaam.
Je trok het niet meer en ontnam jezelf van het leven.
Door de zaal heen hoor ik je naam.
De dienst begint en mn handen beginnen te beven.
Er rolt een traan over mn wang en ik denk terug aan alles wat we samen deden.
Hoe ben je zover gekomen, je was immers altijd tevreden.
10 Maanden na je overlijden, daar zit ik dan weer.
En elke dag dat ik opsta mis ik je kerel en dat zal denk ik ook zo blijven.
Zie ik je ooit nog een keer?
Ik begin met mn handen door mn haar te wrijven.
Nog even en dan ben ik een jaar lang mn beste vriend al kwijt.
Ook al was het eerst wel zo, er is echt niets meer wat ik je verwijt.
MELKBOER
Ik weet nog heel goed, vroeger, ik was een jaar of zeven.
s avonds tegen een uur of acht stond hij daar voor de deur.
De melkboer, met zijn mooie kar, die is me altijd bijgebleven.
Een supermarkt op wielen, compleet met chauffeur.
Dag in dag uit reed hij stijlvol door de straat.
Met die mooie glorieuze wagen, door alle bochten van de wijken.
Als ik daar binnentrad, in die kar, om acht uur s avonds laat.
Ik heb op en neer gerend, ik wist niet waar ik moest kijken.
Half 9 lag ik zoetjes te dromen in mijn pyjama van flanel,
Over wat ik later worden ging, en welke carrière ik hebben zou.
Als ik later groot was dan wist ik t wel.
Dan had ik ook zo'n kar en reed ik waar ik maar wou.
Dan reed ik door het hele dorp, om alle mensen van dienst te wezen.
Waar ik ook kwam, kreeg ik respect van iedereen
(om) snel de boodschappen af te geven, en dan meteen weer door te sjezen.
Met mijn chique dure kar, door alle straten van haelen heen.
Luttele jaren later, viel mijn droom echter goed in duigen.
Het was acht uur maar de straat was leeg, ik was zwaar ontbeerd.
Het lage inkomen had de melkboer doen buigen.
Voor het eerst in mijn leven was ik gedesillusioneerd.
uit verticale verflijnen,
terwijl het plafond wegschroeit
onder het opkomen van de maan.
Ondertussen
is het koolzuurhoudende gezelschap
sterk het spoor bijster geraakt.
Panelen van angst
vervormen de realiteit,
alhoewel er altijd nog
hoop is op een
einde.
Appelsientje is schadelijk.
Terwijl het monster der maatschappij
ingewikkeld rondbonjourt,
is Frans tekeningen aant maken.
Momenteel is binnen wat buiten is
ontoegankelijk voor ongeïntresseerden.
Het snoep is op,
ik stop.
door het gras
Snij Snij
dwars door mij
Het beste wat ik ooit op dicht gebied gepresteerd heb.
Mijn opa was hier veel beter in, maar jah, hij was ook niet voor niks neerlandicus
een is twee
en twee is een
een is gedeeld in twee
de een niet zonder de ander
de ander niet zonder de een
twee is een verenigd
tegenstellingen
die niet zonder kunnen
tegenstellingen
die mekaar afstoten
en aantrekken
kou en hitte
zonder kou geen hitte
zonder hitte geen kou
chaos en orde
zonder chaos nooit orde
zonder orde nooit chaos
dood en leven
twee zekerheden
zonder de ander geen bestaansrecht
quote:
Op dinsdag 29 april 2003 23:43 schreef Hoefkoek het volgende:
Gladiolen vloeien voort
uit verticale verflijnen,
terwijl het plafond wegschroeit
onder het opkomen van de maan.
Ondertussen
is het koolzuurhoudende gezelschap
sterk het spoor bijster geraakt.
Panelen van angst
vervormen de realiteit,
alhoewel er altijd nog
hoop is op een
einde.
Ongezwuendraliorischee stoncknahbeiheickerende stijghijgher!
Ick heb ten teide van nijghsgebreikelijkheid sterk moeten improviseren.
Gestandaardionismotische gebruikelijkheidsstoornissendokter.
Knuppelfluk met schervengerecht in de knotschnabijheid.
Alhoeweliteitsgerechtelijk de pannekoekiaanse verkneukelingen sterk gedemolatiseerd zijn,
kan Johan Gielen zijn boeltje wel mengholiajiseren.
Hasj is lekker.
Peace.
A Field
Somewhere,amidst rolling fields
soft hills basking in the sun
serene and quiet,it lies
I see young and old
all of us silent,
deep in thought
we look at the ranks,
names and ages,
all reduced to numbers
engraved in stone.
My footfalls sound like thunder
on the loose stones
I can feel their presence,
see their faces
I hear the voices,the cries
the fear and the silence.
now its just us,the living
among the silent rows
we remember them
we honour them
Not because of a higher ideal,
not for King and Country,
but because we owe it to them,
just a moment of our living time
for those who rest eternally,
now as I walk away,
glancing back to the white crosses
I whisper,Thank you.
Tijger
Sjit, het is al 8 uur
Mijn klok stond nog op wintertijd
Met zelden goede spoed spring ik uit bed
Nog tijd genoeg voor een ontbijt
Een kopje thee en de gazet
Mijn brood stop ik in de rooster,
Zo wordt het lekker warm en hard,
Achteraf blijkt; ik heb gefaald
Beiden kanten zijn roetzwart.
Vervolgens maar een croissantje gehaald.
Op de fiets ga ik richting station,
Ik haal nog net op tijd mijn trein.
Op weg naar het volgende perron,
Ik moet namelijk in Eindhoven zijn.
Toch, ik zit net zo lekker in mijn coupon.
Dat ik eventjes de tijd vergeet.
Met alle gevolgen van dien
Ik kom te laat op school tot mijn grote spijt.
Het is inmiddels al half 10.
Ik bedoel half 11, het is zomertijd.
Er staat een man bij ons thuis aan de deur.
s Nachts laat om kwart over vier
Het dronkenschap gunt hem duidelijk plezier.
Hoewel een kater nadert met ochtendhumeur.
Hij wankelt naar de deur, waar
Hij t slot met zijn sleutel attakeert.
Na t gewicht van 1 ons te zijn gepasseerd,
Krijgt hij het dan toch voor elkaar.
Struikelend over zn eigen voeten.
Terwijl hij nog in zichzelf ouwehoert.
Komt hij vrolijk naar binnen gebonjourd.
Om ieder die er niet van gediend is wakker te groeten.
Eenmaal in de gang waar
Pas is geboend
Schudt hij de zand uit zn schoen
en de luis uit zn haar.
Hij schreeuwt en hij lalt.
Terwijl hij naar boven keert.
Waar hij op mijn bed parkeert
En ten ronken valt.
(in de stijl van A. Roland Holst)
Uit een lichtgebied kwam zij tot mij
Stond naast het lauwe bed, haar hand
Minde mij en maande te volgen tot het land
Waar al het staam'len vergeten is, voorbij... Voorbij...
dat aan de oren
van harige koppen
met koppige haren
hangt
is precies
't midden van 'n wind
die nog zijn bomen
vangt
Ik hou niet van rijmen die kloppen,
Die drammen met dreinende koppen.
Hun bonkend cadans
Geeft schoonheid geen kans
En helpt alle kunst naar de knoppen.
quote:
Op woensdag 30 april 2003 16:44 schreef Vahlto_II het volgende:
DE LIMERICKIk hou niet van rijmen die kloppen,
Die drammen met dreinende koppen.
Hun bonkend cadans
Geeft schoonheid geen kans
En helpt alle kunst naar de knoppen.
ik dacht,
ik dicht.
maar nee.
quote:Vet diepzinnig man
Op woensdag 30 april 2003 23:49 schreef KWAKje het volgende:
een korte:
ik dacht,
ik dicht.maar nee.
een hemel vol lichtjes zo klein.
Zullen ze ook terug kijken,
en hoe klein zullen wij dan wel niet zijn ?
Zullen wij ook net zo helder zijn,
als zij weer terug kijken ?
Zullen wij vanaf daar
ook op sterren lijken ?
Weten zullen we het nooit,
maar dit weet ik wel :
Jij bent mijn ster,
mijn lichtje,
helder en schoon.
Ik kijk naar jou,
mijn lichtje,
en vraag.
Als ik jou,
mijn lichtje,
mijn liefde toon.
Zal jij,
mijn lichtje,
bij mij zijn vandaag ?
Geen enkele roos zal verwelken onder jouw lach
Schitterende gevoelens die je laat groeien
Bij mij, op deze hete, heldere zomerdag
Jouw woorden klinken over de uitgestrekte velden
Velden, vol met witte en rode rozen bedekt
Woorden die onze liefde voor elkaar laat gelden
Laten de rozen waaien, zachtjes van de wind die jij opwekt
[Dit bericht is gewijzigd door displaced op 25-06-2003 19:05]
door een gedachte
die schoot
zomaar
door mijn hoofd
.http://www.gedicht.nu/user.php?op=userinfo&uname=Michiel
Veel leesplezier!
O, zalig troostend marmer!
Niet zachter heb ik ooit gerust.
Nooit was de schoonheid warmer,
Dan toen ik in de droom berust.
Oftewel: klassiek sonnet in wording. Ik heb moeite om dit ritme vloeiend te houden, dus de andere strofen houden jullie nog van mij tegoed...
Hey if I were God girl,
I’d get your body with its pride,
Then I’d take it for a twirl,
To get rid of the inside;
Because you’ve got me fooled,
(Twice) With merely your looks,
To be swiftly overruled,
Consider reading some more books;
Just viewing some old pictures,
I’m so glad they make me laugh.
===============================================================================
Een krachtige vrouw is wat mijn oog ziet
Een krachtige vrouw, met toch ook verdriet
Een krachtige vrouw, die vecht voor haar bestaan
Een prachtige vrouw, die altijd door blijft gaan
===============================================================================
Jouw hart staat voor me open.
Gaat nimmer voor me dicht.
Die twinkeling in je ogen.
Bezorgt me een lach op mijn gezicht
Je open armen, die me altijd ontvangen.
Jouw kus, je liefde…….
Mijn verlangen
===============================================================================
In mijn armen
Lig jij vannacht
Lief te dromen
Alsof je op iemand wacht
Ik kijk naar je
En kus je wang
Je ligt in mijn armen
Niet meer bang.
Je draait je om
Wordt wakker en kijkt me aan.
Ik kus je teder
En zeg je......
Ik laat je nooit meer gaan
===============================================================================
Een nieuw leven
Zo klein begonnen
Teder en lief.
Al onze harten gewonnen.
Slapend in je moeders armen.
Veilig en warm.
Niemand die je pijn doet.
Nergens voor bang.
Altijd staan we voor je klaar.
Dag en nacht zullen we er zijn.
Je bent het mooiste cadeautje.
Mooi, lief, teder en klein.
===============================================================================
Een traan in mijn schoot
Door jouw gelaten
Mijn hart ontbloot
Door jou verlaten
Door kou bevangen
In mijn binnenste gestoken
Mijn hart kapot
Door jou gebroken
Mijn levenslust verdwenen
Geen zin in verdergaan
Zonder jou.
Geen reden om te bestaan
De uitweg is simpel
En snel gekozen
Het enige wat ik wil
Op mijn graf….geen rozen.
===============================================================================
Het leven heeft geen programma.
Niets staat voor ons vast.
Soms gaat het makkelijk.
En soms met enige last.
Maar iedereen heeft een moment.
Een puntje van genot.
De dingen staan vast.
We noemen het lot.
Ons lot is soms pijn.
Maar ook wel geluk.
En met nog wat liefde.
Kan ons leven niet stuk.
De pijnlijke momenten.
Die kunnen we aan.
Zolang we met beide benen.
In ons leven blijven staan.
Durf te vragen om hulp.
Want dan toon je pas kracht.
Behandel een ander met respect.
En zorg dat je niemand veracht.
Wees blij met wie je bent.
En houd jezelf in balans.
Want iedereen krijgt hem.
Je mooiste kans.
Die kans kan alles zijn.
Liefde, trouwen of ook een kind.
Maar boven alles.
Zorg dat je de liefde in jezelf vind.
===============================================================================
Ik geloof dat geloven over geloven gaat
en niet alleen maar over haat
ik geloof dat geloven liefde predikt
maar in werkelijkheid alles verstikt
ik geloof dat geloven intolerantie kweekt
omdat het boek over "waarheid" spreekt
ik geloof dat geloven toch echt zonde is
zoals beleden word in de mis
ik geloof dat ik niet geloof
Autumn
Autumn, times of falling leaves, times of rain.
Times for Ulverian soundscapes to plunge in ones ears.
Times for evening walks through yellow forests, and
fairies to creep up and make you smile.
That is where you will be.
To love you forever.
Because you love me.
Missing your tender kiss.
Its everything off you i miss.
Keeping you close to me.
Your eyes, the only one i see.
Kissing your sweet lips.
Laying my hands on your soft hips.
Loving you because you are there.
Loving you because you are my teddybear.
Het is winter en de koude lucht
breekt als de bleke zon zucht
en steunt terwijl de vorst tegen
de bevroren ramen leunt.
Aan de grijze hemel drijven
stapels wolken, bui na bui.
Het is winter en mijn donzen
dekbed is in de rui.
En de wind om het huis huilt.
Het binnen behaaglijk warm is.
En iedereen zich daar verschuilt.
Zo schuil ik onder jouw vleugels.
Voel de warmte van je zoen.
Jouw armen stevig om mijn lichaam.
Even samen lekker niets doen.
Als de wind buiten harder waait.
en het licht langzaam verdwijnt.
Zo weet ik zeker dat ik niet bang ben.
Omdat jij telkens in mijn leven verschijnt.
De seizoenen vliegen voorbij.
De warmte vervangt de kou.
Maar hoe snel ze ook verdwijnen.
Mijn liefde blijft altijd voor jou.
Want mijn moeder nam haar werk mee naar huis.
Op zich vind ik dat niet erg,
maar ze werkt op een vuilnisberg.
A creek is passing by
You can hear the waterfall,
but only if you try.
The air breaths ancient memories
the castle lingers in the sun
A frisk deligthful summerbreeze
made our senses stunned
We were there for fewer days
than can be counted on one hand
but our recollections will never fall
forever they shall stand
When we’re old ‘n’ worn ‘n’ grey
the castle will remain
the days we spent, eternally
in our souls they’re stained.
Niemand weet waar het sneeuwvlokje eindigen zal
Een sneeuwvlokje zo teer en glinsterend in het zonlicht
alleen smelten is het sneeuwvlokje verplicht
Zou het niet mooi zijn er eentje te zijn?
Zweven tussen de andere vlokjes is dat niet fijn?
Smelten zonder pijn als het tijd is om te gaan
Opnieuw geboren maar nu als een traan.......
Een ogenschijnlijk vriendelijke lach
lijkt aan de orde van de dag
edoch achter deze façade van vriendelijk zijn
schuilt heel wat incestueus venijn.
Kinders met zes tenen aan elke hand
staan voor schaamte en lust garant
deze creaturen Gods worden dan ook rap verbrand
dames en heren: welkom in Neptolerantland!
Met de sappige weiden en de grazende koeien indachtig,
overpeinzend de continuïteit, de rijkheid, oh wat prachtig!
Pardoes stuit ik op, tijdens mijn darteling in de wei
op een lieflijk paartje, bezigend een lustelijk gevrij.
Middels een scherpe blik staat de lieflijkheid echter op de tocht,
een pastoor is bezig zijn dode vader te neuken, nadat hij de grafdelver had omgekocht.
Geschokt zal de gemiddelde provinciaal geenszins zijn,
toch doet het een nietsvermoedende natuurgenieter heel veel pijn.
Oh, Provincie, oh Provincie
waar is uw onschuldigheid gebleven?
wellciht in het zaad van Uw pastoor Gert Krommenie,
die na zijn necrofiel-incestueuze orgasme nog ligt na te beven?
Een ogenschijnlijk vriendelijke lach
lijkt aan de orde van de dag
daar in de Provincie, waar alles kan en niets daadwerkelijk mag.
SILENT AUTUMN
if morality did not bind me
at this bus stop of average men
i'd caress my breasts and loins
to feel the comfort i now so lack
instead i gently rub my arms
as if the copper wind brought me chills
and not solace but heat i now seek
a plain girl in a woollen coat
that shelters from the breeze
so composed and meek
awaiting all that will be
if mediocrity did not smother me
in this silent world of dull decay
i'd scream your name incessantly
indulging my flesh in feasts of emotion
in scarlet poundings of tripled senses
vowing to be eternally
your whore of babylon
Vloeken, dat is aangeleerd
en het is moreel ongezond
dus benoem ik nooit iemands vagina
en neem ik geen lul in de mond.
lekker, maar de geur niet.
Al kan me dat geen biet
schelen, ik ben dwaas.
i hide in the sun
i dance with the limp
i envy the dumb
i shake mere feet
i embrace the gun
i crawl on air
i bury the fun
i breath the water
i dig for some dust
i swallow the gold
i collect the rust
i wake the dream
i step in the mud
i cover the light
i pee with my butt
i shall not love
who doesnt love me
but thats all the logic
i'll ever be
:').
Daar is een meisje in de spiegel
Ik vraag me af "wie is zij"
Soms wil ik haar kennen
Soms denk ik ze lijkt op mij
zoete verhalen en vaarwels
Lees je in haar ogen
Wanneer ze me aankijkt
zie ik hoe vaak ze is bedrogen
Ik kan vertellen haar hart is vaak gebroken
Want het meisje in mijn spiegel
huilt zich sávonds in slaap
en dat maakt mij kriegel
ja, het meisje in de spiegel
huilt om jou
Ik wou dat ik iets kon doen
wat moet ik nou
Als ik zou kunnen zou ik haar vertellen
je hoeft niet bang te zijn
De pijn die je voelt
De eenzaamheid word wel klein
Zo droog je tranen
concentreer je op de mens die van je houd
als ze terugkijkt vanuit de spiegel
is haar blik koud
Dat meisje in de spiegel
Ik kan niet geloven wat ik in die spiegel zie
Dat meisje in de spiegel
Dat meisje dat is me!
Ik wist niet dat ik het nog had
Ik wist niet dat ik het terug zou krijgen
Ik wist eigenlijk niet beter dat
mijn inspiratie voor immer zou zwijgen
Ik wist niet beter dan regels en zinnen
Ik wist niet beter dan woordjes en rijm
Ik wist eigenlijk niet eens van binnen
hoe speels en leuk dichten meer kon zijn
Dat alles heb ik te danken aan een appel
Voor mijn wazige oogje wel te verstaan
Dat ze maar lang voor mijn ogen dartelt
En nooit meer uit mijn ogen weg zal gaan
she clutches the warm cotton
a last numb attempt to hold on
to their lost blending of souls
that fled along with the shouts
his haunted paces storm through the room
never before his outlines brought her fear
never before she wanted to embrace
the being he used to be
but there he already fades
into the shaded wall
once again absorbed
by the ruins of time
listening to her throbbing veins
she mourns the love she lost
to this passing ghostly hour
and silently sobs herself to sleep
[ Bericht 0% gewijzigd door Mad-Eleine op 29-11-2004 17:16:47 ]