of gedichten van anderen die je errug mooi vindt,
wel serieuse en niet van die afgezaagde dingen zoals: roxen xijn rood, blablabla......
wel originele, welke taal maakt niet uit.
ik begin wel:
I miss you
I wanna hold you
I wanna kiss you
I want to do the things that we used to do, because i love you.
I wanna lay with you in the sun like that first day we met.
I wanna feel your body against mine.
I wanna see your beautiful smile again,
youre as pretty as the moon and stars on a clear night
and as sweet as honey.
And it feels strange to love such and beautiful and pure girl like you.
Youre an treat to the eye
And i really miss you.
You re-arrange me till I'm sane
Alles was zo perfect, zo vertrouwd, zo bekend
Je vleugels beschermend om me heen
Ik hoefde nergens bang voor te zijn,
want jij zorgde voor me
Ik zat warm onder je vleugels
Tot je begon te veranderen
Je verenpak werd dunner, je vleugels zwakker
Ik merkte het niet
Tot op een dag mijn bescherming weg is
Je veren beginnen uit te vallen
Je wordt zwakker, begint kaler te worden
Ik probeer je veren bij elkaar te rapen
om je weer vleugels te geven, maar het is zwaar
Ik kan het niet
Je vraagt of je onder mijn vleugels mag schuilen
Ik sla mijn vleugeltjes om je heen
De rollen zijn gedraaid
Ik kan dit niet lang volhouden, ik ben er nog niet klaar voor
Ik besef dat ik je warmte kan geven, misschien zelfs vleugels
Maar ik zal nooit meer onder jouw vleugels schuilen
Nou, nog maar eentje verzinnen dan...........
Met een blikje in mijn handen,
En een dropje tussen mijn tanden.
Probeer ik niet in slaap te vallen,
Onder mijn ogen zitten dikke wallen,
Ik zie hier duidelijke verbanden.
Trekt bij warm weer een poncho aan
quote:Ik begrijp hem wel
Op vrijdag 12 april 2002 16:55 schreef TruusDeMier het volgende:
Niet dat iemand er iets van snapt, maar goedAlles was zo perfect, zo vertrouwd, zo bekend
Je vleugels beschermend om me heen
Ik hoefde nergens bang voor te zijn,
want jij zorgde voor me
Ik zat warm onder je vleugels
Tot je begon te veranderen
Je verenpak werd dunner, je vleugels zwakker
Ik merkte het niet
Tot op een dag mijn bescherming weg is
Je veren beginnen uit te vallen
Je wordt zwakker, begint kaler te worden
Ik probeer je veren bij elkaar te rapen
om je weer vleugels te geven, maar het is zwaar
Ik kan het niet
Je vraagt of je onder mijn vleugels mag schuilen
Ik sla mijn vleugeltjes om je heen
De rollen zijn gedraaid
Ik kan dit niet lang volhouden, ik ben er nog niet klaar voor
Ik besef dat ik je warmte kan geven, misschien zelfs vleugels
Maar ik zal nooit meer onder jouw vleugels schuilen
quote:nee geen nummer van volumia vertaald, ik luister niet naar hun muziek, mij gedichten zijn 100% origineel
Op vrijdag 12 april 2002 16:54 schreef micko het volgende:
Een nummer van volumia vertaald?
Im sorry,
Sorry for the times that iv hurt you
Sorry for the things i did wrong
Sorry for all the people i hurt
I gotta go now, tis is the last time youve seen me
I will go and never return,
Leaving everything behind
Leaving the people behind i love so much
Hurting the people that i love so much
Im sorry for that, please forgive me
I felt so empty inside
Didn’t knew how to fill it
Didn’t know what was right
But knew I had to do something
I did, and now I know
That that feeling can go away
I always thought it wasn’t so
But I know I was wrong
All the time I felt so alone
I thought it would never go away
I think now “I should have known”
I can feel happy again....
One person can make me feel it
And I hope I’ve found him
Maybe our souls can fit
I really hope so...
Be happy again after such a long time
Is a strange feeling inside
Hope you will be some day mine
And I will feel happy for the rest of my life...
Thank you for being there for me
You mean a lot to me and you know that...
Love ya...
Your best friend, Ivette
Dromen
Elke avond
Diep in de nacht
Denk aan jou
Wacht…
Niemand komt
Blijf alleen
Koud in bed
Waarheen?
Niets in het donker
Dromen voorbij
Over ons
Wij…
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:Ik hou niet zo van "ik hou van jou, ik blijf je trouw" , vind abstracter altijd beter , zodat je het op jouw manier kan interpreteren.
Op vrijdag 12 april 2002 16:57 schreef RiddlerMark het volgende:[..]
nee geen nummer van volumia vertaald, ik luister niet naar hun muziek, mij gedichten zijn 100% origineel
Maar toegegeven ik schrijf geen gedichten en lees ze ook zelden, dus heb eigenlijk geen techt van spreken.
oit als reply op een gedichtentopic in fok1onzin dit geschreven nal van begin van de lente...; (niet achte boeiend goed ofzo...)
Lentezon in de morgen,
de wijn van gisteravond zorgt dat ik haar mis.
De zon in de middag voelt warmer maar minder zacht,
maar gisteravond, och had ik het maar geweten.
Steeds vaker mis ik het zachte, warme, gevoel van de lente.
Met kracht zou ik het steeds weer proberen,
Met macht zou ik het steeds vinden, niet echt, maar toch.
Zo zacht, zal ik het nu ooit weer vinden?
Zelfs ikzelf vergeet me nu.
quote:maja geef niks, je mag je mening spuien zoveel je wil
Op vrijdag 12 april 2002 17:26 schreef micko het volgende:[..]
Ik hou niet zo van "ik hou van jou, ik blijf je trouw" , vind abstracter altijd beter , zodat je het op jouw manier kan interpreteren.
Maar toegegeven ik schrijf geen gedichten en lees ze ook zelden, dus heb eigenlijk geen techt van spreken.
Ode aan Tilly:
Betoverd door schilderijen die
dwalen over muren
zag ik de zon in haar ogen,
haar lokken leken op de maan.
Haar lichaam als hemellichaam gaf
zijn spiegelbeeld op de sofa af,
mijn hart tikte weer.
Mijn gedachten dwaalden af
naar de hogere sferen van
wat men liefde wil noemen,
haar lichaam had te veel geleden.
De stem was slechts een weerspiegeling
van een jonge ziel in het lichaam,
waar in ik verloren was.
De droom bleek in een oase van gedachten
niets meer dan een fata morgana.
Een droom werd verstoord door wat
wiskundige verstrooidheid; de formule
dat drieëntwintig en zevenendertig
niet altijd een even uitkomst heeft.
toch hou
ik liever niet van jou.
That makes you
What you are
quote:Vind hem erg mooi.
Op vrijdag 12 april 2002 16:55 schreef TruusDeMier het volgende:
Niet dat iemand er iets van snapt, maar goedAlles was zo perfect, zo vertrouwd, zo bekend
Je vleugels beschermend om me heen
Ik hoefde nergens bang voor te zijn,
want jij zorgde voor me
Ik zat warm onder je vleugels
Tot je begon te veranderen
Je verenpak werd dunner, je vleugels zwakker
Ik merkte het niet
Tot op een dag mijn bescherming weg is
Je veren beginnen uit te vallen
Je wordt zwakker, begint kaler te worden
Ik probeer je veren bij elkaar te rapen
om je weer vleugels te geven, maar het is zwaar
Ik kan het niet
Je vraagt of je onder mijn vleugels mag schuilen
Ik sla mijn vleugeltjes om je heen
De rollen zijn gedraaid
Ik kan dit niet lang volhouden, ik ben er nog niet klaar voor
Ik besef dat ik je warmte kan geven, misschien zelfs vleugels
Maar ik zal nooit meer onder jouw vleugels schuilen
Denk dat ik het wel begrijp.
in een emotioneel moment.
quote:Zucht .. soms .. vroeger .......
Leven.Hoor je het Ritme van mijn Hart ?
Zie je het Ritme van mijn Hart ?
Voel je het Ritme van mijn Hart ?
Dat is het Ritme van het Leven !Zie je de Steren elke Nacht ?
Zie je de Maan elke Nacht ?
Droom je Zacht elke Nacht ?
Dat is de Rust van het Leven !Zie je de Zonnestralen elke Dag ?
Voel je de Warmte van de Zon elke Dag?
Hoor je de Stilte van Geluk elke Dag ?
Daarom zal ik Altijd om je Geven !LD somewere in 2000
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
POËET ZONDER ZAAK
In mijn wezen huist een dichtersziel, de muze toegewijd.
Zij werpt het glazen pantser op, dat 't eeuwig dolen leidt,
Ik leef de droeve zachtheid van zwervend, jachtig geren
En zie tot mijn ontsteltenis dat ik 't dichten niet machtig ben.
quote:
Op donderdag 18 april 2002 15:29 schreef Vahlto het volgende:
Nou, ondanks de waarschuwing van mijn uitgever volgt er toch nog een geesteskindje van mij:POËET ZONDER ZAAK
In mijn wezen huist een dichtersziel, de muze toegewijd.
Zij werpt het glazen pantser op, dat 't eeuwig dolen leidt,
Ik leef de droeve zachtheid van zwervend, jachtig geren
En zie tot mijn ontsteltenis dat ik 't dichten niet machtig ben.
Of valt dit onder rijmen??
de gedachte heeft waarde
haar ogen
onzichtbaar voor mij
bekijken alles
zien dat het niks is
en huilen
zou ik weten van haar
overeenkomst met mij
zou ik haar
mij
troosten met de gedachte
dat wij niet
alleen
zijn
Dat je abnormaal bent
Omdat je niet
Mee wilt lopen
Zo nodig
Te verkopen
Ze zeggen
Dat je mysterieus bent
Omdat je soms
Een bedreiging vormt
Omdat je hun diepste
Gevoelens lostornt
Ze zeggen
Dat je a-social bent
Omdat ze zich ergeren
Ze geven je namen
Omdat
Ze je gedrag
Niet kunnen verklaren
Ze zeggen
Dat je verwaand bent
Omdat ze wel willen
Maar nog niet anders
Kunnen zijn
Vanuit die onbewuste
Herkenning
Doen ze je
Soms pijn
Ik heb net je boek gelezen,
en wat weet je alles toch goed.
Maar hoe alles beter kan en moet,
heb je maar heel summier bewezen.
Sneu, dat mensen met je weglopen
alsof je een nieuwe messias bent.
Sneu, dat ik je boek moest kopen;
weggegooid geld, tot d'laatste cent.
Lange paden, alleen door het bos.
kijk om me heen.
Enge takken hangen over mijn weg.
een macabere vertoning van duister.
gezichten van mist, vertrokken met het ochtend licht.
Door rennen en niet achterom kijken, hoe fijn dan ook die illusie van rust zou zijn.
Tot eindelijk die poel word bereikt
Voel aan het water, en betrokken in zijn beweging.
Sta ik er dan, maar voor heel even
