Plaats hier je eigen juweeltjes.
Niemand om me heen,
de muren die zwijgen
alleen ik en die zonderlinge rust,
de buitenwereld donker,vol verleden,heden en wat nog komen gaat.
Ik mijmer en ik kijk ik naar die donkere plaat, vol met melancholie en verlangen.
Allemaal in dat ene donkere gat gevangen.
Ik voel nog steeds die connectie,
Die hele sterke band,
Zelfs als ik speel met mijn erectie,
Dan voel ik nog jouw hand.
Ik heb hele brieven geschreven naar mn ex van dit caliber...
quote:Je wilde hem kwijt neem ik aan ?
Op maandag 10 maart 2003 02:53 schreef R2cksson het volgende:
Ik zou hier heel graag een goeie reply willen plaatsen, het probleem is echter dat ik op het moment niet verder kom dan het volgende:Ik voel nog steeds die connectie,
Die hele sterke band,
Zelfs als ik speel met mijn erectie,
Dan voel ik nog jouw hand.Ik heb hele brieven geschreven naar mn ex van dit caliber...
quote:http://forum.fok.nl/listtopics.php/10
Op maandag 10 maart 2003 02:53 schreef R2cksson het volgende:
Ik zou hier heel graag een goeie reply willen plaatsen, het probleem is echter dat ik op het moment niet verder kom dan het volgende:Ik voel nog steeds die connectie,
Die hele sterke band,
Zelfs als ik speel met mijn erectie,
Dan voel ik nog jouw hand.Ik heb hele brieven geschreven naar mn ex van dit caliber...
quote:Ik meende toch echt dat ik ontopic was...
Op maandag 10 maart 2003 02:57 schreef qbus het volgende:[..]
http://forum.fok.nl/listtopics.php/10
Back on topic
Ik heb geen advies oid nodig over mijn ex of mijn liefdesleven of wat dan ook, dus de verwijzing naar R&P is ook niet echt ontopic...
quote:Sinterklaas liep steeds te denken,
Op maandag 10 maart 2003 02:57 schreef qbus het volgende:
Back on topic
Naar aanleiding van een realtie met iemand die eigenlijk al een ander had, maar waar ik satiekum hardstikke gek op was (jha heel fout)
Vond het wel een leuke woordspeling.
quote:Jeugdfrustraties
Op maandag 10 maart 2003 03:02 schreef tong80 het volgende:[..]
Sinterklaas liep steeds te denken,
Wat ie jou zou moeten schenken.
Een speelgoed auto misschien ?
Nee, die had je al gezien.
Een opblaaspop ?
Jah, da's top,
Ik ga er gelijk op.
De een heeft ze weinig de ander veel,
dit verbaasd me dan ook niks uit jouw keel,
flashbacks uit je jeugd, vormen voor jou een geneugd
om op een ander te projecteren,
wat jezelf moest ontberen.
quote:
Op maandag 10 maart 2003 03:02 schreef mantamanta het volgende:
Ik, jij, zij,?
ik zei zij?
Jij zei WIJ!Naar aanleiding van een realtie met iemand die eigenlijk al een ander had, maar waar ik satiekum hardstikke gek op was (jha heel fout)
Vond het wel een leuke woordspeling.
quote:Lieve Sint ze gaan ineens allemaal rijmen.
Op maandag 10 maart 2003 03:07 schreef qbus het volgende:
Je inspireerd me.
[..]Jeugdfrustraties
De een heeft ze weinig de ander veel, dit verbaasd me dan ook niks uit jouw keel, flashbacks uit je jeugd, vormen voor jou een geneugd om op een ander te projecteren, wat jezelf moest ontberen.
![]()
quote:Humor
Op maandag 10 maart 2003 03:11 schreef tong80 het volgende:[..]
Lieve Sint ze gaan ineens allemaal rijmen.
Valt dit ooit te lijmen?
Maar geef die gast van eigen degen een koek.
Ik betaal 'm wel, dat woordenboek.
Humor was hem niet gegeven.
Daarom zocht hij een degen.
Om de wereld te laten merken,
Dat "lach of ik schiet" weldegelijk op de lachspieren kon werken,
Hij vond een forum en poste zijn bakken.
quote:De nacht.
Op maandag 10 maart 2003 03:16 schreef qbus het volgende:[..]
Humor
Humor was hem niet gegeven.
Daarom zocht hij een degen.
Om de wereld te laten merken,
Dat "lach of ik schiet" weldegelijk op de lachspieren kon werken,Hij vond een forum en poste zijn bakken...............
![]()
Het schemergebied tussen hel en leven,
is niet één ieder gegeven.
Troost de zwakken, en neem het voortouw.
Zonder nacht en dauw,
zonder medeleven,
is de zwakke aan de wolven gegeven.
Slaat nergens op.
Maar beter zo ?
quote:Je zegt het zelf geloof ik al.
Op maandag 10 maart 2003 03:19 schreef tong80 het volgende:[..]
Slaat nergens op.
of beter.
met wat moeite kan het wat zijn,
het liefst met iets van venijn.
dit gedicht is niet vilein,
Maar zeker fijn!
zij mijn mama vroeger.
Ik houdt van het leven,
ik houdt van de zon.
Ik open m'n raam,
en flikker van't balkon.
quote:
Op maandag 10 maart 2003 11:13 schreef gmn het volgende:
Ik wil een dag niet denken
1 enkel dagje maar
alleen maar drijven
-gedachtenloos-
Zodat ik later kan bedenken
hoe fijn dat was
Als ik droom van wilde nachten in een groot hotel met jou
En ons hotel een warme iglotent blijkt als ik traag ontwaak
Als je me kust met schrale lippen, merk ik dat ik van je houd
En als ik dat beseft heb, proef ik pas die wrange ochtendsmaak
Ik ben even te verbijsterd om de wereld te bevatten
Te wegwijs in A-logica
Ver weg van wat ik droomde
Dichtbij wat ik weet, of heb doorgemaakt.
In elke droom ligt wel een waarheid
Elk idee is controversieel
Iedereen kan de wereld veranderen
Maar niemand weet precies wie wat, en waar...
De kracht van het idee dat schuilt in de liefde
De wetenschap die zegt waarom
De wereld, die zo ver weg is
En niemand, niemand weet hoe het komt...
Het oudste gedicht van mezelf dat ik nog heb... Geschreven toen ik... 14 was, misschien net 15.
Het voelt heel ellendig
Heel leeg en heel hard
Ik begin op nieuw zonder jou
Ik maak een nieuwe start
Ik voel me zo leeg vanbinnen,
Een gevoel dat ik niet kennen wil
Alsof ik eigenlijk niks meer voel
Zo koud en zo stil
Lieve schat ik mis je zo
Ik weet niet waar ik het zoeken moet
Alsof ik niet door wil zonder jou
Nee het voelt niet goed
Wanneer zal ik verder gaan
Leren leven met het gemis
Gewoon kunnen leven
Zonder dat er iets is
Wanneer zal het komen
Dat ene moment
Dat ik voor mezelf besluit
Dat je er echt niet meer bent
weet je dat..
*eerste helft is te persoonlijk
Maar nu moet ik leven
in een wereld zonder jou
en met de gedachte
dat jij niet weet hoeveel ik van je houd
Maar ik zal het je vertellen
Als ik je weer zie
En ik zal je bellen
Ook al kan dat niet
Ik wou dat je terug kwam
en dat ik je nog een keer kon zien
ik mis je meer dan ik hebben kan
Ik mis je voor 10
Ik hoop dat je van me hield
Zoals ik houd van jou
En dat je nooit zult vergeten
Dat ik altijd van je blijven houden zou
Het was zo mooi
En god ik heb zoveel spijt
Ik houd zoveel van je
En nu ben ik je kwijt
een stukje van een vriendin
sterrenlicht sterrenpracht
tussen alle sterren die ik zag vannacht
had ik jou nog niet verwacht
slaap zacht
Woorden zo scherp als de scherpste wapens,
Spelend met mijn bange en wanhopige gevoelens,
Ik blijf vechten tegen pijn en onbegrip,
Tot het moment dat de tijd het wint.
Naakt en uitgeput klim ik overeind,
Bittere tranen rollen over mijn vermoeide gezicht
Met ogen zo rood als het vuur uit de hel
Geef ik mij verloren, de tijd wint...
==
Beetje vreemd einde maar kon op dat moment even niks duidelijkers verzinnen.
Kort gedicht door Tjeerd Ouwehand
Kort hè ?
quote:En dan nu voor de zwart-vierkante brillendragende in combinatie met een coltrui en een franse sigaret die achter een espresso in een "hippe" tent in Amsterdam zit, waarom is dit een mooi gedicht ?
Op vrijdag 25 april 2003 01:21 schreef JAM het volgende:
Een vrij vers :Kort gedicht door Tjeerd Ouwehand
Kort hè ?
Wel nu, het gedicht houdt zich aan alle regels van het vrije vers, er is een duidelijk stijlfiguur, de anticlimax, terwijl het toch nog een mooie ruimte houdt voor voorspelbaarheid en gemak van lezen.
Dank u !
Daar zaten we dan, glaasje tequila en een sigaret erbij.
Nog 14 sigaretten en een paar uur te gaan.
Dan is er weer een dag voorbij.
Nog een paar uur, dan is het tijd voor jou om te gaan.
We hebben weer gelachen, for old times sake.
2 Maanden later en dan sta ik bij je gestorven lichaam.
Je trok het niet meer en ontnam jezelf van het leven.
Door de zaal heen hoor ik je naam.
De dienst begint en mn handen beginnen te beven.
Er rolt een traan over mn wang en ik denk terug aan alles wat we samen deden.
Hoe ben je zover gekomen, je was immers altijd tevreden.
10 Maanden na je overlijden, daar zit ik dan weer.
En elke dag dat ik opsta mis ik je kerel en dat zal denk ik ook zo blijven.
Zie ik je ooit nog een keer?
Ik begin met mn handen door mn haar te wrijven.
Nog even en dan ben ik een jaar lang mn beste vriend al kwijt.
Ook al was het eerst wel zo, er is echt niets meer wat ik je verwijt.
MELKBOER
Ik weet nog heel goed, vroeger, ik was een jaar of zeven.
s avonds tegen een uur of acht stond hij daar voor de deur.
De melkboer, met zijn mooie kar, die is me altijd bijgebleven.
Een supermarkt op wielen, compleet met chauffeur.
Dag in dag uit reed hij stijlvol door de straat.
Met die mooie glorieuze wagen, door alle bochten van de wijken.
Als ik daar binnentrad, in die kar, om acht uur s avonds laat.
Ik heb op en neer gerend, ik wist niet waar ik moest kijken.
Half 9 lag ik zoetjes te dromen in mijn pyjama van flanel,
Over wat ik later worden ging, en welke carrière ik hebben zou.
Als ik later groot was dan wist ik t wel.
Dan had ik ook zo'n kar en reed ik waar ik maar wou.
Dan reed ik door het hele dorp, om alle mensen van dienst te wezen.
Waar ik ook kwam, kreeg ik respect van iedereen
(om) snel de boodschappen af te geven, en dan meteen weer door te sjezen.
Met mijn chique dure kar, door alle straten van haelen heen.
Luttele jaren later, viel mijn droom echter goed in duigen.
Het was acht uur maar de straat was leeg, ik was zwaar ontbeerd.
Het lage inkomen had de melkboer doen buigen.
Voor het eerst in mijn leven was ik gedesillusioneerd.
Het beste wat ik ooit op dicht gebied gepresteerd heb.
Mijn opa was hier veel beter in, maar jah, hij was ook niet voor niks neerlandicus
een is twee
en twee is een
een is gedeeld in twee
de een niet zonder de ander
de ander niet zonder de een
twee is een verenigd
tegenstellingen
die niet zonder kunnen
tegenstellingen
die mekaar afstoten
en aantrekken
kou en hitte
zonder kou geen hitte
zonder hitte geen kou
chaos en orde
zonder chaos nooit orde
zonder orde nooit chaos
dood en leven
twee zekerheden
zonder de ander geen bestaansrecht
quote:
Op dinsdag 29 april 2003 23:43 schreef Hoefkoek het volgende:
Gladiolen vloeien voort
uit verticale verflijnen,
terwijl het plafond wegschroeit
onder het opkomen van de maan.
Ondertussen
is het koolzuurhoudende gezelschap
sterk het spoor bijster geraakt.
Panelen van angst
vervormen de realiteit,
alhoewel er altijd nog
hoop is op een
einde.
A Field
Somewhere,amidst rolling fields
soft hills basking in the sun
serene and quiet,it lies
I see young and old
all of us silent,
deep in thought
we look at the ranks,
names and ages,
all reduced to numbers
engraved in stone.
My footfalls sound like thunder
on the loose stones
I can feel their presence,
see their faces
I hear the voices,the cries
the fear and the silence.
now its just us,the living
among the silent rows
we remember them
we honour them
Not because of a higher ideal,
not for King and Country,
but because we owe it to them,
just a moment of our living time
for those who rest eternally,
now as I walk away,
glancing back to the white crosses
I whisper,Thank you.
Tijger
Sjit, het is al 8 uur
Mijn klok stond nog op wintertijd
Met zelden goede spoed spring ik uit bed
Nog tijd genoeg voor een ontbijt
Een kopje thee en de gazet
Mijn brood stop ik in de rooster,
Zo wordt het lekker warm en hard,
Achteraf blijkt; ik heb gefaald
Beiden kanten zijn roetzwart.
Vervolgens maar een croissantje gehaald.
Op de fiets ga ik richting station,
Ik haal nog net op tijd mijn trein.
Op weg naar het volgende perron,
Ik moet namelijk in Eindhoven zijn.
Toch, ik zit net zo lekker in mijn coupon.
Dat ik eventjes de tijd vergeet.
Met alle gevolgen van dien
Ik kom te laat op school tot mijn grote spijt.
Het is inmiddels al half 10.
Ik bedoel half 11, het is zomertijd.
Er staat een man bij ons thuis aan de deur.
s Nachts laat om kwart over vier
Het dronkenschap gunt hem duidelijk plezier.
Hoewel een kater nadert met ochtendhumeur.
Hij wankelt naar de deur, waar
Hij t slot met zijn sleutel attakeert.
Na t gewicht van 1 ons te zijn gepasseerd,
Krijgt hij het dan toch voor elkaar.
Struikelend over zn eigen voeten.
Terwijl hij nog in zichzelf ouwehoert.
Komt hij vrolijk naar binnen gebonjourd.
Om ieder die er niet van gediend is wakker te groeten.
Eenmaal in de gang waar
Pas is geboend
Schudt hij de zand uit zn schoen
en de luis uit zn haar.
Hij schreeuwt en hij lalt.
Terwijl hij naar boven keert.
Waar hij op mijn bed parkeert
En ten ronken valt.
(in de stijl van A. Roland Holst)
Uit een lichtgebied kwam zij tot mij
Stond naast het lauwe bed, haar hand
Minde mij en maande te volgen tot het land
Waar al het staam'len vergeten is, voorbij... Voorbij...
dat aan de oren
van harige koppen
met koppige haren
hangt
is precies
't midden van 'n wind
die nog zijn bomen
vangt
Ik hou niet van rijmen die kloppen,
Die drammen met dreinende koppen.
Hun bonkend cadans
Geeft schoonheid geen kans
En helpt alle kunst naar de knoppen.
quote:
Op woensdag 30 april 2003 16:44 schreef Vahlto_II het volgende:
DE LIMERICKIk hou niet van rijmen die kloppen,
Die drammen met dreinende koppen.
Hun bonkend cadans
Geeft schoonheid geen kans
En helpt alle kunst naar de knoppen.
ik dacht,
ik dicht.
maar nee.
quote:Vet diepzinnig man
Op woensdag 30 april 2003 23:49 schreef KWAKje het volgende:
een korte:
ik dacht,
ik dicht.maar nee.
Zullen ze ook terug kijken,
en hoe klein zullen wij dan wel niet zijn ?
Zullen wij ook net zo helder zijn,
als zij weer terug kijken ?
Zullen wij vanaf daar
ook op sterren lijken ?
Weten zullen we het nooit,
maar dit weet ik wel :
Jij bent mijn ster,
mijn lichtje,
helder en schoon.
Ik kijk naar jou,
mijn lichtje,
en vraag.
Als ik jou,
mijn lichtje,
mijn liefde toon.
Zal jij,
mijn lichtje,
bij mij zijn vandaag ?
Jouw woorden klinken over de uitgestrekte velden
Velden, vol met witte en rode rozen bedekt
Woorden die onze liefde voor elkaar laat gelden
Laten de rozen waaien, zachtjes van de wind die jij opwekt
[Dit bericht is gewijzigd door displaced op 25-06-2003 19:05]
http://www.gedicht.nu/user.php?op=userinfo&uname=Michiel
Veel leesplezier!
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |