Het is een manier van denken die me echt aan het denken heeft gezet. Die man vertelde me ooit:
“Mensen kochten de eerste
iPhone in 2008 voor ongeveer 500 euro. Maar stel dat je toen even op je tanden had gebeten en in plaats van 500 euro uit te geven aan die
iPhone, een simpel toestel van 100 euro had gekocht. Dan had je de overige 400 euro kunnen investeren in
Apple-aandelen. Die zouden vandaag ongeveer 18.000 euro waard zijn. Met dat bedrag zou je nu achttien nieuwe iPhones kunnen kopen.”
Dus ik wil eigenlijk een nieuwe iphone. Maar ik denk nu bij mezelf. Moest ik nu eens 1000 investeren in
apple in plaats van een iphone.
Natuurlijk zal het bedrijf niet meer zo snel groeien. Maar het zet me wel aan het denken. ik vraag hier totaal geen advies. Ik vraag eigenlijk aan jullie: Wat vinden jullie van deze denkwijze van de oude wijze rijke man?
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo