KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
Ik heb in een ander topic de foto's van users hier bekeken, gadverdamme wat een rotkoppen zeg! Als je daar een steen tegenaan gooit word het er alleen maar mooier op! En intelligent zien jullie er ook al helemaal niet uit. 
Nee hoor, daarvoor heb ik genoeg aan de foto's die je zus me iedere dag stuurt.quote:Op zaterdag 20 september 2025 09:24 schreef uitkeringsgenieter het volgende:
Stiekem ben je wel klaargekomen op die foto's he oude viespeuk
Ja, maar we hebben wel weer hele andere kwaliteiten.
Appears.
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
In ieder geval niet ijsmeis.zipquote:
Op donderdag 21 mei 2015 19:22 schreef Vasion het volgende:
Vanaf nu ben jij mijn favoriete user.
Op zondag 7 december 2014 22:59 schreef GGMM het volgende:
Vanaf nu ben jij mijn favoriete user.
Vanaf nu ben jij mijn favoriete user.
Op zondag 7 december 2014 22:59 schreef GGMM het volgende:
Vanaf nu ben jij mijn favoriete user.
Nou gelukkig maar, dan val je tenminste niet zo uit de toon.
Bestiality sure is a fun thing to do. But I have to say this as a warning to you:
With almost all animals you can have a ball, but the hedgehog can never be buggered at all.
With almost all animals you can have a ball, but the hedgehog can never be buggered at all.
Grote mond over anderen, maar als je gevraagd wordt om zelf een foto te sturen hier verzin je excuusjesquote:Op zaterdag 20 september 2025 09:17 schreef Joopklepzeiker het volgende:
Ik heb in een ander topic de foto's van users hier bekeken, gadverdamme wat een rotkoppen zeg! Als je daar een steen tegenaan gooit word het er alleen maar mooier op! En intelligent zien jullie er ook al helemaal niet uit.
Moet ik wel eerst ff je moeder er af knippen.quote:
[..]
Grote mond over anderen, maar als je gevraagd wordt om zelf een foto te sturen hier verzin je excuusjes
Ik vond je moeder maar ook dom en lelijk. Maar in het donker zie je het toch niet.
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo
