F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Een nieuwe vraag (deze is voor iedereen):
Wanneer voelde je je het sterkst verbonden met je geloof, en wat maakte dat moment zo bijzonder?
Wanneer voelde je je het sterkst verbonden met je geloof, en wat maakte dat moment zo bijzonder?
In plaats van 'geloof' als een religieus concept te zien, beschouw ik het als een diepe overtuiging in mijn eigen (maar door anderen doordachte) bestaansfilosofie. Ik voelde me het sterkst verbonden met mijn 'geloof' - ofwel mijn overtuiging dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn leven en de betekenis ervan - op momenten dat ik volledig de controle nam over een situatie en een lastige beslissing maakte, puur gebaseerd op mijn eigen waarden. Dit was bij de moeilijke beslissing over het beëindigen van een relatie en later het opzeggen van mijn toenmalige baan. Ik realiseerde mij dat de verantwoordelijkheid én de vrijheid volledig bij mij lagen.
Een overtuiging dankzij het doordenken van de filosofie van Sartre en ook Camus (die meer de absurditeit van het leven benadrukte). Mijn Bijbels.
Een overtuiging dankzij het doordenken van de filosofie van Sartre en ook Camus (die meer de absurditeit van het leven benadrukte). Mijn Bijbels.
Dat is als ik in mijzelf ervaar wat de bijbel beschrijft.quote:Op dinsdag 2 september 2025 14:01 schreef Boca_Raton het volgende:
Een nieuwe vraag (deze is voor iedereen):
Wanneer voelde je je het sterkst verbonden met je geloof, en wat maakte dat moment zo bijzonder?
De bijbel gaat in de kern om transformatie: van dood naar leven, van zondig naar heilig, van dorheid naar vruchten dragen, van egoďsme naar liefde, van innerlijke leegte naar volheid, van chaos naar rust, enzovoorts.
Wanneer je in jezelf ervaart dat wat de bijbel beschrijft ook in jezelf plaatsvindt, is dat een bevestiging dat je geloof niet theoretisch is, maar gegrond in de realiteit.
En dan is het op een gegeven moment ook niet meer een kwestie van alleen geloven, maar simpelweg ervaren, weten.
Jezus Christus onthult zich via deze transformatie aan elke gelovige.
Dus je gelooft dan niet meer in ideeën, maar in de realiteit van een persoon waarmee je in direct contact staat, ook al zie je Hem niet.
Maar Zijn aanwezigheid wordt onontkenbaar, omdat wat je ervaart op geen enkele andere geloofwaardige manier nog te verklaren is.
En dan komt alles in het teken van het kennen van die persoon Jezus te staan. Hij wordt dan de bron van je eigen wezen.
Waar leegte was, komt volheid, want Hij vult jou met Zichzelf.
Waar angst was, komt vertrouwen, want je leert op Hem vertrouwen.
Waar egoďsme was, komt liefde, want Hij stort Zijn liefde uit in jou om die met anderen te delen.
Je wordt dus gevuld met God zelf via Jezus Christus, en hebt dus iemand anders in jou leven, die jou steeds meer verandert in Hemzelf, zolang je jezelf aan die transformatie blijft onderwerpen.
Dit is de meest concrete beleving van het geloof als een levende realiteit in plaats van simpelweg ideeën of overtuigingen.
[ Bericht 13% gewijzigd door Ali_Kannibali op 02-09-2025 23:08:16 ]
Nou, zo goed ben ik daar niet in. Ik ben meer van het type van het verhaal uit de bijbel over de vrouw die zei: HEER, de honden onder de tafel eten toch de kruimels op die de kinderen laten vallen. Dat is waar ik bij hoor.quote:
Een nieuwe vraag (deze is voor iedereen):
Wanneer voelde je je het sterkst verbonden met je geloof, en wat maakte dat moment zo bijzonder?
De verbondenheid kwam toen ik door dromen ontdekte dat ik in een vorig leven een pastoor was en dat ik op het moment van sterven een enorm schuldgevoel kreeg (dat was heel erg apart, ik beleefde het sterven opnieuw, een hartaanval op straat, ik wist toen gelijk dat het echt was gebeurd, ik zag mezelf en er liepen mensen op mijn lichaam af om me te helpen), dat ik dingen had laten liggen, dat ik mensen niet genoeg had geholpen. Nu ben ik er weer om mensen te helpen bij hun onzekerheden in het leven, dat is mijn taak.
Mooi Vincent. Dit is bijzonder en rijk aan symboliek en persoonlijke betekenis. Het is duidelijk geen standaard antwoord zoals van veel christelijke gelovigen die hun persoonlijke ervaringen als een soort waarheid prediken: feitenvrij gefantaseer met onbegrijpelijke verwijzingen naar bijbelteksten. Jouw antwoord is krachtig. Vanuit mijn perspectief kan ik er verschillende elementen uithalen die het antwoord zo betekenisvol maken.quote:Op woensdag 3 september 2025 01:24 schreef -Sigaartje het volgende:
Wanneer voelde je je het sterkst verbonden met je geloof, en wat maakte dat moment zo bijzonder?
Nou, zo goed ben ik daar niet in. Ik ben meer van het type van het verhaal uit de bijbel over de vrouw die zei: HEER, de honden onder de tafel eten toch de kruimels op die de kinderen laten vallen. Dat is waar ik bij hoor.
De verbondenheid kwam toen ik door dromen ontdekte dat ik in een vorig leven een pastoor was en dat ik op het moment van sterven een enorm schuldgevoel kreeg (dat was heel erg apart, ik beleefde het sterven opnieuw, een hartaanval op straat, ik wist toen gelijk dat het echt was gebeurd, ik zag mezelf en er liepen mensen op mijn lichaam af om me te helpen), dat ik dingen had laten liggen, dat ik mensen niet genoeg had geholpen. Nu ben ik er weer om mensen te helpen bij hun onzekerheden in het leven, dat is mijn taak.
De bijbelse verwijzing: door jezelf te identificeren met de vrouw die om kruimels vraagt, plaats je je in een positie van nederigheid en bescheidenheid.
De droomervaring als sleutel: de droom over je dood en het schuldgevoel dienden als een katalysator. Het is een extreem persoonlijk moment dat jij als authentiek en waar hebt ervaren, wat het een onwrikbare basis geeft voor je huidige overtuigingen.
Een duidelijke missie en doel: je verbindt je verleden (de schuld als pastoor) met jouw heden (het helpen van mensen). Uiteraard moet je geloven in "een vroeger leven" maar dit geeft jou een heldere en dwingende levensopdracht. De droom heeft je niet alleen een inzicht gegeven, maar ook een doel. Je bent niet langer een zoeker, maar iemand met een duidelijke taak, die voortkomt uit een diep persoonlijk verhaal. Die duidelijke taak is voor mij verrassend. Ik ken jou natuurlijk niet of nauwelijks, ik heb slechts een beeld van jou kunnen vormen op basis van hetgeen ik van jou hier heb gelezen (de afgelopen pakweg 12 maanden). Ik zag jou als een wanhopige 'zoeker' in dit leven maar het lijkt er op dat je (langzamerhand) jouw existentiële zingeving hebt gevonden.
Jouw geloof is niet gebaseerd op doctrine of traditie, maar op een diepe, persoonlijke ervaring die je een sterk gevoel van identiteit, nederigheid en levensdoel heeft gegeven. Voor jou is dit geen filosofisch idee - zoals mijn pragmatisch "geloof" in het existentialisme van Sartre - maar een echt authentieke "levende realiteit".
Wat bijzonder, jouw ervaring. En wat mooi om dat te mogen meemaken.quote:
[..]
Nou, zo goed ben ik daar niet in. Ik ben meer van het type van het verhaal uit de bijbel over de vrouw die zei: HEER, de honden onder de tafel eten toch de kruimels op die de kinderen laten vallen. Dat is waar ik bij hoor.
De verbondenheid kwam toen ik door dromen ontdekte dat ik in een vorig leven een pastoor was en dat ik op het moment van sterven een enorm schuldgevoel kreeg (dat was heel erg apart, ik beleefde het sterven opnieuw, een hartaanval op straat, ik wist toen gelijk dat het echt was gebeurd, ik zag mezelf en er liepen mensen op mijn lichaam af om me te helpen), dat ik dingen had laten liggen, dat ik mensen niet genoeg had geholpen. Nu ben ik er weer om mensen te helpen bij hun onzekerheden in het leven, dat is mijn taak.
Het sterkst verbonden met mijn geloof zijn de keren geweest dat ik in een kerk wilde zijn omdat ik het moeilijk had. Als ik er maar was. Op zoek naar iemand die me even kon steunen. Die trof ik niet altijd. Op die momenten voelde ik alles aan opsmuk of het-gaat-goeds van me afvallen. Tot mijn basis: mijn hart en die kerk. Alsof daar de antwoorden waren, de manier om verder te gaan, het was er. Ik brandde altijd wat kaarsjes. Als ik me weer wat rustiger voelde ging ik weer weg en dan voelde ik me opgelucht. En ook gesterkt.
Masturberen lijkt me in dat geval makkelijker en prettiger maar ieder z'n ding natuurlijk.
Conscience do cost.
Grappigerwijs, werd het "geloof" wat ik aanhing (Atheisme) hard onderuit getrapt tijdens de ervaring die Buddha Nirvana zou noemen,, in t Japans noemen ze dit een Satori geloof ik, een tijdelijke staat van enlightenment. Vanaf toen werd mn complete wereld onder mn voeten vandaan getrokken, ik wist op dat moment zéker dat Buddhism gelijk had want ik had over de bewustzijnsstaten gelezen, 10y eerder. Er is geen énkele twijfel geweest, ik herkende dírect dat dit was waar de schrijvers (Eckhart Tolle en Adyashanti -- Western Buddhism) het over hadden, terwijl ik al jaren niet meer met die content bezig was, het was instant realisatie, en ik denk dat dergelijke ervaring voor iedereen nodig is om uberhaupt religie serieus te nemen. Er valt anders immers geen touw aan vast te knopen als je ziet met wat voor bizarre teksten er uit verschillende religies komen. Veel later vond ik uit dat élke religie dat zelfde bedoelt, zij het dat Buddhism (en zgn "new age") dat veel beter verwoordde en daarom deze als eerst sterk naar voren kwam voor mij.quote:
Een nieuwe vraag (deze is voor iedereen):
Wanneer voelde je je het sterkst verbonden met je geloof, en wat maakte dat moment zo bijzonder?
Er is een ander perspectief van kijken nodig , en dan snap je direct grotendeels élk boek wat hierover gaat,omdat je dan niet het woord meer leest, of de zin, maar de daadwerkelijke diepte / meaning erachter. Het is imo alsof je naar een optical illusion zit te kijken de hele tijd, en dan ineens het besef krijgt van de illusion. Hier is ook een mooie quote over;
SPOILER: QuoteOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Goed, ik hou liever de term "god" er helemaal buiten, want daar gaan wij (westeners) over t algemeen vlamhard error op, en terecht, als je de associatie hebt die tegenwoordig vrijwel iedereen daarmee heeft.
Leo, van actualized verwoorde t wel mooi denk ik; "God == Existence", dus Existence itself, het bestaan... dát is t, niets meer, niets minder, ook niet iemand die mee kijkt hoevaak jij masturbeert of dat je wel genoeg bid naar datgeen...
Zonder die ervaring(en) -- want inmiddels zijn t er meer, zoals Jappie zegt; gedachtenstroom stilzetten is what its about, maar zonder die ervaring was ik nog steeds diehard atheist geweest, 100%.
Mooie vraag wel tho.As above, so below.
Mooi, de kerk als veilige haven ....quote:Op woensdag 3 september 2025 11:58 schreef Boca_Raton het volgende:
Het sterkst verbonden met mijn geloof zijn de keren geweest dat ik in een kerk wilde zijn omdat ik het moeilijk had. Als ik er maar was. Op zoek naar iemand die me even kon steunen. Die trof ik niet altijd. Op die momenten voelde ik alles aan opsmuk of het-gaat-goeds van me afvallen. Tot mijn basis: mijn hart en die kerk. Alsof daar de antwoorden waren, de manier om verder te gaan, het was er. Ik brandde altijd wat kaarsjes. Als ik me weer wat rustiger voelde ging ik weer weg en dan voelde ik me opgelucht. En ook gesterkt.
Je beschrijft de kerk niet als een plek van rituelen maar als een toevluchtsoord, een veilige haven. Je zoekt naar eenvoud: geen complexe theologische antwoorden, maar simpelweg aanwezigheid en ruimte. Je hebt behoefte aan "er gewoon zijn" en je hebt een hekel aan "opsmuk." Volgens mij benadruk je hiermee een verlangen naar authenticiteit en een terugkeer naar de basis. Je vindt connectie niet in anderen maar in een innerlijke ervaring. Hoewel je niet echt op zoek leek te zijn naar "iemand" vond je uiteindelijk troost in de stilte van de kerk én in jouw eigen hart. Het branden van kaarsjes en het gevoel van opluchting en versterking laten zien dat de antwoorden en de kracht om verder te gaan niet van buitenaf komen, maar van binnenuit, versterkt door de omgeving.
Zo iets dus, zeg ik als psychologisch duidertje die het niet altijd bij het rechte eind heeft..
Tja Bassie, de spijker weer op zijn kop. Zo als je het beschrijft, zo was het ook.quote:
[..]
Mooi, de kerk als veilige haven ....
Je beschrijft de kerk niet als een plek van rituelen maar als een toevluchtsoord, een veilige haven. Je zoekt naar eenvoud: geen complexe theologische antwoorden, maar simpelweg aanwezigheid en ruimte. Je hebt behoefte aan "er gewoon zijn" en je hebt een hekel aan "opsmuk." Volgens mij benadruk je hiermee een verlangen naar authenticiteit en een terugkeer naar de basis. Je vindt connectie niet in anderen maar in een innerlijke ervaring. Hoewel je niet echt op zoek leek te zijn naar "iemand" vond je uiteindelijk troost in de stilte van de kerk én in jouw eigen hart. Het branden van kaarsjes en het gevoel van opluchting en versterking laten zien dat de antwoorden en de kracht om verder te gaan niet van buitenaf komen, maar van binnenuit, versterkt door de omgeving.
Zo iets dus, zeg ik als psychologisch duidertje die het niet altijd bij het rechte eind heeft..
Herken je nou echt niet AI in die posts?quote:
[..]
Tja Bassie, de spijker weer op zijn kop. Zo als je het beschrijft, zo was het ook.
quote:
[..]
Herken je nou echt niet AI in die posts?
Nee. En dan nog, het past hier.quote:
[..]
Herken je nou echt niet AI in die posts?
Sommige mensen die regelmatig ChatGPT gebruiken om reacties te schrijven komen alleen zo tot verstandige teksten. Daarna zijn die teksten wél aan hun naam verbonden, dus moeten ze er ook nog achter blijven staan. En dat is vaak een grote stap voorwaarts ten opzichte van hun gebruikelijke niveau.
Ik zie regelmatig reacties staan waarvan ik vermoed dat ze van ChatGPT komen. Wanneer er een zogenoemd kastlijntje in voorkomt weet ik het doorgaans wel zeker, want op Nederlandse toetsenborden is daar niet eens een functie voor. Maar meestal denk ik: ha, goed dat er weer wat redelijks gepost wordt. De boel wordt weer in het spoor geduwd. Dat komt de echte discussie (die door de mensen zélf gevoerd wordt) alleen maar ten goede.
[ Bericht 0% gewijzigd door Jigzoz op 06-09-2025 10:23:36 ]
Ik zie regelmatig reacties staan waarvan ik vermoed dat ze van ChatGPT komen. Wanneer er een zogenoemd kastlijntje in voorkomt weet ik het doorgaans wel zeker, want op Nederlandse toetsenborden is daar niet eens een functie voor. Maar meestal denk ik: ha, goed dat er weer wat redelijks gepost wordt. De boel wordt weer in het spoor geduwd. Dat komt de echte discussie (die door de mensen zélf gevoerd wordt) alleen maar ten goede.
[ Bericht 0% gewijzigd door Jigzoz op 06-09-2025 10:23:36 ]
Je kan AI vaak herkennen aan de stijl die heel neutraal of te objectief/afstandelijk is. Je kan die teksten ook in een AI-detector voeren:quote:
[..]
Nee. En dan nog, het past hier.
Deze geeft aan dat de tekst 100% AI is. Het doet er inderdaad niet toe als iemand AI in zijn reacties gebruikt, maar ik vind het wel eerlijk naar je discussiepartners toe als je dan aangeeft dat de teksten van AI afkomstig zijn. Die doen immers wel moeite om hun eigen gedachten onder woorden te brengen. Ik zou zulke AI-teksten gewoon tussen aanhalingstekens of in een quote-blok plaatsen.
Oké. Bassie, ik vind het een mooie tekst maar als deze door AI gemaakt is, zet het er even bij.quote:
[..]
Je kan AI vaak herkennen aan de stijl die heel neutraal of te objectief/afstandelijk is. Je kan die teksten ook in een AI-detector voeren:
[ afbeelding ]
Deze geeft aan dat de tekst 100% AI is. Het doet er inderdaad niet toe als iemand AI in zijn reacties gebruikt, maar ik vind het wel eerlijk naar je discussiepartners toe als je dan aangeeft dat de teksten van AI afkomstig zijn. Die doen immers wel moeite om hun eigen gedachten onder woorden te brengen. Ik zou zulke AI-teksten gewoon tussen aanhalingstekens of in een quote-blok plaatsen.
Dat doe ik niet want ik heb deze tekst eigenhandig gemaakt. @ejtleeditnA is raar bezig, een eng mannetje.quote:
[..]
Oké. Bassie, ik vind het een mooie tekst maar als deze door AI gemaakt is, zet het er even bij.
Dit was het Boca, dit forum wordt bezocht door teveel rare users en is onder toezicht van een mislukte moderator. Dus ik houd het hier voor gezien, de lol is er van af. Tijd om andere dingen te doen. Misschien zie ik je later wel bij de haiku's.
[ Bericht 4% gewijzigd door Geldprintkabouter op 07-09-2025 17:10:32 ]
We komen niet te weten helaas wie er nu de waarheid spreekt over de tekst in AI: Bassie of Antideeltje. Heel onduidelijk maar het is niet anders.
Het is overduidelijk een AI-tekst.quote:
We komen niet te weten helaas wie er nu de waarheid spreekt over de tekst in AI: Bassie of Antideeltje. Heel onduidelijk maar het is niet anders.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |