Niet de Kromme, Puck van Heel, Ove Tshiendval of Ijzeren Rinus werden voetballer van de eeuw van Feijenoord. Het was een kleine, fragiele voetbalartiest die deze eer te beurt viel. Een dribbelaar langs de lijn, die ze in het Feijenoordshirt nog nooit hadden gezien. Zijn Feyenoordhart wisten ze nooit te stelen. De bal aan z'n voet evenmin. Trouw aan Feijenoord, met de bal aan een touwtje en aan zijn magische voeten. 'Coentje, Coentje. Wat doe je nu?' Hij was meedogenloos neergesabeld. Zijn medespelers voelden met hem mee. Zelfs Bob was spakeloos. Tegenwoordig 6 keer rood. Real Madrid thuis. Wie kent de beelden niet?![OIP.HORiK-e4KhMkJNrwlzWtzAHaFw?cb=thfc1&rs=1&pid=ImgDetMain&o=7&rm=3]()
Als Coentje was neergesabeld kwamen Israël en Laseroms even poolshoogte nemen. (Het duo als Laserels door Dik Bruynesteyn geweldig gekartonneerd) Ter bescherming van het grootste, en dierbaarste bezit van Feijenoord, werd Coen Moulijn beschermd door deze twee andere, ook al overleden, Feijenoord grootheden.
Moulijn debuteerde in 1955 voor Feijenoord. Toen nog met twee puntjes op de Y en bij een overwinning. Aan de destijds nog topclub Xerxes betaalden ze 28.000 gulden voor de dribbelaar. Sparta viste achter het voetbalnet. Een andere profclub uit Rotterdam. Een immens bedrag destijds. Het zou een goede investering voor bijna 20 jaar plezier en succes blijken te zijn.
De publiekslieveling trok tienduizenden mensen naar De Kuip. In zijn beginjaren kon Moulijn haast een wedstrijd in zijn eentje beslissen. Begin jaren zestig informeerde FC Barcelona daarom of Moulijn te koop was, hij kon en mocht er niet op ingaan, en bleef in Rotterdam. Later liet hij weten dat hij daar ontevreden, maar niet kwaad over was. Als hij toen naar Barça was gegaan zou hij een stuk beroemder zijn geworden was zijn overtuiging. Maar de clubs hadden het voor het zeggen.
De uitvaart van Coen Moulijn werd historisch. Tienduizenden mensen stonden langs de kant te applaudisseren voor een grote, kleine Rotterdammer. Coentje stal de harten van iedereen. Stal de bal om er mee vandoor te gaan. Stond naast Theo de Tank op het balkon van de Coolsingel. En naast ijzeren Rinus. Twee beschermheiligen in de Rotterdamse voetbalhemel.
Tegenwoordig zou hij een wereldster zijn. Net zoals de onlangs overleden Rinus Israël in deze media-tijden internationaal een grote naam zou zijn geweest. Ze waren al bekend en gekend als topvoetballers. Maar het sterrendom had Nederland nog niet bereikt. Coentje is nu een balletje aan het hooghouden met de gisteren overleden Ove Kindvall, Wimpie Jansen, en Joop van Daele. Rinus en Theo kijken met plezier toe. Die zijn niet van het hooghouden. Happel ziet ook dat het goed is, en steekt er nog één op. 'Laat der Willem nog maar daar bleiben. Die mag onze eer daar beneden nog ein zeit hog houden.'
tong80
![OIF.icGRA3Gmj5VG4kMBHpZ0rw?cb=thfc1&rs=1&pid=ImgDetMain&o=7&rm=3]()
![th?id=OIF.s%2fsMy9SfkHfxaHXo6mPWtg&w=343&h=180&c=7&r=0&o=7&cb=thfc1&pid=1.7&rm=3]()
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !