Je houdt iets niet in stand als er sprake is van een oerdrang bij de vrouw. Gaat toch gebeuren. Al dan niet met jou.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:09 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
nou.. Dat is wel een beetje cru, zolang ik de energie in steek om een relatie in stand te houden en de ander is mogelijk op een ander toer bezig, wat nu nog te vroeg is om zeker te weten, dan loop ik niet weg, dan mag zij dat doen, letterlijk.
Nee jij houdt de relatie niet in stand. Jij geeft geen duidelijkheid op de belangrijkste vraag in haar leven.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:09 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
nou.. Dat is wel een beetje cru, zolang ik de energie in steek om een relatie in stand te houden en de ander is mogelijk op een ander toer bezig, wat nu nog te vroeg is om zeker te weten, dan loop ik niet weg, dan mag zij dat doen, letterlijk.
Ja zo werkt dat. Goede post die ik helemaal had moeten quoten. Maar hij staat hierboven in zijn geheel dus.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:14 schreef Lenny77 het volgende:
Jij geeft geen duidelijkheid op de belangrijkste vraag in haar leven.
Hij wil haar gewoon niet kwijt... dus dan maar onbewust aan het lijntje houden.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:15 schreef Bart2002 het volgende:
[..]
Ja zo werkt dat. Goede post die ik helemaal had moeten quoten.
je schijnt het nogal zeker te weten, ik gun haar alles, zoals meerdere keren aangegeven ook met een ander. Dan moet ze dat uitspreken met een ander te willen uitzoeken, maar niet die problematiek 'mogelijk' met anderen besprekenquote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:14 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
Nee jij houdt de relatie niet in stand. Jij geeft geen duidelijkheid op de belangrijkste vraag in haar leven.
Je stelt zelfs dingen uit zoals die koop omdat je waarschijnlijk geen kinderen wil.
En DAT weet ze en voelt zij ook.
Als jij heel eerlijk tegen jezelf zou zijn dan weet je dat jij er geen wil. Zelfs niet met de vrouw van je leven (je eigen woorden).
Dus laat haar gaan en bespaar jezelf de ellende van een lelijke breuk en gun haar meer tijd om iemand te vinden die wel een gezinnetje met haar wil.
Jij voelt je veel te zeker in je positie (enige die goed is voor haar en haar ouders die dit ook niet zouden willen).
Ze is 28 en de klok tikt. Ze tikt hard.. Daar kom jij niet tegenop, daar komt niemand tegenop
Grotendeels mee eens.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:32 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
je schijnt het nogal zeker te weten, ik gun haar alles, zoals meerdere keren aangegeven ook met een ander. Dan moet ze dat uitspreken met een ander te willen uitzoeken, maar niet die problematiek 'mogelijk' met anderen bespreken
Mijn vorige partner is bij me weg gegaan omdat ik geen kinderen wilde. Wij hadden alles goed op de rit, net samen huisje gekocht, leuke vrienden, goede seks en geld genoeg. Iedereen vond ons een leuk stel en complementair aan elkaar maar daarom is zij wel weg gegaan. Was toen 27 en zij was 26 en waren 5 jaar samen. Heb heel duidelijk gezegd dat ik ze echt niet wilde en toen zijn we helaas uit elkaar gegaan.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 17:33 schreef Treinhoer het volgende:
[..]
Edit: Alles na jouw quote niet gelezen, topic gaat snel en ik was te lang bezig met mijn spreekbeurt.
Ik heb net alle reacties gelezen en ik zit bij jou eigenlijk echt wel op 50/50. Ik snap je insteek, en je hebt best een sterke mening (en ik vermoed dat er iemand jou ooit heeft bedrogen vanuit je overtuiging, dat is klote en dat verdien je niet, maar dit is een aanname en hoef je ook niet te verdedigen of over uit te wijden).
Aan de andere kant, een kinderwens is inderdaad wel een ding bij vrouwen. Ik ben zelf langzaam aan richting de eind 30 num en ik heb altijd tegen mijn partner gezegd dat als het niet gebeurd vind ik dat prima, gebeurd het wel, even goed prima. Voor mij 'boeit' het niet zoveel of het wel/niet gebeurd, en zij staat er in de basis net zo in, alleen komt nu ook voor haar de leeftijd dat we wel dat gesprek aan moeten gaan. Een geriatrische zwangerschap brengt natuurlijk wel gevaren en andere mogelijke complicaties met zich mee, en of je nu nog 30-40 jaar samen blijft of alsnog na 10 jaar uit elkaar gaat, kan je iemand wel die mogelijkheid ontnemen.
Persoonlijk als man zijnde is het voor mij zelf allemaal niet zo spannend, maar ik erken wel dat het voor een vrouw toch een harde keuze is, die puur op evolutie niveau, tegen alles in gaat. Dat kan verwarrend, vervelend of andere aspecten met zich mee brengen voor de vrouw.
En ik ben geen vrouw en geen psycholoog dus ik wil het zeker niet invullen, maar ik ( denk? ) dat ik me wel besef dat dit een groter thema is voor de vriendin van OP dan voor hem.
En ook daarmee wil ik niet zijn zorgen niet serieus nemen.
Oke, lief dagboek, wat een lange post voor iets simpels om te zeggen dat ik op 50/50 met je mee gaat. Doe er mee wat je wil, of juist niets, even goed._!
ja het is ook niet makkelijk, maar de enige manier om voor nu 'zeker', want vraag blijft kom je snel iemand tegen waarmee je wilt settelen, te zijn is dit afkappen ondanks de vele positieve kanten. Dat is de afweging die zij moet maken als het haar niet snel genoeg gaat of als ik bij wijze over 3 weken zeg: nee op zeker niet. Ik moet mij hier ongeveet verontschuldigen dat ik het haar moeilijk maak terwijl zij bij derden zit aan te klooien.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:35 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
Grotendeels mee eens.
Maar kan jij je voorstellen dat zij ook in de knoop zit? Je loopt ook niet zomaar weg uit een relatie..
ik heb altijd aangegeven hoe ik erin stond en sta. Als dat antwoord niet bevredigend is voor haar, moet zij die keuze maken. Als zij erachter komt dat ze oke is zonder kinderen, dan ga ik dat toch niet afkappen, of moet ik het dan afkappen want ja ergens weet ik dat ze het misschien toch wel wil en haar kwetsen met: nou ik ga bij je weg zodat jij je droom kan waarmaken, doeidoeidemazzel en het was leuk verder, tot nooit?quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:37 schreef Elan het volgende:
[..]
Mijn vorige partner is bij me weg gegaan omdat ik geen kinderen wilde. Wij hadden alles goed op de rit, net samen huisje gekocht, leuke vrienden, goede seks en geld genoeg. Iedereen vond ons een leuk stel en complementair aan elkaar maar daarom is zij wel weg gegaan. Was toen 27 en zij was 26 en waren 5 jaar samen. Heb heel duidelijk gezegd dat ik ze echt niet wilde en toen zijn we helaas uit elkaar gegaan.
Op de eerste ontmoeting met mijn huidige vrouw gelijk gevraagd en gelukkig wilde zij ze ook niet. Je moet daar gewoon niet mee fucken als man. Je hoeft er niet aan te beginnen maar maak gewoon tijdig een keuze en hou mensen niet aan het lijntje.
Het hebben van een onbeantwoorde kinderwens heel erg stressvol en deprimerend voor vrouwen die die wens hebben. Op 31 weet je als man echt wel of je ze wil of niet. Zeker in een vaste relatie.
Nogmaals het lijkt met 28 alsof je tijd genoeg hebt maar je venster om er op een verantwoorde manier aan te beginnen (dus niet op 35) is relatief klein. Zeker als je ook nog een vent moet zoeken.
quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:43 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
ik heb altijd aangegeven hoe ik erin stond en sta. Als dat antwoord niet bevredigend is voor haar, moet zij die keuze maken. Als zij erachter komt dat ze oke is zonder kinderen, dan ga ik dat toch niet afkappen, of moet ik het dan afkappen want ja ergens weet ik dat ze het misschien toch wel wil en haar kwetsen met: nou ik ga bij je weg zodat jij je droom kan waarmaken, doeidoeidemazzel en het was leuk verder, tot nooit?
Zij moet deze vraag beantwoordt zien om zelf een conclusie te kunnen trekken.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:41 schreef Seven. het volgende:
Als je kinderen zou willen, zou je ze dan willen met haar?
daar zijn we wel de diepte over aangegaan, maar als ik op die momenten het idee had en ook aangaf dat het mij niet extra verrijking geeft in het leven, dan lijkt mij dat een duidelijke richting. Altijd zo aangegeven en zou het wel komen, dan ga je daar wel voor de 100% voor, maar komt het niet dan ben ik daar ook content mee. Als zij dan het idee heeft dat er geen volledige consensus is, nogmaals hoe kut ik dat ook zou vinden, dan kan ze dat bij een ander zoeken. Nogmaals de apps naar een ander zijn onschuldig, maar het idee dat dat om kan slaan omdat er bepaalde dingen genoemd worden, weet ik dsn liever zeker dan dat er maar omheen wordt gedraaid.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:39 schreef Seven. het volgende:
Als je zelf een toekomstbeeld hebt van je partner als vader van je kinderen, dan komt het na 3,5 jaar best wel binnen als hij (dan pas) aangeeft eigenlijk helemaal niet te weten of hij daar ooit voor open staat.
Tekenend voor de relatie dat het schijnbaar pas na 3,5 jaar samen besproken is. TS is niet bereid om de diepte in te gaan op de zaken die er echt toe doen. Van een emotioneel onvolwassene kun je niet verwachten dat hij een veilige haven kan zijn binnen een relatie, laat staan voor een gezin.
En zij is vermoedelijk ook nog niet volwassen genoeg, gezien de zinspeling dat zij jaloers reageert op berichtjes van collega's. Ook zij heeft blijkbaar in 3,5 jaar tijd niet gecommuniceerd over haar kinderwens.
In een gezonde veilige relatie haal je voornamelijk het beste in elkaar naar boven. Klinkt niet alsof dat hier het geval is.
Nee nee, ze WEET dat ze kinderen wil.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:43 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
ik heb altijd aangegeven hoe ik erin stond en sta. Als dat antwoord niet bevredigend is voor haar, moet zij die keuze maken. Als zij erachter komt dat ze oke is zonder kinderen, dan ga ik dat toch niet afkappen, of moet ik het dan afkappen want ja ergens weet ik dat ze het misschien toch wel wil en haar kwetsen met: nou ik ga bij je weg zodat jij je droom kan waarmaken, doeidoeidemazzel en het was leuk verder, tot nooit?
daarop is het antwoord ja, mits ik daar voor mezelf ook aan toe ben en dat ben ik op dit punt niet, niet genoeg blijkbaar.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:46 schreef Seven. het volgende:
[..]
[..]
Zij moet deze vraag beantwoordt zien om zelf een conclusie te kunnen trekken.
Dit is een neequote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:50 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
daarop is het antwoord ja, mits ik daar voor mezelf ook aan toe ben en dat ben ik op dit punt niet, niet genoeg blijkbaar.
Een afwachtende nee op je 22e is ok, een nee op je 31e is een echte nee.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:54 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
zolang ik er niet uit ben is dat een nee inderdaad.
dat ben ik ook, door in ieder geval geen ja te zeggen en het dan uiteindelijk te laten klappen als het zo ver is door te zeggen dat het eigenlijk een nee was maar haar niet kwijt wilde. Hoe kut ik het ook vind, als zij niet met een nee kan leven, move on, dan gaat ze weg, maar niet achter de rug om anderen kenbaar maken wat nu de struggle is en peilen hoe gespannen de boog staatquote:Op vrijdag 16 mei 2025 22:00 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
Een afwachtende nee op je 22e is ok, een nee op je 31e is een echte nee.
Zeker als je er een hele leuke partner bij hebt.
Ik denk dat het helaas tijd gaat worden dat je eerlijk naar jezelf toe gaat zijn.
Los van haar appgedrag op dit moment wat ook geen schoonheidsprijs verdient..
Iemand die kinderen wil, gaat niet akkoord met een partner die dat niet wil, die garantie kan ik je nu al geven.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 16:31 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
ik 31, zij 28. Weet niet of het kansloos is. Ze heeft in mij ook iemand wat ze verder nog nooit in een ander heeft gevonden en dat heeft ze ook besproken met haar ouders, die aangeven dat te moeten koesteren. 'Hier laat je wat, daar breng je wat' zegt haar moeder altijd. Nu is dat geen garantie dat ze dan maar akkoord gaat met geen kinderen, I know.
Jij hebt die nee nog niet zwart wit uitgesproken, je hebt gezegd; wacht nog een jaar en dan hebben we het er terug over. Dus dat hangt allemaal nog in de lucht. En jij durft die nee niet uit te spreken want dan weet je dat het gedaan is.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 22:04 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
dat ben ik ook, door in ieder geval geen ja te zeggen en het dan uiteindelijk te laten klappen als het zo ver is door te zeggen dat het eigenlijk een nee was maar haar niet kwijt wilde. Hoe kut ik het ook vind, als zij niet met een nee kan leven, move on, dan gaat ze weg, maar niet achter de rug om anderen kenbaar maken wat nu de struggle is en peilen hoe gespannen de boog staat
Hoe denk je eigenlijk dat zo'n kinderwens zich zou uiten, heb je daar enige verwachting bij? Heb je vrienden die al vader zijn? En wat stel je je eigenlijk voor bij het ouderschap?quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:50 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
daarop is het antwoord ja, mits ik daar voor mezelf ook aan toe ben en dat ben ik op dit punt niet, niet genoeg blijkbaar.
Dat “ene punt” waar jij dus geen duidelijkheid over kunt geven is nu wel eventjes een (zeker voor haar) essentieel punt nadat jullie 3,5 jaar samen zijn:quote:Op vrijdag 16 mei 2025 20:57 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
laat ik voorop stellen dat ik je hele verhaal snap, echter vind ik het vreemd dat je mijn houding daarin laks of niet krachtig vindt. Ik stel duidelijke grenzen, ik geef aan hoe ik in bepaalde zaken sta, ik bied haar alle vrijheid, maar heb slechts op 1 punt tijd nodig tot een goed besluit te komen.
Waar van hangt het voor jou af of je een kind wil dan, want je argumenten (hoewel volkomen valide) zijn geen zaken die op korte of lange termijn gaan veranderen? Kan me voorstellen dat zij dat ook niet zoveel mee kan.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 21:43 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
ik heb altijd aangegeven hoe ik erin stond en sta. Als dat antwoord niet bevredigend is voor haar, moet zij die keuze maken. Als zij erachter komt dat ze oke is zonder kinderen, dan ga ik dat toch niet afkappen, of moet ik het dan afkappen want ja ergens weet ik dat ze het misschien toch wel wil en haar kwetsen met: nou ik ga bij je weg zodat jij je droom kan waarmaken, doeidoeidemazzel en het was leuk verder, tot nooit?
Heel goed gezegd. Met name die laatste zin is de spijker op de kop.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 22:20 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Dat “ene punt” waar jij dus geen duidelijkheid over kunt geven is nu wel eventjes een (zeker voor haar) essentieel punt nadat jullie 3,5 jaar samen zijn:
Hoe je jullie toekomst samen ziet; Zij stelde heel duidelijk dat zij kinderen wil, een huis wil kopen en wil settelen…
Je antwoord ‘dat je daarover nu niks kan of wil beslissen ‘ is een flinke motie van wantrouwen in de toekomst die zij aangeeft te willen.
Met alle respect, maar daar kan je nu niet in vaagheid wegvluchten:
Je moet daarover duidelijkheid scheppen…
Wat je daarover beslist is je eigen keuze, ja of nee…
Maar je zal daar een antwoord op moeten geven…
Doe je dat niet, verlies je haar sowieso…
Of dat nu aan die ene chat-persoon is, of aan een ander.
Jij durft het zelf niet aan om eerlijk te zijn en de relatie dus op te zeggen. Zij moet dat maar doen als haar kinderwens zo groot is. En intussen gooi je het op dat app-gebeuren met een andere man, om een beslissing nog meer naar haar toe te duwen. Jij wacht rustig af en bent straks het arme slachtoffer dat in de steek gelaten is.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 22:04 schreef HulkHeld het volgende:
[..]
dat ben ik ook, door in ieder geval geen ja te zeggen en het dan uiteindelijk te laten klappen als het zo ver is door te zeggen dat het eigenlijk een nee was maar haar niet kwijt wilde. Hoe kut ik het ook vind, als zij niet met een nee kan leven, move on, dan gaat ze weg, maar niet achter de rug om anderen kenbaar maken wat nu de struggle is en peilen hoe gespannen de boog staat
Er zijn zoveel mensen die het ouderschap ook maar gewoon overkomt, en dat zijn niet per definitie slechtere ouders dan die ouders die bewustere keuzes maken. En zelfs als je er heel bewust voor gaat: er is niets dat je kan voorbereiden op de impact die een kind op je leven en je relatie zal hebben.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 23:15 schreef JopieKlaassen het volgende:
Deze relatie is gedoemd te mislukken. Kinderen hebben een dusdanige impact op je leven dat je daar met volle overtuiging wel of niet voor moet gaan. Er is geen middenweg. Jij wil hier niet voor gaan en stel dat ze haar kinderwens opoffert voor jou dan gaat dat vroeg of laat problemen geven.
Het is geen kwestie van goed of fout, jullie passen op een cruciaal punt simpelweg niet bij elkaar.
Heb je op zich wel een punt, uiteindelijk merk je pas wat het betekent als het kind er daadwerkelijk is. Neemt niet weg dat als je er op voorhand eigenlijk al geen zin hebt je er beter niet aan kunt beginnen.quote:Op vrijdag 16 mei 2025 23:25 schreef Seven. het volgende:
[..]
Er zijn zoveel mensen die het ouderschap ook maar gewoon overkomt, en dat zijn niet per definitie slechtere ouders dan die ouders die bewustere keuzes maken. En zelfs als je er heel bewust voor gaat: er is niets dat je kan voorbereiden op de impact die een kind op je leven en je relatie zal hebben.
De vraag is: hoe ga je er zelf mee om en hoe ga je er als gezamenlijke ouders mee om? Want alleen dat bepaalt of je er geschikt voor bent of niet.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |