Verder zie VS voor voorbeelden waarin de TP niet meedoet.
We hebben in elk geval geen onafhankelijke rechtspraak.quote:
Het zit dieper dan dat, zo is er de zelfstandig wetgeving van de uitvoerende macht (artikel 89gw) van de grondwet, de nodige formele instemming van de uitvoerende macht bij het tot stand komen van wetten (artikel 81gw), de raad van state (bestuursrechter en bovendien adviesorgaan voor parlemente en regering - gedeeltelijk opgelost na het procola arrest).quote:Op donderdag 15 mei 2025 19:03 schreef SebbeSwensje het volgende:
[..]
We hebben in elk geval geen onafhankelijke rechtspraak.
quote:
[..]
We hebben in elk geval geen onafhankelijke rechtspraak.
Heb vorige mijn jas opgehaald bij de kleermaker.quote:
Die maken blijkbaar gebruik van dure draden 😱
quote:
De Trias Politica was een 18e eeuws concept dat ervan uitging dat de uitvoerende macht kon regeren terwijl de wetgevende macht op eigen houtje wetten maakt, en dus dat er niet via wetgeving werd bestuurd. Het ging er ook vanuit dat de wet duidelijk was en rechters die gewoon bijna mechanisch konden toepassen op het individuele geval.quote:Op donderdag 15 mei 2025 19:18 schreef BlaZ het volgende:
[..]
Het zit dieper dan dat, zo is er de zelfstandig wetgeving van de uitvoerende macht (artikel 89gw) van de grondwet, de nodige formele instemming van de uitvoerende macht bij het tot stand komen van wetten (artikel 81gw), de raad van state (bestuursrechter en bovendien adviesorgaan voor parlemente en regering - gedeeltelijk opgelost na het procola arrest).
Zo bleek dat helemaal niet te werken. Nederland leek het beter om de uitvoerende macht als medewetgever hebben waarme er dus al weinig trias meer is. We doen wel aan machtenscheiding in de zin dat rechterlijke macht onafhankelijk zou moeten zijn. Maar dat mag dan maar één kant op werken, dat de rechterlijke macht zic ook onafhankelijk van de wet ach, en op de stoel van de rechter gaat zitten was niet in voorzien, maar dat vinden we al decennia prima en het gaat steeds verder.
De machtenscheiding is sowieso een institutioneel zooitje. Bij de RvS zitten de wetgever en de rechter op elkaars lip. We hebben terzake van de openbare orde en veiligheid de zogenaamde driehoek, burgemeester, van de uitvoerende macht, hoofdcommissaris van de uitvoerend macht, zitten om de tafel met de Hoofdofficier van Justitie en die is van de rechterlijke macht.
De positie van het OM is in de grond al zeer dubieus qua machtenscheiding. Het is staande magistratuur, die zich zelfs dan nog veel te rechterlijk gedraagt, ook graag wetten oprekt of opzij schuift, en maar heel beperkt verantwoording verschuldigd is aan de uitvoerende macht, en zelfs aan de rechter. De rechter volgt dan weer vaak de richtlijnen van het OM als ware het een wet, terwijl daar nooit een wetgever aan te pas is gekomen. Dus daar zet de rechter de OvJ op de stoel van de wetgever.
Dat is toch gewoon algemeen bekend? Heel veel landen hebben overigens geen stricte trias politica.quote:
Op Het is wel belangrijk in ogenschouw te houden dat deze ideëen voortkwamen uit de prenationalistische periode toen er nog veel met latijn gewerkt werd, waardoor er veel vastere definities van woorden waren en het mechanistische dus ook eerder van toepassing was. Het is juist de verandering naar moderne talen waardoor we te maken kregen met semantische veranderingen in woordbetekenis wat het oeverloos herinterpreteren van wetten mogelijk maakt.quote:
[..]
De Trias Politica was een 18e eeuws concept dat ervan uitging dat de uitvoerende macht kon regeren terwijl de wetgevende macht op eigen houtje wetten maakt, en dus dat er niet via wetgeving werd bestuurd. Het ging er ook vanuit dat de wet duidelijk was en rechters die gewoon bijna mechanisch konden toepassen op het individuele geval.
Ik denk eerder dat het te maken heeft met het geloof in het rationalisme van die tijd, het zien van het recht en zijn taal als een exact gestructureerde Franse tuin, alsof rechtspleging een wiskundige formule is of een eenvoudig syllogisme.quote:
[..]
Het is wel belangrijk in ogenschouw te houden dat deze ideëen voortkwamen uit de prenationalistische periode toen er nog veel met latijn gewerkt werd, waardoor er veel vastere definities van woorden waren en het mechanistische dus ook eerder van toepassing was. Het is juist de verandering naar moderne talen waardoor we te maken kregen met semantische veranderingen in woordbetekenis wat het oeverloos herinterpreteren van wetten mogelijk maakt.
Zo bleek het niet te werken, dat wisten de Romeinen ook al maar mensen denken wel vaker dat hun tijdperk net die ene is waarin alles verandert. Wetten moeten altijd geinterpreteerd worden, maar na 100 jaar wetten interpreteren vormt zich een bouwwerk van interpretaties dat zelfstandig naast de wet bestaat ipv dat het binnen de kaders van de wet blijft. Dat is omdat rechters zich teveel beslissingsmacht toeeigenen, gewoon omdat het kan omdat er niemand is om ze terug te fluiten. Ze denken dat hun deskundigheid in het toepassen en dus interpreteren van de wet, de enige deskundigheid die ze hebben, ze een soort algemene bron van wijsheid geeft waaruit ze kunnen putten om de democratisch verkozen wetgever te corrigeren en overrulen.
Dat zou ook kunnen, het is wel interessant dat Montaigne een eeuw eerder deze problemen wel degelijk al herkende. Wellicht omdat de late middeleeuwen juist erg legalistisch waren, zie o.a. de serie boeken over de late middeleeuwen van Frances en Joseph Gies hierover.quote:
[..]
Ik denk eerder dat het te maken heeft met het geloof in het rationalisme van die tijd, het zien van het recht en zijn taal als een exact gestructureerde Franse tuin, alsof rechtspleging een wiskundige formule is of een eenvoudig syllogisme.
Zo bleek het niet te werken, dat wisten de Romeinen ook al maar mensen denken wel vaker dat hun tijdperk net die ene is waarin alles verandert. Wetten moeten altijd geinterpreteerd worden, maar na 100 jaar wetten interpreteren vormt zich een bouwwerk van interpretaties dat zelfstandig naast de wet bestaat ipv dat het binnen de kaders van de wet blijft. Dat is omdat rechters zich teveel beslissingsmacht toeeigenen, gewoon omdat het kan omdat er niemand is om ze terug te fluiten. Ze denken dat hun deskundigheid in het toepassen en dus interpreteren van de wet, de enige deskundigheid die ze hebben, ze een soort algemene bron van wijsheid geeft waaruit ze kunnen putten om de democratisch verkozen wetgever te corrigeren en overrulen.
Met Latijn is het natuurlijk wel veel makkelijker om je in te beelden dat je dingen zo exact kunt uitdrukken dat er geen ruimte voor interpretatie is dan met een levende taal waarin je aldoor misverstanden en dubbelzinnigheid tegenkomt. Het was een erg legalistische tijd inderdaad, de Nederlandse opstand bijvoorbeeld, was ook een al juridische heen en weerschrijverij tussen de gevechtshandelingen door.quote:
[..]
Dat zou ook kunnen, het is wel interessant dat Montaigne een eeuw eerder deze problemen wel degelijk al herkende. Wellicht omdat de late middeleeuwen juist erg legalistisch waren, zie o.a. de serie boeken over de late middeleeuwen van Frances en Joseph Gies hierover.
Maar Montesquieu's "de l'Esprit des Lois" is van 250 jaar na de late Middeleeuwen.
Uiteraard, maar Montesquieu was bij uitstek iemand die de periode ervoor, inclusief de late middeleeuwen, grondig onderzocht en zo op zijn conclusies uitkwam.quote:
[..]
Met Latijn is het natuurlijk wel veel makkelijker om je in te beelden dat je dingen zo exact kunt uitdrukken dat er geen ruimte voor interpretatie is dan met een levende taal waarin je aldoor misverstanden en dubbelzinnigheid tegenkomt. Het was een erg legalistische tijd inderdaad, de Nederlandse opstand bijvoorbeeld, was ook een al juridische heen en weerschrijverij tussen de gevechtshandelingen door.
Maar Montesquieu's "de l'Esprit des Lois" is van 250 jaar na de late Middeleeuwen.