TWEEDE WERELDOORLOG
Hannes nam met fluitsignaal Duitsers in de maling, het werd een grap met dodelijke afloop
![adf5a19e-fccd-30c7-9422-0f8f1fbbdffc.jpg?width=1104&height=828&aspect_ratio=1104:828&cb=8bc20be771e9fee9931027eaa0b71997]()
Hannes van Veen deed een signaalfluit na en werd gedeporteerd naar een concentratiekamp als straf.
© WO2MS
Op dinsdag 13 mei 1941 zorgde een jonge Maassluizer met een nagebootste signaalfluit voor paniek in de buitenhaven. Duitse militairen die op schepen verbleven dachten dat ze hun vlag moesten neerhalen. Een ogenschijnlijk onschuldige gebeurtenis met tragische en zelfs dodelijke gevolgen.
Het zogeheten fluitincident begon bij een groep jonge mannen die zich bij zonsondergang ophielden aan de kade van de haven. Een van hen kon een signaalfluit op zijn vingers nadoen, een geluid dat normaal gesproken het sein was voor Duitse bemanningen om de vlaggen van hun schepen neer te halen.
De jongeman floot het signaal, waardoor op verschillende schepen paniek ontstond, meldt streekomroep WOS. De Duitse bemanningen haalden snel hun vlaggen neer, denkend dat het bevel van hogerhand kwam. Pas toen de vlag gestreken was, ontdekten de Duitsers dat het een grap was van drie vrienden. Alle drie waren zij begin twintig: Hannes van Veen, Jan Morin en Otto van der Wel.
Arrestatie
De Duitse bezetter bleek weinig gevoel voor humor te hebben. Vanuit de schepen sprongen Duitse soldaten aan wal. Ze schakelden direct de Ordnungspolizei in, die vanuit de stad naar de kade kwam. De drie hoofdrolspelers werden gearresteerd, samen met nog eens tien jongens die toevallig in de buurt waren. Zij kregen te horen dat ze vrijgelaten zouden worden als ze de identiteit van de 'fluiter' zouden vertellen.
Gedeporteerd naar een concentratiekamp
Uiteindelijk bekende Hannes van Veen dat hij verantwoordelijk was voor het signaal. De belofte van vrijlating bleek niet waar: alle arrestanten werden voor meerdere weken vastgezet in Rotterdam. Ook kwamen nog vier andere jongens uit Vlaardingen in beeld die eveneens bij het incident aanwezig zouden zijn geweest. De groep werd gedeporteerd naar het concentratiekamp Sachsenhausen in Duitsland.
De gevolgen waren dramatisch. Hannes van Veen overleefde het kamp niet. Jan Morin kreeg op 11 november 1942 gratie, maar moest zich bij thuiskomst gedurende drie maanden iedere week melden bij de SD in Rotterdam en is daar zelfs nog een paar keer verhoord. Otto van der Wel, die weigerde te zweren aan de vlag van het Derde Rijk, bleef tot diep in de oorlog gevangen. Hij werd in april 1944 in Berlijn bevrijd door de Russen.
![ae87f48d-beb7-356d-ace4-5330b6ff914e.jpg?width=1104&height=828&aspect_ratio=1104:828&cb=d96ebdef56918342e581e2d1061572fd]()
Als je op de link klikt is er nog een filmpje :
https://www.rijnmond.nl/n(...)met-dodelijke-afloop