GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Ik groeide op in een religieus dorp in Nederland, drie keer per dag bidden op school, elke zondag naar de kerk, het hele pakket. Eind jaren 80 toen ik nog een kind was deed ik een presentatie op school over dinosaurussen. Ik was enthousiast, vertelde hoe ze leefden, wat ze aten en nam zelfs een paar van mijn dinosaurus speeltjes mee om te laten zien. Ik zei dat ze 100 miljoen jaar geleden over de aarde zwierven, dacht dat het geen probleem was. Grote fout. Mijn leraar griste een van mijn speeltjes weg, keek ernaar alsof het vervloekt was en liet me in het midden van de klas staan.
Hij sloeg me vijf keer hard in mijn gezicht en schreeuwde dat dinosaurussen nooit hebben bestaan en dat de wereld maar 2000 jaar oud is of zoiets. Ik was verbijsterd. Het ergste? Mijn ouders steunden hem. Ze dachten dat ik gek was geworden dus sloten ze me de hele zomer op in huis, geen buitenspelen, geen vrienden, gewoon opgesloten. Allemaal omdat ik dinosaurussen leuk vond. Heeft iemand anders met dit soort waanzin te maken gehad toen ze opgroeiden?
Hij sloeg me vijf keer hard in mijn gezicht en schreeuwde dat dinosaurussen nooit hebben bestaan en dat de wereld maar 2000 jaar oud is of zoiets. Ik was verbijsterd. Het ergste? Mijn ouders steunden hem. Ze dachten dat ik gek was geworden dus sloten ze me de hele zomer op in huis, geen buitenspelen, geen vrienden, gewoon opgesloten. Allemaal omdat ik dinosaurussen leuk vond. Heeft iemand anders met dit soort waanzin te maken gehad toen ze opgroeiden?
ik word gedreven door krachten die voor de meesten onbekend zijn.
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
Nou nee. Moest wel een keer strafhuiswerk maken omdat ik in de klas met een dinoverassingsei bezig was.
Gebruik de volgende keer een AI
Hier is een verbeterde en uitgebreidere versie van jouw verhaal:
---
Ik groeide op in een klein, religieus dorp in Nederland, waar geloof en traditie alles bepaalden. Het leven draaide om de kerk en de regels die daarbij hoorden. Op school baden we drie keer per dag: 's ochtends, voor de lunch en aan het einde van de dag. Elke zondag gingen we naar de kerk, gekleed in onze beste kleding, en luisterden we naar lange preken over zonde, verlossing en het belang van gehoorzaamheid. Het was een wereld waarin vragen stellen niet werd aangemoedigd en waar alles wat afweek van de Bijbel met argwaan werd bekeken.
Het was eind jaren '80, ik was nog maar een kind, nieuwsgierig naar de wereld en vol enthousiasme over alles wat ik leerde. Op een dag kregen we op school de opdracht om een presentatie te geven over een onderwerp dat ons interesseerde. Voor mij was de keuze meteen duidelijk: dinosaurussen. Ik was gefascineerd door deze enorme, prehistorische wezens die ooit over de aarde zwierven. Ik las er boeken over, keek documentaires (voor zover die beschikbaar waren), en verzamelde kleine plastic dinosaurusfiguurtjes waarmee ik hele verhalen verzon. Mijn enthousiasme kende geen grenzen.
Op de dag van mijn presentatie stond ik vol vertrouwen voor de klas. Ik had mijn dinosaurusfiguurtjes meegenomen om te laten zien hoe ze eruitzagen en vertelde met passie over hun leefwijze: wat ze aten, hoe ze zich voortbewogen, en hoe ze miljoenen jaren geleden leefden in een wereld die zo anders was dan de onze. "Dinosaurussen leefden ongeveer 100 miljoen jaar geleden," zei ik trots, denkend dat dit gewoon een interessant feit was dat iedereen wel zou waarderen.
Maar toen gebeurde er iets wat mijn jonge geest niet had kunnen voorzien. Mijn leraar, een strenggelovige man met een harde blik, stond plotseling op. Hij liep naar me toe, griste een van mijn speeltjes uit mijn hand alsof het iets onreins was, en keek ernaar alsof hij naar een demon staarde. De sfeer in het lokaal sloeg om; waar ik eerst enthousiasme voelde, hing nu spanning in de lucht. Voor ik het wist stond ik midden in de klas, terwijl hij me woedend toesprak.
"Hoe durf je zulke leugens te verspreiden?" schreeuwde hij met vuur in zijn ogen. "Dinosaurussen hebben nooit bestaan! De wereld is niet miljoenen jaren oud; ze is slechts enkele duizenden jaren oud! Dit is godslasterlijk!" Zijn woorden sneden door me heen als messen, maar wat daarna kwam was nog erger. Hij sloeg me vijf keer hard in mijn gezicht – vijf keer – terwijl mijn klasgenoten toekeken in stilte. Niemand zei iets. Niemand durfde iets te doen.
Ik stond daar verbijsterd, niet alleen door de pijn maar ook door het onbegrip. Hoe kon iets zo onschuldigs als mijn liefde voor dinosaurussen zoveel woede oproepen? Ik dacht dat dit het ergste moment van mijn leven zou zijn, maar ik had het mis.
Toen ik thuiskwam en mijn ouders vertelde wat er gebeurd was – hopend op troost of steun – gebeurde het ondenkbare. Ze kozen zijn kant. "Je hebt je leraar beledigd," zei mijn vader streng. "Je hebt dingen gezegd die tegen God ingaan." Mijn moeder keek me aan alsof ze me niet meer herkende. Ze waren ervan overtuigd dat ik gek was geworden of dat ik op een gevaarlijk pad zat dat me van het geloof zou afbrengen.
Hun oplossing? Ze sloten me de hele zomer op in huis. Geen buitenspelen, geen vrienden zien, geen uitstapjes naar het park of naar familie – niets. Ik mocht niet eens boeken lezen over dinosaurussen of andere dingen die hen verdacht leken. Mijn wereld werd klein en benauwend; het voelde alsof ik gevangen zat zonder enige kans op ontsnapping.
Die zomer veranderde alles voor mij. Het was niet alleen een tijd van isolatie; het was ook een periode waarin ik begon te beseffen hoe beperkt en verstikkend mijn omgeving was. Ik begon vragen te stellen – niet alleen over dinosaurussen maar ook over alles wat mij tot dan toe was geleerd. Waarom mocht ik niet zelf nadenken? Waarom moest alles precies zo zijn als zij geloofden? Die vragen zouden uiteindelijk leiden tot grote veranderingen in mijn leven, maar op dat moment voelde ik me alleen en verloren.
Mijn liefde voor dinosaurussen bleef echter bestaan, ondanks alles wat ze probeerden om die te onderdrukken. Zelfs toen ik opgesloten zat in huis, fantaseerde ik over die machtige wezens die ooit vrij rondliepen op aarde – vrijer dan ik ooit had gevoeld.
---
Deze versie is uitgebreider en geeft meer context aan je ervaringen en gevoelens tijdens deze periode van je leven. Het benadrukt niet alleen de gebeurtenis zelf maar ook de impact ervan op je ontwikkeling en je kijk op de wereld.
Hier is een verbeterde en uitgebreidere versie van jouw verhaal:
---
Ik groeide op in een klein, religieus dorp in Nederland, waar geloof en traditie alles bepaalden. Het leven draaide om de kerk en de regels die daarbij hoorden. Op school baden we drie keer per dag: 's ochtends, voor de lunch en aan het einde van de dag. Elke zondag gingen we naar de kerk, gekleed in onze beste kleding, en luisterden we naar lange preken over zonde, verlossing en het belang van gehoorzaamheid. Het was een wereld waarin vragen stellen niet werd aangemoedigd en waar alles wat afweek van de Bijbel met argwaan werd bekeken.
Het was eind jaren '80, ik was nog maar een kind, nieuwsgierig naar de wereld en vol enthousiasme over alles wat ik leerde. Op een dag kregen we op school de opdracht om een presentatie te geven over een onderwerp dat ons interesseerde. Voor mij was de keuze meteen duidelijk: dinosaurussen. Ik was gefascineerd door deze enorme, prehistorische wezens die ooit over de aarde zwierven. Ik las er boeken over, keek documentaires (voor zover die beschikbaar waren), en verzamelde kleine plastic dinosaurusfiguurtjes waarmee ik hele verhalen verzon. Mijn enthousiasme kende geen grenzen.
Op de dag van mijn presentatie stond ik vol vertrouwen voor de klas. Ik had mijn dinosaurusfiguurtjes meegenomen om te laten zien hoe ze eruitzagen en vertelde met passie over hun leefwijze: wat ze aten, hoe ze zich voortbewogen, en hoe ze miljoenen jaren geleden leefden in een wereld die zo anders was dan de onze. "Dinosaurussen leefden ongeveer 100 miljoen jaar geleden," zei ik trots, denkend dat dit gewoon een interessant feit was dat iedereen wel zou waarderen.
Maar toen gebeurde er iets wat mijn jonge geest niet had kunnen voorzien. Mijn leraar, een strenggelovige man met een harde blik, stond plotseling op. Hij liep naar me toe, griste een van mijn speeltjes uit mijn hand alsof het iets onreins was, en keek ernaar alsof hij naar een demon staarde. De sfeer in het lokaal sloeg om; waar ik eerst enthousiasme voelde, hing nu spanning in de lucht. Voor ik het wist stond ik midden in de klas, terwijl hij me woedend toesprak.
"Hoe durf je zulke leugens te verspreiden?" schreeuwde hij met vuur in zijn ogen. "Dinosaurussen hebben nooit bestaan! De wereld is niet miljoenen jaren oud; ze is slechts enkele duizenden jaren oud! Dit is godslasterlijk!" Zijn woorden sneden door me heen als messen, maar wat daarna kwam was nog erger. Hij sloeg me vijf keer hard in mijn gezicht – vijf keer – terwijl mijn klasgenoten toekeken in stilte. Niemand zei iets. Niemand durfde iets te doen.
Ik stond daar verbijsterd, niet alleen door de pijn maar ook door het onbegrip. Hoe kon iets zo onschuldigs als mijn liefde voor dinosaurussen zoveel woede oproepen? Ik dacht dat dit het ergste moment van mijn leven zou zijn, maar ik had het mis.
Toen ik thuiskwam en mijn ouders vertelde wat er gebeurd was – hopend op troost of steun – gebeurde het ondenkbare. Ze kozen zijn kant. "Je hebt je leraar beledigd," zei mijn vader streng. "Je hebt dingen gezegd die tegen God ingaan." Mijn moeder keek me aan alsof ze me niet meer herkende. Ze waren ervan overtuigd dat ik gek was geworden of dat ik op een gevaarlijk pad zat dat me van het geloof zou afbrengen.
Hun oplossing? Ze sloten me de hele zomer op in huis. Geen buitenspelen, geen vrienden zien, geen uitstapjes naar het park of naar familie – niets. Ik mocht niet eens boeken lezen over dinosaurussen of andere dingen die hen verdacht leken. Mijn wereld werd klein en benauwend; het voelde alsof ik gevangen zat zonder enige kans op ontsnapping.
Die zomer veranderde alles voor mij. Het was niet alleen een tijd van isolatie; het was ook een periode waarin ik begon te beseffen hoe beperkt en verstikkend mijn omgeving was. Ik begon vragen te stellen – niet alleen over dinosaurussen maar ook over alles wat mij tot dan toe was geleerd. Waarom mocht ik niet zelf nadenken? Waarom moest alles precies zo zijn als zij geloofden? Die vragen zouden uiteindelijk leiden tot grote veranderingen in mijn leven, maar op dat moment voelde ik me alleen en verloren.
Mijn liefde voor dinosaurussen bleef echter bestaan, ondanks alles wat ze probeerden om die te onderdrukken. Zelfs toen ik opgesloten zat in huis, fantaseerde ik over die machtige wezens die ooit vrij rondliepen op aarde – vrijer dan ik ooit had gevoeld.
---
Deze versie is uitgebreider en geeft meer context aan je ervaringen en gevoelens tijdens deze periode van je leven. Het benadrukt niet alleen de gebeurtenis zelf maar ook de impact ervan op je ontwikkeling en je kijk op de wereld.
Nee, daar heb ik geen straf voor gekregen en het is natuurlijk ronduit idioot. Sowieso was het in die tijd ook niet meer normaal dat de leraar de leerlingen sloeg.
Resistance is futile.
Dinosaurussen zijn een hoax, als ze echt waren waarom heb ze dan niet zo'n embryo laten uitkomen net zoals in Jurassic Park.
Je bent een waardeloze agent.
De meester smult er zeker van om die naakte lichaampjes steeds af te mogen drogen?quote:Op zondag 30 maart 2025 09:25 schreef Jan_Onderwater het volgende:
Op school baden we drie keer per dag: 's ochtends, voor de lunch en aan het einde van de dag.
Verder veel te lang verhaal, tl:dr
pindazakje
Dat noem je de christelijke traditie.quote:Op zondag 30 maart 2025 09:53 schreef Hyaenidae het volgende:
[..]
De meester smult er zeker van om die naakte lichaampjes steeds af te mogen drogen?
Bekijk deze YouTube-video
Bijna correct maar jezus was zelf een raptor.quote:
2000 jaar? Toen had je gewoon dinosaurussen hoor:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
Dat is toch duidelijk, de apostelen zijn de reptilians, die zijn onsterfelijk en nu de macht achter de schermen.quote:Op zondag 30 maart 2025 09:56 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Bijna correct maar jezus was zelf een raptor.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Gelukkig niet, ik zat op een katholieke school (zowel lagere als middelbare), en die zijn toch wat beschaafder. Voor de middelbare school maakte het wel uit dat we verbonden waren aan een Franciscaner kloostertje, Dominicanen of Jezuieten waren wel strikter geweest.quote:
Ik groeide op in een religieus dorp in Nederland, drie keer per dag bidden op school, elke zondag naar de kerk, het hele pakket. Eind jaren 80 toen ik nog een kind was deed ik een presentatie op school over dinosaurussen. Ik was enthousiast, vertelde hoe ze leefden, wat ze aten en nam zelfs een paar van mijn dinosaurus speeltjes mee om te laten zien. Ik zei dat ze 100 miljoen jaar geleden over de aarde zwierven, dacht dat het geen probleem was. Grote fout. Mijn leraar griste een van mijn speeltjes weg, keek ernaar alsof het vervloekt was en liet me in het midden van de klas staan.
Hij sloeg me vijf keer hard in mijn gezicht en schreeuwde dat dinosaurussen nooit hebben bestaan en dat de wereld maar 2000 jaar oud is of zoiets. Ik was verbijsterd. Het ergste? Mijn ouders steunden hem. Ze dachten dat ik gek was geworden dus sloten ze me de hele zomer op in huis, geen buitenspelen, geen vrienden, gewoon opgesloten. Allemaal omdat ik dinosaurussen leuk vond. Heeft iemand anders met dit soort waanzin te maken gehad toen ze opgroeiden?
Maar dit soort excessen komt vaker voor in geloofsgemeenschappen waar de gelovigen in toenemende mate zelf met twijfels over hun strenge leer geconfronteerd worden. Hun hele bestaanszekerheid, dat aan hun geloof is opgehangen, dreigt onder ze weg te vallen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Door de meeste traditionalistische christenen, zowel protestants als katholiek, wordt aangenomen dat de schepping in ca. 4004 v.Chr. plaatsvond. Deze datum is berekend uit de gegevens uit de bijbel (zoals de leeftijden van belangrijke personages), voornamelijk door katholieke schriftgeleerden. Ondanks dat het uit katholiek bron stamt wordt het ook voor de meeste strenge protestanten als waarheid gezien.quote:
... en dat de wereld maar 2000 jaar oud is of zoiets.
Je ziet in Amerikaanse redneck-fora nog wel eens langskomen dat de wereld maar ca. 2000 jaar oud zou zijn, maar als je dan reageert met de vraag wanneer Adam, Abraham en Mozes dan geleefd zouden hebben, krijg je meestal geen reactie
.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
4000 voor christusquote:
[..]
Door de meeste traditionalistische christenen, zowel protestants als katholiek, wordt aangenomen dat de schepping in ca. 4004 v.Chr. plaatsvond. Deze datum is berekend uit de gegevens uit de bijbel (zoals de leeftijden van belangrijke personages), voornamelijk door katholieke schriftgeleerden. Ondanks dat het uit katholiek bron stamt wordt het ook voor de meeste strenge protestanten als waarheid gezien.
Je ziet in Amerikaanse redneck-fora nog wel eens langskomen dat de wereld maar ca. 2000 jaar oud zou zijn, maar als je dan reageert met de vraag wanneer Adam, Abraham en Mozes dan geleefd zouden hebben, krijg je meestal geen reactie
Die lui zijn echt retarded
welcome to my submarine lair. It's long, hard and full of seamen!
Voor de oorspronkelijke denkers in de Middeleeuwen is het best begrijpelijk, die hadden geen andere bronnen van geschiedenis dan de bijbel en wat geschriften. Zelfs de Egyptische geschiedenis van de pharaoh's, die al vele duizenden jaren meer omspant, was onbekend.quote:
[..]
4000 voor christus
Die lui zijn echt retarded
En tegenwoordig sluit het mooi aan bij het zich afzetten tegen de wetenschap, wat ook steeds meer buiten de reguliere geloofsrichtingen voordoet.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Het is idd triest gesteldquote:
[..]
Voor de oorspronkelijke denkers in de Middeleeuwen is het best begrijpelijk, die hadden geen andere bronnen van geschiedenis dan de bijbel en wat geschriften. Zelfs de Egyptische geschiedenis van de pharaoh's, die al vele duizenden jaren meer omspant, was onbekend.
En tegenwoordig sluit het mooi aan bij het zich afzetten tegen de wetenschap, wat ook steeds meer buiten de reguliere geloofsrichtingen voordoet.
welcome to my submarine lair. It's long, hard and full of seamen!
10 Zie nu Behemoth, welken Ik gemaakt heb nevens u; hij eet hooi, gelijk een rund.
11 Zie toch, zijn kracht is in zijn lenden, en zijn macht in den navel zijns buiks.
12 Als het hem lust, zijn staart is als een ceder; de zenuwen zijner schaamte zijn doorvlochten.
13 Zijn beenderen zijn als vast koper; zijn gebeenten zijn als ijzeren handbomen.
14 Hij is een hoofdstuk der wegen Gods; die hem gemaakt heeft, heeft hem zijn zwaard aangehecht.
15 Omdat de bergen hem voeder voortbrengen, daarom spelen al de dieren des velds aldaar.
16 Onder schaduwachtige bomen ligt hij neder, in een schuilplaats des riets en des slijks.
17 De schaduwachtige bomen bedekken hem, elkeen met zijn schaduw; de beekwilgen omringen hem.
18 Zie, hij doet de rivier geweld aan, en verhaast zich niet; hij vertrouwt, dat hij de Jordaan in zijn mond zou kunnen intrekken.
19 Zou men hem voor zijn ogen kunnen vangen? Zou men hem met strikken den neus doorboren kunnen?
20 Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?
21 Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?
22 Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?
23 Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?
24 Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters?
25 Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden?
26 Zult gij zijn huis met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd?
27 Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer.
28 Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden?
Bijbel-dino's
11 Zie toch, zijn kracht is in zijn lenden, en zijn macht in den navel zijns buiks.
12 Als het hem lust, zijn staart is als een ceder; de zenuwen zijner schaamte zijn doorvlochten.
13 Zijn beenderen zijn als vast koper; zijn gebeenten zijn als ijzeren handbomen.
14 Hij is een hoofdstuk der wegen Gods; die hem gemaakt heeft, heeft hem zijn zwaard aangehecht.
15 Omdat de bergen hem voeder voortbrengen, daarom spelen al de dieren des velds aldaar.
16 Onder schaduwachtige bomen ligt hij neder, in een schuilplaats des riets en des slijks.
17 De schaduwachtige bomen bedekken hem, elkeen met zijn schaduw; de beekwilgen omringen hem.
18 Zie, hij doet de rivier geweld aan, en verhaast zich niet; hij vertrouwt, dat hij de Jordaan in zijn mond zou kunnen intrekken.
19 Zou men hem voor zijn ogen kunnen vangen? Zou men hem met strikken den neus doorboren kunnen?
20 Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?
21 Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?
22 Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?
23 Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?
24 Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters?
25 Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden?
26 Zult gij zijn huis met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd?
27 Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer.
28 Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden?
Bijbel-dino's
Dat gebeurde het in de jaren 80 nog wel regelmatig hoor. Zeker op mijn gereformeerde school. Die school bestaat trouwens nog steeds: https://bogermanhouten.nl/. Ik zou meester Tony’s smoelwerk graag eens willen verbouwen als hij nog leeft.quote:Op zondag 30 maart 2025 09:27 schreef Seven. het volgende:
Nee, daar heb ik geen straf voor gekregen en het is natuurlijk ronduit idioot. Sowieso was het in die tijd ook niet meer normaal dat de leraar de leerlingen sloeg.
De laatste keer dat ik nog heb meegemaakt dat iemand een klap in zijn gezicht kreeg was eind jaren 90 door een leraar algemene natuurwetenschappen op de middelbare school.
Staat nog letterlijk op de site trouwens
"Deze brug staat symbool voor de verbinding die de Johannes Bogermanschool wil maken. We werken vanuit de Bijbelse normen en waarden en daarom staat de brug symbool voor verbinding met God, en voor de verbinding met elkaar. De verbinding met God is tot stand gebracht doordat Jezus Christus de Brug vormt tussen God en mensen. "
Ik heb zeker veel rare dingen meegemaakt op die school in de 8 jaar dat ik daar zat
Mijn Dino verhaal is legit en is echt gebeurd, 36 jaar geleden.
[ Bericht 10% gewijzigd door -Deluzion- op 31-03-2025 02:05:41 ]
ik word gedreven door krachten die voor de meesten onbekend zijn.
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
Mijn school bestaat nog steeds,
https://bogermanhouten.nl/.
41 jaar geleden begon ik daar... Het zal vast niet meer zo heel erg zijn, neem ik aan, maar ik heb daar gekke dingen meegemaakt.
" We werken vanuit de Bijbelse normen en waarden en daarom staat de brug symbool voor verbinding met God, en voor de verbinding met elkaar. De verbinding met God is tot stand gebracht doordat Jezus Christus de Brug vormt tussen God en mensen. "
Jezus Christus zeg... ik sta gewoon op deze foto...
[ Bericht 24% gewijzigd door -Deluzion- op 31-03-2025 01:53:58 ]
https://bogermanhouten.nl/.
41 jaar geleden begon ik daar... Het zal vast niet meer zo heel erg zijn, neem ik aan, maar ik heb daar gekke dingen meegemaakt.
" We werken vanuit de Bijbelse normen en waarden en daarom staat de brug symbool voor verbinding met God, en voor de verbinding met elkaar. De verbinding met God is tot stand gebracht doordat Jezus Christus de Brug vormt tussen God en mensen. "
Jezus Christus zeg... ik sta gewoon op deze foto...
[ Bericht 24% gewijzigd door -Deluzion- op 31-03-2025 01:53:58 ]
ik word gedreven door krachten die voor de meesten onbekend zijn.
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
Love it, maar het is wel echt zo gegaan ongeveer.quote:
Gebruik de volgende keer een AI
Hier is een verbeterde en uitgebreidere versie van jouw verhaal:
---
Ik groeide op in een klein, religieus dorp in Nederland, waar geloof en traditie alles bepaalden. Het leven draaide om de kerk en de regels die daarbij hoorden. Op school baden we drie keer per dag: 's ochtends, voor de lunch en aan het einde van de dag. Elke zondag gingen we naar de kerk, gekleed in onze beste kleding, en luisterden we naar lange preken over zonde, verlossing en het belang van gehoorzaamheid. Het was een wereld waarin vragen stellen niet werd aangemoedigd en waar alles wat afweek van de Bijbel met argwaan werd bekeken.
Het was eind jaren '80, ik was nog maar een kind, nieuwsgierig naar de wereld en vol enthousiasme over alles wat ik leerde. Op een dag kregen we op school de opdracht om een presentatie te geven over een onderwerp dat ons interesseerde. Voor mij was de keuze meteen duidelijk: dinosaurussen. Ik was gefascineerd door deze enorme, prehistorische wezens die ooit over de aarde zwierven. Ik las er boeken over, keek documentaires (voor zover die beschikbaar waren), en verzamelde kleine plastic dinosaurusfiguurtjes waarmee ik hele verhalen verzon. Mijn enthousiasme kende geen grenzen.
Op de dag van mijn presentatie stond ik vol vertrouwen voor de klas. Ik had mijn dinosaurusfiguurtjes meegenomen om te laten zien hoe ze eruitzagen en vertelde met passie over hun leefwijze: wat ze aten, hoe ze zich voortbewogen, en hoe ze miljoenen jaren geleden leefden in een wereld die zo anders was dan de onze. "Dinosaurussen leefden ongeveer 100 miljoen jaar geleden," zei ik trots, denkend dat dit gewoon een interessant feit was dat iedereen wel zou waarderen.
Maar toen gebeurde er iets wat mijn jonge geest niet had kunnen voorzien. Mijn leraar, een strenggelovige man met een harde blik, stond plotseling op. Hij liep naar me toe, griste een van mijn speeltjes uit mijn hand alsof het iets onreins was, en keek ernaar alsof hij naar een demon staarde. De sfeer in het lokaal sloeg om; waar ik eerst enthousiasme voelde, hing nu spanning in de lucht. Voor ik het wist stond ik midden in de klas, terwijl hij me woedend toesprak.
"Hoe durf je zulke leugens te verspreiden?" schreeuwde hij met vuur in zijn ogen. "Dinosaurussen hebben nooit bestaan! De wereld is niet miljoenen jaren oud; ze is slechts enkele duizenden jaren oud! Dit is godslasterlijk!" Zijn woorden sneden door me heen als messen, maar wat daarna kwam was nog erger. Hij sloeg me vijf keer hard in mijn gezicht – vijf keer – terwijl mijn klasgenoten toekeken in stilte. Niemand zei iets. Niemand durfde iets te doen.
Ik stond daar verbijsterd, niet alleen door de pijn maar ook door het onbegrip. Hoe kon iets zo onschuldigs als mijn liefde voor dinosaurussen zoveel woede oproepen? Ik dacht dat dit het ergste moment van mijn leven zou zijn, maar ik had het mis.
Toen ik thuiskwam en mijn ouders vertelde wat er gebeurd was – hopend op troost of steun – gebeurde het ondenkbare. Ze kozen zijn kant. "Je hebt je leraar beledigd," zei mijn vader streng. "Je hebt dingen gezegd die tegen God ingaan." Mijn moeder keek me aan alsof ze me niet meer herkende. Ze waren ervan overtuigd dat ik gek was geworden of dat ik op een gevaarlijk pad zat dat me van het geloof zou afbrengen.
Hun oplossing? Ze sloten me de hele zomer op in huis. Geen buitenspelen, geen vrienden zien, geen uitstapjes naar het park of naar familie – niets. Ik mocht niet eens boeken lezen over dinosaurussen of andere dingen die hen verdacht leken. Mijn wereld werd klein en benauwend; het voelde alsof ik gevangen zat zonder enige kans op ontsnapping.
Die zomer veranderde alles voor mij. Het was niet alleen een tijd van isolatie; het was ook een periode waarin ik begon te beseffen hoe beperkt en verstikkend mijn omgeving was. Ik begon vragen te stellen – niet alleen over dinosaurussen maar ook over alles wat mij tot dan toe was geleerd. Waarom mocht ik niet zelf nadenken? Waarom moest alles precies zo zijn als zij geloofden? Die vragen zouden uiteindelijk leiden tot grote veranderingen in mijn leven, maar op dat moment voelde ik me alleen en verloren.
Mijn liefde voor dinosaurussen bleef echter bestaan, ondanks alles wat ze probeerden om die te onderdrukken. Zelfs toen ik opgesloten zat in huis, fantaseerde ik over die machtige wezens die ooit vrij rondliepen op aarde – vrijer dan ik ooit had gevoeld.
---
Deze versie is uitgebreider en geeft meer context aan je ervaringen en gevoelens tijdens deze periode van je leven. Het benadrukt niet alleen de gebeurtenis zelf maar ook de impact ervan op je ontwikkeling en je kijk op de wereld.
ik word gedreven door krachten die voor de meesten onbekend zijn.
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
Laat me raden waar je staat: Helemaal bovenaan, derde van links?quote:
Jezus Christus zeg... ik sta gewoon op deze foto...
[ link | afbeelding ]
Nope, maar ik kan me nog wel herinneren dat ik dat meisje op rij twee, helemaal rechts, altijd bang maakte. Ik weet nog die keer dat ze ging varen met haar vriendinnen en ik aan de kant stond... Ik beweerde toen dat er haaien in het water zaten die hen te grazen zouden nemen. En dat geloofden ze nog ook! Zaten ze daar te janken in hun boot, haha.quote:
[..]
Laat me raden waar je staat: Helemaal bovenaan, derde van links?
Maar ja, in de jaren 80 was het hier nog een gereformeerd dorp met verder niets anders dan water en landschappen. Daar ben ik opgegroeid. Het leek wel een soort Little House on the Prairie tot het begin van de jaren 90. Toen begon alles drastisch te veranderen qua bebouwing.
ik word gedreven door krachten die voor de meesten onbekend zijn.
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
Aahh wat zielig voor het lieve meisje, je doet me nu een beetje denken aan de problem child:quote:
[..]
Nope, maar ik kan me nog wel herinneren dat ik dat meisje op rij twee, helemaal rechts, altijd bang maakte. Ik weet nog die keer dat ze ging varen met haar vriendinnen en ik aan de kant stond... Ik beweerde toen dat er haaien in het water zaten die hen te grazen zouden nemen. En dat geloofden ze nog ook! Zaten ze daar te janken in hun boot, haha.
Maar ja, in de jaren 80 was het hier nog een gereformeerd dorp met verder niets anders dan water en landschappen. Daar ben ik opgegroeid. Het leek wel een soort Little House on the Prairie tot het begin van de jaren 90. Toen begon alles drastisch te veranderen qua bebouwing.
Wat schattig, speel je nu de ridder voor dat meisje? Ze heeft mijn haaien overleefd maar jouw trollen is zo zwak dat zelfs Problem child zich zou vervelen.quote:
Aahh wat zielig voor het lieve meisje, je doet me nu een beetje denken aan de problem child:
ik word gedreven door krachten die voor de meesten onbekend zijn.
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
Nee hoor. Er is ooit in de 17e eeuw een bisschop geweest (bisschop Usher of Ussher, de bronnen zijn wat variabel over het aantal essen) die een boek uitbracht waarin hij berekende dat de aarde in 4004 vC ergens in oktober om kwart over 8 's ochtends of zo geschapen was. Dit had hij berekend uit de Bijbel en allerlei andere onzinbronnen.quote:
[..]
Door de meeste traditionalistische christenen, zowel protestants als katholiek, wordt aangenomen dat de schepping in ca. 4004 v.Chr. plaatsvond.
quote:Zijn belangrijkste werk was Annals of the World (1650), waarin hij een opsomming gaf van de tijdstippen van Bijbelse gebeurtenissen. Ussher berekende aan de hand van het Bijbelboek Genesis het moment waarop de schepping plaatsvond en kwam uit op 23 oktober 4004 voor Christus. De zondvloed dateerde hij in 2348 v.Chr.
Nee, Usher was een Anglicaan, geen katholiek.quote:Deze datum is berekend uit de gegevens uit de bijbel (zoals de leeftijden van belangrijke personages), voornamelijk door katholieke schriftgeleerden. Ondanks dat het uit katholiek bron stamt wordt het ook voor de meeste strenge protestanten als waarheid gezien.
https://nl.wikipedia.org/wiki/James_Ussher (Wiki gebruikt dus de dubbel s variant
)
De pessimist ziet het duister in de tunnel
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
|
|
