dat je geen invloed kan uitoefenen op het tijdstip waarop je dood gaat.
leer ermee te leven
en leef elke dag/uur/minuut/seconde alsof het je laatste zou kunnen zijn.
Ik zou sowieso ff langs de huisarts gaan, al is het maar voor je eigen "piece of mind" om een checkup te laten doen..
en misschien met een psycholoog hierover praten?
edit: knokkels, aangezien ik de rotopmerkingen heb verwijderd die jij aanhaalde heb ik ze ook uit jouw post verwijderd.
[Dit bericht is gewijzigd door Isabeau op 20-02-2003 11:11]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
.
quote:Ok bedankt! Ik hoop dat er nu betere reakties komen!
Op donderdag 20 februari 2003 11:04 schreef Ripley het volgende:
Even een slotje om op te ruimen. Dit soort geintjes zijn echt niet leuk en worden ook niet gewaardeerd hier!
zitten hartafwijkingen en zo in de familie?
Ik zou het niet weten of dat zo is,mijn opa is overleden aan een hartstilstand en nu dus mijn oom,dus dat zijn er 2.Zou dat al op een hartafwijking duiden dan?
On-topic: in aanraking komen met de dood is moeilijk, het komt zo dichtbij. En het is hard, maar je kan idd altijd doodgaan ook al is het onverwacht. Maar probeer het reeel te bekijken: het is onwaarschijnlijk dat jou zoiets zal overkomen. Je leeft waarschijnlijk nog vele jaren. Bovendien kun je de dood niet buitenhouden door je zorgen te maken.
Als de angst je blijft omvatten, praat er dan eens over met je ouders of desnoods de huisarts.
alleen de manier waarop
Verder moet je denk ik gewoon proberen elke dag iets van je leven te maken. Niet zozeer uit bangheid dat het ooit afgelopen kan zijn, maar meer omdat er later altijd weer iets kan gebeuren waardoor je weer niet dat ene leuke kunt doen.
Je moet alleen dus niet gaan denken van 'in 1 uur zitten 3600 seconden waarin ik opeens kan sterven'.
Succes met leven 
quote:Gewoon denken:
Op donderdag 20 februari 2003 10:59 schreef ries het volgende:
Ik zit de laatste dagen met een enorm angstgevoel.Het volgende is er namelijk gebeurd.Afgelopen zondag is mijn oom overleden aan een hartstilstand.Hij was pas 45 jaar,en hij had 2 kinderen en de derde was op komst. ... Het zijn waarschijnlijk allemaal in mijn hoofd,maar ik zit er toch wel erg mee!!
A) Herman Brood heeft zichzelf van het leven moeten beroven. Maar die heeft verder nooit zoiets gehad en die leefde echt niet volgens de gezondheidsregeltjes. Je kan uiteraard wel wat doen aan vergroters van de kans.. (roken, voeding, overgewicht, beweging)...
B) Uitzonderingen zijn er altijd.
C) Van de dood zelf merk je vrij weinig (en al geloof je in iets, dan is het ook alleenmaar positief) vaak gaat het nog gepaard met compleet gelukszalig gevoel dus zo erg kan het niet zijn.
D) Er angst voor hebben heeft gewoon geen zin. Stel dat je weet dat je morgen een hartstilstand zou krijgen.. wat dan? wat zou je doen?.. nou doe dat gewoon elke dag, dan is er dus niks aan de hand.
.De smiley is niet omdat ik je niet serieus neem, de smiley is omdat ik de dood niet meer serieus neem. Dood sucks, maar ik kan de tijd tussen nu en mijn dood wel beter gebruiken dan er over te treuren.
Zo ben ik dus vorig jaar op mijn 34e begonnen met skateboarden. Iets wat ik nog wil kunnen voordat ik dood ga. Ook een tattoo komt er wel een keer, maar dat bewaar ik nog voor later .
[Dit bericht is gewijzigd door RetepV op 20-02-2003 11:24]
Een jaar geleden kwam bij mij deze realisatie ook ineens; te zwaar, veel ziektes in mijn familie die relatie hadden met overgewicht en bijna 30... Die schrik zorgde er bij mij voor dat ik inmiddels een stuk gezonder leef en ook niet meer te zwaar ben.
nu alleen nog stoppen met roken, zucht
Out of my way, I'm coming through
HEhe
[/quote
Ga een eind fietsen jij!
quote:
Op donderdag 20 februari 2003 11:17 schreef Cybje het volgende:.......... Je moet alleen dus niet gaan denken van 'in 1 uur zitten 3600 seconden waarin ik opeens kan sterven'.
Succes met leven
Gewoon even lekker met de hond,kat,vrienden naar buiten gaan.. Ik voelde me gisteren ook ff kut.. dus auto gepakt en de zonsondergang bekeken op het strand.. Lekker relativeren van.. ja .. ik heb nog zoveel ..
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
quote:Ja dat ga ik ook doen binnenkort,dan is het namelijk carnaval en dat is iets waar ik altijd naar uitkijk.Maar iedereen bedankt voor de reakties en ik weet nu gewoon dat ik er niet zo veel mee bezig moet zijn!
Op donderdag 20 februari 2003 11:29 schreef knokkels het volgende:[..]
Gewoon even lekker met de hond,kat,vrienden naar buiten gaan.. Ik voelde me gisteren ook ff kut.. dus auto gepakt en de zonsondergang bekeken op het strand.. Lekker relativeren van.. ja .. ik heb nog zoveel ..
quote:Hehehe .. ahh carnaval .. 5 jaar in maastricht gewoond en nooit er wat aan gedaan... ;-)
Op donderdag 20 februari 2003 11:34 schreef ries het volgende:[..]
Ja dat ga ik ook doen binnenkort,dan is het namelijk carnaval en dat is iets waar ik altijd naar uitkijk.Maar iedereen bedankt voor de reakties en ik weet nu gewoon dat ik er niet zo veel mee bezig moet zijn!
barbaar die ik ben..
Maarre.. kop op ;-) Komt allemaal goed *ik is de eeeeeeeeeeuwige optimist*
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Het komt vaak voor bij mensen dat zij weer wat bang worden wanneer het een bekende in de buurt is overkomen (jje wordt dan ook even met je eigen sterfelijkheid geconfronteerd)....maar het is in feite helemaal niet waar dat JIJ sterfelijk bent.
Alleen je stoffelijk omhulsel is sterfelijk.
Jij BENT je stoffelijk omhulsel NIET, dus jij leeft verder in andere dimensies. Die man van 45 heeft inmiddels een heel andere kijk op de zaak dan tijdens zijn aardse bestaan, hij ziet bijvoorbeeld dat mensen veel verdriet om hem hebben, ziet zijn vrouw, zijn kinderen en denkt: "waarom zijn ze zo verdrietig? Ik voel me fantastisch en het was gewoon mijn tijd om te vertrekken! Wees niet verdrietig, IK ben niet dood!!"
Enfin, hoop dat je een beetje begrijpt dat doodgaan eigenlijk een verkeerd woord is want JIJ gaat niet dood, het is enkel dat stoffelijk omhulsel dat doodgaat.
Bottom line is dat je druk maken over de dood niks helpt. Je zal er hoogstens eerder van dood gaan
Geniet van je leven, maak er wat van en wees gelukkig en als de dood, hopelijk pas over een flink aantal jaren, toeslaat dan zie je dat dan wel. En misschien is er dan wel meer na de dood. Maar misschien ook niet.
quote:Ik denk dat niet in mijn eentje en er zijn zo ontzettend veel bewijzen van gevallen van bijna dood ervaringen en/of uittredingen. Je hoeft er dus niet in te "geloven".. je hoeft enkel maar te beseffen dat er meerdere dimensies zijn en dat lichamelijkheid een fenomeen is dat zich voordoet in de derde dimensie (deze dimensie dus) en dat in andere dimensies stoffellijke lichamen niet nodig zijn.
Op donderdag 20 februari 2003 12:45 schreef Ripley het volgende:
Ja, dat kun jij wel denken, maar misschien gelooft hij daar wel gewoon niet in
Is gewoon wetenschap hoor.
kijk ..de dood hoort bij het leven, dat moet je zien te accepteren
ook moet je je inzien dat leven in angst totaal geen zin heeft
sterkte ..
Ik heb er zelf alleen maar zin in!!
quote:[Off-topic] Pjemig! Nu klink je net als mijn oom! [Off-topic]
Op donderdag 20 februari 2003 13:18 schreef Idols-fanaat het volgende:
Dood is gewoon een ander woord voor "opnieuw geboren worden in een andere dimensie"...iets om reikhalzend naar uit te zien en absoluut niet iets om bang voor te zijn.Ik heb er zelf alleen maar zin in!!
Niet iedereen kijkt daar zo naar, en zelfs al zou het de ultieme waarheid zijn (weet ik verder ook niet), of iets wat later als volkomen logisch beschouwd wordt, bedenk je dan eens dat Galilei ook volkomen voor gek verklaard werd toen hij zei dat de aarde om de zon draaide, en dat het tij-den geduurd heeft voordat mensen begonnen te zeggen dat er toch wel wat in zat.
Ik ben blij voor je dat jij er niet bang voor bent , en eerlijk gezegd, ik ben dat ook niet, maar een overtuiging die zo'n angst kan wegnemen heeft soms jaren nodig om te groeien, en ik weet niet of het de bedoeling van de topic-starter was, om in 2011 er eens lekker voor te gaan zitten en nog eens alle reakties te lezen.
Enneh... ries, het is misschien een beetje kort door de bocht, en daarvoor mijn welgemeende excuses, maar je zo druk maken om iets, of je er nu wel of niet invloed op kan hebben, brengt stress met zich mee, en dat is op zich al niet goed voor je gezondheid. Ik als echte, onvervalste theemuts heb een bijpassend idee... Zijn er in je familie nog meer mensen die sinds de dood van je oom ook dat soort gedachten gehad hebben? Misschien kan het heel verrassend zijn om te merken hoeveel de reakties van andere familieleden op zijn dood op de jouwe lijken. En als je van plan bent iets in de praktijk te ondernemen om gezondheidsrisico's te verminderen (je zei zelf al overgewicht), lopen er misschien nog familieleden rond met dezelfde plannen, en kun je elkaar aanmoedigen. Lijkt me een stuk makkelijker dan het in je eentje moeten doen.
Sterkte en suc6 iig
Of je moet in leven na de dood geloven, maar ja... dan is er dus helemaal geen probleem 
quote:Simpele ziel
Op donderdag 20 februari 2003 11:17 schreef Juniorz het volgende:
HEhe
Ontopic dan maar. Zolang je adem haalt leef je nog. Vooral blijven adem halen Zal wel simel klinken maar zo denk ik erover.
Eerst is me oom aan de beurt en dan me vader en dan moeten we onze puppie in laten slapen.
dus ik ben meer bang dat mensen om me heen dood gaan.
quote:dit vind ik mooi gezegd, en daarbij is de dood nix engs.. iedereen gaat dood, accepteer en aanvaar dat je zelf dus ook dood zal gaan.. geniet van elk moment dat je leeft en vertel de mensen van wie je houdt ook zow vaak mogelijk dat je van ze houdt!
Op donderdag 20 februari 2003 11:03 schreef Bluppertje het volgende:
realiseer dat de dood bij het leven hoort,
dat je geen invloed kan uitoefenen op het tijdstip waarop je dood gaat.
leer ermee te leven
en leef elke dag/uur/minuut/seconde alsof het je laatste zou kunnen zijn.
Alvorens mjn levens filisofie
Ik ben er ook niet bang voor, de dood is een onderdeel van het leven en je ontkomt er toch niet aan vroeg of laat!
Het doodgaan is een proces van het leven, sterker nog het is het enigste dat vaststaat dat het ook daadwerkelijk zal gebeuren. je probeert om dit moment wat er gebeurt is te verwerken. daarbij raak je voornamelijk snachts in paniek. dit komt doordat je als je in bed ligt, of als het nacht is vaak beter kan nadenken. (de beste boeken zijn midden in de nacht geschreven) hierbij denk jij dus na over de dood. op zich logisch alleen heeft het op dit moment een dermate hoge invloed op jouw welzijn dat je er mee moet uitkijken. de dood is niet iets om voor bang te zijn. het is een normaal process ik denk niet dat de mensen hier op fok er veel mee kunnen doen behalve dit zeggen. ik zou zeggen kijk het nog even aan, het is namelijk ook een periode van rouw. als je dit over een tijdje nog steeds hebt. praat er dan eens over met je huisarts. die zit er ook voor dit soort problemen.
Angst voor de dood houd u van het leven af, niet van het sterven.
Ik ben niet bang van de dood, de dood komt dat is een zeker ding in het leven, maar wanneer de dood komt weet niemand, dus leef gewoon...
Dood is het ergste voor de nabestaande, niet zo heel erg voor degene die dood gaat...
"Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest
Waardoor hij meer te dragen heeft dan God hem te dragen geeft"
Kortom, gooi die angst van je af en geniet van het leven
quote:Dat is absoluut niet waar...
Op zondag 23 februari 2003 01:24 schreef ArmaniMania het volgende:
Als je bang bent voor de dood, ben je niet gelukkig met je leven...
Ik ben bang voor de dood, omdat ik juist (te) gelukkig ben met m'n leven.. ik wil het allemaal niet verliezen... dat lijkt me vreselijk..
quote:Ja dat zie je vaak, je bent net als zovele mensen erg gehecht geraakt aan dit aardse bestaan. Dat komt doordat je je herinneringen aan die andere levens in die andere dimensies "kwijt" bent. Als je je nu wat meer op het spirituele vlak zou gaan ontwikkelen, komt je gevoel hierover weer terug in balans. Je materiële kant is zeg maar te sterk ontwikkeld en je spirit-kant is onder-ontwikkeld. Dan raak je uit balans.
Op zondag 23 februari 2003 14:07 schreef Qarinx het volgende:[..]
Dat is absoluut niet waar...
Ik ben bang voor de dood, omdat ik juist (te) gelukkig ben met m'n leven.. ik wil het allemaal niet verliezen... dat lijkt me vreselijk..
Hypochondrie (waar ik jou weleens over heb zien posten) is namelijk ook gewoon angst voor de dood door een veel te grote mate van hechting aan deze stoffelijke dimensie (en dat, terwijl er zoveel meer en zoveel mooiere vormen van bestaan zijn...)
Zelf heb ik al van kleins af aan gedacht dat ik op mijn 38ste dood ga Waarom? Ik heb geen idee, het is alleen een gedachte die ik al heel lang heb.
quote:Ik weet niet wat ik moet geloven... ik wil graag geloven dat er iets na de dood is en dat je alle mensen weer zal weerzien..
Op zondag 23 februari 2003 15:53 schreef Idols-fanaat het volgende:
Ja dat zie je vaak, je bent net als zovele mensen erg gehecht geraakt aan dit aardse bestaan. Dat komt doordat je je herinneringen aan die andere levens in die andere dimensies "kwijt" bent. Als je je nu wat meer op het spirituele vlak zou gaan ontwikkelen, komt je gevoel hierover weer terug in balans. Je materiële kant is zeg maar te sterk ontwikkeld en je spirit-kant is onder-ontwikkeld. Dan raak je uit balans.
Het is niet zo zeer dat ik me hecht aan het materiële bestaan, maar meer aan de mensen in m'n omgeving.. Het idee dat je die mensen op een bepaald moment niet meer kan aanraken, met ze praten op de manier waarop het nu kan.. lief en leed delen.. dat vind ik nog veel erger..
De onzekerheid, daar kan ik dus niet zo goed tegen.. ik wil weten wat er komt.. Het idee dat mijn leven niets heeft voorgesteld over 100 jaar, daar kan ik niet bij..
Ik zou mijn spirituele kant wel meer willen ontwikkelen, maar ik ben daar eigenlijk wel erg bang voor... ook bijv. het idee dat je kan communiceren met geesten enzo, daar geloof ik wel in (denk ik).. maar ik vind het nogal scary, dus sluit ik me daar voor af..
quote:Daar heb je helemaal gelijk in dat het een angst voor de dood is... maar dat is ook wel logisch, want als een ziekte als kanker de dood niet als gevolg zou hebben... dan zou ik er ook niet bang voor zijn..
Hypochondrie (waar ik jou weleens over heb zien posten) is namelijk ook gewoon angst voor de dood door een veel te grote mate van hechting aan deze stoffelijke dimensie (en dat, terwijl er zoveel meer en zoveel mooiere vormen van bestaan zijn...)
Das mijn manier van accepteren, niet mee bezig houden en vooruitschuiven.
Ben ook nog maar 22.
Maar ik hou wel rekening met de dood.
Ik probeer mijn leven zo in te delen, dat als ik morgen onder een vrachtwagen loop, ik alles gezegd heb wat ik aan mensen te melden had en zo veel mogelijk lol heb gehad.
Daarom snap ik ook niet dat mensen soms 80 uur in de week kunnen werken aan hun carriere zodat ze het "later" iets breder hebben.
Op je laatste reis kan je toch geen bagage meenemen.
Stel het is waar: prachtig, helemaal perfect! Iedereen gelukkig.
Stel er is echt helemaal NIETS na de dood: ook mooi toch? Net of je er ook maar iets van zult 'merken'.
't Enige rotte van sommige godsdiensten is, dat het na de dood ook een tikkeltje minder leuk kan worden
Maar ja, dat schijn je dan weer zelf in de hand te hebben.
de dood is voor de omgeving verschrikkelijk verdriet. toch kan het ook een verrijking van het leven met zich meebrengen, hoe tegenstrijdig het ook klinkt.
ben niet bang voor mijn eigen dood, als het ooit zover komt hoop ik alleen dat het pijnloos zal zijn.
ben wel bang voor de omgeving, gewoon voor de mensen die mij dierbaar zijn en waarvan ik weet dat zij veel verdriet zullen hebben.
Ik weet niet of het kan in Nederland, maar m'n oma in Spanje heeft een gat in de muur gekocht.. waar haar kist dan in wordt geschoven.. dat lijkt me een veel fijner idee..
quote:komische opmerking
Op maandag 24 februari 2003 12:19 schreef Qarinx het volgende:
Overigens weet ik dus niet of ik gecremeerd of begraven wil worden.. Ik vind het eigenlijk allebei niet leuk...
Ps: ik had net een heel antwoord op je post ingetikt en wat denk je?
stopt die rotpjoeter er ineens mee, weg hele stuk teksst.... 
|
|
