dat je geen invloed kan uitoefenen op het tijdstip waarop je dood gaat.
leer ermee te leven
en leef elke dag/uur/minuut/seconde alsof het je laatste zou kunnen zijn.
Ik zou sowieso ff langs de huisarts gaan, al is het maar voor je eigen "piece of mind" om een checkup te laten doen..
en misschien met een psycholoog hierover praten?
edit: knokkels, aangezien ik de rotopmerkingen heb verwijderd die jij aanhaalde heb ik ze ook uit jouw post verwijderd.
[Dit bericht is gewijzigd door Isabeau op 20-02-2003 11:11]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
.
quote:Ok bedankt! Ik hoop dat er nu betere reakties komen!
Op donderdag 20 februari 2003 11:04 schreef Ripley het volgende:
Even een slotje om op te ruimen. Dit soort geintjes zijn echt niet leuk en worden ook niet gewaardeerd hier!
zitten hartafwijkingen en zo in de familie?
Ik zou het niet weten of dat zo is,mijn opa is overleden aan een hartstilstand en nu dus mijn oom,dus dat zijn er 2.Zou dat al op een hartafwijking duiden dan?
On-topic: in aanraking komen met de dood is moeilijk, het komt zo dichtbij. En het is hard, maar je kan idd altijd doodgaan ook al is het onverwacht. Maar probeer het reeel te bekijken: het is onwaarschijnlijk dat jou zoiets zal overkomen. Je leeft waarschijnlijk nog vele jaren. Bovendien kun je de dood niet buitenhouden door je zorgen te maken.
Als de angst je blijft omvatten, praat er dan eens over met je ouders of desnoods de huisarts.
alleen de manier waarop
Verder moet je denk ik gewoon proberen elke dag iets van je leven te maken. Niet zozeer uit bangheid dat het ooit afgelopen kan zijn, maar meer omdat er later altijd weer iets kan gebeuren waardoor je weer niet dat ene leuke kunt doen.
Je moet alleen dus niet gaan denken van 'in 1 uur zitten 3600 seconden waarin ik opeens kan sterven'.
Succes met leven 
quote:Gewoon denken:
Op donderdag 20 februari 2003 10:59 schreef ries het volgende:
Ik zit de laatste dagen met een enorm angstgevoel.Het volgende is er namelijk gebeurd.Afgelopen zondag is mijn oom overleden aan een hartstilstand.Hij was pas 45 jaar,en hij had 2 kinderen en de derde was op komst. ... Het zijn waarschijnlijk allemaal in mijn hoofd,maar ik zit er toch wel erg mee!!
A) Herman Brood heeft zichzelf van het leven moeten beroven. Maar die heeft verder nooit zoiets gehad en die leefde echt niet volgens de gezondheidsregeltjes. Je kan uiteraard wel wat doen aan vergroters van de kans.. (roken, voeding, overgewicht, beweging)...
B) Uitzonderingen zijn er altijd.
C) Van de dood zelf merk je vrij weinig (en al geloof je in iets, dan is het ook alleenmaar positief) vaak gaat het nog gepaard met compleet gelukszalig gevoel dus zo erg kan het niet zijn.
D) Er angst voor hebben heeft gewoon geen zin. Stel dat je weet dat je morgen een hartstilstand zou krijgen.. wat dan? wat zou je doen?.. nou doe dat gewoon elke dag, dan is er dus niks aan de hand.
.De smiley is niet omdat ik je niet serieus neem, de smiley is omdat ik de dood niet meer serieus neem. Dood sucks, maar ik kan de tijd tussen nu en mijn dood wel beter gebruiken dan er over te treuren.
Zo ben ik dus vorig jaar op mijn 34e begonnen met skateboarden. Iets wat ik nog wil kunnen voordat ik dood ga. Ook een tattoo komt er wel een keer, maar dat bewaar ik nog voor later .
[Dit bericht is gewijzigd door RetepV op 20-02-2003 11:24]
Een jaar geleden kwam bij mij deze realisatie ook ineens; te zwaar, veel ziektes in mijn familie die relatie hadden met overgewicht en bijna 30... Die schrik zorgde er bij mij voor dat ik inmiddels een stuk gezonder leef en ook niet meer te zwaar ben.
nu alleen nog stoppen met roken, zucht
Out of my way, I'm coming through
HEhe
[/quote
Ga een eind fietsen jij!
quote:
Op donderdag 20 februari 2003 11:17 schreef Cybje het volgende:.......... Je moet alleen dus niet gaan denken van 'in 1 uur zitten 3600 seconden waarin ik opeens kan sterven'.
Succes met leven
Gewoon even lekker met de hond,kat,vrienden naar buiten gaan.. Ik voelde me gisteren ook ff kut.. dus auto gepakt en de zonsondergang bekeken op het strand.. Lekker relativeren van.. ja .. ik heb nog zoveel ..
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
quote:Ja dat ga ik ook doen binnenkort,dan is het namelijk carnaval en dat is iets waar ik altijd naar uitkijk.Maar iedereen bedankt voor de reakties en ik weet nu gewoon dat ik er niet zo veel mee bezig moet zijn!
Op donderdag 20 februari 2003 11:29 schreef knokkels het volgende:[..]
Gewoon even lekker met de hond,kat,vrienden naar buiten gaan.. Ik voelde me gisteren ook ff kut.. dus auto gepakt en de zonsondergang bekeken op het strand.. Lekker relativeren van.. ja .. ik heb nog zoveel ..
quote:Hehehe .. ahh carnaval .. 5 jaar in maastricht gewoond en nooit er wat aan gedaan... ;-)
Op donderdag 20 februari 2003 11:34 schreef ries het volgende:[..]
Ja dat ga ik ook doen binnenkort,dan is het namelijk carnaval en dat is iets waar ik altijd naar uitkijk.Maar iedereen bedankt voor de reakties en ik weet nu gewoon dat ik er niet zo veel mee bezig moet zijn!
barbaar die ik ben..
Maarre.. kop op ;-) Komt allemaal goed *ik is de eeeeeeeeeeuwige optimist*
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Het komt vaak voor bij mensen dat zij weer wat bang worden wanneer het een bekende in de buurt is overkomen (jje wordt dan ook even met je eigen sterfelijkheid geconfronteerd)....maar het is in feite helemaal niet waar dat JIJ sterfelijk bent.
Alleen je stoffelijk omhulsel is sterfelijk.
Jij BENT je stoffelijk omhulsel NIET, dus jij leeft verder in andere dimensies. Die man van 45 heeft inmiddels een heel andere kijk op de zaak dan tijdens zijn aardse bestaan, hij ziet bijvoorbeeld dat mensen veel verdriet om hem hebben, ziet zijn vrouw, zijn kinderen en denkt: "waarom zijn ze zo verdrietig? Ik voel me fantastisch en het was gewoon mijn tijd om te vertrekken! Wees niet verdrietig, IK ben niet dood!!"
Enfin, hoop dat je een beetje begrijpt dat doodgaan eigenlijk een verkeerd woord is want JIJ gaat niet dood, het is enkel dat stoffelijk omhulsel dat doodgaat.
Bottom line is dat je druk maken over de dood niks helpt. Je zal er hoogstens eerder van dood gaan
Geniet van je leven, maak er wat van en wees gelukkig en als de dood, hopelijk pas over een flink aantal jaren, toeslaat dan zie je dat dan wel. En misschien is er dan wel meer na de dood. Maar misschien ook niet.
quote:Ik denk dat niet in mijn eentje en er zijn zo ontzettend veel bewijzen van gevallen van bijna dood ervaringen en/of uittredingen. Je hoeft er dus niet in te "geloven".. je hoeft enkel maar te beseffen dat er meerdere dimensies zijn en dat lichamelijkheid een fenomeen is dat zich voordoet in de derde dimensie (deze dimensie dus) en dat in andere dimensies stoffellijke lichamen niet nodig zijn.
Op donderdag 20 februari 2003 12:45 schreef Ripley het volgende:
Ja, dat kun jij wel denken, maar misschien gelooft hij daar wel gewoon niet in
Is gewoon wetenschap hoor.
kijk ..de dood hoort bij het leven, dat moet je zien te accepteren
ook moet je je inzien dat leven in angst totaal geen zin heeft
sterkte ..
Ik heb er zelf alleen maar zin in!!
quote:[Off-topic] Pjemig! Nu klink je net als mijn oom! [Off-topic]
Op donderdag 20 februari 2003 13:18 schreef Idols-fanaat het volgende:
Dood is gewoon een ander woord voor "opnieuw geboren worden in een andere dimensie"...iets om reikhalzend naar uit te zien en absoluut niet iets om bang voor te zijn.Ik heb er zelf alleen maar zin in!!
Niet iedereen kijkt daar zo naar, en zelfs al zou het de ultieme waarheid zijn (weet ik verder ook niet), of iets wat later als volkomen logisch beschouwd wordt, bedenk je dan eens dat Galilei ook volkomen voor gek verklaard werd toen hij zei dat de aarde om de zon draaide, en dat het tij-den geduurd heeft voordat mensen begonnen te zeggen dat er toch wel wat in zat.
Ik ben blij voor je dat jij er niet bang voor bent , en eerlijk gezegd, ik ben dat ook niet, maar een overtuiging die zo'n angst kan wegnemen heeft soms jaren nodig om te groeien, en ik weet niet of het de bedoeling van de topic-starter was, om in 2011 er eens lekker voor te gaan zitten en nog eens alle reakties te lezen.
Enneh... ries, het is misschien een beetje kort door de bocht, en daarvoor mijn welgemeende excuses, maar je zo druk maken om iets, of je er nu wel of niet invloed op kan hebben, brengt stress met zich mee, en dat is op zich al niet goed voor je gezondheid. Ik als echte, onvervalste theemuts heb een bijpassend idee... Zijn er in je familie nog meer mensen die sinds de dood van je oom ook dat soort gedachten gehad hebben? Misschien kan het heel verrassend zijn om te merken hoeveel de reakties van andere familieleden op zijn dood op de jouwe lijken. En als je van plan bent iets in de praktijk te ondernemen om gezondheidsrisico's te verminderen (je zei zelf al overgewicht), lopen er misschien nog familieleden rond met dezelfde plannen, en kun je elkaar aanmoedigen. Lijkt me een stuk makkelijker dan het in je eentje moeten doen.
Sterkte en suc6 iig
|
|
