Hallo,
Ik werk in de vrijwillige jeugdzorg, daar behandeling ik hulpvragen, wat inhoud dat dit matig intensieve trajecten zijn. Kinderen met een laag zelfbeeld, of een puber met ADHD helpen met plannen van het huiswerk. Sociale vaardigheden, opvoedondersteuning, agressie problematiek etc etc...
Eerder werkte ik op een groep voor kids die niet thuis konden wonen, met forse gedragsproblematiek, ggz diagnose en meestal LVB. Veel pubers met hechtingsproblematiek. Seksuele ontwikkeling, opvoeding was daar een belangrijk onderdeel van het werk, zeker met beschadigde, wervende pubers, was dit erg nodig. Dit gebeurde methodisch, naar soms ook gewoon bij de thee.
Ik vind dit best een boeiend onderwerp, en prive zijn mijn vrouw ook steeds druk met ontdekken.
We zijn seksuele wezen, intimiteit is noodzakelijk om goed te functioneren. Maar het valt mij op, dat ik hier in mijn werk nog nooit een vraag over heb gehad. Dat terwijl ik best wel eens vragen van vrienden krijg over hoe zij kunnen omgaan met het schuren van hun peuter dochter, of de puber zoon, die pornhub heeft ontdekt. Nu heb ik mij hier best wel eens in verdiept, en ook prive lees ik graag boeken of luister ik podcasts van seksuologen, dus ik kan hen wel een goed antwoord geven.
Nu ben ik dus benieuwd waar ouders nu wel te horen krijgen wat zij kunnen doen, hoe het gesprek te voeren etc. Of blijft dit een taboe onderwerp. Waardoor kinderen nog steeds met verwrongen denkbeelden over seks opgroeien, en kids dus op Pornhub moeten zien dat je minstens een 25cm lange piemel moet hebben waar je minstens 25 minuten mee moet kunnen pivven? Dat meiden al opgewonden zijn, voordat ze überhaupt maar zijn gestreeld of gezoend.
Dit levert natuurlijk grote problemen op in de communicatie over hoe je het wil, wat jouw plekjes zijn, vrouwen die pijn hebben, geen zin meer, en mannen die niet voldoen aan wat het voorbeeld was. Maar ook bizarre schoonheids ideale, jongetjes die denken dat een complete kale porno poes de maatstaf is, die niet eens weten hoe de binnenste labia er uitziet. Vrouwen die het niet durven bekijken omdat ze denken dat die van haar raar zijn etc. Maar ook mensen die denken dat alles zomaar er in kan, het liefst in elk gat, dat de pijn die ze voelen aan hen ligt, door het niet communiceren doorgaan, en eigenlijk dus zwaar over hun eigen grenzen gaan.
Ik voorzie dan ook dat scheidingen hierdoor gaan toenemen in de toekomst.
En zodoende de vraag waar kunnen ouders terecht met hun vragen? En waar krijgen jongeren te horen krijgen over seksualiteit grenzen, hoe het wel leuk kan zijn ed.