Heeft mijn huwelijk nog een kans van slagen

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 12:29 schreef SemperLibertas het volgende:
Vreemdgaan is net als roken, je kunt wel stoppen met sigaretten, maar het verlangen blijft altijd.

Ik heb wel eens het topic Minnaar op het Viva Forum meegelezen. Daar vind je veel verhalen van vrouwen die vreemd zijn gegaan. Die geven ook aan dat vreemdgaan een verslaving is en dat ze er daarom maar moeilijk mee konden stoppen.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 11:49 schreef sigme het volgende:
Volgens mij is het toch eerst en vooral een keuze OF je je huwelijk nog langer wil laten slagen. En uiteraard ook of zij dat wil.

Die keuze hoeft TS nog helemaal niet te maken. Het is prima om te zeggen: ik wil eerst de tijd nemen om te bepalen óf ik mijn huwelijk wil laten slagen. Ik kan me goed voorstellen dat het daarvoor bijvoorbeeld nodig is om ervan overtuigd dat zijn dat de vreemdganger oprecht spijt heeft. Wat ik heb geleerd van meelezen op het oudersforum is dat het voor de bedrogene bovendien nodig is om te weten dat alle informatie bekend is. Steeds informatie uit de ander moeten trekken en erachter komen dat er meer manieren zijn waarop je bedrogen bent, is funest voor het terugkrijgen van vertrouwen.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 11:53 schreef Seven. het volgende:
TS, je zegt dat er genoeg anderen geweest zijn voor jou en dat ze dus alles heeft kunnen ontdekken. Mogelijk projecteer ik nu teveel maar voor vrouwen is de eerste keer dat je goeie seks hebt wel een moment dat meestal pas ver na je twintigste komt. De reden hiervoor is dat seks beter wordt naarmate je meer ervaring opdoet. En ervaren bedpartners kom je als jonge griet in de regel nog niet tegen.

Seks in de puberteit is voor meiden maar zo zo. Ze denken dat het allemaal prima is tot ze ineens een ervaren man in bed treffen.

Anyway, ik raad je aan om er niet blindelings vanuit te gaan dat zij met 19 jaar destijds alles heeft kunnen ontdekken.

Niet alleen een ervaren man treffen, maar zeker ook zichzelf meer durven geven en zijn, en dus niet alleen de ander genot willen geven, maar ook voor hun eigen genot durven gaan.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 11:53 schreef Seven. het volgende:
TS, je zegt dat er genoeg anderen geweest zijn voor jou en dat ze dus alles heeft kunnen ontdekken. Mogelijk projecteer ik nu teveel maar voor vrouwen is de eerste keer dat je goeie seks hebt wel een moment dat meestal pas ver na je twintigste komt. De reden hiervoor is dat seks beter wordt naarmate je meer ervaring opdoet. En ervaren bedpartners kom je als jonge griet in de regel nog niet tegen.

Seks in de puberteit is voor meiden maar zo zo. Ze denken dat het allemaal prima is tot ze ineens een ervaren man in bed treffen.

Anyway, ik raad je aan om er niet blindelings vanuit te gaan dat zij met 19 jaar destijds alles heeft kunnen ontdekken.

Dat goede sex voor veel vrouwen pas ver na hun twintigste komt, zal met meer dingen te maken hebben dan alleen ervaring. Zo denk ik dat het voor de kwaliteit van de sex echt wel uitmaakt of je zelfstandig woont en het thuis doet of bij je zelfstandig wonende vriend, of dat je beide nog thuis bij de ouders woont en het daar moet doen.

Op zich is het voor een meid van 19 een koud kunstje om een ervaren man van een jaar of 40 in bed te krijgen. Er zijn genoeg ervaren mannen van die leeftijd die daar wel voor te vinden zijn. Maar er zijn maar weinig meiden van 19 die daarnaar op zoek zijn.

De bedpartners die ze had voor ze met TS was, zullen dus jongens/mannen van haar leeftijd zijn geweest. Die zullen dus ook vrij onervaren zijn geweest, tenzij er een jongen tussen zat die het geluk had dat hij met zijn wiskundelerares heeft mogen oefenen.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 13:08 schreef MarcusDaCosta het volgende:

[..]
Eens, ik heb hier schuld aan en hiermee een gemis aan waardering gecreëerd. Terwijl ze dit wel eens aan heeft gegeven, heb ik dat genegeerd. En hiermee een grote factor in de oorzaak voor het gebeuren. Waardering heeft ze toen, bij toeval, (niet bewust gezocht) bij een ander gevonden. En dat heeft mijn ogen geopend. Nu is het d.m.v. relatietherapie te kijken of we er uit komen. Het vertrouwen kunnen herstellen en beide geven wat de ander nodig heeft.

En ik moet voor mijzelf een aantal vragen die hier voorbij zijn gekomen beantwoorden als input voor de relatietherapie.

Heb je het gevoel dat je haar hebt verwaarloosd dan?

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 12:52 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Die keuze hoeft TS nog helemaal niet te maken. Het is prima om te zeggen: ik wil eerst de tijd nemen om te bepalen óf ik mijn huwelijk wil laten slagen. Ik kan me goed voorstellen dat het daarvoor bijvoorbeeld nodig is om ervan overtuigd dat zijn dat de vreemdganger oprecht spijt heeft. Wat ik heb geleerd van meelezen op het oudersforum is dat het voor de bedrogene bovendien nodig is om te weten dat alle informatie bekend is. Steeds informatie uit de ander moeten trekken en erachter komen dat er meer manieren zijn waarop je bedrogen bent, is funest voor het terugkrijgen van vertrouwen.

Ik zou dat anders formuleren, ik denk wel dat je eerst een uitgangspositie moet kiezen, dus bijvoorbeeld 'huwelijk redden' of 'schuld toewijzen' of 'beminnelijk scheiden' , als basis voor een gesprek.

Het is niet gezegd dat je die positie moet blijven verdedigen en het is al helemaal niet gezegd dat het bereikt wordt. Maar het zijn wel totaal verschillende gesprekken die je voert wanneer je op zoek gaat naar de schuldvraag of wanneer je op zoek gaat naar draad weer oppakken. Er zijn dan andere zaken qua achteruit kijken en vooruit blikken relevant.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 12:32 schreef Kip_Frites_Appelmoes het volgende:

[..]
Ik heb wel eens het topic Minnaar op het Viva Forum meegelezen. Daar vind je veel verhalen van vrouwen die vreemd zijn gegaan. Die geven ook aan dat vreemdgaan een verslaving is en dat ze er daarom maar moeilijk mee konden stoppen.

Op zich niet gek. Stel je zit in een doodgebloede relatie en plots is daar de man die haar alle hoeken van de kamer laat zien en haar overspoelt met lieve woorden en aandacht.

Ik denk oprecht dat wanneer je in een lange relatie zit en je gaat af en toe eens uit eten dat je dan veel gelukkiger bent dan wanneer je je hele leven opoffert om één partner te behagen. Moet het niet uitkomen natuurlijk want dat zit je in een zelfde situatie als TS.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 12:32 schreef Kip_Frites_Appelmoes het volgende:

[..]
Ik heb wel eens het topic Minnaar op het Viva Forum meegelezen. Daar vind je veel verhalen van vrouwen die vreemd zijn gegaan. Die geven ook aan dat vreemdgaan een verslaving is en dat ze er daarom maar moeilijk mee konden stoppen.

Wat mij is opgevallen na drie relaties met gebonden vrouwen is dat de bedrogen mannen eigenlijk helemaal geen klootzakken waren, integendeel. Gewoon het type goedzak die te naïef was om door te hebben waar zijn vrouw/vriendin mee bezig was. De vrouwen wisten ook verdomd goed dat hun partners nooit bij hun weg zouden gaan waardoor grenzen makkelijker konden worden opgerekt. Heel bijzonder vind ik dat nog steeds.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 13:08 schreef MarcusDaCosta het volgende:

[..]
Eens, ik heb hier schuld aan en hiermee een gemis aan waardering gecreëerd. Terwijl ze dit wel eens aan heeft gegeven, heb ik dat genegeerd. En hiermee een grote factor in de oorzaak voor het gebeuren. Waardering heeft ze toen, bij toeval, (niet bewust gezocht) bij een ander gevonden. En dat heeft mijn ogen geopend. Nu is het d.m.v. relatietherapie te kijken of we er uit komen. Het vertrouwen kunnen herstellen en beide geven wat de ander nodig heeft.

En ik moet voor mijzelf een aantal vragen die hier voorbij zijn gekomen beantwoorden als input voor de relatietherapie.

Het is uiteindelijk niet jouw schuld dat ze is vreemdgegaan. Die gedachte moet je vanaf. Maar ik kan je uit eerste hand vertellen dat je iemand geestelijk kapot kunt maken door lange tijd simpelweg fysiek en of emotioneel niet aanwezig te zijn. Als jij het niet kan of wil opbrengen is een open relatie misschien wel iets voor jullie.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 11:58 schreef Elan het volgende:

[..]
Niemand met enig zelfrespect zit te wachten op plichtmatige seks. Los van de seks is het ook gewoon fijn om gezien te worden en liefde te ervaren van een partner. Anders ben je praktisch huisgenootjes. Voor TS is het van belang dat hij zijn eigen gevoelens voor haar op de rit krijgt. Sommige mensen kunnen echt een ijskonijn zijn in de relatie en hoewel daar minder een taboe op heerst kan dat net zo pijnlijk zijn als overspel.

Tja, ik begrijp je punt wel maar ik zie zoveel verstofte relaties om mij heen waarbij mensen praktisch als huisgenoten samenleven... En dan hebben we het over 2024, laat staan hoe het in 1980 was.

Het is lastig om een relatie bruisend en fris te houden, ik geloof er persoonlijk geen bal van dat de meerderheid van de mensen erin slaagt om dat decennialang vol te houden. Dat bewijzen de statistieken ook wel. Dan zijn er meerdere opties:

1. Er een eind aan breien en een nieuwe relatie beginnen. Dit doen steeds meer mensen.
2. Het oude model: We rooien het met elkaar tot we in het bejaardenhuis zitten. Dan maar stoffig en leven als huisgenoten.
3. En als aanvulling op het oude model: Buiten de deur neuken. Stiekem of daar zelfs afspraken over maken. Ondertussen de tent draaiende houden thuis.

Uiteraard zijn er ook allerlei variaties en nuances op deze opties. Uiteindelijk draait het denk ik ook heel erg om de vraag welke behoeftes er precies vervuld worden of wat voor persoonlijke doelen mensen hebben. Voor heel veel mensen is het helemaal niet zo in hun belang om een relatie te verbreken omdat ze niet veel beters kunnen krijgen, omdat het hun de optie tot kinderen ontzegt, omdat het hun financieel opbreekt en ga zo maar door.

Die belangen lopen altijd door elkaar. Overigens zie ik in het geval van TS ook niet zozeer wat hij er nou precies aan heeft om deze stoffige boel draaiende te houden.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 13:49 schreef PietjePuk2000 het volgende:

[..]
Tja, ik begrijp je punt wel maar ik zie zoveel verstofte relaties om mij heen waarbij mensen praktisch als huisgenoten samenleven... En dan hebben we het over 2024, laat staan hoe het in 1980 was.

Het is lastig om een relatie bruisend en fris te houden, ik geloof er persoonlijk geen bal van dat de meerderheid van de mensen erin slaagt om dat decennialang vol te houden. Dat bewijzen de statistieken ook wel. Dan zijn er meerdere opties:

1. Er een eind aan breien en een nieuwe relatie beginnen. Dit doen steeds meer mensen.
2. Het oude model: We rooien het met elkaar tot we in het bejaardenhuis zitten. Dan maar stoffig en leven als huisgenoten.
3. En als aanvulling op het oude model: Buiten de deur neuken. Stiekem of daar zelfs afspraken over maken. Ondertussen de tent draaiende houden thuis.

Uiteraard zijn er ook allerlei variaties en nuances op deze opties. Uiteindelijk draait het denk ik ook heel erg om de vraag welke behoeftes er precies vervuld worden of wat voor persoonlijke doelen mensen hebben. Voor heel veel mensen is het helemaal niet zo in hun belang om een relatie te verbreken omdat ze niet veel beters kunnen krijgen, omdat het hun de optie tot kinderen ontzegt, omdat het hun financieel opbreekt en ga zo maar door.

Die belangen lopen altijd door elkaar. Overigens zie ik in het geval van TS ook niet zozeer wat hij er nou precies aan heeft om deze stoffige boel draaiende te houden.

Waarschijnlijk dezelfde dingen die men hier zijn vrouw verwijt Stabiliteit voor de kinderen en (financiële) zekerheid.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 13:31 schreef SemperLibertas het volgende:

[..]
Wat mij is opgevallen na drie relaties met gebonden vrouwen is dat de bedrogen mannen eigenlijk helemaal geen klootzakken waren, integendeel. Gewoon het type goedzak die te naïef was om door te hebben waar zijn vrouw/vriendin mee bezig was. De vrouwen wisten ook verdomd goed dat hun partners nooit bij hun weg zouden gaan waardoor grenzen makkelijker konden worden opgerekt. Heel bijzonder vind ik dat nog steeds.

Zoals gezegd. Relaties staan of vallen altijd bij de ruimte die de ander geeft.

De wat kneuzige en saaie goedzak die vroeger bij de sukkels hoorde en nu een redelijk mooie vrouw heeft loopt vaak meer risico dan de foute playboy die flirt met allerlei vrouwen.

De hardheid van het leven.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 13:57 schreef Elan het volgende:

[..]
Waarschijnlijk dezelfde dingen die men hier zijn vrouw verwijt Stabiliteit voor de kinderen en (financiële) zekerheid.

Op dat stukje heeft hij nog niet gereageerd toch? Daar ben ik inderdaad ook wel benieuwd naar, wat zijn financiële opties zijn. Is het nog mogelijk om alleen een huis te bemachtigen en dat soort vragen.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 13:57 schreef PietjePuk2000 het volgende:
De wat kneuzige en saaie goedzak die vroeger bij de sukkels hoorde en nu een redelijk mooie vrouw heeft loopt vaak meer risico dan de foute playboy die flirt met allerlei vrouwen.

Het schijnt dat veel vrouwen die saaie goedzak wel aantrekkelijk vinden als echtgenoot en als vader voor hun kinderen maar niet voor sex, en dat ze voor sex die foute playboy juist aantrekkelijk vinden.

Ik zou vooral die relatietherapie gebruiken om daar achter te komen. Jullie hebben kinderen, dus ook als de conclusie is dat dit het einde van jullie huwelijk is heb je nog steeds met elkaar te maken.

Dus de relatietherapie lijkt mij zowel nuttig om eventueel het huwelijk nog te laten slagen of juist als hulpmiddel om naar omstandigheden zo goed mogelijk een punt achter de relatie te kunnen zetten. Dan ga je na een eventuele scheiding ook prettiger naar de mediator om alles goed af te handelen.

Als kind van ouders die vanaf dat ik een jaar of 13 was duidelijk niks meer van elkaar moesten hebben raad ik af om puur bij elkaar te blijven voor de kinderen, maar in te zetten op voor de kinderen zo goed mogelijk uit elkaar gaan.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 14:10 schreef Stepperoller het volgende:
Ik zou vooral die relatietherapie gebruiken om daar achter te komen. Jullie hebben kinderen, dus ook als de conclusie is dat dit het einde van jullie huwelijk is heb je nog steeds met elkaar te maken.

Dus de relatietherapie lijkt mij zowel nuttig om eventueel het huwelijk nog te laten slagen of juist als hulpmiddel om naar omstandigheden zo goed mogelijk een punt achter de relatie te kunnen zetten. Dan ga je na een eventuele scheiding ook prettiger naar de mediator om alles goed af te handelen.

Als kind van ouders die vanaf dat ik een jaar of 13 was duidelijk niks meer van elkaar moesten hebben raad ik af om puur bij elkaar te blijven voor de kinderen, maar in te zetten op voor de kinderen zo goed mogelijk uit elkaar gaan.

Amen.
Bij elkaar blijven voor de kinderen aan de andere kant maar een waardeloos huwelijk met overspel en wantrouwen is altijd een slecht idee.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 13:22 schreef sigme het volgende:

[..]
Ik zou dat anders formuleren, ik denk wel dat je eerst een uitgangspositie moet kiezen, dus bijvoorbeeld 'huwelijk redden' of 'schuld toewijzen' of 'beminnelijk scheiden' , als basis voor een gesprek.

Het is niet gezegd dat je die positie moet blijven verdedigen en het is al helemaal niet gezegd dat het bereikt wordt. Maar het zijn wel totaal verschillende gesprekken die je voert wanneer je op zoek gaat naar de schuldvraag of wanneer je op zoek gaat naar draad weer oppakken. Er zijn dan andere zaken qua achteruit kijken en vooruit blikken relevant.

Waarom zou je een uitgangspositie moeten kiezen in plaats van in gesprek te gaan met die relatietherapeut over precies dit punt? Daar is zo iemand voor. Het is niet een kwestie van een muntje erin gooien en dat er dan een bepaald programma wordt afgedraaid en dat je niet meer terug kan als dat niet blijkt te zijn wat je wilt.

Bij Annette Heffels in de Margriet heb ik tig casussen gelezen zoals die van TS. En bij het eerste gesprek van de relatietherapeut was dus vaak nog onduidelijk welke kant het kwartje op zou vallen, maar dat was geen enkel probleem.

De eerst stappen zoals de crux analyseren (waar zit het wantrouwen, wat zijn de communicatiepatronen) zijn bij een goede relatietherapeut ook nuttig voor alle scenario's. En juist door daarmee bezig te zijn wordt voor degenen in therapie vaak ook duidelijk of het huwelijk voor hun nog een kans van slagen heeft of niet, want dat is voor de meeste mensen niet zo zwartwit na zoveel jaar huwelijk.

quote:

Op woensdag 22 mei 2024 14:49 schreef Stepperoller het volgende:

[..]
Waarom zou je een uitgangspositie moeten kiezen in plaats van in gesprek te gaan met die relatietherapeut over precies dit punt? Daar is zo iemand voor. Het is niet een kwestie van een muntje erin gooien en dat er dan een bepaald programma wordt afgedraaid en dat je niet meer terug kan als dat niet blijkt te zijn wat je wilt.

Bij Annette Heffels in de Margriet heb ik tig casussen gelezen zoals die van TS. En bij het eerste gesprek van de relatietherapeut was dus vaak nog onduidelijk welke kant het kwartje op zou vallen, maar dat was geen enkel probleem.

De eerst stappen zoals de crux analyseren (waar zit het wantrouwen, wat zijn de communicatiepatronen) zijn bij een goede relatietherapeut ook nuttig voor alle scenario's. En juist door daarmee bezig te zijn wordt voor degenen in therapie vaak ook duidelijk of het huwelijk voor hun nog een kans van slagen heeft of niet, want dat is voor de meeste mensen niet zo zwartwit na zoveel jaar huwelijk.

Niks moet. Maar mijn advies is om eerst een uitgangspositie te bepalen voor jezelf. Dat kan geen therapeut bepalen. Of eigenlijk, dat kan zo iemand bést, maar dat kan je je beter niet laten gebeuren.