Zo, de kop is eraf. Ik moet zeggen dat ik weinig verwachtingen had van de eerste rit, het zou in redelijk tempo richting de finish gaan en dan een korte explosie op die St Vito van Pogacar en dat was dat.
Dan blijkt het toch een merkwaardige sport, het werd eigenlijk een heerlijk laatste uur. Pogacar's team reed onnodig hard door op de Maddalena richting de voormalig kopgroep van 6, waar Calmejane en Ghebreizhgabier als laatsten over waren gebleven. Als we iets vooraf wisten over zijn team, is het wel dat het niet zo heel denderend is, de omkadering van de topfavoriet. Dat bleek. Grosssschartner hield het na 5 trappen weer voor gezien en toen bleef enkel Majka nog over, die ook het gat met Calmejane niet wist dicht te rijden op de klim - na de afdaling volgden nog meer dan 15 kilometer tot de finish, waarvan 10 vlak en nog zeker 30 man aan concurrenten.
Waar dat niet altijd garantie is op spektakel, leverde het nu wel. Slag om slinger werd er gedemarreerd, Caruso, Schachmann, Conci, Pellizari, Dee Marki gingen er in fases van door, Vansevenant probeerde nog iets op te zetten met erkend wielplakker Thomas Geraint, het was overal bal. Een man of 7 pakten uiteindelijk toch wel een halve minuut, maar de samenwerking ging moeizaam.
Schachmann weigerde bijvoorbeeld te fietsen om zo de aanstaande 9e plek van DF Martinez te verdedigen, er stoorden nog wel meer volk. Caruso wilde wel rijden, maar kreeg geen steun; Conci wilde niet wachten en sprong weg. Achter hem werd getwijfeld, daarachter wist Majka het gat ook niet echt te verkleinen.
Aan de voet van die laatste puist van 1,4 kilometer tegen 10% was alles nog speelbaar maar zag het er goed uit voor Conci. De grote favoriet, Pogacar, begon echter direct aan zijn inhaalrace. Iedereen probeerde het wiel te houden; Narvaez was er niet uit weg te slaan, Lutsenko, Alaphilippe, O'Connor, zelfs Ganna zat er nog goed bij. De klim was echter langer dan 200 meter en Pogacar bleef maar geven, dus een voor een vielen ze af; onderwijl naderde hij Conci. Samen met Narvaez raapten ze de oude kopgroep ook nog op, waar Schachmann, Bauvin en Caruso probeerden hun karretje aan te haken met de top in zicht.
Afijn, vlak voor ze boven waren knalde Pogacar - nog altijd met Narvaez en Schachmann - over Conci heen. De rest was allemaal teruggevallen in de grauwe massa van het favorietengroepje, waar Arensman en Bardet al zo'n 30 kilometer ontbraken. In de afdaling hielden zowel Narvaez als Schachmann de benen stil maar de zwaartekracht was onverbiddelijk, dus werd het een sprint-a-trois, de pogingen van Bauvin in de achtergrond ten spijt. Pogacar ging van redelijk ver aan, werd eenvoudig gepareerd door Narvaez die wel nog door moest trappen om de opkomende Schachmann af te houden. Victorie voor Ecuador.
Winnaar van de dag: Jhonathan Narvaez. Na een hersenschudding direct er zo staan, winnen en het roze pakken. Gaf Pogacar nergens een centimeter, impressionant.
Verliezer van de dag: Thymen Arensman. Ja, jammer.
Duimpje van de dag: Lilian Calmejane die een schijnbaar kansloze missie op de Maddalena richting de bergtrui toch wist te volmaken. Knap.
Rubriek van de dag: Alaphilippe die zich de laatste 35 kilometer de hele tijd van voren laat zien bergop, om op het beslissende klimmetje toch gewoon als 20e over de top te komen.
Dan de etappe van zondag.
San Francesco al Campo - Santuario di Oropa (Biella); 161 kilometer met in de tweede helft behoorlijk wat klim- en daalwerk, eindigend met de prachtige klim naar Santuario di Oropa. Een ideale zondagsrit, temeer we starten in San Francesco al Campo, het kamp van Sint Franciscus.
![XCFTEbcGarncgjxYrKJM_160224-040402.jpg]()
![zeEkEmYCk6SoSLsde8h7_160224-040404.jpg]()
Vanaf de start gebeurt er eerst niets, we doorkruisen een laagvlakte die naar ik maar aanneem nog een onderdeel van de Povlakte is. De sprint na
94 kilometer in Valdengo[/b] markeert de start van het tweede deel van de rit; van lange, vlakke wegen gaan we kronkelen door de lage flanken van de Alpen.
Na enkele ongecategoriseerde klimmetjes die de renners wel steeds wat hoger brengen, ligt de top van de
Oasi Zegna (Cat 3) op een krappe 40 kilometer van de meet. Om hier te komen moet er 5 kilometer tegen 6% worden afgewerkt.
Direct daarna dalen we in twee fasen af richting de voet van de
Nelva (Cat 3), die van een vergelijkbare zwaarte is als de vorige klim. We bevinden ons dan op een hoogte van 775 meter en dalen af richting de serieuze plaats Biella. Daar ligt nog een sprintje en dan komt de weg naar de top. Die is gemiddeld niet steil, wel 12 kilometer lang en best onregelmatig.
![wGNxW6avkUnakZG8icPd_111023-031137.jpg]()
![1600x800.jpg]()
Als je ooit in de buurt bent, zou ik zeggen: ga er eens langs.
Hier wil je winnen hoor. Dit is toch een plek. Met recht een bedevaartsoord voor de liefhebbers. Omdat de ontkerkelijking ook in het Roomse Italië onverbiddelijk toeslaat, is het Santuario tegenwoordig een soort congrescentrum en museum. In het museum liggen de truitjes van de winnaars bij de aankomsten:
Marco Pantani. De naam zegt genoeg
Tom Dumoulin in zijn Giro. Prachtige beelden.
Wie voegt zich hier bij?
1. Pogacar. Ja, vandaag dan maar. Hij kent de geschiedenis, hij wil dit heus wel. Zijn ploeg is niet zo sterk in controleren maar niemand zou hem op de klim moeten kunnen volgen.
2. Thomas Geraint. Zijn ploeg gaat zich wellicht al moeten laten zien, ze hebben toch de trui. En dan kleven, kleven, kleven en hopen dat Pogacar een schakelfoutje maakt in de sprint.
3. Storer. Zo iemand die kan winnen vanuit de aanval. Hij staat weliswaar nog kort in het AK, maar hij staat ook in dezelfde tijd als Aleotti en die zou je ook gewoon laten fietsen.
4. V. Paret-Peintre. Vies slecht vandaag, op 8 minuten binnengekomen, daar waar Bauvin vierde kon worden. Onderdeel van het meesterplan van Decathlon om middels verwarring in elke etappe te strijden voor de winst.
5. Mauri Vansevenant. Gaat aan de voet van de Oropa en ze zien hem nooit meer terug.
Eervolle vermeldingen voor pocketklimmers uit Italië die in de vroege vlucht mee gaan en winnen, andere B-garnituur klassementsmannen die de dag van hun leven hebben, Ben O'Connor en Lutsenko. En Woods, het heeft kennelijk in alle kranten gestaan dat hij voor ritzeges gaat.
Verder had ik al amper tijd voor deze stukjes over etappe 1&2 maar heb ik op zeker geen tijd voor iets over etappe 3.
[ Bericht 0% gewijzigd door VoMy op 05-05-2024 09:55:54 ]