Stuk uit HLN.be : achter de schermen Belgie (2de seizoen, er is nu een 3de bezig op Videoland).
“Het eerste seizoen van ‘De verraders’ werd opgenomen in Nederland, het huidige seizoen in Frankrijk”, vertelt eindredacteur Robert van Donge in ‘TV Familie’. “Dit kasteel is groter dan het vorige. Dat maakte het iets makkelijker om de verraders soms gescheiden te houden van de bondgenoten. Er komen heel wat praktische zaken bij kijken. De ramen van de slaapkamers worden bijvoorbeeld afgeplakt. Zo komt er geen daglicht binnen en kunnen de deelnemers niet naar buiten kijken. Buiten staan er mensen met zaklampen die controleren of niemand probeert om tóch naar buiten te kijken. Zo verbrod je je eigen spelplezier. En bovendien is ’t zinloos, want het lukt toch niet. Wat we soms ook doen, is mensen van het productieteam met een cape op pad sturen. Zo hebben de kandidaten geen idee hoe groot of klein de échte verraders zijn.”
KIJK. Staf Coppens geeft rondleiding in kasteel van ‘De verraders’
Toilet doorspoelen
“Sommige deelnemers denken slim te zijn en willen door de kier van een deur op de gang gluren. Maar daar is sowieso tape bevestigd, zodat gluren onmogelijk is. Wanneer de verraders naar het torentje gaan, moeten er soms ook bondgenoten geïnterviewd worden. Dat gebeurt dan in ruimtes die hermetisch afgesloten zijn.”
En wat als een bondgenoot wil weten of de buurman of buurvrouw in zijn of haar kamer is en daarom op de muur klopt, om een signaal terug te krijgen? “Dat heeft geen zin”, zegt eindredacteur Robert. “Wanneer de verraders opnamen hebben in het torentje, worden hun kamers bevolkt door medewerkers die geregeld het toilet doorspoelen of de douche laten lopen. Ze laten ook een briefje achter, met wat er die avond zoal op televisie te zien was, bijvoorbeeld de uitslag van een voetbalwedstrijd. Zodat de verraders de volgende ochtend kunnen doen alsof ze de hele avond in hun kamer waren. We vragen ook op voorhand wat ze in theorie hadden willen doen. Als iemand zegt ‘een boek lezen’ zetten we op zijn of haar kamer het geluid van de televisie niet aan.”
De productieploeg van ‘De verraders’ bestaat onderhand uit meester-misleiders. “We leren ook van andere landen waar het programma wordt uitgezonden”, aldus de eindredacteur. “Maar toch moeten we soms nog improviseren om het de kandidaten lastig te maken. Dit was nu bijvoorbeeld een erg gehorig kasteel en sommige deelnemers overwogen al elkaar in te seinen met morsecode via de waterleidingen.”
“De vele onbemande camera’s die overal in het kasteel hangen, volgen iedereen op de voet”, klinkt het verder. “Die beelden gebruiken we nooit, omdat het programma anders te veel op ‘Big Brother’ gaat lijken. Maar elke beweging wordt wel geregistreerd. Als we in de regie merken dat een paar deelnemers samenklitten om een plannetje te smeden, sturen we daar meteen een cameraploeg op af voor extra beelden. In totaal hebben we zeven mobiele cameraploegen en iedereen draagt een microfoon. Alles bij elkaar werken er naast presentator Staf Coppens zo’n 50 mensen mee om van ‘De Verraders’ een succes te maken.”
Géén schminkster
“Eén van de deelnemers vroeg tijdens de casting om hoe laat de kleding en make-up voorzien waren”, zegt eindredacteur Robert ook. “Maar aan ‘De verraders’ komt geen schminkster of stylist te pas. De kandidaten komen in beeld zoals ze zijn. De meeste BV’s hebben een kledingsponsor en brengen veel te veel kleren naar het kasteel mee. Zoals Inge Onsea van het Belgische modemerk Essentiel vorig jaar. Helaas voor haar werd ze al na één aflevering naar huis gespeeld.”
In dat kasteel kan je niet anders dan dag en nacht nadenken over het programma
Geen stylist of schminkster, dus. “Maar na elke moord of verbanning staat er een psycholoog klaar voor een gesprek met degene die afvalt. We hebben gemerkt dat dit geen luxe is”, vertelt Robert van Donge. “Mobiele telefoons zijn gedurende het verblijf in het kasteel verboden. De kandidaten mogen weleens bellen met één vertrouwenspersoon, met een gsm van de productie én met de telefoon op speaker. En die vertrouwenspersoon heeft een geheimhoudingscontract moeten ondertekenen. Ja ja, het gaat er erg streng aan toe bij ‘De verraders’. Enkel en alleen om op die manier het allerbeste programma te kunnen maken!”
Het torentje
“Je wist echt niet wie er uit welke deur kwam, want als de verraders naar het torentje gingen, begonnen de mensen achter de schermen door de gangen te lopen”, vertelt bondgenoot Véronique De Kock (46). “In dat kasteel kan je niet anders dan dag en nacht nadenken over het programma, en dat maalt dan constant door je hoofd. Je hebt geen afleiding, geen gsm en geen gesprekken die níet over ‘De verraders’ gaan. Ik heb eens drie kwartier met mijn gezicht op de vloer gelegen, om te kijken door de spleet van de deur. Want misschien zou ik iemands schoenen herkennen... Nee, dus.”
(Lees verder onder de foto)
Jelle Beeckman (34), die we kennen als ‘The Messy Chef’ van njam!, zegt: “Tijdens de opnamen ben je achterdochtig voor twee. Je bent amper op de hoogte van wat er in de buitenwereld gebeurt. De eerste dagen mocht ik niet naar mijn vriendin bellen. En toen het dan wél mocht, zat er altijd iemand naast mij om mee te luisteren. Het enige wat in je hoofd zit in dat kasteel is het spel. ’t Is bijzonder tof, maar tegelijk erg intens. Tijdens de opnamen met de verraders alleen krijgen de anderen kamerarrest. Het enige dat je kunt doen, is een boek lezen. Maar je concentreren is onmogelijk, omdat er voortdurend loeiharde muziek wordt gespeeld of er op je deur wordt geklopt. Allemaal afleidingsmanoeuvres terwijl de verraders in conclaaf zijn. Ook voor het productieteam is ‘De verraders’ heel vermoeiend. Na tien dagen in dat kasteel is iedereen gewoon bekaf.”
“Ik ben een paar keer sentimenteel geworden”, zegt Jelle nog. “Omdat ik die fun niet kon delen met mijn gezin. Afgesneden van de buitenwereld besefte ik hoe gelukkig ik thuis wel ben. De lockdowns op onze kamer vond ik zwaar. Er stond een televisie, maar die gedubde Franse programma’s waren heel erg gedateerd. Op den duur miste ik zelfs de sms’jes van mijn vriendin, type ‘Schat, vergeet je de vuilzak niet buiten te zetten?” (lacht)
In slaap gevallen
Ex-Miss België Celine Van Ouytsel (27) vertelt: “Het kasteel hangt vol met verborgen camera’s en microfoons, en de slaapkamerramen zijn afgeplakt. Je zou van minder paranoïde worden! Na de geheime opnamen met de verraders was er telkens - zonder camera’s - een drink in de bar. Maar ik was daar nooit bij, want ik was dan al in slaap gevallen in bed. Op televisie duurt dat overleg van de verraders onderling maar kort, terwijl het filmen ervan één tot twee uur in beslag nam.”
Om te vermijden dat de deelnemers kunnen uitmaken wie ’s nachts zijn/haar kamer verlaat voor het conclaaf - en dus een verrader is - moeten alle anderen in lockdown hun kamer in. “Mensen van de productie liepen dan als olifanten stampvoetend door de gangen om in al dat kabaal de verraders naar buiten te leiden”, aldus Celine. “Of er werd luide muziek gespeeld. Ik herinner me vooral ‘Noodgeval’ van Goldband. Dat nummer knalde elke nacht door de boxen. Telkens wanneer ik het nu op de radio hoor, word ik teruggekatapulteerd naar de opnamen in Frankrijk. Sommige bondgenoten gingen op hun buik liggen, in de hoop onder de deur een stel schoenen of een stem te herkennen.”
Potten en pannen
“Maar het leek alsof er op potten en pannen geklopt werd”, aldus nog Celine. “Echt, het was precies carnaval. Ook de buren proberen afluisteren, is een maat voor niets. Terwijl de verraders hun overleg houden, worden hun kamers bemand door mensen van de productie die geluiden maken. Elke verrader krijgt een update van wat er op tv te zien was, zodat hij of zij aan de ontbijttafel kan meepraten. Ja, er wordt letterlijk en figuurlijk alles uit de kast gehaald om de bondgenoten te misleiden.”
[ Bericht 1% gewijzigd door lily op 28-10-2024 14:44:53 ]