Even een vraag: hoe kun je assertief zijn tegen hulpverleners?
Even verhaal erbij: vorig jaar was een een psychiater in opleiding die mij als proefdier gebruikte. Gaf ze ook met andere woorden toe. En die heeft heel mijn medicijnlijst overhoop gegooid. Luisterde niet naar mijn klachten en bleef maar de dosis van een middel opvoeren, terwijl ik erg ongelukkig en moe/traag ervan werd. Ik ben gewoon mijn zelf niet.
Jaar later, zij weg en ik de brokken. Dus ik heb mijn begeleider een berichtje gestuurd of hij met de psychiater wil overleggen om alles terug te zetten. Moest best duidelijk aangeven wat ik wil, want ik kreeg in eerste instantie terug 'voor mij hoef je het niet te slikken'. Echter weet hij en ik beiden dat ik zonder nog erger uit de bocht vlieg. Alleen hij is nogal anti-medicatie (en geen arts btw).
Ik ben het zo zat en ik krijg zulke dooddoeners terug... ik hoop dat hij woord houdt en overlegt... Alleen wat moet ik doen als hij het niet vraagt (dat is bij hem meestal tien keer vragen) en wat als ze het niet willen veranderen. Terwijl het leven zo niet meer hoef van mij. Ik kan dit niet aan en ze maken mij zo klein. Als iemand tips heeft hoe hiermee te dealen graag
Bedankt voor meedenken
Verder ben je al best assertief geweest. Probeer op je grenzen te blijven staan en als die persoon in kwestie niet doet wat hij jou beloofd heeft, deze persoon er op wijzen.
quote:Op maandag 25 maart 2024 17:12 schreef Gibson88 het volgende:
Heftig lijkt mij dat. Voor suïcidale klachten zijn er diverse lijnen onder andere de huisarts of een luisterend oor bij 113. Het is moeilijk maar wel raadzaam om dergelijke gedachten bespreekbaar te maken hoe moeilijk dat ook is.
Verder ben je al best assertief geweest. Probeer op je grenzen te blijven staan en als die persoon in kwestie niet doet wat hij jou beloofd heeft, deze persoon er op wijzen.
Ik denk ook dat TS dit beter hogerop kan meldenquote:Op maandag 25 maart 2024 17:18 schreef Lienekien het volgende:
Kun je niet een afspraak maken om met je psychiater te praten? Dit lijkt me belangrijk genoeg om het niet via je begeleiding te doen.
Inderdaad. @ChildoftheStars ik zou dit niet van deze ene persoon laten afhangen die geen arts is en anti-medicatie, en dan maar hopen dat hij het bespreekt. Ik denk dat het heel verstandig is dat je de psychiater direct zelf benadert en deze persoon dus voorbij gaat.quote:
[..]
Ik denk ook dat TS dit beter hogerop kan melden
Wij kunnen niet beoordelen of je echt als proefdier gebruikt bent. Maar uit je woordkeuze proef ik dat je gewoon teleurgesteld bent dat de medicatie niet de werking had die je/ jullie voor ogen hadden.
Het woord proefdier was heel anders door jouw ervaren als je er beter door gevoeld had.
En ja voor sommige mensen, incl. mijzelf, doen bepaalde woorden er gewoon toe en schieten in het verkeerde keelgat.
Mijn advies zou zijn, schrijf je OP gewoon op een papiertje en stuur die naar je psychiater en schrijf erbij hoe je je voelde voor, tijdens en na de medicatie.
Wat je had gehoopt wat de medicatie zou bewerkstelligen en hoe je de samenwerking met de persoon in kwestie ervaarde.
Dan sluit je af met de woorden: "ik hoop dat mijn brief een beetje duidelijk is en hoop dat u mij in een persoonlijke gesprek deze periode kan bespreken en een hand uit kan steken om mij verder te helpen in mijn herstel.
Of iets in die strekking, alleen jij kan aan een psychiater goed uitleggen wat dit allemaal met je doet.
En ik geloof oprecht dat jij dat ook kan
Op het moment heb ik een psychiater en die heb ik een keer gezien.
Maar misschien moet ik er even op staan dat ik zelf haar te spreken krijg. Alleen dat wordt niet gemakkelijk. Alles gebeurt via de begeleider hier.
De preciezere uitleg waarom ik deze medicijnen niet fijn vind heb ik gestuurd. Niet alleen een "dit is niet fijn". Alleen het uitgebreide verhaal vond ik niet passend voor hier.
Maar stappen: morgen afwachten
Negatief zorgen dat ik zelf de psychiater te pakken krijg. Lukt dat niet dan een brief... en er is eventueel nu een klachtencommissie. Alleen liever niet. Ben nogal afhankelijk. Deze begeleider is mijn casemanager.
Uhm... zo zit het niet helaasquote:
Je psychiater is degene die de medicatie voorschrijft. Daar kan die casemanager niet tussen zitten. Dit moet je 1 op 1 met je psychiater (kunnen) bespreken.
Je casemanager is anti-medicatie, zeg je. Hoe bestaat het dan dat hij doorslaggevend is wat betreft jouw medicatie?quote:
[..]
Uhm... zo zit het niet helaas
Nee dat is de volgende in de rij. Alleen hij moet doorgeven aan de verpleegkundig specialist. De bespreekt het met de psychiaterquote:
[..]
Je casemanager is anti-medicatie, zeg je. Hoe bestaat het dan dat hij doorslaggevend is wat betreft jouw medicatie?
O.quote:
[..]
Nee dat is de volgende in de rij. Alleen hij moet doorgeven aan de verpleegkundig specialist. De bespreekt het met de psychiater
Jaquote:
Het is erg irritant
[ Bericht 98% gewijzigd door CoolGuy op 25-03-2024 23:05:04 ]
Als ik een week na Pasen nog geen afspraak met de psychiater heb (gewoon een concrete datum. Mag ook later zijn, maar ik wil een moment hebben) dat ik dan vermeld dat ik de klachtencommissie inschakel. En dan wacht ik nog een week op een datum.
Maak ik geen vrienden mee en ik vind het heel eng. Alleen ze praten altijd over "regie in handen nemen" en "baas over eigen proces" dus dat doen we dan maar
Ja dat denk ook. Al is dat een laatste redmiddelquote:
Je mag altijd een klacht indienen. Dan zullen ze je waarschijnlijk wel uitnodigen voor een gesprek omdat ze er eerst altijd samen met de cliënt uit willen komen.
Ik zit me nu al op te vreten van de stress. Wat als wat als en wat als
Gelukkig heb ik ook nog de tweede begeleider en de psycholoog bij wie ik terecht kan. Dus even geduld moet ik ook hebben
Niet mijn sterkste vak
Dus zoietsquote:
[..]
Nee dat is de volgende in de rij. Alleen hij moet doorgeven aan de verpleegkundig specialist. De bespreekt het met de psychiater
TS >> casemanager/behandelaar (SPV-er?) >> verpleegkundig specialist >> psychiater ?
Hoe meer schijven, hoe meer ruis op de zender. Niet handig:
En die psychiater i.o., stond die niet onder supervisie van je vaste psychiater? Gezien wat er gebeurd is, heb je meer dan recht van spreken om 1-op-1 je psychiater te spreken te krijgen (en ook een beetje vlot).
Edit:
En dan zijn er nog 2 'schijven' meer?
quote:
tweede begeleider en de psycholoog
Heb ik ook gedaan toen mijn begeleidster en haar baas over me heen walsten toen ik in een burn-out zat.quote:
[..]
Ik denk ook dat TS dit beter hogerop kan melden
Reken maar dat je daar een berg zelfvertrouwen van krijgt en FLINK assertief van wordt!
Ja klopt allemaalquote:
[..]
Dus zoiets
TS >> casemanager/behandelaar (SPV-er?) >> verpleegkundig specialist >> psychiater ?
Hoe meer schijven, hoe meer ruis op de zender. Niet handig:
En die psychiater i.o., stond die niet onder supervisie van je vaste psychiater? Gezien wat er gebeurd is, heb je meer dan recht van spreken om 1-op-1 je psychiater te spreken te krijgen (en ook een beetje vlot).
In totaal is er twee verpleegkundige. Een verpleegkundig specialist. Een aios en een psychiater. Een psycholoog en een PMT'er En dan nog de nodige stagiaires tussendoor..alleen dat weiger ik momenteel. Geen goede ervaring mee.
Het is goed dat er zoveel hulp is en ze communiceren redelijk met elkaar. Alleen soms maakt het ook dingen onnodig complex
Top van je!!!!quote:
[..]
Heb ik ook gedaan toen mijn begeleidster en haar baas over me heen walsten toen ik in een burn-out zat.
Reken maar dat je daar een berg zelfvertrouwen van krijgt en FLINK assertief van wordt!
Thanks!quote:
Ja het toppunt was toen de leidinggevende van mijn begeleidster me echt als een volslagen debiel zat te behandelen om me een peperdure service aan te bieden waarbij hij mijn financiën zou gaan beheren.
Ik had net de diagnose van autisme gekregen en hij was gespecialiseerd in het "begeleiden" van autisten.
"Ja meneer ToT, kijk, straks open je een enveloppe niet die is binnen gekomen en daar zit dan een re-ke-ning in, en als je niet ziet dat er een re-ke-ning in zit, dan betaal je die re-ke-ning niet. En als je die re-ke-ning niet betaalt, komt er een zogeheten 'aan-ma-ning', maar hee: die re-ke-ning heb je al niet geopend, dus dan open je die 'aan-ma-ning' ook al niet, en dan komt er straks ineens een meneer aan de deur die zegt: Hallo meneer ToT, u hebt niet op de 'aan-ma-ning' gereageerd en nu kom ik het geld ophalen!
Maar, ToT, dat geld heb je dan niet, anders had je die re-ke-ning wel betaald, dus dan zegt die meneer: Oh meneer ToT, wat een mooie televisie hebt u daar! Die ga ik verkopen om een deel van uw re-ke-ning mee te betalen! Maar dat dekt de hele re-ke-ning niet, dus kom ik daarna terug om nog meer van uw spulletjes te verkopen!"
Ik heb hem, mijn begeleidster en één of andere stagiair zo de deur uit geflikkerd en het bedrijf gebeld met de mededeling dat ik echt diep medelijden heb met alle autistische cliënten die hen inschakelen! Als dit de manier was hoe ze met die kwetsbare mensen omgaan, dan zitten ze heel veel mensen echt finaal uit te buiten!
Ze wisten niet hoe snel ze hun excuses moesten aanbieden!
Goede Goden! Zo ga je niet met mensen om. Autisme staat niet gelijk aan dom. Op zich zijn er mensen die zulke uitleg nodig hebben, maar niet vanzelf bij iedereen. En dan kan het alsnog op volwassen toonquote:
[..]
Thanks!
Ja het toppunt was toen de leidinggevende van mijn begeleidster me echt als een volslagen debiel zat te behandelen om me een peperdure service aan te bieden waarbij hij mijn financiën zou gaan beheren.
Ik had net de diagnose van autisme gekregen en hij was gespecialiseerd in het "begeleiden" van autisten.
"Ja meneer ToT, kijk, straks open je een enveloppe niet die is binnen gekomen en daar zit dan een re-ke-ning in, en als je niet ziet dat er een re-ke-ning in zit, dan betaal je die re-ke-ning niet. En als je die re-ke-ning niet betaalt, komt er een zogeheten 'aan-ma-ning', maar hee: die re-ke-ning heb je al niet geopend, dus dan open je die 'aan-ma-ning' ook al niet, en dan komt er straks ineens een meneer aan de deur die zegt: Hallo meneer ToT, u hebt niet op de 'aan-ma-ning' gereageerd en nu kom ik het geld ophalen!
Maar, ToT, dat geld heb je dan niet, anders had je die re-ke-ning wel betaald, dus dan zegt die meneer: Oh meneer ToT, wat een mooie televisie hebt u daar! Die ga ik verkopen om een deel van uw re-ke-ning mee te betalen! Maar dat dekt de hele re-ke-ning niet, dus kom ik daarna terug om nog meer van uw spulletjes te verkopen!"
Ik heb hem, mijn begeleidster en één of andere stagiair zo de deur uit geflikkerd en het bedrijf gebeld met de mededeling dat ik echt diep medelijden heb met alle autistische cliënten die hen inschakelen! Als dit de manier was hoe ze met die kwetsbare mensen omgaan, dan zitten ze heel veel mensen echt finaal uit te buiten!
Ze wisten niet hoe snel ze hun excuses moesten aanbieden!
Goed dat je niet accepteerde hoe dit ging en dat je ook nog gebeld hebt. Echt heel erg knap en goed van je
Wat ui-ter-ma-te beeldend beschreven. Mijn com-pli-men-ten meneer ToTquote:
"Ja meneer ToT, kijk, straks open je een enveloppe niet die is binnen gekomen en daar zit dan een re-ke-ning in, en als je niet ziet dat er een re-ke-ning in zit, dan betaal je die re-ke-ning niet. En als je die re-ke-ning niet betaalt, komt er een zogeheten 'aan-ma-ning', maar hee: die re-ke-ning heb je al niet geopend, dus dan open je die 'aan-ma-ning' ook al niet, en dan komt er straks ineens een meneer aan de deur die zegt: Hallo meneer ToT, u hebt niet op de 'aan-ma-ning' gereageerd en nu kom ik het geld ophalen!
Maar, ToT, dat geld heb je dan niet, anders had je die re-ke-ning wel betaald, dus dan zegt die meneer: Oh meneer ToT, wat een mooie televisie hebt u daar! Die ga ik verkopen om een deel van uw re-ke-ning mee te betalen! Maar dat dekt de hele re-ke-ning niet, dus kom ik daarna terug om nog meer van uw spulletjes te verkopen!"
quote:Op dinsdag 26 maart 2024 21:11 schreef r_one het volgende:
[..]
Wat ui-ter-ma-te beeldend beschreven. Mijn com-pli-men-ten meneer ToT
Het hoeft allemaal niet zo extreem he? Je hebt het nu een keer gevraagd. Vraag het morgen nog een keer, dinsdag nog een keer. En niet of hij wil overleggen met de psych maar of hij een afspraak voor je wil maken.quote:
Ik heb een plan
Als ik een week na Pasen nog geen afspraak met de psychiater heb (gewoon een concrete datum. Mag ook later zijn, maar ik wil een moment hebben) dat ik dan vermeld dat ik de klachtencommissie inschakel. En dan wacht ik nog een week op een datum.
Maak ik geen vrienden mee en ik vind het heel eng. Alleen ze praten altijd over "regie in handen nemen" en "baas over eigen proces" dus dat doen we dan maar
"Hoi, heb je de psych al gesproken? Ik wil hem/haar echt heel graag snel spreken want ik voel me zo slecht en ga me steeds slechter voelen".
Dat doe je elke paar dagen. Geen hele verhalen, daar heeft hij uiteindelijk niets mee te maken en dat verhaal heb je al verteld. Gewoon een heel duidelijke hulpvraag neerleggen.
Misschien werkt dat gewoon. En anders kan je eens informeren bij een van de andere actoren in jouw team.
Je bent nu aan het invullen dat er na 1 keer een vraag neerleggen die vraag zeker weten niet beantwoord gaat worden en dat er zeker weten een klachtenprocedure volgt. Dat lijkt me niet heel bevorderlijk voor je welbevinden
[ Bericht 69% gewijzigd door CoolGuy op 27-03-2024 09:30:27 ]
Ja je hebt gelijk. Ik zet enorme beren weg die er niet zijn! Of iig kan ik niet met zekerheid zeggen dat die er niet zijn. Dat is een eigenschap van me die ik moet afleren. Er is niks aan de hand, dus geen reden om me nu al gek te maken. Dank je wel! Even mijn voetjes weer op de grond gezetquote:
[..]
Het hoeft allemaal niet zo extreem he? Je hebt het nu een keer gevraagd. Vraag het morgen nog een keer, dinsdag nog een keer. En niet of hij wil overleggen met de psych maar of hij een afspraak voor je wil maken.
"Hoi, heb je de psych al gesproken? Ik wil hem/haar echt heel graag snel spreken want ik voel me zo slecht en ga me steeds slechter voelen".
Dat doe je elke paar dagen. Geen hele verhalen, daar heeft hij uiteindelijk niets mee te maken en dat verhaal heb je al verteld. Gewoon een heel duidelijke hulpvraag neerleggen.
Misschien werkt dat gewoon. En anders kan je eens informeren bij een van de andere actoren in jouw team.
Je bent nu aan het invullen dat er na 1 keer een vraag neerleggen die vraag zeker weten niet beantwoord gaat worden en dat er zeker weten een klachtenprocedure volgt. Dat lijkt me niet heel bevorderlijk voor je welbevinden
Ach, dit overkomt iedereen wel eens hoor. Heel graag gedaan, succes er meequote:
[..]
Ja je hebt gelijk. Ik zet enorme beren weg die er niet zijn! Of iig kan ik niet met zekerheid zeggen dat die er niet zijn. Dat is een eigenschap van me die ik moet afleren. Er is niks aan de hand, dus geen reden om me nu al gek te maken. Dank je wel! Even mijn voetjes weer op de grond gezet
Zo herkenbaar dit. Ik had eens een begeleidster vers van de opleiding die wou dat ik zon picto plan systeem ging volgen. Ik heb meerdere keren nee gezegd maar ze luisterde totaal niet. Iets met dat alle autisten picto planning doen en dat ze dat heeft geleerd enzo.quote:
[..]
Thanks!
Ja het toppunt was toen de leidinggevende van mijn begeleidster me echt als een volslagen debiel zat te behandelen om me een peperdure service aan te bieden waarbij hij mijn financiën zou gaan beheren.
Ik had net de diagnose van autisme gekregen en hij was gespecialiseerd in het "begeleiden" van autisten.
"Ja meneer ToT, kijk, straks open je een enveloppe niet die is binnen gekomen en daar zit dan een re-ke-ning in, en als je niet ziet dat er een re-ke-ning in zit, dan betaal je die re-ke-ning niet. En als je die re-ke-ning niet betaalt, komt er een zogeheten 'aan-ma-ning', maar hee: die re-ke-ning heb je al niet geopend, dus dan open je die 'aan-ma-ning' ook al niet, en dan komt er straks ineens een meneer aan de deur die zegt: Hallo meneer ToT, u hebt niet op de 'aan-ma-ning' gereageerd en nu kom ik het geld ophalen!
Maar, ToT, dat geld heb je dan niet, anders had je die re-ke-ning wel betaald, dus dan zegt die meneer: Oh meneer ToT, wat een mooie televisie hebt u daar! Die ga ik verkopen om een deel van uw re-ke-ning mee te betalen! Maar dat dekt de hele re-ke-ning niet, dus kom ik daarna terug om nog meer van uw spulletjes te verkopen!"
Ik heb hem, mijn begeleidster en één of andere stagiair zo de deur uit geflikkerd en het bedrijf gebeld met de mededeling dat ik echt diep medelijden heb met alle autistische cliënten die hen inschakelen! Als dit de manier was hoe ze met die kwetsbare mensen omgaan, dan zitten ze heel veel mensen echt finaal uit te buiten!
Ze wisten niet hoe snel ze hun excuses moesten aanbieden!
Staat mevrouw voor de deur met repen klitteband en tonnen gelamineerde plaatjes met dingen als 'opstaan" "aankleden" "tandenpoetsen " met bijbehorende groep 1 plaatjes.
Heb de hele zooi in de vuilnis gegooid
Had ook eens een mevrouw van de sociale dienst die domweg niet wilde geloven dat ik in mijn eentje naar de bioscoop ging, omdat dat "te eng" was voor mensen zoals ik.
Ik had zoiets van oke, maar nu moet je weg gezien de film over een uurtje begint en ik wil nog snacks halen.
Autisten hebben het niveau van kleuters, allemaal.quote:
Ik heb meerdere keren nee gezegd maar ze luisterde totaal niet. Iets met dat alle autisten picto planning doen en dat ze dat heeft geleerd enzo.
Staat mevrouw voor de deur met repen klitteband en tonnen gelamineerde plaatjes met dingen als 'opstaan" "aankleden" "tandenpoetsen " met bijbehorende groep 1 plaatjes.
Aldus zulke mensen
quote:Op woensdag 27 maart 2024 11:05 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Autisten hebben het niveau van kleuters, allemaal.
Aldus zulke mensen
Dat is niet per se een kleuterniveau. Als ik niet in mijn plannen tandenpoetsen schrijf, gebeurt dat niet alleen dat heeft niks met autisme te maken (ik ben geen autist, alleen een vol hoofd). quote:
[..]
Zo herkenbaar dit. Ik had eens een begeleidster vers van de opleiding die wou dat ik zon picto plan systeem ging volgen. Ik heb meerdere keren nee gezegd maar ze luisterde totaal niet. Iets met dat alle autisten picto planning doen en dat ze dat heeft geleerd enzo.
Staat mevrouw voor de deur met repen klitteband en tonnen gelamineerde plaatjes met dingen als 'opstaan" "aankleden" "tandenpoetsen " met bijbehorende groep 1 plaatjes.
Heb de hele zooi in de vuilnis gegooid
Had ook eens een mevrouw van de sociale dienst die domweg niet wilde geloven dat ik in mijn eentje naar de bioscoop ging, omdat dat "te eng" was voor mensen zoals ik.
Ik had zoiets van oke, maar nu moet je weg gezien de film over een uurtje begint en ik wil nog snacks halen.
helaas hebben sommige hulpverleners nogal een standaardbeeld van hoe iemand met een bepaald probleem functioneert. En voor veel mensen werkt het wat ze doen, maar voor veel mensen ook niet. En een goede hulpverlener kan daaromheen kijken
Excuus, ik zei het wat verkeerd denk ikquote:
[..]
Ik bedoelde dat je vaak ziet dat mensen denken dat mensen met beperking X of Y ineens niks kunnen, maar jij kan ook gewoon dingen (zoals dit aanpakken, volgens mij ben je hier uitstekend mee bezig!), ik kan ook gewoon dingen, we kunnen allemaal ook gewoon dingen
quote:
[..]
Zo herkenbaar dit. Ik had eens een begeleidster vers van de opleiding die wou dat ik zon picto plan systeem ging volgen. Ik heb meerdere keren nee gezegd maar ze luisterde totaal niet. Iets met dat alle autisten picto planning doen en dat ze dat heeft geleerd enzo.
Staat mevrouw voor de deur met repen klitteband en tonnen gelamineerde plaatjes met dingen als 'opstaan" "aankleden" "tandenpoetsen " met bijbehorende groep 1 plaatjes.
Heb de hele zooi in de vuilnis gegooid
Had ook eens een mevrouw van de sociale dienst die domweg niet wilde geloven dat ik in mijn eentje naar de bioscoop ging, omdat dat "te eng" was voor mensen zoals ik.
Ik had zoiets van oke, maar nu moet je weg gezien de film over een uurtje begint en ik wil nog snacks halen.
De tering zeg!Ja gelukkig wordt tegenwoordig gewoon onder 1 noemer gegooid en wordt er vervolgens meer naar jou persoonlijk gekeken i.p.v. naar hokjes.
Volgens mij reageerde ik heftiger dan nodig. Dus excuses van mijn kant! Ik wilde niet boos of zo overkomen! Sorry!quote:
[..]
Excuus, ik zei het wat verkeerd denk ik
Ik bedoelde dat je vaak ziet dat mensen denken dat mensen met beperking X of Y ineens niks kunnen, maar jij kan ook gewoon dingen (zoals dit aanpakken, volgens mij ben je hier uitstekend mee bezig!), ik kan ook gewoon dingen, we kunnen allemaal ook gewoon dingen
En je hebt helemaal gelijk
en het maakt ook niet uit via welke weg iemand iets doet We zijn allemaal kundige mensen Volgens mij kun je het heel slecht verdragen als je eens voor jezelf opkomt en de ander daarop zegt: sorry, dat deed ik niet goed. Dan draai je het direct om en ga jij je excuses aanbieden, omdat jij te heftig oid zou zijn geweest.quote:
[..]
Volgens mij reageerde ik heftiger dan nodig. Dus excuses van mijn kant! Ik wilde niet boos of zo overkomen! Sorry!
En je hebt helemaal gelijk
Als je het nou over assertiviteit hebt: dan mag jij gewoon reageren zoals je deed op de ‘kleuter’-opmerking (=assertief), dan zijn excuses van degene die met ‘kleuter’ kwam mooi meegenomen, maar dan hoef jij niet daarop weer jouw excuses aan te bieden - alsof het onterecht was dat je wat zei over de ‘kleuter’-opmerking.
Je komt voor jezelf op, dat is belangrijk. Jouw gevoelens tellen. Als een ander dan excuses aanbiedt, dan is dat erkenning. Wees blij met die erkenning.
Ik kan een heel verhaal typen, maar je hebt gelijkquote:
[..]
Volgens mij kun je het heel slecht verdragen als je eens voor jezelf opkomt en de ander daarop zegt: sorry, dat deed ik niet goed. Dan draai je het direct om en ga jij je excuses aanbieden, omdat jij te heftig oid zou zijn geweest.
Als je het nou over assertiviteit hebt: dan mag jij gewoon reageren zoals je deed op de ‘kleuter’-opmerking (=assertief), dan zijn excuses van degene die met ‘kleuter’ kwam mooi meegenomen, maar dan hoef jij niet daarop weer jouw excuses aan te bieden - alsof het onterecht was dat je wat zei over de ‘kleuter’-opmerking.
Je komt voor jezelf op, dat is belangrijk. Jouw gevoelens tellen. Als een ander dan excuses aanbiedt, dan is dat erkenning. Wees blij met die erkenning.
Ik schrik gewoon heel erg als iemand sorry zegt
Dat maakt het voor jou dan vast moeilijk om voor jezelf op te komen.quote:
[..]
Ik kan een heel verhaal typen, maar je hebt gelijk
Ik schrik gewoon heel erg als iemand sorry zegt
Wijze woorden van @Lienekien , het was mij ook opgevallen.quote:
[..]
Ik kan een heel verhaal typen, maar je hebt gelijk
Ik schrik gewoon heel erg als iemand sorry zegt
Je hoeft echt geen excuses aan te bieden als je terecht (en respectvol) je oprechte mening ventileert en de ander je -voor de verandering eens- gewoon gelijk geeft.
Je HEBT dan gewoon gelijk. Hou dat vast!
quote:
[..]
Wijze woorden van @:Lienekien , het was mij ook opgevallen.
Je hoeft echt geen excuses aan te bieden als je terecht (en respectvol) je oprechte mening ventileert en de ander je -voor de verandering eens- gewoon gelijk geeft.
Je HEBT dan gewoon gelijk. Hou dat vast!
Sorryquote:
De vinger wordt altijd naar de 'patiënt' gewezen als het gaat over te snel conclusies trekken en situaties niet in de juiste context kunnen zien, maar behandelaars hebben daar ook nogal een handje van. Dan kunnen ze het vervolgens weer afschuiven op de vermeende hoge werkdruk, maar die creëren ze daarmee vooral zelf, want het is ten eerste ontzettend vermoeiend om voor een ander te denken en voor een ander te bepalen wat goed is en wat niet. Ten tweede levert dat altijd gelazer op, want niemand kan in elkaars hoofd kijken.
Als hij vindt dat je beter geen medicatie moet slikken, zou hij in de eerste plaats die mening eens kunnen onderbouwen met duidelijke argumenten. En dan kan jij daaruit afleiden in hoeverre zijn gedachten aansluiten op jouw situatie.
Als ik voor advocaat van de duivel speel, zou ik kunnen bedenken dat zijn gedachte is dat jij met die medicatie pijnlijke emoties probeert te vermijden, terwijl je uiteindelijk juist die moet kunnen toelaten om het traumatische verleden te kunnen verwerken. Zolang je dat blijft vermijden, blijf je in het patroon waarin je nu zit. Waarschijnlijk snap je dit best wel.
Maar dan zou hij moeten kunnen snappen dat het voor mensen met PTSS heel erg frustrerend is om dat aan te horen, omdat het 'toelaten' van die emoties in zoverre dat mogelijk is, enorm heftig kan zijn met paniekaanvallen en herbelevingen etc. Als jij bereid zou zijn om het een keer te proberen, lukt het alleen als daar iets tegenover staat. Bijvoorbeeld dat je er gerust op kunt zijn dat je opgevangen wordt als je merkt dat je de stress niet meer trekt.
Alleen al deze manier hoe het eraan toegaat, kan je nou niet bepaald 'veilig' noemen. Het is waarschijnlijk tot op zekere hoogte hetzelfde patroon als van vroeger: niet weten waar je aan toe bent als je in een positie zit waarbij je afhankelijk bent van de zorg van anderen.
~~~~~~
Ik zou proberen heel duidelijk te benoemen dat jij je klein gehouden voelt en dat het jou veel stress geeft als hij afspraken niet nakomt.
Als hij zich daartegen verdedigt met dat het het protocol is en nou eenmaal hun manier van werken, kan jij erop zeggen dat je de problemen waar je erg onder lijdt niet daarnaar kunt aanpassen: als je dat kon, had je ze ook kunnen oplossen en dan had je dat állang gedaan, toch?
Een behandelaar kan jou alleen helpen als hij jou begrijpt en als jij andersom hem begrijpt. Dat lukt alleen met goede communicatie en dat moet van BEIDE partijen komen, niet alleen van jou.
Niet alles heeft met trauma te maken in mijn levenquote:
Het valt mij in deze situatie weer op dat zo'n psych conclusies trekt zonder eerst na te gaan of hij jouw situatie voldoende begrijpt.
De vinger wordt altijd naar de 'patiënt' gewezen als het gaat over te snel conclusies trekken en situaties niet in de juiste context kunnen zien, maar behandelaars hebben daar ook nogal een handje van. Dan kunnen ze het vervolgens weer afschuiven op de vermeende hoge werkdruk, maar die creëren ze daarmee vooral zelf, want het is ten eerste ontzettend vermoeiend om voor een ander te denken en voor een ander te bepalen wat goed is en wat niet. Ten tweede levert dat altijd gelazer op, want niemand kan in elkaars hoofd kijken.
Als hij vindt dat je beter geen medicatie moet slikken, zou hij in de eerste plaats die mening eens kunnen onderbouwen met duidelijke argumenten. En dan kan jij daaruit afleiden in hoeverre zijn gedachten aansluiten op jouw situatie.
Als ik voor advocaat van de duivel speel, zou ik kunnen bedenken dat zijn gedachte is dat jij met die medicatie pijnlijke emoties probeert te vermijden, terwijl je uiteindelijk juist die moet kunnen toelaten om het traumatische verleden te kunnen verwerken. Zolang je dat blijft vermijden, blijf je in het patroon waarin je nu zit. Waarschijnlijk snap je dit best wel.
Maar dan zou hij moeten kunnen snappen dat het voor mensen met PTSS heel erg frustrerend is om dat aan te horen, omdat het 'toelaten' van die emoties in zoverre dat mogelijk is, enorm heftig kan zijn met paniekaanvallen en herbelevingen etc. Als jij bereid zou zijn om het een keer te proberen, lukt het alleen als daar iets tegenover staat. Bijvoorbeeld dat je er gerust op kunt zijn dat je opgevangen wordt als je merkt dat je de stress niet meer trekt.
Alleen al deze manier hoe het eraan toegaat, kan je nou niet bepaald 'veilig' noemen. Het is waarschijnlijk tot op zekere hoogte hetzelfde patroon als van vroeger: niet weten waar je aan toe bent als je in een positie zit waarbij je afhankelijk bent van de zorg van anderen.
~~~~~~
Ik zou proberen heel duidelijk te benoemen dat jij je klein gehouden voelt en dat het jou veel stress geeft als hij afspraken niet nakomt.
Als hij zich daartegen verdedigt met dat het het protocol is en nou eenmaal hun manier van werken, kan jij erop zeggen dat je de problemen waar je erg onder lijdt niet daarnaar kunt aanpassen: als je dat kon, had je ze ook kunnen oplossen en dan had je dat állang gedaan, toch?
Een behandelaar kan jou alleen helpen als hij jou begrijpt en als jij andersom hem begrijpt. Dat lukt alleen met goede communicatie en dat moet van BEIDE partijen komen, niet alleen van jou.
ik ben bipolair en schizofreen en dat levert problemen op