Afrikaans wielrennen #4

Dus Lotto laat Aldo Tailleu op kop boren om dan Milan Menten 4e te zien worden en dus twee keer niks te hebben of hoe moet ik dat zien?

quote:

Op maandag 24 februari 2025 15:09 schreef The_Undertone het volgende:
Dus Lotto laat Aldo Tailleu op kop boren om dan Milan Menten 4e te zien worden en dus twee keer niks te hebben of hoe moet ik dat zien?

Menten levert potentiële punten op, Taillieu niet.

Krijgt Astana hier eigenlijk punten voor?
Anders wel extra tof dat ze Henok hierheen hebben laten gaan.

quote:

Op maandag 24 februari 2025 16:59 schreef Fretwork het volgende:
Krijgt Astana hier eigenlijk punten voor?
Anders wel extra tof dat ze Henok hierheen hebben laten gaan.

De punten zijn voor Astana, ja.

Nu al een betere Tour du Rwanda dan vorig jaar, al was daar ook niet veel voor nodig. Henok Mulubrhan keert terug naar Rwanda en het is bijna meteen raak. Blijkbaar is het geen toeval dat hij in de sprint wint, zo lezen we op het onvolprezen wielerflits: “Ik heb in ieder geval een extra stap gezet door veel tijd in de gym door te brengen en te werken aan mijn sprint. Mijn nieuwe trainer Vasilis Anastopoulos (de man die ook Cavendish trainde, red.) hij heeft mij sterker gemaakt en nog meer richting het ‘afwerken’ gepusht. Het is mijn ambitie om een WorldTour-wedstrijd te winnen. In Rondes als Catalonië en Romandië liggen mooie kansen.” Dat zijn prachtige ambities Henok, maar ik zie toch vooral graag dat je eerst even de Tour du Rwanda wint. Henok vindt verder dat er meer koersen in Afrika nodig zijn, daar heeft hij natuurlijk groot gelijk in. Het wordt onderhand wel eens tijd voor de terugkeer van de Ronde van Eritrea op de kalender, kan Bini inmiddels niet wat voor elkaar krijgen bij de president? "Je zou eens moeten zien hoe centraal de fiets in onze cultuur en onze levens staat, dat geeft Eritrea momenteel een voordeel”, vindt Mulubrhan. “Je zou eens door de straten van Asmara moeten rijden om te begrijpen wat ik bedoel. De mensen houden ervan als je passeert op de fiets en rijden graag mee." Ik zou het graag zien Heni, maar het zou daarbij zeer zeker helpen als er weer een UCI-koers wordt georganiseerd, met als het even kan dan ook nog een tv-registratie erbij. Maar goed, dat even terzijde.



De eerste rit in lijn was de makkelijkste van allemaal. In het begin van de rit reed Didier 'Mbappe' Munyaneza weg en enkele renners probeerden hem bij te benen, maar dit lukte lang niet. Na een kilometer of 50 solo op kop kwamen er dan toch nog drie renners bij, waaronder Daniyal Matthews, de kampioen van Zuid-Afrika, en de Griek van May Stars. Die reden eigenlijk vooral voor spek en bonen mee, want in de finale van de rit ging Munyaneza er werderom solo vandoor. Op een kilometer of 10 van het eind had hij nog best een respectabele voorsprong, maar uiteindelijk was hij logischerwijs toch een vogel voor de kat. In het peloton werd er vooral gereden door Lotto en Total, met tussendoor ook een paar kopbeurten van Java-Inovotec. Te zien in het fotoalbum op flickr. Er zaten twee renners van de nationale ploeg van Rwanda vooraan, blijkbaar motiveerde dat een andere Rwandese ploeg om op kop te rijden. Van je landgenoten moet je het hebben. Niet dat het veel verschil had gemaakt, aan Lotto en Total hadden we ook wel genoeg gehad. Aan het eind van de rit volgde er een hellende aankomst en op die aankomst werd er blijkbaar nog aangevallen, de renners van Picnic-PostNL waren naar verluidt actief, maar het draaide uiteindelijk dan toch uit op een sprint. Gele trui Aldo Taillieu mocht aan de bak voor Milan Menten, maar de Belg was blijkbaar niet aan het opletten en hij werd overvleugeld door een paar renners die hem met veel snelheid voorbij staken. Een van die renners was Rotem Tene, die hier eigenlijk was om de sprint aan te trekken voor Einhorn. Maar Rotem keek om en zag Einhorn nergens, dus ging hij voor zichzelf. Manzin is dan weer een logische naam, terwijl we ook allemaal weten dat Henok tamelijk rap is, zeker in dit soort koersen. Het werd een millimetersprint tussen Tene en Henok, al was Henok na de finish enorm overtuigd van de winst. Voorbij de finish lag hij dan ook ruim voor, op de finish zelf scheelde het niets, afgaande op de finishfoto.



Ja, daar zit weinig verschil tussen. Op het filmpje van de organisatie is dan wel weer te zien dat Henok twee meter na de finish ineens drie meter voorsprong heeft, de opkomende man was uiteindelijk dus in het voordeel. De sprinttrainingen hebben geholpen, hopelijk kan hij ook nog steeds goed klimmen. Een totaal probleemloze rit verder, alle 69 renners hebben de finish gehaald. Blijft wel een blamerend aantal trouwens, zowel in 2024 als 2023 deden er nog 94 renners mee... Waar ik persoonlijk dan wel weer om moest huillachen was de zesde plaats van Oliver Mattheis. Niemand kent 'm, maar ik heb deze jongen al een tijd in de smiezen. Hij zit nu al even bij Bike Aid en in iedere koers rijdt hij altijd volledig voor zichzelf. Dit terwijl hij in de bergen zou moeten knechten voor Dawit Yemane en in de sprints voor Yoel Habteab. In plaats van de veel snellere Habteab vandaag te helpen ging hij voor zichzelf. Resulterend in een zesde plaats, Yoel Habteab bleef op de 10e plaats steken. Die bloedhond gaat vanaf morgen natuurlijk ook Dawit Yemane in de steek laten, ik voel het aan alles. Goed, verder valt er weinig te melden. Aldo Taillieu moest aan de bak voor Menten en hij liet aan het einde lopen, waardoor hij de gele leiderstrui verloor. Die hangt nu om de schouders van Fabien Doubey, de tweede van de proloog. Een van de favorieten op de eindzege, Henok gaat nog aan de bak moeten om die 10 seconden dicht te rijden. Geen bonificaties in Rwanda, er moet echt verschil worden gemaakt. Dat verschil kan wel meteen vandaag gaat ontstaan, de eerste serieuze rit van de ronde staat op het programma.



Op dinsdag rijden we van hoofdstad Kigali, waar ondanks het Europees Parlement natuurlijk alsnog het WK gaat plaatsvinden, naar Musanze. Een korte rit van 112 kilometer, met onderweg wel een paar pittige beklimmingen. Zo gaat het buiten Kigali meteen vijf kilometer aan 7% omhoog, waarna er even later een klim van zes kilometer aan 4% volgt. Dat lijkt mooi terrein om een sterke kopgroep te laten ontstaan. De Tour du Rwanda is altijd een ontzettend ongecontroleerde koers omdat de ploegen slechts vijf renners bevatten, maar dit jaar staan er überhaupt maar heel weinig ploegen aan het vertrek. Daardoor kan het nog chaotischer worden. Het lijkt me absoluut van het grootste belang om op die eerste klim meteen in de aanval te gaan, de kans dat de rest je daarna nog terugziet lijkt klein. Na de eerste twee beklimmingen volgt er evenwel een wat langer vlak stuk, waarna halverwege de rit de klim naar Buranga volgt, een klim van 7,5 kilometer aan 6%. Dat is voor Rwandese begrippen een enorm zware klim. Hier kan wederom het kaf van het koren gescheiden worden, al volgt er dan opnieuw een wat langer vlak stuk. De renners rijden het district Musanze binnen en hier volgt een lokale ronde. In dit lokale rondje gaat het eerst omhoog, er zal sprake zijn van een klim in twee delen. Eerst drie kilometer aan 5%, daarna een stuk vals plat voor het nog eens zes kilometer aan bijna 5% omhoog zal gaan. De klim is overigens misschien nog niet eens het belangrijkste deel van de rit, na de klim, op dik 12 kilometer van het einde, volgt er een lange afdaling richting de finish. Een rit in de Tour du Rwanda is meer dan eens beslist in een afdaling, zeker als het regent kunnen de verschillen snel oplopen. Voorlopig lijkt het een droge editie te worden, maar we bevinden ons praktisch in het regenwoud en daar kunnen de tropische buien zonder aankondiging ineens beginnen. Heerlijk warm is het in ieder geval, in Kigali noteren we 30 graden. Stiekem een gevaarlijk ritje voor het klassement. Heel kort, maar het is zaak om vanaf de eerste meter attent te zijn. En het is niet alleen bergop te doen, je moet ook nog eens heelhuids beneden de finish zien te halen. Vorig jaar vond er een klimtijdrit plaats in het district Musanze, toen reden we omhoog naar Kinigi, waar nu op 12 kilometer van de finish de top van de laatste klim te vinden is. Pierre Latour won die klimtijdrit, een discipline die ook al niet echt aan de Afrikanen was besteed. Het is een interessant gebied, want in deze omgeving vinden we het Africa Rising Cycling Center. Ooit opgericht door Jock Boyer en co, tegenwoordig de thuisbasis van de Rwandese nationale ploeg en bovendien een plek waar je ook zelf een kamer kunt boeken om vervolgens eindeloos door Rwanda te fietsen. Rein Taaramae kan dit warm aanbevelen. Bovendien zijn we hier praktisch in het Parc National des Volcans, het nationale park van de vulkanen, daar waar de berggorilla's te vinden zijn. Guus Hiddink (een lul) is hier blijkbaar ook al geweest om die beesten te bekijken, het is wel typisch een toeristisch uitstapje voor bejaarden met teveel geld. Een lichtelijk dubieuze inkomstenbron voor Rwanda, maar ach, allicht beter dan het roven van mineralen. In Musanze komen we onderhand ieder jaar wel langs, aangezien de thuisbasis van de Rwandese nationale ploeg hier zit is dat ook haast een verplichting. Henok heeft er goede herinneringen aan, hij won hier in 2023 een rijtje. Wel een rit met een totaal andere aankomst. Het ging toen aan het eind nog stevig omhoog, nu is het na de afdaling meteen klaar. Gevaarlijk voor de Afrikanen, attentie vereist. Bini won trouwens ook ooit in Musanze, het district waar recorddeelnemer Patrick Byukusenge van afkomstig is. Riemen vast, de Tour begint nu écht.

Goede tweet van Munyaneza overigens, die ook nog wat ongevraagd advies krijgt.




[ Bericht 3% gewijzigd door Rellende_Rotscholier op 25-02-2025 09:55:18 ]

https://www.procyclingsta(...)da/2025/stage-2/live

Waar PCS de informatie vandaan haalt weet ik niet, maar ik zie hier meer updates verschijnen dan op twitter. Yemane die alweer op de grond heeft gelegen, classic.

Israhel speelt helaas met onze kloten vandaag.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2025 13:08 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Israhel speelt helaas met onze kloten vandaag.

Wel een Fransman minder voor het klassement.

De speaker is in ieder geval ouderwets enthousiast.

De tweede rit bleek dan toch een stuk makkelijker te zijn dan gedacht, op voorhand had ik hier geen sprint van een groep van 30 man verwacht. Dat had toch ook wel te maken met het koersverloop, vooral in het begin van de rit deed men rustig aan. In de eerste kilometers van de etappe gingen Shemu Nsengiyumva en Vinzent Dorn samen in de aanval en alleen Didier Munyaneza waagde een poging om zich bij dit beperkte gezelschap te voegen. Daar slaagde Munyaneza alleen niet in. Hij reed een eeuwigheid in de chasse patate, waarna hij zich uiteindelijk dan toch maar liet inrekenen door het peloton. Hij wil zo graag de fiets die hij van Kagame gekregen heeft tonen aan het publiek, maar hij holt zichzelf daarbij wat voorbij in al zijn enthousiasme. Goed, het duo vooraan kreeg een voorsprong van op z'n meest een kleine vijf minuten en dus was het wel duidelijk dat zij niet zouden winnen. Halverwege de rit volgde er een klim en hier moet het koers zijn geweest. Het peloton brak in meerdere stukken uiteen en gele trui Fabien Doubey zat blijkbaar in een tweede deel van het peloton. Alvast een veeg teken? Heel Israel werd op die klim ook gelost, maar even later klonterde alles evenwel weer samen. Ondertussen regende het ook nog wat, terwijl we bij PCS konden lezen dat het ook valpartijen regende. Menig Afrikaan heeft vandaag op de grond gelegen, onder meer Dawit Yemane en Awet Kibrom maakten kennis met het asfalt, net als zo'n beetje iedere Ethiopiër. Voor Yemane had dat geen gevolgen, hij eindigde netjes in de eerste groep, enkele andere renners verloren wel de nodige minuten. In de finale volgde er een niet al te lastige klim, waarna er een ziedende afdaling volgde richting de finish. Die afdalingen zijn vaak niet zo in het voordeel van de Afrikanen, mooi geïllustreerd door Africa Rising Cycling:



Lekker met een wapperend shirtje gelost worden uit het peloton, op een brede weg omlaag. Vaste prik. In de tussentijd had Nsengiyumva zijn Duitse vluchtgenoot weten te lossen, maar hij zou niet mogen strijden om de ritzege. Hij werd ingerekend door het peloton en uit het peloton wist niemand meer weg te rijden. Eric Manizabayo probeerde het nog even, maar hij kon niet lang van zijn voorsprong genieten. Eritrea reed naar verluidt nog even op kop voor Henok, maar het was Israel dat de boel naar haar hand wist te zetten. In de sprint was het de bedoeling dat Brady Gilmore de sprint zou aantrekken voor Itamar Einhorn, maar Einhorn kwam nooit meer over Gilmore heen. Een Steegmansje, derhalve. De besnorde Australiaan pakte aldoende zijn eerste zege als prof, in een jaar dat voor hem goed begonnen is. Vierde op het Australiaans kampioenschap, gisteren al vijfde en nu eerste. Als snelle man liet hij zich al een paar keer eerder zien, maar blijkbaar is hij alsnog sneller dan gedacht. Het was ook wel een razendsnelle aankomst, meteen na de afdaling was het sprinten geblazen. Manzin werd derde, gevolgd door nog een renner van Israel. Niet de beste uitslag, maar verder moeten we vooral blij zijn dat de meeste Afrikanen de dag heelhuids zijn doorgekomen. Een paar mindere goden zijn al dan niet letterlijk weggevallen, maar de mannen die het moeten doen zaten vooraan. Alleen Nahom Zerai liet door uit te bollen vijf tellen liggen, niet de meest handige zaak. De theorie dat DSM Pavel Sumpik gaat verpesten wint overigens meteen aan kracht, hij was als een van de laatste renners binnen. In het gezelschap van heel wat Lotto's, het wordt ook alvast niet de ronde van Kamiel Eeman. Milan Menten kwam dan wel weer over de klimmetjes heen, om vervolgens in de sprint nite verder te komen dan de 22e plaats, ach. Henok pas zesde, het kan niet iedere dag raak zijn. De dagen die komen gaan bepalender zijn, we gaan langzamerhand kijken of het algemeen klassement een keer goed overhoop geschud kan worden.






Alleen de Zuid-Afrikaan Dike was te laat, verder is iedereen nog in koers. Dat vind ik op zich al een aardige verrassing. Maar de komende dagen gaan we waarschijnlijk nog wel een stevige uitdunning zien, vooral als de renners massaal onderuit blijven gaan. Dat kan onderweg naar Rubavu zomaar gebeuren, er moet weer een hoop gedaald worden, zeker ook weer in de finale. De rit waar het meeste om te doen is, we duiken de grensregio in en we snuffelen bijna aan Goma, de stad waar een paar weken geleden nog flink werd gevochten. De reden voor Quick Step om af te haken, waar ze bij de UCI overigens WITHEET om schijnen te zijn. Het afhaken van Quick Step legt nog meer een vergrootglas op de situatie in Rwanda en omstreken, terwijl de UCI juist wil uitstralen dat er niets aan de hand is. Wat overigens ook nog steeds zo is, in Rwanda zelf. De ouders van de renners van Lotto kunnen nog steeds rustig slapen, de enige explosieve toestanden die we in Rubavu hoeven te verwachten komen van de coureurs zelf.

quote:

Op woensdag komen we uit bij de rit waar een hoop om te doen is geweest. De rit waardoor Quick Step is afgehaakt. We gaan naar Rubavu, op de grens met de Democratische Republiek Congo. Een paar kilometer verderop ligt Goma, de stad die een paar weken geleden door de M23-rebellen is ingenomen. Het innemen van de stad ging gepaard met de nodige gevechten, helaas vielen er ook de nodige doden te betreuren. Het Congolese leger zelf vormde niet zo'n probleem voor de rebellen, nee, het probleem lag vooral bij de huurlingen die de DRC had ingezet. Honderden huurlingen, voornamelijk uit Oost-Europa, liepen in Goma rond om het Congolese leger te ondersteunen. Ik heb hallucinante beelden gezien van al die figuren die uiteindelijk zichzelf toch overgaven en daarna de grens overstaken naar Rwanda om op het vliegtuig terug naar Europa te worden gezet. Of misschien zitten ze wel ergens in een gevangenis weg te rotten, mag je ook niet uitsluiten natuurlijk. In ieder geval, door die gevechten daar leek het mensen een slecht idee om naar Rubavu te gaan, maar een paar weken later kunnen we stellen dat het in Rubavu volkomen rustig is. In Goma zijn ze natuurlijk de wonden nog aan het likken, maar de normale gang van zaken wordt steeds meer hersteld. De grens is open en dagelijks maken duizenden mensen de oversteek. Er wordt weer gewerkt, er wordt weer geleefd. Er is geen sprake van spanning of dreiging, in ieder geval niet op dit moment. Voorlopig is het rustig, al kan dat natuurlijk altijd weer veranderen. Het Congolese leger is weg, de huurlingen zijn weg, maar er zijn nog wel allerlei rebellengroepen over die voor problemen zouden kunnen zorgen. Er zijn ook nog andere landen in het spel, dit conflict is niet zo makkelijk uit te leggen. Wij kijken overal met een westerse blik naar, maar aan een westerse blik heb je in Afrika doorgaans niets. De zaken liggen veel moeilijker dan je denkt, in dit conflict is er geen zwart en ook geen wit. Maar goed, terug naar de koers. Het gaat volledig rustig zijn in Rubavu, er kan gewoon gefietst worden. De Rwandese ploeg is hier enkele dagen ook al geweest om dat aan de wereld te tonen. De rit vertrekt vanuit Musanze en het gaat eerst een eeuwigheid vals plat omhoog voor er een wat langere afdaling volgt. Al vrij snel komen we uit in Rubavu, waar twee lokale rondjes gaan volgen. De renners mogen rondjes gaan afwerken langs het Kivumeer, waar ze twee keer over een klim met de naam Rambo mogen rijden. De klim mag zo'n naam wel dragen, want het gaat 5,5 kilometer aan 6,5% omhoog. Pittig ritje dus, even verderop komt er ook nog een klimmetje van een kilometer aan 5,5% voorbij. Dit is weer een etappe waar alle klassementsrenners alert moeten zijn. Vooral in dalende lijn richting de finish, opnieuw gevaarlijk voor mijn Afrikaanse vrienden. Rubavu is overigens home of Amstel, dit 'bier'merk is nog steeds een van de sponsoren van de Tour du Rwanda. Daarom trekken we ook jaarlijks naar Rubavu, waar Junior Lecerf vorig jaar nog de rit wist te winnen. Toen was de aanloop naar Rubavu alleen wel totaal anders, al zal de uitkomst vermoedelijk hetzelfde zijn. Een sprintje van een uitgedunde groep, me dunkt.

We hebben overigens ook nog een fillempie van gisteren:
Bekijk deze YouTube-video

Doubey in de aanval. Dat gaat leuk worden

quote:

Op woensdag 26 februari 2025 12:10 schreef Immerdebestebob het volgende:
Doubey in de aanval. Dat gaat leuk worden

Vrij snel tot de orde geroepen. Inmiddels is Nahom Zerai solo vooruit, hup Nahom!

Helaas, ingerekend. Nog een paar kilometer te gaan en een groepje van 19 vooraan, lijkt uit te draaien op een nieuwe sprint.

quote:

Op woensdag 26 februari 2025 13:01 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Helaas, ingerekend. Nog een paar kilometer te gaan en een groepje van 19 vooraan, lijkt uit te draaien op een nieuwe sprint.

Gilmore wint, toch klein groepje

Gilmore wint helaas weer.

Yoel Habteab netjes tweede, Henok derdes.

Aardig groot verschil. Is Gilmore een aanstaand fenomeen?

quote:

Op woensdag 26 februari 2025 13:07 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
[ x ]

Aardig groot verschil. Is Gilmore een aanstaand fenomeen?

Dat moet haast wel.

quote:

Op woensdag 26 februari 2025 18:03 schreef wimderon het volgende:
Was de vader van Vainqueur Masengesho ook fan van Peter Winnen?

Of Winner Anacona

Brady Gilmore steekt twee vingers de lucht in, want voor de tweede dag op rij wint de besnorde Australiaan. Op een bijzonder overtuigende manier, hij heeft de rest zonder pardon uit het wiel gekletst. Hij wist dat hij als eerste door de laatste bocht naar links moest en dat het daarna binnen zou zijn. Nou, dat bleek inderdaad het geval. Goede voorbereiding van Ruben Plaza, die kun je natuurlijk wel om een boodschap sturen. Gilmore begint nu langzamerhand ook te dromen over de gele trui, wat mij nog steeds vrij optimistisch lijkt. Hij is ontzettend sterk bezig, het is enorm kwam om tijdens deze rit in de eerste groep te eindigen, maar de laatste drie ritten gaan nog een stuk zwaarder zijn dan dit. Het zal dan eerder van Kretschy moeten komen, die vandaag alvast een heldenrol wist te vervullen voor Gilmore.




Onderweg naar de 'gevaarlijke' grensstreek - uiteraard is er vandaag niets gebeurd - vertrokken er al vrij snel vier renners uit het peloton. Drie Rwandezen en een Ethiopiër, onder meer de onvermoeibare Didier Munyaneza was aanwezig. Ik vind het ergens toch opmerkelijk, met zo'n klein peloton had ik verwacht dat het een enorm chaotische koers zou worden, maar tot nu toe is de koers juist behoorlijk gesloten en wordt er enorm strak gecontroleerd. De eerste de beste vlucht van de dag is vaak de juiste, waarna niemand meer een poging waagt om nog weg te rijden. Het viertal vooraan kreeg een voorsprong van een minuut of vijf, maar zodra we Rubavu en het Kivumeer bereikten moest er geklommen worden en toen verdween die voorsprong al snel als sneeuw voor de zon. De renners moesten twee keer over de klim met de fantastische naam Rambo en daar probeerde Samuel Niyonkuru nog een tijd vooruit te blijven, als laatste van de koplopers, maar die poging strandde in schoonheid. In het peloton werd er op beide beklimmingen van Rambo enorm veel aangevallen, heel wat namen van belang hebben zich geroerd. Zo ging gele trui Fabien Doubey in de aanval, waarna het groepje gele trui tijdelijk uit nog maar zes renners bestond. Even later sloten er wel weer een hoop mannen aan, maar het is toch weer een signaal waar we iets mee kunnen. Doubey is dan toch in orde, hij gaat zijn gele trui niet zomaar afgeven. Op de tweede beklimming van Rambo kwamen er dan weer bemoedigende signalen. Awet Aman was vrij actief, maar het was vooral Nahom Zerai die de show stal. Op Rambo ging hij in de aanval en voor hij het wist had hij een voorsprong van een halve minuut. Je weet natuurlijk nooit hoe zo'n voorsprong ontstaat, was hij veruit de sterkste bergop of lieten ze hem rijden? Geen idee, maar ik kies ervoor om te geloven dat hij veruit de beste klimmer is hier. Het groepje gele trui bestond op dat moment uit amper 10 renners en onder die tien renners zaten nog twee renners van de nationale ploeg van Eritrea, de mannen staan op punt. Nahom en Henok hadden we verwacht, maar ook de volstrekt onbekende Awet Kibrom is op de afspraak. Gisteren nog gevallen en daardoor tijd verloren, maar vandaag was hij mee met de besten. Ieder jaar neemt Eritrea weer een jongen mee waar je nog nooit van hebt gehoord en bijna altijd blijkt dat dan een nieuw talent te zijn. Enfin, na de beklimming was het vooral in dalende lijn verder richting de streep en dat bleek in het nadeel van Nahom.


Rubavu, home of Amstel

Mede dankzij hard labeur van Israel en Bike Aid werd Nahom Zerai op vijf kilometer van het eind ingerekend, de beulswerken van Moritz Kretschy in dienst van Brady Gilmore waren hem te machten. Wel knap dat die Gilmore überhaupt nog mee was, voor een sprintend type komt hij makkelijk over de heuvels heen. Nadat Zerai was ingerekend hadden we 19 renners vooraan, iedereen die deel uitmaakt van dat selectie gezelschap maakt nog kans op de eindzege in Rwanda, we kunnen inmiddels al een hoop renners afschrijven. Nadat Nahom Zerai was ingerekend volgde er nog een nerveuse finale, Bike Aid reed op kop voor Yoel Habteab, die mij hier ook enorm aan het verrassen is. Ik wist dat Habteab snel was, maar ook hij klimt beter dan ooit. Dit was een rit die hij in het verleden slecht had verteerd, hopelijk heeft hij dit jaar een mooie stap gezet en kan hij die stap ook in Europa bevestigen. Dat ging vorig jaar nog niet zo lekker, gelukkig krijgt hij nog een jaar om zich te bewijzen. Bedankt, Bike Aid. Het filmpje van de dag staat verrassend snel online en in dit filmpje zien we dat gele trui Doubey nóg eens in de aanval in. In de slotkilometer probeerde hij er vanonder te muizen en hij haalde het nog bijna ook. Pas vlak voor de laatste bocht werd hij bijgehaald door de vliegende Gilmore. De Australiaan smeet zich door die bocht met gevaar voor eigen leven en daarna was de zege binnen. Yoel Habteab werd knap tweede, maar wel op een aantal meter. Henok kende de finale blijkbaar minder goed, hij moest in de laatste meters nog om de ingerekende Doubey heen zien te sturen om op het podium te eindigen. Mede dankzij de aanval van Doubey werd er schofterig hard gereden aan het eind, waardoor er nog wat kloofjes ontstonden. Na de eerste zeven renners viel er een gat van drie seconden, Kretschy laat na al zijn kopwerk een paar kostbare tellen liggen. Weer drie tellen daarachter kwam met Eric Manizabayo de eerste Rwandees binnen, in zijn groepje zaten onder meer Pericas, Martinez en een hele reeks Eritreeërs, Kibrom, Yemane, Aman en Zerai. Die verliezen dus zes tellen aan het eind, zo'n finish in dalende lijn is ongunstig voor onze jongens. Doe maar heuvelop, kunnen we beter. De groep daarachter kwam pas op anderhalve minuut binnen en die daar weer achter op 2:30, het is dus wel duidelijk wie de beste renners in koers zijn. Straffe kost van Yoel Habteab, Awet Aman en Awet Kibrom, de andere Afrikanen had ik wel min of meer op deze plaats verwacht. Op de finishfoto zien we trouwens ook een ingepakte arm bij Eeman, ik snap ineens waarom hij gisteren 11 minuten verloor. Kleine veranderingen in het klassement, Henok schuift een paar plekjes op, maar het is nog steeds een secondenspel, er staan liefst 16 renners nog in dezelfde minuut. Bij die eerste 16 zie ik vijf Eritreeërs, al zijn ze wel verdeeld over drie ploegen. Tijd om het landenspel te spelen, jongens. Nathan Medhanie en Awet Kibrom hebben al meer tijd verloren maar beschikken ook over goede benen, we moeten deze koers langzamerhand maar eens naar ons toe gaan trekken. Wat Rwanda betreft zien we met Vainqueur Masengesho en Eric Manizabayo nog twee renners goed in het klassement staan, min of meer de verwachte namen. Mugisha heeft uiteraard al weer tijd laten liggen, om over de rest nog maar te zwijgen. Mugisha had zelf dan wel weer een mooi momentje vandaag, hij reed door zijn eigen streek en kwam zijn familie tegen. Misschien daardoor de aandacht verloren. Veteraan Byukusenge was vandaag zowaar goed mee, maar daar kopen we verder niks voor.




Vandaag beschikken we alleen over de daguitslag, het algemeen klassement zijn ze vergeten. Al kun je dat natuurlijk altijd controleren via de bekende sites, maar ik deel graag de officiële documenten met jullie. Enerverend ritje was het, met helaas niet de meest ideale uitslag, maar ik ben in ieder geval wel blij om Yoel Habteab eens zo ver van voren te zien. Ook zo'n jongen die ik al jaren volg, wat meestal toch vooral tot teleurstellingen heeft geleid. Nu is hij voor het eerst echt indruk aan het maken, mooi. Een sterke aanval van Nahom Zerai onderweg, dat geeft de burger ook moed. Het ziet er niet heel slecht uit voor Afrika, al is het tegelijkertijd zo dat Doubey ook niet slecht was vandaag. En enkele renners houden zich nog koest maar schuiven wel mooi mee, zoals Pericas en Martinez. Het kan nog steeds alle kanten op, waarbij de kans groot is dat we na morgen nog niet veel wijzer zijn. Nog even een wat makkelijkere rit, voordat we aan het eind met drie lastige etappes geconfronteerd worden. Of nouja, makkelijk, wel even een tijdje dik boven de 2000 meter rijden in het regenwoud, het is niet voor iedereen weggelegd. Al hebben we nog steeds maar één opgave, dat vind ik wonderbaarlijk. Minder wonderbaarlijk: geen boe of bah in Rubavu vandaag. Volstrekt rustig, de renners konden gewoon hun ding doen en het was zoals altijd feest aan de aankomst. Goh, je verwacht het niet. Are you wotching, Jurgen Foré? Bring back PatLef, die had in zijn plantagehouderoutfit vooraan gestaan om al dit moois te aanschouwen. Het grote gelijk van David Lappartient ontvouwt zich voor onze ogen. Vergeet niet, duistere krachten willen dit van ons afpakken:

quote:

Rit 4, op donderdag, lijkt mij weer een rit voor de snellere mannen. Vanuit Rubavu, waar het dus volkomen rustig is, rijden de renners door het nationale park van Gishwati Mukura richting Karongi. Deze route werken ze ieder jaar wel een keer af, de richting wil alleen nog wel eens verschillen. In 2023 was er een aankomst in Karongi, in een behoorlijk vergelijkbare rit. In die rit waren we getuige van een tamelijk briljante coup van Total, op een klimmetje besloten ze te versnellen, waarna ze vooral in de afdaling alles of niets speelden. Ze reden weg van de rest, wisten het gat met de koplopers te dichten en in het sprintje maakte een duo van Total het af. Bonnet won de rit en pakte ook de leiderstrui, die hij een dag later wel weer af moest staan. Een halve minuut later won Ethan Vernon de sprint van de favorietengroep. Het is dus mogelijk om tijdens deze rit de sprint te ontlopen, Total gaf twee jaar geleden het goede voorbeeld. Een stuk of 30 renners bleven achter de koplopers bij elkaar, al te moeilijk is deze etappe dus ook weer niet. De klim naar Rutsiro is met bijna zeven kilometer aan 5,5% niet makkelijk, maar Ethan Vernon wist dit met z'n logge lijf dus ooit te overleven. De laatste klim is er eentje van drie kilometer aan 5%, maar daarna is het nog dik 10 kilometer tot de finish. Voor Total was het twee jaar geleden genoeg om de boel overhoop te gooien, maar het zou ook niet heel verbazingwekkend zijn als we hier weer eens een Einhorn boven zien drijven. In Karongi bevinden we ons overigens weer aan het Kivumeer, een van de populairste toeristische bestemmingen van het land. Visit Rwanda!

Sluiten we af met het fillempie van gisteren, zitten twee lelijke valpartijen in. Dawit Yemane gaat op een gruwelijke manier onderuit nadat hij over een bidon rijdt, echt een ontzettend lelijke valpartij. Dawit is niet bepaald stuurvast, dat blijkt wel weer als je deze beelden zien. De schade valt gelukkig nog mee, Dawit blijft lachen en voorlopig blijft hij ook nog presteren.
Bekijk deze YouTube-video

Een fillempie van vandaag is er ook al vrij snel, lekker wel!
Bekijk deze YouTube-video

Joris Delbove wint vandaag, ieder jaar moet er wel een random Fransoos van Total winnen immers. Weggereden aan het eind, daarachter wint Gilmore maar weer eens de sprint, Henok opnieuw derde.

Mijn Eritreeërs hebben het verder ernstig laten afweten vandaag, Yoel Habteab en Nahom Zerai verliezen bijna een minuut. Dawit Yemane verliest zelfs twee minuten, niet best. Toch maar weer alle ballen op Henok.

quote:

Op donderdag 27 februari 2025 12:51 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Joris Delbove wint vandaag, ieder jaar moet er wel een random Fransoos van Total winnen immers. Weggereden aan het eind, daarachter wint Gilmore maar weer eens de sprint, Henok opnieuw derde.

Mijn Eritreeërs hebben het verder ernstig laten afweten vandaag, Yoel Habteab en Nahom Zerai verliezen bijna een minuut. Dawit Yemane verliest zelfs twee minuten, niet best. Toch maar weer alle ballen op Henok.

Toch wel een beetje zorgwekkend dat Henok aan alle kanten voorbij wordt gereden door die Australiër.

Wellicht doen de goede prestaties van de Rwandezen een deugd?

Ik dacht even dat Gilmore de boel op een grandioze manier naar zijn hand aan het zetten was, maar zijn brommertje is blijkbaar stevig ontploft op het laatste klimmetje.

Duarte Marivoet gaat na een aanval in de finale met de zege lopen. Reed in z'n eentje naar de koplopers, liet ze achter, zag Gilmore in de finale aansluiten maar liet toen op het laatste klimmetje Gilmore weer ter plaatse. Straf.

Doubey, Delbove en Gilmore maken toch het meeste indruk deze ronde. Verbaasd me hoe passief Donie, Pericas en die Colombiaan zijn. Dus die laatste 3 zullen wel het podium vormen

quote:

Op vrijdag 28 februari 2025 14:27 schreef Immerdebestebob het volgende:
Doubey, Delbove en Gilmore maken toch het meeste indruk deze ronde. Verbaasd me hoe passief Donie, Pericas en die Colombiaan zijn. Dus die laatste 3 zullen wel het podium vormen

Delbove is onderweg een paar keer gelost, die gaat z'n gele trui nog wel verspelen.

Laatste twee dagen zijn een stuk lastiger, het valt inderdaad niet uit te sluiten dat Pericas en Martinez dan ineens boven komen drijven. Sluipen nog steeds geruisloos mee. Al heeft Martinez blijkbaar wel een paar keer aangevallen de afgelopen dagen, maar zonder veel succes. Pericas is een keer in moeilijkheden gemeld, maar zat alsnog weer mee, dus zeg het maar.

Henok is ook vrij passief, maar hij weet natuurlijk wat er nog komt.