POLL ALTIJD DIE CHINEZEN! WEG ERMEE!

quote:

Chinezen hackten Nederlandse leger en hadden toegang tot vijftig computers

Chinese hackers zijn er vorig jaar in geslaagd om een computersysteem van het Nederlandse leger binnen te dringen. Ze plaatsten spionagesoftware en konden zo ongestoord meekijken, maar maakten volgens de krijgsmacht geen militaire geheimen buit.

Raymond Boere, Sebastiaan Quekel 06-02-24, 15:32 Laatste update: 16:30
Volgens de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) ging het om ‘geavanceerde malware’ die is geplaatst door een Chinese staatsinstelling. Die was er niet alleen op gericht om toegang te krijgen, maar vooral ook om ervoor te zorgen dat de hackers toegang konden houden.

De spionagesoftware werd gevonden op een losstaand computernetwerk binnen de krijgsmacht. De Chinezen hadden toegang tot ongeveer vijftig computers die hierop waren aangesloten, maar niet waren verbonden met het netwerk van Defensie waar ook militaire topgeheimen staan opgeslagen.

Het ging om een netwerk dat werd gebruikt voor ongerubriceerde Research and Development (R&D). Doordat dit systeem op zichzelf stond, ‘leidde dit ook niet tot schade aan het netwerk van Defensie’, aldus de MIVD.

Word lid van het AD en krijg online toegang tot de 11 beste kranten
Van regio- tot wereldnieuws, van sport tot cultuur

Al jaren gewaarschuwd
De hackers maakten misbruik van een lek in de beveiliging van een netwerk waarmee op afstand kan worden gewerkt. Het gaat om het system FortiGate van het bedrijf Fortinet. Volgens de MIVD maakten de Chinezen gebruik van een ‘bekende kwetsbaarheid in FortiGate apparaten’.

Hiervoor werd in Nederland al in 2019 gewaarschuwd. Toch werd de spionagesoftware pas vorig jaar gevonden. ,,Juist wij als krijgsmacht proberen de beste digitale beveiliging van het land te hebben, maar honderd procent veilig bestaat niet. Zodra je dit tegen komt is het zaak het zo snel mogelijk te repareren”, laat woordvoerder Sander Kuypers van de MIVD weten.

De hack roept bij sommige cyberexperts nog veel vragen op, bijvoorbeeld bij tech-autoriteit Michiel Steltman. ,,Is dit het zoveelste bewijs dat overal spyware in zit? Of dat de Chinezen honderd keer slimmer zijn dan wij? Of is dit juist het bewijs dat onze mensen van Defensie slimmer zijn dan de Chinezen, want het is wel ontdekt?”

Op je hoede zijn
De vondst laat volgens Steltman zien dat je ‘continu op je hoede moet zijn, niets kunt vertrouwen, en dat spionage zich niets aantrekt van merken en landen van afkomst’. En dat benadrukt ook Dave Maasland, ceo van beveiligingsbedrijf ESET. ,,We kunnen niet langer naïef zijn.” Maasland wijst naar de situatie in Oekraïne. Daar laat Rusland zien dat het een telecombedrijf digitaal van de kaart kan vegen en er geen internet meer is. ,,Kortom - het is duidelijk dat het westen doelwit is van verschillende landen, niet alleen China. Wat vooral opvallend is dat China hier bij naam wordt genoemd en de werkwijze wordt gedeeld. Dit lijkt een keerpunt te zijn in hoe Nederland reageert op digitale aanvallen en dus genoeg zelfvertrouwen heeft om landen bij naam te noemen. Het is een signaal: tot hier en niet verder.”

Tech-advocaat Jan Gerrit Kroon noemt het uitzonderlijk én belangrijk dat het rapport via het NCSC openbaar wordt gemaakt. ,,Daarmee kan de beveiliging van alle organisaties wereldwijd worden verbeterd. Het is heel goed dat als dit soort kennis gedeeld wordt, het traditionele onderscheid tussen overheid en bedrijfsleven verdwijnt. Aan de andere kant, het bewijst opnieuw hoe belangrijk het is de security in de keten van toeleveranciers is.”

De MIVD waarschuwt al jaren voor spionage door China. ,,Het is belangrijk om dergelijke spionageactiviteiten van China te attribueren. Zo verhogen we de internationale weerbaarheid tegen dit soort cyberspionage”, zegt demissionair minister Kajsa Ollongren van Defensie.

De inlichtingendienst heeft ook een technisch rapport over de werkwijze van de Chinese staatshackers openbaar gemaakt. Dat gebeurt voor het eerst. Op de website van het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC) zijn de kenmerken van de spionagesoftware geplaatst zodat ook andere bedrijven kunnen nagaan of zij kwetsbaar zijn voor de Chinese hackers.

quote:

China’s growing influence, explained

By Washington Post staff

Updated November 21, 2023 at 5:04 p.m. EST|Published September 21, 2023 at 5:00 p.m. EDT
Listen

China’s efforts to forge new economic and diplomatic alliances through its Belt and Road infrastructure initiative are now well known. But Beijing is also extending its presence and power globally in quieter, smaller or surprising ways.

At every point of the compass, Beijing is laying the foundations of its new international order and shaping places and institutions outside its borders in its image.

Fijian workers employed by China Railway Group build a road near the Chinese Embassy in Suva. (Matthew Abbott for The Washington Post)
The Washington Post set out to report on the breadth of China’s ambitions and visit countries where Beijing is successfully building influence and where it has run into difficulty. A global team of reporters and photographers has fanned out across the world to report these stories from Asia, Africa, the Caribbean, Central America and Europe. The Post has uncovered new details about the tactics China is employing to execute what amounts to a global leap.

Winning friends by training workers
Singapore-based investigative correspondent Shibani Mahtani traveled to Indonesia to report on the accelerating effort by Beijing to wield its companies and educational institutes as an arm of diplomacy. When they were first introduced in 2016, vocational training programs were a component of China’s Belt and Road Initiative. The Chinese-funded and -directed Luban workshops have expanded to 25 countries, emblematic of Chinese leader Xi Jinping’s efforts to extend his country’s soft power, especially in the Global South.

Influencing the media
Mahtani investigated how Xi wants to build influence among ethnic-Chinese communities in Southeast Asia, as a way to build support for China’s geopolitical ambitions. But in seeking to incorporate citizens of other countries into its vision, critics say, Beijing is stoking divided loyalties. Concerns are most pronounced in Singapore, a multiracial city-state with a majority ethnic-Chinese population that is increasingly sympathetic to Beijing.

Growing a security presence in the Pacific
Australia bureau chief Michael Miller spent a week in Fiji to report on the fallout from China’s policing agreement with the country and how Beijing can overreach by projecting its police powers overseas, sometimes with little regard for local authorities. China hoped Fiji would be a template for the Pacific, but Fijians soured on some of the police actions, and last year China failed to forge a sweeping security pact with 10 Pacific island nations.

Becoming a leader in biotech and biopharmaceuticals
Reporter Joby Warwick went to Serbia to examine how China has been building a massive database of genetic information from around the world to realize its goal of becoming a leader in biotechnology by 2035. Genetic information — sometimes called “the new gold” — is the crucial ingredient in a scientific revolution that could produce thousands of new drugs and cures. China received an unexpected boost from the coronavirus pandemic, which created opportunities for Chinese companies to distribute gene-sequencing machines and build partnerships for genetic research in places where Beijing previously had little or no access.

Evolving diplomatic relations
Senior national security correspondent Karen DeYoung traveled to Tegucigalpa to report on the Honduran government’s decision to establish diplomatic relations with China, breaking its ties with Taiwan. The switch was the latest in string of foreign policy victories for Beijing in Central America. Biden administration and U.S. military officials see potentially ominous strategic implications.

Share this article
Share
Loans from China become a burden
Mahtani traveled to Laos to ride its new high-speed train, one of numerous infrastructure projects financed by loans from China. Beijing’s vision for its neighboring countries in Southeast Asia began here 10 years ago with the promise of prosperity through economic integration — and now the future of that understanding is being tested as Laos is struggling with its indebtedness.

Dominating deep-sea industry
China bureau chief Lily Kuo traveled to Kingston, Jamaica, home of the International Seabed Authority, a U.N. agency responsible for regulating deep-sea mining. She examined how China is playing an outsize role in this new industry, from influencing the rules to getting a jump on surveying the sea floor. Together, this could enable it to dominate the rare metals industry that will be crucial for next-generation technology with military and civilian applications.

Building a global network of ports
Global affairs correspondent Liz Sly and graphics reporter Júlia Ledur documented how China owns or operates terminals at nearly 100 ports in over 50 countries. The majority of the investments have been made by companies owned by the Chinese government, effectively making Beijing and the Chinese Communist Party the biggest operator of the ports that lie at the heart of global supply chains. The creation of what China calls a Maritime Silk Road has significant military implications as well. The ports could eventually be used to help China defend its supply routes, spy on U.S. military movements and potentially engage U.S. shipping, according to analysts.

Growing space infrastructure
National security reporter Cate Cadell traveled to Bolivia to visit a Chinese-built ground station that supports China’s commercial space and satellite programs, part of a growing network of such facilities that span the globe. The Pentagon is increasingly concerned that these facilities in Latin America, Antarctica and elsewhere have defense capabilities. U.S. officials say the ground stations — which allow countries to maintain uninterrupted communication with satellites and other space vehicles — could expand Beijing’s global military surveillance network in the southern hemisphere and areas close to the United States.

quote:

Weerstand tegen oprukkend China: 5 redenen waarom de zorgen groot zijn

Een Amerikaans gevechtsvliegtuig landt op een Brits vliegdekschip tijdens een gezamenlijke oefening in de Filipijnenzee.Beeld © ABACA
"China wil het machtigste land op aarde worden, maar dat gaat onder mijn toezicht niet gebeuren", waarschuwde de Amerikaanse president Joe Biden eerder dit jaar. Hij pakte sindsdien door en sloot bondgenootschappen met India, Japan, Australië en de Britten. Samen maken ze een vuist tegen China. Maar waarom?

Met China-correspondent Roland Smid en defensiedeskundige Dick Zandee kijken we naar vijf oorzaken voor de oplopende spanningen met China. Spanningen die over de hele wereld voelbaar zijn.

1. Dreiging voor Taiwan
De zorgen over een Chinese inname van Taiwan worden steeds groter. Militair gezien is Taiwan niet opgewassen tegen het grote China. En deskundigen wijzen erop dat China durft in te grijpen wanneer het dat nodig acht, met Hongkong als recent voorbeeld.
De zorgen over een Chinese inname van Taiwan worden steeds groter. Militair gezien is Taiwan niet opgewassen tegen het grote China. En deskundigen wijzen erop dat China durft in te grijpen wanneer het dat nodig acht, met Hongkong als recent voorbeeld.
De Chinese president Xi Jinping liet er tijdens de viering van het 100-jarig bestaan van zijn partij afgelopen juli geen misverstand over bestaan: "We moeten resoluut actie ondernemen om elke poging tot onafhankelijkheid van Taiwan volledig te verslaan. Het realiseren van de volledige hereniging van China is een historische missie."

Het zijn woorden waar ze in Taiwan niet op zitten te wachten. Het eiland vaart sinds 1949 z'n eigen koers en groeide uit tot een democratisch geleide staat, een doorn in het oog van China. Het één-China-principe verbiedt andere landen om betrekkingen met Taiwan te hebben. Via relaties op het gebied van economie en cultuur gebeurt dat alsnog.

Machtsvertoon
De Chinese regering blijft het land als een afvallige regio zien. Dat wordt regelmatig duidelijk gemaakt met militair machtsvertoon in de omgeving van Taiwan en met gevechtsvliegtuigen die het Taiwanese luchtruim binnenvliegen. Taiwan zit zelf ook niet stil. Gesteund door wapens van de Verenigde Staten houdt het zelf grote legeroefeningen.

"Het dreigende taalgebruik hoor je al sinds de tijd van oud-leider Mao Zedong", vertelt China-correspondent Roland Smid vanuit Shanghai. "Je kunt dus denken: niets nieuws. Maar China is nu militair gezien wel veel en veel sterker dan voorheen. Als het tot een confrontatie komt, is Taiwan kansloos."

Volgens Smid zal China Taiwan niet zomaar binnenvallen. "Ze hebben op economisch vlak baat bij de huidige relatie. Toch is een oorlog zeker mogelijk. Bijvoorbeeld wanneer Taiwan de onafhankelijkheid uitspreekt of als de VS er een ambassade opent en Taiwan formeel erkent. Dat accepteert de Chinese president niet."

2. Dodelijk grensconflict met India

Ook India en China leven op gespannen voet. Zo komt het op duizenden meters hoogte in de Himalaya geregeld tot confrontaties tussen soldaten van beide landen. Vorig jaar vielen bij gevechten met stenen en knuppels zeker twintig Indiase slachtoffers. China communiceerde niets over het aantal eigen slachtoffers.

Beide landen beschuldigden elkaar van het oversteken van de grens. Dat er grote onenigheid is over waar die precies loopt, kan zomaar weer tot nieuwe confrontaties leiden. India wil net als China een grootmacht worden, maar heeft militair gezien het nakijken. Reden dat het land steeds meer de samenwerking zoekt met gelijkgestemden.

Quad-alliantie
Zo zit India samen met Japan, Australië en de Verenigde Staten in de Quad-alliantie. Eind september kwamen de vier leiders voor het eerst fysiek bijeen. China werd niet bij naam genoemd. Maar in een gezamenlijk statement spraken de leiders na afloop de ambitie uit om 'de veiligheid en welvaart in de Indo-Pacific en daarbuiten te versterken'.

"Daar heeft India erg veel baat bij", aldus Dick Zandee van het Nederlands Instituut voor Internationale Betrekkingen Clingendeal. "Het voelt zich steeds meer samengedrukt door de oprukkende Chinezen. Dat die samenwerken met buurlanden zoals Pakistan, maakt India zenuwachtig. Dat land kan zelf dus ook wel wat partners gebruiken."

Scott Morrison (Australië), Narendra Modi (India), Joe Biden (VS) en Yoshihide Suga (Japan) voorafgaand aan hun Quad-bijeenkomst.
Scott Morrison (Australië), Narendra Modi (India), Joe Biden (VS) en Yoshihide Suga (Japan) voorafgaand aan hun Quad-bijeenkomst.
© AP
Volgens correspondent Roland Smid zijn er in China zorgen over de ambitieuze Quad-alliantie. "Het wordt op de lange termijn wel als een echt probleem gezien. Met India en Japan zijn landen uit de directe omgeving van China betrokken."

"Er zijn geruchten dat Bangladesh zich wil aansluiten. Dat zegt wel iets over de zorgen die landen in de regio hebben als het om China gaat. En dat ze zich er dus steeds meer tegen af gaan zetten."

3. Militaire bezetting Zuid-Chinese zee

Ook de Zuid-Chinese zee is uitgegroeid tot een strijdtoneel. Anders dan de naam doet vermoeden, zijn de wateren daar lang niet allemaal van China. Toch gedraagt het land zich alsof dat wel zo is. Zo bezet China kleine eilandjes die worden uitgebouwd tot militaire bases.

"China zegt dat dat gebied al sinds de oudheid eigendom is", legt correspondent Roland Smid uit. "Ze baseren zich op oude maritieme documenten waarop dat te zien zou zijn, maar volgens een uitspraak van een VN-tribunaal in 2016 kan China hier geen rechten op baseren. China legt die uitspraak echter naast zich neer."

Het gaat om het gebied dat op onderstaande kaart tussen de negen rode streepjes ligt. De eilandjes liggen er soms een stuk dichter bij de Filipijnen en Vietnam dan bij China. Zoals Fiery Cross Reef, dat China tot een basis met landingsbaan maakte.

Het gebied van de Zuid-Chinese zee dat tussen de negen rode lijntjes ligt, behoort volgens Beijing tot de Chinese wateren.
Het gebied van de Zuid-Chinese zee dat tussen de negen rode lijntjes ligt, behoort volgens Beijing tot de Chinese wateren.
Het zorgt volgens Smid voor confrontaties op zee. "Indonesische en Filipijnse vissersboten komen regelmatig in aanraking met de Chinese kustwacht. Die gedraagt zich soms erg agressief. Voor China zijn de belangen groot. Denk aan de belangrijke handelsroutes in het gebied en de kostbare grondstoffen die er onder de bodem liggen."

In de Filipijnen gaan mensen de straat op om te protesteren tegen de Chinese agressie. Maar volgens Dick Zandee zal China zich juist steeds vaker laten gelden. "Ze hebben inmiddels ook al een militaire basis in de haven van Djibouti in Oost-Afrika. Het wil wereldwijd een rol gaan spelen en handelt daar ook naar."

"Er gaat geen direct gevaar uit van die bases. Maar het zijn wel middelen waarmee China op termijn druk kan uitoefenen op andere landen. Die moeten zich daar wel tegen gaan verweren, anders is er geen weg meer terug."

4. Steeds machtiger in Europa

Ook dichter bij huis zijn er zorgen. Op de foto hierboven protesteren inwoners van de Hongaarse hoofdstad Boedapest tegen de komst van een Chinese universiteit. Een plan dat 1,3 miljard euro kost.

"De campus moet gebouwd worden door Chinese bouwlieden en materialen", legt Roland Smid uit. "De Hongaarse overheid betaalt het waanzinnige bedrag met een Chinese lening. Ondanks de kritiek wil de Hongaarse president Orban van geen wijken weten. Het aanhalen van de economische banden met China is hem erg veel waard."

Geen vrijheid
Met een referendum steekt de lokale politiek er mogelijk nog een stokje voor. Maar als de universiteit er alsnog komt, is de impact volgens Smid groot. "Je krijgt dan een Europese universiteit die voor een groot deel onder controle staat van China. Dat belooft weinig goeds voor academische vrijheid, en dat zou je negatieve invloed kunnen noemen."

Die hechte banden tussen Hongarije en China blijken ook een politiek wapen. Zo blokkeerde Hongarije eerder dit jaar een statement van de Europese Unie waarin openlijk kritiek op China zou worden geuit. De kritiek richtte zich op het Chinese ingrijpen in de vrije democratie van Hongkong. Maar dat statement kon volgens diplomaten weer terug de la in nadat Hongarije medewerking had geweigerd.

5. Online geweld

Zorgen zijn er ook over een dreiging die minder zichtbaar is. Begin dit jaar kregen tienduizenden organisaties en bedrijven verspreid over de wereld te maken met een enorme cyberaanval. Hackers maakten misbruik van een beveiligingslek in de servers van Microsoft Exchange. De Europese Unie, VS en het VK gaven China de schuld.

China ontkent alle betrokkenheid. Maar volgens Amerika maakt het Chinese ministerie van Staatsveiligheid zich al veel langer schuldig aan hack-campagnes en het stelen van intellectueel eigendom. Dat levert China waardevolle informatie op, maar ook veel kritiek. En die kan het land volgens Dick Zandee duur komen te staan.

En de EU dan?
"Hoe meer China zich op dit soort manieren in de wereld roert, des te meer landen zich tegen China zullen keren. Ik denk dat het land zelf ook worstelt met de vraag wat voor wereldmacht het wil zijn."

"Het is de balans zoeken van wereldmacht spelen maar tegelijkertijd anderen niet tegen de schenen trappen. Dat vereist een vrij subtiel beleid, de vraag is of China daartoe in staat is."

De Chinese president Xi Jinping tijdens de viering van het 100-jarig bestaan van de Chinese Communistische partij.
De Chinese president Xi Jinping tijdens de viering van het 100-jarig bestaan van de Chinese Communistische partij.
© Xinhua News Agency
Met de sterke bondgenootschappen zenden de Verenigde Staten een stevig signaal naar China. Dat ze de Europese Unie overslaan, is volgens defensiedeskundige Zandee geen probleem. "Wij moeten niet achter de VS blijven aanlopen. De EU probeert met China samen te werken op het gebied van klimaat en terrorismebestrijding. Cruciaal als je dit soort wereldwijde problemen wilt oplossen."

Maar dat betekent volgens Zandee niet dat je als Europese Unie of Nederland helemaal geen kritiek kunt leveren. "Je moet China blijven wijzen op de mensenrechten. Al blijft het een groot probleem dat de EU nog altijd niet het vermogen heeft om zelf een militaire vuist te maken. Daardoor is het onmogelijk om hard op de diplomatieke tafel te slaan."