[..] We zullen het maar niet hebben over de (al dan niet minderjarige) schaarsgeklede vrouwelijke cheerleaders die al decennia in ieder stadion in de VS, waar ook kinderen zitten, hun dansjes uitvoeren.
Het heeft allemaal niks met kinderen te maken, refereren naar kinderen is puur een legitimatie van het onderbuikgevoel richting iets wat men zelf niet aantrekkelijk of ‘gebruikelijk’ vind.