ESF Eurovisie Songfestival
Het Eurovisie Songfestival
Zo na het festival gaan we geleidelijk in onze ESF-zomerslaap. Om die periode wat levendig te houden, is dit een reeks met potentiële discussiepunten voor het ESF komend jaar en de periode erna. Het ESF gaat in 2024 naar Zweden. Dat is een land dat graag invloed uitoefent op de gang van zaken op het festival. De grote baas van het Songfestival is ook een Zweed, genaamd Martin Österdahl (en zijn naam had een minimale invloed op de TT). Dat telt natuurlijk mooi op naar een festival met veel potentiële verbeteringen om de show in de ogen van de organisatie nog mooier te maken. Maar wat de organisatie mooi vindt, is niet noodzakelijkerwijs hetzelfde als wat wij als liefhebbers op prijs stellen, dus dat kan voer zijn voor discussie. We hebben vandaag weer een voorbeeld daarvan.
N.B. de introductietekst hieronder bevat niet noodzakelijkerwijs mijn persoonlijke mening. Het is ook geen officieel standpunt van de EBU. En het is al helemaal geen afgewogen betoog. Het is vooral bedoeld als een prikkeling om de discussie op gang te brengen.
Deel 2: De toekomst van de vakjury
Zoals we allemaal weten wordt de winnaar van het ESF sinds 2009 voor de helft bepaald door de kijkers thuis en voor de helft door vakjury’s uit alle deelnemende landen. Voor het grootste deel voor de eeuwwisseling waren er alleen jury’s, waardoor Ierland elk jaar won, en in de jaren ’00 was er alleen televoting, waardoor er elk jaar een kermisact won. Met het huidige systeem hebben we een redelijk evenwicht bereikt.
En toch is er kritiek, en die kwam dit jaar tot een hoogtepunt, nadat een monsterzege bij het publiek van Finland ruim onvoldoende bleek om in de buurt te komen van de winst. De jury had namelijk Zweden met een recordscore op de eerste plaats gezet. En dat leidde tot de voorspelbare reactie dat 185 juryleden de stem van 185 miljoen kijkers nutteloos hadden gemaakt, en eigenlijk het verkeerde liedje had gewonnen. Er is ondertussen een veel getekende petitie opgesteld om de jury’s te verwijderen bij het ESF. Ook als we de zinloze discussie of Finland de echte winnaar is even opzij zetten, voelt het niet goed dat sinds de introductie van het huidige systeem, twee van de drie grootste winnaars bij de televoting, Käärijä en Il Volo, ondanks het enorme enthousiasme van het publiek het ESF niet hebben gewonnen. Er zijn nog twee redenen waarom de geest nu uit de fles lijkt, en veel mensen de jury’s juist nu kwijt willen. Ten eerste zijn de jury’s sinds dit jaar afgeschaft in de halve finales, en dat heeft bij deze eerste poging tot tevredenheid gefunctioneerd. Hoewel ze er in Georgië wellicht anders over denken, waren de 20 qualifiers wel redelijk logisch. Daarnaast heeft Martin Österdahl tijdens een persconferentie nog voor de finale aangegeven dat de EBU de mogelijkheid evalueert om ook in de finales de jury’s af te schaffen. Dus het is nu een logisch onderwerp van gesprek.
De belangrijkste voordelen van de aanwezigheid van jury’s zijn dat diaspora- en burenstemmen worden geneutraliseerd en dat er ruimte is voor sterke liedjes/vocalen, die wat minder commercieel zijn richting de kijker. Als we kijken naar het ESF in de jaren ’00, dan moeten we vaststellen dat dit niet bepaald de gloriedagen van het festival waren. De winnaars waren zo slecht niet, maar het feit dat opvallen zo ongeveer belangrijker was dan deelnemen en dat landen met een diaspora- of burenvoordeel de vlag maar hoefden neer te leggen voor een aardige score, zorgde ervoor dat er erg veel waardeloze inzendingen meededen, en dat landen als Oostenrijk zich terugtrokken, een geluid dat ook in Nederland destijds veel klonk. Sinds de terugkeer van de vakjury zijn die problemen binnen een paar jaar opgelost. Hoewel een enkel kneusje in het deelnemersveld nog enkele jaren Toppers, draaiorgels, Volendammers en indianen stuurde, ging het algemene niveau vrij snel omhoog, en kunnen we vaststellen dat de jaren ’10 op het ESF vermoedelijk het beste decennium sinds de jaren ’70 was.
Toch gaat er nog het één en ander mis met de jury’s. Met 5 mensen per jury, ben je met een beetje geluk vijf gouden horloges verwijderd van douze points van die jury. En als het niet gewoon omkopen is, kan je van tevoren makkelijk afspreken om aan vote swapping te doen, elkaar even veel punten geven. Ook gaat de diaspora er wel redelijk uit, maar burenstemmen zijn ook bij de jury’s in de Sovjetrepublieken, voormalig Joegoslavië, Scandinavië en Griekenland/Cyprus verre van ongebruikelijk. Na dit jarenlang te hebben aangezien, lijkt de EBU dit nu wat meer onder controle te hebben, met in de semi’s dus de onorthodoxe oplossing om de jury’s helemaal te verwijderen.
Toch speelt er nog een ander probleem, en dat zit in de voorkeuren van de jury. Die zijn nogal afwijkend van hoe het publiek de zaak bekijkt. In het geval van 100% vakjury, hadden we te maken gehad met opmerkelijke winnaars als Oostenrijk (2018), Noord-Macedonië (2019) en Zwitserland (2021). Even los van hoe goed of slecht die inzendingen waren, hadden dergelijke winnaars de kijkcijfers bepaald geen goed gedaan. Het voornaamste probleem is dat jury’s vooral stemmen op middle-of-the-road Engelstalige popliedjes, met goede vocalen, die zodanig klinken dat het zo op de radio gedraaid zou kunnen worden. Dit in tegenstelling tot de televoter, die originaliteit en eigenheid veel belangrijker vindt.
De reden van deze tegenstelling zit vooral in de samenstelling van de jury’s. Uit onderzoek (zie onderstaande YouTube video) blijkt dat de gemiddelde leeftijd van de vakjury van dit jaar 45 jaar is. Ter vergelijking, de deelnemers waren gemiddeld 29 jaar oud. Dat hoeft geen probleem te zijn, want oudere mensen kunnen jong van geest zijn en andersom, maar dat waren ze helaas niet. En dat uit zich in de puntenverdeling. De vijf oudste vakjury’s (Roemenië, (Finland), Italië, Griekenland, Albanië en Moldavië) gaven precies 0 punten aan Finland. De vijf jongste vakjury’s daarentegen (Ierland, IJsland, Spanje, Zweden en Nederland) gaven Finland allemaal punten, met 4 van de 5 de Finnen zelfs in de Top 3.
Ook de manier van professionaliteit in de muziekindustrie weegt mee bij de stemmen. Van alle juryleden heeft 55% een achtergrond in de popmuziek, 13% in de klassieke muziek, 9% werkt bij de TV, en andere categorieën als rock of etnische muziek waren met slechts 4% vertegenwoordigd. Bovengemiddeld veel juryleden zijn oud-deelnemers, popmuzikanten of radio DJ’s. En dat zie je terug in de manier waarop gestemd wordt. Mensen uit de klassieke muziek stemmen vooral op geweldige vocalen en mooie akkoorden, rockers op liedjes met een gitaar, TV-mensen op geweldige acts en popmuzikanten op dingen die je zo op de plaatselijke versie van Radio 2 of Q-Music kan draaien. En als dat allemaal uitmiddelt, maakt dat niet uit, maar dat doet het dus niet, omdat de verschillende groepen niet representatief zijn vertegenwoordigd in de jury’s.
Als je deze verdeling aan juryleden ziet, is het volledig logisch dat Zweden zo ruim heeft gewonnen. Dat liedje met deze act zou bijna 2/3 van hen immers op voorhand al enorm moeten aanspreken, en dat deed het dan ook. Israël als nummer 2 valt in punten eigenlijk zelfs nog wat tegen, al was dat onsamenhangende liedje wellicht niet zo radiovriendelijk. Andersom is zoiets als Albanië, Slovenië of Moldavië van tevoren eigenlijk al volslagen kansloos, want dat sluit totaal niet aan bij de jury-achtergrond. In Nederland bijvoorbeeld stonden Slovenië en Moldavië met UK bij de onderste 3, nog achter pareltjes als Polen of Kroatië. En dat ging in de meeste landen zo, wat tot een op het oog onredelijk lage juryscore leidde.
De Nederlandse vakjury van 2023.
De vraag is of dit opgelost kan worden. Op papier is het makkelijk om een hele waslijst aan criteria te bedenken, en dat desnoods als een soort kwartetspel over de landen te verdelen, om op die manier de diversiteit te garanderen. Maar we zien ook dat landen waar het ESF minder populair is, nu al moeite genoeg hebben om de vakjury gevuld te krijgen. Met meer juryleden of meer specifieke criteria wordt dat een nog groter gedoe. En ook grotere landen kunnen er wat van. Zo had UK dit jaar met Heidi van de Sugababes en Shaznay van All Saints bijvoorbeeld twee juryleden die op zijn zachtst gezegd nogal een overlap hadden in diverse categorieën. En dat terwijl de EBU al enkele criteria gebruikt waaraan de vakjury zou moeten voldoen. Het is dus lastig uit te voeren, en dat in een periode waarin de EBU niet echt riant in het aantal deelnemers zit, en ze eigenlijk zo veel mogelijk faciliterend zouden moeten zijn richting landen die nog twijfelen deel te nemen. Toch moet er iets gebeuren, want nu de televoters steeds meer bewegen richting originaliteit, terwijl de vakjury stug blijft volharden in radiohits, die we soms al 1000 keer gehoord hebben, gaan we vanzelf vaker ontevreden kijkers hebben en dat is slecht voor het ESF als geheel.
De vraag is dus: Is er nog toekomst voor de vakjury op het ESF, en zo ja hoe moet die er uitzien?
Laat hieronder vooral weten wat jouw mening is!
N.B. de introductietekst hieronder bevat niet noodzakelijkerwijs mijn persoonlijke mening. Het is ook geen officieel standpunt van de EBU. En het is al helemaal geen afgewogen betoog. Het is vooral bedoeld als een prikkeling om de discussie op gang te brengen.
Deel 2: De toekomst van de vakjury
Zoals we allemaal weten wordt de winnaar van het ESF sinds 2009 voor de helft bepaald door de kijkers thuis en voor de helft door vakjury’s uit alle deelnemende landen. Voor het grootste deel voor de eeuwwisseling waren er alleen jury’s, waardoor Ierland elk jaar won, en in de jaren ’00 was er alleen televoting, waardoor er elk jaar een kermisact won. Met het huidige systeem hebben we een redelijk evenwicht bereikt.
En toch is er kritiek, en die kwam dit jaar tot een hoogtepunt, nadat een monsterzege bij het publiek van Finland ruim onvoldoende bleek om in de buurt te komen van de winst. De jury had namelijk Zweden met een recordscore op de eerste plaats gezet. En dat leidde tot de voorspelbare reactie dat 185 juryleden de stem van 185 miljoen kijkers nutteloos hadden gemaakt, en eigenlijk het verkeerde liedje had gewonnen. Er is ondertussen een veel getekende petitie opgesteld om de jury’s te verwijderen bij het ESF. Ook als we de zinloze discussie of Finland de echte winnaar is even opzij zetten, voelt het niet goed dat sinds de introductie van het huidige systeem, twee van de drie grootste winnaars bij de televoting, Käärijä en Il Volo, ondanks het enorme enthousiasme van het publiek het ESF niet hebben gewonnen. Er zijn nog twee redenen waarom de geest nu uit de fles lijkt, en veel mensen de jury’s juist nu kwijt willen. Ten eerste zijn de jury’s sinds dit jaar afgeschaft in de halve finales, en dat heeft bij deze eerste poging tot tevredenheid gefunctioneerd. Hoewel ze er in Georgië wellicht anders over denken, waren de 20 qualifiers wel redelijk logisch. Daarnaast heeft Martin Österdahl tijdens een persconferentie nog voor de finale aangegeven dat de EBU de mogelijkheid evalueert om ook in de finales de jury’s af te schaffen. Dus het is nu een logisch onderwerp van gesprek.
De belangrijkste voordelen van de aanwezigheid van jury’s zijn dat diaspora- en burenstemmen worden geneutraliseerd en dat er ruimte is voor sterke liedjes/vocalen, die wat minder commercieel zijn richting de kijker. Als we kijken naar het ESF in de jaren ’00, dan moeten we vaststellen dat dit niet bepaald de gloriedagen van het festival waren. De winnaars waren zo slecht niet, maar het feit dat opvallen zo ongeveer belangrijker was dan deelnemen en dat landen met een diaspora- of burenvoordeel de vlag maar hoefden neer te leggen voor een aardige score, zorgde ervoor dat er erg veel waardeloze inzendingen meededen, en dat landen als Oostenrijk zich terugtrokken, een geluid dat ook in Nederland destijds veel klonk. Sinds de terugkeer van de vakjury zijn die problemen binnen een paar jaar opgelost. Hoewel een enkel kneusje in het deelnemersveld nog enkele jaren Toppers, draaiorgels, Volendammers en indianen stuurde, ging het algemene niveau vrij snel omhoog, en kunnen we vaststellen dat de jaren ’10 op het ESF vermoedelijk het beste decennium sinds de jaren ’70 was.
Toch gaat er nog het één en ander mis met de jury’s. Met 5 mensen per jury, ben je met een beetje geluk vijf gouden horloges verwijderd van douze points van die jury. En als het niet gewoon omkopen is, kan je van tevoren makkelijk afspreken om aan vote swapping te doen, elkaar even veel punten geven. Ook gaat de diaspora er wel redelijk uit, maar burenstemmen zijn ook bij de jury’s in de Sovjetrepublieken, voormalig Joegoslavië, Scandinavië en Griekenland/Cyprus verre van ongebruikelijk. Na dit jarenlang te hebben aangezien, lijkt de EBU dit nu wat meer onder controle te hebben, met in de semi’s dus de onorthodoxe oplossing om de jury’s helemaal te verwijderen.
Toch speelt er nog een ander probleem, en dat zit in de voorkeuren van de jury. Die zijn nogal afwijkend van hoe het publiek de zaak bekijkt. In het geval van 100% vakjury, hadden we te maken gehad met opmerkelijke winnaars als Oostenrijk (2018), Noord-Macedonië (2019) en Zwitserland (2021). Even los van hoe goed of slecht die inzendingen waren, hadden dergelijke winnaars de kijkcijfers bepaald geen goed gedaan. Het voornaamste probleem is dat jury’s vooral stemmen op middle-of-the-road Engelstalige popliedjes, met goede vocalen, die zodanig klinken dat het zo op de radio gedraaid zou kunnen worden. Dit in tegenstelling tot de televoter, die originaliteit en eigenheid veel belangrijker vindt.
De reden van deze tegenstelling zit vooral in de samenstelling van de jury’s. Uit onderzoek (zie onderstaande YouTube video) blijkt dat de gemiddelde leeftijd van de vakjury van dit jaar 45 jaar is. Ter vergelijking, de deelnemers waren gemiddeld 29 jaar oud. Dat hoeft geen probleem te zijn, want oudere mensen kunnen jong van geest zijn en andersom, maar dat waren ze helaas niet. En dat uit zich in de puntenverdeling. De vijf oudste vakjury’s (Roemenië, (Finland), Italië, Griekenland, Albanië en Moldavië) gaven precies 0 punten aan Finland. De vijf jongste vakjury’s daarentegen (Ierland, IJsland, Spanje, Zweden en Nederland) gaven Finland allemaal punten, met 4 van de 5 de Finnen zelfs in de Top 3.
Ook de manier van professionaliteit in de muziekindustrie weegt mee bij de stemmen. Van alle juryleden heeft 55% een achtergrond in de popmuziek, 13% in de klassieke muziek, 9% werkt bij de TV, en andere categorieën als rock of etnische muziek waren met slechts 4% vertegenwoordigd. Bovengemiddeld veel juryleden zijn oud-deelnemers, popmuzikanten of radio DJ’s. En dat zie je terug in de manier waarop gestemd wordt. Mensen uit de klassieke muziek stemmen vooral op geweldige vocalen en mooie akkoorden, rockers op liedjes met een gitaar, TV-mensen op geweldige acts en popmuzikanten op dingen die je zo op de plaatselijke versie van Radio 2 of Q-Music kan draaien. En als dat allemaal uitmiddelt, maakt dat niet uit, maar dat doet het dus niet, omdat de verschillende groepen niet representatief zijn vertegenwoordigd in de jury’s.
Als je deze verdeling aan juryleden ziet, is het volledig logisch dat Zweden zo ruim heeft gewonnen. Dat liedje met deze act zou bijna 2/3 van hen immers op voorhand al enorm moeten aanspreken, en dat deed het dan ook. Israël als nummer 2 valt in punten eigenlijk zelfs nog wat tegen, al was dat onsamenhangende liedje wellicht niet zo radiovriendelijk. Andersom is zoiets als Albanië, Slovenië of Moldavië van tevoren eigenlijk al volslagen kansloos, want dat sluit totaal niet aan bij de jury-achtergrond. In Nederland bijvoorbeeld stonden Slovenië en Moldavië met UK bij de onderste 3, nog achter pareltjes als Polen of Kroatië. En dat ging in de meeste landen zo, wat tot een op het oog onredelijk lage juryscore leidde.
De Nederlandse vakjury van 2023.
De vraag is of dit opgelost kan worden. Op papier is het makkelijk om een hele waslijst aan criteria te bedenken, en dat desnoods als een soort kwartetspel over de landen te verdelen, om op die manier de diversiteit te garanderen. Maar we zien ook dat landen waar het ESF minder populair is, nu al moeite genoeg hebben om de vakjury gevuld te krijgen. Met meer juryleden of meer specifieke criteria wordt dat een nog groter gedoe. En ook grotere landen kunnen er wat van. Zo had UK dit jaar met Heidi van de Sugababes en Shaznay van All Saints bijvoorbeeld twee juryleden die op zijn zachtst gezegd nogal een overlap hadden in diverse categorieën. En dat terwijl de EBU al enkele criteria gebruikt waaraan de vakjury zou moeten voldoen. Het is dus lastig uit te voeren, en dat in een periode waarin de EBU niet echt riant in het aantal deelnemers zit, en ze eigenlijk zo veel mogelijk faciliterend zouden moeten zijn richting landen die nog twijfelen deel te nemen. Toch moet er iets gebeuren, want nu de televoters steeds meer bewegen richting originaliteit, terwijl de vakjury stug blijft volharden in radiohits, die we soms al 1000 keer gehoord hebben, gaan we vanzelf vaker ontevreden kijkers hebben en dat is slecht voor het ESF als geheel.
De vraag is dus: Is er nog toekomst voor de vakjury op het ESF, en zo ja hoe moet die er uitzien?
Laat hieronder vooral weten wat jouw mening is!
De Sahara is zonder meer erg droog.
Complimenten voor de OP. Ik kom hier later op terug.
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
Zeer goede OP inderdaad.
Als korte eerste reactie wil ik wel even kwijt dat alleen televote er echt voor gaat zorgen dat we weer afglijden naar de twijfelachtige kwaliteit van de early 2000's. Dat moeten we niet willen. Ik vond sommige resultaten in de semi's dit jaar al bewijs hoe snel diaspora weer de overhand kan krijgen (hallo Polen). Dus graag de jury behouden, ook in dezelfde 50/50 verdeling, maar zoals gesteld moet er eigenlijk wel wat in de samenstelling veranderen.
Als korte eerste reactie wil ik wel even kwijt dat alleen televote er echt voor gaat zorgen dat we weer afglijden naar de twijfelachtige kwaliteit van de early 2000's. Dat moeten we niet willen. Ik vond sommige resultaten in de semi's dit jaar al bewijs hoe snel diaspora weer de overhand kan krijgen (hallo Polen). Dus graag de jury behouden, ook in dezelfde 50/50 verdeling, maar zoals gesteld moet er eigenlijk wel wat in de samenstelling veranderen.
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
Laat EBU zich eerst maar eens bij alle landen hard maken om de demografie van de juryleden zo evenwichtig mogelijk te maken. Afschaffen kan altijd nog. Maar als dat op basis van gemor bij de televoters nu al gebeurt, wordt toch echt het bad met het badwater weggegooid.
Televoters moeten daarnaast accepteren dat de winnaar NIET ALLEEN de mensen thuis moet overtuigen.
De winnaar is diegene die zowel de jury als de televoters dusdanig weet te overtuigen dat hij/zij uiteindelijk bij het optellen van alle punten het hoogste aantal haalt.
Dat zijn al jaren de regels. Laten we daar voorlopig nog maar niet van afstappen.
Televoters moeten daarnaast accepteren dat de winnaar NIET ALLEEN de mensen thuis moet overtuigen.
De winnaar is diegene die zowel de jury als de televoters dusdanig weet te overtuigen dat hij/zij uiteindelijk bij het optellen van alle punten het hoogste aantal haalt.
Dat zijn al jaren de regels. Laten we daar voorlopig nog maar niet van afstappen.
Er is nog een belangrijk verschil tussen de vakjury en de televoters waar ik graag de aandacht op vestig (omdat dat niet vaak genoeg gebeurt). De vakjury stelt een top 10 samen, terwijl de televoters één stem (per keer) uitbrengen. Dat levert een gigantisch verschil in resultaten op. Los van een eventueel verschil in voorkeuren tussen de vakjury en de televoters: polariserende acts hebben een voordeel bij de televoters (alleen plek 1 telt immers) en degelijke acts (niet plek 1, maar wel top 10) hebben een voordeel bij de vakjury.
Gokje: als je de televoting-telling loslaat op de individuele vakjuryleden (dus je kijkt alleen naar de nummer 1 in plaats van de hele top 10 van de individuele vakjuryleden), kom je een stuk dichter in de buurt van de televoting-uitslag. Als iemand met die gegevens aan de slag wil, houd ik mij aanbevolen voor de resultaten!
Gokje: als je de televoting-telling loslaat op de individuele vakjuryleden (dus je kijkt alleen naar de nummer 1 in plaats van de hele top 10 van de individuele vakjuryleden), kom je een stuk dichter in de buurt van de televoting-uitslag. Als iemand met die gegevens aan de slag wil, houd ik mij aanbevolen voor de resultaten!
Hoewel ik het niet helemaal met je oneens ben (Polen van dit jaar bewijst dat wel), vraag ik me wel af of die ellende van de early zero's ook niet een soort tijdsgeestdingetje was, en of we nu, nu het ESF op een bepaalde manier 'volwassen' is geworden qua kwaliteit, die rarigheid niet ontstegen zijn?quote:Op maandag 22 mei 2023 14:34 schreef Cyan9 het volgende:
Als korte eerste reactie wil ik wel even kwijt dat alleen televote er echt voor gaat zorgen dat we weer afglijden naar de twijfelachtige kwaliteit van de early 2000's.
Maar geen idee hoor, hoe landen gaan reageren op 100% televote, misschien onderschat ik dat, en krijg je straks inderdaad de helft Blanka's en de helft Verka's.
Koel en donker bewaren
Er zijn nog wel wat grijstinten tussen niets doen en de hele vakjury afschaffen natuurlijk. De uiteindelijke doelstelling moet zijn een ESF waar de gemiddelde kijker van kan genieten, en daar zou naar mijn mening een wat progressievere smaak van de jury beter in passen.quote:Op maandag 22 mei 2023 16:49 schreef Aadrianus het volgende:
Laat EBU zich eerst maar eens bij alle landen hard maken om de demografie van de juryleden zo evenwichtig mogelijk te maken. Afschaffen kan altijd nog. Maar als dat op basis van gemor bij de televoters nu al gebeurt, wordt toch echt het bad met het badwater weggegooid.
Televoters moeten daarnaast accepteren dat de winnaar NIET ALLEEN de mensen thuis moet overtuigen.
De winnaar is diegene die zowel de jury als de televoters dusdanig weet te overtuigen dat hij/zij uiteindelijk bij het optellen van alle punten het hoogste aantal haalt.
Dat zijn al jaren de regels. Laten we daar voorlopig nog maar niet van afstappen.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Nou ja, achteraf lijkt het misschien erger, maar ‘we’ waren als publiek helemaal niet zo onvolwassen als het lijkt. Tegenover elke ‘circusact’ als Lordi of Verka stonden minstens vijf missers van het kaliber Dustin the Turkey, Leto Svet, Drama Queen, Toppers, Sieneke, La Lutte e Alegria, Baila el Chikki, Push The Button, enz.quote:
[..]
Hoewel ik het niet helemaal met je oneens ben (Polen van dit jaar bewijst dat wel), vraag ik me wel af of die ellende van de early zero's ook niet een soort tijdsgeestdingetje was, en of we nu, nu het ESF op een bepaalde manier 'volwassen' is geworden qua kwaliteit, die rarigheid niet ontstegen zijn?
Maar geen idee hoor, hoe landen gaan reageren op 100% televote, misschien onderschat ik dat, en krijg je straks inderdaad de helft Blanka's en de helft Verka's.
Het probleem is alleen dat zo’n liedje als Kroatië in de Top 10 heel erg veel indruk maakt op kijker en media, en die domheid van het publiek ook gretig als excuus wordt gebruikt voor het eigen falen (“die puntmutsen gingen wel naar de finale”) en iedereen dan meteen denkt dat zulke onzin sturen de weg naar de overwinning is. Maar het publiek was best selectief, ook in de jaren ‘00.
Het probleem was eigenlijk meer de buren en diaspora stemmen. Met name dat Turkije en Armenië uit West-Europa voor het neerleggen van de vlag al 100 punten kregen was op termijn wel de doodsteek voor het ESF geworden. Dus daar moet je wat mij betreft wel iets van een neutraliserende factor tegenaan zetten.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Televoters kunnen wel tien tot twintig stemmen uitbrengen. Mogen juryleden dat in jouw voorstel ook doen?quote:
Er is nog een belangrijk verschil tussen de vakjury en de televoters waar ik graag de aandacht op vestig (omdat dat niet vaak genoeg gebeurt). De vakjury stelt een top 10 samen, terwijl de televoters één stem (per keer) uitbrengen. Dat levert een gigantisch verschil in resultaten op. Los van een eventueel verschil in voorkeuren tussen de vakjury en de televoters: polariserende acts hebben een voordeel bij de televoters (alleen plek 1 telt immers) en degelijke acts (niet plek 1, maar wel top 10) hebben een voordeel bij de vakjury.
Gokje: als je de televoting-telling loslaat op de individuele vakjuryleden (dus je kijkt alleen naar de nummer 1 in plaats van de hele top 10 van de individuele vakjuryleden), kom je een stuk dichter in de buurt van de televoting-uitslag. Als iemand met die gegevens aan de slag wil, houd ik mij aanbevolen voor de resultaten!
Mee eens. Daarom moet de EBU daar ook als eerste op aandringen: kies meer relevante juryleden die meer de huidige tijdgeest vertegenwoordigen.quote:
[..]
Er zijn nog wel wat grijstinten tussen niets doen en de hele vakjury afschaffen natuurlijk. De uiteindelijke doelstelling moet zijn een ESF waar de gemiddelde kijker van kan genieten, en daar zou naar mijn mening een wat progressievere smaak van de jury beter in passen.
Televoting zou ook beperkt moeten worden tot 1 stem maximaal per act.
"You know, boys, a nuclear reactor is a lot like a woman. You just have to read the manual and press the right buttons."
De vakjury's afschaffen lijkt mij zeker niet de oplossing, maar je zou wel wat kunnen doen aan de samenstelling van de jury's of hoe de punten uitgedeeld worden - de huidige manier met ranken is erg in het voordeel van middle-of-the-road inzendingen en die scoren dan vaak ook goed tijdens de juryvote.
De jury moet zeker blijven, maar mag wel uitgebreid worden tot 10 personen. Of maak er een demoscopische jury van per land met een man of 15/20. Dat lijkt me dan nog lastiger te manipuleren onderling.
Op maandag voel ik me als Robinson Crusoë: Op zoek naar Vrijdag!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Op zich hoe meer, hoe beter. Maar onze vakjury had waarschijnlijk niet wezenlijk anders gestemd met nog vijf Maan’en of Bart Arens’en erbij. Dus er moet toch wel iets van criteria voor de achtergrond van die mensen zijn.quote:
De jury moet zeker blijven, maar mag wel uitgebreid worden tot 10 personen.
Dat heeft zeker een voordeel dat je de mensen wat makkelijker kan rekruteren, en in elk geval de diaspora krijg je er daarmee wel uit. Het is wel een nadeel dat het ‘vak’element er dan helemaal uitgaat, en dat het willekeurige mensen worden, die je ook niet echt kan opdragen op iets anders dan willekeurige dingen te letten bij het stemmen.quote:Of maak er een demoscopische jury van per land met een man of 15/20. Dat lijkt me dan nog lastiger te manipuleren onderling.
15-20 is overigens ook vrij weinig. Bij San Remo gebruiken ze bijvoorbeeld een demoscopic jury van 300 leden.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Tsja, de jury in deze vorm is niks maar afschaffen is ook helemaal niks natuurlijk.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Ik denk dat de EBU vooral meer duidelijk moet maken waarom de jury’s er zijn, want nu hebben we dat ze niet eens echt een poging doen om duidelijk te maken wat de meerwaarde van het hebben van een vakjury betekent voor het ESF, en dat leidt in ESF kringen en op social media alleen maar tot conspiracy theories zoals dat Zweden zich naar de top koopt, etc. Vind dat geen goede zaak.
freedom comes when you learn to let go, creation comes when you learn to say no.
Qua televote moeten we echt met gierende banden terug naar het format waarbij alleen de deelnemende landen mogen stemmen. Ons feestje, niet mee bemoeien svp! Ik stem ook niet op jullie president, next top model of Voice.
En een stem per persoon is natuurlijk het meest zuiver, maar soms heb je gewoon een top 3 waar je wat stemmen over wil verdelen. Dus dat vind ik lastig. Een max aan aantal stemmen per persoon vind ik wel nodig, en of dat nu 5, 10 of 20 is.. tsja.
Qua jury beoordeling vind ik een oordeel over alle liedjes het best passen. Dus (terug) naar een systeem waarbij elk land punten krijgt. 1 voor de minste en 26 voor de beste. (Misschien heb ik een overdaad aan weke delen maar persoonlijk vind ik het altijd zo rot als een act nul punten krijgt.)
De vakjury’s moeten iets groter (stuk of 10 personen) en diverser. Je moet verschillende groepen vertegenwoordigen in je jury: klassiek, rock, pop, traditioneel, etc. En dan een paar plekken die je mag opvullen met de schnabbelaar du jour, een oud ESFer of andersoortig tv- of radio-coryfee.
De 50/50 verdeling vind ik persoonlijk prima. Het maakt de uitslag ook gewoon spannender en minder voorspelbaar.
En een stem per persoon is natuurlijk het meest zuiver, maar soms heb je gewoon een top 3 waar je wat stemmen over wil verdelen. Dus dat vind ik lastig. Een max aan aantal stemmen per persoon vind ik wel nodig, en of dat nu 5, 10 of 20 is.. tsja.
Qua jury beoordeling vind ik een oordeel over alle liedjes het best passen. Dus (terug) naar een systeem waarbij elk land punten krijgt. 1 voor de minste en 26 voor de beste. (Misschien heb ik een overdaad aan weke delen maar persoonlijk vind ik het altijd zo rot als een act nul punten krijgt.)
De vakjury’s moeten iets groter (stuk of 10 personen) en diverser. Je moet verschillende groepen vertegenwoordigen in je jury: klassiek, rock, pop, traditioneel, etc. En dan een paar plekken die je mag opvullen met de schnabbelaar du jour, een oud ESFer of andersoortig tv- of radio-coryfee.
De 50/50 verdeling vind ik persoonlijk prima. Het maakt de uitslag ook gewoon spannender en minder voorspelbaar.
Fok!bejaarde
De RotW vote voegt inderdaad weinig toe, maar die gaat denk ik niet meer verdwijnen. Dat levert namelijk meer geld op. 
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
ROTW is maar 58 punten op de dit jaar 4350 te verdelen punten. En als er komende jaren nog wat landen bijkomen, is dat aandeel nóg kleiner. We merken er vrij weinig van, en als de EBU door dit zakcentje ervoor kan zorgen dat het deelnamegeld niet nóg verder verhoogt, vind ik het wel prima eigenlijk 
https://eurovision.tv/story/eurovision-2023-reaches-162-million
quote:Among 15–24-year-olds, the viewing share of the Grand Final was 53.5%
Als de EBU de jongeren blijkbaar zo interessant vindt, waarom zijn die dan niet beter vertegenwoordigd in de jury’s?quote:63% of those watching on YouTube were aged 16-34 years old.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Ik blijf de claim dat Zweden won door hun juryscore een lastige vinden, als Zweden bij het publiek gewoon heel stevig tweede werd. Het is niet Zweden die won door de jury, maar Finland die door de jury verloor.
Een vorm van vakjury is wat mij betreft wel essentieel. Het probleem is niet zozeer dat nummers als Cha Cha Cha, Shum of Spirit in the Sky het anders goed doen (daar is niets mis mee), maar dat veel landen de resultaten van dat soort nummers vervolgens opvatten als goede reden om een Scooch of Dustin the Turkey te sturen.
Tegelijkertijd is de vraag waarom Finland door de juries zo relatief slecht beoordeeld werd, wel een hele goede. Als er wijzigingen in de samenstelling van de juries mogelijk zijn waardoor goede, maar ongebruikelijke nummers daar ook gewaardeerd worden, zou dat van harte welkom zijn.
Een vorm van vakjury is wat mij betreft wel essentieel. Het probleem is niet zozeer dat nummers als Cha Cha Cha, Shum of Spirit in the Sky het anders goed doen (daar is niets mis mee), maar dat veel landen de resultaten van dat soort nummers vervolgens opvatten als goede reden om een Scooch of Dustin the Turkey te sturen.
Tegelijkertijd is de vraag waarom Finland door de juries zo relatief slecht beoordeeld werd, wel een hele goede. Als er wijzigingen in de samenstelling van de juries mogelijk zijn waardoor goede, maar ongebruikelijke nummers daar ook gewaardeerd worden, zou dat van harte welkom zijn.
Misschien moeten de jury per lid 20 punten vrij te besteden hebben over alle 26 (of 15-20 in de semi) inzendingen? Dan kan de jury bijvoorbeeld 9 punten geven aan Loreen en zijn er nog max 11 punten over voor de rest. Of de jury geeft aan 10 landen 2 punten of 20 punten aan Finland. Nummers die niet boeiend genoeg zijn krijgen dan sowieso geen punten.quote:
[..]
Televoters kunnen wel tien tot twintig stemmen uitbrengen. Mogen juryleden dat in jouw voorstel ook doen?
Het enige probleem is dan dat je niet altijd aan een top 10 komt per land. Dus dan moet de jury een stuk groter zijn. Of men moet de verplichting krijgen over minstens 10 landen de punten te verdelen.
Een andere optie is om elk van de 26 landen een cijfer te geven en dan per juryland de hoogste en laagste beoordeling van elke act weg te strepen.
Hotapnyc
Een uitgebreider artikel op Eurovoix.comquote:EBU in Discussions Regarding Changes to Jury System for Eurovision 2024
It has been confirmed that the European Broadcasting Union is assessing changes to the jury voting system for the Eurovision Song Contest.
TV2 reports that during an NRK Broadcasting Council meeting, it has been confirmed that the EBU is discussing the jury system at the Eurovision Song Contest. Thea Flinder, the NRK Project Manager for Melodi Grand Prix, confirmed that NRK has been in dialogue with the European Broadcasting Union regarding the current jury voting system. Ms Flinder commented:
“The commitment shows that this may be a good time for the EBU to make a proper assessment of the jury system.”
She went on to add that
“We (NRK) are in dialogue with the EBU and have been told that it will be assessed and finally decided in January.”
The Eurovision Song Contest Reference Group which oversees changes to the format and rules of the contest is discussing the matter and will ultimately have a say in whether the jury voting at the contest is changed.
Wat er gaat gebeuren is nog een verrassing, maar neem in elk geval zwemspullen mee de jurystemming gaat waarschijnlijk niet verdwijnen, maar wel op enige wijze op de schop.
De Sahara is zonder meer erg droog.
PLEASE haal de juries niet weg. Ik wil geen ESF waarbij we de winnaar al weken in aanvang weten of gelijk na de rehearsals weten. De 2021 voting was zo spannend omdat het alle kanten op kon
freedom comes when you learn to let go, creation comes when you learn to say no.
|
|
